'''Crypsirina temia[2] ye una especie d'ave na familia Corvidae.
Tien una frente negru aterciopeláu de plumes curties esponxoses, el restu de l'ave ye de color verde petroleu, magar según les condiciones de llume puede paecer negru. Les plumes de la so cola son llargues y anches cerca del so estremu son negres con un tinte verde, al igual que les plumes de les nales. El so iris ye color turquesa-azul escureciéndose escontra la neñina a un tonu bien escuru o entá negru. El picu y pates son negros.
Alcuéntrase nel sur de Myanmar, Tailandia, Indochina, Sumatra, les islles de Xava y Bali en parrotales y vexetación secundaria, estensiones abiertes y xardinos, bosquecillos de bambú y montes abiertos de cutiu en cercaníes de zones poblaes.
Polo xeneral alimentar n'árboles, anque dacuando baxa al terrén pa tomar un bañu. Mover ente los arboles con gran axilidá y utiliza la so cola pa banciase.Principalmente consume inseutos y frutos.
Constrúi un nuedu con forma de taza sobre un bambú o parrotales especialmente aquellos con escayos de cutiu arrodiaos de zones de pradería abierta y pon de 2 a 4 güevos. El so cantar ye pocu curiosu.
'''Crypsirina temia ye una especie d'ave na familia Corvidae.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Sgrech-bioden gynffon-raced (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: sgrech-biod cynffon-raced) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Crypsirina temia; yr enw Saesneg arno yw Black racquet-tailed tree pie. Mae'n perthyn i deulu'r Brain (Lladin: Corvidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn C. temia, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r sgrech-bioden gynffon-raced yn perthyn i deulu'r Brain (Lladin: Corvidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Aderyn rhisgl Falcunculus frontatus Aradrbig Eulacestoma nigropectus Brân paith Stresemann Zavattariornis stresemanni Cigydd gwrychog Pityriasis gymnocephala Cigydd-sgrech gribog Platylophus galericulatus Pêr-chwibanwr llwyd Colluricincla harmonica Piapiac Ptilostomus afer Pioden adeinlas Cyanopica cyanus Pioden adeinwen y De Platysmurus leucopterus Sgrech frown Psilorhinus morio Sgrech Pinyon Gymnorhinus cyanocephalus Sgrech-bioden gynffon rhiciog Temnurus temnurusAderyn a rhywogaeth o adar yw Sgrech-bioden gynffon-raced (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: sgrech-biod cynffon-raced) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Crypsirina temia; yr enw Saesneg arno yw Black racquet-tailed tree pie. Mae'n perthyn i deulu'r Brain (Lladin: Corvidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn C. temia, sef enw'r rhywogaeth.
The racket-tailed treepie (Crypsirina temia) is an Asian treepie, a member of the crow family, Corvidae.
It has a velvety-black forehead of short, plush black feathers with the rest of the bird being an oily green colour, though appearing black in dim light. The tail feathers which in this species are long and broaden at the tail's end are black also with a greenish tinge, as are the wings. The iris of the bird is a turquoise-blue darkening towards the pupil to a very deep or near black. The bill, legs and feet are black.
This bird occurs in southern Burma (Myanmar), Thailand, Indo-China, Sumatra, Java and Bali in scrub and secondary growth, open fields and gardens, bamboo thickets and open forest often near villages.
It almost always feeds in trees (arboreal) never feeding from the ground though coming down to bathe on occasion. It moves through the trees with great agility and uses its remarkable tail as a balancing organ. It eats mainly insects and fruit.
A cup shaped nest is built in bamboo or shrubs especially thorny ones often surrounded by open grassy areas and normally lays 2–4 eggs.
The voice is usually described as harsh and unattractive. It has several described calls but a whining call is often heard.
The racket-tailed treepie (Crypsirina temia) is an Asian treepie, a member of the crow family, Corvidae.
It has a velvety-black forehead of short, plush black feathers with the rest of the bird being an oily green colour, though appearing black in dim light. The tail feathers which in this species are long and broaden at the tail's end are black also with a greenish tinge, as are the wings. The iris of the bird is a turquoise-blue darkening towards the pupil to a very deep or near black. The bill, legs and feet are black.
This bird occurs in southern Burma (Myanmar), Thailand, Indo-China, Sumatra, Java and Bali in scrub and secondary growth, open fields and gardens, bamboo thickets and open forest often near villages.
