The bobcat (Lynx rufus) is a North American cat that appeared durin the Irvingtonian stage o aroond 1.8 million years ago (AEO).[2] Containing 12 recognisit subspecies, it ranges frae soothren Canadae tae central Mexico, includin maist o the contiguous Unitit States. The bobcat is a adaptable predator that inhabits firthit auries, as well as semidesert, urban edge, forest edge, an swampland environs. It remains in some o its oreeginal range, but populations are vulnerable tae local extinction ("extirpation") bi coyotes an domestic ainimals. Wi a grey tae broun coat, whiskered face, an black-tuftit lugs, the bobcat resembles the ither species o the midsized Lynx genus. It is smawer on average than the Canadae lynx, wi which it shares pairts o its range, but is aboot twice as lairge as the domestic cat. It haes distinctive black bars on its forelegs an a black-tippit, stubby tail, frae which it derives its name.
Tho the bobcat prefers rabbits an hares, it hunts insects, chickens, geese an ither birds, smaw rodents, an deer. Prey selection depends on location an habitat, saison, an abundance. Lik maist cats, the bobcat is territorial an lairgely solitar, awtho wi some owerlap in hame ranges. It uises several methods tae merk its territorial boondars, includin claw marks an deposits o urine or feces. The bobcat breeds frae winter intae ware an haes a gestation period o aboot twa months.
Awtho bobcats hae been huntit extensively bi humans, baith for sport an fur, thair population haes pruiven resilient tho declinin in some auries. The elusive predator featurs in Native American meethologie an the fowklear o European settlers.
The bobcat (Lynx rufus) is a North American cat that appeared durin the Irvingtonian stage o aroond 1.8 million years ago (AEO). Containing 12 recognisit subspecies, it ranges frae soothren Canadae tae central Mexico, includin maist o the contiguous Unitit States. The bobcat is a adaptable predator that inhabits firthit auries, as well as semidesert, urban edge, forest edge, an swampland environs. It remains in some o its oreeginal range, but populations are vulnerable tae local extinction ("extirpation") bi coyotes an domestic ainimals. Wi a grey tae broun coat, whiskered face, an black-tuftit lugs, the bobcat resembles the ither species o the midsized Lynx genus. It is smawer on average than the Canadae lynx, wi which it shares pairts o its range, but is aboot twice as lairge as the domestic cat. It haes distinctive black bars on its forelegs an a black-tippit, stubby tail, frae which it derives its name.
Tho the bobcat prefers rabbits an hares, it hunts insects, chickens, geese an ither birds, smaw rodents, an deer. Prey selection depends on location an habitat, saison, an abundance. Lik maist cats, the bobcat is territorial an lairgely solitar, awtho wi some owerlap in hame ranges. It uises several methods tae merk its territorial boondars, includin claw marks an deposits o urine or feces. The bobcat breeds frae winter intae ware an haes a gestation period o aboot twa months.
Awtho bobcats hae been huntit extensively bi humans, baith for sport an fur, thair population haes pruiven resilient tho declinin in some auries. The elusive predator featurs in Native American meethologie an the fowklear o European settlers.
Cerwjeny rys (Lynx rufus) jo zwěrje ze swójźby kóckow (Felidae).
Cerwjeny rys dośěgnjo dłujkosć tyłowa wót 65 až do 95 cm a jo nejmjeńša družyna rysow. Jogo wopuš dośěgnjo dłujkosć wót 13 až do 19 cm a ma běły kóńck. Ramjenowa wusokosć dośěgnjo 50 až do 60 cm.
Wón wažy mjaz 7 a 13,5 kg.
Wót zymy až do nalěta se rozpłoźuju. Samice ma traśe sćelnosći wót 60 až do 70 dnjow, pśi comž pśerězk jo wokoło 65 dnjow. Rys w starstwje wót 1 lěta rozpłoźeńsku zdrjałosć dośěgnjo.
Rys pśedewšym wuchace, karnikle a gryzarje žerjo.
Rys jo w Zjadnośonych statach Ameriki a w Mexiku žywy.
Cerwjeny rys (Lynx rufus) jo zwěrje ze swójźby kóckow (Felidae).
Lynx rufus es un specie de Lynx.
In anglese L. rufus es appellate lynx o bobcat ("curtecatto," un referentia a su cauda). Illo es un de duo lynxes norteamerican; le altere es Lynx canadensis.
