Hoikkasarvikotilo

Die Gemeine Schnauzenschnecke (Bithynia tentaculata) ist eine Süßwasserschnecke aus der Familie der Schnauzenschnecken (Bithyniidae), die zur Ordnung der Caenogastropoda gestellt wird. Sie ist in Europa weit verbreitet.

Merkmale

Das Gehäuse ist hochkonisch und besitzt 5,5 Windungen, die relativ rasch zunehmen. Sie sind mäßig gewölbt und durch eine deutliche Naht voneinander abgesetzt. Das Gehäuse ist bis 11 mm hoch und hat eine max. Dicke bzw. Breite von 8 mm. Der Nabel ist meist nicht sichtbar. Die Mündung ist annähernd oval, jedoch am oberen Ende zugespitzt. Das Operkulum passt exakt in die Mündung und ist konzentrisch um einen Kern herum aufgebaut. Der Körper ist dunkel mit gelben Sprenkeln

Lebensweise

Die Tiere werden in der Regel 12 bis 27 Monate alt. Vermutlich übersteht ein kleiner Teil der Population einen weiteren Winter und wird dadurch etwas größer als die restliche Population (Bithynia tentaculata f. producta). Nach der Paarung legt das Weibchen 20 bis 40 Eier auf Steinen oder einer sonstigen harten Unterlage ab, die in Laichschnüren zu je drei Eier in einer Querreihe angeordnet werden. Die Jungen schlüpfen in Abhängigkeit von der Wassertemperatur nach 14 bis 20 Tagen. Die Entwicklung der Eier findet bei Temperaturen zwischen 13 und 26 °C statt. Die Tiere leben in stehenden oder nur schwach fließenden Gewässern. Sie ernähren sich als Weidegänger und Detritusfiltrierer. Dabei überwiegt die filtrierende Lebensweise.

Verbreitung

Die Art ist in ganz Europa mit Ausnahme des nördlichen Skandinaviens und Griechenlands verbreitet. Im Osten reicht das Verbreitungsgebiet bis nach Westsibirien. In weiten Teilen Mitteleuropas ist die Gemeine Schnauzenschnecke eine der häufigsten Süßwasserschnecken. Sie wurde in den 1870er Jahren in die Großen Seen verschleppt und kommt inzwischen auch in weiten Teilen Nordamerikas vor.^[1]

Saprobienindex

Der Saprobienindex für diese Art beträgt 2,3, ist aber nicht unumstritten: Die Schnecke kommt meist in Gewässern der Güteklasse II bis II^- vor, ist aber auch in kritisch belasteten Gewässern der Güteklasse III anzutreffen.^[2]

Systematik

Es werden mehrere Formen unterschieden, deren Status aber unklar ist.

• Bithynia tentaculata f. codia (Vorkommen: Voralpenseen)
• Bithynia tentaculata f. gigas (Vorkommen: Dänemark und Schweden)
• Bithynia tentaculata f. excavata (Vorkommen: Großbritannien, Dänemark und Schweden)
• Bithynia tentaculata f. bottnica (Vorkommen: Schweden)
• Bithynia tentaculata f. producta (Vorkommen: im Verbreitungsgebiet der Art)

Literatur

• Peter Glöer: Die Tierwelt Deutschlands. Mollusca I Süßwassergastropoden Nord- und Mitteleuropas Bestimmungsschlüssel, Lebensweise, Verbreitung. 2. neubearb. Aufl., 327 S., ConchBooks, Hackenheim 2002 ISBN 3-925919-60-0
• Rosina Fechter und Gerhard Falkner: Weichtiere. 287 S., Mosaik-Verlag, München 1990 (Steinbachs Naturführer 10) ISBN 3-570-03414-3

Einzelnachweise

1. ↑ Jennifer S. Sauer, Rebecca A. Cole und James M. Nissen: Finding the Exotic Faucet Snail (Bithynia tentaculata): Investigation of Waterbird Die-Offs on the Upper Mississippi River National Wildlife and Fish Refuge. (PDF; 1,52 MB) PDF
2. ↑ Meyer, Detlef.: Makroskopisch-biologische Feldmethoden zur Wassergütebeurteilung von Fliessgewässern : mit Artenlisten für anfangende und geübte Untersucher und detaillierten Beschreibungen und Abbildungen der Indikatororganismen. 4., unveränd. Auflage. BUND, Hannover 1990, ISBN 3-9800871-4-X.

Bithynia tentaculata, common names the mud bithynia or common bithynia, or faucet snail^[3] is a relatively small species of freshwater snail with gills and an operculum, an aquatic prosobranch gastropod mollusk in the family Bithyniidae.

