Kələm (lat. Brassica)[1] – kələmçiçəyikimilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.[2]
Kələmin elmi cəhətdən təsdiqlənmiş digər faydası da mədə və on iki barmaq bağırsaqda əmələ gələn yaralara müsbət təsir etməsidir. Bunun üçün 4-5 həftə ağ kələm suyunu içmək lazımdır. Kələm suyunu əldə etmək üçün təzə kələm yarpaqları yaxşıca yuyulur, suyu süzülür, nazik şəkildə doğranır və mətbəx robotundan keçirilir. Mədədə yaranan yanma və ağrı hissləri kələm suyunu içdikdən sonra demək olar ki, yox olacaq. Gündə bir litr kələm suyu yeməkdən sonra içilməlidir. Amma kələm suyunun təzə olmasına diqqət yetirilməlidir ki, tərkibindəki maddələr organizmə müsbət təsir göstərsin. Bəzi insanlarda kələm suyu qarında şişmə və köp əmələ gətirir. Buna görə də 1 fincan qaynar suya 1 çay qaşığı zirə qatmaq, üstünə qapaq örtmək və 10 dəqiqədən sonra içmək lazımdır. Antibiotiklərdən istifadə zamanı yaranan bağırsaq puzontusunu aradan qaldırmaq üçün kələm salatı yemək ya da kələm suyu içmək faydalıdır. Kələm yemək yeniyetmə yaşlarında ortaya çıxan sızanaqların yox olmasına da kömək edir.
İkiləpəlilər ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin. Kələm (lat. Brassica) – kələmçiçəyikimilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.
Brassica és un gènere de plantes amb flors de la família de la col (brassicàcia). Conté més espècies rellevants en agricultura que cap altre gènere de plantes. Hi ha des de males herbes fins a híbrids i varietats hortícoles. La majoria són plantes anuals però també n'hi ha de biennals o petits arbusts. El gènere Brassica és natiu de l'oest d'Europa, les zones de clima mediterrani i regions de clima temperat d'Àsia.
S'aprofita quasi totes les parts segons les espècies, així l'arrel del nap la tija en el cas del (kohlrabi), les fulles en (col de cabdell, col de Brussel·les), flors (coliflor, bròquil), i llavors com la mostassa o l'oli de llavors Colza). Algunes cols són ornamentals.
Les espècies d'algunes Brassica serveixen d'aliment per alguns lepidòpters.
Degut a la seva importància agrícola les plantes de Brassica han estat objecte de molt interès científic. La relació estreta entre 6 importants espècies (Brassica carinata, B. juncea, B. oleracea, B. napus, B. nigra and B. rapa) està descrita en la teoria del Triangle U.
Es considera que les espècies de Brassica tenen un valor nutricional molt alt, ja que proporciones gran quantitat de vitamina C i fibra dietètica a més de contenir propietats anticanceroses, antibacterians i antivirals: 3,3'-diindolilmetà, sulforafà i seleni.
Hi ha un cert desacord científic en la classificació del gènere Brassica. Als Països Catalans es presenten com autòctones o naturalitzades les marcades amb ∗[1]
Brassica és un gènere de plantes amb flors de la família de la col (brassicàcia). Conté més espècies rellevants en agricultura que cap altre gènere de plantes. Hi ha des de males herbes fins a híbrids i varietats hortícoles. La majoria són plantes anuals però també n'hi ha de biennals o petits arbusts. El gènere Brassica és natiu de l'oest d'Europa, les zones de clima mediterrani i regions de clima temperat d'Àsia.
Brukev (Brassica) je rod asi 30 druhů rostlin z čeledi brukvovitých (Brassicaceae). Zástupci tohoto rodu jsou obecně známí – zahrnuje velké množství zemědělských rostlin, vyšlechtěných hybridů. Většina je jednoletých nebo dvouletých, ale některé jsou i malé keře. Do rodu patří i celá řada plevelů.
Rod je původní v západní Evropě, ve Středomoří a mírných podnebných pásech Asie. Zemědělské plodiny se pěstují po celém světě. Plevele rodu brukev rostou hlavně v Austrálii, Severní a Jižní Americe.
Téměř všechny orgány rostlin jsou u různých odrůd využívány.
Existují spory o správném zařazení jednotlivých taxonů. Tento seznam klade důraz na hospodářsky významné druhy.
V tomto článku byl použit překlad textu z článku Brassica na anglické Wikipedii.
Obrázky, zvuky či videa k tématu brukev ve Wikimedia Commons
Brukev (Brassica) je rod asi 30 druhů rostlin z čeledi brukvovitých (Brassicaceae). Zástupci tohoto rodu jsou obecně známí – zahrnuje velké množství zemědělských rostlin, vyšlechtěných hybridů. Většina je jednoletých nebo dvouletých, ale některé jsou i malé keře. Do rodu patří i celá řada plevelů.
Rod je původní v západní Evropě, ve Středomoří a mírných podnebných pásech Asie. Zemědělské plodiny se pěstují po celém světě. Plevele rodu brukev rostou hlavně v Austrálii, Severní a Jižní Americe.
Téměř všechny orgány rostlin jsou u různých odrůd využívány.
Kořen – vodnice a tuřín Stonek – kedlubna List – zelí a růžičková kapusta Květ – květák a brokolice, okrasné fialové odrůdy na ozdobu Semeno – hořcice, řepka olejkaKål (Brassica) Slægten består af mere end 30 arter og hybrider, som er udbredt i Europa, Nordafrika og Asien. Den rummer flere vigtige landbrugs- og gartneriafgrøder end nogen anden slægt. Desuden indeholder den en række ukrudtsarter, som enten er oprindelige, vilde arter eller forvildede kulturplanter. De fleste arter er én-eller toårige, men enkelte er små buske.
Næsten alle dele af planterne er fremavlet som mad- eller foderafgrøder. Det gælder rødderne (turnips), stænglerne (kålrabi), bladene (hovedkål og rosenkål), blomsterne (blomkål og broccoli) og frøene (sennep). Nogle former med hvide, brogede eller violette blade eller blomster bliver også dyrket som prydplanter.
Beskrevne arter
Kohl (Brassica) bildet eine Gattung in der Familie der Kreuzblütler (Brassicaceae).[1] Viele wichtige Kulturpflanzen gehören zu dieser Gattung.
Der deutsche Gattungsname Kohl, von ahd. kôl(i) bzw. chôl(o), wurde bereits von den Germanen aus dem lateinischen caulis „Stängelkohl“ entlehnt, das im ursprünglichen Sinne nur den Strunk einer Pflanze bezeichnete. Das lateinische Wort caulis selbst geht – wie altgriechisch καυλός (kaulós) „(hohler) Stängel, Stiel, Schaft, Strunk, Kohl, meist Gemüsekohl“ – vermutlich auf eine indogermanische Wurzel kaul mit der Bedeutung ‚hohl‘ und ‚hohler Pflanzenstängel‘ zurück.[2][3][4]
Brassica-Arten sind ein-, zwei- oder mehrjährige krautige Pflanzen und erreichen Wuchshöhen von meist 30 bis 70 (10 bis 100) Zentimetern. Die Stängel sind meist verzweigt.[1]
Die grundständig und wechselständig am Stängel verteilt angeordneten Laubblätter können gestielt oder sitzend sein. Die Blattspreiten sind sehr unterschiedlich groß und auch unterschiedlich geformt je nach Art.[1]
Die traubigen Blütenstände sind meist nicht verzweigt. Die zwittrigen Blüten sind vierzählig. Die vier Kronblätter sind in der Form eines Kreuzes angeordnet. Die zwei Fruchtblätter sind zu einem oberständigen Fruchtknoten verwachsen.
Die Blütenformel lautet: ⋆ K 4 C 4 A 2 + 4 C 8 G ( 2 ) _ {displaystyle star K_{4};C_{4};A_{2+4} C_{8} ;G_{underline {(2)}}} 
Die Früchte sind Schoten.
Die Chromosomenzahl bei den Naturformen beträgt 2n = 20.[1]
Die Gattung Brassica wurde 1753 von Carl von Linné in Species Plantarum, Band 2, S. 666, aufgestellt.[5] Synonyme für Brassica L. sind: Brassicaria Pomel, Guenthera Andrz.,[6] Napus K.F.Schimp. & Spenn., Rapa Mill., Brassicastrum Link.
Die Gattung Brassica gehört zur Tribus Brassiceae DC. innerhalb der Familie Brassicaceae.
Die Brassica-Arten sind von Makaronesien über Europa, das nördliche, östliche und südliche Afrika, Westasien, die Arabische Halbinsel bis Zentralasien verbreitet.[7] Das Zentrum der Artenvielfalt ist der Mittelmeerraum.
Zur Gattung Brassica gehören 39 bis 44 Arten:[8][7][6]
Kohl (Brassica) bildet eine Gattung in der Familie der Kreuzblütler (Brassicaceae). Viele wichtige Kulturpflanzen gehören zu dieser Gattung.
Amkirya (genus Brassica) nisqaqa huk yurakunap rikch'anam, 39-chá rikch'aqniyuq.
Kaymi huk amkirya rikch'aqkuna:
Wikispecies nisqaqa qillqasqa p'anqayuqmi kay hawa: Amkirya
Amkirya (genus Brassica) nisqaqa huk yurakunap rikch'anam, 39-chá rikch'aqniyuq.
Brassica (/[unsupported input]ˈbræsᵻkə/ brás-si-ca) is a genus o plants in the mustard faimily (Brassicaceae). The members o the genus are collectively kent as cruciferous vegetables, cabbitches, or mustards. Crops frae this genus are whiles cried cole crops, which is derived frae the Latin caulis, meanin stem or cabbitch.[1]
Common types o brassica uised for fuid include cabbitch, cauliflouer, broccoli, Brussels sprouts, an some types o seeds. The genus is kent for containin mony important agricultural an horticultural crops. It an aa includes a nummer o weeds, baith wild taxa an escapees frae cultivation. It includes ower 30 wild species an hybrids, an numerous addeetional cultivars an hybrids o cultivatit origin. Maist are annuals or biennials, but some are smaa shrubs. Due tae thair agricultural importance, Brassica plants hae been the subject o much scienteefic interest. Sax parteecularly important species (Brassica carinata, B. juncea, B. oleracea, B. napus, B. nigra an B. rapa) are derived bi combinin the chromosomes frae three earlier species, as describit bi the Triangle o U theory.
The genus is native in the wild in wastren Europe, the Mediterranean an temperate regions o Asie. In addeetion tae the cultivatit species, which are grawn warldwide, mony o the wild species graw as weeds, especially in North Americae, Sooth Americae, an Australie.
A dislike for cabbitch, broccoli et.al. can be due tae the Brassica species containin a chemical seemilar tae phenylthiocarbamide (PTC), a chemical which is either bitter or tasteless dependin on ane's genetic makeup.
Almaist aw pairts o some species or ither hae been developed for fuid, includin the ruit (swade, neeps), stems (kohlrabi), leaves (cabbitch, collard greens), flouers (cauliflouer, broccoli), buds (Brussels sprouts, cabbitch), an seeds (mony, includin mustard seed, an ile-producin raps). Some fairms wi white or purpie foliage or flouerheids are an aa whiles grawn for ornament.
