Hieracium laevigatum és una planta perenne de la familia de les asteràcies (compostes), subfamília cicoriòidies, que floreix cap a la fi de l'estiu i durant la primera meitat de la tardor.
Planta d'alçada normalment entre 40 i 120 cm. que excepcionalment pot apropar-se als 2 m., formada per una única tija pilosa i bastant rígida, amb fulles lanceloades, més o menys irregularment dentades, les inferiors curtament peciolades, d'uns 10 cm. de llargada o poc més -les primeres normalment s'han assecat al temps de la florida- i cap a la part superior, sèssils, atenuades a la base però sense arribar a formar pecíol i de mida progressivament decreixent, de vegades sobtadament, de vegades a poc a poc, depenent de les circumstàncies del terreny, llum, humitat, etc. A l'anvers de les fulles, esparsos pèls simples i pèls asteriformes poc densos, al revers amb pèls simples més llargs, especialment al nervi principal i també alguns asteriformes.
Inflorescència ramificada a la part superior, en forma de panícula. Bràctees dels capítols aplicades, poc o gens glanduloses o piloses, estils més aviat foscos que destaquen sobre el groc de les lígules, aquestes només una mica piloses a la part inferior. Aquenis d'uns 4 mm, de llargada, negrosos. Receptacle de les llavors glabre, amb algunes dents als marges dels alvèols, d'una llargada que no sol sobrepassar el diàmetre d'aquests.
Sempre sobre terreny silici, en ambients no massa eixuts de vores de camins forestals, boscos prou clars o clarianes de bosc, preferentment amb un bon gruix de terra, només viuen bé en escletxes de roques en indrets molt humits.
Hieracium laevigatum és una planta perenne de la familia de les asteràcies (compostes), subfamília cicoriòidies, que floreix cap a la fi de l'estiu i durant la primera meitat de la tardor.
Jestřábník hladký (Hieracium laevigatum) je vytrvalá bylina z čeledi hvězdnicovitých.
Jestřábník hladký roste ve světlých lesích.
Jestřábník hladký (Hieracium laevigatum) je vytrvalá bylina z čeledi hvězdnicovitých.
Das Glatte Habichtskraut (Hieracium laevigatum) ist eine Pflanzenart aus der Gattung der Habichtskräuter (Hieracium) in der Familie der Korbblütler (Asteraceae). Sie ist in Eurasien weit verbreitet.
Das Glatte Habichtskraut ist eine ausdauernde krautige Pflanze, die Wuchshöhen von 30 bis 120 cm erreicht. Dieser Hemikryptophyt bildet ein unterirdisches Rhizom aus. Die Laubblätter sind sitzend oder kurz gestielt und nicht stängelumfassend. Die rein grünen, drüsenlosen Laubblätter sind lanzettlich, länglich-lanzettlich bis elliptisch-lanzettlich und drei- bis achtmal so lang wie breit sind. Die Blattunterseite ist etwas heller als die Blattoberseite und weist eine mehr oder weniger undeutliche Nervatur auf. Die mittleren Stängelblätter besitzen einen keilförmigen, teilweise etwas gerundeten Spreitengrund. Während der Blütezeit sind meist keine Grundblätter vorhanden.
Die Körbchen stehen in rispigen bis traubigen, nicht doldenartigen Gesamtblütenständen zusammen. Sie besitzen eine zylindrische, behaarte Hülle aus stumpflichen, unregelmäßig dachziegelartig angeordneten, nicht nennenswert abstehenden, außen variabel arm bis fast reichlich drüsigen Hüllblättern. Die Blütenkörbchen enthalten nur gelbe, fünfzipfelige Zungenblüten.
Die Blütezeit erstreckt sich über die Monate Juni bis August.
Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 27.[1]
Die Blüten werden von Bienen, Schwebfliegen und Faltern bestäubt.[2]
Das Glatte Habichtskraut kommt in Europa von der borealen Zone südwärts bis in die submeridionale Zone vor, wobei auch montanes (gebirgiges) Gelände besiedelt wird. Als Fundorte werden angegeben: Island, die skandinavischen Länder, die baltischen Länder, die britischen Inseln, die Färöer, Belgien, Niederlande, Deutschland, Österreich, Schweiz, Italien, Frankreich, Spanien, Polen, die ehemalige Tschechoslowakei, das ehemalige Jugoslawien, Bulgarien, Rumänien, Moldawien, nordöstliche Türkei, Weißrussland, die Ukraine, der europäische Teil Russlands, der Kaukasus, das westliche und östliche Sibirien.[3] In einigen klimatisch gemäßigten Gebieten Nordamerikas ist Hieracium laevigatum ein Neophyt.