Taxonomy

Bithynia tentaculata is the type species of the genus Bithynia.^[4]

Forms of Bithynia tentaculata include:

• Bithynia tentaculata f. codia
• Bithynia tentaculata f. excavata
• Bithynia tentaculata f. gigas
• Bithynia tentaculata f. producta Menke, 1828
• † Bithynia tentaculata tellinii Sacco, 1886

The variety † Bithynia tentaculata var. allobrogica Fontannes, 1881: synonym of † Bithynia minor Locard, 1878

Distribution

Indigenous distribution

The distribution of Bithynia tentaculata is Palearctic.^[5] The species occurs in:

Northern Europe:

• Scandinavia

Central Europe:

• Czech Republic – least concern (LC)^[6][7]
• Germany – common species overall in Germany, but is listed as endangered (gefährdet) in Saxony and in Thuringia^[8][9]
• Poland
• Slovakia^[7]

Western Europe:

• British Isles: Great Britain and Ireland
• Netherlands^[10]

Eastern Europe:

• Ukraine

Southeastern Europe:

• Bulgaria – There is southern distribution border of Bithynia tentaculata in northern Bulgaria.^[4]
• Croatia^[11]

Bithynia tentaculata has been mentioned from Greece, but it does not occur there.^[4] It probably does not occur in Turkey and in Iran.^[4]

Nonindigenous distribution

Bithynia tentaculata is nonindigenous in the United States^[3] and in Canada.

Great Lakes Region: Bithynia tentaculata was first recorded in Lake Michigan in 1871, but was probably introduced in 1870.^[12] It spread to Lake Ontario by 1879, the Hudson River by 1892, and other tributaries and water bodies in the Finger Lakes region during the 20th century.^[13][12] It was introduced to Lake Erie sometime before 1930.^[14][15] This snail's range extends in 1992 from Quebec and Wisconsin to Pennsylvania and New York.^[13] It has been recorded from Lake Huron, but only a few individuals were found in benthic samples from Saginaw Bay in the 1980s and 1990s.^[16]

In the Mid-Atlantic Region it is found in Lake Champlain, widespread across New York, Potomac River in Virginia. Established in Chesapeake Bay, Maryland (Ruiz 2000).

Description

The height of shell is usually no larger than 12–15 mm. The snail is sexually mature by the time the height of shell reaches 8 mm in size.^{[13][17][18][19]}

The width of the shell is 5–7 mm.

The faucet snail has a shiny pale brown shell, oval in shape, with a relatively large and rounded spire consisting of 5–6 somewhat flattened whorls, no umbilicus, and a very thick lip.^[13][17][20] The aperture is less than half the height of the shell.^[20]

Adult Bithynia tentaculata possess a white, calcareous, tear-drop to oval-shaped operculum with distinct concentric rings.^[13][19][20] The operculum of juveniles, however, is spirally marked.^[13] The operculum (on the back of the foot) is always situated very close to the aperture of the shell.^[13] The animal itself has pointed, long tentacles and a simple foot with the right cervical lobe acting as a channel for water.^[13]

Ecology

Habitat

This snail lives in slow-running freshwater habitat such as low-velocity rivers, and standing-water bodies such as lakes. The species flourishes in calcium-rich waters.

It is commonly found in freshwater ponds, shallow lakes, and canals. This species is found on the substrate in fall and winter (including gravel, sand, clay, mud or undersides of rocks) and on aquatic macrophytes (including milfoil, Myriophyllum spicatum and muskgrass, Chara spp.) in warmer months.^{[13][19] [21]} It lives mostly in shoals, but is also found at depths of up to 5 m.^[13] Bithynia tentaculata inhabits intertidal zones in the Hudson River^[13] But in general, this snail inhabits waters with pH of 6.6–8.4, conductivity of 87–2320 μmhos/cm, Ca²⁺ of 5–89 ppm, and Na⁺ of 4–291 ppm.^[13] It can potentially survive well in water bodies with high concentrations of K⁺ and low concentrations of NO₃⁻.^[13] In the Saint Lawrence River, it tends to occur in relatively unpolluted, nearshore areas^[22] and amongst dreissenid mussel beds.^[23]

Feeding habits

This species functions as both a scraper and a collector-filterer, grazing on algae on the substrate, as well as using its gills to filter suspended algae from the water column. When filter feeding, algae is sucked in, condensed, and then passed out between the right tentacle and exhalant siphon in pellet-like packages which are then eaten.^[13] The ability to filter feed may play a role in allowing populations of the faucet snail to survive at high densities in relatively eutrophic, anthropogenically influenced water bodies.^[13] Bithynia tentaculata feeds selectively on food items.^[24] The faucet snail is known in Eurasia to feed on black fly larvae.^[25]