Brassica species are whiles uised as fuid plants bi the larvae o a nummer o Lepidoptera species—see Leet o Lepidoptera that feed on Brassica.
Brassica vegetables are heichly regarded for thair nutreetional value. Thay provide heich amoonts o vitamin C an soluble fiber an contain multiple nutrients wi potent anticancer properties: 3,3'-diindolylmethane, sulforaphane an selenium. Boilin reduces the level o anticancer compounds, but steamin, microwavin, an stir fryin dae nae result in signeeficant loss.[2] Steaming the vegetable for three tae fower minutes is recommended tae maximize sulforaphane.[3]
Brassica vegetables are rich in indole-3-carbinol, a chemical which boosts DNA repair in cells an appears tae block the grawth o cancer cells.[4][5] Thay are an aa a guid soorce o carotenoids, wi broccoli havin especially heich levels.[6] Researchers at the Varsity o Californie at Berkeley hae recently discovered that 3,3'-diindolylmethane in Brassica vegetables is a potent modulator o the innate immune response seestem wi potent antiviral, antibacterial an anticancer activity;[7] houiver, it an aa is an antiandrogen.[8] Thir vegetables an aa contain goitrogens, which suppress thyroid function. This can induce hypothyroidism an goiter.[9]
Thare is some disagreement amang botanists on the classification an status o Brassica species an subspecies. The followin is an abbreviatit leet, wi an emphasis on economically important species.
Bayer Cropscience (in collaboration wi BGI-Shenzhen, Cheenae, Keygene N.V., the Netherlands an the Varsity o Queensland, Australie) annoonced it haed sequenced the entire genome o rapeseed/canola (Brassica napus) an its constituent genomes present in B. rapa an B. oleracea in 2009.[10] The B. rapa genome wis sequenced bi the Multinaitional Brassica Genome Project in 2011.[11] This an aa represents the A genome component o the amphidiploid crop species B. napus an B. juncea.[12] Comparative genomics
Brassica je rod cvjetnica iz porodice Brassicaceae, poznata kao kupusnjače (vrzine). Uključuje 39 vrsta, od kojih se mnoge koriste u ljudskoj prehrani. Ime rodu dolazi po riječi brassein (= kuhati), pri čemu se misli na vrstu Brassica oleracea, iz koje su nastali brojni varijeteti kao što su glavati kupus, karfiol, kelj pupčar, kelj, raštika, keleraba, lisnati kelj, brokula, kao i njemu srodne vrsta, među kojima je i repa. Od ekonomski značajnih vrsta tu je i uljana repica (Brassica napus).[1][2]
Rod Brassica vodi porijeklo iz Zapadne Evrope i umjerene regije Azije; mnoge autohtone vrste su korovi u Sjevernoj i Južnoj Americi i Australiji.
She genus losserey 'sy chynney Brassicaceae eh Brassica. T'eh goaill stiagh ymmodee troaryn beaghey, myr sampleyr caayl, caaylag, ny caayl blaa. Ta'n genus dooghyssagh da'n Oarpey heear, Yn Veanvooir as yn Aishey tempreilagh. Ta ymmodee dooieyn ry-akin er feie ny cruinney myr troar ny sarkil.
Shimmey dooie Brassica t'ad jannoo ymmyd jeh myr bee, as shen çheet er fraueyn (nappin), gish (kohlrabi), duillagyn (cabbish vane, caayl jiarg), blaaghyn (caayl blaa, caaylag) as rassyn (marrag). Ta cretooryn elley gee ad chammah, myr sampleyr praddagyn foillycan. Ta ram biomane C as frauaig ayndaue, chammah's stooghyn kemmigagh elley t'ad credjal oddagh cooney noi anlheiltyssyn, myr sampleyr indole-3-carbinol as carotenoidyn.[1][2][3]
Ta 3,3'-diindolylmethane ayns Brassica ny woaneyder mie y chorys ym-yeenaght, agh t'eh ny noi-androgen myrgeddin.[4][5]
Ta dooieyn Brassica goaill stiagh ny troaryn scanshoil:
Brassica es un genere de planta cuje species include B. oleracea (caule e su varietates como broccoli e caule rapa), B. rapa (rapa e caule chinese), e varie species de mustarda. Le genere es in le Brassicaceae, le familia del vegetales crucifere.
Ka disa mospajtime të autorëve rreth emërtimeve. Këtu janë disa nga anëtarëve.
Brassica l'è 'n zèner de piànte che fà part de la famìa botànica de le Brassicaceae.
L'è 'n zèner che g'ha 'mportànsa perchè 'l töl dét divèrse spéci cultiàde 'n agricültüra e 'n orticültüra. El töl dét apòa deivèrse màle èrbe, tat spéci salvàdeghe come spéci cultiàda ma re-natüralizàde. Divèrse i è piànte anöàle o bienàle, sèrte ótre i è arbùsti de dimensiù pesène.
El zèner l'è uriginàre de l'Europa ucidentàla, del ambiènt mediteràneo e de le regiù temperàde de l'Asia.
Endèn quach vergöna de le spéci del zèner Brassica, quàze töte le parcc de la piànta i è bùne de maià, isé pò a la raìs (Brassica rapa), i gamp (bròcol-ràa), le fòie (el gabüs, i vérs), i fiùr (i bròcoi), la somésa (el senàer négher e 'l verzàch).
Per vìa de la sà 'mportànsa 'n agricültüra, le spéci del zèner Brassica i è de spès ogèt de stüde scentìfich. Le relasiù strète 'ntra sés spéci de 'mportànsa particolàr (Brassica carinata, B. juncea, B. oleracea, B. napus, B. nigra e B. rapa) i è discriìde 'ndèla teorìa del Triàngol de U.
Dei quàze 1.000 taxa discriìcc, apéna 'na quarantìna de spéci e 'n otantìna de taxa infra-specìfich i è cunsideràcc bù e acetàcc. Töcc i óter, en pràtica, i è cunsideràcc apéna dei sinònim.[1]
Chèsta ché sóta l'è 'na lìsta mìa compléta, con 'n evidènsa la sò 'mportànsa econòmica:
Brassica is e geslacht van blommeplantn in de familie van de kruusblommign (Brassicaceae).
't Geslacht omvat oungeveer viftig sôortn woavan verre al de dêeln eetboar zyn, lyk de wortels, stiengels, bloarn, okselknoppn, blommn en zoadn. Sommigte sôortn wordn gebruukt ols sierplantn.
Brassica (/[unsupported input]ˈbræsᵻkə/ brás-si-ca) is a genus o plants in the mustard faimily (Brassicaceae). The members o the genus are collectively kent as cruciferous vegetables, cabbitches, or mustards. Crops frae this genus are whiles cried cole crops, which is derived frae the Latin caulis, meanin stem or cabbitch.
Common types o brassica uised for fuid include cabbitch, cauliflouer, broccoli, Brussels sprouts, an some types o seeds. The genus is kent for containin mony important agricultural an horticultural crops. It an aa includes a nummer o weeds, baith wild taxa an escapees frae cultivation. It includes ower 30 wild species an hybrids, an numerous addeetional cultivars an hybrids o cultivatit origin. Maist are annuals or biennials, but some are smaa shrubs. Due tae thair agricultural importance, Brassica plants hae been the subject o much scienteefic interest. Sax parteecularly important species (Brassica carinata, B. juncea, B. oleracea, B. napus, B. nigra an B. rapa) are derived bi combinin the chromosomes frae three earlier species, as describit bi the Triangle o U theory.
The genus is native in the wild in wastren Europe, the Mediterranean an temperate regions o Asie. In addeetion tae the cultivatit species, which are grawn warldwide, mony o the wild species graw as weeds, especially in North Americae, Sooth Americae, an Australie.
A dislike for cabbitch, broccoli et.al. can be due tae the Brassica species containin a chemical seemilar tae phenylthiocarbamide (PTC), a chemical which is either bitter or tasteless dependin on ane's genetic makeup.
Brassica je rod cvjetnica iz porodice Brassicaceae, poznata kao kupusnjače (vrzine). Uključuje 39 vrsta, od kojih se mnoge koriste u ljudskoj prehrani. Ime rodu dolazi po riječi brassein (= kuhati), pri čemu se misli na vrstu Brassica oleracea, iz koje su nastali brojni varijeteti kao što su glavati kupus, karfiol, kelj pupčar, kelj, raštika, keleraba, lisnati kelj, brokula, kao i njemu srodne vrsta, među kojima je i repa. Od ekonomski značajnih vrsta tu je i uljana repica (Brassica napus).
Rod Brassica vodi porijeklo iz Zapadne Evrope i umjerene regije Azije; mnoge autohtone vrste su korovi u Sjevernoj i Južnoj Americi i Australiji.
Brassica l'è 'n zèner de piànte che fà part de la famìa botànica de le Brassicaceae.
L'è 'n zèner che g'ha 'mportànsa perchè 'l töl dét divèrse spéci cultiàde 'n agricültüra e 'n orticültüra. El töl dét apòa deivèrse màle èrbe, tat spéci salvàdeghe come spéci cultiàda ma re-natüralizàde. Divèrse i è piànte anöàle o bienàle, sèrte ótre i è arbùsti de dimensiù pesène.
El zèner l'è uriginàre de l'Europa ucidentàla, del ambiènt mediteràneo e de le regiù temperàde de l'Asia.
Endèn quach vergöna de le spéci del zèner Brassica, quàze töte le parcc de la piànta i è bùne de maià, isé pò a la raìs (Brassica rapa), i gamp (bròcol-ràa), le fòie (el gabüs, i vérs), i fiùr (i bròcoi), la somésa (el senàer négher e 'l verzàch).
Per vìa de la sà 'mportànsa 'n agricültüra, le spéci del zèner Brassica i è de spès ogèt de stüde scentìfich. Le relasiù strète 'ntra sés spéci de 'mportànsa particolàr (Brassica carinata, B. juncea, B. oleracea, B. napus, B. nigra e B. rapa) i è discriìde 'ndèla teorìa del Triàngol de U.
She genus losserey 'sy chynney Brassicaceae eh Brassica. T'eh goaill stiagh ymmodee troaryn beaghey, myr sampleyr caayl, caaylag, ny caayl blaa. Ta'n genus dooghyssagh da'n Oarpey heear, Yn Veanvooir as yn Aishey tempreilagh. Ta ymmodee dooieyn ry-akin er feie ny cruinney myr troar ny sarkil.