In Deutschland ist das Glatte Habichtskraut in allen Bundesländern verbreitet. Dabei ist es in den Alpen und im Alpenvorland, auf der Schwäbischen Alb sowie im westlichen Schleswig-Holstein nur zerstreut anzutreffen. In den Allgäuer Alpen steigt es in Unterau bei Riezlern in Vorarlberg bis zu 1100 m Meereshöhe auf.[4]
Das Glatte Habichtskraut besiedelt lichte Laub- und Kiefernwälder, Gebüsche, Waldsäume, Heiden, Silikatmagerrasen und Ruderalflächen. Es ist meistens der vollen Sonnenbestrahlung ausgesetzt. Die Standorte zeichnen sich zudem meistens durch mäßige Wärme aus, während die Böden nur geringen bis keinen Kalkgehalt, mittelmäßige Feuchte (keine Nässe; nicht regelmäßig austrocknend), geringen pH-Wert (sauer) und sehr geringen Stickstoffgehalt aufweisen. Es ist eine Charakterart der Ordnung Quercetalia roboris-petraeae.[1]
Die Erstbeschreibung von Hieracium laevigatum erfolgte 1803 durch den deutschen Botaniker Carl Ludwig Willdenow in Species Plantarum. Editio Quarta. Berolini, 3 (3), S. 1590. Ein Synonym von Hieracium laevigatum Willd. ist Hieracium creperiforme Üksip.[5] Die Art ist sehr vielgestaltig. Es gibt in Europa und im Mittelmeerraum etwa 70 anerkannte Unterarten.[6]
Das Glatte Habichtskraut (Hieracium laevigatum) ist eine Pflanzenart aus der Gattung der Habichtskräuter (Hieracium) in der Familie der Korbblütler (Asteraceae). Sie ist in Eurasien weit verbreitet.
Hieracium laevigatum, or smooth hawkweed, is a Eurasian plant species in the tribe Cichorieae within the family Asteraceae. It is widespread across much of Europe and western Asia.[2] It is very similar to Hieracium sabaudum and can be found on dry, more or less nutrient rich soil in light woods, grassy embankments and fields, or on walls.[3]
Hieracium laevigatum is an herb up to 60 cm (2 feet) tall, with leaves on the stem rather than in a rosette at the bottom. Leaves are lance-shaped, up to 10 cm (4 inches) long, with large teeth along the edge. One stalk branches toward the top, producing numerous flower heads. Each head has several ray flowers but no disc flowers.[4]
Hieracium laevigatum, or smooth hawkweed, is a Eurasian plant species in the tribe Cichorieae within the family Asteraceae. It is widespread across much of Europe and western Asia. It is very similar to Hieracium sabaudum and can be found on dry, more or less nutrient rich soil in light woods, grassy embankments and fields, or on walls.
Hieracium laevigatum is an herb up to 60 cm (2 feet) tall, with leaves on the stem rather than in a rosette at the bottom. Leaves are lance-shaped, up to 10 cm (4 inches) long, with large teeth along the edge. One stalk branches toward the top, producing numerous flower heads. Each head has several ray flowers but no disc flowers.