Life cycle

Bithynia tentaculata is dioecious (it has two separate sexes) and lays its eggs on rocks, wood and shells in organized aggregates arranged in double rows, in clumps of 1 to 77. Egg-laying occurs from May to July when water temperature is 20 °C (68 °F) or higher, and sometimes a second time in October and November by females born early in the year. The density of eggs on the substrate can sometimes reach 155 clumps/m² (14.4 clumps/sq ft). Fecundity may reach up to 347 eggs and is greatest for the 2nd year class. Eggs hatch in three weeks to three months, depending on water temperature. Oocytes develop poorly at temperatures of 30 to 34 °C (86 to 93 °F). Growth usually does not occur from September to May. The lifespan varies regionally and can be anywhere from 17 to 39 months.^[13][26]

The faucet snail has the potential to be a good biomonitor for contaminants such as Cd, Zn, and methylmercury (MeHg) because there are good correlations between environmental concentrations and snail tissue concentrations with respect to these toxic compounds.^[27][28]

Parasites

In its native Eurasian habitat, the faucet snail is host to many different species of digeneans, cercariae, metacercariae, cysticercoids, and other parasites.^[29][30][31]

• As first intermediate host for Prosthogonimus ovatus^[32]
• As an intermediate host for Sphaeridiotrema globulus^[33]
• As first intermediate hosts and as second intermediate host for Cyanthocotyle bushiensis.^[33][34]
• As second intermediate host for Echinostoma revolutum^[35]
• As intermediate host for Syngamus trachea^[36]
• Capillariidae, probably Capillaria obsignata^[37]
• Bithynia tenataculata is a suspected intermediate host for Leyogonimus polyoon^[38]

Parasites of Bithynia tentaculata include trematode Aspidogaster conchicola.^[39]

Other interspecific relationship

Natural dispersal of this snail is known to occur by passive transport in birds.^[40]

Bithynia tentaculata is capable of detecting the presence of molluscivorous leeches through chemoreception and of closing its operculum to avoid predation.^[41]

References

This article incorporates public domain text from the reference^[3]

Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Bithynia_tentaculata&oldid=1136352061"

Bithynia tentaculata, (bitinia común o bitinia del barro)^[2]​ es una especie de caracol de agua dulce relativamente pequeña con branquias y un opérculo, de la clase gastrópodo en la familia Bithyniidae.

Taxonomía

Bithynia tentaculata es la especie tipo del género Bithynia.^[3]​

Las variedades de Bithynia tentaculata incluyen:

• Bithynia tentaculata f. codia
• Bithynia tentaculata f. excavata
• Bithynia tentaculata f. gigas
• Bithynia tentaculata f. producta Menke, 1828
• Bithynia tentaculata tellinii Sacco, 1886
• Bithynia tentaculata var. allobrogica Fontannes, 1881: sinonimia de Bithynia minor Locard, 1878

Descripción

El tamaño de la concha usualmente no supera los 15 mm. El caracol está maduro sexualmente cuando el tamaño de la mismo alcanza los 8 mm.^[4]​^[5]​^[6]​^[7]​

La concha es de color marrón pálido brillante, de forma ovalada, con una espira relativamente grande y redondeada que consta de 5 a 6 vueltas algo aplanadas, sin ombligo, y un labio muy grueso. ^[4]​^[5]​^[8]​ La apertura tiene menos de la mitad de la altura del caparazón.^[8]​

Posee un opérculo de color blanco, calcáreo, en forma de lágrima ovalada con distintos anillos concéntricos.^[4]​^[7]​^[8]​ El opérculo de los juveniles, sin embargo, está marcado en espiral. ^[4]​ El opérculo (en la parte posterior del pie) siempre está situado muy cerca de la abertura del caparazón. ^[4]​ El animal en sí tiene tentáculos puntiagudos, largos y un pie simple con el lóbulo cervical derecho actuando como un canal para el agua.^[4]​

Hábitat

Vive en hábitats de agua dulce de corriente lenta, como ríos de baja velocidad y cuerpos de agua estancada como lagos. La especie florece en aguas ricas en calcio.

Se encuentra comúnmente en estanques de agua dulce, lagos poco profundos y canales. Se oculta en el sustrato en otoño e invierno (grava, arena, arcilla, barro o la parte inferior de las rocas) y en los meses más cálidos entre macrófitos acuáticos (como milfoil, Myriophyllum spicatum y Chara spp.)^[4]​^[7]​^[9]​ Vive principalmente en bajíos, pero también se encuentra a profundidades de hasta 5 m.^[4]​

Referencias

De grote diepslak (Bithynia tentaculata) is een slakkensoort uit de familie van de Bithyniidae.^[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1758 door Linnaeus.

De soort komt oorspronkelijk uit Europa en West-Azië, maar komt als exoot ook voor in Noord-Amerika.^[2] Hij komt er onder meer voor in de regio van de Grote Meren, waar hij zuigwormen met zich meedraagt die dodelijk zijn voor sommige watervogels, zoals koeten en eenden.^[3]

De grote diepslak heeft een bruine tot zwarte kleur.^[3]

Bronnen, noten en/of referenties

Zagrzebka pospolita (Bithynia tentaculata) - ślimak skrzelodyszny (otwór zaopatrzony w wieczko) z rodziny zagrzebkowatych (Bithyniidae).