Karam (Brassica L.) — butguldoshlar oilasiga mansub, bir, ikki va koʻp yillik oʻsimliklar turkumi, sabzavot va yem-xashak ekini. K.ning Yevrosiyo va Shim. Afrikada 35 ga yaqin turi bor. Koʻpgina turlari Oʻrta dengiz atrofi va Xitoydan kelib chiqqan. Bryukva, raps, sholgʻom, surepitsa, xantal ham shu turkumga kiradi. Bir turi — poliz K. (V. o1egaseaye)ning juda koʻp turlari xoʻjalik aqamiyatiga ega. Dehqonchilikda ulardan oq boshli (bosh oʻraydigan oddiy) K., qizil K., savoy karami, bryussel karami, kolrabi, gulkaram, pekin karami dunyoning deyarli barcha mamlakatlarida ekiladi. Jahon boʻyicha oq boshli K.ning umumiy ekin may-doni 2,3 mln.ga, hosildorlik 209,9 s/ga, yalpi hosili 48,8 mln.t (1999). Asosan, oq boshli va gulkaram ekiladi. K. aksari ikki yillik oʻsimlik. Birinchi yil bosh (karam) chiqaradi, ikkinchi yili oʻzagidan gulpoya chiqarib, urugʻlaydi. Oq boshli K. navlari vegetativ (oʻzagi, barg plastinkasi, toʻp bargi) va qosil organlari (karam boshi)ning qator morfologik belgilari bilan bir-biridan farq qiladi. Tashqi oʻzagining boʻyi 16—20 sm, toʻpbargining diametri 60—80 sm, bandining uzunligi boʻyicha barglari bandsiz, 4— 15 sm bandli, barglari mayda — 25— 40 sm, oʻrtacha — 40—50 sm va yirik — 50 sm va undan yirik boʻlishi mumkin. Barg toʻqimasining yuzasi silliq va burishgan. Barglarining rangi och-yashil, toʻq-yashil, kulrang-yashil, koʻkish-yashil, yashil-binafsha, olachipor, koʻk-yashil va qizil-binafsha tusda.
K. boshlari kattaligi va tigʻizligiga koʻra, mayda (0,5—1,5 kg), oʻrtacha (1,5— 2,5) va yirik (2,5 kg dan ortiq) vaznda boʻladi. Gullari sargʻish, yirik, shingillarga toʻplangan, mevasi qoʻzoq. Urugʻi yumaloq, toʻq qoʻngʻir, diametri 2 mm cha. K. sovuqqa chidamli, urugʻi 2— 5° da una boshlaydi. Koʻkati — 5° so-vuqqa, katta oʻsimligi — 8° qisqa muddatli sovuqqa chidaydi. Oq boshli K. 11—18° t-rada bosh hosil qiladi. T-ra 25° dan oshganda bosh chiqarishi kechi-kadi; sernam va yorugʻ joyda tez rivojlanadi.
K. tarkibida qandlar, organik kislotalar, vitaminlar (S, R, V,, V2, RR, K, Ye) va karotin, pantoten va folat kislotalar, yogʻ, fermentlar, fitonsidlar, kaliy, kalsiy, yod, marganets, temir va b. elementlarning tuzlari bor. Bevosita ovqatga ishlatiladi, tuzlanadi va konserva holida isteʼmol qilinadi. K. xalq tabobatida turli kasalliklarga ishlatiladi, organizmdan xolesterinning chiqib ketishini tezlatadi. K.da kletchatka koʻp. K. navlari ertagi, oʻrtacha ertagi, urtagi, oʻrtacha kechki va kechki guruxlarga boʻlinadi. K. koʻchati parnik va issiqxonalarda yetishtirilib, ertagisiga fevral oxiri va mart boshlarida (60x60 sm, 70x70 sm sxemada), oʻrtagisi aprel — may boshlarida, kechkisi iyul oxiri va iyul boshlarida (70x70 sm sxemada) ekiladi.
Parvarishi sugʻorish, qator oralari va tup atrofini yumshatish, oʻgʻitlash, zararkunanda va kasalliklarga karshi kurash olib borishdan iborat. Birinchi oziklantirishda gektariga 150–200 kg superfosfat va 120–150 kg ammiakli selitra, ikkinchisida faqat 120– 150 kg ammiakli selitra beriladi. K. ekiladigan yer kuzda yoki erta bahorda haydalib, gektariga 20—30 t goʻng , 300–400 kg superfosfat, 100–150 kg kaliy tuzi sochiladi.
K. urugʻini bevosita dalaga ekish ham mumkin. Bunda unumdor, begona oʻtlardan toza yerlarga seyalkada qator orasini 60—70 sm dan qilib, 1 ga maydonga 1 — 1,5 kgurugʻsepiladi. 2—3 chin barg chiqargach, yaganalab, har uyada (30—40 sm oraliqda) bittadan oʻsimlik krldiriladi. Bundan keyingi ishlar koʻchati oʻtqazilgandagi ishlar bilan bir xil. Oʻrtacha hosildorligi (1 ga dan) ertapishari 200—300 s, oʻrtapishari 400— 500 s, kechpishari 600—900 s. K. urugʻchiligi bilan K. ekiladigan barcha zonalarda shugʻullaniladi.
Oʻzbekistonda oq boshli K.ning quyidagi navlari ekiladi: Gribovskiy 147—ertagi, koʻchati oʻtqazilgach, 60—65 kunda yetiladi. Boshi 0,7–1 kg , yumaloq, oʻrtacha zich, koʻkish, pishganda yoriladi. Toshkent 10—oʻrtagi, koʻchati oʻtqazilgach, 90—110 kunda pishadi. K.i 2— 2,5 kg , yumaloq-yassi, issiqqa chidamli. Oʻzbekiston 133—oʻrta kechki, koʻchati oʻtqazilgach, 110—120 kunda yetiladi. K.i 2,5—4,3 kg , yumaloq-yassi. Shuningdek, Apsheron kuzgisi, Saratoniy, Navroʻz, Ashxobod, Parallel Fp Derbent va b. navlari ham ekiladi (2002).
K. zararkunandalari. K.ni zararlaydigan hasharotlar turlari juda koʻp, asosiylari karam biti, karam kuyasi, karam qandalasi, karam oq kapalagi vab. Karam biti — qanotsiz urgʻochisi 1,9—2,3 mm, tuxumsimon, koʻkish-kulrang , kulrang mum gʻubor bilan qoplangan; qanotli urgʻochisi 2,15 mm, boshi va koʻkragi jigarrang , qorni koʻkish-sariq, ozroq mum gʻuborli. Bir mavsumda 15 martagacha avlod beradi. Karam kuyasi — kapalagi qanotlari yozilganda 14–17 mm; oldingi qanotlari qoʻngʻir, keyingisi kulrang . Lichinkasi (qurti) 9–12 mm, urchuqsimon, yashil. Tuxumi 0,4—0,5 mm, yumaloq-suyri, och sariq. Hamma joyda uchraydi, asosan, K. va kizil lavlagini zararlaydi. Begona oʻtlarda, K. oʻzagi va barglarida qishlaydi. Tuxumdan chiqqan qurtlari barg bilan oziqlanadi (Toshkent viloyatida 9—10 ta avlod beradi). Karam qandalasi — tanasi 7 – 8 mm, boʻgʻimli, qalqoni qorinni yarmigacha qoplab turadi. Usti zangori yoki yashilsimon qora boʻlib, qizgʻish, sargish yoki oqish chiziqlari bor. Oʻsimlik barglarini hartumchasi bilan teshib shirasini soʻradi, bunda barglar sargʻayadi, ilma-teshik boʻlib ketadi, yosh oʻsimliklar qurib qoladi. Koʻklamda begona oʻsimliklar bilan oziqlanib, barg orqasiga tuxum qoʻyadi. 6—15 kunda tuxumdan lichinkalar chiqadi, kattalashib gʻumbakka aylanadi. Birinchi boʻgʻini, koʻpincha may — iyunda K.ga tushadi. Karam oq kapalagi — qanoti yozilganda 5,5—6 sm, oq, uchi qora koʻrinadi. Lichinkalari qora dogʻli sargʻish-och yashil, boʻyi 1 sm. Oʻrta Osiyo sharoitida yiliga 4 marta avlod beradi. K. kasalliklaridan hosilga katta zarar keltirganlaridan asosiylari: bakterioz, soxta unshudring , qora boʻgʻiz, ildiz boʻgʻzi qorayishi.
Zararkunandalarga qarshi kurashda koʻchatni dalaga ekishdan oldin insektitsidlardan birontasining 0,2% li eritmasi purkaladi, oʻsuv davrida biologik preparatlardan dendrobatsillin (1,0—1,5 kg/ga), gomelin (0,8—1,0 kg/ga) eritmalari, hosilni yigʻishdan 20—30 kun oldin insektitsidlar bilan dorilanadi, kasalliklarga qarshi yerni kuzda shudgorlash, oʻsimlik qoldiqlarini yigʻib olish, urugʻlikni ekishdan oldin dorilash tadbirlari oʻtkaziladi.
Karam (Brassica L.) — butguldoshlar oilasiga mansub, bir, ikki va koʻp yillik oʻsimliklar turkumi, sabzavot va yem-xashak ekini. K.ning Yevrosiyo va Shim. Afrikada 35 ga yaqin turi bor. Koʻpgina turlari Oʻrta dengiz atrofi va Xitoydan kelib chiqqan. Bryukva, raps, sholgʻom, surepitsa, xantal ham shu turkumga kiradi. Bir turi — poliz K. (V. o1egaseaye)ning juda koʻp turlari xoʻjalik aqamiyatiga ega. Dehqonchilikda ulardan oq boshli (bosh oʻraydigan oddiy) K., qizil K., savoy karami, bryussel karami, kolrabi, gulkaram, pekin karami dunyoning deyarli barcha mamlakatlarida ekiladi. Jahon boʻyicha oq boshli K.ning umumiy ekin may-doni 2,3 mln.ga, hosildorlik 209,9 s/ga, yalpi hosili 48,8 mln.t (1999). Asosan, oq boshli va gulkaram ekiladi. K. aksari ikki yillik oʻsimlik. Birinchi yil bosh (karam) chiqaradi, ikkinchi yili oʻzagidan gulpoya chiqarib, urugʻlaydi. Oq boshli K. navlari vegetativ (oʻzagi, barg plastinkasi, toʻp bargi) va qosil organlari (karam boshi)ning qator morfologik belgilari bilan bir-biridan farq qiladi. Tashqi oʻzagining boʻyi 16—20 sm, toʻpbargining diametri 60—80 sm, bandining uzunligi boʻyicha barglari bandsiz, 4— 15 sm bandli, barglari mayda — 25— 40 sm, oʻrtacha — 40—50 sm va yirik — 50 sm va undan yirik boʻlishi mumkin. Barg toʻqimasining yuzasi silliq va burishgan. Barglarining rangi och-yashil, toʻq-yashil, kulrang-yashil, koʻkish-yashil, yashil-binafsha, olachipor, koʻk-yashil va qizil-binafsha tusda.
K. boshlari kattaligi va tigʻizligiga koʻra, mayda (0,5—1,5 kg), oʻrtacha (1,5— 2,5) va yirik (2,5 kg dan ortiq) vaznda boʻladi. Gullari sargʻish, yirik, shingillarga toʻplangan, mevasi qoʻzoq. Urugʻi yumaloq, toʻq qoʻngʻir, diametri 2 mm cha. K. sovuqqa chidamli, urugʻi 2— 5° da una boshlaydi. Koʻkati — 5° so-vuqqa, katta oʻsimligi — 8° qisqa muddatli sovuqqa chidaydi. Oq boshli K. 11—18° t-rada bosh hosil qiladi. T-ra 25° dan oshganda bosh chiqarishi kechi-kadi; sernam va yorugʻ joyda tez rivojlanadi.
