Lactarius amarus R. Heim – gatunek grzybów należący do rodziny gołąbkowatych (Russulaceae)[1]. W Polsce nie występuje[2].
Grzyby mikoryzowe, rozwijające się w glebie i wytwarzające naziemne owocniki złożone z kapelusza i trzonu, których miąższ zbudowany jest z kulistawych komórek powodujących ich specyficzną kruchość i nieregularny przełam. Kapelusz owocników ma pokrój szerokorozpostarty, średnicę 4–4,5 cm, jest złotawo lub żółto zabarwiony, jaśniej, koncentrycznie strefowany. Hymenofor blaszkowy, blaszki gęsto rozstawione. Trzon krótki, stożkowaty, o długości ok. 2 cm i średnicy przy kapeluszu ok. 1 cm, zwężający się i zaostrzony przy podstawie. Miąższ zwarty, kremowy, bez zapachu, wytwarzający białe, ostro-gorzkie mleczko. Zarodniki elipsoidalne, o wymiarach 7,8–9×6,9–7,7 μm, pokryte brodawkami częściowo połączonymi siateczką o wysokości ok. 0,8–1,5 µm, amyloidalne. Wysyp zarodników biały[3].
Lactarius amarus R. Heim – gatunek grzybów należący do rodziny gołąbkowatych (Russulaceae). W Polsce nie występuje.
Lactarius amarus é um fungo que pertence ao gênero de cogumelos Lactarius na ordem Russulales. Encontrado em Madagascar, foi descrito cientificamente pela primeira vez pelo botânico francês Roger Heim em 1938.[1][2]
Lactarius amarus é um fungo que pertence ao gênero de cogumelos Lactarius na ordem Russulales. Encontrado em Madagascar, foi descrito cientificamente pela primeira vez pelo botânico francês Roger Heim em 1938.
Lactarius amarus je grzib[1], co go ôpisoł R. Heim 1938. Lactarius amarus nŏleży do zorty 'Lactarius' i familije Russulaceae.[2][3] Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.[2]
Lactarius amarus je grzib, co go ôpisoł R. Heim 1938. Lactarius amarus nŏleży do zorty 'Lactarius' i familije Russulaceae. Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.