dcsimg

Lepiota brunneoincarnata ( Asturian )

provided by wikipedia AST

Lepiota brunneoincarnata ye una cogorda de la familia de les Agaricáceas.

Lepiota brunneoincarnata
Carauterístiques micolóxiques
Symbol question.svg
Convex cap icon.svg
El sombreru ye convexu
Free gills icon2.png
Les llámines son llibres
Bare stipe icon.png
El pie ta desnudu
White spore print icon.png
Espores de color blancu
Saprotrophic ecology icon.png
Hazard T.svg
Comestibilidá: mortal[editar datos en Wikidata]

Basidiomiceto venenosu.

Crez en grupos dende'l branu hasta la seronda, en montes, praos y xardinos. Ye bien tóxicu, y el so ingestión puede provocar la muerte nunes hores.

Descripción

  • Sombreru: de dos a diez centímetros con forma semiglobosa nos primeros estadios del so desenvolvimientu y a midíu qu'evoluciona vuélvese convexu y finalmente estendíu; La cutícula ye de color pardu con ciertes tonalidaes arrosáu y acoloratáu, seca, excoriada y con escames pequeñes y concéntriques.
  • Laminas: nel so estáu nuevu son de color blancu, a midida que crecen volver de color crema, son llibres, distantes y con laminuques
  • Espores: De 7-9.5 x 4-5 µm. Forma d'elipsoides a ovoides, hialinas y llises. La esporada ye de color blancu
  • Pie: De 2-5 x 0.25-1.3 cm de color blancu y llisu percima del aniellu, per debaxo del tien tonos vinosos y ye, al igual que'l sombreru, escamosu con granulaciones pardu acolorataes. La cogorda avieyada tien casi tol pie llisu.
  • Aniellu: non móvil, membranosu, fugaz, estrechu y n'ocasiones mal estremáu y que delimita los dos zones del pie (cimeru ya inferior).
  • Carne: De color blancu y rosa nel pie, siendo rosa vinosu na base. Golor afrutado y sabor duce.

Ecoloxía

Habita en zones yerboses, casi siempres baxu planifolios o marxes de senderos. Ye una especie rara que fructifica xeneralmente pel branu anque dacuando vamos reparar na seronda.

Tosicidá

Venenosa mortal. Produz una intoxicación faloidiana por amanitinas o síndrome ciclopeptídico de llarga incubación (trescurriendo más de 6 hores hasta que se reparen los primeros síntomes). La toxina responsable ye la amatoxina, que ye absorbida nel tubu dixestivu. Estes toxines nun se destrúin nin pola desecación, nin mientres la cocción. Los síntomes son: malestar, dolor abdominal, gastroenteritis, foria y vultures. De resultes d'estos síntomes produz una deshidratación.

2 díes dempués de la ingestión produzse una fase d'ameyoramientu aparente pero la tercer fase, que ye la más grave, apaez escontra'l tercer día dempués de la ingestión, y nesta les toxines ataquen al fégadu. Dempués d'una selmana, si nun se trata, produz la muerte.

Tratamientu

Mientres los dos primeros díes: diuresis forzada, aspiración dixestiva, carbón activáu, catárticos, penicilina, silimarina.

A los cuatro o cinco díes: lactulosa, descontaminación intestinal, Vitamina K y plasma frescu.

A los dos o tres díes: ye posible'l tresplante hepáticu.

Observaciones

El xéneru Lepiota caracterizar por contener delles especies venenoses.

Referencies

C.J. Alexopoulos, C.W. Mims (1985) Introducción a la micoloxía Omega S.A. Barcelona

P. Garcia Jimenez, S. Perez Gorjon, J.A. Sánchez Rodríguez, J. Sánchez Sánchez, C.J. Valle Gutierrez (2005) Cogordes de Salamanca. Ediciones al salina. Diputación de Salamancade Salamanca, Salamanca

S. de Castro, J. Morales, A.corrolada, A.Merchan, A.Garcia, A. Calzada, S. Alonso; J.A. Eiroa, A. Corrolada, H. Perez, J.M. Juan, J.A. Garcia (2004) Manual Del Pañador de Cogordes. Xunta de Castiella y Leon. Conseyería de Mediu Ambiente.

Enllaces esternos


license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia AST

Lepiota brunneoincarnata: Brief Summary ( Asturian )

provided by wikipedia AST

Basidiomiceto venenosu.

Crez en grupos dende'l branu hasta la seronda, en montes, praos y xardinos. Ye bien tóxicu, y el so ingestión puede provocar la muerte nunes hores.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia AST