K. tarkibida qandlar, organik kislotalar, vitaminlar (S, R, V,, V2, RR, K, Ye) va karotin, pantoten va folat kislotalar, yogʻ, fermentlar, fitonsidlar, kaliy, kalsiy, yod, marganets, temir va b. elementlarning tuzlari bor. Bevosita ovqatga ishlatiladi, tuzlanadi va konserva holida isteʼmol qilinadi. K. xalq tabobatida turli kasalliklarga ishlatiladi, organizmdan xolesterinning chiqib ketishini tezlatadi. K.da kletchatka koʻp. K. navlari ertagi, oʻrtacha ertagi, urtagi, oʻrtacha kechki va kechki guruxlarga boʻlinadi. K. koʻchati parnik va issiqxonalarda yetishtirilib, ertagisiga fevral oxiri va mart boshlarida (60x60 sm, 70x70 sm sxemada), oʻrtagisi aprel — may boshlarida, kechkisi iyul oxiri va iyul boshlarida (70x70 sm sxemada) ekiladi.
Parvarishi sugʻorish, qator oralari va tup atrofini yumshatish, oʻgʻitlash, zararkunanda va kasalliklarga karshi kurash olib borishdan iborat. Birinchi oziklantirishda gektariga 150–200 kg superfosfat va 120–150 kg ammiakli selitra, ikkinchisida faqat 120– 150 kg ammiakli selitra beriladi. K. ekiladigan yer kuzda yoki erta bahorda haydalib, gektariga 20—30 t goʻng , 300–400 kg superfosfat, 100–150 kg kaliy tuzi sochiladi.
K. urugʻini bevosita dalaga ekish ham mumkin. Bunda unumdor, begona oʻtlardan toza yerlarga seyalkada qator orasini 60—70 sm dan qilib, 1 ga maydonga 1 — 1,5 kgurugʻsepiladi. 2—3 chin barg chiqargach, yaganalab, har uyada (30—40 sm oraliqda) bittadan oʻsimlik krldiriladi. Bundan keyingi ishlar koʻchati oʻtqazilgandagi ishlar bilan bir xil. Oʻrtacha hosildorligi (1 ga dan) ertapishari 200—300 s, oʻrtapishari 400— 500 s, kechpishari 600—900 s. K. urugʻchiligi bilan K. ekiladigan barcha zonalarda shugʻullaniladi.
Oʻzbekistonda oq boshli K.ning quyidagi navlari ekiladi: Gribovskiy 147—ertagi, koʻchati oʻtqazilgach, 60—65 kunda yetiladi. Boshi 0,7–1 kg , yumaloq, oʻrtacha zich, koʻkish, pishganda yoriladi. Toshkent 10—oʻrtagi, koʻchati oʻtqazilgach, 90—110 kunda pishadi. K.i 2— 2,5 kg , yumaloq-yassi, issiqqa chidamli. Oʻzbekiston 133—oʻrta kechki, koʻchati oʻtqazilgach, 110—120 kunda yetiladi. K.i 2,5—4,3 kg , yumaloq-yassi. Shuningdek, Apsheron kuzgisi, Saratoniy, Navroʻz, Ashxobod, Parallel Fp Derbent va b. navlari ham ekiladi (2002).
K. zararkunandalari. K.ni zararlaydigan hasharotlar turlari juda koʻp, asosiylari karam biti, karam kuyasi, karam qandalasi, karam oq kapalagi vab. Karam biti — qanotsiz urgʻochisi 1,9—2,3 mm, tuxumsimon, koʻkish-kulrang , kulrang mum gʻubor bilan qoplangan; qanotli urgʻochisi 2,15 mm, boshi va koʻkragi jigarrang , qorni koʻkish-sariq, ozroq mum gʻuborli. Bir mavsumda 15 martagacha avlod beradi. Karam kuyasi — kapalagi qanotlari yozilganda 14–17 mm; oldingi qanotlari qoʻngʻir, keyingisi kulrang . Lichinkasi (qurti) 9–12 mm, urchuqsimon, yashil. Tuxumi 0,4—0,5 mm, yumaloq-suyri, och sariq. Hamma joyda uchraydi, asosan, K. va kizil lavlagini zararlaydi. Begona oʻtlarda, K. oʻzagi va barglarida qishlaydi. Tuxumdan chiqqan qurtlari barg bilan oziqlanadi (Toshkent viloyatida 9—10 ta avlod beradi). Karam qandalasi — tanasi 7 – 8 mm, boʻgʻimli, qalqoni qorinni yarmigacha qoplab turadi. Usti zangori yoki yashilsimon qora boʻlib, qizgʻish, sargish yoki oqish chiziqlari bor. Oʻsimlik barglarini hartumchasi bilan teshib shirasini soʻradi, bunda barglar sargʻayadi, ilma-teshik boʻlib ketadi, yosh oʻsimliklar qurib qoladi. Koʻklamda begona oʻsimliklar bilan oziqlanib, barg orqasiga tuxum qoʻyadi. 6—15 kunda tuxumdan lichinkalar chiqadi, kattalashib gʻumbakka aylanadi. Birinchi boʻgʻini, koʻpincha may — iyunda K.ga tushadi. Karam oq kapalagi — qanoti yozilganda 5,5—6 sm, oq, uchi qora koʻrinadi. Lichinkalari qora dogʻli sargʻish-och yashil, boʻyi 1 sm. Oʻrta Osiyo sharoitida yiliga 4 marta avlod beradi. K. kasalliklaridan hosilga katta zarar keltirganlaridan asosiylari: bakterioz, soxta unshudring , qora boʻgʻiz, ildiz boʻgʻzi qorayishi.
Zararkunandalarga qarshi kurashda koʻchatni dalaga ekishdan oldin insektitsidlardan birontasining 0,2% li eritmasi purkaladi, oʻsuv davrida biologik preparatlardan dendrobatsillin (1,0—1,5 kg/ga), gomelin (0,8—1,0 kg/ga) eritmalari, hosilni yigʻishdan 20—30 kun oldin insektitsidlar bilan dorilanadi, kasalliklarga qarshi yerni kuzda shudgorlash, oʻsimlik qoldiqlarini yigʻib olish, urugʻlikni ekishdan oldin dorilash tadbirlari oʻtkaziladi.
Die Kool (lat. Brassica, dt. Kohl) is wichtich as Gemöis. Dät rakt fuul ferskeende Koolsoorten, toun Biespill:
Ju Stäkräiwe (Brassica napus) heerd uk tou do Koolplonten.
Bloumenkool
Brokkoli
Koolrabi
Wieten Kool
Rooden Kool
Wirsingkool
Gräine Kool
Rousenkool
Die Kool (lat. Brassica, dt. Kohl) is wichtich as Gemöis. Dät rakt fuul ferskeende Koolsoorten, toun Biespill:
Bloumenkool (Brassica oleracea var. botrytis L.) Brokkoli (Brassica oleracea var. italica Plenck) Koolrabi (Brassica oleracea var. gongylodes L.) Wieten Kool (Brassica oleracea convar. capitata var. alba) Rooden Kool (Brassica oleracea convar. capitata var. rubra L.) Wirsingkool (Brassica oleracea convar. capitata var. sabauda L.) Gräine Kool (Brassica oleracea var. sabellica L.) Rousenkool (Brassica oleracea var. gemmifera DCJu Stäkräiwe (Brassica napus) heerd uk tou do Koolplonten.
Tekst üüb Öömrang Kualplaanten (Brassica) san en plaantenskööl uun det famile faan a krüsbloosen (Brassicaceae). Diar hiar flook wichtag kultuurplaanten tu.
Kualplaanten (Brassica) san en plaantenskööl uun det famile faan a krüsbloosen (Brassicaceae). Diar hiar flook wichtag kultuurplaanten tu.
Купăста – купăста йышне кĕрекен ӳсентăран. Ку йыша тата çарăк, шурă пăрăç (горчица) кĕреççĕ. Купăстан 50 ытла тĕс шутланать, вĕсем ытларах Вăтаçĕр тинĕс хĕрринче, Европăра çитĕнеççĕ.
Купăста – купăста йышне кĕрекен ӳсентăран. Ку йыша тата çарăк, шурă пăрăç (горчица) кĕреççĕ. Купăстан 50 ытла тĕс шутланать, вĕсем ытларах Вăтаçĕр тинĕс хĕрринче, Европăра çитĕнеççĕ.
బ్రాసికా (Brassica) పుష్పించే మొక్కలలోని బ్రాసికేసి కుటుంబానికి చెందిన ప్రజాతి.
బ్రాసికా ప్రజాతిలో కొన్ని ఆర్ధికంగా ముఖ్యమైన జాతులు:
Caule (brassica) de sa Familia Crucifere. Pianta coltivada, chi creschede bene in sa zona mediterranea ( ma puru in su nord Europa). Bi nd' ada de divescias ispetzias: caule a fiore, unu fruttu chi parede unu fiore e chi si mandigada cottu; caule a foza, tundu cun fozas suprappare, sas de fora pius duras, sa de sutta pius teneras. Caule a conca, bastante duru, cun buccia. Cauleddos de Bruxell, minoreddos cantu unu mandarinu, si consumana cottos.
Brassica (/ˈbræsɪkə/) is a genus of plants in the cabbage and mustard family (Brassicaceae). The members of the genus are informally known as cruciferous vegetables, cabbages, or mustard plants. Crops from this genus are sometimes called cole crops—derived from the Latin caulis, denoting the stem or stalk of a plant.[1]
The genus Brassica is known for its important agricultural and horticultural crops and also includes a number of weeds, both of wild taxa and escapees from cultivation. Brassica species and varieties commonly used for food include bok choy, broccoli, cauliflower, cabbage, choy sum, kohlrabi, napa cabbage, rutabaga, turnip and some seeds used in the production of canola oil and the condiment mustard. Over 30 wild species and hybrids are in cultivation, plus numerous cultivars and hybrids of cultivated origin. Most are seasonal plants (annuals or biennials), but some are small shrubs. Brassica plants have been the subject of much scientific interest for their agricultural importance. Six particular species (B. carinata, B. juncea, B. oleracea, B. napus, B. nigra, and B. rapa) evolved by the combining of chromosomes from three earlier species, as described by the triangle of U theory.
The genus is native to Western Europe, the Mediterranean and temperate regions of Asia. Many wild species grow as weeds, especially in North America, South America, and Australia.
A dislike for cabbage or broccoli can result from the fact that these plants contain a compound similar to phenylthiocarbamide (PTC), which is either bitter or tasteless to people depending on their taste buds.[2]
The flowers, seeds, stalks, and tender leaves of many species of Brassica can be eaten raw or cooked.[3] Almost all parts of some species have been developed for food, including the root (swede, turnip), stems (kohlrabi), leaves (cabbage, collard greens, kale), flowers (cauliflower, broccoli, romanesco broccoli), buds (Brussels sprouts, cabbage), and seeds (many, including mustard seed, and oil-producing rapeseed). Some forms with white or purple foliage or flowerheads are also sometimes grown for ornament.
Brassica species are sometimes used as food plants by the larvae of a number of Lepidoptera species—see List of Lepidoptera that feed on Brassica.
