Empidonka stokowa (Empidonax difficilis) – gatunek małego ptaka wędrownego z rodziny tyrankowatych (Tyrannidae). Występuje w zachodniej części Stanów Zjednoczonych i Kanadzie oraz w Meksyku.
Zasięg występowania szacuje się na około 862 tys. km², natomiast liczebność na około 8,3 mln dorosłych osobników[3]. Gniazduje wzdłuż wybrzeży Pacyfiku, od północnej Kalifornii Dolnej do południowo-wschodniej Alaski. Zimę spędza w południowym Meksyku, od południowej części Kalifornii Dolnej na południe poprzez nadbrzeżne niziny, aż do Oaxaca. Zwykle spotykana na wysokości od 0 do 1500 m n.p.m.[4].
Gniazduje w gęstych, podmokłych lasach iglastych albo w lasach mieszanych. Była widywana na daglezji zielonej (Pseudotsuga menziesii), choinie zachodniej (Tsuga heterophylla), sośnie Lamberta (Pinus lambertiana) oraz cedrzyńcu kalifornijskim (Calocedrus decurrens). Empidonki stokowe są związane z nadrzecznymi, cienistymi środowiskami. W Kolumbii Brytyjskiej została znaleziona w lasach żywotnika olbrzymiego (Thuja plicata). Zimują w rozległych lasach iglastych, lasach tropikalnych z drzewami zrzucającymi liście oraz nizinnych lasach z roślinnością wiecznie zieloną[4].
Nie występuje dymorfizm płciowy. Empidonax difficilis ma oliwkowozielony wierzch ciała oraz żółtawy spód. Jej głowa jest duża w porównaniu do reszty ciała. Ma białe obrączki oczne oraz jasną plamkę dookoła. Posiada szeroki dziób, od żółtej do jasnoróżowej barwy. Skrzydła są ciemne z dwoma paskami o bladożółtej barwie[5]. Początkowo empidonka kordylierska (E. occidentalis) była uznawana za podgatunek e. stokowej, są jednak rozróżnialne po śpiewie.
Podobnie jak pozostałe empidonki, ta poluje poprzez wypatrywanie owadów siedząc na gałęzi. Może je też zjadać z liści i drzew. Preferują polowania na niskich lub średnich wysokościach. Ich główne pożywienie stanowią pszczoły, osy, mole, pająki i muchy. Czasami jedzą pokarm roślinny, np. liście bzu i jeżyn[4].
E. stokowe są w większości monogamiczne. Jedno z badań w Kolumbii Brytyjskiej wykazało, że 1 na 7 samców kopulował z dwiema samicami. Sezon lęgowy trwa od kwietnia do lipca, wielkość terytorium wynosi około 1,5–3,5 ha. W lęgu są zazwyczaj 4 jaja. Czas wysiadywania wynosi 13–16 dni, pisklęta są w pełni opierzone po 14–17 dniach. Mogą się rozmnażać, gdy skończą rok. Długość życia wynosi około 6 lat[4].
Wyróżnia się następujące podgatunki[7]:
Empidonka stokowa (Empidonax difficilis) – gatunek małego ptaka wędrownego z rodziny tyrankowatych (Tyrannidae). Występuje w zachodniej części Stanów Zjednoczonych i Kanadzie oraz w Meksyku.