It almost always feeds in trees (arboreal) never feeding from the ground though coming down to bathe on occasion. It moves through the trees with great agility and uses its remarkable tail as a balancing organ. It eats mainly insects and fruit.
A cup shaped nest is built in bamboo or shrubs especially thorny ones often surrounded by open grassy areas and normally lays 2–4 eggs.
The voice is usually described as harsh and unattractive. It has several described calls but a whining call is often heard.
La Nigra rakedvosta arbopigo (Crypsirina temia) estas birdo de la aziaj arbopigoj, mezgranda membro de la familio de Korvedoj kiu inkludas la korvojn kaj la garolojn.
Ĝi havas velurnigran zonon kiu okupas la frunton kaj ĉirkaŭokule de mallongaj, pluŝaj nigraj plumoj, dum la resto de la korpo estas malhele oleverdeca, kvankam ŝajne ankaŭ nigra je neforta lumo. La vostoplumoj kiuj en tiu specio estas longaj kaj larĝaj en la vostofino (kvazaŭ rakedo, kiu nomigas la specion) estas ankaŭ nigraj kun verdeca nuanco, same kiel la flugiloj. La iriso estas turkisblua malhele ĉ la pupilo al tre malhela aŭ preskaŭ nigra. Ankaŭ la beko (tre dika baze), gamboj kaj piedoj estas nigraj.
Tiu birdo loĝas en suda Birmo, Tajlando, Hindoĉinio, Sumatro, Javo kaj Bali en arbustejo aŭ duaranga malferma kamparo kaj ĝardenoj, arbaretoj de bambuo kaj malfermaj arbaroj ofte ĉe vilaĝoj.
Ili preskaŭ ĉiam manĝas en arboj (arbemaj) kaj neniam manĝas surgrunde, kvankam venas malsupren por eventuala banado. Ili moviĝas tra la arboj ege lerte kaj uzas iliajn rimarkindajn vostojn kiel balancilo. Ili manĝas ĉefe insektojn kaj frukton.
Ili konstruas tasforman neston en bambuo aŭ arbustoj ĉefe dornaj often ĉirkaŭita de malfermaj herbareoj kaj en ĝi la ino demetas 2 al 4 ovojn.
La voĉo estas kutime priskribita kiel akra kaj malagrabla. Ili havas kelkajn priskribitajn alvokojn sed ploreca alvoko estas ofte aŭdata.
La Nigra rakedvosta arbopigo (Crypsirina temia) estas birdo de la aziaj arbopigoj, mezgranda membro de la familio de Korvedoj kiu inkludas la korvojn kaj la garolojn.
Ĝi havas velurnigran zonon kiu okupas la frunton kaj ĉirkaŭokule de mallongaj, pluŝaj nigraj plumoj, dum la resto de la korpo estas malhele oleverdeca, kvankam ŝajne ankaŭ nigra je neforta lumo. La vostoplumoj kiuj en tiu specio estas longaj kaj larĝaj en la vostofino (kvazaŭ rakedo, kiu nomigas la specion) estas ankaŭ nigraj kun verdeca nuanco, same kiel la flugiloj. La iriso estas turkisblua malhele ĉ la pupilo al tre malhela aŭ preskaŭ nigra. Ankaŭ la beko (tre dika baze), gamboj kaj piedoj estas nigraj.
Tiu birdo loĝas en suda Birmo, Tajlando, Hindoĉinio, Sumatro, Javo kaj Bali en arbustejo aŭ duaranga malferma kamparo kaj ĝardenoj, arbaretoj de bambuo kaj malfermaj arbaroj ofte ĉe vilaĝoj.
Ili preskaŭ ĉiam manĝas en arboj (arbemaj) kaj neniam manĝas surgrunde, kvankam venas malsupren por eventuala banado. Ili moviĝas tra la arboj ege lerte kaj uzas iliajn rimarkindajn vostojn kiel balancilo. Ili manĝas ĉefe insektojn kaj frukton.
Ili konstruas tasforman neston en bambuo aŭ arbustoj ĉefe dornaj often ĉirkaŭita de malfermaj herbareoj kaj en ĝi la ino demetas 2 al 4 ovojn.
