dcsimg

Ixses ( 卡拜爾語 )

由wikipedia emerging languages提供

Ixses (Isem usnan: Smyrnium olusatrum) d talmest n yemɣi seg twacult n wapiaceae Suqel. Carl Von Linné d amdan amezwaru i yuran fell-as deg useggas n 1753.

Tiwlafin

Ixses IMG 8001 1 Smyrnium olusatrum.jpg
 src=
Smyrnium olusatrum - Ixses[1]

Ismawen

  • Isem-is s latinit: Smyrnium olusatrum
  • Isem-is s tefransist: Smyrnium olusatrum
  • Ismawen-is nniḍen s teqbaylit:
  • Ismawen-is nniḍen s tmaziɣt:

Isseqdac

Tiwelhiwin

  1. 'Imɣan n Tensawt - Plantes de Kabylie ' - Saïd Zidat - Editions Innexsys, Luxembourg, Avril 2016 ISBN 978-99959-0-205-6 www.imghantensawt.lu
許可
cc-by-sa-3.0
版權
Wikipedia authors and editors
原始內容
參訪來源
合作夥伴網站
wikipedia emerging languages

Ixses: Brief Summary ( 卡拜爾語 )

由wikipedia emerging languages提供

Ixses (Isem usnan: Smyrnium olusatrum) d talmest n yemɣi seg twacult n wapiaceae Suqel. Carl Von Linné d amdan amezwaru i yuran fell-as deg useggas n 1753.

許可
cc-by-sa-3.0
版權
Wikipedia authors and editors
原始內容
參訪來源
合作夥伴網站
wikipedia emerging languages

Σμύρνιον το μελανοσέλινον ( 現代希臘語(1453 年以後) )

由wikipedia emerging languages提供

Το Σμύρνιον το μελανοσέλινον (Smyrnium olusatrum), κοινή ονομασία Αγριοσέλινο ή Σμυρνιά, είναι ένα καλλιεργούμενο ανθοφόρο φυτό, που ανήκει στην οικογένεια των Απιίδων (Apiaceae) ή Σκιαδοφόρων (Umbelliferae).[1] Επίσης, είναι γνωστό ως Αλεξάντερς, alisanders, μαϊντανός αλόγου και smyrnium. Ήταν γνωστό στον Θεόφραστο (9.1) και τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο (N. H. 19.48).[2]

Περιγραφή

 src=
Smyrnium olusatrum - (Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Τουλούζης).

Αυτά τα σωματώδη φυτά αναπτύσσονται σε ύψος 150 εκ. (59 in), με ένα συμπαγές στέλεχος το οποίο με τα χρόνια γίνεται κοίλο και αυλωτό.[3] Τα φύλλα είναι σκέτα οδοντωτά, τα τρισχιδή διαιρούμενα τμήματα χωρίζουν τα τμήματα επίπεδα, όχι σαρκώδη.[4]

Το Αγριοσέλινο είναι ενδημικό στη Λεκάνη της Μεσογείου, αλλά είναι σε θέση να ευδοκιμήσει βορειότερα.[1] Τα άνθη του είναι χρώματος κίτρινο-πράσινου και σχηματίζουν σκιάδια,[3][Σημ. 1] και οι καρποί του είναι μαύροι. Ανθίζει από τον Απρίλιο έως τον Ιούνιο.[3] Γευστικά, το Αγριοσέλινο βρίσκεται ενδιάμεσα μεταξύ σέλινου και μαϊντανού.[1] Παλαιότερα, χρησιμοποιείτο σε πολλά πιάτα, είτε ζεματισμένο [5] είτε όχι, αλλά τώρα έχει αντικατασταθεί από το σέλινο.

Τώρα έχει σχεδόν ξεχαστεί ως πηγή τροφής αν και εξακολουθεί να φύεται άγριο, σε πολλά μέρη της Ευρώπης συμπεριλαμβανομένης της Βρετανίας.[1] Είναι σύνηθες μεταξύ των τοποθεσιών των Μεσαιωνικών κήπων των μονών.

