De knolbótterbloom of knóbbótterbloom (Ranunculus bulbosus) is 'n kroedechtige plantj (bótterbloom) oete ranonkelfemielje (Ranunculaceae). Ane vote is de stengel verdiek toet 'ne knób of knol. De saort greutj langs waeg, op druueg weilenj en in huilandj. De plantj kump veur op zowaal vöchtige es druuege gróndj. Meistes is de gróndj kalkhajendj, maotig aetesriek en grazig.
De bloom is góldgael mit 'nen trögkgeslage kelch. De stengel is knóbvörmig verdiek óngere gróndj of ane voot. De bloomssteel is gegreuf. De stengel is 15 toet 50 cm lank en is aafstäöndj aan 't ungelste deil en aanligkendj behaordj baovenaan. De gael blome zeen 2 toet 3 cm groeat, alleinstäöndj en bleuje van april toet junie. 't Ungelste blaad is dreideilig of drietalig. De bäövelste blajer höbbe lancètvörmige slepe. De blaadstele zeen behaordj. De eirónj, duustergreun blajer zeen sómtieds zwart-gevlaak. De knolbótterbloom druueg doepvröchte mit 'ne korte snavel.
Луковичесто лутиче (науч. Ranunculus bulbosus)[1] — повеќегодишно растение од семејството на лутичињата. Тоа има привлечни жолти цветови, и три заоблени длабоко засечени основни ливчиња.
Растението го добило името по неговиот препознатлив корен во вид на грутчеста луковица, која се наоѓа веднаш под површината на почвата. По изумирањето на растението како резултат на високите температури во летниот период, луковицата преживува преку зима.[2][3] Присуството на луковица го разликува ова лутиче од некои други видови лутичиња на родот Ranunculus како што e полското лутиче (Ranunculus acris), вид кој исто така има карактеристични чашкини ливчиња.
Ranunculus bulbosus расте во тревници, пасишта и ниви, преферирајќи сиромашни почви. Иако тоа не е вообичаено, може да се сретне и на пасишта и честопати се сретнува во крајбрежни тревни површини [4]. Природен простор на распостранување на луковичестото лутиче е Западна Европа помеѓу 60° СГШ и северниот дел на средоземноморскиот брег. Тоа расте и во источните и западните делови на Северна Америка како плевел.[5]
Ова растение, како и други во семејството на лутичињата, содржи отровен секундарен метаболит ранункулицин - гликозид. Тоа е одбранбен механизам на растението за да се избегне да биде изедено од добитокот. Во сува состојба растението не е отровно.
Луковичесто лутиче (науч. Ranunculus bulbosus) — повеќегодишно растение од семејството на лутичињата. Тоа има привлечни жолти цветови, и три заоблени длабоко засечени основни ливчиња.