La voĉo estas kutime priskribita kiel akra kaj malagrabla. Ili havas kelkajn priskribitajn alvokojn sed ploreca alvoko estas ofte aŭdata.
La urraca bronceada (Crypsirina temia)[2] es una especie de ave paseriforme de la familia Corvidae propia del sudeste asiático.
Posee una frente de color negro aterciopelado de plumas cortas esponjosas, el resto del ave es de color verde petróleo, si bien según las condiciones de iluminación puede parecer negro. Las plumas de su cola son largas y anchas cerca de su extremo son negras con un tinte verde, al igual que las plumas de las alas. Su iris es color turquesa-azul oscureciéndose hacia la pupila a un tono muy oscuro o aun negro. El pico y patas son negros.
Se encuentra en Indochina, el norte de la península malaya, y sus proximidades, además de las islas de Java y Bali. Su hábitat natural son los bosqeus tropicales abiertos y las zonas de matorral, a menudo en cercanías de zonas pobladas.
Por lo general se alimenta en los árboles, aunque ocasionalmente desciende al terreno. Se mueve entre los árboles con gran agilidad y utiliza su cola para balancearse. Principalmente consume insectos y frutos.
Construye un nido con forma de cuenco sobre una mata de bambú o un arbusto, especialmente aquellos con espinas a menudo rodeados de zonas de pradera abierta y pone de 2 a 4 huevos. Su canto es poco atractivo.
La urraca bronceada (Crypsirina temia) es una especie de ave paseriforme de la familia Corvidae propia del sudeste asiático.
Crypsirina temia Crypsirina generoko animalia da. Hegaztien barruko Corvidae familian sailkatua dago.
Crypsirina temia Crypsirina generoko animalia da. Hegaztien barruko Corvidae familian sailkatua dago.
Mustamelaharakka (Crypsirina temia)[2] on varisten heimoon kuuluva varpuslintu.
Mustamelaharakoita elää Kaakkois-Aasiassa. Lajia tavataan Kambodžassa, Kiinassa, Indonesiassa, Laosissa, Malesiassa, Myanmarissa, Thaimaassa ja Vietnamissa. Lajin kokonaispopulaatiota ei ole arvioitu, mutta sen on raportoitu olevan suhteellisen yleinen. Laji on luokiteltu elinvoimaiseksi.[1]
Mustamelaharakka (Crypsirina temia) on varisten heimoon kuuluva varpuslintu.
Crypsirina temia
La Témia bronzée (Crypsirina tamia), pie à raquettes ou pie bronzée[1], est une espèce d'oiseaux de la famille des corvidés.
Le front présente un plumage noir, pelucheux et velouté. Le corps est d'un vert lustré, bien qu'apparaissant noir dans l'obscurité. La queue est longue et s'élargit à son extrémité, sa couleur est noire avec une teinte verdâtre, comme les ailes. L'iris est d'un bleu turquoise qui vire au noir à proximité de la pupille. Le bec et les pattes sont noirs.
Son aire s'étend à travers l'Indochine, Java et Bali.
Son milieu naturel étant la brousse, les champs et jardins, les bosquets de bambous et la forêt à proximité des villages[2].
Il se nourrit essentiellement d'insectes et de fruits.
Arboricole, il vit presque toujours dans les arbres, jamais au sol bien qu'il descende à l'occasion pour se baigner. Il se déplace dans les arbres avec une grande agilité, se servant de sa queue pour conserver l'équilibre.
Le nid en forme de coupe est construit dans un bambou ou un arbuste épineux, dans un endroit entouré de zones herbeuses. La ponte comprend 2 à 4 œufs.
Le cri est décrit comme strident et pas enchanteur. Il émet différents cris d'appel, mais un gémissement est souvent entendu.
Crypsirina temia
La Témia bronzée (Crypsirina tamia), pie à raquettes ou pie bronzée, est une espèce d'oiseaux de la famille des corvidés.
Tangkar cetrong (bahasa Latin: Crypsirina temia) adalah spesies burung dari keluarga Corvidae, dari genus Crypsirina. Burung ini merupakan jenis burung pemakan serangga besa yang memiliki habitat di hutan sekunder, hutan semak, hutan bambu, pekarangan, lahan pertanian, tersebar sampai ketinggian 1.500 m dpl.
