Multimedia w Wikimedia Commons Skolymus plamisty (Scolymus maculatus L.) – gatunek rośliny należącej do rodziny astrowatych (Asteraceae).
Pochodzi z obszaru śródziemnomorskiego. Rośnie dziko w Afryce Północnej (Wyspy Kanaryjskie, Madera, Maroko, Algieria, Tunezja, Egipt), południowej i południowo-wschodniej Europie (Hiszpania (Baleary), Portugalia, Francja, Bułgaria, Włochy (Sycylia), Grecja, Francja, Portugalia), Azji Zachodniej (Cypr, Izrael, Jordania, Liban, Syria, Turcja). Jako efemerofit występuje w Anglii, Belgii, Niemczech[3].
Roślina jednoroczna, podobna do ostu. Łodyga osiąga wysokość do 1,3 m, jest górą rozgałęziona i oskrzydlona na całej długości. Skrzydła mają twardą, białawą krawędź i są nieregularnie ząbkowane i kolczaste. Liście podłużno-lancetowate, klapowane, gładkie, piłkowane i wyposażone w kolce. Kwiaty żółte, zebrane w koszyczek wyrastający z kątów kolczastych podsadek. Owocem są niełupki o średnicy 2-3 mm, bez puchu kielichowego[4].
Jest pospolitym chwastem pól uprawnych, najczęściej występuje w zbożach[5], ale także w zaroślach, stepach, na półpustyniach i pustyniach[4].
M. Zohary, jeden z badaczy roślin biblijnych uważa, że pod występującym 9 razy w Biblii hebrajskim słowo ḥōah kryją się gatunki z rodzaju Scolymus występujące na Ziemi Świętej: Scolymus maculatus i Scolymus hispanicus. W przekładach Biblii słowo to tłumaczone jest jako ciernie lub osty[5].
Skolymus plamisty (Scolymus maculatus L.) – gatunek rośliny należącej do rodziny astrowatych (Asteraceae).
