dcsimg

Distribution ( İspanyolca; Kastilyaca )

IABIN tarafından sağlandı
Chile Central
lisans
cc-by-nc-sa-3.0
telif hakkı
Universidad de Santiago de Chile
yazar
Pablo Gutierrez
ortak site
IABIN

Xuclamel negre ( Katalanca; Valensiyaca )

wikipedia CA tarafından sağlandı

El xuclamel negre (Lonicera nigra)[1] és un arbust de la família de les caprifoliàcies. També rep el nom de tintillaina borda.[2][3]

Descripció

És un arbust caducifoli d'entre 1 i 2 metres d'alçada, dret i amb les branques de color bru i glabres.

Les seves fulles, de 2 a 6 cm, són ovades, oposades, amb els nervis prims i translúcids i peciolades.

La floració té lloc entre els mesos de maig i juliol. Les flors són blanques, sovint tacades de color rosat i reunides de 2 en 2. El peduncle mesura entre 2 i 4 cm de llargada i sovint surt de l'axil·la de les fulles. La corol·la és tubular, d'1 cm aproximadament, oberta en 2 llavis desiguals, l'inferior enter i el superior dividit en 4 lòbuls i amb 5 estams que sobresurten del tub de la corol·la.

El fruit és una baia de color negre, de forma esfèrica, disposades de 2 en 2.

Distribució i hàbitat

És una espècie que es pot trobar a zones muntanyoses del centre i sud d'Europa.

A Catalunya es pot trobar en zones avetoses, fagedes de la zona pirinenca i la zona del Montseny, entre els 1.200 i els 2.200 metres d'altitud.[4]

Etimologia

El nom nigra prové del llatí, que significa "negre".

Referències

  1. Pascual, Ramon. Guia dels arbustos dels Països Catalans (en català). Barcelona: Pòrtic, 1990, p. 216-217. ISBN 84-7306-407-0.
  2. «Herbari Virtual - Universitat de Valencia» (en català). [Consulta: 17 gener 2016].
  3. «FloraCatalana.net» (en català). [Consulta: 17 gener 2016].
  4. «Banc de dades de biodiversitat de Catalunya» (en català). [Consulta: 18 gener 2016].
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autors i editors de Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia CA

Xuclamel negre: Brief Summary ( Katalanca; Valensiyaca )

wikipedia CA tarafından sağlandı

El xuclamel negre (Lonicera nigra) és un arbust de la família de les caprifoliàcies. També rep el nom de tintillaina borda.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autors i editors de Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia CA

Zimolez černý ( Çekçe )

wikipedia CZ tarafından sağlandı

Zimolez černý (Lonicera nigra) je rostlina z čeledě zimolezovité. Je velmi jedovatá. Vyskytuje se v horách střední a jižní Evropy, v Alpách až do 2000 m n. m.

Popis

Zimolez černý je nízký keř, až 2 metry vysoký. Stonek je světle hnědý, tenký s bílým plným jádrem. Listy jsou široké, dlouhé 4-6 cm. V horní části jsou ostré, na základně zaoblené nebo klínovité. Mají lehké zářezy na okrajích. Květy rostliny mají bílou barvu a jsou dlouhé 8-10 mm. Rostou od května do června. Plody mají elipsovitý tvar, jsou černé, velké 8-10 mm. Dorůstají v červenci a v srpnu. Uvnitř plodů jsou dvě elipsovitá semena, asi 4 milimetry dlouhá.

Synonyma

  • Caprifolium roseum Lam.
  • Chamaecerasus nigra (L.) Delarbre
  • Xylosteum nigrum (L.) Dum. Courset
  • Lonicera carpatica Kit. ex Kanitz[2]

Odkazy

Reference

  1. Červený seznam IUCN 2018.1. 5. července 2018. Dostupné online. [cit. 2018-08-10]
  2. MÖLLEROVÁ, Jana. LONICERA NIGRA L. – zimolez černý / zemolez čierny [online]. botany.cz, 2009-7-27 [cit. 2015-04-20]. Dostupné online.

