Twardzioszek nalistny (Marasmius bulliardii Quél.) – gatunek grzybów należący do rodziny twardzioszkowatych (Marasmiaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Narasmius, Marasmiaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi [1].
Synonimy naukowe[2]:
-
Androsaceus bulliardii (Quél.) Pat. 1887
-
Chamaeceras bulliardii (Quél.) Kuntze 1898
-
Marasmius bulliardii f. acicola (S. Lundell) Noordel. 1987
-
Marasmius bulliardii Quél., Bull. 1878 f. bulliardii
-
Marasmius bulliardii Quél. 1878 var. bulliardii
-
Marasmius bulliardii var. papillata Theiss. 1909
-
Marasmius rotula f. acicola S. Lundell 1957
Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r[3].
Morfologia
- Kapelusz
Średnica 3-8 mm, kształt półkolisty, na wierzchu z wgłębieniem i czarniawą kropką. Powierzchnia gładka, o barwie beżowej, bladoochrowej, czasami jaśniejszej w środku. Brzeg szeroko bruzdowany[4].
-
Blaszki
Bardzo rzadkie, przy trzonie wolne, czasami z międzyblaszkami. Trama blaszek regularna. Barwa od beżowej do bladoochrowej[4].
- Trzon
Rogowaty, elastyczny., o barwie czarnobrązowej, górą jaśniejszy. Powierzchnia naga i lśniąca. Często posiada główkowato zakończone boczne odgałęzienia[4]. Takie boczne odgałęzienia występują szczególnie wówczas, gdy owocniki wyrastają pod przykryciem (np. liśćmi).
- Miąższ
Cienki, o tej samej barwie co powierzchnia kapelusza. Smak i zapach niewyraźny[4].
- Zarodniki
W kształcie pestek jabłka, o rozmiarach 7,5-10 × 4-4,5 μm[4].
Występowanie i siedlisko
Twardzioszek nalistny występuje głównie w Europie, poza tym podano jego stanowiska w Północnej Karolinie w USA oraz w Japonii[5]. W Polsce dość pospolity[3].
Saprotrof. Występuje w lasach liściastych na opadłych liściach, szczególnie dębowych i bukowych, ale także na innych resztkach roślinnych. Owocniki wytwarza od czerwca do października[3]. Wyrastają na nerwach liści[4].
Gatunki podobne
-
twardzioszek obrożowy (Marasmius rotula). Jest również bardzo mały, ale ma białawy kapelusz, a jego blaszki zrastają się wokół trzonu tworząc charakterystyczny pierścień. Ponadto wyrasta zazwyczaj nie na liściach, lecz na innych resztkach roślinnych, np. gałązkach.
-
twardzioszek bukowy (Marasmius setosus). Jest jeszcze mniejszy i ma kapelusz biały. Odróżnia się także cechami mikroskopowymi[6].
-
twardzioszek liściolubny (Marasmius epiphyllus). Również jest drobny i wyrasta na liściach, ale ma kapelusz mlecznobiały, bardziej rozpostarty, starsze kapelusze są pomarszczone. Łatwo odróżnić go po blaszkach, które są bardzo wąskie, niemal żyłkowate[7]
-
twardzioszek osikowy (Marasmius tremulae). Bardzo drobny, wyrasta na liściach osiki. Ma inne cechy mikroskopowe (m.in. podstawki dwuzarodnikowe a zarodniki walcowate)[7]
Przypisy
-
↑ a b Index Fungorum (ang.). [dostęp 2013-10-20].
-
↑ Species Fungorum (ang.). [dostęp 2013-10-20].
-
↑ a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
-
↑ a b c d e f Ewald Gerhardt: Grzyby – wielki ilustrowany przewodnik. Warszawa: 2006, s. 194. ISBN 83-7404-513-2.
-
↑ Discover Life (ang.). [dostęp 2015-12-05].
-
↑ Antonin V., Noordeloos M. E. 1993, A Monograph of Marasmius, Collybia and related genera in Europe. Part 1: Marasmius, Setulipes, Marasmiellus. in Libri Botanici Vol. 8. IHW – Verlag
-
↑ a b Na grzyby. [dostęp 2015-12-08].