Ocotōchtli nozo chīchīlmiztli (Caxtillāntlahtōlli: gato motés).
Ocotōchtli nozo chīchīlmiztli (Caxtillāntlahtōlli: gato motés).
Puka linsi (Lynx rufus) nisqaqa Chinchay Awya Yalapi kawsaq aycha uquq ñuñuq uywam.
Puka linsi (Lynx rufus) nisqaqa Chinchay Awya Yalapi kawsaq aycha uquq ñuñuq uywam.
De reade lynks (Latynske namme: Lynx rufus), ek wol bekend ûnder de Ingelske namme bobcat, is in sûchdier út it skift fan 'e rôfdieren (Carnivora), de famylje fan 'e kateftigen (Felidae) en it skaai fan 'e lynksen (Lynx), dat lânseigen is yn it grutste part fan 'e Feriene Steaten en Meksiko en yn dielen fan súdlik Kanada. It is in skou en selsrêdich rôfdier dat him lykwols relatyf maklik oanpast oan feroarjende omstannichheden en mei dêrom yn in grut ferskaat oan biotopen foarkomt. De reade lynks ûntjoech him likernôch 1,8 miljoen jier lyn en omfiemet trettjin erkende ûndersoarten. Dit bist dielt it noardlike part fan syn ferspriedingsgebiet mei de nau besibbe Kanadeeske lynks (Lynx canadensis). Reade lynksen spylje in rol yn sawol de mytology fan 'e lânseigen Yndiaanske folken fan Noard-Amearika as de folkloare fan 'e blanke kolonisten.
It tinken is dat de reade lynks him likernôch 1,8 miljoen jier lyn ûntwikkele hat út in ûndersoarte fan 'e Jeraziatyske lynks (Lynx lynx), dy't mooglik al 2,6 miljoen jier lyn fia de lânbrêge yn 'e Beringstrjitte yn Noard-Amearika arrivearre. De soarte berikte syn hjoeddeiske foarm likernôch 20.000 jier lyn. De nau besibbe Kanadeeske lynks (Lynx canadensis) komt fuort út in twadde migraasjeweach út Jeraazje. It noardlike diel fan it ferspriedingsgebiet fan 'e reade lynks en it súdlike part fan it areaal fan 'e Kanadeeske lynks oerlaapje inoar. Yn dy krite komme soms natuerlike krusings foar; it bist dat út sa'n krusing fuortkomt, wurdt in blynks (fan it Ingelske blynx) neamd, in gearlûking fan bobcat en lynx.
It ferspriedingsgebiet fan 'e reade lynks omfiemet hast de hiele legere 48 Feriene Steaten, útsein de noardeastlike Atlantyske kust fan Massachusetts oant Firginia, en in grut gebiet dat it súdlike part fan 'e Grutte Marren en it súdeasten fan 'e Grutte Flakten beslacht. Yn Kanada komt de reade lynks foar yn it hiele suden fan it lân, yn in smelle râne by de Amerikaanske grins lâns. De útsûnderings dêrop binne Vancouvereilân, foar de Kanadeeske westkust, en it uterste suden fan Ontario. Yn Britsk-Kolumbia rikt it areaal fan 'e reade lynks yn 'e Rocky Mountains in stik fierder nei it noarden ta, en yn it easten hearre Kanadeeske Kustprovinsjes yn har folsleinens ta syn ferspiedingsgebiet. Reade lynksen komme ek yn it grutste part fan Meksiko foar, ynkl. it Kalifornyske Skiereilân. Inkeld de súdkust, it skiereilân Jûkatan en in diel fan 'e eastkust hearre net ta har areaal.
De reade lynks hat trochinoar in kop-romplingte fan 47½-125 sm, mei in sturtlingte fan 9-20 sm en in skouderhichte fan 50-60 sm. In folwoeksen mantsje weaget 6,4-18,3 kg; Wyfkes binne mei 4-15,3 kg in stik lichter. De grutste reade lynks dy't sekuer dokumintearre is, weage 22,2 kg, al binne der ûnbefêstige geroften oer eksimplaren fan wol 27 kg. De grutste reade lynksen hearre ta de gigas-ûndersoarte út Eastlik Kanada en it noarden fan Nij-Ingelân, wylst de lytsten (fan 'e ûndersoarte floridanus) te finen binne yn 'e súdlike Appalachen.