Subspecies Hieracium laevigatum subsp. achalzichiense (Üksip) Greuter Hieracium laevigatum subsp. acrifolium (Dahlst.) Zahn Hieracium laevigatum subsp. analogum (Boreau) Zahn Hieracium laevigatum subsp. auriglandulum (Wiinst.) Zahn Hieracium laevigatum subsp. boreanum (Boreau) Zahn Hieracium laevigatum subsp. calothyrsum (Murr) Dalla Torre & Sarnth. Hieracium laevigatum subsp. chaubardianum (Arv.-Touv.) Zahn Hieracium laevigatum subsp. coronopifolioides Zahn Hieracium laevigatum subsp. dechyi Koslovsky & Zahn Hieracium laevigatum subsp. deltophylloides Zahn Hieracium laevigatum subsp. deseglisei (Boreau) Zahn Hieracium laevigatum subsp. dryadeum (Boreau) Zahn Hieracium laevigatum subsp. echinodermum Zahn Hieracium laevigatum subsp. fagineum (Arv.-Touv.) Zahn Hieracium laevigatum subsp. ficifolium (Arv.-Touv.) Zahn Hieracium laevigatum subsp. flocciparum Schelk. & Zahn Hieracium laevigatum subsp. glareosum (Lönnr.) Greuter Hieracium laevigatum subsp. goriense Koslovsky & Zahn Hieracium laevigatum subsp. gothiciforme (Dahlst.) Zahn Hieracium laevigatum subsp. gothicum (Fr.) Čelak. Hieracium laevigatum subsp. grandidens Zahn Hieracium laevigatum subsp. hypopityforme (Üksip) Greuter Hieracium laevigatum subsp. knafii (Čelak.) Zahn Hieracium laevigatum subsp. laevigans Zahn Hieracium laevigatum subsp. leucothyrsum (Litv. & Zahn) Greuter Hieracium laevigatum subsp. lineatum (Dahlst.) Zahn Hieracium laevigatum subsp. macrolygodes Zahn Hieracium laevigatum subsp. magistri (Godr.) Zahn Hieracium laevigatum subsp. nivale (Froel.) Zahn Hieracium laevigatum subsp. perangustum (Dahlst.) Zahn Hieracium laevigatum subsp. pesianum (Arv.-Touv. & Belli) Zahn Hieracium laevigatum subsp. pictaviense (Sauzé & Maillard) Zahn Hieracium laevigatum subsp. pseudogothicum (Arv.-Touv.) Zahn Hieracium laevigatum subsp. retardatum Zahn Hieracium laevigatum subsp. revolii (Sudre) Zahn Hieracium laevigatum subsp. rigidum (Hartm.) Čelak. Hieracium laevigatum subsp. sagotii (Boreau) Zahn Hieracium laevigatum subsp. semiglobosum (Dahlst.) Zahn Hieracium laevigatum subsp. stricticaule (Boreau) Zahn Hieracium laevigatum subsp. subgracilipes Zahn Hieracium laevigatum subsp. tridentaticeps (Zahn) Zahn Hieracium laevigatum subsp. tridentatum (Fr.) Čelak. Hieracium laevigatum subsp. vendeanum (Boreau) Zahn Hieracium laevigatum subsp. vogesicola ZahnHieracium laevigatum
L’Épervière lisse (Hieracium laevigatum) est une espèce de plantes herbacées vivaces de la famille des Astéracées.
Stijf havikskruid (Hieracium laevigatum) is een vaste plant, die behoort tot de composietenfamilie. Hij lijkt sterk op boshavikskruid. De plant is te vinden op droge, min of meer voedselrijke grond in lichte bossen, grazige bermen en heidevelden, op muren, soms in schraalland en veenmosrietland.[1] Stijf havikskruid staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als algemeen voorkomend en stabiel of toegenomen. Het aantal chromosomen 2n = 18 of 27.[2]
De plant wordt 15 - 120 cm hoog. De rechte stengels zijn bovenaan, maar soms ook vanaf de voet, vertakt en hebben een sterk wisselend aantal stengelbladeren. Van de rozetbladeren zijn er tijdens de bloei soms nog 1 - 2 aanwezig. De langwerpige, kortgesteelde, 8-18 cm lange en 1,8 - 2,5 cm brede rozetbladeren zijn naar de bladvoet versmald en kunnen gaafrandig tot grofgetand zijn. De stengelbladeren zijn vaak bijna zittend.
Stijf havikskruid bloeit van juli tot in de herfst met gele, 9 - 11 mm lange bloemhoofdjes, die in een tuil staan gerangschikt. Het hoofdje bevat alleen lintbloemen. De omwindselblaadjes staan niet af en waarvan er een aantal vaak een toegespitste top hebben. Er kunnen korte klierharen voorkomen. De bloemhoofdjesbodem is weinig behaard en de tanden rondom de putjes van de bloemhoofdjesbodem zijn niet haarachtig verlengd. De stijlen zijn geel tot bruin.