Externí odkazy

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia autoři a editory
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia CZ

Zimolez černý: Brief Summary ( Çekçe )

wikipedia CZ tarafından sağlandı

Zimolez černý (Lonicera nigra) je rostlina z čeledě zimolezovité. Je velmi jedovatá. Vyskytuje se v horách střední a jižní Evropy, v Alpách až do 2000 m n. m.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia autoři a editory
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia CZ

Schwarze Heckenkirsche ( Almanca )

wikipedia DE tarafından sağlandı

Die Schwarze Heckenkirsche (Lonicera nigra) ist ein Strauch aus der Familie der Geißblattgewächse (Caprifoliaceae). Der Name bezieht sich auf die schwarzen Früchte.

Merkmale

Die Schwarze Heckenkirsche ist ein aufrechter Strauch, dessen Stängel nicht winden. Sie erreicht eine Wuchshöhe von 50 bis 200 Zentimeter. Die Zweige sind dunkelbraun, kahl oder fast kahl, schlank und glatt. Sie besitzen ein weißes Mark, das im Querschnitt fünfeckig ist. Die Knospen sind eiförmig und spitz. Sie sind bis sieben Millimeter lang, kahl und tragen in ihrer Achsel Beiknospen. Die Knospenschuppen sind zugespitzt, besitzen einen Kiel und sind braun mit grau abschilfernder Epidermis.

Die Blätter sind bis neun Zentimeter lang und haben eine eilänglich-elliptische Blattform. Der Blattgrund ist breit keilförmig, die Blattspitze kurz zugespitzt oder stumpf. Sie sind nur an den Adern der Unterseite spärlich behaart oder ganz kahl. Die Blattoberseite ist lebhaft grün, die Unterseite heller, graugrün. Der Blattstiel ist bis fünf Millimeter lang.

 src=
Schwarze Heckenkirsche (Lonicera nigra), fruchtend
 src=
Schwarze Heckenkirsche (Lonicera nigra) in Blüte

Die Blüten stehen zu zweit an einem gemeinsamen Stiel, der in einer Blattachsel entspringt. Der Stiel ist drei- bis viermal so lang wie die Blüten. Der verwachsene Kelch besitzt fünf spitze, drüsig behaarte Zähne. Die Blütenkrone ist rötlich oder weiß und acht bis zehn Millimeter lang. Die Kronröhre ist kurz, der längere Saum ist zweilippig: die Oberlippe ist aufrecht und viergeteilt, die Unterlippe ist schmal und zurückgebogen. Es gibt fünf Staubblätter. Die Fruchtknoten eines Blütenpaares sind nur am Grund miteinander verwachsen. Der Griffel mit kopfiger Narbe reicht wie die Staubblätter nicht über die Krone hinaus. Die Blütezeit ist von April bis Juni. Die Bestäubung erfolgt durch Bienen.

Die Früchte sind schwarze Doppelbeeren mit blauem Reif. Sie haben einen Durchmesser von acht bis zehn Millimeter und reifen im Juli/August. Eine Beere enthält zwei flache, elliptische Samen von vier Millimetern Länge. Die Ausbreitung erfolgt durch Vögel. Die Beeren gelten teils als giftig, teils als ungenießbar.

Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 18.[1]

Vorkommen

Die Art kommt nur in den Gebirgslagen Süd-, Zentral- und Osteuropas vor. Sie hat ursprüngliche Vorkommen in den Ländern Spanien, Andorra, Frankreich, Deutschland, Schweiz, Liechtenstein, Österreich, Tschechien, Slowakei, Polen, Ungarn, Italien, Slowenien, Kroatien, Serbien, Montenegro, Bosnien-Herzegowina, Bulgarien, Griechenland, Rumänien, Ukraine.[2] In Norwegen ist sie ein Neophyt.[2] Die Nordgrenze in Deutschland sind Rhön, Frankenwald, Thüringer Wald, weiters Fichtelgebirge und Oberlausitz. Die Ostgrenze ist der Karpatenbogen. Im Westen kommt sie inselartig in Teilen der Pyrenäen, in den Cevennen, Vogesen und im südlichen Schwarzwald vor. Im Süden kommt sie im nördlichen Apennin vor, im Südosten bis nach Nordgriechenland. In der Poebene und der Ungarischen Tiefebene innerhalb des Areals fehlt sie.

