Other Physical Features: ectothermic ; bilateral symmetry
Development - Life Cycle: metamorphosis
Key Reproductive Features: gonochoric/gonochoristic/dioecious (sexes separate)
Les xaronques son anfibios d'agua dulce de la familia Ranidae, alcontrándose munchos xéneros. Tán mui cercanes a los sapos.
Hai unes 4800 especies. La mayor parte pasen la vida nel agua o a la so vera, magar que les xaronques arbories tan adautaes a la tierra firme. La necesidá d'agua ye mayor nes fases de güevu y renacuayu.
Tienen un tamañu entre 50 mm y 300 mm na Conraua goliath, que ye la más grande conocida. Toles xaronques tienen una neñina horizontal, piel suave y pates llargues.
Son animales de distribución mundial, esceuto nes islles oceániques.
La población ta declinando nes caberes décades por mor de la contaminación del hábitat.
La xaronca come inseutos como mosquitos y otros animales como pixinos d'agua dulce. Cacen mayormente na nueche y suelen tener una llingua bien llarga, afayadiza pa coyer preses de movimientos rápidos.
En 2003, Franky Bossuyt de la Universidá Llibre de Bruxeles y S.D. Biji del Xardín Botánicu Tropical y Institutu d'Investigación en Palode, India, descubrieron especies pertenecientes a una nueva familia de xaronques, la primera dende 1926. Diéron-yos el nome de Nasikabatrachus sahyadrensis (Xaronques púrpures).[ensin referencies]
Les xaronques son anfibios d'agua dulce de la familia Ranidae, alcontrándose munchos xéneros. Tán mui cercanes a los sapos.
Els rànids (Ranidae) són una família de granotes del subordre dels neobatracis que ocupa tota la Terra llevat d'Austràlia i de l'Antàrtida.
Els rànids (Ranidae) són una família de granotes del subordre dels neobatracis que ocupa tota la Terra llevat d'Austràlia i de l'Antàrtida.
Skokanovití (Ranidae) je čeleď žab čítající 430 druhů[1] a žijící takřka po celém světě. Vyskytují se na všech kontinentech kromě Antarktidy a na mnoha ostrovech. Mají hladkou vlhkou kůži a dlouhé silné nohy. Mezi jednotlivými zástupci skokanovitých jsou značné rozdíly ve velikosti od nejmenšího skokana lesního k největšímu veleskokanovi goliášímu, který váží až 3 kilogramy. Většina druhů kladu vejce do vody a i v dospělosti žije ve vodě či v její blízkosti. Ke skokanovitým patří také někteří z mála obojživelníků schopných žít i v brakické vodě. V Česku žije 6 druhů skokanovitých: skokan hnědý (Rana temporaria), skokan zelený (Rana esculenta), skokan ostronosý (Rana arvalis), skokan skřehotavý (Rana ridibunda), skokan štíhlý (Rana dalmatina) a skokan krátkonohý (Rana lesonae).
V tomto článku byl použit překlad textu z článku Ranidae na anglické Wikipedii.
Skokanovití (Ranidae) je čeleď žab čítající 430 druhů a žijící takřka po celém světě. Vyskytují se na všech kontinentech kromě Antarktidy a na mnoha ostrovech. Mají hladkou vlhkou kůži a dlouhé silné nohy. Mezi jednotlivými zástupci skokanovitých jsou značné rozdíly ve velikosti od nejmenšího skokana lesního k největšímu veleskokanovi goliášímu, který váží až 3 kilogramy. Většina druhů kladu vejce do vody a i v dospělosti žije ve vodě či v její blízkosti. Ke skokanovitým patří také někteří z mála obojživelníků schopných žít i v brakické vodě. V Česku žije 6 druhů skokanovitých: skokan hnědý (Rana temporaria), skokan zelený (Rana esculenta), skokan ostronosý (Rana arvalis), skokan skřehotavý (Rana ridibunda), skokan štíhlý (Rana dalmatina) a skokan krátkonohý (Rana lesonae).
De egentlige frøer (Ranidae), også kaldet ægte frøer, er en familie af springpadder, der er udbredt over hele Jorden. De har glat og fugtig hud, lange ben med veludviklet svømmehud, runde pupiller, tænder i overkæben og en lang tunge, der kan strækkes ud.[1] I Europa findes cirka 10 arter, hvoraf 5 findes i Danmark.
De fleste af de fem danske arter findes over hele landet, men nogle er kun almindelige på Øerne og i det sydøstlige Jylland.
Slægter i familien af egentlige frøer (Ranidae):
De egentlige frøer (Ranidae), også kaldet ægte frøer, er en familie af springpadder, der er udbredt over hele Jorden. De har glat og fugtig hud, lange ben med veludviklet svømmehud, runde pupiller, tænder i overkæben og en lang tunge, der kan strækkes ud. I Europa findes cirka 10 arter, hvoraf 5 findes i Danmark.
Die Echten Frösche (Ranidae) bilden eine Familie innerhalb der Froschlurche (Anura), die weltweit verbreitet ist. Auf Grönland, in der Antarktis, auf den Karibik-Inseln, in den Wüstengebieten Nordafrikas, auf der Arabischen Halbinsel sowie im mittleren und südlichen Südamerika und im größten Teil Australiens fehlt sie in der Natur.
Vertreter dieser Familie werden zwischen fünf und mehr als 30 Zentimeter lang. Die früher mit rund 270 Arten umfangreichste Gattung der Familie waren die namensgebenden Echten Frösche, die jedoch nach einigen systematischen Umstellungen nur noch 53 Arten umfassen. Typischerweise legen die Ranidae ihren Laich in Gewässern ab und vollziehen eine indirekte Entwicklung über eine aquatile Kaulquappenphase.
Auf höherer taxonomischer Ebene wird der Begriff „Frosch“ nicht scharf eingegrenzt – so wird er auch für Arten verwendet, die anderen Familien oder sogar einer anderen Unterordnung der Froschlurche angehören (vgl. beispielsweise: Krallenfrösche, Zipfelfrösche, Australische Südfrösche, Baumsteigerfrösche, Laubfrösche). Für den Begriff „Kröte“ gilt sinngemäß das Gleiche.
Die Systematik der Familie Ranidae wird kontrovers diskutiert. Es finden sich stark abweichende Darstellungen ihrer taxonomischen Gliederung. Im Jahr 2009 wurden bei Amphibiaweb 50 Gattungen mit mehr als 850 Arten aufgelistet. In dieser Form handelte es sich jedoch um ein paraphyletisches Sammeltaxon. Daher wurden viele Gattungen anderen, teilweise neu geschaffenen Familien zugeordnet: Ceratobatrachidae, Conrauidae, Dicroglossidae, Micrixalidae, Nyctibatrachidae, Petropedetidae, Phrynobatrachidae, Ptychadenidae, Pyxicephalidae und Ranixalidae. Die Familie Ranidae umfasst daher Ende 2020 nur rund 415 Arten. Viele frühere Artengruppen innerhalb der Gattung Rana wurden zu eigenen Gattungen erhoben, beispielsweise die auch in Mitteleuropa vertretenen Wasserfrösche unter dem Gattungsnamen Pelophylax. In der Gattung Rana selbst verblieben noch etwas mehr als 50 Arten.
Die Familie umfasst 26 Gattungen mit insgesamt 415 Arten nach „Amphibian Species of the World“:[1]
Stand: 10. Dez. 2020
Die Gattung Minervarya Dubois, Ohler & Biju, 2001 wurde 2015 mit der Gattung Fejervarya Bolkay, 1915 synonymisiert.
Die Gattung Discodeles Boulenger, 1918 aus den Echten Fröschen
Die Echten Frösche (Ranidae) bilden eine Familie innerhalb der Froschlurche (Anura), die weltweit verbreitet ist. Auf Grönland, in der Antarktis, auf den Karibik-Inseln, in den Wüstengebieten Nordafrikas, auf der Arabischen Halbinsel sowie im mittleren und südlichen Südamerika und im größten Teil Australiens fehlt sie in der Natur.
Baqalar, baqasimonlar (Ranidae) — dumsiz, suvda hamda quruqlikda yashovchilar oilasi. Tanasining uz. 3 sm dan 20 sm, baʼzan 32 sm gacha. Tishlari yuqori jagʻlarida joy-lashgan. Tanasi ixcham, orqa oyoqlari nisbatan uzun (sakrovchi). 46 urugʻi 555 turi maʼlum. Jan. Amerika, Jan. Avstraliya va Yangi Zelandiyadan tashqari yer yuzining hamma qitalarida keng tarqalgan. Evolyatsiya jarayonida sodir boʻlgan adaptiv radiatsiya tufayli bu oila bir necha filogenetik guruhlarga, 8 kenja oilaga boʻlingan. Ularning asosiysi asl B. (Rana) urugʻi 200 turni, shu jumladan uz. 32 sm, ogʻirligi 3,5 kg keladigan goliaf baqasini (R. goliaph) va hoʻkiz-baqani oʻz ichiga oladi. Asl B.ning orqa oyoqlaridagi barmoqlari orasida pardasi, tilining orqa erkin uchida ayrisi boʻladi. Oʻlja ushlayotgan B. tilining orqa tomonini otadi. Asl B., yashil (oʻt) baqa (R. temporaria), hovuz baqasi (R. esculenta, yaʼni R. lessonae), oʻtkir tumshuq baqa (R. arvalis, yaʼni R. terrestris) Yevropaning sharqiy qismida uchraydi. Oʻrta Osiyo, jumladan Oʻzbekistonda asl B.ning faqat bir turi — koʻl baqasi (R. ridibunda) tarqalgan. Bu tur Kavkaz, Qozogʻiston va Yevropa mamlakatlarida ham uchraydi. Koʻl baqasining suvda yashaydigan shakli yashil, quruqlikda yashaydigan shakllari esa qoʻngʻir tusda boʻladi. B.ning bir qancha turlari (oʻtkir tumshuq baqa, yashil baqa), suv havzalari yaqinidagi nam joylarda yashab, faqat koʻpayish davrida suvga tushadi, boshqalari (mas, koʻl baqasi) asosan suvda yashaydi va oʻrmon hamda dasht mintaqalaridagi suv havzalarida tarqalgan. B. odatda juda harakatchan bulib, faol hayot kechiradi. Qanotli hasharotlar, yirik B. esa mayda umurtqalilar bilan oziqlanadi. Ayrim B. suv havzalari tubidagi balchikda, boshqalari quruqlikdagi pana joylarda yashaydi. Asosan suv havzalariga tuxum qoʻyib koʻpayadi. Urgʻochisi 500 dan 11 minggacha tuxum qoʻyadi. Koʻpchilik B. koʻpayish davrida har xil ovoz chiqarib sayraydi. B. ovozi har bir tur va jineda oʻziga xos boʻladi. Ayrim B. (mas, kul B.) koʻpchilik mamlakatlarda pishirib isteʼmol kilinadi. B. lab. tekshirishlari uchun asosiy obʼyekt hisoblanadi. Shim. Amerikada uchraydigan leopard B. Xalqaro Qizil ki-tobga kiritilgan.