Reade lynksen binne spiersterke bisten mei efterpoaten dy't justjes langer binne as de foarpoaten. De sturt is koart en sjocht der hast wol út as is er kûpearre (Ingelsk: bobbed; dêrfandinne de namme bobcat). De kleur fan 'e pels rint nochal útinoar, fan oranjich (dêrfandinne de namme 'reade' lynks) oant griisbrún, mei swartige plakken op it liif en dûnkere streken oer de poaten. Dit bûnte patroan soarget foar kamûflaazje. De earen binne puntich, mei swarte úteinen en koarte swarte toefkes. De bealch, de hals, it kin en de binnenkant fan 'e poaten binne yn 'e regel ljochter fan kleur, brutsen wyt of krêmkleurich. Reade lynksen hawwe in skerp gehoar en in tigen gesichtsfermogen, mei dêropta in goede rooksin.
Oer it generaal binne reade lynksen lytser fan stal as Kanadeeske lynksen, mar de grutte fan 'e reade lynks is in stik fariabelder, mei as gefolch dat grutte reade lynksen grutter wêze kinne as Kanadeeske lynksen. It dúdlikst ferskille de beide soarten yn it oansjen fan 'e kop, mei't de kinkraach fan 'e Kanadeeske lynks folle grutter is, en de reade lynks boppedat amper toeften oan 'e earen hat.
De reade lynks is in bist dat him relatyf maklik oanpast. Hy jout de foarkar oan wâlden, en makket dêrby gjin ûnderskie tusken nullewâld, leafwâld of mingd wâld, mar oars as de oare trije lynksesoarten is er net folslein ôfhinklik fan wâldbiotopen. Sa komt er ek foar yn 'e sompen fan Floarida en de Mississippydelta, op it iepen greidlân fan 'e Dakota's en Alberta, yn 'e woastinen fan it Amerikaanske Súdwesten en noardlik Meksiko en yn it rûge berchlân fan 'e Rocky Mountains.
De fêstiging fan in populaasje reade lynksen hinget dêrby mear ôf fan 'e beskikberheid fan proaidieren as fan 'e terreinsgesteldheid. De oanwêzigens fan in minsklike befolking beheint de reade lynks likemin yn syn fersprieding; hy dûkt tsjintwurdich geregeldwei op yn tunen op it plattelân en oan 'e rânen fan grutstedske gebieten. Yn maart 2010 waard der in reade lynks oantroffen (en letter fongen) yn in parkeargaraazje yn it sintrum fan Houston. De noardgrins fan it areaal fan 'e reade lynks hat te krijen mei de djipte fan 'e snie by 't winter, mei't dit bist, oars as de Kanadeeske lynks, net oer djippe snie kin.
De reade lynks is foar it meastepart aktyf fan trije oeren foarôfgeande oan sinne-ûndergong oant de midsnacht en dan nochris fan it lemieren oant trije oeren nei de moarnsdage. Eltse nacht leit er sa'n 3-11 km ôf oer in fêste rûte. Winterdeis is er mear oerdeis yn 't spier, om't syn proaidieren dat dan ek binne. Reade lynksen binne treflike klimmers en se kinne ek goed swimme, mar dogge dat inkeld as it echt moat, om't se krekt as húskatten net graach wiet binne. Se libje foar it meastepart in solitêr bestean en hawwe territoaria dy't yn grutte útinoar rinne kinne fan 52 ha oant 325 km², ôfhinklik fan 'e terreinsgesteldheid en de beskikberheid fan proaien. De territoaria fan 'e wyfkes binne rûchwei heal sa grut as dy fan 'e mantsjes.