Sie kommt in der montanen bis subalpinen Höhenstufe vor. In den Bayerischen Alpen steigt sie bis 1460 m, in Tirol bis 1900 m und in Graubünden bis 2000 m. In den Allgäuer Alpen steigt sie in Bayern am Häbelesgrund zwischen Breitenberg und Rotspitze bis zu 1600 m Meereshöhe auf.[3]

Sie bevorzugt subozeanisches Klima und wächst in den Bergmischwäldern unter Fichten, Tannen und Buchen, aber auch in Grünerlengebüschen und in Latschenkiefern-Beständen. Ihren Verbreitungsschwerpunkt in Mitteleuropa hat sie in Abies-Wäldern des Galio-Abietenion-Unterverbands, kommt aber auch in hochmontanen Fagion-, in krautreichen Piceieon-Wäldern und seltener in Gesellschaften der Prunetalia oder des Verbands Calamagrostion arundinaceae vor.[1]

Die Schwarze Heckenkirsche wächst vorwiegend auf frischen, mäßig nährstoffreichen, eher kalkarmen Böden.

Ökologie

Sie ist eine Schattenpflanze. Ihre Blüten werden durch Insekten, vor allem Bienen, bestäubt.[1]

Literatur

Der Artikel beruht auf folgender Literatur:

  • Peter Schütt, Ulla M. Lang: Lonicera nigra. In: Schütt, Weisgerber, Schuck, Lang, Stimm, Roloff: Enzyklopädie der Sträucher. Nikol, Hamburg 2006, S. 193–196. ISBN 978-3-937872-40-7
  • Siegmund Seybold (Hrsg.): Schmeil-Fitschen interaktiv (CD-Rom), Quelle & Meyer, Wiebelsheim 2001/2002, ISBN 3-494-01327-6

Einzelnachweise

  1. a b c Erich Oberdorfer: Pflanzensoziologische Exkursionsflora für Deutschland und angrenzende Gebiete. 8. Auflage. Stuttgart, Verlag Eugen Ulmer, 2001. Seite 877–878. ISBN 3-8001-3131-5
  2. a b E. von Raab-Straube (2017+): Caprifoliaceae. – In: Euro+Med Plantbase - the information resource for Euro-Mediterranean plant diversity. Datenblatt Caprifoliaceae
  3. Erhard Dörr, Wolfgang Lippert: Flora des Allgäus und seiner Umgebung. Band 2, IHW, Eching 2004, ISBN 3-930167-61-1, S. 522.
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia DE

Schwarze Heckenkirsche: Brief Summary ( Almanca )

wikipedia DE tarafından sağlandı

Die Schwarze Heckenkirsche (Lonicera nigra) ist ein Strauch aus der Familie der Geißblattgewächse (Caprifoliaceae). Der Name bezieht sich auf die schwarzen Früchte.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia DE

Lonicera nigra ( İngilizce )

wikipedia EN tarafından sağlandı

Lonicera nigra, known in English as black-berried honeysuckle[2] is a bush honeysuckle native to the mountains of central and southern Europe.[3][4]

References

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia authors and editors
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia EN

Lonicera nigra: Brief Summary ( İngilizce )

wikipedia EN tarafından sağlandı

Lonicera nigra, known in English as black-berried honeysuckle is a bush honeysuckle native to the mountains of central and southern Europe.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia authors and editors
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia EN

Chèvrefeuille noir ( Fransızca )

wikipedia FR tarafından sağlandı

Lonicera nigra

Le chèvrefeuille noir ou camérisier noir (Lonicera nigra), en anglais Blackberried Honeysuckle, en allemand Schwarze Heckenkirsche, en espagnol Xuclamel negre, en néerlendais Zwarte Kamperfolie est une liane arbustive de la famille des Caprifoliacées.

