Gołąbek długoczuby[3], aborygenek długoczuby (Ocyphaps lophotes) – gatunek ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Ocyphaps zaliczanego do podrodziny treronów (Raphinae). Zamieszkuje endemicznie Australię, gdzie jest ptakiem pospolitym. Nie występuje tylko na porośniętych dżunglą krańcach północnych kontynentu oraz na całkowicie pozbawionych wody obszarach pustynnych środkowej i południowej Australii. W Europie hodowany jako ptak ozdobny.
Gołąbek długoczuby, aborygenek długoczuby (Ocyphaps lophotes) – gatunek ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Ocyphaps zaliczanego do podrodziny treronów (Raphinae). Zamieszkuje endemicznie Australię, gdzie jest ptakiem pospolitym. Nie występuje tylko na porośniętych dżunglą krańcach północnych kontynentu oraz na całkowicie pozbawionych wody obszarach pustynnych środkowej i południowej Australii. W Europie hodowany jako ptak ozdobny.
Cechy gatunku Samiec i samica mają jednakowe ubarwienie: popielate gardło, pierś i brzuch, głowa i wierzch ciała sinoszary, boki u nasady szyi z fioletowym nalotem. Charakterystyczny długi, ciemny i wąski czub na głowie. Wokół oka gruba, czerwona obwórdka. Skrzydła szarobrązowawe, jasne, w wyraźne czarne prążki. Na każdym skrzydle turkusowe "lustro" i sąsiadujący z nim fioletowy rząd piórek. Ogon ciemny, prawie czarny z białymi krawędziami sterówek. Charakterystyczne, krótkie skoki kontrastują z długimi, silnymi palcami nóg. Samiec (po lewej) tokujący przed samicą. Wymiary średnie Długość ciała 31-35 cm Biotop Preferuje głównie przestrzenie otwarte: łąki, pola uprawne i rzadsze lasy. Występuje często w pobliżu siedzib ludzkich, także na polach golfowych, w parkach. Pożywienie Przede wszystkim znajdowane na ziemi nasiona i młode pędy roślin. Zjada wiele nasion szkodliwych chwastów. Zachowanie Ptak osiadły, przebywa parami lub w niewielkich grupach. Żeruje na ziemi, skąd zrywając się głośno uderza skrzydłami wydając metaliczne dźwięki, wyraźnie też słychać świst poruszanych skrzydeł. Służy to zarówno za sygnał ostrzegawczy dla pozostałych ptaków jak i odwrócenie uwagi drapieżnika od osobników, które są jeszcze na ziemi. Rozmnażanie Podczas zalotów samiec wydaje przytłumione, niskie dźwięki brzmiące jak "wump" "wump". Rozpościera też skrzydła i ogon i wykonuje skłony głową. Para buduje płytkie gniazdo wśród wysokich krzewów lub na drzewie, nie wyżej niż 3 metry nad ziemią. Samica składa 2 błyszczące jaja. Wysiaduje je sama, choć czasem zdarza się, że bierze w tym udział również samiec. Pisklęta wylęgają się po 18 dniach i pozostają w gnieździe 3 tygodnie. Po jego opuszczeniu są dokarmiane przez rodziców jeszcze około 15 dni.