De peartiid falt by de reade lynks fan 'e ein fan 'e winter oant de iere maityd, ornaris yn febrewaris en maart. Yn dy perioade siket in dominant mantsje in wyfke op, dat er in skoft lang op 'e foet folget, sadat er ferskate kearen mei har pearje kin. It komt foar dat it wyfke letter noch mei ien of mear oare mantsjes pearet. De draachtiid duorret 60-70 dagen, wêrnei't it wyfke yn april of maaie in nêst fan 1-6, mar yn 'e regel 2-4 jongen smyt. Dêrfoar siket se ornaris in lyts omsletten plak út, lykas in grot of in holle beam. De jongen, dy't troch it wyfke grutbrocht wurde sûnder dat it mantsje dêrby belutsen is, wurde blyn berne, en de eachjes geane mei 9 of 10 dagen iepen. Mei fjouwer wiken begjinne se har om-en-by te ferkennen, en mei twa moannen wurde se ôfwûn. As se twa oant fiif moanne âld binne, begjinne se derop út te tsjen mei harren mem. Tsjin 'e hjerst kinne se foar harsels jeie, en yn 'e regel geane se koart dêrnei by de mem wei, hoewol't yn Michigan waarnommen is dat guon jongen oant de oare maityd by de mem bleaune.
Reade lynksen binne oan it begjin fan har twadde simmer geslachtryp, hoewol't wyfkes soms al yn har twadde maityd oan 'e fuortplanting dielnimme. Se libje oer it algemien 6-8 jier, hoewol't de âldste dokumintearre reade lynks yn it wyld 16 jier waard en reade lynksen yn finzenskip wol 32 jier wurde kinne. Folwoeksen reade lynksen hawwe net folle natuerlike fijannen as men de minske bûten beskôging lit. Se wurde soms deade troch poema's (Puma concolor), grize wolven (Canis lupus) en prêrjewolven (Canis latrans), mar dêrby liket it mear te gean om it útskeakeljen fan 'e konkurrinsje as om wiere predaasje. Der is teminsten ien gefal bekend fan in reade lynks dy't it opnaam tsjin in Amerikaanske swarte bear (Ursus americanus) om it besit fan in kadaver. Reade-lynksejongen wurde soms snipt troch de stienearn (Aquila chrysaetos). Oer it algemien hawwe reade lynksen lykwols folle mear te freezjen fan sykten, bejaging troch de minske en it ferkear.
De reade lynks kin in hiel hoart sûnder iten, mar as er in proaidier pakt hat, nimt er dan ek danich yn. De meast foarkommende proaien binne de Floaridaknyn (Sylvilagus floridanus), de Amerikaanske hazze (Lepus americanus) en oare knine- en hazzesoarten. Yn it Amerikaanske Suden foarmje ek katoenrotten in tige wichtich ûnderdiel fan it menu. Dêrby is de reade lynks in folle opportunistysker jager as de Kanadeeske lynks (Lynx canadensis), en fret er faak wat er krije kin. Dêrûnder binne lytse of jonge harten, mar ek oare karnivoaren, lykas de fiskmarter (Martes pennanti), de foks (Vulpes vulpes), de Amerikaanske nerts (Neovison vison), stjonkdieren, lytse hûnen, hûskatten en soms skiep en geiten.
De reade lynks hat de IUCN-status fan "net bedrige", mei't er yn syn ferspriedingsgebiet noch rûnom foarkomt en om't de populaasje stabyl liket te wêzen, nettsjinsteande it feit dat er op plakken troch de minske bejage wurdt by wize fan sport of foar syn pels. Yn 2004 waard rûsd dat der doe tusken de 700.000 en 1,5 miljoen reade lynksen yn 'e Feriene Steaten libben. Oer de stân fan saken oangeande dizze soarte yn súdlik Meksiko is lykwols net folle ynformaasje foarhâns, en yn 'e Amerikaanske steaten Ohio, Indiana en Nij-Jersey wurdt de reade lynks as in bedrige bistesoarte beskôge. Oant 1999 wie dat ek it gefal yn Illinois, en oant 2003 yn Iowa. Yn Pennsylvania wie de jacht op dit bist fan 1970 oant 1999 ferbean.
Yn 'e mytology fan lânseigen Yndiaanske folken wurdt de reade lynks gauris ferbûn mei de prêrjewolf yn in dualistyske relaasje. Dy beide bisten wurde assosjearre mei mist, resp. wyn, twa waarsferskynsels dy't yn 'e Yndiaanske kosmology tsjinstelden fertsjintwurdigje. Ek yn 'e folkloare fan 'e blanke kolonisten spilet de reade lynks in foaroansteande rol.