Synonyme

  • Lonicera carpatica Kitt.

Description

C'est un arbrisseau haut de 60 à 150 cm[1].

Caractéristiques

Organes reproducteurs

Graine

Habitat et répartition

C'est une plante de la montagne qui pousse entre 600 et 1 800 mètres.

L'aire de répartition est européenne méridionale.

En France, Lonicera nigra est présent dans les montagnes, des Pyrénées au Jura.

Notes et références

Source

Annexes

Article connexe

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia FR

Chèvrefeuille noir: Brief Summary ( Fransızca )

wikipedia FR tarafından sağlandı

Lonicera nigra

Le chèvrefeuille noir ou camérisier noir (Lonicera nigra), en anglais Blackberried Honeysuckle, en allemand Schwarze Heckenkirsche, en espagnol Xuclamel negre, en néerlendais Zwarte Kamperfolie est une liane arbustive de la famille des Caprifoliacées.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia FR

Crno pasje grožđe ( Hırvatça )

wikipedia hr Croatian tarafından sağlandı

Crno pasje grožđe (crna kozja krv, crna kozokrvina, lat. Lonicera nigra), listopadni grm iz porodice kozokrvnica (Caprifoliaceae) koji raste po srednjoj Europi.

Opis

Cvjetovi su mu ružičasti, po 2 na zajedničkoj stapci. Plod su mu dvije bobe u donjom dijelu srasle u jednu zajedničku plavocrnu bobu.

Sinonimi

  • Caprifolium nigrum (L.) Kuntze
  • Chamaecerasus nigra (L.) Medik.
  • Euchylia nigra (L.) Dulac
  • Lonicera barbinervis Kom.
  • Lonicera nigra subsp. barbinervis (Kom.) Nedol.
  • Lonicera nigra var. barbinervis (Kom.) Nakai
  • Xylosteon campaniflorum Lodd.
  • Xylosteon nigrum (L.) Medik.
Logotip Zajedničkog poslužitelja
Na Zajedničkom poslužitelju postoje datoteke vezane uz: Crno pasje grožđe
Logotip Wikivrsta
Wikivrste imaju podatke o: Lonicera nigra

Izvori

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autori i urednici Wikipedije

Crno pasje grožđe: Brief Summary ( Hırvatça )

wikipedia hr Croatian tarafından sağlandı

Crno pasje grožđe (crna kozja krv, crna kozokrvina, lat. Lonicera nigra), listopadni grm iz porodice kozokrvnica (Caprifoliaceae) koji raste po srednjoj Europi.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autori i urednici Wikipedije

Čorny kozylist ( Yukarı Sorbca )

wikipedia HSB tarafından sağlandı

Čorny kozylist (Lonicera nigra) je rostlina ze swójby kozylistowych rostlinow (Caprifoliaceae).

Wopis

Čorny kozylist je kerk.

Kćenjowe stołpiki su trójce hač štyri razy tak dołhe kaž běłojte kćenja.

Jahody su čorne, jenož na spódku zrosćene.

Stejnišćo

Rosće w hórskich měšanych lěsach.

Rozšěrjenje

Rostlina je w horinach srjedźneje a južneje Europje rozšěrjena.

Noty

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 213.
  2. W internetowym słowniku: Geißblatt

Žórła

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 464 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia authors and editors
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia HSB

Čorny kozylist: Brief Summary ( Yukarı Sorbca )

wikipedia HSB tarafından sağlandı

Čorny kozylist (Lonicera nigra) je rostlina ze swójby kozylistowych rostlinow (Caprifoliaceae).