Baqalar, baqasimonlar (Ranidae) — dumsiz, suvda hamda quruqlikda yashovchilar oilasi. Tanasining uz. 3 sm dan 20 sm, baʼzan 32 sm gacha. Tishlari yuqori jagʻlarida joy-lashgan. Tanasi ixcham, orqa oyoqlari nisbatan uzun (sakrovchi). 46 urugʻi 555 turi maʼlum. Jan. Amerika, Jan. Avstraliya va Yangi Zelandiyadan tashqari yer yuzining hamma qitalarida keng tarqalgan. Evolyatsiya jarayonida sodir boʻlgan adaptiv radiatsiya tufayli bu oila bir necha filogenetik guruhlarga, 8 kenja oilaga boʻlingan. Ularning asosiysi asl B. (Rana) urugʻi 200 turni, shu jumladan uz. 32 sm, ogʻirligi 3,5 kg keladigan goliaf baqasini (R. goliaph) va hoʻkiz-baqani oʻz ichiga oladi. Asl B.ning orqa oyoqlaridagi barmoqlari orasida pardasi, tilining orqa erkin uchida ayrisi boʻladi. Oʻlja ushlayotgan B. tilining orqa tomonini otadi. Asl B., yashil (oʻt) baqa (R. temporaria), hovuz baqasi (R. esculenta, yaʼni R. lessonae), oʻtkir tumshuq baqa (R. arvalis, yaʼni R. terrestris) Yevropaning sharqiy qismida uchraydi. Oʻrta Osiyo, jumladan Oʻzbekistonda asl B.ning faqat bir turi — koʻl baqasi (R. ridibunda) tarqalgan. Bu tur Kavkaz, Qozogʻiston va Yevropa mamlakatlarida ham uchraydi. Koʻl baqasining suvda yashaydigan shakli yashil, quruqlikda yashaydigan shakllari esa qoʻngʻir tusda boʻladi. B.ning bir qancha turlari (oʻtkir tumshuq baqa, yashil baqa), suv havzalari yaqinidagi nam joylarda yashab, faqat koʻpayish davrida suvga tushadi, boshqalari (mas, koʻl baqasi) asosan suvda yashaydi va oʻrmon hamda dasht mintaqalaridagi suv havzalarida tarqalgan. B. odatda juda harakatchan bulib, faol hayot kechiradi. Qanotli hasharotlar, yirik B. esa mayda umurtqalilar bilan oziqlanadi. Ayrim B. suv havzalari tubidagi balchikda, boshqalari quruqlikdagi pana joylarda yashaydi. Asosan suv havzalariga tuxum qoʻyib koʻpayadi. Urgʻochisi 500 dan 11 minggacha tuxum qoʻyadi. Koʻpchilik B. koʻpayish davrida har xil ovoz chiqarib sayraydi. B. ovozi har bir tur va jineda oʻziga xos boʻladi. Ayrim B. (mas, kul B.) koʻpchilik mamlakatlarda pishirib isteʼmol kilinadi. B. lab. tekshirishlari uchun asosiy obʼyekt hisoblanadi. Shim. Amerikada uchraydigan leopard B. Xalqaro Qizil ki-tobga kiritilgan.
Kwakkers of Ranidae zien 'n femilie in de orde Kwakkers en króddele (Anura). Umtot de aander diere vaan die orde väöl op de diere oet dees liekene, sprik me wel vaan Echte kwakkers. Dees femilie allein al nump 4.800 saorte in beslaag; de mierderheid vaan al noe levende Anura.
Kwakkers zien klein bieste vaan tösse d'n twie en daarteg centimeter. Ze höbbe verticaal pupille en 'ne glitserege hoed. Väöl saorte kinne hunne keelzak hendeg groet opzette. De bieste zien veurnaomelek insectivoor.
Kwakkers lègke zoeget hoonderd eikes per paring, die 'ne klont vörme en kwakkergäöt geneump weure. De larf hèt donderköpske en heet, wie al amfibie-larve, 'ne vèsse-status, mèt kiewe veur longe en 'ne start veur mèt te zwumme. Wienie die opgreuje, verlere ze hun start en kiewe en greuje pu en longe; wienie de start aofvèlt, kinne ze ziech volweerdeg op 't land veurtbewege. Nao de metamorfose greuje ze gemeinelek nog good door. Gemiddeld doorloupe zoeget twie eikes per lègksel die status; de aander larve weure daoveur al opgegete door veurnaomelik vèsse.
KWAKKERS (Ranidae)
Kwakkers of Ranidae zien 'n femilie in de orde Kwakkers en króddele (Anura). Umtot de aander diere vaan die orde väöl op de diere oet dees liekene, sprik me wel vaan Echte kwakkers. Dees femilie allein al nump 4.800 saorte in beslaag; de mierderheid vaan al noe levende Anura.
Kwakkers zien klein bieste vaan tösse d'n twie en daarteg centimeter. Ze höbbe verticaal pupille en 'ne glitserege hoed. Väöl saorte kinne hunne keelzak hendeg groet opzette. De bieste zien veurnaomelek insectivoor.
Kwakkers lègke zoeget hoonderd eikes per paring, die 'ne klont vörme en kwakkergäöt geneump weure. De larf hèt donderköpske en heet, wie al amfibie-larve, 'ne vèsse-status, mèt kiewe veur longe en 'ne start veur mèt te zwumme. Wienie die opgreuje, verlere ze hun start en kiewe en greuje pu en longe; wienie de start aofvèlt, kinne ze ziech volweerdeg op 't land veurtbewege. Nao de metamorfose greuje ze gemeinelek nog good door. Gemiddeld doorloupe zoeget twie eikes per lègksel die status; de aander larve weure daoveur al opgegete door veurnaomelik vèsse.
Echte puutn (Ranidae) zyn e familie van de puutachtign (Anura). Der zyn oungeveer 350 sôortn die verre over hêel de weireld vôornkommn, allêne nie in Zuud-Amerika en in grôte dêeln van Austroalië.
Ze zyn geweunlyk groen of bruun. Zhen e puntige kop mè grôot'oogn, e relatief gleddig vel en lange gespierde achterpôotn. 't Zyn goeie spriengers en zwemmers.
De mêeste leevn in zoet woater of dichte derby. Sommigte leevn mêer ip 't land en kommn allêne moa noa 't woater vor under eiers of te zettn.
Al de sôortn eetn klêene oungewervelde bêestjes. Slangn en veugels zyn under belangrykste vyandn.
De familie van d' echte puutn wordt teegnwoordig ingedêeld in zestien geslachtn en mêer of 350 sôortn.
Echte puutn (Ranidae) zyn e familie van de puutachtign (Anura). Der zyn oungeveer 350 sôortn die verre over hêel de weireld vôornkommn, allêne nie in Zuud-Amerika en in grôte dêeln van Austroalië.
Ze zyn geweunlyk groen of bruun. Zhen e puntige kop mè grôot'oogn, e relatief gleddig vel en lange gespierde achterpôotn. 't Zyn goeie spriengers en zwemmers.
De mêeste leevn in zoet woater of dichte derby. Sommigte leevn mêer ip 't land en kommn allêne moa noa 't woater vor under eiers of te zettn.
Al de sôortn eetn klêene oungewervelde bêestjes. Slangn en veugels zyn under belangrykste vyandn.
Hobelfasker ((fe.) hopeltuutsen) (Ranidae) san en famile faan amfiibien, huar't 850 slacher faan jaft.
Varlie (luotīnėškā: Ranidae) īr gīvis, katros muokslėškā prėgol beoudegiu varlēgīviu (Anura) skyriō. Anūm gīviūm skūra līgė aba menkā roplieta. Akis so golstio vīzdio, tor kostamos vuokos. Patėnū kramės šuonūs īr balsa maišā, katrėi kvarkont ėšsėpot. Vėršotėnis žondėkaulis so kūgė skvarmas dontėms, apatėnis ba dontū. Lėižovė gals gėlē ėškėrpts, lėižovis ėšmetams.
Gausėnėmōsė pasėrank gerā šėlduomas ondens vėitas, korimp kamūlēs ėšnerš keušios, katrėi vadėnamė korkolās.
Žėimuo ondens pluotūs a sausomuo. Ton rēkalō tonkiausē pasėronk doubes, lapu šūsnis, graužėku londas, ožsėkapst grontan.
Varlie (luotīnėškā: Ranidae) īr gīvis, katros muokslėškā prėgol beoudegiu varlēgīviu (Anura) skyriō. Anūm gīviūm skūra līgė aba menkā roplieta. Akis so golstio vīzdio, tor kostamos vuokos. Patėnū kramės šuonūs īr balsa maišā, katrėi kvarkont ėšsėpot. Vėršotėnis žondėkaulis so kūgė skvarmas dontėms, apatėnis ba dontū. Lėižovė gals gėlē ėškėrpts, lėižovis ėšmetams.
Gausėnėmōsė pasėrank gerā šėlduomas ondens vėitas, korimp kamūlēs ėšnerš keušios, katrėi vadėnamė korkolās.
Žėimuo ondens pluotūs a sausomuo. Ton rēkalō tonkiausē pasėronk doubes, lapu šūsnis, graužėku londas, ožsėkapst grontan.
Szablóna:Zwierzę infobox Żabòwaté (Ranidae), tzw. żabë włascëwé – rodzëzna płazów bezògònowëch zarechòwónëch do grëpë Neobatrachia. Do żabòwatëch nôleżi 16 ôrtów i ponad 350 gatënków. W Pòlsce żëje 6 gatënków płazów z ti rodzëznë.
Wëzdrzatk gatënków z ti rodzëznë je dosc teli jinorodny. Farwa skòrë to zelonosc i brunosc. Farwnosc mòże sã zmieniwac. Zanôlégò òd cządu rokù i farwë òtoczeniô. Cało żabòwatëch je smùkłé, kùńczënë dłudżé, òsoblëwie z tëłu, dziãka témù skôczą pò zemi.
Do rodzëznë żabòwatëch nôleżą pòstãpny ôrtë:
Westrzód żabòwatëch wëstãpùje dëmorfizm płcowi. Samce są zwëczajno jinszich rozmiarów jakno samice, mają rezonatorë, ùfarwienié gòdowé i jinszi cechë. Samce nawòłują samice mòcnim głosã. Ampleksus je pachòwi (u ôrtu Occidozyga jest pachwinowi). U wikszoscë gatënków zapłodzenié je bùtnowé. Samice skłôdają òd czile do czile tësãcy jaj co zanôlégù òd gatënkù w lóznym kłãbie abò do błocësti gniôzda. Z jaj wëkluwają się czijanczi, czasã równak ju przeòbrażoné żabczi.
