Cantharellus cibarius —conocíu comúnmente como rebozuelu o chantarela— ye un fungu basidiomiceto de la familia Cantharellaceae.[1] El so cogorda ye comestible, y puede atopase cerca de coníferes y árboles planifolios, na mayor parte de los casos a la solombra d'encines, sufreres o carbayos. Na dómina de branu-seronda la cogorda apaez como ingrediente en munchos de los platos de la cocina europea.
Como'l so nome llatín indica Cantharellus, ye'l diminutivu de copa, indicando d'esta manera la forma más habitual d'esta cogorda (otres descripciones habituales menten una trompeta).
El color nun ye carauterísticu yá que depende de les carauterístiques del terrén onde crez, anque suel dir ente'l mariellu ablancazao hasta'l naranxa. El chapín ye bien variable de tamañu y puede llegar a 6 a 10 cm.
Ye una cogorda prestosa de sabor y tien rendimientu culinariu tantu guisada como en conserva o seca (caltener hasta un añu a temperatura ambiente). La carne ye prieta y convertir nun acompañamientu ideal de carnes. La cogorda tien pequeñes traces d'amanitines, pero pa poder ser envelenáu hai que llegar a comer cientos de quilos.
Suel confundise cola Hygrophoropsis aurantiaca, denomada "falsu rebozuelo", que ye una cogorda comestible. Otra cogorda similar, que crez en ramilletes so los tueros ye la denomada "cogorda del olivo" (Omphalotus olearius) ye considerada venenosa. Igualmente, otra especie bien asemeyada y d'iguales carauterístiques culinaries ye Cantharellus subpruinosus que se caracteriza por tener tonos ablancazaos na cutícula.
Cantharellus cibarius —conocíu comúnmente como rebozuelu o chantarela— ye un fungu basidiomiceto de la familia Cantharellaceae. El so cogorda ye comestible, y puede atopase cerca de coníferes y árboles planifolios, na mayor parte de los casos a la solombra d'encines, sufreres o carbayos. Na dómina de branu-seronda la cogorda apaez como ingrediente en munchos de los platos de la cocina europea.