Tangkar cetrong memiliki tubuh berukuran sedang (35 cm, ekor 18 cm). Tubuh abu-abu gelap mengkilap, dengan hijau perunggu berkilau. Ekor sangat panjang dengan ujung melebar bulat. Terbang sendirian atau berpasangan.
Telur berwarna kuning tua berbintik coklat, jumlah 2-3 butir. Berbiak bulan November-Mei.
Tangkar cetrong (bahasa Latin: Crypsirina temia) adalah spesies burung dari keluarga Corvidae, dari genus Crypsirina. Burung ini merupakan jenis burung pemakan serangga besa yang memiliki habitat di hutan sekunder, hutan semak, hutan bambu, pekarangan, lahan pertanian, tersebar sampai ketinggian 1.500 m dpl.
La dendrogazza codaracchetta o gazza arboricola dalla coda a racchetta nera (Crypsirina temia (Daudin, 1800)) è un uccello passeriforme della famiglia dei corvidi[2].
Il nome scientifico della specie, temia, rappresenta un riferimento al genere obsoleto Temia, definito da François Levaillant e a sua volta derivante dal greco ταινια (tainia, "fiocco"), in riferimento alla forma della coda.
Misura 31-33 cm di lunghezza, per 114-145 g di peso[3].
Si tratta di uccelli dall'aspetto robusto ma slanciato, muniti di testa arrotondata con grosso becco robusto e lievemente arcuato verso il basso, ali appuntite e digitate, forti zampe e lunga coda (all'incirca quanto il corpo) dalla caratteristica estremità allargata a forma di mezzaluna.
Il piumaggio è di colore nero sericeo attorno alla base del becco, nell'area fra il becco e l'occhio, attorno a quest'ultimo e sulla fronte: il resto del corpo è di color verde oliva con sfumature di colore grigio metallizzato, mentre la coda è bruno-nerastra superiormente (e dello stesso colore sono le remiganti) e di colore bruno metallico con sfumature arancio-rossicce inferiormente. Caratteristica di questi uccelli è l'effetto metallico e lucido della livrea, che vista in penombra appare completamente nera.
Il becco e le zampe sono di colore nero, mentre i grandi occhi sono di colore azzurro turchese.
Si tratta di uccelli dalle abitudini diurne, che abitano la canopia, fra i rami della quale si muovono agilmente in coppie o in gruppetti, utilizzando le lunghe code per bilancarsi, e scendendo al suolo solo sporadicamente per la toeletta.
La voce della dendrogazza codaracchetta è acuta e nasale, e comprende una serie di richiami che vanno da aspri gracchi a versi miagolanti e lamentosi.
Si tratta di uccelli onnivori, la cui dieta si compone in maggioranza di grossi insetti e di altri invertebrati, ma comprende anche bacche, frutta ed altro materiale di origine vegetale.
Si tratta di uccelli monogami, che nidificano fra aprile ed agosto[3].
Il nido, a forma di coppa, viene edificato tra i bambù o tra gli arbusti, prediligendo quelli spinosi circondati da aree erbose aperte: al suo interno vengono deposte 2-4 uova, che la femmina cova per una quindicina di giorni, mentre il maschio nel frattempo rimane di guardia nei pressi del nido e si occupa di nutrire la compagna.
I pulli vengono imbeccati e accuditi da ambedue i genitori: ciechi e quasi completamente implumi alla nascita, essi s'involano a circa tre settimane di vita, per poi affrancarsi dai genitori a circa due mesi dalla schiusa ed in seguito disperdersi.
La dendrogazza codaracchetta popola il Sud-est asiatico, in particolare la specie è diffusa dalla Birmania orientale al Tonchino attraverso Thailandia, sud dello Yunnan e Laos, a sud fino all'istmo di Kra attraverso Annam, Cocincina e Cambogia (pur mancando dalla porzione settentrionale di quest'ultima, oltre che dall'adiacente nord-est della Thailandia): una popolazione disgiunta abita anche Giava e Bali. In passato questi uccelli popolavano tutto il Tenasserim e la Thailandia meridionale, spingendosi fino al Kedah e verosimilmente alla penisola malese, tuttavia attualmente la specie sembra non essere più presente in queste zone[1].
L'habitat di questi uccelli è rappresentato dalla foresta pluviale aperta con presenza di radure erbose ed aree meno fittamente alberate (campi di taglio, villaggi, piantagioni) fino a 1000 m di quota[3].