Der binne 13 (stân fan saken yn 2016) erkende ûndersoarten fan 'e reade lynks. Dy yndieling leit bleat oan krityk, mei't de ûnderlinge ferskillen minym binne en der net folle dúdlike geografyske skiedslinen oanjûn wurde kinne. De ûndersoarten binne:
De reade lynks (Latynske namme: Lynx rufus), ek wol bekend ûnder de Ingelske namme bobcat, is in sûchdier út it skift fan 'e rôfdieren (Carnivora), de famylje fan 'e kateftigen (Felidae) en it skaai fan 'e lynksen (Lynx), dat lânseigen is yn it grutste part fan 'e Feriene Steaten en Meksiko en yn dielen fan súdlik Kanada. It is in skou en selsrêdich rôfdier dat him lykwols relatyf maklik oanpast oan feroarjende omstannichheden en mei dêrom yn in grut ferskaat oan biotopen foarkomt. De reade lynks ûntjoech him likernôch 1,8 miljoen jier lyn en omfiemet trettjin erkende ûndersoarten. Dit bist dielt it noardlike part fan syn ferspriedingsgebiet mei de nau besibbe Kanadeeske lynks (Lynx canadensis). Reade lynksen spylje in rol yn sawol de mytology fan 'e lânseigen Yndiaanske folken fan Noard-Amearika as de folkloare fan 'e blanke kolonisten.
Tawurta tazeggaɣt (Assaɣ ussnan: Lynx rufus) d aɣersiw asuṭeṭ yeṭṭafaren tawsit n twurta deg twacult n tserɣuda yettidiren deg Marikan n ugafa, timesɣaz-is sskanayen-t-d d akken yella yettidir dina seg wazal n 1,8 n imelyan n iseggasen (Seg kanada ar Miksik)
Tawurta tazeggaɣt d aɣersiw anegmar yettidir deg tẓegwa d tneẓrufin d waṭas n twennaṭin n iden
Tawurta tazeggaɣt terwes (Yettemcabi) ar telmas n iden n twurtiwin acku zdint yakk deg yiwet n tewsit, ini weglim-is imal seg uzunɣid ar waras, udem-is yeččur d acebbub, Imeẓẓuɣen-is deg-sen inẓaden d iberkanen
Tawurta tazeggaɣt meẓẓiy acemma ɣef twurta n Kanada (yakk d tin d wacu i tezdi tamezduɣt deg kra n yidgan) maca meqqer f umcic amegrud s wazal n snat n tikkal
Tawurta tra (tḥemmel) ad tegmer w ad tečč igninen d iwtal maca igemmer ula d iylalen d iwuzaṭ yakk d izerzren meẓẓiyen
Tawurta tazeggaɣt tettmercal deg taggara n tegrest ar tefsut, tadist-is tettaṭaf ugar n sin n wayyuren s kra n wussan
Tawurta tazeggaɣt (Assaɣ ussnan: Lynx rufus) d aɣersiw asuṭeṭ yeṭṭafaren tawsit n twurta deg twacult n tserɣuda yettidiren deg Marikan n ugafa, timesɣaz-is sskanayen-t-d d akken yella yettidir dina seg wazal n 1,8 n imelyan n iseggasen (Seg kanada ar Miksik)
Tawurta tazeggaɣt d aɣersiw anegmar yettidir deg tẓegwa d tneẓrufin d waṭas n twennaṭin n iden
Ο Eρυθρός λύγκας (Lynx rufus - Λύγξ ο ερυθρός) αποτελεί είδος λύγκα και συναντάται σε μεγάλη έκταση στη Βόρεια Αμερική, από τη Νέα Σκωτία ως και το Μεξικό. Είναι λίγο μικρότερος από τα άλλα είδη λύγκα, με μακρύτερη ουρά και έχει μεγάλα αυτιά, αλλά χωρίς τόσο πυκνές τούφες όπως τα συγγενικά του είδη. Στο ίδιο γένος ανήκει ο Ευρασιατικός λύγκας, ο Καναδικός λύγκας και ο Ιβηρικός λύγκας.