Żabòwaté pòlują żadając nierëchlawò na swòją òfiarã, jaż ta sama sã zbliży. Òb czas gòdów wiele żab z ti rodzëznë przejôwiô mòcny terytorializm.
Szablóna:Zwierzę infobox Żabòwaté (Ranidae), tzw. żabë włascëwé – rodzëzna płazów bezògònowëch zarechòwónëch do grëpë Neobatrachia. Do żabòwatëch nôleżi 16 ôrtów i ponad 350 gatënków. W Pòlsce żëje 6 gatënków płazów z ti rodzëznë.
Бакала́р (Ranidae) - койрыксыз җир-су хайваннары семьялыгы. 46 ыругы, 550 дән артык төре билгеле. Көньяк Америка, Көньяк Австралия һәм Яңа Зеландиядән тыш, бөтен җир шары буйлап таралганнар.
ТРда ике экологик төркем: яшел, яки су (күл бакасы, буа бакасы һәм ашарга яраклы бака) һәм көрән, яки җир өсте (очлы башлы бака һәм үлән бакасы) бакалары яши. Күл бакасы (R. ridibunda) ачык урындагы сулыкларда, шулай ук республиканың бөтен территориясе буйлап зур урман сулыкларында очрый.
Гәүдәсенең озынлыгы 13,5 см га кадәр, авырлыгы 165 г. Өсте яшелдән алып куе көрән төстә, аркасында зур түгәрәк кара таплар бар. Корсак ягы ачык төстә, вак тимгелле. Гәүдәнең буена бот һәм балтыр перпендикуляр торган вакытта, балтыр буыннары яңадан капланалар. Үкчә төере тәбәнәк. Ата затлар авыз читендә урнашкан сөялләре һәм кара төстәге резонаторлары белән аерылып торалар. Май уртасыннан үрчү чоры башлана. Шул вакыттан алып сентябрь урталарына кадәр бөтен сулыкларда да ата бакалар тавышын ишетергә мөмкин. Бер сулыкта берничә йөз бака җыела. Уылдык бөртекләрен ярдан читтәрәк зур өемләп салалар. Бер ана бака 12 меңгә кадәр уылдык бөртеге чәчә. Метаморфоз 3-4 ай дәвам итә. Тереклегенең 3-4 елында җенси яктан өлгерәләр. Буа бакасы (R. lessonae) бөтен җирдә таралган, әмма республиканың көнбатыш һәм үзәк өлешендәге тугай һәм урман күлләрендә һәм сазлыкларында күбрәк очрый. Гәүдәсенең озынлыгы 8 см га кадәр. Аркасы ачык яшел төстә, кара тимгелләре бар. Корсагында кара тимгелләре юк. Балтыр буыннары тоташмыйлар. Арткы аякларының эчке үкчә төере биек. Ата затларының резонаторлары ак төстә. Язын буа бакасы күл бакасыннан соңрак күренә һәм май урталарында ярдан ерак түгел уылдык чәчә. Ана бака 1-1,8 мең йомырка сала, үсеш 130 көн дәвам итә. 2-3 елдан җенси яктан өлгерәләр. Ашарга яраклы бака (R. esculenta) Идел-Кама саклаулыгында очрый. Урман алды сулыкларында яши. Бу төр чыгышы буенча һибрид, күл һәм буа бакалары арасында арадаш билгеләре бар. Эчке үкчә төере күл бакасыныкы шикелле яньчек һәм буа бакасыныкы кебек биек түгел. Ата затларының резонаторлары соры төстә. Балтыр буыннары тиеп кенә торалар. Очлы башлы бака (R. arvalis), республиканың барлык территориясендә, аеруча уйсу болыннарда, күрәнле сазлыкларда, су баса торган һәм киң яфраклы урманнарда яши. Апрельнең 2 нче декадасында күренә. Кышлыкка октябрь аенда күчә. Коры җирдә ялгыз яки чокырларда, агач төпләре астында төркемләп кышлый. Өсте кара көрәннән алып ачык сарыга кадәр төстә, парлашкан вакытта ата бакалар зәңгәрсу яки күк төскә керәләр. Арка уртасы буйлап, кагыйдә буларак, ачык төстәге полоса үтә, ә башының артында А-сыман фигура бар. Бугазы аксыл, еш кына мәрмәр төсле бизәге була. Танавы очлы. Арткы очлыкларын гәүдә буйлап сузганда балтыр буыннары күзләренә кадәр җитә. Зур затлар иртән иртүк һәм эңгер-меңгер вакытында активлар. Апрель ахыры - май башында үрчиләр. Бакаларның башка төрләрендәге кебек үк, бу вакытта ата затларының алгы аякларында махсус «туй» сөялләре килеп чыга. Ана бака уылдыкны берничә өлешләп чәчә, барлыгы 2800 дән артык йомырка сала. Үлән бакасы (R. temporaria) күбрәк Кама алдында һәм Көнбатыш Кама аръягында очрый. Апрель башында уяна, кышлыкка октябрь ахырында күчә. Үлән бакасы очлы башлы бакага караганда берникадәр зуррак һәм авыррак. Гәүдәсенең корсак ягында мозаика рәвешендәге тимгелләре белән аерылып тора. Ана бака сай сулыкларда 4 меңгә якын йомырка сала. Чукмарбаш 2-3 ай эчендә бакага әйләнә. Яшь бакалар июль аенда коры җирдә күренә башлый. 2-3 елда җенси яктан өлгерәләр.
Бакалар бөҗәкләр, үрмәкүчләр, яңгыр суалчаннары һ.б. умырткасызлар белән тукланалар. Күл һәм буа бакасы балык уылдыкларын ашый. Урман өчен зарарлы бөҗәкләрне, шулай ук чебен-черки составына кергән бөҗәкләрне күпләп юк итәләр. Бакалар промысел җәнлекләренә (кама, чәшке, көзән), шулай ук ерткыч балыкларга (чуртан, җәен), күп кенә кошларга (челән, акчарлак, кыр үрдәге) азык булып торалар.
Бакала́р (Ranidae) - койрыксыз җир-су хайваннары семьялыгы. 46 ыругы, 550 дән артык төре билгеле. Көньяк Америка, Көньяк Австралия һәм Яңа Зеландиядән тыш, бөтен җир шары буйлап таралганнар.
ТРда ике экологик төркем: яшел, яки су (күл бакасы, буа бакасы һәм ашарга яраклы бака) һәм көрән, яки җир өсте (очлы башлы бака һәм үлән бакасы) бакалары яши. Күл бакасы (R. ridibunda) ачык урындагы сулыкларда, шулай ук республиканың бөтен территориясе буйлап зур урман сулыкларында очрый.
Гәүдәсенең озынлыгы 13,5 см га кадәр, авырлыгы 165 г. Өсте яшелдән алып куе көрән төстә, аркасында зур түгәрәк кара таплар бар. Корсак ягы ачык төстә, вак тимгелле. Гәүдәнең буена бот һәм балтыр перпендикуляр торган вакытта, балтыр буыннары яңадан капланалар. Үкчә төере тәбәнәк. Ата затлар авыз читендә урнашкан сөялләре һәм кара төстәге резонаторлары белән аерылып торалар. Май уртасыннан үрчү чоры башлана. Шул вакыттан алып сентябрь урталарына кадәр бөтен сулыкларда да ата бакалар тавышын ишетергә мөмкин. Бер сулыкта берничә йөз бака җыела. Уылдык бөртекләрен ярдан читтәрәк зур өемләп салалар. Бер ана бака 12 меңгә кадәр уылдык бөртеге чәчә. Метаморфоз 3-4 ай дәвам итә. Тереклегенең 3-4 елында җенси яктан өлгерәләр. Буа бакасы (R. lessonae) бөтен җирдә таралган, әмма республиканың көнбатыш һәм үзәк өлешендәге тугай һәм урман күлләрендә һәм сазлыкларында күбрәк очрый. Гәүдәсенең озынлыгы 8 см га кадәр. Аркасы ачык яшел төстә, кара тимгелләре бар. Корсагында кара тимгелләре юк. Балтыр буыннары тоташмыйлар. Арткы аякларының эчке үкчә төере биек. Ата затларының резонаторлары ак төстә. Язын буа бакасы күл бакасыннан соңрак күренә һәм май урталарында ярдан ерак түгел уылдык чәчә. Ана бака 1-1,8 мең йомырка сала, үсеш 130 көн дәвам итә. 2-3 елдан җенси яктан өлгерәләр. Ашарга яраклы бака (R. esculenta) Идел-Кама саклаулыгында очрый. Урман алды сулыкларында яши. Бу төр чыгышы буенча һибрид, күл һәм буа бакалары арасында арадаш билгеләре бар. Эчке үкчә төере күл бакасыныкы шикелле яньчек һәм буа бакасыныкы кебек биек түгел. Ата затларының резонаторлары соры төстә. Балтыр буыннары тиеп кенә торалар. Очлы башлы бака (R. arvalis), республиканың барлык территориясендә, аеруча уйсу болыннарда, күрәнле сазлыкларда, су баса торган һәм киң яфраклы урманнарда яши. Апрельнең 2 нче декадасында күренә. Кышлыкка октябрь аенда күчә. Коры җирдә ялгыз яки чокырларда, агач төпләре астында төркемләп кышлый. Өсте кара көрәннән алып ачык сарыга кадәр төстә, парлашкан вакытта ата бакалар зәңгәрсу яки күк төскә керәләр. Арка уртасы буйлап, кагыйдә буларак, ачык төстәге полоса үтә, ә башының артында А-сыман фигура бар. Бугазы аксыл, еш кына мәрмәр төсле бизәге була. Танавы очлы. Арткы очлыкларын гәүдә буйлап сузганда балтыр буыннары күзләренә кадәр җитә. Зур затлар иртән иртүк һәм эңгер-меңгер вакытында активлар. Апрель ахыры - май башында үрчиләр. Бакаларның башка төрләрендәге кебек үк, бу вакытта ата затларының алгы аякларында махсус «туй» сөялләре килеп чыга. Ана бака уылдыкны берничә өлешләп чәчә, барлыгы 2800 дән артык йомырка сала. Үлән бакасы (R. temporaria) күбрәк Кама алдында һәм Көнбатыш Кама аръягында очрый. Апрель башында уяна, кышлыкка октябрь ахырында күчә. Үлән бакасы очлы башлы бакага караганда берникадәр зуррак һәм авыррак. Гәүдәсенең корсак ягында мозаика рәвешендәге тимгелләре белән аерылып тора. Ана бака сай сулыкларда 4 меңгә якын йомырка сала. Чукмарбаш 2-3 ай эчендә бакага әйләнә. Яшь бакалар июль аенда коры җирдә күренә башлый. 2-3 елда җенси яктан өлгерәләр.
