nimet breadcrumb-navigoinnissa
இந்திய ஓநாய் பாம்பு அல்லது சாதாரண வெள்ளிக்கோல் வரையன் (Lycodon aulicus) என்பது ஒரு நஞ்சற்ற பாம்பு இனமாகும். இப்பாம்புகள் தெற்கு ஆசியா, தென்கிழக்கு ஆசியா பகுதிகளில் காணப்படுகின்றன.
இந்த பாம்பு வேறுபட்ட வண்ணங்களில் உள்ளது. இந்த பாம்புபை கண்டு கட்டுவிரியன் என குழம்பி கொன்றுவிடுகிறார்கள். இப்பாம்பு சாம்பல்,பழுப்பு அல்லது கருமை நிறமும். பத்துமுதல் இருபது வெள்ளை அல்லது மஞ்சள் நிறப்பட்டைகள் கொண்டிருக்கும். இதன் கரியகண்கள் முன்புறம் துருத்தியபடி இருக்கும். இதன் கண்மணி புலப்படாது. இப்பாம்புகளில் சிறிய இனங்களின் தோல் மெல்லியதாக ஒளி ஊடுருவக்கூடிய வகையில் இருக்கும் இதனால் இதன் உள்ளுருப்புகளை எளிதாகக் காணவியலும். இதன் தலை தட்டையாக லேசான கூர்மையுடன், இருக்கும். இதன் செதில்கள் வழுவழுப்பாகவும், பளபளப்பாகவும் தோன்றும். இதன் உடலுன் அடிப்பகுதி வெளுத்துக் காணப்படும்.
இப்பாம்பு பாக்கித்தான் ,இலங்கை , இந்தியா (வடக்கே இமயமலை மற்றும் அசாம் ; மகாராஷ்டிரா), வங்கதேசம் , நேபாளம் , மியான்மார் ( பர்மா), தாய்லாந்து. மலேசியா , இந்தோனேசியா, பிலிப்பைன்ஸ் , சீசெல்சு , மாலத்தீவு, மொரிசியஸ், சீனா ( புஜியான் மாகாணம், குவாங்டாங் யுன்னான் , ஹாங்காங் போனற பகுதிகள்), இந்தியா மற்றும் இலங்கையில் பொதுவாகக் காணப்படுகிறது. ஆனால் இந்தியாவின் தென்கிழக்கு கரையோரங்களில் கிடைப்பதற்கரியதாய் உள்ளது . பிலிப்பைன்சின் சில தீவுகளில் மட்டும் காணக்கூடியதாய் உள்ளது .
இந்தப் பாம்பு இரவு நேரங்களில் மட்டும் நடமாடக்கூடியது. பகலில் தன் இருப்பிடத்திலேயே இருக்கும்.
இதன் முதன்மை உணவு பல்லிகள், தவளைகள், அரணை போன்றவை ஆகும். கிட்டத்தட்ட அதன் முதன்மை உணவு என்றால் அரணைதான் இதன் தாடைகளில் அமைந்த முன் "கோரை பற்கள்" உணவைக் கடிக்கவும் பல்லிகளை தப்பவிடாமல் பிடித்துக்கொள்ளவும் உதவுகிறது.
பெண் பாம்புகள் ஆண் பாம்புகளை விடப் பெரியதாய் இருக்கும். அவை பருவ மழை தொடங்கும் முன் இனப்பெருக்கம் செய்கின்றன. நான்கு முதல் பதினோரு முட்டைகளை இடுகின்றன.
செப்டம்பர் அல்லது அக்டோபர் மாதங்களில் குஞ்சு பொரித்து வருகின்றன குஞ்சுகள் சராசரி 14-19 செ.மீ (5½-7⅜ அங்குலம்) நீளம்வரை இருக்கும். [2]
இந்திய ஓநாய் பாம்பு அல்லது சாதாரண வெள்ளிக்கோல் வரையன் (Lycodon aulicus) என்பது ஒரு நஞ்சற்ற பாம்பு இனமாகும். இப்பாம்புகள் தெற்கு ஆசியா, தென்கிழக்கு ஆசியா பகுதிகளில் காணப்படுகின்றன.
