Lepilemur białostopy[3] (Lepilemur leucopus) – gatunek ssaka naczelnego z rodziny lepilemurowatych (Lepilemuridae). Wyglądem przywodzi na myśl innych przedstawicieli swej rodziny. Ma szare plecy, jasnoszarą do białawej brzuszną stronę ciała i jasnobrązowy ogon[4]. Prowadzi nocny tryb życia. Przemieszcza się po lesie, wspinając się na drzewa pionowo i skacząc z gałęzi na gałąź[5]. Należy do endemitów: spotyka się go tylko na Madagaskarze. Zamieszkuje podzwrotnikowe, bądź zwrotnikowe suche tereny porosłe krzakami. Zagraża mu utrata środowiska naturalnego z powodu działań związanych z rolnictwem i produkcją węgla drzewnego[2].
Lepilemurowate jedzą głównie liście. Podczas pory suchej w okolicy Berenty ich deita składa się całkowicie z liści i kwiatów roślin z rodzaju Alluaudia[6]. Gatunek ten wykazuje również koprofagię: spożywa i powtórnie poddaje trawieniu swój kał dla dalszego rozkładu zawartej w nim celulozy[7].
Podstawową jednostkę społeczną w przypadku tego gatunku naczelnego tworzy matka i jej potomstwo. Samce żyją w samotności. Obierają sobie terytoria, które zachodzą na rewiry jednej, bądź kilku samic. Samce spotykają się z płcią przeciwną w nocy, by żerować i iskać się (iskanie pełni funkcję społeczną)[8]. Występują kontakty poligeniczne. Samiec spotyka się w celu krycia z kilkoma samicami[5]. Broni on też swego terytorium, patrolując je i wydając głośne dźwięki, gdy wtargnie nań inny samiec[9]. Samiec może też brać udział w konfliktach fizycznych, by bronić swego terytorium[5].
Ten gatunek lemura występuje na południu ekoregionu Madagascar spiny thickets, zdominowanego przez kolczastą roślinność z rodziny Didiereaceae i las galeriowy. Zasięg występowania tego naczelnego ogranicza się do terenu pomiędzy rzekami Menarandra i Mandrare, jednak z powodu niedawnych zmian w klasyfikacji rodzaju Lepilemur dokładny zasięg występowania tego gatunku jest niejasny. Berenty Private Reserve na południu kraju dysponuje szacunkową gęstością kilkuset osobników na km². Z powodu niepewnego zasięgu występowania i niepewności tyczących zasięgu jego siedlisk Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) zalicza go do gatunków zagrożonych wyginięciem (Endangered – EN). Jeśli rzeczywiście ogranicza się on do regionu pomiędzy wymienionymi dwoma rzekami, może zostać zaliczony do gatunków zagrożonych wyginięciem[2].
Wykorzystanie terenów zasiedlanych przez gatunek jako pastwiska dla zwierzyny gospodarskiej zagroziło przetrwaniu tego naczelnego. Lasy i tereny porosłe krzakami jego regionu są rokrocznie wypalane w celu stworzenia nowych pastwisk wykorzystywanych przez rolnictwo, często nadmiernie eksploatowanych. W tym regionie wycina się też las w celu wydobycia węgla drzewnego[2]. Zwierzę zamieszkuje takie treny chronione, jak Park Narodowy Andohahela i Berenty Private Reserve[2].
Lepilemur białostopy (Lepilemur leucopus) – gatunek ssaka naczelnego z rodziny lepilemurowatych (Lepilemuridae). Wyglądem przywodzi na myśl innych przedstawicieli swej rodziny. Ma szare plecy, jasnoszarą do białawej brzuszną stronę ciała i jasnobrązowy ogon. Prowadzi nocny tryb życia. Przemieszcza się po lesie, wspinając się na drzewa pionowo i skacząc z gałęzi na gałąź. Należy do endemitów: spotyka się go tylko na Madagaskarze. Zamieszkuje podzwrotnikowe, bądź zwrotnikowe suche tereny porosłe krzakami. Zagraża mu utrata środowiska naturalnego z powodu działań związanych z rolnictwem i produkcją węgla drzewnego.