Бакалар бөҗәкләр, үрмәкүчләр, яңгыр суалчаннары һ.б. умырткасызлар белән тукланалар. Күл һәм буа бакасы балык уылдыкларын ашый. Урман өчен зарарлы бөҗәкләрне, шулай ук чебен-черки составына кергән бөҗәкләрне күпләп юк итәләр. Бакалар промысел җәнлекләренә (кама, чәшке, көзән), шулай ук ерткыч балыкларга (чуртан, җәен), күп кенә кошларга (челән, акчарлак, кыр үрдәге) азык булып торалар.
Тәлмәрйендәр, баҡалар (лат. Ranidae, рус. Настоящие лягушки ) — ҡойроҡһоҙ ер-һыу хайуандары ғаиләһе (Anura). Көньяҡ Америка, Австралияның көньяғы һәм Яңы Зеландиянан башҡа бөтә ерҙә лә таралған.
Күл баҡаһы (R. ridibunda) асыҡ урындагы һыуҙа, шулай уҡ республиканың бөтөн территориясе буйлап ҙур урман һыулыҡтарында осорай. Кәүҙәһенең оҙонлоғо 13,5 см-ға ҡәҙәр, ауырлығы 165 г. Өҫтө йәшелдән алып ҡуйы көрән төҫтә, арҡаһында ҙур түңәрәк ҡара таптар бар. Ҡорһак яғы асыҡ төҫтә, ваҡ таплы. Кәүҙәнең быйына бот һәм балтыр перпендикуляр торған ваҡытта, балтыр быуандары яңынан ҡапланалар. Үксә төйөрө тәбәнәк. Ата заттар ауыҙ ситендә урынлашҡан һөйәлдәре һәм ҡара төҫтәге резонаторлары менән айырылып торалар. Май уртаһынан үрсеү осоро башлана. Шул ваҡыттан алып сентябрь урталарына ҡәҙәр бөтөн һыуҙа ла ата баҡалар тауышын ишетергә мөмкин. Бер һыулыҡта бер нисә йөҙ баҡа йыйыла. Ыуылрырыҡ бөртөктәрен ярҙан ситтәрәк ҙур өйөмләп һалалар. Бер инә баҡа 12 меңгә ҡәҙәр ыуылдырыҡ бөртөгө сәсә. Метаморфоз 3-4 ай дауам итә. Тереклегенең 3-4 йылында енси яҡтан өлгөрәләр. Быуа тәлмәрйене (R. lessonae) бөтөн ерҙә таралған. Кәүҙәһенең оҙонлоғо 8 см-ға ҡәҙәр. Арҡаһы асыҡ йәшел төҫтә, ҡара тимгелдәре бар. Ҡорһағындаа ҡара таптары юҡ. Балтыр быуандары тоташмайҙар. Артҡы аяҡтарының эске үксә төйөрө бейек. Ата заттарының резонаторҙары аҡ төҫтә. Яҙын быуа тәлмәйене күл баҡаһыннан һуңыраҡ күренә һәм май урталарында ярҙан йырак түгел ыуылдырыҡ сәсә. Инә баҡа 1-1,8 мең йомортҡа һала, үҫеш 130 көн дауам итә. 2-3 йылдан енси яҡтан өлгөрәләр. Ҡоро ерҙә яңғыҙ йәки соҡорҙарҙа, ағас төптәре аҫтында төркөмләп ҡышлай. Өҫтө ҡара көрәндән алып асыҡ һары төҫтә, парлашҡан ваҡытта ата баҡалар зәңгәрһыу йәки күк төҫкә керәләр. Арҡа уртаһы буйлап, ҡағиҙә булараҡ, асыҡ төҫтәге буй үтә, ә башының артында А-һамаҡ фигура бар. Боғаҙы аҡһыл, йыш ҡына мәрмәр төҫлө биҙәге була. Танауы осло. Артҡы ослоҡтарын кәүҙә буйлап һуҙғанда балтыр быуандары күҙҙәренә ҡәҙәр етә. Ҙур заттар иртән иртүк һәм кис ваҡытында әүҙемдәр. Апрель аҙағы - май башында үрсейҙәр. Тәлмәрйендәрҙең башҡа төрҙәрендәге кеүек үк, был ваҡытта ата заттарының алғы аяҡтарында махсус «туй» һөйәлдәре килеп сыға. Инә баҡа ыуылдыраҡты бер нисә өлешләп сәсә, барлығы 2800 -дән артыҡ йомортҡа һала.
Тәлмәрйендәр, баҡалар (лат. Ranidae, рус. Настоящие лягушки ) — ҡойроҡһоҙ ер-һыу хайуандары ғаиләһе (Anura). Көньяҡ Америка, Австралияның көньяғы һәм Яңы Зеландиянан башҡа бөтә ерҙә лә таралған.
Күл баҡаһы (R. ridibunda) асыҡ урындагы һыуҙа, шулай уҡ республиканың бөтөн территориясе буйлап ҙур урман һыулыҡтарында осорай. Кәүҙәһенең оҙонлоғо 13,5 см-ға ҡәҙәр, ауырлығы 165 г. Өҫтө йәшелдән алып ҡуйы көрән төҫтә, арҡаһында ҙур түңәрәк ҡара таптар бар. Ҡорһак яғы асыҡ төҫтә, ваҡ таплы. Кәүҙәнең быйына бот һәм балтыр перпендикуляр торған ваҡытта, балтыр быуандары яңынан ҡапланалар. Үксә төйөрө тәбәнәк. Ата заттар ауыҙ ситендә урынлашҡан һөйәлдәре һәм ҡара төҫтәге резонаторлары менән айырылып торалар. Май уртаһынан үрсеү осоро башлана. Шул ваҡыттан алып сентябрь урталарына ҡәҙәр бөтөн һыуҙа ла ата баҡалар тауышын ишетергә мөмкин. Бер һыулыҡта бер нисә йөҙ баҡа йыйыла. Ыуылрырыҡ бөртөктәрен ярҙан ситтәрәк ҙур өйөмләп һалалар. Бер инә баҡа 12 меңгә ҡәҙәр ыуылдырыҡ бөртөгө сәсә. Метаморфоз 3-4 ай дауам итә. Тереклегенең 3-4 йылында енси яҡтан өлгөрәләр. Быуа тәлмәрйене (R. lessonae) бөтөн ерҙә таралған. Кәүҙәһенең оҙонлоғо 8 см-ға ҡәҙәр. Арҡаһы асыҡ йәшел төҫтә, ҡара тимгелдәре бар. Ҡорһағындаа ҡара таптары юҡ. Балтыр быуандары тоташмайҙар. Артҡы аяҡтарының эске үксә төйөрө бейек. Ата заттарының резонаторҙары аҡ төҫтә. Яҙын быуа тәлмәйене күл баҡаһыннан һуңыраҡ күренә һәм май урталарында ярҙан йырак түгел ыуылдырыҡ сәсә. Инә баҡа 1-1,8 мең йомортҡа һала, үҫеш 130 көн дауам итә. 2-3 йылдан енси яҡтан өлгөрәләр. Ҡоро ерҙә яңғыҙ йәки соҡорҙарҙа, ағас төптәре аҫтында төркөмләп ҡышлай. Өҫтө ҡара көрәндән алып асыҡ һары төҫтә, парлашҡан ваҡытта ата баҡалар зәңгәрһыу йәки күк төҫкә керәләр. Арҡа уртаһы буйлап, ҡағиҙә булараҡ, асыҡ төҫтәге буй үтә, ә башының артында А-һамаҡ фигура бар. Боғаҙы аҡһыл, йыш ҡына мәрмәр төҫлө биҙәге була. Танауы осло. Артҡы ослоҡтарын кәүҙә буйлап һуҙғанда балтыр быуандары күҙҙәренә ҡәҙәр етә. Ҙур заттар иртән иртүк һәм кис ваҡытында әүҙемдәр. Апрель аҙағы - май башында үрсейҙәр. Тәлмәрйендәрҙең башҡа төрҙәрендәге кеүек үк, был ваҡытта ата заттарының алғы аяҡтарында махсус «туй» һөйәлдәре килеп сыға. Инә баҡа ыуылдыраҡты бер нисә өлешләп сәсә, барлығы 2800 -дән артыҡ йомортҡа һала.
Чăн шапасем (лат. Ranidae — хÿресĕр çĕрти-шыврисен çемьи, Кăнтăр Америка, кăнтăр Австралипе Çĕнĕ Зеланди пуçне, пур вырăнта та пурăнаççĕ.
Шывра пурăнакансен тирĕ ытларах симĕс тĕслĕ, çĕр шаписем — хăмăртарах е хĕрлĕ-хăмăр тĕслĕ. Чăн шапасен хăшĕ-пĕрисен аш-какайĕ çиме юрăхлă.
Раççейри чи нумай шутлисем — курăк шапи (Rana temporaria), ăна пуç айккисенчи виç кĕтеслĕ хура лаптăк тăрăх паллама пулать, тата симĕс тĕслĕ, сарăрах хырăмлă пĕве шапи (Rana esculenta).
Чăн шапасем (лат. Ranidae — хÿресĕр çĕрти-шыврисен çемьи, Кăнтăр Америка, кăнтăр Австралипе Çĕнĕ Зеланди пуçне, пур вырăнта та пурăнаççĕ.
Шывра пурăнакансен тирĕ ытларах симĕс тĕслĕ, çĕр шаписем — хăмăртарах е хĕрлĕ-хăмăр тĕслĕ. Чăн шапасен хăшĕ-пĕрисен аш-какайĕ çиме юрăхлă.
Раççейри чи нумай шутлисем — курăк шапи (Rana temporaria), ăна пуç айккисенчи виç кĕтеслĕ хура лаптăк тăрăх паллама пулать, тата симĕс тĕслĕ, сарăрах хырăмлă пĕве шапи (Rana esculenta).
K'ayra (kastilla aru: Rana), umana jakiri jamp'atu kasta sallqa uywa.
Rana. Anfibiu da sa Familia Ranidi. Sa pius nodida est sa rana irde de 8-10 cm. de longaria: conca larga, ojos mannos, ancas de segus longas po saltiare, limba longa. Vivede in s'abba o in logos umidos. Bi est puru sa rana de siccu (rospo). E una rana pius minore chi vivede subra sas arvures (raganella).
True frogs is the common name for the frog family Ranidae. They have the widest distribution of any frog family. They are abundant throughout most of the world, occurring on all continents except Antarctica. The true frogs are present in North America, northern South America, Europe, Africa (including Madagascar), and Asia. The Asian range extends across the East Indies to New Guinea and a single species, the Australian wood frog (Hylarana daemelii), has spread into the far north of Australia.
Typically, true frogs are smooth and moist-skinned, with large, powerful legs and extensively webbed feet. The true frogs vary greatly in size, ranging from small—such as the wood frog (Lithobates sylvatica)—to large.
