dcsimg

Hamadryas (butterfly) ( İngilizce )

wikipedia EN tarafından sağlandı

Cracker butterflies are a Neotropical group of medium-sized brush-footed butterfly species of the genus Hamadryas. They acquired their common name due to the unusual way that males produce a "cracking" sound as part of their territorial displays. The most comprehensive work about their ecology and behavior is that of Julian Monge Najera et al. (1998).[1][2] The genus was erected by Jacob Hübner in 1806.

Description

Underwing pattern of Hamadryas epinome museum specimen

Cracker butterflies are all fairly cryptic in their dorsal coloration, commonly covered in varying colored spots, most of which resemble bark; some are known to have little coloration, such as the Hamadryas februa.[3]

Distribution and habitat

This genus of butterflies are commonly found throughout South America to Arizona, where at least nine species can be found in Costa Rica.[4][5][6]

They spend most of the day perching on trees, boulders, and other such surfaces against which they are camouflaged. The speckled species of Hamadryas are often hard to distinguish, and most often these butterflies have to be examined as set specimens. There are no recent revisions, but a general account was published by D.W. Jenkins.[7]

Since cracker butterflies have good camouflage, they are not poisonous and do not have a chemical defense, with the exception of the starry night cracker. They are fed upon by rufous-tailed jacamars.[4]

Behavior

Male cracker butterflies are known for their ability to make a cracking noise with their wings, which is believed to either be for mating or to ward off rival males. They use trees as courting territories, as shown by experiments. They prefer to perch on trees with bark that matches their wing coloration, while the presence of food, position of trees along flight routes, tree size, bark texture, and lichen cover are not associated with the frequency of perching on the trees.[1][8]

Each species has a height range when perching but they perch higher when night approaches. The northern side of trees is less used and cardinal-direction side distribution is independent of time of day. Perches exposed to direct sunlight are less used in hot days. All species perch with the head downwards. Perching males frequently fly towards other butterflies.[1]

Each male perches on one to four trees daily, without difference between seasons, and each tree used has a minimum daily mean of 1.5 perching butterflies. Most interactions occur from 13:00 through 15:00 hours and are more frequent in the rainy season. At night males share perches.[1]

At least seven locations have been proposed for the sonic mechanism of Hamadryas butterflies. Non-destructive experimental methods and scanning electron microscopy suggest that both sexes emit sound and the sound apparatus, located in the forewing, is percussive, not stridulatory. At the end of the upward wing stroke, the wings are clapped and modified r-veins meet at a speed of approximately 1420 mm/s, producing the characteristic clicks. Wing beat frequency of free-flying individuals is 20–29 Hz. Clicks last a mean of 1.38 ms with mean intervals of 43.74 ms and the component frequencies concentrate around 2.4 kHz, matching Hamadryas hearing capacity and being appropriate for the acoustic conditions of habitat.[1]

The swollen Sc vein is present exclusively in Hamadryas; has a serpentine structure inside and probably acts as resonance box. Growth of the sound apparatus may be checked by its effect on flight capacity, physiological costs, and ecological reasons.

All Hamadryas have a membrane, shaped as an elongated cupola, in the costal cell, that acts as an ear. A second and smaller ear has four chambers and may detect predatory bats when the insects are perching at night.[1]

In the field, Hamadryas emit audible clicks when approached by potential predators, to defend territories from other Hamadryas and in at least one species also during courtship. Severe wing damage, common in wild Hamadryas, almost never affects the section with the sound mechanism. More than 50 species of lepidopterans (11 families) emit sound which can be audible to humans 30 meters (100 ft) away.[9] In general, lepidopteran sound is used as a warning to predators and for intraspecific communication.[1]

Research has shown that cracker butterflies can also detect the sounds made by other butterflies, which would be a form of social communication.[10] The organ of hearing is believed by some to be Vogel's organ, located at the base of the forewing subcostal and cubital veins.[8][10]

However, they may actually have a larger hearing organ for lower sound wave frequencies.[1]

Food sources

Unlike most butterflies, these species don't feed on nectar. Instead, cracker butterflies feed on rotting fruit, sap from leguminous trees, and animal dung.