La dendrogazza codaracchetta o gazza arboricola dalla coda a racchetta nera (Crypsirina temia (Daudin, 1800)) è un uccello passeriforme della famiglia dei corvidi.
Płaskogonka czarna (Crypsirina temia) – gatunek średniego, osiadłego ptaka z rodziny krukowatych. W literaturze spotykany również pod nazwą sroka wachlarzowata[3]. Jeden z najmniejszych znanych przedstawicieli krukowatych[4]. Jako pierwszy opisał go francuski zoolog François Marie Daudin[5].
Ciało płaskogonki czarnej osiąga długość ok. 31–33 cm razem z ogonem oraz wagę 114–145 g.[6] Sam ogon mierzy między 17,5 a 20 cm, wymiar skrzydeł to ok. 11–11,6 cm, dzioba 2,3 cm, zaś nogi mają długość ok. 2,8 cm. Dziób tego ptaka jest mocny i zakrzywiony, o czarnej barwie (podobnie jak nogi). Skrzydła stosunkowo krótkie i szerokie, ogon bardzo długi i podzielony na kilka poziomów ze środkową parą piór stopniowo rozszerzającą się ku łopatkowatej końcówce. Pióra pokrywające głowę są gęste i kruczoczarne. Pozostała część upierzenia ma odcień czarnozielony z delikatnym brązowym połyskiem. Ogon i sterówki są ciemniejsze i mniej błyszczące niż reszta ciała. W przeciwieństwie do większości gatunków z rzędu wróblowych, płaskogonka czarna ma 10, nie 12 sterówek[6]. Oczy płaskogonki czarnej mają barwę niebieską, między turkusem a błękitem.
Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Upierzenie młodych osobników jest ciemnoszare i matowe, tęczówki przybierają ciemnobrązowy kolor i pozostają takie przynajmniej do drugiego roku życia, a pióra na ogonach są węższe i nie rozszerzają się ku dołowi tak, jak ma to miejsce u dorosłych przedstawicieli gatunku. Po pierwszym pierzeniu ubarwienie niedojrzałych ptaków poza ogonem i sterówkami bardziej przypomina kolory piór dorosłych osobników[4].
Spotykane są na terenach nizinnych oraz leśnych (również w lasach wtórnych[7]), na wysokościach do 1000 m, w wyższych partiach podszytu w pobliżu polan, na brzegach lasów porośniętych krzewami, niedaleko wsi lub plantacji[6]. Jako wybierane przez nie okolice i roślinność podaje się również namorzyny[4].
Zamieszkuje Kambodżę, Chiny (południowy Junnan), Indonezję, Laos, północną Malezję, Tajlandię poza częścią centralną i skrajnym południem, Wietnam i południową oraz wschodnią Mjanmę. Spotykana również na wyspach Bali i Jawa[4]. Szacuje się, że wielkość całkowitego obszaru występowania płaskogonki czarnej wynosi ok. 4 010 000 km2[5].
Płaskogonki na ogół spotykane są pojedynczo, w parach lub małych, rodzinnych grupach. Przebywają przede wszystkim na drzewach, dzięki długiemu ogonowi zachowując równowagę podczas poruszania się po nich.[7] Poszukują pożywienia (głównie insekty i różnego rodzaju jagody) w zaroślach, sprawnie skacząc i wspinając się po krzewach. Rzadko opuszczają wyższą roślinność, jednak obserwowano kilka osobników na ziemi podczas kąpieli[4].
Podczas szukania pokarmu w grupach, płaskogonki wydają krótkie, szorstkie „chu” o wysokiej tonacji, głębokie i chrypiące „churg-churg”, ewentualnie „grasp-grasp” lub „chrrrk-chrrrk”, okazjonalnie z intonacją wznoszącą[4].
Gniazda płaskogonek są budowane w zaroślach bambusowych lub w zakrzewieniach na wysokości od dwóch do pięciu metrów nad ziemią. Składają się zazwyczaj z gałązek, wąsów czepnych roślin, fragmentów zdrewniałych łodyg lian oraz drobnych korzonków. Często są zakładane w odosobnionych miejscach na otwartych przestrzeniach porośniętych trawą. Na ogół płaskogonka składa w okresie od kwietnia do sierpnia od dwóch do czterech jaj o płowożółtej barwie, pokrytych brązowymi plamami o różnych odcieniach, wielkości i rozmieszczeniu[4].
