dcsimg

Raulinoa echinata ( Portekizce )

wikipedia PT tarafından sağlandı

Raulinoa echinata, popularmente conhecida como cutia-de-espinhos, é uma planta endêmica do Vale do Itajaí, Brasil. Geralmente com porte arbustivo, tem raízes profundas, caule e ramos finos e flexíveis, findando em folhas miúdas. Desenvolve espinhos nos verticilos. A altura varia entre dois a sete metros.[1]

Foi batizada em homenagem ao padre brasileiro Raulino Reitz que a catalogou em 1956. Em 1960, o pesquisador estadunidense Cowan publicou a descoberta da planta e batizou a subespécie. O nome popular provém de ter sido reconhecida pela primeira vez em uma ilha fluvial, a Ilha das Cutias em Ibirama.[1]

Seu habitat são as margens do rio Itajaí-Açu no trecho entre Lontras e Indaial, de aproximadamente 60 km. Concentrações maiores são encontradas próximas às cachoeiras, já que desenvolve-se bem na presença de vapor d'água.[1]

Usualmente ocupa uma faixa de ≈ 10 metros da lâmina d'água. Como possui longas raízes — até três vezes o tamanho do caule — é resistente às enchentes e secas sazonais. O período de floração acontece no verão, com flores medindo entre cinco e sete milímetros.[1][2]

Preservação

Até agora foram identificados 1,5 mil exemplares da espécie, com 800 mudas criadas em projetos de conservação da cutia-de-espinhos. O acompanhamento científico iniciou-se em 2008.[1]

A iniciativa privada catarinense propôs a edificação de hidrelétricas de porte reduzido nomeadas "Pequenas Centrais Hidrelétricas" (PCH) na área de distribuição da cutia-de-espinhos. As barragens de Zimlich, Estação e Encano (todas em Indaial) poriam em risco a continuidade da espécie, e visto que é endêmica, estudos ambientais foram contratados para verificar se a planta seria extinta com a edificação dos projetos. Até 2011, nem os resultados foram divulgados, nem as obras iniciadas. A FATMA também considera o desaparecimento das ilhas fluviais à foz do rio Benedito como um agravante no que tange à expedição das licenças ambientais para as PCHs no município de Indaial.[1]

O único estudo concluído foi o que aferiu que o projeto de uma PCH em Apiúna traria riscos de sobrevivência à espécie, então o licenciamento ambiental foi indeferido. A FATMA encontrou no trecho de Apiúna uma maior diversidade genética da cutia-de-espinhos, então negou o licenciamento desta PCH e propôs uma unidade de conservação para a área.[1]

A usina hidrelétrica de Salto Pilão chegou a ter sua construção interrompida devido à presença da planta no terreno da edificação. A APREMAVI protocolou, em 2006, uma ação civil pública que resultou na paralisação, pois acreditava que a usina hidrelétrica extinguiria a cutia-de-espinhos. Após quatro anos em trâmite, o TRF da 4ª região julgou improcedente o pedido de paralisação por considerar que a planta não seria extinta. De fato, a obra foi concluída e mesmo após o início das operações, não foram encontrados vestígios de que a espécie teria entrado em processo de extinção, apesar de biólogos considerarem cedo para verificar consequências diretas no ciclo da Raulinoa.[1]

A unidade de conservação projetada para resguardar colônias da planta receberá verbas do consórcio responsável pela usina; R$ 2,5 milhões, correspondentes a 0,5% do valor total da obra. O projeto atual abrangeria toda a região em que a cutia-de-espinhos é encontrada, a mata ciliar do Itajaí-Açu entre Lontras e Indaial. Mesmo que já viva em área de preservação permanente (APP), a descoberta de um princípio ativo na planta que pode combater o mal de Chagas urgiu a necessidade da instalação de uma unidade de conservação para uma preservação mais efetiva.[1]

Referências

  1. a b c d e f g h i «A planta da polêmica». "Jornal de Santa Catarina". 1 de julho de 2011. Consultado em 17 de dezembro de 2011
  2. «NCBI:txid1331808». NCBI Taxonomy (em inglês). Consultado em 14 de outubro de 2021
 title=
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autores e editores de Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia PT

Raulinoa echinata: Brief Summary ( Portekizce )

wikipedia PT tarafından sağlandı

Raulinoa echinata, popularmente conhecida como cutia-de-espinhos, é uma planta endêmica do Vale do Itajaí, Brasil. Geralmente com porte arbustivo, tem raízes profundas, caule e ramos finos e flexíveis, findando em folhas miúdas. Desenvolve espinhos nos verticilos. A altura varia entre dois a sete metros.

Foi batizada em homenagem ao padre brasileiro Raulino Reitz que a catalogou em 1956. Em 1960, o pesquisador estadunidense Cowan publicou a descoberta da planta e batizou a subespécie. O nome popular provém de ter sido reconhecida pela primeira vez em uma ilha fluvial, a Ilha das Cutias em Ibirama.

Seu habitat são as margens do rio Itajaí-Açu no trecho entre Lontras e Indaial, de aproximadamente 60 km. Concentrações maiores são encontradas próximas às cachoeiras, já que desenvolve-se bem na presença de vapor d'água.

Usualmente ocupa uma faixa de ≈ 10 metros da lâmina d'água. Como possui longas raízes — até três vezes o tamanho do caule — é resistente às enchentes e secas sazonais. O período de floração acontece no verão, com flores medindo entre cinco e sete milímetros.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autores e editores de Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia PT

Raulinoa echinata ( Vietnamca )

wikipedia VI tarafından sağlandı

Raulinoa echinata là một loài thực vật có hoa trong họ Cửu lý hương. Loài này được R.S.Cowan miêu tả khoa học đầu tiên năm 1960.[1]

Chú thích

  1. ^ The Plant List (2010). Raulinoa echinata. Truy cập ngày 12 tháng 6 năm 2013.

Liên kết ngoài


Hình tượng sơ khai Bài viết họ Cửu lý hương này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia tác giả và biên tập viên
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia VI

Raulinoa echinata: Brief Summary ( Vietnamca )

wikipedia VI tarafından sağlandı

Raulinoa echinata là một loài thực vật có hoa trong họ Cửu lý hương. Loài này được R.S.Cowan miêu tả khoa học đầu tiên năm 1960.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia tác giả và biên tập viên
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia VI