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia authors and editors
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia HSB

Wiciokrzew czarny ( Lehçe )

wikipedia POL tarafından sağlandı

Wiciokrzew czarny, (syn. suchokrzew czarny) Lonicera nigra L.gatunek rośliny wieloletniej o zdrewniałym pnączu, należący do rodziny przewiertniowatych. Występuje w górach środkowej i południowej Europy, w Alpach do 2000 m n.p.m. Na terenie Polski występuje głównie w Sudetach oraz Karpatach od Beskidu Śląskiego po wschodnią część Bieszczadów, od 270 m n.p.m. w Sudetach Zachodnich do 1625 m n.p.m. w Tatrach. Gatunek neutralny wobec kontynentalizmu. Takson rodzimy lub trwale zadomowiony.

Morfologia

Pokrój
Krzew lub niskie drzewo o wysokości do dwóch metrów.
Łodyga
Pędy okrągłe cienkie, nagie z białym pełnym rdzeniem, jasnobrązowe, lekko połyskujące, w części wierzchołkowej krótko owłosione i pokryte ciemnymi gruczołkami.Na starszych gałęziach kora łuszczy się nierównymi płatami. Pąki wąskojajowate, wydłużone, czterokanciaste, odstające od pędów pod kątem ostrym. Łuski na szczycie zaostrzone, brązowe i nagie.
Liście
Szerokie, krótkoogonkowe, odwrotniejajowate do podłużnieeliptycznych o długości od 4 do 6 cm, na szczycie zaostrzone lub tępe, u nasady zaokrąglone lub klinowate, na brzegach lekko karbowane. Ulistnienie naprzeciwległe. Blaszki z wierzchu ciemnozielone owłosione tylko na nerwach, pod spodem sinozielone owłosione lub opuszone, na nerwach pokryte szorstkimi włoskami i brunatnymi gruczołkami.
Kwiaty
Kwiatostan dwukwiatowy, widlasto rozgałęziony na wspólnej łodydze. Kwiaty o długości od 8 do 10 mm, zrosłopłatkowe koloru różowobiałego lub białego, wyrastają zwykle w kątach liści, na szypułkach 1,5-4 cm długości, które są od trzech do czterech razy dłuższe niż kwiaty. Korona dwuwargowa z zewnątrz naga, wewnątrz owłosiona, górna warga jest wyprostowana i cztero podzielona, dolna warga jest wąska i zakrzywiona.Kwiat posiada pięć pręcików. Kwiaty rozwijają się w maju-czerwcu.
Owoc
Nibyjagody o wydłużonym elipsoidalnym kształcie o średnicy od ośmiu do dziesięciu milimetrów, czarne, z niebieskim nalotem, po dwie obok siebie zrośnięte nasadami i często niejednakowo wykształcone. Dojrzewają w lipcu i sierpniu. Jagoda zawiera dwa płaskie, eliptyczne nasiona długości czterech mm.

Biologia i ekologia

Rozwój
Krzew, autotrof, fanerofit, mrozoodporny. Kwitnie od maja do czerwca. zapylany jest głównie przez owady w głównie przez pszczoły. Rozsiewanie odbywa przez ptaki.
Siedlisko
Rośnie w górskich lasach świerkowych i jodłowych, lasach bukowych, zaroślach i ziołoroślach subalpejskich oraz w zbiorowiskach łęgowych w dolinach potoków. Preferuje obszary o klimacie umiarkowanie zimnym. Rośnie na stanowiskach półcienistych, na glebach świeżych, słabo kwaśnych, średnio zwięzłych i umiarkowanie ubogich.
Fitosocjologia
W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Pado-Sorbetum i gatunek wyróżniający dla zbiorowiska roślinności (Zb.) Acer pseudoplatanus-Aruncus sylvestris[2].
Roślina trująca
Zawiera saponiny i niewielkie ilości glikozydów cyjanogennych. Trujące są również owoce. Spożycie powoduje uszkodzenie nerek, zawroty głowy, sinicę, tachykardię, porażenie oddychania. Objawy: nudności, wymioty, pobudzenie, zaburzenia rytmu serca, krwawa biegunka, drgawki, rozszerzenie źrenic.

