Fagonia cretica L. – gatunek rośliny z rodziny parolistowatych (Zygophyllaceae R.Br.). Występuje naturalnie w południowej Europie, zachodniej Azji oraz północnej Afryce[3].
Rośnie naturalnie w południowej Europie, zachodniej Azji oraz północnej Afryce[3]. Został zaobserwowany w takich państwach jak Portugalia (wyłącznie na wyspach Selvagens), Hiszpania (także na Balearach i Wyspach Kanaryjskich), Włochy (tylko na Sycylii i w Kalabrii), Grecja (wliczając Kretę), Cypr, Arabia Saudyjska (w środkowej, środkowo-północnej, północno-wschodniej oraz środkowo-zachodniej części kraju), Egipt (na północno-wschodnim wybrzeżu oraz półwyspie Synaj), Libia, Tunezja, Algieria, Maroko i Republika Zielonego Przylądka oraz na terytorium spornym Sahary Zachodniej. Na Wyspach Kanaryjskich spotykany jest na Lanzarote, Fuerteventura, Gran Canaria, Teneryfa, La Gomera, Hierro oraz La Palma. W Republice Zielonego Przylądka został odnotowany na wyspach Santo Antão, São Vicente, Sal i Boa Vista[3][4]. Na Cyprze ma status gatunku autochtonicznego i jest obecny w południowej i południowo-zachodniej części tej wyspy[5].
Rośnie w miejscach suchych i skalistych, a także w garigu. Często jest spotykany na wapiennym podłożu[7]. Zajmuje zwykle siedliska przekształcone przez człowieka[6]. Występuje na wysokości do 600 m n.p.m.[4] Kwitnie od lutego do czerwca[7]. Występuje od 9 do 10 strefy mrozoodporności[4].
Fagonia cretica L. – gatunek rośliny z rodziny parolistowatych (Zygophyllaceae R.Br.). Występuje naturalnie w południowej Europie, zachodniej Azji oraz północnej Afryce.