Lycodon aulicus, commonly known as the Indian wolf snake or common wolf snake, is a species of nonvenomous snake found in South Asia and Southeast Asia. Early naturalists have suggested its resemblance to the venomous common krait as an instance of Batesian mimicry.[3]
The colouration of this snake is variable.
This snake is often confused with the common krait. The presence of a loreal shield can be used to distinguish it from kraits.
The following is a description of various forms from Albert Günther's Reptiles of British India (1864).
Snout broad, much depressed, long, spatulate, with the upper lip swollen, and without canthus rostralis. Rostral shield very low, broad, slightly bent backwards on the upper surface of the snout; anterior frontals [= internasals] very small; posterior frontals [= prefrontals] longer than broad, much more so in adult specimens than in young ones; there is a lateral notch between the anterior and posterior frontals, in which the inner anterior angle of the loreal is received; the posterior frontals have an obtuse lateral angle corresponding to the suture between loreal and praeocular; occipitals elongate. Nostril small, directed upwards, between two nasals, the anterior of which is situated on the foremost part of the snout. Loreal single, large, nearly twice as long as broad. Praeocular single, in contact with the vertical [= frontal] and with the third labial; specimens in which it does not reach the vertical are very scarce. Two postoculars; supraciliary rather small. Nine upper labials, the third, fourth, and fifth of which enter the orbit. Temporals numerous, scale-like. Scales smooth, with a minute apical groove, in seventeen rows. Abdomen and tail with an angular ridge on each side. Ventrals 183-209; anal bifid, in a few specimens entire; subcaudals 57-77. Each maxillary is armed with two fangs in front, placed in a transverse line, the outer being much larger than the inner; the lateral longitudinal series of teeth commences at some distance from the fangs; they are small, from four to twelve in number, the last being considerably larger than the others; pterygoido-palatine teeth small, of equal size; mandible with two or three fangs on each side and with a series of small teeth.
Coloration variable.
The following description is from Boulenger's Fauna of British India, Reptilia and Batrachia volume (1890):
Snout much depressed, with swollen lips, spatulate in the adult; eye rather small. Rostral much broader than long, just visible from above: internasals much shorter than the prefrontals; frontal usually shorter than its distance from the end of the snout or than the parietals ; loreal elongate, not entering the eye; one praeocular, usually in contact with the frontal; two postoculars; temporals small, scale-like, 2+3 or 3+3; 9 upper labials, third, fourth, and fifth entering the eye; 4 or 5 lower labials in contact with the anterior chin-shields, which are longer than the posterior. Scales smooth, in 17 rows. Ventrals 183-209, obtusely angulate laterally; anal divided; subcaudals 57-77, in two rows. Coloration variable; uniform brown above, or with white transverse bands, or with white reticulation; upper lip uniform white, or with brown spots; lower parts uniform white.
Total length 71 cm (28 inches); tail 11 cm (4¼ inches).[4]
Habitat: India and Ceylon, Himalayas, Burma, Siam, Malay Peninsula, Java, Philippines, Timor. A common snake in India.
The rostral touches six shields. The frontal touches the parietals, supraoculars, prefrontals and preoculars. The supraoculars are small. The parietals are one and a half times the size of the frontal. The preoculars are entire, while the postoculars and temporals are divided into two shields. There are nine supralabials, with the 3rd, 4th, and 5th touching the eye. The ventrals are 170 to 224 in number. The anal shield is divided. The subcaudals are 56 to 80 and are divided.