Boiling substantially reduces the levels of broccoli glucosinolates, while other cooking methods, such as steaming, microwaving, and stir frying, have no significant effect on glucosinolate levels.[4]
There is some disagreement among botanists on the classification and status of Brassica species and subspecies. The following is an abbreviated list, with an emphasis on economically important species.
Bayer CropScience (in collaboration with BGI-Shenzhen, China; KeyGene; the Netherlands and the University of Queensland, Australia) announced it had sequenced the entire genome of rapeseed (canola, Brassica napus) and its constituent genomes present in B. rapa and B. oleracea in 2009.[5] The B. rapa genome was sequenced by the Multinational Brassica Genome Project in 2011.[6] This also represents the A genome component of the amphidiploid crop species B. napus and B. juncea.
'Brassica' was Pliny the Elder's name for several cabbage-like plants.[7]
Brassica (/ˈbræsɪkə/) is a genus of plants in the cabbage and mustard family (Brassicaceae). The members of the genus are informally known as cruciferous vegetables, cabbages, or mustard plants. Crops from this genus are sometimes called cole crops—derived from the Latin caulis, denoting the stem or stalk of a plant.
The genus Brassica is known for its important agricultural and horticultural crops and also includes a number of weeds, both of wild taxa and escapees from cultivation. Brassica species and varieties commonly used for food include bok choy, broccoli, cauliflower, cabbage, choy sum, kohlrabi, napa cabbage, rutabaga, turnip and some seeds used in the production of canola oil and the condiment mustard. Over 30 wild species and hybrids are in cultivation, plus numerous cultivars and hybrids of cultivated origin. Most are seasonal plants (annuals or biennials), but some are small shrubs. Brassica plants have been the subject of much scientific interest for their agricultural importance. Six particular species (B. carinata, B. juncea, B. oleracea, B. napus, B. nigra, and B. rapa) evolved by the combining of chromosomes from three earlier species, as described by the triangle of U theory.
The genus is native to Western Europe, the Mediterranean and temperate regions of Asia. Many wild species grow as weeds, especially in North America, South America, and Australia.
A dislike for cabbage or broccoli can result from the fact that these plants contain a compound similar to phenylthiocarbamide (PTC), which is either bitter or tasteless to people depending on their taste buds.
Brasiko (Brassica el kruciferacoj) estas genro de unu-, du- aŭ plur-jaraj herboj, kun floroj ĝenerale flav-petalaj, kun preskaŭ cilindra ovario apenaŭ pli dika ol la mallonga stiluso, kaj kun longaj, bekohavaj silikvoj enhavantaj rondajn semojn po pluraj; ĉirkaŭ 35 specioj en Eŭropo, Azio kaj la Mediteranea regiono, kelkaj kultivataj kiel legomoj aŭ por oleo [1].
Estas diversaj specoj de brasiko (nomoj laŭ PIV2):
Brasiko (Brassica el kruciferacoj) estas genro de unu-, du- aŭ plur-jaraj herboj, kun floroj ĝenerale flav-petalaj, kun preskaŭ cilindra ovario apenaŭ pli dika ol la mallonga stiluso, kaj kun longaj, bekohavaj silikvoj enhavantaj rondajn semojn po pluraj; ĉirkaŭ 35 specioj en Eŭropo, Azio kaj la Mediteranea regiono, kelkaj kultivataj kiel legomoj aŭ por oleo .
Brassica es un género de plantas de la familia Brassicaceae.
Este género se destaca por incluir muchas especies cultivadas importantes en la agricultura. Incluye varias malezas, tanto taxa salvajes como de escapes del cultivo. Hay más de 30 especies silvestres e híbridos, y numerosos cultivares adicionales e híbridos de origen cultivado, como la coliflor y el brócoli. Muchas son anuales o bienales, y algunas son pequeños arbustos.
Son plantas herbáceas anuales o raramente bianuales, glabras o con tricomas simples, tallos erectos, generalmente ramificados. Hojas basales pecioladas, enteras a liradamente pinnatífidas con los lobos laterales más pequeños que el lobo terminal, hojas superiores cortamente pecioladas a sésiles, a veces auriculadas o amplexicaules, enteras, dentadas o lobadas. Sépalos erectos o ascendentes, raramente patentes, oblongos u ovados, el par interior generalmente sacciforme en la base; pétalos unguiculados, obovados, generalmente amarillos, raramente blancos o rosados; estambres tetradínamos; estigma capitado o bilobado. Silicuas angosta a ampliamente lineares, teretes o a veces comprimidas paralelamente al septo, raramente 4-anguladas, rostro cónico o cilíndrico, largo o corto, estilo conspicuo; semillas uniseriadas o raramente biseriadas, globosas a muy ligeramente comprimidas, sin alas, cotiledones conduplicados.[2]
El género es nativo del oeste de Europa, del clima mediterráneo y de las regiones templadas de Asia. Además de las especies cultivadas, que se producen mundialmente, muchas de las especies silvestres son malezas, especialmente en Norteamérica, Sudamérica y Australia.
En algunas especies, casi todas las partes son comestibles, incluida la raíz (colinabo, Brassica rapa), los tallos (kohlrabi), las hojas (repollo, col de Bruselas), las flores (coliflor, brócoli), las semillas (mostaza y la colza Brassica napus). Algunas formas con follaje blanco o púrpura o cabezas florales se usan para ornamentar.
Las especies de Brassica son consumidas por la larva de varias especies de lepidópteros.
Debido a su importancia agrícola, las brassica tienen mucho interés científico. Las estrechas relaciones entre seis especies particularmente importantes (Brassica carinata, B. juncea, B. oleracea, B. napus, B. nigra y B. rapa) se describen en la teoría del Triángulo de U.
El género fue descrito por Carlos Linneo y publicado en Species Plantarum 2: 666. 1753.[2]
De los casi 1000 taxones descritos, solo unas 40 especies y unos 80 taxones infra-específicos son considerados válidos y aceptados. Prácticamente todos los otros son meros sinónimos.[3]La siguiente es una lista abreviada, con énfasis en la importancia económica.
Brassica es un género de plantas de la familia Brassicaceae.
Este género se destaca por incluir muchas especies cultivadas importantes en la agricultura. Incluye varias malezas, tanto taxa salvajes como de escapes del cultivo. Hay más de 30 especies silvestres e híbridos, y numerosos cultivares adicionales e híbridos de origen cultivado, como la coliflor y el brócoli. Muchas son anuales o bienales, y algunas son pequeños arbustos.
Kapsasrohi (Brassica L.) on kapsalaadsete seltsi ristõieliste sugukonda kuuluv rohttaimede perekond.
Kapsasrohu perekonda kuulub üle 30 metsiku liigi ja hübriidi, lisaks hulgaliselt kultuurliike ja -hübriide, sealhulgas kapsas, kaalikas ja naeris.
Kapsasrohi kasvab looduslikult Lääne-Euroopas, Vahemere maadel ja Aasia parasvöötmes. Lisaks kultuurliikidele, mida kasvatatakse üle maailma, on perekonnas ka umbrohtusid, eriti Ameerikas ja Austraalias.
Enamik kapsasrohtusid on ühe- ja kaheaastased taimed, aga leidub ka kääbuspõõsaid.
Kapsasrohu õitel on 4 kroonlehte ja 4 tupplehte. Tupplehed on rõhtsad või püstised. Kroonlehed on äraspidimunajad, kollased või valged, vahel lillakate leheroodudega. Õite sisemuses paiknevad tolmukate alusel neerukujulised nektarinäärmed. Emakakael on lühike. Emakasuue on suur, lame ja enam-vähem kahe hõlmaga.
Kapsasrohu vili on kõdrake, mis on sirge ning koonuse- või naasklikujulise otsaga. Kõik kõdrakesed ei sisalda seemneid, osa on tühjad. Kõdrakese poolmed on selgete kesksoontega ja ebaselgete külgsoontega. Paksud lainelised vaheseinad koosnevad kattekoest. Seemned on kerajad või munajad ja paiknevad ühes reas. Idujuur asub idulehtede vahele moodustunud õnaruses.
Kapsasrohtusid kasvatatakse toiduks. Eri liikidel kasutatakse toiduks eri taimeosi. Süüakse juurt (naeris ja kaalikas), vart (nuikapsas), lehti (kapsas), õisikuid (lillkapsas, brokoli ja rooskapsas) ning seemneid (sinep ja raps).
Kapsasrohud on suure toiteväärtusega. Nad sisaldavad palju C-vitamiini, kiudaineid ja muid toitaineid, muuhulgas vähivastaseid aineid. Keetmine vähendab toitainete sisaldust kapsasrohtudes, aga aurutamine, mikrolaineahjus kuumutamine ja vokkimine ei põhjusta olulist kadu.
Kapsasrohtude kõik osad on üldiselt söödavad ja sellepärast on kapsasrohtudel väga palju looduslikke vaenlasi.
Kuna kapsasrohtude hulka kuulub nii palju kultuurtaimi, on tema liikide geenide uurimine aastakümneid oluline olnud.
Juba 1935 avastas Korea botaanik Woo Jang-choon asjaolu, mida nimetatakse tema järgi U kolmnurgaks. (Korea riiki ei olnud sel ajal veel olemas, see oli Jaapani okupeeritud ja sellepärast sai Woo tuntuks jaapanipärase nimekujuga U.) Woo avastas kuue kapsasrohuliigi vahel huvitava seose. Nimelt on kolm liiki (etioopia sinep, sarepta sinep ja kaalikas) tekkinud kolme teise liigi (kapsas, must kapsasrohi ja põld-kapsasrohi) hübridiseerumisel. Etioopia sinep on kapsa ja musta kapsasrohu hübriid, sarepta sinep on musta ja põld-kapsasrohu hübriid ning kaalikas on põld-kapsasrohu ja kapsa hübriid.
2009 teatas Austraalia, Hiina ja Hollandi teadlaste ühisettevõte Bayer Cropscience, et nad on järjestanud kogu kaalika genoomi.
Kapsasrohi (Brassica L.) on kapsalaadsete seltsi ristõieliste sugukonda kuuluv rohttaimede perekond.
Kapsasrohu perekonda kuulub üle 30 metsiku liigi ja hübriidi, lisaks hulgaliselt kultuurliike ja -hübriide, sealhulgas kapsas, kaalikas ja naeris.
Kapsasrohi kasvab looduslikult Lääne-Euroopas, Vahemere maadel ja Aasia parasvöötmes. Lisaks kultuurliikidele, mida kasvatatakse üle maailma, on perekonnas ka umbrohtusid, eriti Ameerikas ja Austraalias.
Enamik kapsasrohtusid on ühe- ja kaheaastased taimed, aga leidub ka kääbuspõõsaid.
Kapsasrohu õitel on 4 kroonlehte ja 4 tupplehte. Tupplehed on rõhtsad või püstised. Kroonlehed on äraspidimunajad, kollased või valged, vahel lillakate leheroodudega. Õite sisemuses paiknevad tolmukate alusel neerukujulised nektarinäärmed. Emakakael on lühike. Emakasuue on suur, lame ja enam-vähem kahe hõlmaga.