Znaczenie i zastosowanie

  • Rzadko uprawiany, sporadycznie stosowany jest w żywopłotach.
  • Owoce stanowią ulubiony pokarm wielu gatunków zwierząt.

Przypisy

  1. Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–.
  2. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

Bibliografia

  1. Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.
  2. Katalog roślin II. Drzewa, krzewy, byliny.. Warszawa: Agencja Promocji Zieleni, Związek Szkółkarzy Polskich, 2003. ISBN 83-912272-3-5.
p d e
Rodzime drzewa i krzewy Polski na podstawie Krytycznej listy roślin naczyniowych Polski (Mirek i in. 2002)Nagonasienne Drzewa i krzewy Okrytonasienne Krzewy i pnącza Drzewa
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia POL

Wiciokrzew czarny: Brief Summary ( Lehçe )

wikipedia POL tarafından sağlandı

Wiciokrzew czarny, (syn. suchokrzew czarny) Lonicera nigra L.gatunek rośliny wieloletniej o zdrewniałym pnączu, należący do rodziny przewiertniowatych. Występuje w górach środkowej i południowej Europy, w Alpach do 2000 m n.p.m. Na terenie Polski występuje głównie w Sudetach oraz Karpatach od Beskidu Śląskiego po wschodnią część Bieszczadów, od 270 m n.p.m. w Sudetach Zachodnich do 1625 m n.p.m. w Tatrach. Gatunek neutralny wobec kontynentalizmu. Takson rodzimy lub trwale zadomowiony.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia POL

Lonicera nigra ( Vietnamca )

wikipedia VI tarafından sağlandı

Lonicera nigra là một loài thực vật có hoa trong họ Kim ngân. Loài này được L. mô tả khoa học đầu tiên năm 1753.[1]

Hình ảnh

Chú thích

  1. ^ The Plant List (2010). Lonicera nigra. Truy cập ngày 18 tháng 9 năm 2013.

Liên kết ngoài


Hình tượng sơ khai Bài viết liên quan đến Bộ Tục đoạn này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia tác giả và biên tập viên
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia VI

Lonicera nigra: Brief Summary ( Vietnamca )

wikipedia VI tarafından sağlandı

Lonicera nigra là một loài thực vật có hoa trong họ Kim ngân. Loài này được L. mô tả khoa học đầu tiên năm 1753.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia tác giả và biên tập viên
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia VI

黑果忍冬 ( Çince )

wikipedia 中文维基百科 tarafından sağlandı
二名法 Lonicera nigra
Linn.

黑果忍冬学名Lonicera nigra)是忍冬科忍冬属的植物,为中国的特有植物。分布于中国大陆吉林等地,生长于海拔1,700米的地区,一般生于针叶林中和林缘,目前尚未由人工引种栽培。

别名

毛脉黑忍冬(东北木本植物图志)

异名

  • Lonicera nigra L. var. barbinervia (Kom.) Nakai f. changbaishana W. Wang et C. F. Fang
  • Lonicera nigra L. var. barbinervis (Kom.) Nakai

参考文献

  • 昆明植物研究所. 黑果忍冬. 《中国高等植物数据库全库》. 中国科学院微生物研究所. [2009-02-24]. (原始内容存档于2016-03-05).
小作品圖示这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。
 title=
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
维基百科作者和编辑

黑果忍冬: Brief Summary ( Çince )

wikipedia 中文维基百科 tarafından sağlandı

黑果忍冬(学名:Lonicera nigra)是忍冬科忍冬属的植物,为中国的特有植物。分布于中国大陆吉林等地,生长于海拔1,700米的地区,一般生于针叶林中和林缘,目前尚未由人工引种栽培。

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
维基百科作者和编辑