Many of the true frogs are aquatic or live close to water. Most species lay their eggs in the water and go through a tadpole stage. However, as in most families of frogs, there is large variation of habitat within the family. There are also arboreal species of true frogs, and the family includes some of the very few amphibians that can live in brackish water.[1]
The Ranidae are related to several other frog families that have Eurasian and Indian origins, including Rhacophoridae, Dicroglossidae, Nyctibatrachidae, Micrixalidae, and Ranixalidae. They are thought to be most closely related to the Indian-endemic Nyctibatrachidae, from which they diverged in the early Eocene. However, other studies recover a closer relationship with the Dicroglossidae.[2][3]
It was previously thought that the Ranidae and their closest relatives were of Gondwanan origins, having evolved on Insular India during the Cretaceous. They were then entirely restricted to the Indian subcontinent until the late Eocene, when India collided with Asia, allowing the Ranidae to colonize Eurasia and eventually the rest of the world.[3] However, more recent studies instead propose that the Ranidae originated in Eurasia, and their close relationship with India-endemic frog lineages is due to those lineages colonizing India from Eurasia during the Paleogene.[2][4]
The subdivisions of the Ranidae are still a matter of dispute, although most are coming to an agreement. Several former subfamilies are now recognised as separate families (Petropedetidae, Cacosterninae, Mantellidae, and Dicroglossidae). The genus Rana has now been split up and is much reduced in size.
While too little of the vast diversity of true frogs has been subject to recent studies to say something definite, as of mid-2008, studies are going on, and several lineages are recognizable.[5][6][7]
The following phylogeny of some genera was recovered by Che et al., 2007 using mitochondrial genes.[9]
Sylvirana (1)
Sylvirana (2)
Sylvirana (3)
Sylvirana (4)
Most of the subfamilies formerly included under Ranidae are now treated as separate families, leaving only Raninae remaining. The following genera are recognised in the family Ranidae:
A number of taxa are placed in Ranidae incertae sedis, that is, their taxonomic status is too uncertain to allow more specific placement.
True frogs is the common name for the frog family Ranidae. They have the widest distribution of any frog family. They are abundant throughout most of the world, occurring on all continents except Antarctica. The true frogs are present in North America, northern South America, Europe, Africa (including Madagascar), and Asia. The Asian range extends across the East Indies to New Guinea and a single species, the Australian wood frog (Hylarana daemelii), has spread into the far north of Australia.
Typically, true frogs are smooth and moist-skinned, with large, powerful legs and extensively webbed feet. The true frogs vary greatly in size, ranging from small—such as the wood frog (Lithobates sylvatica)—to large.
Many of the true frogs are aquatic or live close to water. Most species lay their eggs in the water and go through a tadpole stage. However, as in most families of frogs, there is large variation of habitat within the family. There are also arboreal species of true frogs, and the family includes some of the very few amphibians that can live in brackish water.
Los ránidos (Ranidae) son una familia de anfibios anuros, conocidos vulgarmente como ranas, aunque muchas otras especies de otras familias reciben también este nombre popular; así, los ránidos son a veces denominados ranas verdaderas para diferenciarla de los miembros de las otras familias que también incluyen la palabra «rana» en su nombre común. Se distribuyen por todo el planeta excepto en las zonas polares, sur de África, Madagascar y gran parte de Australia.
Se denomina metamorfosis al conjunto de cambios que experimentan algunos animales durante su crecimiento, es decir, desde que nacen hasta que son adultos.
En el caso de las ranas, el huevo se forma por fecundación externa en el agua. Está rodeado de una masa gelatinosa. Luego, se desarrolla el embrión, y más tarde nace el renacuajo. Este posee una cola, para facilitar el movimiento en el agua y branquias para la respiración. A medida que comienza a crecer se desarrolla su cabeza y es muy voraz.
Entre las tres y cuatro semanas comienza a perder la cola y las branquias para transformarse en un animal terrestre y aparecen las patas. Cuando termina el proceso de reabsorción de la cola, se convierte en una rana joven. Tarda entre uno y cuatro años en alcanzar la madurez sexual.
Las 379 especies reconocidas de la familia Ranidae se distribuyen en 24 géneros reconocidos por ASW:[1]
Los ránidos (Ranidae) son una familia de anfibios anuros, conocidos vulgarmente como ranas, aunque muchas otras especies de otras familias reciben también este nombre popular; así, los ránidos son a veces denominados ranas verdaderas para diferenciarla de los miembros de las otras familias que también incluyen la palabra «rana» en su nombre común. Se distribuyen por todo el planeta excepto en las zonas polares, sur de África, Madagascar y gran parte de Australia.
Konlased (Ranidae) on sugukond päriskonnaliste seltsist.
Konlasi on umbes 700 liiki. Euroopa pärismaised liigid kuuluvad kõik perekonda konn (Rana). Lõuna-Ameerikas ja Austraalias konlasi ei leidu.[1]
Eestis elab viis liiki konlasi, kõik nad kuuluvad ühte perekonda (Rana):
Konlased (Ranidae) on sugukond päriskonnaliste seltsist.
Konlasi on umbes 700 liiki. Euroopa pärismaised liigid kuuluvad kõik perekonda konn (Rana). Lõuna-Ameerikas ja Austraalias konlasi ei leidu.
Ranidae edo igela anfibio mota oso zabaldua da. Orokorrean Anura ordeneko animalia gehienak izendatzeko erabiltzen den izena da, nahiz eta bertan apoak ere sartzen diren. Horregatik igela hitzak ez du balio taxonomiko handirik, tropikoetan bizi diren familia askorentzat izenik ez baitago. Euskal Herrian ikusten diren igelak Ranidae familiakoak dira.
Hainbat generotan banatzen da igelen familia:
Euskal Herrian ezagutzen ditugun igel gehienak honako lau espezie hauek dira:
Ranidae edo igela anfibio mota oso zabaldua da. Orokorrean Anura ordeneko animalia gehienak izendatzeko erabiltzen den izena da, nahiz eta bertan apoak ere sartzen diren. Horregatik igela hitzak ez du balio taxonomiko handirik, tropikoetan bizi diren familia askorentzat izenik ez baitago. Euskal Herrian ikusten diren igelak Ranidae familiakoak dira.
Aitosammakot (Ranidae) on yleisin ja laajimmalle levinnyt sammakkojen heimo. Heimoon kuuluu 39 sukua ja niihin kuuluvia lajeja tunnetaan useita satoja ympäri maailman.[1] Suomessa yleisin heimon laji on tavallinen sammakko. Lähitulevaisuudessa useita sammakkolajeja uhkaa sukupuuttoon kuoleminen.[2]
Aitosammakot (Ranidae) on yleisin ja laajimmalle levinnyt sammakkojen heimo. Heimoon kuuluu 39 sukua ja niihin kuuluvia lajeja tunnetaan useita satoja ympäri maailman. Suomessa yleisin heimon laji on tavallinen sammakko. Lähitulevaisuudessa useita sammakkolajeja uhkaa sukupuuttoon kuoleminen.
Les Ranidae sont une famille d'amphibiens. Elle a été créée en 1814 par Constantine Samuel Rafinesque, naturaliste et archéologue américain d'origine franco-germano-italienne. La légende[Laquelle ?] raconte que ces amphibiens seraient capables de digérer une pierre.
Les espèces de ses 24 genres se rencontrent pratiquement sur tous les continents, à l'exception de l'extrême Sud de l'Afrique et d'une grande partie de l'Australie et, naturellement, de l'Antarctique.
En général, les représentants de la famille des Ranidae présentent une peau lisse, de longues pattes arrière puissamment musclées et palmées. La plupart sont aquatiques et la majorité d'entre eux pondent leurs œufs dans l'eau et passent par un stade larvaire (têtard).
Selon Amphibian Species of the World (3 juillet 2015)[1] :
Les Ranidae sont une famille d'amphibiens. Elle a été créée en 1814 par Constantine Samuel Rafinesque, naturaliste et archéologue américain d'origine franco-germano-italienne. La légende[Laquelle ?] raconte que ces amphibiens seraient capables de digérer une pierre.
Ra é o nome galego para designar os anfibios anuros de varias familias, especialmente dos ránidos (Ranidae) e, máis especificamente, os membros do xénero Rana.
Para a xente non moi versada en herpetoloxía, todos os anuros de pel máis ou menos lisa, que dan grandes saltos e viven preto da auga, son ras, mentres que os de pel rugosa, corpo máis repoludo, movementos máis torpes, de hábitos máis terrestres, son sapos. Porén, de seguirmos no criterio filoxenético, veremos que a ra de Santo Antón ou rela (Hyla arborea), está moito máis emparentada co sapo común (Bufo bufo) que coa ra verde (Rana perezi).[1]
Porque para o común da xente a palabra sapo suxire un animal feo, de cor discreta, desagradábel, torpe e nocivo. O escaso interese que suscitan e a tradicional aversión do mundo rural por eles, propicia o descoñecemento das diferenzas entre especies, e todas son chamadas vulgarmente "sapos". En realidade, todas as especies de sapos que habitan en Galicia caracterízanse polo seu aspecto repoludo, coas patas traseiras curtas e a pel verrugosa en maior ou menor grao, a maioría de costumes nocturnos e bastante independentes da auga.[2] Pero non hai que esquecer que todas as especies galegas de sapos non son velenosas, e que noutras partes do mundo, hai "ras velenosas" (tamén "sapos velenosos"), e que hai sapos de cores rechamantes.
Reprodúcense por ovos, dos que nacen os cágados. O cágado (tamén chamado cabezolo, cabezudo, cagote, cagulo, cullarapo, cullareto, culler, ou relo)[3] é a larva dos anfibios, especialmente dos anuros como ras e sapos, que despois dunha metamorfose convértese en anfibio adulto. Xeralmente son larvas acuáticas, aínda que tamén hai algunhas terrestres.
En todo o mundo existen unhas 4 800 especies de ras. A maioría pasa a súa vida dentro ou cerca da agua. O seu tamaño é variábel. Entre as máis pequenas ras encontramos o coquí (Eleutherodactylus coqui), de Puerto Rico, mentres que a maior é a Conraua goliath de Camerún e Guinea Ecuatorial).
En Galicia hai catro especies de ras:
As ras habituais en Galicia teñen o dorso verdoso ou pardo, o abdome claro e os ollos saltóns. A palabra "ra" é un epiceno, carece de masculino: O sapo é un animal diferente.
Algunhas das especies denominadas "ras" son:
Ra é o nome galego para designar os anfibios anuros de varias familias, especialmente dos ránidos (Ranidae) e, máis especificamente, os membros do xénero Rana.