Płaskogonka czarna (Crypsirina temia) – gatunek średniego, osiadłego ptaka z rodziny krukowatych. W literaturze spotykany również pod nazwą sroka wachlarzowata. Jeden z najmniejszych znanych przedstawicieli krukowatych. Jako pierwszy opisał go francuski zoolog François Marie Daudin.
Svart spatelstjärtsskata[2] (Crypsirina temia) är en fågel i familjen kråkor inom ordningen tättingar.[3] Fågeln förekommer från södra Burma till norra Västmalaysia, Indokina, Java och Bali.[3] IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]
Svart spatelstjärtsskata (Crypsirina temia) är en fågel i familjen kråkor inom ordningen tättingar. Fågeln förekommer från södra Burma till norra Västmalaysia, Indokina, Java och Bali. IUCN kategoriserar arten som livskraftig.
Chim khách (danh pháp khoa học: Crypsirina temia) là một loài chim trong họ Corvidae.[2]
Loài này có phân bố tại các khu rừng và vùng đất cây bụi đất thấp ở nam và đông nam Myanmar, Thái Lan, cực nam Trung Quốc (nam Vân Nam), Lào, Việt Nam, Campuchia cũng như tại Indonesia (Java, Bali).
Nó có các lông ngắn màu đen bóng ở phần trán mượt như nhung còn phần còn lại của thân là màu xanh lục bóng dầu, mặc dù trong ánh sáng lờ mờ thì giống như màu đen. Các lông đuôi dài và rộng ở phần cuối đuôi màu đen với ánh lục, cũng giống như ở phần cánh. Mống mắt màu lam ngọc (lam hơi lục), sẫm dần về phía đồng tử thành rất sẫm hoặc gàn như đen. Mỏ, chân và ngón chân màu đen.
Nó gần như chỉ kiếm ăn trên cây mặc dù thỉnh thoảng có sà xuống đất để tắm. Nó di chuyển giữa các cây rất nhanh nhẹn và sử dụng cái đuôi khác thường của mình làm cơ quan cân bằng. Nó chủ yếu ăn sâu bọ và hoa quả.
Tổ hình chén được làm trong các bụi tre hay các bụi cây, đặc biệt là cây có gai, thường được bao quanh bằng các khu vực cỏ thưa. Chúng đẻ 2–4 trứng.
Chim khách (danh pháp khoa học: Crypsirina temia) là một loài chim trong họ Corvidae.
Loài này có phân bố tại các khu rừng và vùng đất cây bụi đất thấp ở nam và đông nam Myanmar, Thái Lan, cực nam Trung Quốc (nam Vân Nam), Lào, Việt Nam, Campuchia cũng như tại Indonesia (Java, Bali).
Nó có các lông ngắn màu đen bóng ở phần trán mượt như nhung còn phần còn lại của thân là màu xanh lục bóng dầu, mặc dù trong ánh sáng lờ mờ thì giống như màu đen. Các lông đuôi dài và rộng ở phần cuối đuôi màu đen với ánh lục, cũng giống như ở phần cánh. Mống mắt màu lam ngọc (lam hơi lục), sẫm dần về phía đồng tử thành rất sẫm hoặc gàn như đen. Mỏ, chân và ngón chân màu đen.
Nó gần như chỉ kiếm ăn trên cây mặc dù thỉnh thoảng có sà xuống đất để tắm. Nó di chuyển giữa các cây rất nhanh nhẹn và sử dụng cái đuôi khác thường của mình làm cơ quan cân bằng. Nó chủ yếu ăn sâu bọ và hoa quả.
Tổ hình chén được làm trong các bụi tre hay các bụi cây, đặc biệt là cây có gai, thường được bao quanh bằng các khu vực cỏ thưa. Chúng đẻ 2–4 trứng.
盘尾树鹊(学名:Crypsirina temia),是鸦科盘尾树鹊属的一种,分布于缅甸、老挝、中国大陆、越南、泰国、印度尼西亚、马来西亚和柬埔寨。该物种的保护状况被评为无危。[2][3]
盘尾树鹊的栖息地包括亚热带或热带的湿润低地林、亚热带或热带的(低地)湿润疏灌丛和亚热带或热带的红树林。