Pinus krempfii Lecomte – gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Sosna ta jest endemitem wietnamskim. Jest to prawdopodobnie najbardziej niezwykły gatunek w rodzaju, ze względu na spłaszczone, żebrowane igły. Uważana jest za starożytny, reliktowy gatunek sosny[3].
Pinus krempfii występuje w Wietnamie. Większość populacji znajduje się w prowincji Khánh Hòa i Lâm Đồng (głównie w okolicy góry Bi Doup)[4][5]. Niewielkie populacje rosną także w prowincji Ninh Thuận i Đăk Lăk (masyw Chư Yang Sin)[4].
Zasięg występowania w 2011 r. wynosił ok. 1925 km² i był mniejszy o ok. 30% niż 150 lat wcześniej, na co wskazują dane historyczne. Część stanowisk udokumentowanych przez francuskich botaników w latach 20. XX w. już nie istnieje. Gatunek notowany jest z mniej niż 10 lokalizacji[2].
Liście mają jedną wiązkę przewodzącą. Pochewki liściowe są nietrwałe, szybko opadają. Pędy w dolnej koronie starszych drzew i na młodych drzewach rosnących w cieniu, są wątłe i rosną bardzo wolno. Szyszki nasienne otwierają się i uwalniają nasiona od czerwca do września, następnie opadają. Z obserwacji wynika, że słabo odnawia się na stanowiskach naturalnych[4][5].
Analiza pierścieni drzewa wskazuje, że Pinus krempfii może osiągać wiek 1 tys. lat. Długość życia jednego pokolenia szacowana jest na przynajmniej 50 lat[2].
Występuje głównie na wysokościach 1500–1800 m n.p.m., skrajnie schodząc do 1200 m i osiągając 2000 m n.p.m. Rośnie przeważnie powyżej lasów deszczowych, a niżej niż lasy z udziałem sosny Pinus kesiya. Często występuje razem z Fokienia hodginsii, Pinus dalatensis (na południu jej zasięgu w Wietnamie) i Dacrydium elatum oraz drzewami liściastymi, takimi jak Exbucklandia populnea czy Rhodoleia championii[4][5].
Często rośnie na wilgotnych glebach o dobrze rozwiniętej warstwie humusu. Występuje w strefie górskiego klimatu równikowego z sezonowością monsunową, o średnich rocznych temperaturach powietrza 19–23 °C i poziomie opadów powyżej 1500 mm[4].
Pozycja gatunku w obrębie rodzaju Pinus[6]:
Ze względu na wyjątkową w obrębie rodzaju budowę morfologiczną igieł i anatomiczną drewna, gatunek ten jest obiektem zainteresowania wielu botaników. Na podstawie tych różnic rozważano umieszczenie go w trzecim podrodzaju Ducampopinus, ale wyniki badań genetycznych i pewne cechy (jedna wiązka przewodząca w liściu) sugerują, że powinien być umieszczony w podrodzaju Strobus. Dalsze genetyczne badania porównawcze m.in. z gatunkami sosen z obydwu podrodzajów, potwierdzają przynależność do podrodzaju Strobus i umiejscawiają gatunek w monotypowej podsekcji Krempfianae, z tą różnicą, że raczej w sekcji Parrya niż jak przyjęto Quinquefoliae[7].
Wyróżniona niegdyś odmiana Pinus krempfii var. poilanei Lecomte (1924), miała mieć dłuższe i szersze igły, niż pierwotnie opisany gatunek (Lecomte 1921). Dokładniejsze poznanie wzorców wzrostu tego gatunku pozwoliło stwierdzić, że próbki pochodziły z różnych etapów rozwoju drzew, więc nie ma przesłanek do wyodrębniania odmiany[5].
Międzynarodowa organizacja IUCN umieściła ten gatunek w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych, uznając go w 1998 i następnie w 2011 r. za narażony na wyginięcie i przyznając kategorię zagrożenia VU (vulnerable, wersja 2.3 i 3.1 systemu oceny)[8][2].
Część populacji objęta jest ochroną na terenie wietnamskich parków narodowych Bidoup Núi Bà i Chư Yang Sin[4] oraz rezerwatu Deo Ngoan Muc.
Drewno jest miękkie, jasne, lekko żywiczne. Może być wykorzystywane jako budulec, jednak nie stanowi istotnego źródła surowca, ze względu na rzadkie występowanie. Niewiele okazów spotykanych jest w uprawie, więc brak szerszych danych o wymaganiach tego gatunku i możliwości wykorzystania go w leśnictwie[4].
Pinus krempfii Lecomte – gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Sosna ta jest endemitem wietnamskim. Jest to prawdopodobnie najbardziej niezwykły gatunek w rodzaju, ze względu na spłaszczone, żebrowane igły. Uważana jest za starożytny, reliktowy gatunek sosny.