Para a xente non moi versada en herpetoloxía, todos os anuros de pel máis ou menos lisa, que dan grandes saltos e viven preto da auga, son ras, mentres que os de pel rugosa, corpo máis repoludo, movementos máis torpes, de hábitos máis terrestres, son sapos. Porén, de seguirmos no criterio filoxenético, veremos que a ra de Santo Antón ou rela (Hyla arborea), está moito máis emparentada co sapo común (Bufo bufo) que coa ra verde (Rana perezi).
Porque para o común da xente a palabra sapo suxire un animal feo, de cor discreta, desagradábel, torpe e nocivo. O escaso interese que suscitan e a tradicional aversión do mundo rural por eles, propicia o descoñecemento das diferenzas entre especies, e todas son chamadas vulgarmente "sapos". En realidade, todas as especies de sapos que habitan en Galicia caracterízanse polo seu aspecto repoludo, coas patas traseiras curtas e a pel verrugosa en maior ou menor grao, a maioría de costumes nocturnos e bastante independentes da auga. Pero non hai que esquecer que todas as especies galegas de sapos non son velenosas, e que noutras partes do mundo, hai "ras velenosas" (tamén "sapos velenosos"), e que hai sapos de cores rechamantes.
Reprodúcense por ovos, dos que nacen os cágados. O cágado (tamén chamado cabezolo, cabezudo, cagote, cagulo, cullarapo, cullareto, culler, ou relo) é a larva dos anfibios, especialmente dos anuros como ras e sapos, que despois dunha metamorfose convértese en anfibio adulto. Xeralmente son larvas acuáticas, aínda que tamén hai algunhas terrestres.
En todo o mundo existen unhas 4 800 especies de ras. A maioría pasa a súa vida dentro ou cerca da agua. O seu tamaño é variábel. Entre as máis pequenas ras encontramos o coquí (Eleutherodactylus coqui), de Puerto Rico, mentres que a maior é a Conraua goliath de Camerún e Guinea Ecuatorial).
Froskaætt, erkifroskar eða eiginlegir froskar (fræðiheiti: Ranidae) er ætt froskdýra af ættbálki froska.
I Ranidi (Ranidae Rafinesque, 1814) sono una famiglia di anfibi dell'ordine degli Anuri.[1]
Si tratta di anfibi provvisti di una cintura scapolare di tipo firmisterno (cioè le due metà sono saldate estremità con estremità).
La famiglia dei Ranidi è diffusa praticamente in tutto il mondo, tranne che in America meridionale, Sudafrica, Madagascar e gran parte dell'Australia.[1]
Comprende 26 generi, più alcune specie di incerta collocazione, per un totale di 419 specie:[1]
I Ranidi (Ranidae Rafinesque, 1814) sono una famiglia di anfibi dell'ordine degli Anuri.
Varlės (lot. Ranidae) – beuodegių varliagyvių (Anura) šeima. Gyvūnų oda lygi arba nežymiai rauplėta. Akys su horizontaliu vyzdžiu, turi judamus vokus. Patinų galvos šonuose yra balso maišai (rezonatoriai), kurie kvarkiant išsipučia. Viršutinis žandikaulis su kūgio formos dantimis, apatinis be dantų. Liežuvio galas giliai iškirptas, liežuvis išmetamas.
Gyvena visuose žemynuose, išskyrus arktines sritis, Australiją ir Pietų Amerikos pietinę dalį.
Veisimuisi pasirenka gerai įšildomas vandens telkinio vietas, kur gumulais išneršia kiaušinėlius. Liaudyje tie gumulai vadinami kurkulais.
Žiemoja vandens telkiniuose ar sausumoje. Tam dažniausiai pasirenka duobes, lapų krūvas, graužikų urvus, užsikasa į gruntą.
Lietuvoje savaime paplitę varlių šeimos penkios rūšys, priskiriamos Rana ir Pelophylax gentims:
Pasaulyje yra apie 500 rūšių, priklausančių apie 61 genčiai, nors dėl genčių kiekio nėra vieningos nuomonės:
Lietuvos vabalai: | juodvabaliai (Tenebrionidae) | minkštavabaliai (Cantharidae) | Boružės (Coccinellidae)
Varlės (lot. Ranidae) – beuodegių varliagyvių (Anura) šeima. Gyvūnų oda lygi arba nežymiai rauplėta. Akys su horizontaliu vyzdžiu, turi judamus vokus. Patinų galvos šonuose yra balso maišai (rezonatoriai), kurie kvarkiant išsipučia. Viršutinis žandikaulis su kūgio formos dantimis, apatinis be dantų. Liežuvio galas giliai iškirptas, liežuvis išmetamas.
Varlės akisGyvena visuose žemynuose, išskyrus arktines sritis, Australiją ir Pietų Amerikos pietinę dalį.
Veisimuisi pasirenka gerai įšildomas vandens telkinio vietas, kur gumulais išneršia kiaušinėlius. Liaudyje tie gumulai vadinami kurkulais.
Varlių kiaušinėliaiŽiemoja vandens telkiniuose ar sausumoje. Tam dažniausiai pasirenka duobes, lapų krūvas, graužikų urvus, užsikasa į gruntą.
Lietuvoje savaime paplitę varlių šeimos penkios rūšys, priskiriamos Rana ir Pelophylax gentims:
Didžioji kūdrinė varlė (Pelophylax kl. esculentus) Mažoji kūdrinė varlė (Pelophylax lessonae) Ežerinė varlė (Pelophylax ridibundus) Pievinė varlė (Rana temporaria) Smailiasnukė varlė (Rana arvalis)Varžu dzimta (Ranidae) ir viena no lielākajām un plašākajām bezastaino abinieku (Anura) dzimtām, kas apvieno 372 mūsdienās dzīvojošas varžu sugas un kas tiek iedalītas 16 ģintīs.[1] Nesenā pagātnē varžu dzimtai saskaņā ar jaunākajiem ģenētiskajiem pētījumiem ir veikta revīzija un daudzas kādreizējās varžu ģintis izdalītas jaunās dzimtās, tādēļ dzimta mūsdienās ir kļuvusi mazāka.[2] Varžu dzimtas sugas mājo gandrīz visos kontinentos, izņemot Antarktīdu. Tās nav sastopamas Dienvidamerikas pašos dienvidos, Āfrikas dienvidos, Madagaskarā un lielākajā daļā Austrālijas.[1]
Latvijā sastopamas 5 varžu dzimtas sugas: parastā varde (Rana temporaria), purva varde (Rana arvalis), ezera varde (Pelophylax ridibundus), dīķa varde (Pelophylax lessonae) un zaļā varde (Pelophylax kl. esculentus).[3] Latvijā visbiežāk sastopamā varžu suga ir parastā varde.
Varžu dzimtas sugām ir raksturīga gluda un mitra āda, spēcīgas, garas kājas un pakaļkāju pēdām peldpleznas. Varžu sugas ir vidēji lieli bezastainie abinieki. Mazākā dzimtā ir Ziemeļamerikā dzīvojošā meža varde (Lithobates sylvatica), kuras mazāko īpatņu ķermeņa garums ir 37 mm.[4] Lielākā daļa varžu sugas dzīvo ūdenī vai tuvu ūdenstilpnei. Visas sugas ūdenī nērš ikrus, no kuriem attīstās kurkuļi, bet tie metamorfozes ceļā kļūst par uz sauszemes dzīvojošām vardēm.
Varžu dzimta (Ranidae)[1]
Varžu dzimta (Ranidae) ir viena no lielākajām un plašākajām bezastaino abinieku (Anura) dzimtām, kas apvieno 372 mūsdienās dzīvojošas varžu sugas un kas tiek iedalītas 16 ģintīs. Nesenā pagātnē varžu dzimtai saskaņā ar jaunākajiem ģenētiskajiem pētījumiem ir veikta revīzija un daudzas kādreizējās varžu ģintis izdalītas jaunās dzimtās, tādēļ dzimta mūsdienās ir kļuvusi mazāka. Varžu dzimtas sugas mājo gandrīz visos kontinentos, izņemot Antarktīdu. Tās nav sastopamas Dienvidamerikas pašos dienvidos, Āfrikas dienvidos, Madagaskarā un lielākajā daļā Austrālijas.
Echte kikkers[1] (Ranidae) zijn een familie uit de orde kikkers (Anura).[2] Er zijn ongeveer 380 soorten die vrijwel wereldwijd voorkomen. Het is een van de bekendste families van kikkers en de meeste vertegenwoordigers zien er typisch kikker-achtig uit.[3]
De familie is in Europa ruim vertegenwoordigd, vrijwel alle soorten die in Nederland en België voorkomen behoren tot de Ranidae. Tussen de diverse soorten bestaan veel hybriden; vruchtbare kruisingen tussen verschillende soorten.
Alle soorten eten kleine ongewervelden en hebben slangen en vogels als belangrijkste vijand.
De groep werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Constantine Samuel Rafinesque-Schmaltz in 1814. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Ranae gebruikt. Een van de bekendste geslachten is het geslacht Rana.
Vele soorten kikkers die tegenwoordig tot ander families van kikkers worden gerekend, hebben vroeger Rana als wetenschappelijke geslachtsnaam Rana gehad. Een voorbeeld is de bekende boomkikker (Hyla arborea), die tegenwoordig tot de boomkikkers wordt gerekend maar oorspronkelijk werd beschreven als Rana arborea.[2]
Echte kikkers komen wereldwijd voor, maar niet in Zuid-Amerika en ze ontbreken ook in grote delen van Australië.[2] Veel soorten die vroeger wel tot de Ranidae werden gerekend, maar nu niet meer, komen echter wel in deze werelddelen voor zodat de literatuur hierover niet altijd eenduidig is.
Vrijwel alle soorten leven in het zoete water of blijven in de nabijheid hiervan. Sommige soorten leven meer op het land en komen alleen naar het water om de eieren af te zetten, een voorbeeld is de boskikker (Lithobates sylvaticus). Andere soorten zijn juist sterk aan het water gebonden en van sommige soorten is bekend dat ze het ook in brak water uithouden.
Ook in België en Nederland komen verschillende soorten voor, zie ook onder taxonomie.
Echte kikkers hebben een peervormig, afgeplat lichaam dat een gestroomlijnde vorm heeft. De kop is meestal puntig en heeft grote ogen en tevens grote trommelvliezen of tympana. Veel soorten zijn te onderscheiden aan de vorm van de snuit in combinatie met de grootte van de ogen en trommelvliezen. Vaak wordt ook de relatieve grootte van het oog ten opzichte van het trommelvlies gebruikt.
De lichaamskleur is meestal groen of bruin, van slechts weinig soorten zijn felle kleuren bekend, in tegenstelling tot veel andere families van kikkers. Vrijwel alle soorten zijn groen of bruin, de groene kikkers zijn meestal in het water te vinden terwijl de bruine kikkers meer aan de oever van het water leven.