Ο Ερυθρός λύγκας μοιάζει με τα άλλα 3 συγγενικά του είδη, αλλά είναι κατά μέσο όρο ο μικρότερος από τα 4 είδη του Λύγκα. Το τρίχωμά του είναι μεταβλητό, αν και συνήθως είναι μαύρο με γκρίζο-καφέ χρώμα, με μαύρες ραβδώσεις στο σώμα και σκοτεινό στα μπροστινά πόδια και την ουρά. Τα στίγματα που υπάρχουν στο σώμα του λειτουργούν ως καμουφλάζ. Τα αυτιά του έχουν κοντές μαύρες τούφες. Υπάρχει γενικά ένα υπόλευκο χρώμα στα χείλη, το πηγούνι και στο κάτω μέρος του σώματός του. Το πρόσωπο του Ερυθρού λύγκα φαίνεται μεγάλο λόγω των επεκτάσεων των τριχών κάτω από τα αυτιά, που μοιάζει με γούνινη διπλή γενειάδα.
Ο ενήλικος Ερυθρός λύγκας έχει μήκος από 47,5 έως 125 εκατοστά από το κεφάλι μέχρι τον ώμο. Η ουρά του έχει μήκος από 9 έως 20 εκατοστά. Ο ενήλικας έχει ύψος από 30 έως 60 εκατοστά στους ώμους. Τα ενήλικα αρσενικά ζυγίζουν από 6,4 έως 18,3 κιλά με μέσο όρο τα 9,6 κιλά. Τα θηλυκά από 4 έως 15,3 κιλά με μέσο όρο τα 6,8 κιλά.
Ο Ερυθρός λύγκας είναι δραστήριος κατά τη διάρκεια του Λυκόφωτος. Το ζώο αυτό είναι δραστήριο από 3 ώρες πριν το ηλιοβασίλεμα μέχρι περίπου τα μεσάνυχτα και στη συνέχεια πάλι πριν την αυγή μέχρι 3 ώρες μετά την ανατολή του ηλίου. Κάθε βράδυ μπορεί να διανύει από 2 έως 7 μίλια. Αυτή η συμπεριφορά ποικίλλει εποχιακά, έτσι ο Ερυθρός λύγκας κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου και του χειμώνα είναι δραστήριος κυρίως την μέρα.
Οι δραστηριότητες του Ερυθρού λύγκα περιορίζονται σε καθορισμένες περιοχές,οι οποίες ποικίλλουν ανάλογα με το φύλο και τη διανομή της λείας. Ο Ερυθρός λύγκας σημαδεύει την περιοχή του με κόπρανα,με ούρα και με γρατσουνιές στα δέντρα της περιοχής. Στην περιοχή του ο Ερυθρός λύγκας έχει πολλά κρησφύγετα, συνήθως ένα κύριο κρησφύγετο και πολλά άλλα βοηθητικά στην περιοχή, όπως κούφια κούτσουρα, σωρούς από θάμνους, αλσύλλια ή κάτω από βράχους.
Ο Ερυθρός λύγκας είναι σε θέση να επιβιώσει για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς τροφή, αλλά θα φάει αρκετά όταν τα θηράματα είναι άφθονα. Ο Ερυθρός λύγκας καταδιώκει το θήραμα του και στη συνέχεια στήνει ενέδρες με μία σύντομη καταδίωξη ή εφόρμηση. Ο Λύγκας προτιμάει περισσότερο τα θηλαστικά που ζυγίζουν από 0,68 έως 5,67 κιλά. Η κύρια λεία που ποικίλλει ανά περιοχή.
Ο Ερυθρός λύγκας κυνηγάει διαφόρων μεγεθών ζώα.Κυνηγάει μικρά ζώα όπως τρωκτικά, σκίουροι, πουλιά, ψάρια και έντομα. Τρέφεται επίσης και με μεγαλύτερα ζώα,όπως κουνέλια και λαγούς. Λιγότερο συχνά θα τρέφεται με μεγαλύτερα ζώα, όπως νεαρά οπληφόρα και άλλα σαρκοφάγα όπως αλιείς (είδος αλιευτικής νυφίτσας που ζει στην Βόρεια Αμερική), αλεπούδες,βιζόν, ασβούς, μικρά σκυλιά και οικόσιτες γάτες. Ενώ δεν είναι γνωστό αν επιτίθεται σε μεγαλύτερα είδη, όπως βοοειδή και άλογα και δεν αποτελεί μεγάλη απειλή για μικρότερα μηρυκαστικά, όπως πρόβατα και κατσίκες. Μπορεί επίσης να σκοτώνει και ελάφια, ιδιαίτερα τον χειμώνα όταν το μικρότερα αρπακτικά είναι σπάνια, ή όταν οι πληθυσμοί των ελαφιών είναι άφθονοι.
