Juncus tenageia, called the sand rush, is a species of flowering plant in the genus Juncus, native to northwestern Africa, many of the Mediterranean islands, warmer parts of southern, central and eastern Europe, and western Asia including Turkey, the Caucasus region, and Kazakhstan.[2] It is typically found growing in wet, nutrient-poor rock, sand or clay-based soils, often in clay pits, old brickyards, and on the edges of roads.[3]
The following subspecies are currently accepted:[2]
Juncus tenageia, called the sand rush, is a species of flowering plant in the genus Juncus, native to northwestern Africa, many of the Mediterranean islands, warmer parts of southern, central and eastern Europe, and western Asia including Turkey, the Caucasus region, and Kazakhstan. It is typically found growing in wet, nutrient-poor rock, sand or clay-based soils, often in clay pits, old brickyards, and on the edges of roads.
Jonc des vasières, Jonc des marécages, Jonc des marais
Juncus tenageia, de noms vernaculaires Jonc des vasières, Jonc des marécages ou Jonc des marais est une espèce de plantes annuelle du genre Juncus (joncs), de la famille des Juncaceae.
Le jonc des vasières est un plante annuelle de 3-30 cm de hauteur, glabre, à souche fibreuse. Les tiges très grêles, dressées, subcylindriques, sont munies de 1 à 3 feuilles courtes, filiformes, à gaine auriculée[1].
L'inflorescence est très lâche, les fleurs brunâtres étant très espacées, solitaires, sessiles, disposées en panicule grêle, à rameaux étalés, presque dichotomes. Il y a six étamines ; les bractées sont très courtes ; sépales et les pétales sont presque égaux, ovales-allongés, aigus, ne dépassant pas les fruits bruns, globuleux. La floraison a lieu de juin à septembre[1].
Le jonc des vasières est présent au nord et à l'ouest de l'Asie, en Afrique septentrionale et en Europe centrale et méridionale[1].
Ce jonc préfère les terrains humides, sablonneux et argileux, généralement acides. On la trouve donc dans les sentiers, les bords d'étangs et de mares, les zones tourbeuses, les mouillères. La plante ne s'élève pas à une altitude importante dans les montagnes[1].
Jonc des vasières, Jonc des marécages, Jonc des marais
Juncus tenageia, de noms vernaculaires Jonc des vasières, Jonc des marécages ou Jonc des marais est une espèce de plantes annuelle du genre Juncus (joncs), de la famille des Juncaceae.
Pěskowa syćina (Juncus tenageia) je rostlina ze swójby syćinowych rostlinow (Juncaceae).
Pěskowa syćina (Juncus tenageia) je rostlina ze swójby syćinowych rostlinow (Juncaceae).
De wijdbloeiende rus of ijle rus (Juncus tenageia) is een eenjarige plant uit de russenfamilie (Juncaceae). De wijdbloeiende rus komt voor in Zuid-, Midden- en West-Europa, de Kaukasus en Noordwest-Afrika. De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als zeldzaam en zeer sterk afgenomen.
De plant wordt 5 - 30 cm hoog, heeft opgerichte of soms opstijgende stengels en vormt kleine polletjes. De grondstandige bladeren zijn 2 - 10 cm lang en 0,3 - 0,8 mm breed. De open bladschede heeft twee, 0,5 - 1,0 mm lange, afgeronde oortjes. Meestal is er slechts één stengelblad.
De wijdbloeiende rus bloeit van juni tot in augustus met vertakte, ijle bloeiwijzen. De bloeiwijze is een schermvormige tros. De 3 - 5 mm grote bloemen staan vrij ver uit elkaar, vandaar de naam wijdbloeiende rus. De 1,7 - 2,3 mm lange, langwerpig-eironde bloemdekbladen zijn bruin en hebben een groene middenstreep en een bruinvliezige rand. De buitenste bloemdekbladen zijn even lang als de binnenste. De buitenste bloemdekbladen zijn vrij spits, maar de binnenste zijn stomp. De bruine bracteolen zijn tot 1 mm lang. De bloem heeft zes meeldraden met 0,2 - 0,5 mm lange helmknoppen en 0,4 - 0,6 mm lange helmdraden. Er zijn per bloem drie, 0,1 mm lange stijlen met 0,6 mm lange stempels.
De bruine, meestal glimmende, bolronde tot eivormige vrucht is een 1,5 - 2,1 mm lange doosvrucht en is even lang of iets langer dan de bloemdekbladen. Het zaad is 0,3 - 0,6 mm groot, heeft in de lengte lopende strepen en een min of meer netvormig oppervlak.
De wijdbloemige rus is te vinden op open, zonnige en warme, vochtige tot natte, fosforarme en stikstofhoudende, zwak zure, kalkarme tot kalkloze, matig voedselrijke, humushoudende tot venige zand- en leembodems. Ze groeit op de bodem van droogvallende vennen en plassen, in greppels en op afgegraven plaatsen, in groeven en op ijsbaantjes, langs paden en in visvijvers. Verder op plagplekken op overgang van heide naar blauwgrasland, in karrensporen en op opengetrapte plekken, op blootgelegde oevers en zandbanken in beken. Nederland ligt aan de noordwestelijke grens van het Europese areaal van de soort. Deze rus is zeer zeldzaam, met name in Twente en de Achterhoek. De soort is zeer sterk afgenomen door ontwatering, ruilverkaveling en de toegenomen eutrofiëring.[1]
Bloeiwijze
Bloeiwijze
Vruchten
De wijdbloeiende rus of ijle rus (Juncus tenageia) is een eenjarige plant uit de russenfamilie (Juncaceae). De wijdbloeiende rus komt voor in Zuid-, Midden- en West-Europa, de Kaukasus en Noordwest-Afrika. De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als zeldzaam en zeer sterk afgenomen.
