Trifolium montanum L.

Koniczyna pagórkowa, targownik (Trifolium montanum L.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny bobowatych. Występuje w Azji i Europie^[2]. W Polsce gatunek średnio pospolity. Występuje na całym niżu i w górach.

Morfologia

Łodyga

Wzniesiona, rozgałęziająca się, o wysokości 15–60 cm. Jest gęsto owłosiona krótkimi, białymi włoskami.

Liście

Złożone z 3 eliptycznych, lub podłużnie eliptycznych listków, drobno i ostro ząbkowanych, górą nagich, spodem gęsto owłosionych przylegającymi włoskami. Nerwy na brzegu blaszki liściowej zgrubiałe. Wszystkie przylistki wolne. Ogonki liściowe owłosione.

Kwiaty

Motylkowe, zebrane w główki o długości 1–2 cm, początkowo kuliste, potem wydłużone. Kwiaty białe, wyrastające na krótkich (znacznie krótszych od kielicha) szypułkach. Żagielek o szerokim paznokciu. Rurka kielicha o otwartej gardzieli, nieco owłosiona, korona o długości 6–9 mm.

Owoc

2–8 nasienny strąk.

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Porasta trawiaste zbocza, murawy, świetliste lasy i zarośla, przydroża, łąki. W górach występuje po piętro kosówki. Preferuje gleby o dużej zawartości węglany wapnia^[3]. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Anthyllido-Trifolietum^[4].

Przypisy

Bibliografia

1. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
2. Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.