De vrucht is een 3 mm lang en 0,7 mm dik, geribd nootje met vruchtpluis.
Stijf havikskruid is een drachtplant[3]
Stijf havikskruid (Hieracium laevigatum) is een vaste plant, die behoort tot de composietenfamilie. Hij lijkt sterk op boshavikskruid. De plant is te vinden op droge, min of meer voedselrijke grond in lichte bossen, grazige bermen en heidevelden, op muren, soms in schraalland en veenmosrietland. Stijf havikskruid staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als algemeen voorkomend en stabiel of toegenomen. Het aantal chromosomen 2n = 18 of 27.
De plant wordt 15 - 120 cm hoog. De rechte stengels zijn bovenaan, maar soms ook vanaf de voet, vertakt en hebben een sterk wisselend aantal stengelbladeren. Van de rozetbladeren zijn er tijdens de bloei soms nog 1 - 2 aanwezig. De langwerpige, kortgesteelde, 8-18 cm lange en 1,8 - 2,5 cm brede rozetbladeren zijn naar de bladvoet versmald en kunnen gaafrandig tot grofgetand zijn. De stengelbladeren zijn vaak bijna zittend.
Stijf havikskruid bloeit van juli tot in de herfst met gele, 9 - 11 mm lange bloemhoofdjes, die in een tuil staan gerangschikt. Het hoofdje bevat alleen lintbloemen. De omwindselblaadjes staan niet af en waarvan er een aantal vaak een toegespitste top hebben. Er kunnen korte klierharen voorkomen. De bloemhoofdjesbodem is weinig behaard en de tanden rondom de putjes van de bloemhoofdjesbodem zijn niet haarachtig verlengd. De stijlen zijn geel tot bruin.
De vrucht is een 3 mm lang en 0,7 mm dik, geribd nootje met vruchtpluis.
Stijf havikskruid is een drachtplant
Plant
Stengel
Blad
Blad
Bloeiwijze
Hoofdje
Vrucht
vruchten
Jastrzębiec gładki (Hieracium laevigatum Willd.) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Występuje w Azji (Syberia, Kaukaz, Turcja) oraz w Europie[2].
Jastrzębiec gładki (Hieracium laevigatum Willd.) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Występuje w Azji (Syberia, Kaukaz, Turcja) oraz w Europie.
Hieracium laevigatum é uma espécie de planta com flor pertencente à família Asteraceae.
A autoridade científica da espécie é Willd., tendo sido publicada em Sp. Pl., ed. 4 (Willdenow) 3(3): 1590. 1803.[1]
Trata-se de uma espécie presente no território português, nomeadamente em Portugal Continental.
Em termos de naturalidade é nativa da região atrás indicada.
Não se encontra protegida por legislação portuguesa ou da Comunidade Europeia.
Hieracium laevigatum é uma espécie de planta com flor pertencente à família Asteraceae.
A autoridade científica da espécie é Willd., tendo sido publicada em Sp. Pl., ed. 4 (Willdenow) 3(3): 1590. 1803.
Багаторічна трав'яниста рослина заввишки 30–120(300) см зазвичай без розеткового листя. Рильця жовті або зеленуваті, потім буріючі. Стебла прямі, майже голі, у нижній третині фіолетово пофарбовані, вгорі більш-менш шерстисті. Нижні стеблові листя до 26 см завдовжки, витягнуті в довгий черешок, зелені, нерідко фіолетово пофарбовані (особливо знизу). Загальні суцвіття волотисті, довго гіллясті, з 20–40 кошиками. Квіти запилюють бджоли й дзюрчалки. Плоди 2.9–3.3×0.9 мм від темно-коричневих до чорних. 2n=27.
Азія: Туреччина, Кавказ, Сибір; Європа: майже вся територія, крім Ісландії, Свальдбарду, Мальти й півдня Балканського півострова. Введений: Британська Колумбія й штат Вашингтон.
Населяє світлі листяні й соснові ліси, гірські місцевості, пасовища. Місця, як правило, характеризуються помірним нагріванням, помірною вологістю, низьким рівнем рН та дуже низьким вмістом азоту.
В Україні зростає на пісках, узліссях борів і ялинових лісів у Закарпатті, Карпатах, Прикарпатті, Поліссі та Лісостепу[1].