Life cycle

Cracker butterflies undergo metamorphosis just like any other species of Lepidoptera, but lay their eggs only on the host plants that are members of the euphorbia family, Dalechampia spp.[4]

Species

The following species are usually included in this genus:[5][6][11]

References

  1. ^ a b c d e f g h Monge-Nájera, J., F. Hernández, M.I. González, J. Soley, J.A. Pochet & S. Zolla. (1998). Spatial distribution, territoriality and sound production by tropical cryptic butterflies (Hamadryas, Lepidoptera: Nymphalidae): implications for the "industrial melanism" debate. Revista de Biología Tropical. 46 (2): 297-330.
  2. ^ Jenkins, D.W. (1983): Neotropical Nymphalidae. I. Revision of Hamadryas. Bulletin of the Allyn Museum 81: 1-146.
  3. ^ McAndrew, Brian (January 2000). Niagara Parks Butterflies. Wilson, Simon (photographer). Lorimer, James & Company, Limited. pp. 40–41. ISBN 1-55028-700-1.
  4. ^ a b c Henderson, Carrol L.; F. Skutch, Alexander (May 2002). Field Guide to the Wildlife of Costa Rica. Corrie Herring Hooks Series. Henderson, Carrol L. (Photographer) (1ST ed.). University of Texas Press. pp. 42 & 43. ISBN 0-292-73459-X. Retrieved 2009-09-24.
  5. ^ a b Garwood, K.M.; Lehman, Carter W. & Carter, G. (2007). Butterflies of Southern Amazonia. Neotropical Butterflies, Mission, Texas.
  6. ^ a b Lamas, G. (ed.) (2004): Atlas of Neotropical Lepidoptera (Checklist Part 4A. Hesperioidea-Papilionoidea). Association for Tropical Lepidoptera, Gainesville, Florida. ISBN 0-945417-28-4
  7. ^ Jenkins (1983)
  8. ^ a b Yack, Jayne E.; Otero, L. Danier; Dawson, Jeff W.; Surlykke, Annemarie & Fullard, James H. (2000): Sound production and hearing in the blue cracker butterfly Hamadryas feronia (Lepidoptera, Nymphalidae) from Venezuela. Journal of Experimental Biology. 203 (24): 3689–3702. PDF full text
  9. ^ Glenday, Craig (2013). Guinness world Records 2014. pp. 33. ISBN 978-1-908843-15-9.
  10. ^ a b Lockette, Tim (2004): Butterflies can "talk" Archived 2006-02-11 at the Wayback Machine. Version of 2004-JUL-21. Retrieved 2006-MAY-16.
  11. ^ Glassberg, J. (2007) A Swift Guide to the Butterflies of Mexico and Central America. Sunstreak Book Inc.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia authors and editors
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia EN

Hamadryas (butterfly): Brief Summary ( İngilizce )

wikipedia EN tarafından sağlandı

Cracker butterflies are a Neotropical group of medium-sized brush-footed butterfly species of the genus Hamadryas. They acquired their common name due to the unusual way that males produce a "cracking" sound as part of their territorial displays. The most comprehensive work about their ecology and behavior is that of Julian Monge Najera et al. (1998). The genus was erected by Jacob Hübner in 1806.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia authors and editors
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia EN

Hamadryas (Lepidoptera) ( İspanyolca; Kastilyaca )

wikipedia ES tarafından sağlandı

Hamadryas es un género que incluye alrededor de 20 especies de lepidópteros ditrisios de la familia Nymphalidae. Es un grupo endémico del continente americano. Su distribución va desde Norte América hasta y Sudamérica. Alrededor de 10 especies son sudamericanas y las otras diez se distribuyen en Norte y Centroamérica.