Lycodon aulicus is found in Pakistan, Sri Lanka, India (north to Himalayas and Assam; Maharashtra,Gujarat), Bangladesh, Nepal, Myanmar (= Burma). It is one of the most common snakes of India and Ceylon, but becomes scarcer on the coasts of the southeastern parts of India.
The Indian wolf snake is nocturnal and is inactive in the day. It is of fierce habits and defends itself vigorously, however it is nonvenomous. It is known to defend itself when barred of escape, and can cause severe lacerations with its fine sharp "fangs". It may also feign death to lure in potential prey and to avoid being chased by predators. [5]
Lycodon aulicus feeds on lizards and frogs. According to Günther (1864) it is one of the most formidable enemies of the skinks, which form almost its sole food, the "fangs" in the front of its jaws being adapted for piercing and making good its hold on the hard smooth scales with which those lizards are coated. [6]
Females may be larger than males. They breed prior to the monsoons and lay 4-11 eggs.
The eggs hatch in September or October, and the hatchlings are 14–19 cm (5½-7⅜ inches) long.[7]
Lycodon aulicus, commonly known as the Indian wolf snake or common wolf snake, is a species of nonvenomous snake found in South Asia and Southeast Asia. Early naturalists have suggested its resemblance to the venomous common krait as an instance of Batesian mimicry.
Lycodon aulicus, conocida como serpiente lobo de la India, es una especie de serpiente del género Lycodon, de la familia de los colúbridos, que es originaria de Asia meridional y del Sudeste Asiático.
La serpiente fue descrita por primera vez por el zoólogo sueco, Carlos Linneo en el año 1758, habita en Pakistán, Sri Lanka, India (Assam, Maharastra, Nepal, Birmania, Tailandia (incluyendo Phuket), Oeste de Malasia, Indonesia, (zona surW Malaysia, Indonesia (zona sur de Timor), Filipinas, Seychelles, Maldivas introducción accidental, Mascareñas, Islas Mauricio, China (desde Fujian hasta Guangdong, zona oeste en Yunnan incluyendo Hong Kong).
Es una especie de serpiente de hábitos nocturnos, se encuentra como máximo a 1.000 metros de altitud y se alimenta de ranas, lagartijas y gecos.
Lycodon aulicus, conocida como serpiente lobo de la India, es una especie de serpiente del género Lycodon, de la familia de los colúbridos, que es originaria de Asia meridional y del Sudeste Asiático.
Lycodon aulicus Lycodon generoko animalia da. Narrastien barruko Colubridae familian sailkatuta dago.
Lycodon aulicus Lycodon generoko animalia da. Narrastien barruko Colubridae familian sailkatuta dago.
Lycodon aulicus est une espèce de serpent de la famille des Colubridae[1].
Cette espèce se rencontre[1] en Birmanie,Ile Maurice, en Inde, au Népal, au Pakistan et au Sri Lanka. Elle a été introduite sur l'île de La Réunion, où elle est avec Ramphotyphlops braminus l'une des deux espèces de serpents présente.
Lycodon aulicus mesure en moyenne 51 cm dont 11 cm pour la queue ; les femelles étant généralement plus grandes que les mâles. Sa coloration varie en fonction de son origine géographique. Son dos est brun ou brun grisâtre soit uniforme soit avec une réticulation ou des bandes transversales blanches, et avec ou sans collier blanc.
C'est un serpent nocturne qui se nourrit de lézards , souris et d'amphibiens. Les femelles sont ovipares et pondent de 4 à 11 œufs.
Lycodon aulicus est une espèce de serpent de la famille des Colubridae.
Ular-serigala India (Lycodon aulicus) adalah spesies ular dari suku Colubridae. Nama umumnya dalam bahasa Inggris adalah Common wolfsnake atau Indian wolfsnake, sementara nama spesifiknya, aulicus artinya "tamu rumah".