Żyje w kałużach, stawach i rzekach o wolnym nurcie, z mulistym dnem i bogatą roślinnością. Przy silniejszym nurcie, ślimaki gromadzą się w szczelinach pod kamieniami oraz przy dnie wśród gęstej roślinności wodnej. Przy pomocy tarki, szczególnie wiosną, pobierają pokarm roślinny (liście i porastające je organizmy), jednak większość pokarmu zdobywają filtrując go z wody i mułu w jamie płaszczowej. Gatunek w naturalny sposób dość odporny jest na zanieczyszczenie wód, stąd należy do najczęściej spotykanych. Jego niewielkich rozmiarów skorupka, na pierwszy rzut oka przypomina muszlę błotniarki stawowej. Dopiero pod lupą, można zauważyć ślad po wieczku (po śmierci zwierzęcia wieczko bardzo szybko odpada) oraz przytępiony szczyt muszli.

Charakterystyczne cechy gatunku to: muszla stożkowata, o 5-6 słabo wypukłych skrętach i szwie nieznacznie wciętym, górna część otworu zaostrzona, dołek osiowy zakryty. Muszla o wymiarach: wysokość 9-12 mm a szerokość 6-8 mm. Spotyka się także osobniki osiągające wysokość 15-18 mm i 9 mm szerokości (Bithynia tentaculata f. Producta). Jak wynika z badań są to osobniki spasożytowane przez larwy przywr i pozbawione przez nie możliwości rozmnażania się. Zdrowe ślimaki rozmnażają się od kwietnia do pierwszych dni lipca, dwa razy w życiu (żyją dwa lata). Jaja są zwykle składane po dwa (trzy) obok siebie, w podłużnych pakietach w liczbie do 98 sztuk. Jaja zaopatrzone są w "koreczki", po ich wypchnięciu, po 14-30 dniach od złożenia, młode ślimaki wydostają się na zewnątrz.

Bibliografia

• Urbański J. Krajowe ślimaki i małże, Warszawa 1957.
• Piechocki A., Ślimaki z cyklu Fauna Słodkowodna Polski, Warszawa 1979, ​ISBN 83-01-01143-2​
• RafałR. Wąsowski RafałR., AleksanderA. Penkowski AleksanderA., Ślimaki i małże Polski, Warszawa: „Multico”, 2003, ISBN 83-7073-347-6, OCLC 749195338 .

Stor snytessnäcka (Bithynia tentaculata) är en relativt liten art av sötvattenssnäckor med gälar och en operculum. Arten tillhör familjen snytesnäckor.

Bithynia tentaculata là một loài ốc nước ngọt. Chiều cao của vỏ thường là không lớn hơn 12–15 mm. Loài ốc này trưởng thành tình dục vào thời điểm chiều cao của vỏ đạt kích thước 8 mm. Chiều rộng của vỏ là 5–7 mm.^[4]

Chú thích

Tham khảo

Wikispecies có thông tin sinh học về Bithynia tentaculata Wikimedia Commons có thư viện hình ảnh và phương tiện truyền tải về Bithynia tentaculata

• Bithynia tentaculata tại trang Trung tâm Thông tin Công nghệ sinh học quốc gia Hoa Kỳ (NCBI).
• Bithynia tentaculata at www.science.mcmaster.ca
• Brendelberger H. (1995). "Growth of juvenile Bithynia tentaculata (Prosobranchia, Bithyniidae) under different food regimes: a long-term laboratory study". Journal of Molluscan Studies 61(1): 89-95. (abstract). doi:10.1093/mollus/61.1.89.
• Dussart G. B. J. (1979). "Life cycles and distribution of the aquatic gastropod molluscs Bithynia tentaculata, Gyraulus albus, Planorbis planorbis and Lymnaea peregra in relation to water chemistry". Hydrobiologia 67: 223–240. doi:10.1007/BF00023179.
• Hultin C. L., Hallgren P., Persson A. & Hansson M. C. (2014). "Identification of an estrogen receptor gene in the natural freshwater snail Bithynia tentaculata". Gene 540: 26–31. doi:10.1016/j.gene.2014.02.039.
• Shiro Tashiro J. & Colman S.D. (1982). "Filter-feeding in the freshwater prosobranch snail Bithynia tentaculata: bioenergetic partitioning of ingested carbon and nitrogen". American Midland Naturalist 107(1): 114-132.
• PAN Pesticides Database - Chemical Toxicity Studies
• Bithynia tentaculata Species account and photograph at Mollusc Ireland.