De voorpoten zijn veel kleiner dan de achterpoten en zijn ook vrij kort. De achterpoten zijn groter, beweeglijker en met name gespierder dan de voorpoten, alle soorten zijn goede springers en zwemmers. De tenen van de achterpoten zijn verbonden met zwemvliezen.[4] De exacte grootte van de zwemvliezen is ook een determinatiekenmerk; bij sommige soorten reikt het vlies tot halverwege de teen en bij andere soorten tot het einde van de teen.
De echte kikkers hebben vaak -maar zeker niet altijd- een gladde huid. De kikkers hebben geen ontwikkelde gifklieren of parotoïden achter de ogen. Wel komen vaak dorsolaterale lijsten voor, dit zijn langwerpige klierstructuren aan weerszijden van de rug.
De echte kikkers zijn waterbewoners, enkele soorten betreden alleen het water in de voortplantingstijd en leven in de strooisellaag van het bos. Alle soorten zijn voornamelijk insecteneters en eten ook andere kleine ongewervelden zoals wormen en duizendpotigen. De grotere soorten eten zelfs kleine gewervelden, van de tot 20 centimeter lange Amerikaanse stierkikker is waargenomen dat ook kleine slangen worden buitgemaakt. Van veel soorten is kannibalisme bekend, zowel eigen soortgenoten als andere soorten kikkers worden gegeten.
Echte kikkers kunnen gedurende de voortplantingstijd in grote aantallen worden aangetroffen in het water. Ze leggen hun eieren altijd in het water, waarin de larven zich vervolgens ontwikkelen. De mannetjes wachten hierbij de vrouwtjes op, die worden besprongen en niet meer worden verlaten voor ze een eiklomp hebben afgezet. Deze wordt vervolgens door het mannetje voorzien van zaad. Er worden vaak grote aantallen eieren geproduceerd, waarvan er slechts enkele het volwassen stadium bereiken.[4] Van veel andere families van kikkers is bekend dat ze de eieren een tijdje met zich meedragen of dat de eieren zich op het land ontwikkelen, bij de echte kikkers komt dit echter niet voor.[3]
Belangrijke vijanden zijn slangen en vogels. Binnen Europa zijn het voornamelijk de ringslang en de dobbelsteenslang die jagen op kikkers die in het water leven. Verschillende rovende vogels zoals de blauwe reiger leven van kikkers, en dan voornamelijk soorten uit deze familie.
Over de indeling is nog veel discussie; de groep werd vroeger onderverdeeld in verschillende onderfamilies, maar dit concept is tegenwoordig verlaten. De familie van de echte kikkers wordt tegenwoordig verdeeld in zestien geslachten en meer dan 350 soorten, volgens andere indelingen meer dan 750 soorten.
Ook wordt de familie pijlgifkikkers (Dendrobatidae) soms tot de echte kikkers gerekend. Gezien het feit dat DNA-analyse steeds meer duidelijkheid brengt over de verwantschappen zal de huidige indeling nog veranderen. Enkele geslachten, zoals Micrixalus en Conraua die lange tijd tot de Ranidae werden gerekend, behoort recentelijk tot andere families.
Onderstaand zijn alle geslachten en enkele bekendere soorten weergegeven.
Familie Echte kikkers (Ranidae)
Veel soorten kikkers in Nederland en België vallen onder de familie echte kikkers. Vijf soorten zijn van nature inheems in Nederland en België, een aantal hiervan zijn tevens de bekendste kikkersoorten in West-Europa;
Ook de Amerikaanse stierkikker (Lithobates catesbeianus) leeft in westelijk Europa, maar deze invasieve soort is uitgezet en ontsnapt uit vijvers en schadelijk voor de inheemse soorten waardoor er alles aan gedaan wordt om deze soort juist terug te dringen.
Echte kikkers (Ranidae) zijn een familie uit de orde kikkers (Anura). Er zijn ongeveer 380 soorten die vrijwel wereldwijd voorkomen. Het is een van de bekendste families van kikkers en de meeste vertegenwoordigers zien er typisch kikker-achtig uit.
De familie is in Europa ruim vertegenwoordigd, vrijwel alle soorten die in Nederland en België voorkomen behoren tot de Ranidae. Tussen de diverse soorten bestaan veel hybriden; vruchtbare kruisingen tussen verschillende soorten.
Alle soorten eten kleine ongewervelden en hebben slangen en vogels als belangrijkste vijand.
Ekte frosker er en familie av springpadder som har kraftige bakben (springben) med svømmehud, korte forben, glatt, slimet hud med enkelte vorter (kjertler) på ryggsiden, små tenner bare i overkjeven, og baktil todelt tunge, festet forrest i munnen.
Til disse hører de fire norske artene, nemlig buttsnutefrosk, spissnutefrosk, damfrosk og latterfrosk. Ellers er det kjent en rekke andre arter både i Europa, Asia, Afrika og Amerika. I Australia finnes bare en art, australsk skogsfrosk, som holder seg helt nord i landet.
Gruppen er veldig variert når det gjelder størrelse. De fleste artene legger eggene sine i vann og går gjennom et rumpetroll-stadium.
Ekte frosker er en familie av springpadder som har kraftige bakben (springben) med svømmehud, korte forben, glatt, slimet hud med enkelte vorter (kjertler) på ryggsiden, små tenner bare i overkjeven, og baktil todelt tunge, festet forrest i munnen.
Til disse hører de fire norske artene, nemlig buttsnutefrosk, spissnutefrosk, damfrosk og latterfrosk. Ellers er det kjent en rekke andre arter både i Europa, Asia, Afrika og Amerika. I Australia finnes bare en art, australsk skogsfrosk, som holder seg helt nord i landet.
Gruppen er veldig variert når det gjelder størrelse. De fleste artene legger eggene sine i vann og går gjennom et rumpetroll-stadium.
Żabowate (Ranidae), tzw. żaby właściwe – rodzina płazów bezogonowych zaliczanych do grupy Neobatrachia.
Rodzina kosmopolityczna z wyjątkiem południowej Ameryki Południowej, południowej Afryki, Madagaskaru i większość z Australii[2].
Do rodziny żabowatych należą następujące rodzaje[2]:
Żabowate (Ranidae), tzw. żaby właściwe – rodzina płazów bezogonowych zaliczanych do grupy Neobatrachia.
As rãs verdadeiras, família Ranidae, têm a distribuição mais ampla de qualquer família de rãs. Eles são abundantes na maior parte do mundo, ocorrendo em todos os continentes, exceto na Antártida. Os sapos verdadeiros estão presentes na América do Norte, norte da América do Sul, Europa, África (incluindo Madagascar ) e Ásia. A faixa asiática se estende pelas Índias Orientais até a Nova Guiné e uma única espécie (a rã-da-madeira australiana (Hylarana daemelii)) se espalhou para o extremo norte da Austrália.
Normalmente, as rãs verdadeiras são lisos e de pele úmida, com pernas grandes e poderosas e pés extensamente palmados. As rãs verdadeiras variam muito em tamanho, desde pequenos — como o rã da madeira (Lithobates sylvatica) — até grandes.
Muitas das rãs verdadeiro são aquáticos ou vivem perto da água. A maioria das espécies põe seus ovos na água e passa por um estágio de girino. No entanto, como na maioria das famílias de rãs, há uma grande variação de habitat dentro da família. Existem também espécies arbóreas de sapos verdadeiros, e a família inclui alguns dos poucos anfíbios que podem viver em água salobra.[1]
As subdivisões dos Ranidae ainda são uma questão de disputa, embora a maioria esteja chegando a um acordo. Várias antigas subfamílias são agora reconhecidas como famílias separadas ( Petropedetidae, Cacoterninae, Mantellidae e Dicroglossidae ). O gênero Rana agora foi dividido e está muito reduzido em tamanho.
Embora muito pouco da vasta diversidade de sapos verdadeiros tenha sido objeto de estudos recentes para dizer algo definitivo, em meados de 2008, os estudos estão em andamento e várias linhagens são reconhecíveis.[2][3][4]
A seguinte filogenia de alguns gêneros foi recuperada por Che et al., 2007 usando genes mitocondriais.[6]
Sylvirana (1)
Sylvirana (2)
Sylvirana (3)
Sylvirana (4)
A maioria das subfamílias anteriormente incluídas em Ranidae agora são tratadas como famílias separadas, restando apenas Raninae. Os seguintes gêneros são reconhecidos na família Ranidae:
Vários táxons são colocados em Ranidae incertae sedis, ou seja, seu status taxonômico é muito incerto para permitir uma colocação mais específica.
As rãs verdadeiras, família Ranidae, têm a distribuição mais ampla de qualquer família de rãs. Eles são abundantes na maior parte do mundo, ocorrendo em todos os continentes, exceto na Antártida. Os sapos verdadeiros estão presentes na América do Norte, norte da América do Sul, Europa, África (incluindo Madagascar ) e Ásia. A faixa asiática se estende pelas Índias Orientais até a Nova Guiné e uma única espécie (a rã-da-madeira australiana (Hylarana daemelii)) se espalhou para o extremo norte da Austrália.
Normalmente, as rãs verdadeiras são lisos e de pele úmida, com pernas grandes e poderosas e pés extensamente palmados. As rãs verdadeiras variam muito em tamanho, desde pequenos — como o rã da madeira (Lithobates sylvatica) — até grandes.
Muitas das rãs verdadeiro são aquáticos ou vivem perto da água. A maioria das espécies põe seus ovos na água e passa por um estágio de girino. No entanto, como na maioria das famílias de rãs, há uma grande variação de habitat dentro da família. Existem também espécies arbóreas de sapos verdadeiros, e a família inclui alguns dos poucos anfíbios que podem viver em água salobra.
Prave žabe (znanstveno ime Ranidae) so družina v redu Anura (brezrepe dvoživke), razred Amphibia (dvoživke).
Prsti na sprednjih in zadnjih nogah so brez prijemalnih ploščic. Zenice so vodoravne in eliptične. Koža je po zgornji strani gladka. Živijo v vodnih in kopenskih habitatih. V Evropi živijo pripadniki rodu Rana (prava žaba), ki so dobro razširjene.
Prave žabe (znanstveno ime Ranidae) so družina v redu Anura (brezrepe dvoživke), razred Amphibia (dvoživke).
Prsti na sprednjih in zadnjih nogah so brez prijemalnih ploščic. Zenice so vodoravne in eliptične. Koža je po zgornji strani gladka. Živijo v vodnih in kopenskih habitatih. V Evropi živijo pripadniki rodu Rana (prava žaba), ki so dobro razširjene.
Äkta grodor (Ranidae) är en familj stjärtlösa groddjur. Familjen omfattar ungefär 700 arter utspridda över hela världen, med undantag för Antarktis. I Australien förekommer dock blott en enda art Hylarana daemeli.
De äkta grodorna varierar mycket i storlek. I familjen finns den största grodan i världen Conraua goliath, men också ett stort antal mycket små grodor.