Οι Ερυθροί λύγκες ζουν 6 ή 8 χρόνια και λίγοι φτάνουν πέρα από τα 10 χρόνια. Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορούν να ζήσουν 16 χρόνια στην φύση και 32 χρόνια σε αιχμαλωσία.
Η αναπαραγωγή αρχίζει κατά γενικό κανόνα από το δεύτερό τους καλοκαίρι, ενώ στα θηλυκά μπορεί να ξεκινήσει από το πρώτο τους έτος. Η παραγωγή σπέρματος ξεκινά κάθε χρόνο μέχρι τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο και το αρσενικό είναι γόνιμο το καλοκαίρι. Το αρσενικό θα ζευγαρώσει με ένα θηλυκό αρκετές φορές, από τον χειμώνα μέχρι τις αρχές της άνοιξης. Η εποχή του ζευγαρώματος αλλάζει ανά περιοχή, αλλά συνήθως λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια του Φεβρουαρίου-Μαρτίου. Μετά το ζευγάρωμα το θηλυκό μπορεί να ζευγαρώσει και με άλλα αρσενικά, ενώ τα αρσενικά θα ζευγαρώσουν με πολλά θηλυκά. Ο κύκλος οίστρου του θηλυκού είναι 44 ημέρες και διαρκεί 5 έως 10 ημέρες. Οι Ερυθροί λύγκες ζευγαρώνουν καθ'όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
Το θηλυκό γεννά από 1 έως 6 μικρά, συνήθως 2-4, που γεννιούνται τον Απρίλιο ή τον Μάιο, μετά από κύηση 60-70 ημερών. Μερικές φορές μπορεί να γεννήσει και για δεύτερη φορά, τον Σεπτέμβριο. Το θηλυκό γεννάει τα μικρά του σε κλειστό χώρο, όπως ένα σπήλαιο ή έναν κορμό δέντρου. Τα μικρά του γεννιούνται τυφλά και ανοίγουν τα μάτια τους στις 9-10 ημέρες. Στις 4 εβδομάδες εξερευνούν το γύρω περιβάλλον τους και όταν φτάνουν 2 μηνών απογαλακτίζονται. Στους πρώτους 3 έως 5 μήνες ξεκινάνε κυνήγι με τη μητέρα τους και στο πρώτο τους έτος την εγκαταλείπουν και διασκορπίζονται.
Ο Ερυθρός λύγκας είναι γενικά ένα πολύ ευπροσάρμοστο ζώο. Προτιμά τα δάση με φυλλοβόλα, κωνοφόρα ή μικτά δέντρα. Σε αντίθεση με τους άλλους λύγκες, δεν εξαρτάται αποκλειστικά από τα πυκνά δάση.
Οι Ερυθροί λύγκες ζουν στον νότιο Καναδά, στις Η.Π.Α. και στην μεξικανική πολιτεία της Οαχάκα. Στις Η.Π.Α. ζουν στο κεντροδυτικό τμήμα της και συγκεκριμένα στην Νότια Μινεσότα, στην ανατολική Νότια Ντακότα και σε ένα μεγάλο μέρος του Μιζούρι και επίσης στην Νέα Σκωτία. Ερυθροί λύγκες έχουν θεαθεί κατά καιρούς στην Νέα Υόρκη, στην Πενσυλβάνια και στο Τέξας. Επίσης είναι απειλούμενο στο Οχάιο, στην Ιντιάνα και το Νιου Τζέρσεϊ.
Ο Eρυθρός λύγκας (Lynx rufus - Λύγξ ο ερυθρός) αποτελεί είδος λύγκα και συναντάται σε μεγάλη έκταση στη Βόρεια Αμερική, από τη Νέα Σκωτία ως και το Μεξικό. Είναι λίγο μικρότερος από τα άλλα είδη λύγκα, με μακρύτερη ουρά και έχει μεγάλα αυτιά, αλλά χωρίς τόσο πυκνές τούφες όπως τα συγγενικά του είδη. Στο ίδιο γένος ανήκει ο Ευρασιατικός λύγκας, ο Καναδικός λύγκας και ο Ιβηρικός λύγκας.