Ular-serigala India berukuran panjang antara 72 cm hingga 1.1 meter. Diameter badannya sebesar ibu-jari kaki orang dewasa. Kepala berwarna kelabu atau cokelat kelabu dengan bercak-bercak samar berwarna keputihan. Tubuh bagian atas berwarna dasar cokelat tua atau hitam kecokelatan, dengan belang-belang berwarna putih susu. Tepian-tepian sisiknya berwarna putih. Bagian bawah tubuh cokelat pucat atau abu-abu pucat. Warna tubuh Ular-serigala India mirip dengan warna tubuh ular weling (Bungarus candidus) yang berbisa, sama-sama memiliki pola belang gelap-terang dengan belang yang gelap berukuran lebih lebar. Akan tetapi, Ular-serigala India sendiri tidak berbisa.[1][2]
Habitat utama Ular-serigala India adalah hutan terbuka, pinggiran hutan, perkebunan, dan di sekitar rumah penduduk di pedesaan. Ular ini aktif pada malam hari (nokturnal) dan seringkali masuk atau menyusup ke dalam rumah-rumah penduduk untuk meghangatkan diri atau mencari mangsa. Seperti jenis Lycodon yang lain, ular ini memiliki gigi-gigi atas yang panjang dan tajam, mirip dengan gigi taring pada serigala. Gigi-gigi tersebut bukanlah taring bisa, melainkan hanya untuk menggigit mangsanya agar tidak melarikan diri setelah ditangkap. Ketika Ular-serigala India diganggu atau dalam bahaya, gigi panjang tersebut juga digunakan untuk mempertahankan diri dengan cara menggigit pengganggunya.[3]
Makanan utama ular ini adalah kadal, cecak, dan katak. Spesimen yang hidup di dalam rumah penduduk juga memangsa tokek rumah dan juga tikus rumah.[4]
Ular-serigala India berkembangbiak dengan bertelur (ovipar). Jumlah telur yang dihasilkan antara 4 sampai 11 butir. Ular-serigala India muda yang baru menetas berukuran panjang antara 14 sampai 19 cm.[5]
Ular-serigala India tersebar luas mulai dari Pakistan, sebagian besar india, Sri Lanka, Nepal, Bhutan, dan Bangladesh. Sebelumnya, ular ini dianggap juga menyebar di Indonesia, dengan sebutan "ular rumah". Akan tetapi, hasil kajian terbaru menunjukkan bahwa spesimen-spesimen serupa yang menyebar di kepulauan Nusantara adalah spesimen dari spesies yang berbeda, yalitu Lycodon capucinus. Di Asia Tenggara sendiri, ular-serigala India hanya ditemukan di Myanmar bagian utara. Penelitian terbaru juga menyebutkan bahwa spesimen-spesimen yang tersebar di Indonesia bukanlah L. aulicus, melainkan spesimen-spesimen dari spesies Lycodon capucinus, Lycodon effraenis, dan Lycodon subcinctus.[6][7]
Ular-serigala India (Lycodon aulicus) adalah spesies ular dari suku Colubridae. Nama umumnya dalam bahasa Inggris adalah Common wolfsnake atau Indian wolfsnake, sementara nama spesifiknya, aulicus artinya "tamu rumah".
Lycodon aulicus là một loài rắn trong họ Rắn nước. Loài này được Linnaeus mô tả khoa học đầu tiên năm 1758.[2]
Bài viết liên quan phân họ rắn Colubrinae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Lycodon aulicus là một loài rắn trong họ Rắn nước. Loài này được Linnaeus mô tả khoa học đầu tiên năm 1758.
白环蛇（学名：Lycodon aulicus）为游蛇科白环蛇属的爬行动物。分布于尼泊尔、斯里兰卡、印度、马尔代夫、锡金、泰国、缅甸、老挝、柬埔寨、越南、印度尼西亚、菲律宾以及中国大陆的福建、广东、云南等地，主要生活于平原及丘陵地区。[1]
.png){kind=small}
这是一篇與蛇類相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 .jpg)