Tienen colores crípticos, y suelen posarse sobre los troncos con las alas extendidas y la cabeza hacia abajo. Su característica más destacable es el sonido emitido por los machos para demarcar su territorio.[1]

El nombre vulgar que recibe en Argentina y Paraguay (pororó) es un vocablo guaraní que precisamente hace referencia a ese sonido que emiten. En América Central se les conoce también como mariposas tronadoras. El trabajo más completo sobre su ecología y comportamiento es la de Monge-Nájera et al. (1998).[1]

Historia natural

Casi todas las especies del género son bastante crípticas en su coloración dorsal, y pasan la mayor parte del día posadas en los árboles, rocas, y otras superficies de color similar al de sus alas. No existen revisiones recientes sobre su taxonomía, por lo que es necesario usar la guía de DW Jenkins (1983).[2]

Los machos establecen y defienden territorios en los árboles. En la elección de los árboles, poco tienen que ver la presencia de la alimento, la posición de los árboles a lo largo de las rutas de vuelo, el tamaño del árbol, la textura de la corteza o la presencia de líquenes. Cada especie tiene un ámbito de altura para posarse, y usan menos el lado norte de los árboles así como el lado expuesto a la luz directa del sol (en los días calurosos). Todas las especies se posan con la cabeza hacia abajo y los machos a menudo vuelan hacia otras mariposas.[3]

Cada macho usa como territorio hasta cuatro árboles diarios, sin diferencia entre estaciones, y cada árbol es utilizado en promedio por 1,5 mariposas. La mayoría de las interacciones se producen desde las 13:00 a través de las 15:00 horas y son más frecuentes en la temporada de lluvias. Por la noche, los machos comparten una rama para descansar. Por lo menos siete lugares han sido propuestos para el mecanismo sonoro de las Hamadryas. Experimentos y microscopía electrónica de barrido sugieren que ambos sexos emiten sonido y que el aparato de sonido, ubicado en las alas anteriores, es de percusión, no de raspado. Al final del ciclo de giro del ala hacia arriba, venas especializadas colisionan a una velocidad aproximada de 1420 mm / s, produciendo el sonido. La frecuencia de vuelo de sus alas es 20-29 Hz. Los clics duran 1,38 ms con intervalos de 43,74 ms entre ellos y el componente de frecuencias se concentra en torno a 2,4 kHz, lo que coincide con la capacidad auditiva de las Hamadryas y las condiciones acústicas del hábitat.[1]

La vena agrandada está presente exclusivamente en Hamadryas; tiene una estructura interna en forma de serpentina y probablemente actúa como caja de resonancia. El crecimiento del aparato de sonido no va más allá debido a su efecto sobre la capacidad de vuelo, características fisiológicas y razones ecológicas. Sin embargo, esta explicación del mecanismo de sonido ha sido cuestionada sobre la base de observaciones anecdóticas.[3]​ Todas las Hamadryas tienen una membrana en forma de cúpula, que actúa como oído. Un segundo oído más pequeño, con cuatro cámaras, posiblemente detecta murciélagos depredadores. La investigación también ha demostrado que estas mariposas también puede detectar los sonidos hechos por otras mariposas, una forma de comunicación sonora. El órgano de la audición se cree, según propuso el investigador venezolano Luis Daniel Otero, que es el órgano de Vogel, situado en la base del ala.[1]

Más de 50 especies de lepidópteros (11 familias) emiten sonido audible para los seres humanos, entre ellas, las 'Hamadryas, que emiten clics audibles cuando se acercan posibles depredadores, y también para defender sus territorios de otras Hamadryas, y al menos en una especie usa el sonido también durante el cortejo.[1]