De flesta av arterna i familjen lever i eller nära vatten och lägger sina ägg i vatten. De genomgår vanligen ett grodyngelstadium. Arterna i släktet Tomopterna gräver däremot ner sig i hålor, och det finns också trädlevande arter inom familjen.
Typiskt har de äkta grodorna slätt, fuktigt skinn och starka bakben med välutvecklad simhud mellan tårna.
Släkten inom familjen, i alfabetisk ordning, enligt Catalogue of Life:[2]
Äkta grodor (Ranidae) är en familj stjärtlösa groddjur. Familjen omfattar ungefär 700 arter utspridda över hela världen, med undantag för Antarktis. I Australien förekommer dock blott en enda art Hylarana daemeli.
De äkta grodorna varierar mycket i storlek. I familjen finns den största grodan i världen Conraua goliath, men också ett stort antal mycket små grodor.
De flesta av arterna i familjen lever i eller nära vatten och lägger sina ägg i vatten. De genomgår vanligen ett grodyngelstadium. Arterna i släktet Tomopterna gräver däremot ner sig i hålor, och det finns också trädlevande arter inom familjen.
Typiskt har de äkta grodorna slätt, fuktigt skinn och starka bakben med välutvecklad simhud mellan tårna.
Su kurbağasıgiller (Ranidae), güneybatı Antarktika hariç bütün dünyada yayılım gösteren, yaklaşık 260 türden oluşan kurbağa familyası. Bacakları oldukça uzun olup, dilleri ağız tabanına ön taraftan bağlanmıştır, arka ucu serbest ve çoğunlukla çatallıdır. Kulak zarı daima mevcuttur. Sucul kurbağalardır.
Türkiye faunasında 2 cinste toplam 8 türle temsil edilir[1].
Su kurbağasıgiller (Ranidae), güneybatı Antarktika hariç bütün dünyada yayılım gösteren, yaklaşık 260 türden oluşan kurbağa familyası. Bacakları oldukça uzun olup, dilleri ağız tabanına ön taraftan bağlanmıştır, arka ucu serbest ve çoğunlukla çatallıdır. Kulak zarı daima mevcuttur. Sucul kurbağalardır.
Türkiye faunasında 2 cinste toplam 8 türle temsil edilir.
Загальна довжина представників цієї родини коливається від 5 до 30 см. Зовнішній вигляд досить мінливий, а деякі тропічні види схожі на ропух. Привушні залози (паротиди) не виражені. Зіниця горизонтальна, еліптична. Верхня щелепа із зубами (на нижній немає). Задні кінцівки зазвичай подовжені. Плавальні перетинки зазвичай добре розвинені.
Більшість видів наземні, мешкають у водоймах або біля них, але є і деревні форми (у тропіках). При паруванні самець обхоплює самку позаду передніх кінцівок (аксилярний амплексус). Ікра здебільшого відкладається в воду, але у тропіках відомі випадки прямого розвитку наземних яєць і різні форми турботи про потомство.
Поширені майже на всіх материках, окрім Антарктиди, відсутні на більшій частині Південної Америки, островах Карибського басейну, в Австралії (крім крайньої півночі), Тасманії та Нової Зеландії, на більшості островів Океанії. Населяють о. Нову Гвінею і низку сусідніх архіпелагів (Соломонові острови, Фіджі та інші).
Види поза родів:
Họ Ếch nhái[1] là một họ động vật lưỡng cư trong bộ Anura. Họ này có 362 loài. Chúng có phạm vi phân bố rộng nhất trong các họ ếch. Chúng có mặt ở hầu hết các châu lục trừ Nam Cực. Họ Ranidae có mặt ở Bắc Mỹ, phía bắc Nam Mỹ, Châu Âu, Châu Á, Madagascar, Châu Phi, và từ Đông Ấn đến New Guinea.
Thông thường, những loài ếch thật sự có làn da mịn và ẩm ướt, cặp chân mạnh mẽ và có màng rộng. Những loài ếch thật sự rất khác nhau vế kích cỡ, từ nhỏ như Rana sylvatica đến loài ếch lớn nhất thế giới Conraua goliath.
Đa số trong số chúng là loài sống gần nước, hầu hết các loài đẻ trứng trong nước và trải qua giai đoạn nòng nọc. Ngoài ra còn có một số loài sống trên cây và một số rất ít các loài có thể sinh sống ở nước lợ. [2].
Họ Ranidae gồm các chi sau:
Phương tiện liên quan tới Ranidae tại Wikimedia Commons
Họ Ếch nhái là một họ động vật lưỡng cư trong bộ Anura. Họ này có 362 loài. Chúng có phạm vi phân bố rộng nhất trong các họ ếch. Chúng có mặt ở hầu hết các châu lục trừ Nam Cực. Họ Ranidae có mặt ở Bắc Mỹ, phía bắc Nam Mỹ, Châu Âu, Châu Á, Madagascar, Châu Phi, và từ Đông Ấn đến New Guinea.
Thông thường, những loài ếch thật sự có làn da mịn và ẩm ướt, cặp chân mạnh mẽ và có màng rộng. Những loài ếch thật sự rất khác nhau vế kích cỡ, từ nhỏ như Rana sylvatica đến loài ếch lớn nhất thế giới Conraua goliath.
Đa số trong số chúng là loài sống gần nước, hầu hết các loài đẻ trứng trong nước và trải qua giai đoạn nòng nọc. Ngoài ra còn có một số loài sống trên cây và một số rất ít các loài có thể sinh sống ở nước lợ. .
Самцы во время спаривания охватывают самок передними ногами позади основания передних конечностей самок, причем пальцы правой и левой лапы самца соприкасаются на груди самки (амплексус).
Икру в форме комочков откладывают, как правило, в воду, но в тропиках известны виды с прямым развитием наземных яиц и различные формы заботы о потомстве[2].
Распространены почти повсеместно, за исключением южной части Южной Америки, Южной Африки, Мадагаскара и большей части Австралии[6].
На октябрь 2018 года в семейство включают 26 родов и 395 видов[6][1].
Самцы во время спаривания охватывают самок передними ногами позади основания передних конечностей самок, причем пальцы правой и левой лапы самца соприкасаются на груди самки (амплексус).
Икру в форме комочков откладывают, как правило, в воду, но в тропиках известны виды с прямым развитием наземных яиц и различные формы заботы о потомстве.
蛙科(Ranidae),台灣譯赤蛙科,是無尾目的一個科,其下的蛙類分布於世界各地,除南极洲外,其他各洲皆有分布。
赤蛙科具有平滑、潮湿的皮肤,肢大而且有力,後足趾間蹼發達。腰部纖細。骨質胸骨。水平瞳孔,日行性動物。赤蛙科体型相差很大,从个头很小的林蛙(Rana sylvatica),世界上最大的蛙巨谐蛙(Conraua goliath)曾為此科,現分入Conrauidae科。
赤蛙科很多种类生活在水中,或靠近水的地方。多数种类将卵产在水中,经历蝌蚪阶段。
本科成員擁有強健的後肢,四肢具蹼。幼生期為水生蝌蚪期,成蛙則一般可以水陸兩棲。
本科的分類目前仍有爭議,目前學界傾向將其下的亞科提升為獨立科別。
本科成員分布相當廣泛,除南极洲外,其餘各大洲皆有分布。分布區域包含北美洲、南美洲北部、歐洲、非洲(包含馬達加斯加)、亞洲。澳洲僅有一種澳洲木蛙(英语:Papurana daemeli)(Papurana daemeli)分布於澳大利亞北部。
目前蛙屬共分24屬,本列表參考自amphibiaweb[1]:
蛙科(Ranidae),台灣譯赤蛙科,是無尾目的一個科,其下的蛙類分布於世界各地,除南极洲外,其他各洲皆有分布。
赤蛙科具有平滑、潮湿的皮肤,肢大而且有力,後足趾間蹼發達。腰部纖細。骨質胸骨。水平瞳孔,日行性動物。赤蛙科体型相差很大,从个头很小的林蛙(Rana sylvatica),世界上最大的蛙巨谐蛙(Conraua goliath)曾為此科,現分入Conrauidae科。
赤蛙科很多种类生活在水中,或靠近水的地方。多数种类将卵产在水中,经历蝌蚪阶段。
Ranina Batsch, 1796[1]
Ranaridia Rafinesque, 1814[1]
アカガエル科(アカガエルか、Ranidae)は、無尾目に分類される科。
アフリカ大陸南部、オーストラリア大陸の大部分、南アメリカ大陸南部、マダガスカルなどを除いて汎世界的に分布する[1]。
四肢が発達し、動作が敏捷で、跳躍力や遊泳力に優れた種が多い。その高い運動能力を支えるべく骨格や筋肉も発達しているため、直線的で角ばった体型をしている種が多い。背に背側線(はいそくせん)を持つ種が多いのも本科の特徴の1つだが、ウシガエルのように持たない種も存在する。赤褐色の体色を持つ種が多いためにアカガエル科とされるが、緑色、黒色、灰色などの種も存在する。ほとんどの種が鮮やかで多様な斑紋を体色に持つ。ツチガエルなどのように体の表面全体にいぼがある種も存在する。オスの鳴嚢は両頬にある種が多い。アオガエル科やアマガエル科の多くの種と異なり、指先に吸盤がないため成体は樹上生活には適応せず、生息域は水際から大きく離れることはない。また環境に合わせて体色を変えられる種も存在しない。
以下の分類はAmphibian Species of the World・AmphibiaWebに・属和名は日本爬虫両棲類学会の標準和名案・倉本(1993)に従うものとする[1][2][3][4]。ただしAmphibiaWebではアメリカアカガエル属とPseudorana属を認めず、アカガエル属に含んでいる[3]。
ウシガエルのように食用にされることもある。明治時代はカレーライスの肉に使われたこともあった。
日本では本科の構成種を河川や水田で見かけることができる。しかし河川工事や水田の減少等の原因で生息数は減少している。特に南西諸島に生息する種は環境破壊等により生息数が激減し、地方自治体指定の天然記念物や環境省のレッドリストに記載されている種も少なくない。
ペットとして飼われる種類も多い。
アカガエル科(アカガエルか、Ranidae)は、無尾目に分類される科。
개구리과(Ranidae)는 개구리목에 속하는 양서류 과의 하나이다. 전 세계에 가장 널리 분포하는 개구리류로 16속 359종으로 이루어져 있다. 남극을 제외한 전 세계 모든 대륙에서 아주 풍부하게 발견된다. 북아메리카와 남아메리카 북부 지역, 아시아, 마다가스카르 섬, 아프리카 대륙, 그리고 동인도제도부터 뉴기니 섬에 이르는 지역에 분포한다.
2014년 현재, 개구리목의 계통 분류는 다음과 같다.[1][2]
신와아목 개구리상과