Йошкар шурмаҥше (лат. Lynx rufus ) – Йӱдвел Америкын пырыс-влак (Felidae) йамагатын гыч кугу янлык. Капше 28- 40 см, почше 10 - 18 см, нелытше 9.1 - 14 (узо) , 13 - 21 (ава) кг.
Йошкар шурмаҥше (лат. Lynx rufus ) – Йӱдвел Америкын пырыс-влак (Felidae) йамагатын гыч кугу янлык. Капше 28- 40 см, почше 10 - 18 см, нелытше 9.1 - 14 (узо) , 13 - 21 (ава) кг.
Рудая рысь (Lynx rufus) — від рысяў родам з Паўночнай Амэрыкі.
Зьнешне гэта тыповая рысь, але больш дробная, памерам у палову звычайнай рысі, не такая даўганогая і шырокалапая, бо ёй не патрабуецца хадзіць па глыбокім сьнезе, але больш кароткахвостая. Даўжыня яе цела 60,2-80 см, вышыня ў карку 30-35 см, маса 6,7-11 кг.
Рудая рысь (Lynx rufus) — від рысяў родам з Паўночнай Амэрыкі.
ЯтӀулсса цӀиникь (латӀин Lynx rufus ) – Felidae кулпат Ухссавнил Американал чӀириссар вахӀшисса цӀиникьри.
குறுவால் பூனை (ஆங்கிலப் பெயர்: Bobcat, உயிரியல் பெயர்: Lynx rufus) என்பது ஒரு வகைக் காட்டுப் பூனை ஆகும். இது வட அமெரிக்காவில் காணப்படுகிறது. இது வீட்டுப் பூனையைப் போல் இரு மடங்கு அளவு இருக்கும்.
வளர்ந்த பூனை 47.5-125 செ.மீ. (18.7-49.2 அங்குலம்) நீளம் இருக்கும். சராசரியாக 82.7 செ.மீ. (32.6 அங்குலம்) நீளம் இருக்கும்; வால் ஆனது 9-20 செ.மீ. (3.5-7.9 அங்குலம்) நீளம் இருக்கும்.[3][3] The pupils are round, black circles and will widen during nocturnal activity to maximize light reception.[4][5][6][7][8] தோள்கள் 30-60 செ.மீ. (12-24 அங்குலம்) உயரம் இருக்கும். வளர்ந்த ஆண்கள் 6.4-18.3 கி.கி. எடை இருக்கும். சராசரியாக 9.6 கி.கி. எடை இருக்கும். பெண்கள் 4-15.3 கி.கி. எடை இருக்கும். சராசரியாக 6.8 கி.கி. இருக்கும். சாதனை எடையாக ஒரு பூனை 22.2 கி.கி. இருந்துள்ளது. இவற்றின் பின்னங்கால்கள் நீளமாக உள்ளன.
குறுவால் பூனை (ஆங்கிலப் பெயர்: Bobcat, உயிரியல் பெயர்: Lynx rufus) என்பது ஒரு வகைக் காட்டுப் பூனை ஆகும். இது வட அமெரிக்காவில் காணப்படுகிறது. இது வீட்டுப் பூனையைப் போல் இரு மடங்கு அளவு இருக்கும்.
வளர்ந்த பூனை 47.5-125 செ.மீ. (18.7-49.2 அங்குலம்) நீளம் இருக்கும். சராசரியாக 82.7 செ.மீ. (32.6 அங்குலம்) நீளம் இருக்கும்; வால் ஆனது 9-20 செ.மீ. (3.5-7.9 அங்குலம்) நீளம் இருக்கும். The pupils are round, black circles and will widen during nocturnal activity to maximize light reception. தோள்கள் 30-60 செ.மீ. (12-24 அங்குலம்) உயரம் இருக்கும். வளர்ந்த ஆண்கள் 6.4-18.3 கி.கி. எடை இருக்கும். சராசரியாக 9.6 கி.கி. எடை இருக்கும். பெண்கள் 4-15.3 கி.கி. எடை இருக்கும். சராசரியாக 6.8 கி.கி. இருக்கும். சாதனை எடையாக ஒரு பூனை 22.2 கி.கி. இருந்துள்ளது. இவற்றின் பின்னங்கால்கள் நீளமாக உள்ளன.