De plant wordt 5 - 30 cm hoog, heeft opgerichte of soms opstijgende stengels en vormt kleine polletjes. De grondstandige bladeren zijn 2 - 10 cm lang en 0,3 - 0,8 mm breed. De open bladschede heeft twee, 0,5 - 1,0 mm lange, afgeronde oortjes. Meestal is er slechts één stengelblad.
De wijdbloeiende rus bloeit van juni tot in augustus met vertakte, ijle bloeiwijzen. De bloeiwijze is een schermvormige tros. De 3 - 5 mm grote bloemen staan vrij ver uit elkaar, vandaar de naam wijdbloeiende rus. De 1,7 - 2,3 mm lange, langwerpig-eironde bloemdekbladen zijn bruin en hebben een groene middenstreep en een bruinvliezige rand. De buitenste bloemdekbladen zijn even lang als de binnenste. De buitenste bloemdekbladen zijn vrij spits, maar de binnenste zijn stomp. De bruine bracteolen zijn tot 1 mm lang. De bloem heeft zes meeldraden met 0,2 - 0,5 mm lange helmknoppen en 0,4 - 0,6 mm lange helmdraden. Er zijn per bloem drie, 0,1 mm lange stijlen met 0,6 mm lange stempels.
De bruine, meestal glimmende, bolronde tot eivormige vrucht is een 1,5 - 2,1 mm lange doosvrucht en is even lang of iets langer dan de bloemdekbladen. Het zaad is 0,3 - 0,6 mm groot, heeft in de lengte lopende strepen en een min of meer netvormig oppervlak.
Sit błotny (Juncus tenageia Ehrh.) – gatunek rośliny z rośliny sitowatych.
Występuje w północno-zachodniej Afryce oraz w Europie i Azji od Portugalii na zachodzie po Kazachstan na wschodzie[2]. W Polsce jest gatunkiem rzadkim; rośnie głównie w północno-zachodniej części kraju[3].
Roślina jednoroczna. Rośnie na mulistych brzegach wód. Kwitnie od czerwca do września. Gatunek charakterystyczny klasy Isoёto-Nanojunetea[5].
Gatunek zróżnicowany na dwa podgatunki[2]:
Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006)[6] w grupie gatunków rzadkich (kategoria zagrożenia R). W wydaniu z 2016 roku otrzymała kategorię EN (zagrożony)[7].
Sit błotny (Juncus tenageia Ehrh.) – gatunek rośliny z rośliny sitowatych.
Juncus tenageia é uma espécie de planta com flor pertencente à família Juncaceae.
A autoridade científica da espécie é Ehrh. ex L. f., tendo sido publicada em Supplementum Plantarum 208. 1781 (1782).[1]
Trata-se de uma espécie presente no território português, nomeadamente os seguintes táxones infraespecíficos:[2]
Juncus tenageia é uma espécie de planta com flor pertencente à família Juncaceae.
A autoridade científica da espécie é Ehrh. ex L. f., tendo sido publicada em Supplementum Plantarum 208. 1781 (1782).
Однорічна рослина 5–40 см заввишки. Піхви листків із 2 вушками при основі пластинки. Суцвіття стиснуто-зонтиковидні. Листочки навколо квітів яйцеподібні; зовнішні — гострі; внутрішні — тупуваті, зеленувато-бурі, з вузьким білоперепончатим краєм. Коробочка куляста, майже рівна оцвітині[2]. Коробочка коричневий, зазвичай сяюча. Насіння яйцеподібне, 0.3–0.6 × ≈ 0.3 мм, чітко поздовжньо смугасте.
Європа: Росія, Україна, Австрія, Бельгія, колишня Чехословаччина, Німеччина, Угорщина, Нідерланди, Польща, Швейцарія, Албанія, Болгарія, Італія, колишня Югославія, Франція, Португалія, Іспанія; Північна Африка: Алжир, Туніс, Марокко; Азія: Вірменія, Азербайджан, Грузія, Росія, Казахстан, Туреччина, Кіпр. Населяє відкриті, мокрі або тимчасово вологі середовища проживання, як правило, поживні та мінеральні бідні, піщані або глинисті ґрунти[5][4].
В Україні зростає у вологим і піщаних місцях, на берегах річок — у заплавах річок Дніпра, Прип'яті, Росі, Пд. Бугу, зрідка[2]. Входить у переліки видів, які перебувають під загрозою зникнення на території Київської області[3].
.jpg)
.jpg)
Juncus tenageia là một loài thực vật có hoa trong họ Juncaceae. Loài này được Ehrh. ex L.f. mô tả khoa học đầu tiên năm 1781.[1]
Juncus tenageia là một loài thực vật có hoa trong họ Juncaceae. Loài này được Ehrh. ex L.f. mô tả khoa học đầu tiên năm 1781.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