Kapsasrohu vili on kõdrake, mis on sirge ning koonuse- või naasklikujulise otsaga. Kõik kõdrakesed ei sisalda seemneid, osa on tühjad. Kõdrakese poolmed on selgete kesksoontega ja ebaselgete külgsoontega. Paksud lainelised vaheseinad koosnevad kattekoest. Seemned on kerajad või munajad ja paiknevad ühes reas. Idujuur asub idulehtede vahele moodustunud õnaruses.
Brassica generoa Brassicaceae familiako lehen deituak, landare loredunen bat da.
Brassica generoa Brassicaceae familiako lehen deituak, landare loredunen bat da.
Kaalit (Brassica)[1] on ristikukkaiskasveihin (Brassicaceae) kuuluva kasvisuku.
Kaalien sukuun kuuluvia lajeja ovat:
Kaalit (Brassica) on ristikukkaiskasveihin (Brassicaceae) kuuluva kasvisuku.
Brassica est un genre de plantes dicotylédones de la famille des Brassicaceae (ou Crucifères), originaire d'Eurasie et du bassin méditerranéen, qui comprend une quarantaine d'espèces acceptées. C'est le genre type de la famille des Brassicaceae.
Ce sont généralement des plantes herbacées annuelles ou bisannuelles, aux fleurs en croix caractéristique des Crucifères. Les espèces cultivées ont une morphologie très diverse selon qu'elles ont été sélectionnées pour leurs feuilles, leurs pétioles, leurs bourgeons, leur fleurs, leurs racines ou leurs graines. Elles sont cultivées comme légumes, plantes condimentaires, oléagineuses ou médicinales. Certaines espèces sont également utilisées comme engrais vert ou comme plantes ornementales. Ce sont souvent des plantes mellifères. Certaines sont des adventices des cultures. Parmi les espèces cultivées figurent des plantes importante pour l'alimentation humaine et l'économie comme des légumes, des oléagineux et des condiments .
Quatre espèces sont principalement cultivées et jouent un rôle important dans l'alimentation humaine : Brassica oleracea (divers choux), Brassica napus (colza, rutabaga), Brassica rapa (navet, navette, chou chinois), Brassica nigra (moutarde noire).
Les espèces du genre Brassica ont fait l’objet d’un grand intérêt scientifique pour leur importance agricole et alimentaire. Six espèces particulières ont donné lieu à la théorie du triangle d'U : trois espèces (Brassica carinata, Brassica juncea, Brassica napus) sont nées de la combinaison des génomes de trois espèces antérieures (Brassica nigra, Brassica oleracea, et Brassica rapa).
Brassica est un mot gaulois dont l'origine est confirmée par l'irlandais braissech et le gallois bresych (chou), langues celtiques modernes.
Le terme Brassica a peut-être une origine pré-indoeuropéenne[1]. Pline l'Ancien donne le nom générique de Brassica à plusieurs plantes ressemblant à des choux[2]. D'autres auteurs antiques, Aristote (384 - 322 av. J.-C.), Théophraste (371 - 286 av. J.-C.), Caton l'Ancien (234-149 av. J.-C.), Columelle (Ier siècle après J.-C.), mentionnent l'importance des Brassica[3].
L’étymologie de Brassica est disputée depuis que Herman Boerhaave a suggéré en 1727 que ce terme pourrait provenir du grec ancien αποτονβραξειν (apotonbraxein), latin vorare (« dévorer »)[3]. Une autre dérivation proposée, celle de Bresic ou Bresych, nom celte désignant le « chou », a été suggérée par Gustav Hegi en 1919. Il s’agirait d’une contraction de praesecare (« couper tôt »), puisque les feuilles étaient récoltées pour l’alimentation et le fourrage à l’automne et au début de l’hiver[4],[3]. Une autre origine suggérée provient du grec ancien βραοσειν (braosein), « craquement », évoquant le son émis lorsque les feuilles sont détachées de la tige[3]. Certains philologues rapprochent Brassica du punique Burutzim qui désignait une plante du littoral méditerranéen, Cynanchum acutum, très différente morphologiquement du chou, bien qu'ayant une même odeur forte, mais à laquelle les auteurs antiques (Dioscoride, Apulée) ont donné des noms la rapprochant du chou[5].
Les espèces du genre Brassica sont des plantes herbacées annuelles, bisannuelles ou vivaces, rarement des arbrisseaux ou sous-arbrisseaux, souvent glauques[6]. Les espèces cultivées sont souvent des herbacées annuelles.
Elles se caractérisent par des tiges dressées ou ascendantes, simples ou ramifiées, feuillues ou rarement sans feuilles. Les feuilles basales sont pétiolées, disposées parfois en rosette, simples, entières, dentées, pennatifides ou pennatiséquées. Les feuilles caulinaires, alternes, sont pétiolées ou sessiles, à base cunée, atténuée ou auriculée[6].
Les fleurs, typiques des Crucifères, sont groupées en grappes. Elles présentent quatre sépales libres, quatre pétales libres, en position alterne avec celles des sépales et formant une croix. Les sépales, ovales ou oblongs, sont dressés ou ascendants, rarement étalés. Les pétales sont jaunes, rarement blancs ou roses, les étamines sont au nombre de six, dont deux plus courtes que les autres (tétradynames)[6]. Le pistil présente deux carpelles et à stigmates réunis en une sorte de disque. Chaque ovaire contient de 4 à 50 ovules.
Le fruit est une silique déhiscente, glabre, linéaire ou plus rarement oblongue, dotée d'une cloison membraneuse portant les graines, disposées en une ou deux séries, contenant de 4 à 50 graines[6].
Ces plantes renferment un glucoside, la sinapine.
Ce genre est originaire de l'Ancien monde : Europe (sauf les régions arctiques), Afrique du Nord, Asie occidentale et sous-continent indien.
Selon ? Références ?
Selon The Plant List (9 avril 2019)[7] :
Bayer CropScience, en collaboration avec BGI-Shenzhen (Chine), Keygene NV (Pays-Bas) et l’Université du Queensland (Australie), a annoncé le séquençage en 2009 de l’ensemble du génome du colza (Brassica napus) et de ses génomes constitutifs présents dans Brassica rapa et Brassica oleracea[8]. Le génome de Brassica rapa a été séquencé en 2011 par le Projet multinational du génome de Brassica[9]. Il représente également le composant A du génome des espèces amphidiploïdes Brassica napus et Brassica juncea[10].
Brassica est un genre de plantes dicotylédones de la famille des Brassicaceae (ou Crucifères), originaire d'Eurasie et du bassin méditerranéen, qui comprend une quarantaine d'espèces acceptées. C'est le genre type de la famille des Brassicaceae.
Ce sont généralement des plantes herbacées annuelles ou bisannuelles, aux fleurs en croix caractéristique des Crucifères. Les espèces cultivées ont une morphologie très diverse selon qu'elles ont été sélectionnées pour leurs feuilles, leurs pétioles, leurs bourgeons, leur fleurs, leurs racines ou leurs graines. Elles sont cultivées comme légumes, plantes condimentaires, oléagineuses ou médicinales. Certaines espèces sont également utilisées comme engrais vert ou comme plantes ornementales. Ce sont souvent des plantes mellifères. Certaines sont des adventices des cultures. Parmi les espèces cultivées figurent des plantes importante pour l'alimentation humaine et l'économie comme des légumes, des oléagineux et des condiments .
Quatre espèces sont principalement cultivées et jouent un rôle important dans l'alimentation humaine : Brassica oleracea (divers choux), Brassica napus (colza, rutabaga), Brassica rapa (navet, navette, chou chinois), Brassica nigra (moutarde noire).
Les espèces du genre Brassica ont fait l’objet d’un grand intérêt scientifique pour leur importance agricole et alimentaire. Six espèces particulières ont donné lieu à la théorie du triangle d'U : trois espèces (Brassica carinata, Brassica juncea, Brassica napus) sont nées de la combinaison des génomes de trois espèces antérieures (Brassica nigra, Brassica oleracea, et Brassica rapa).
Gné plandaí a chuimsíonn cuid mhaith glasraí tábhachtacha, ina measc tornapa, mustard, agus go háirithe cabáiste, cóilis, brocailí is bachlóga Bruiséile, a shíolraíonn ón gcabáiste fiáin Brassica oleracea.
Kupus (vrzina, lat. Brassica), biljni rod iz porodice kupusnjača ili krstašica kojemu pripada 39 vrsta od kojih se mnoge koriste u ljudskoj prehrani. Ime rodu dolazi po riječi brassein (= kuhati), a prvenstveno se misli na vrstu oleracea, iz koje su nastali brojni varijeteti kao što su glavati kupus, cvjetača, kelj pupčar, cvjetača, raštika, koraba, lisnati kelj, kelj, brokula, ali i njoj srodne vrsta, među kojima je i repa. Od značajnih vrsta to je i uljana repica ili B. napus
Rod Brassica podrijetlom je iz Zapadne Europa i umjerene regije Azije, a mnoge autohtone vrste kao korov rastu po Sjevernoj i Južnoj Americi i Australiji.
Kupus (vrzina, lat. Brassica), biljni rod iz porodice kupusnjača ili krstašica kojemu pripada 39 vrsta od kojih se mnoge koriste u ljudskoj prehrani. Ime rodu dolazi po riječi brassein (= kuhati), a prvenstveno se misli na vrstu oleracea, iz koje su nastali brojni varijeteti kao što su glavati kupus, cvjetača, kelj pupčar, cvjetača, raštika, koraba, lisnati kelj, kelj, brokula, ali i njoj srodne vrsta, među kojima je i repa. Od značajnih vrsta to je i uljana repica ili B. napus
Rod Brassica podrijetlom je iz Zapadne Europa i umjerene regije Azije, a mnoge autohtone vrste kao korov rastu po Sjevernoj i Južnoj Americi i Australiji.
Kał[1][2] (Brassica) je ród ze swójby křižnokwětnych rostlinow (Brasicaceae).
Wobsahuje sćěhowace družiny a poddružiny:
Kał (Brassica) je ród ze swójby křižnokwětnych rostlinow (Brasicaceae).
Wobsahuje sćěhowace družiny a poddružiny:
dołhokitkaty kał (Brassica elongata) chinski kał (Brassica rapa) prawy chinski kał (Brassica rapa subsp. chinensis) mała rěpa (Brassica rapa subsp. rapa) pekingski kał (Brassica rapa subsp. pekinensis) rěpak (Brassica rapa subsp. oleifera) kulirěpa (Brassica napus) prawa kulirěpa (Brassica napus subsp. rapifera) rěpik (Brassica napus subsp. oleifera) prućikaty kał (Brassica juncea) zeleninowy kał (Brassica oleracea) hłójčkaty kał (Brassica oleracea var. capitata) brokoli (Brassica oleracea var. italica) krjózkaty kał (Brassica oleracea var. sabauda) kulirabij (Brassica oleracea var. gongylodes) kwětlik (Brassica oleracea var. botrytis) picny kał (Brassica oleracea var. medullosa) pupkaty kał (Brassica oleracea var. gemmifera) zeleny kał (Brassica oleracea var. sabellica) žonopowy kał (Brassica nigra)Brasika adalah marga tumbuhan anggota suku kubis-kubisan atau Brassicaceae.