Αυτό το υψηλό φυτό, φύεται στα μονοπάτια των γκρεμών και είναι το πρώτο πράσινο παραθαλάσσιο τοπίο του έτους. Οι Ρωμαίοι το έφεραν μαζί τους για τρώνε τα φύλλα, τους μίσχους, τις ρίζες και τους ανθοφόρους οφθαλμούς του.[6]

Τα Αγριοσέλινο είναι μια πηγή τροφής η οποία εκτιμάται πολύ από τα άλογα.[7]

Φυσικό περιβάλλον

Ευρέως διασκορπισμένο στην Αγγλία και την Ιρλανδία. Συνηθισμένο σε εδάφη αποβλήτων και τις άκρες των αγρών, ειδικά πλησίον των ακτών.[8][9]

Διανομή

Στις Κομητείες Down, Antrim, Londonderry και σε ολόκληρη την Ιρλανδία.[8][10]

Σημειώσεις

  1. Το σκιάδιο (umbel), είναι ταξιανθία που φέρει κεντρικό άξονα, από την κορυφή του οποίου εκφύονται ποδισκοφόρα άνθη. Τα άνθη αυτά εμφανίζονται συνήθως στο ίδιο επίπεδο. Μοιάζει με τις νευρώσεις της ομπρέλας, εξ ου και η ονομασία.[Παρ. Σημ. 1][Παρ. Σημ. 2]
Παραπομπές σημειώσεων
  1. {{http://www.etymonline.com/index.php?term=umbel umbel etymology]}}
  2. Beentje, H.; Williamson, J. (2010). The Kew Plant Glossary: an Illustrated Dictionary of Plant Terms. Royal Botanic Gardens, Kew: Kew Publishing.

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Davidson, Alan, and Tom Jaine. The Oxford companion to food. Oxford University Press, USA, 2006. 805. Print. Retrieved Aug. 09, 2010, from [1]
  2. Pliny (1856). «Book XX. Anise—sixty-one remedies». The Natural History of Pliny. 4. translators John Bostock, Henry Riley. London: Henry Bohn. σελίδες 271–274. OCLC 504358830.
  3. 3,0 3,1 3,2 Parnell, J. and Curtis, T. 2012. Webb's An Irish Flora. p.425 Cork University Press ISBN 978-185918-4783
  4. Webb, D.A., Parnell, J. and Doogue, D. 1996. An Irish Flora. Dundalgan Press Ltd.Daldalk. ISBN 0-85221-131-7
  5. MM. Vilmorin-Andrieux; W.Robinson. 1885/undated. The vegetable garden: Illustrations, descriptions, and culture of the garden vegetables of cold and temperate climates, English Edition. Jeavons-Leler Press and Ten Speed Press. 1920 edition in Internet Archive
  6. Ginn, Peter and Goodman, Ruth 2013. Tudor Monastery Farm. Random House (BBC Digital). ISBN 9781448141722.
  7. Ed, Mr. (1975). Yummy!. σελ. 1.
  8. 8,0 8,1 Hackney, P.(Ed) 1992 Stewart and Corry's Flora of the North-east of Ireland. Institute of Irish Studies The Queen's University of Belfast. ISBN 0-85389-446-9
  9. Clapham, A.R., Turin, T.G. and Warburg, E.F. 1968. Excursion Flora of the British Isles. Cambridge University Press. ISBN 0-521-04656-4
  10. Scannell, M.P. and Synnott, D.M. 1972. Census Catalogue of the Flora of Ireland. Dublin Stationery Office

許可
cc-by-sa-3.0
版權
Συγγραφείς και συντάκτες της Wikipedia
原始內容
參訪來源
合作夥伴網站
wikipedia emerging languages

Σμύρνιον το μελανοσέλινον: Brief Summary ( 現代希臘語(1453 年以後) )

由wikipedia emerging languages提供

Το Σμύρνιον το μελανοσέλινον (Smyrnium olusatrum), κοινή ονομασία Αγριοσέλινο ή Σμυρνιά, είναι ένα καλλιεργούμενο ανθοφόρο φυτό, που ανήκει στην οικογένεια των Απιίδων (Apiaceae) ή Σκιαδοφόρων (Umbelliferae). Επίσης, είναι γνωστό ως Αλεξάντερς, alisanders, μαϊντανός αλόγου και smyrnium. Ήταν γνωστό στον Θεόφραστο (9.1) και τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο (N. H. 19.48).

許可
cc-by-sa-3.0
版權
Συγγραφείς και συντάκτες της Wikipedia
原始內容
參訪來源
合作夥伴網站
wikipedia emerging languages