Anggota marga ini relatif dikenal,orang sebagai sumber sayuran dan bumbu masak seperti kubis, sawi, dan moster.
Brasika adalah marga tumbuhan anggota suku kubis-kubisan atau Brassicaceae.
Anggota marga ini relatif dikenal,orang sebagai sumber sayuran dan bumbu masak seperti kubis, sawi, dan moster.
Kál (fræðiheiti: Brassica) er ættkvísl jurta af krossblómaætt. Ættkvíslin inniheldur fleiri matjurtir en nokkur önnur ættkvísl. Hún inniheldur einnig margar tegundir illgresis. Um þrjátíu villtar tegundir og villtir blendingar tilheyra þessari ættkvísl auk fjölda ræktunarafbrigða og ræktaðra blendinga. Flestar tegundirnar eru einærar eða tvíærar. Ættkvíslin er upprunnin í tempraða beltinu í Evrópu og Asíu en káljurtir eru ræktaðar um allan heim.
Kál (fræðiheiti: Brassica) er ættkvísl jurta af krossblómaætt. Ættkvíslin inniheldur fleiri matjurtir en nokkur önnur ættkvísl. Hún inniheldur einnig margar tegundir illgresis. Um þrjátíu villtar tegundir og villtir blendingar tilheyra þessari ættkvísl auk fjölda ræktunarafbrigða og ræktaðra blendinga. Flestar tegundirnar eru einærar eða tvíærar. Ættkvíslin er upprunnin í tempraða beltinu í Evrópu og Asíu en káljurtir eru ræktaðar um allan heim.
«Brassica est, quae omnibus holeribus antistat.»
(IT)«È il cavolo quello che supera ogni altro vegetale.»
(Marco Porcio Catone, De re rustica)Brassica L., 1753 è un genere di piante della famiglia delle Brassicacee,[1] che comprende piante erbacee a grandi foglie, alcune delle quali hanno grandissima importanza nell'economia umana.
Il genere Brassica comprende piante erbacee bienni o perenni.
Le foglie molto grandi sono riunite in una rosetta basale.
I fiori, conformemente alle caratteristiche della famiglia, sono regolari e dialipetali; i petali sono 4 e gli stami 6.
Il frutto secco è una siliqua, cioè una capsula stretta e allungata, che ricorda superficialmente i baccelli delle Leguminose; i semi sono attaccati a una membrana interna.
La distribuzione naturale del genere Brassica comprende l'Europa centrale e meridionale, l'Asia centrale e occidentale e l'Africa a nord dell'Equatore.
La coltura delle specie principali di questo genere si è estesa da tempo a tutto il mondo.
Alcune specie si sono inselvatichite in America e in Australia.
Molte specie del genere Brassica sono piante nutrici dei bruchi di numerose specie di Lepidotteri. Non a caso, diverse specie di queste farfalle sono chiamate volgarmente cavolaie.
Il genere Brassica comprende circa 40 specie:[1]
La definizione delle specie è complicata dall'esistenza di ibridi sia naturali che artificiali. Per esempio, nell'illustrazione a lato sono indicati i legami genetici individuati fra tre specie 'capostipite' (B.nigra, B.oleracea, B.rapa) e tre specie di origine ibrida (B.carinata, B.juncea, B.napus).
Molte specie di Brassica sono coltivate per l'alimentazione umana. In particolare, vengono consumate, a seconda delle specie e delle varietà, le foglie (p.es. verza), i fiori (p.es. cavolfiore) e le cime (p.es. rapa).
I semi di alcune specie sono usati in modo simile alla senape (p.es. senape indiana) o per l'estrazione di olio (olio di colza).
Si è scoperto che molte specie del genere Brassica producono bromuro di etile, un fumigante che essendo uno dei responsabili dell'impoverimento dello strato dell'ozono, è stato bandito a partire dal 2005[2].
Brassica L., 1753 è un genere di piante della famiglia delle Brassicacee, che comprende piante erbacee a grandi foglie, alcune delle quali hanno grandissima importanza nell'economia umana.
Brassica est genus plantarum florentium familiae Brassicacearum.
Vide "Brassica" apud Vicispecies. 
Situs scientifici: Tropicos • Tela Botanica • GRIN • ITIS • NCBI • Biodiversity • Encyclopedia of Life • Plant Name Index • Plantes d'Afrique • Flora of China • Flora of North America • USDA Plants Database 
Haec stipula ad biologiam spectat. Amplifica, si potes! Brassica est genus plantarum florentium familiae Brassicacearum.
Bastutis (Brassica) – dilenijažiedžių (Dilleniidae) poklasio, bastutinių (Brassicaceae) šeimos augalų gentis.
Šis straipsnis apie augalus yra nebaigtas. Jūs galite prisidėti prie Vikipedijos papildydami šį straipsnį. Bastutis (Brassica) – dilenijažiedžių (Dilleniidae) poklasio, bastutinių (Brassicaceae) šeimos augalų gentis.
Kāposti (Brassica) ir krustziežu dzimtas ģints.
Kāpostu ģintī ietilpst 43 sugas.
Kāposti (Brassica) ir krustziežu dzimtas ģints.
Pokok Kubis Hutan merupakan sejenis pokok herba. Pokok Kubis Hutan mempunyai nama sainsnya Brassica spp .
Kool (Brassica) is een geslacht uit de kruisbloemenfamilie (Cruciferae of Brassicaceae). Het geslacht bevat een aantal landbouw- en tuingewassen.
De bloemen bestaan uit vier kelkbladen, vier kroonbladen, zes meeldraden en twee vruchtbladen.
Vrijwel alle delen van de planten worden als voedsel gebruikt, inclusief de wortels (koolraap, knolraap), stengels (koolrabi), bladeren (wittekool, rodekool), okselknoppen (spruitjes), bloemen (bloemkool, broccoli), en de zaden (bijv koolzaad, raapzaad). Sommige vormen met bonte bladeren, witte of paarse bloemen worden ook voor de sier geteeld.
Volgens een bekende theorie zijn veel koolsoorten ontstaan uit drie verschillende voorouders, waarbij de verschillende genomen worden aangeduid met de hoofdletters AA, BB, en CC. Een genoom bestaat uit een aantal chromosomen, aangeduid met de letter n. Zo heeft Brassica rapa het genoom A met n = 10 chromosomen. De diploïde plant heeft in elke cel 2n dus 20 chromosomen. Deze voorouders zijn:
Door natuurlijke soortskruisingen zijn de volgende drie allotetraploïde koolsoorten ontstaan.
Vele soorten zijn via soorts- en geslachtskruisingen opnieuw gemaakt.
Er bestaan talloze variaties, we noemen hier enkele soorten en ondersoorten met Nederlandse en botanische naam:
Soms wordt ook de witte mosterd (Sinapis alba of Sinapis hirta) tot dit geslacht gerekend, en Brassica alba of Brassica hirta genoemd.
Zie ook: Kool (plant); Mosterd
De diverse koolsoorten zijn waardplant voor Ascia monuste, Canarctia rufescens, Chrysodeixis includens, Eurema hecabe, Evergestis extimalis, Late koolmot, Hippotion velox, Lacanobia contigua, Lacanobia suasa, Lacanobia thalassina, groente-uil (Lacanobia oleracea), Nyctemera baulus, Groot koolwitje, Klein koolwitje, Koolbladroller (Clepis spectrana), Koolmot (Plutella xylostella), Kooluil en Rhigognostis senilella.
... · Alliaria · Alyssum (Schildzaad) · Arabidopsis · Arabis (Scheefkelk) · Armoracia · Aubrieta · Barbarea (Barbarakruid) · Berteroa · Brassica (Kool) · Bunias (Hardvrucht) · Cakile · Calepina · Camelina · Capsella (Herderstasje) · Cardamine (Veldkers) · Cochlearia (Lepelblad) · Coincya · Conringia · Coronopus (Varkenskers) · Crambe (Bolletjeskool) · Descurainia · Diplotaxis (Zandkool) · Draba · Erophila · Eruca · Erucastrum · Eutrema · Erysimum (Steenraket) · Heliophila · Hesperis · Hirschfeldia · Hormathophilla · Hornungia · Iberis (Scheefbloem) · Isatis · Lepidium (Kruidkers) · Lobularia · Lunaria (Judaspenning) · Malcolmia · Matthiola · Neslia · Physaria · Pringlea · Ptilotrichum · Raphanus (Radijs) · Rapistrum · Rorippa (Waterkers) · Sinapidendron · Sinapis · Sisymbrium (Raket) · Subularia · Teesdalia · Thlaspi (Boerenkers) · ...
Kool (Brassica) is een geslacht uit de kruisbloemenfamilie (Cruciferae of Brassicaceae). Het geslacht bevat een aantal landbouw- en tuingewassen.
De bloemen bestaan uit vier kelkbladen, vier kroonbladen, zes meeldraden en twee vruchtbladen.
Kålslekta (Brassica) er ei planteslekt i krossblomfamilien som omfattar rundt 40 artar. Slekta inneheld fleire kulturplantar, som kål, raps, nepe, rybs, blomkål og brokkoli.
Plantane i kålslekta kjem frå Europa og Asia, mange frå middelhavslanda. Dei er høge urter med blåaktige, delvis stengelomfattande blad og ofte gule blomar. Dei har lang, trinn skulpe med mange runde frø.
«Kålslekten», Store norske leksikon, 18. november 2014, henta 24. januar 2017
Wikimedia Commons har multimedia som gjeld: Kålslekta 
Denne biologiartikkelen som har med mat og landbruk å gjere er ei spire. Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia gjennom å utvide han. Kålslekta (Brassica) er ei planteslekt i krossblomfamilien som omfattar rundt 40 artar. Slekta inneheld fleire kulturplantar, som kål, raps, nepe, rybs, blomkål og brokkoli.
Plantane i kålslekta kjem frå Europa og Asia, mange frå middelhavslanda. Dei er høge urter med blåaktige, delvis stengelomfattande blad og ofte gule blomar. Dei har lang, trinn skulpe med mange runde frø.
Kålslekta er en planteslekt med det vitenskapelige navnet Brassica. Det er også etter denne slekta, det vitenskapelige navnet på korsblomstfamilien kommer, nemlig Brassicae. Dette er ei slekt som inneholder mange viktige nytteplanter, blant annet raps, kålrot, nepe, rybs, blomkål, brokkoli, rosenkål og hodekål.
Denne botanikkrelaterte artikkelen er foreløpig kort eller mangelfull, og du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den.
Kålslekta er en planteslekt med det vitenskapelige navnet Brassica. Det er også etter denne slekta, det vitenskapelige navnet på korsblomstfamilien kommer, nemlig Brassicae. Dette er ei slekt som inneholder mange viktige nytteplanter, blant annet raps, kålrot, nepe, rybs, blomkål, brokkoli, rosenkål og hodekål.
Multimedia w Wikimedia Commons 
Hasło w Wikisłowniku Kapusta (Brassica L.) – rodzaj roślin zielnych z rodziny kapustowatych. Należy do niego 38 gatunków roślin, które w stanie dzikim występują głównie w Europie (21 gatunków[3]), zwłaszcza w rejonie Morza Śródziemnego, poza tym rozproszone w Azji o umiarkowanym klimacie[4]. Formy dziko rosnące zasiedlają siedliska ruderalne i piaszczyste, często na terenach nadmorskich. Liczne gatunki, mieszańce, odmiany i kultywary są uprawiane jako warzywa w różnych regionach świata[3].
Według botaników przed kilku tysiącami lat, gdy ludzie zaczęli uprawiać niektóre gatunki kapusty, doszło do spontanicznego skrzyżowania się kilku gatunków, w wyniku czego powstały dwie duże grupy mieszańców; pierwsza z nich określana jest jako kapusta warzywna (Brassica oleracea), druga to kapusta właściwa (Brassica rapa)[5].
Brassicaria Pomel, Guenthera Andrz.
Należy do rodziny kapustowatych (Brassicaceae), rzędu kapustowców (Brassicales), kladu różowych (rosids) w obrębie okrytonasiennych (Magnoliophyta )[1].
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa ukęślowe (Dilleniidae Takht. ex Reveal & Tahkt.), nadrząd Capparanae Reveal, rząd kaparowce (Capparales Hutch.), podrząd Capparineae Engl., rodzina kapustowate (Brassicaceae Burnett), podrodzina Brassicoideae Prantl, plemię Brassiceae DC., podplemię Brassicinae Sond. in Harv., rodzaj kapusta (Brassica L.)[6].
W systematyce kapusty istnieje wielkie zagmatwanie. W różnych klasyfikacjach te same taksony są uważane za odmiany, podgatunki lub gatunki i mają różne nazewnictwo. Według najnowszych ustaleń (2010 r.) przeprowadzonych przez botaników Germplasm Resources Information Network, skupionych w towarzystwie The Multinational Brassica Genome Project w obrębie rodzaju Brassica wyróżnia się 38 gatunków[4]:
Nazwa kapusta trafiła do polszczyzny jako zapożyczenie z łaciny, od słowa caputium (główka)[8].
Kapusta (Brassica L.) – rodzaj roślin zielnych z rodziny kapustowatych. Należy do niego 38 gatunków roślin, które w stanie dzikim występują głównie w Europie (21 gatunków), zwłaszcza w rejonie Morza Śródziemnego, poza tym rozproszone w Azji o umiarkowanym klimacie. Formy dziko rosnące zasiedlają siedliska ruderalne i piaszczyste, często na terenach nadmorskich. Liczne gatunki, mieszańce, odmiany i kultywary są uprawiane jako warzywa w różnych regionach świata.
Brassica L. é um género botânico pertencente à família Brassicaceae. O grupo inclui inúmeras espécies de interesse económico para o Homem, como alimento ou condimento culinário.[1]
A família das Brassicaceae é representada por uma grande diversidade de espécies valorizadas pelas suas folhas (couve), raízes (nabo, rabanete), sementes (colza, mostarda), gemas (couve-de-bruxelas) e flores (couve-flor).
Erro de citação: Elemento com nome "IUCN" definido em não é utilizado no texto da página.
Brassica L. é um género botânico pertencente à família Brassicaceae. O grupo inclui inúmeras espécies de interesse económico para o Homem, como alimento ou condimento culinário.
A família das Brassicaceae é representada por uma grande diversidade de espécies valorizadas pelas suas folhas (couve), raízes (nabo, rabanete), sementes (colza, mostarda), gemas (couve-de-bruxelas) e flores (couve-flor).
Kålsläktet (Brassica) är ett växtsläkte i familjen korsblommiga växter hemmahörande i Europa, Asien och norra Afrika. Släktet har 35 arter men i Sverige återfinns bara åkerkål (B. rapa) och svartsenap (B. nigra) i vilt tillstånd. Vid enstaka tillfällen har några andra arter påträffats. Släktet omfattar även många arter, underarter och varieteter som är viktiga kulturväxter som används som grönsaks-, olje- och kryddväxter. Raps och rybs är viktiga oljeväxter. Kålrot och rova var tidigare viktiga rotgrönsker. Till arten kål (B. oleracea) hör många varianter såsom vitkål, blomkål och broccoli.
Wikimedia Commons har media som rör Kålsläktet.
Kålsläktet (Brassica) är ett växtsläkte i familjen korsblommiga växter hemmahörande i Europa, Asien och norra Afrika. Släktet har 35 arter men i Sverige återfinns bara åkerkål (B. rapa) och svartsenap (B. nigra) i vilt tillstånd. Vid enstaka tillfällen har några andra arter påträffats. Släktet omfattar även många arter, underarter och varieteter som är viktiga kulturväxter som används som grönsaks-, olje- och kryddväxter. Raps och rybs är viktiga oljeväxter. Kålrot och rova var tidigare viktiga rotgrönsker. Till arten kål (B. oleracea) hör många varianter såsom vitkål, blomkål och broccoli.
Капуста (Brassica) — рід рослин з родини капустяних (Brassicaceae). Рослини цього роду можуть бути колективно відомі як капустяні або як гірчичні.
До роду входять дикорослі види і культурні форми капусти, деякі коренеплоди (ріпа, бруква тощо); олійні та пряні культури (ріпак, гірчиця та ін.).
Цей рід відомий тим, що містить більше важливих сільськогосподарських та садових культур, ніж будь-який інший рід. Він також містить низку бур'янів, включаючи 30 диких видів і гібридів. Більшість з них є однорічними або дворічними рослинами, але деякі є малими чагарниками.
Рід походить у дикому виді із Західної Європи, Середземномор'я та регіонів Азії з помірним кліматом. На додаток до культурних видів, які вирощують по всьому світі, деякі дикі види ростуть у вигляді бур'янів, особливо в Північній Америці, Південній Америці та Австралії.
Майже всі частини тих чи інших видів були пристосовані до вживання у їжу, включаючи коріння (бруква, ріпа), стебла (кольрабі), листя (капуста білоголова, капуста червоноголова, брюсельська капуста), квіти (капуста цвітна, брокколі) та насіння (серед інших — гірчиця і ріпак). Деякі форми, з білими або пурпуровими квітами, вирощують у декоративних цілях.
Капуста (Brassica) — рід рослин з родини капустяних (Brassicaceae). Рослини цього роду можуть бути колективно відомі як капустяні або як гірчичні.
До роду входять дикорослі види і культурні форми капусти, деякі коренеплоди (ріпа, бруква тощо); олійні та пряні культури (ріпак, гірчиця та ін.).
Цей рід відомий тим, що містить більше важливих сільськогосподарських та садових культур, ніж будь-який інший рід. Він також містить низку бур'янів, включаючи 30 диких видів і гібридів. Більшість з них є однорічними або дворічними рослинами, але деякі є малими чагарниками.
Рід походить у дикому виді із Західної Європи, Середземномор'я та регіонів Азії з помірним кліматом. На додаток до культурних видів, які вирощують по всьому світі, деякі дикі види ростуть у вигляді бур'янів, особливо в Північній Америці, Південній Америці та Австралії.
Майже всі частини тих чи інших видів були пристосовані до вживання у їжу, включаючи коріння (бруква, ріпа), стебла (кольрабі), листя (капуста білоголова, капуста червоноголова, брюсельська капуста), квіти (капуста цвітна, брокколі) та насіння (серед інших — гірчиця і ріпак). Деякі форми, з білими або пурпуровими квітами, вирощують у декоративних цілях.
Chi Cải (Brassica) là chi thực vật có hoa trong họ Cải.[1]
Các loài trong chi Cải này gồm:
Chi Cải (Brassica) là chi thực vật có hoa trong họ Cải.
Однолетние, двулетние и многолетние травы с перисто-раздельными или лопастными листьями.
Чашелистики растопыренные или приподнятые горизонтально; лепестки длинноноготковые, жёлтые или белые, с обратно-овальным отгибом, иногда с фиолетовыми жилками. Тычинки свободные, без зубцов. Внутри у основания коротких тычинок по одной большей частью почковидной медовой желёзке и по одной большой желёзке перед каждой парой длинных тычинок. Завязь сидячая. Столбик короткий. Рыльце большое, плоско-головчатое, более-менее двулопастное[3].
Плод — стручок линейной формы с цилиндрическим столбиком или же заканчивающийся коническим или шиловидным наконечником, пустым или содержащим семена. Створки стручка с ясно выраженной срединной жилкой и менее ясными переплетающимися боковыми жилочками. Перегородка с толстыми волнистыми стенками клеток эпидермиса[3]. Семена шаровидные или яйцевидные, расположенные в один ряд. Корешок зародыша лежит в желобке, образованном сложенными вдоль семядолями[3].
Род включает около 50 видов[4] Основные виды, подвиды и разновидности[5]:
Однолетние, двулетние и многолетние травы с перисто-раздельными или лопастными листьями.
Чашелистики растопыренные или приподнятые горизонтально; лепестки длинноноготковые, жёлтые или белые, с обратно-овальным отгибом, иногда с фиолетовыми жилками. Тычинки свободные, без зубцов. Внутри у основания коротких тычинок по одной большей частью почковидной медовой желёзке и по одной большой желёзке перед каждой парой длинных тычинок. Завязь сидячая. Столбик короткий. Рыльце большое, плоско-головчатое, более-менее двулопастное.
Плод — стручок линейной формы с цилиндрическим столбиком или же заканчивающийся коническим или шиловидным наконечником, пустым или содержащим семена. Створки стручка с ясно выраженной срединной жилкой и менее ясными переплетающимися боковыми жилочками. Перегородка с толстыми волнистыми стенками клеток эпидермиса. Семена шаровидные или яйцевидные, расположенные в один ряд. Корешок зародыша лежит в желобке, образованном сложенными вдоль семядолями.
蕓薹屬（學名：Brassica）是一個十字花科下的屬。此屬的植物包括了多種重要的農業及園藝作物，包括了包心菜和芥菜等常見的蔬菜。
多数（本文参照）
アブラナ属（アブラナぞく、Brassica）は、アブラナ科に属する属。所属種は30種ほどであるが、農業や園芸分野ではそれらをもとに多様な栽培品種が作出されている。
利用法も幅広く、葉や茎が野菜、根が香辛料、花は観賞用、種子は香辛料のほか、植物油の重要な原料となる。
アブラナ属植物は、多くが自家受粉しない自家不和合性を持つ虫媒花である。 このため、種間交雑が生じやすい性質を持ち、属間交雑も生じている。
栽培品種では種以外に多数の変種、品種が存在し、分類については変更されたものや、異説が出ているものもある。
ゲノム研究の結果、アブラナ属には遺伝子のセットを1組持つ（モノゲノム）種と、2組持つ複二倍体の種があることが判っている（画像参照）。
배추속(--屬, 학명: Brassica 브라시카[*])은 배추과의 속이다.[1] 대부분이 한해살이풀과 두해살이풀이다.
채소로 기르는 것이 많기 때문에 농업적으로 중요하다. 여러 가지 재배종이 있으며, 먹는 부분은 뿌리(순무), 줄기(갓), 잎(배추, 양배추), 꽃(브로콜리, 콜리플라워), 씨(겨자, 유채) 등 다양하다.
_(9298181535).jpg)
.jpg)
_rups.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