Especies

Referencias

  1. a b c d e Monge-Najera et al. (1998)
  2. Jenkins (1983)
  3. a b Lockette (2004)
  • Monge-Nájera, J., F. Hernández, M.I. González, J. Soley, J.A. Pochet & S. Zolla. (1998). Spatial distribution, territoriality and sound production by tropical cryptic butterflies (Hamadryas, Lepidoptera: Nymphalidae): implications for the "industrial melanism" debate. Revista de Biología Tropical 46 (2): 297-330.
  • Murillo-Hiller, L.R. (2012). Phylogenetic analysis of the subtribe Ageroniina with special emphasis on the genus Hamadryas (Lepidoptera, Nymphalidae) with an identification key to the species of Hamadryas. ISRN Zoology 1-17 [1]
  • Garwood, K.M.; Lehman, Carter W. & Carter, G. (2007). Butterflies of Southern Amazonia. Neotropical Butterflies, Mission, Texas.
  • Jenkins, D.W. (1983): Neotropical Nymphalidae. I. Revision of Hamadryas. Bulletin of the Allyn Museum 81: 1-146.
  • Lamas, G. (ed.) (2004): Atlas of Neotropical Lepidoptera (Checklist Part 4A. Hesperioidea-Papilionoidea). Association for Tropical Lepidoptera, Gainesville, Florida. ISBN 094541728
  • Yack, Jayne E.; Otero, L. Danier; Dawson, Jeff W.; Surlykke, Annemarie & Fullard, James H. (2000): Sound production and hearing in the blue cracker butterfly Hamadryas feronia (Lepidoptera, Nymphalidae) from Venezuela. J. Exp. Biol. 203(24): 3689–3702. PDF fulltext
  • Canals, Gustavo R. (2003): Mariposas de Misiones Ediciones L.O.L.A., Argentina. -

Enlaces

 title=
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autores y editores de Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia ES

Hamadryas (Lepidoptera): Brief Summary ( İspanyolca; Kastilyaca )

wikipedia ES tarafından sağlandı
 src= Hamadryas arinome.  src= Hamadryas februa.

Hamadryas es un género que incluye alrededor de 20 especies de lepidópteros ditrisios de la familia Nymphalidae. Es un grupo endémico del continente americano. Su distribución va desde Norte América hasta y Sudamérica. Alrededor de 10 especies son sudamericanas y las otras diez se distribuyen en Norte y Centroamérica.

Tienen colores crípticos, y suelen posarse sobre los troncos con las alas extendidas y la cabeza hacia abajo. Su característica más destacable es el sonido emitido por los machos para demarcar su territorio.​

El nombre vulgar que recibe en Argentina y Paraguay (pororó) es un vocablo guaraní que precisamente hace referencia a ese sonido que emiten. En América Central se les conoce también como mariposas tronadoras. El trabajo más completo sobre su ecología y comportamiento es la de Monge-Nájera et al. (1998).​

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autores y editores de Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia ES

Hamadryas ( Fransızca )

wikipedia FR tarafından sağlandı

Le genre Hamadryas regroupe des lépidoptères (papillons) de la famille des Nymphalidae, de la sous-famille des Biblidinae.

Dénomination

Le genre Hamadryas a été décrit par l'entomologiste allemand Jakob Hübner, 1806[1].

L'espèce type pour le genre est Papilio amphinome (Linnaeus, 1767).

Synonymie

  • Apatura (Illiger, 1807)[2] Attention le genre Apatura (Fabricius, 1807) est valide.
  • Ageronia (Hübner, 1819) [3]
  • Philocala (Billberg, 1820)[4]
  • Peridromia( Lacordaire, 1833)
  • Peridromia (Boisduval, 1836)[5]
  • Amphichlora (Felder, 1861)[6]

Taxinomie

Liste des espèces

Répartition

Références

  1. Hübner, 1806; Samml. exot. Schmett. 1 : pl. [47]
  2. Illiger, 1807; Allgem. Lit. Ztg. Halle [Jena] 1807 (No. 2): 1181
  3. Hübner, [1819]; Verz. bek. Schmett. (3): 42
  4. Billberg, 1820; Enum. Ins. Mus. Billb.: 79
  5. Boisduval, 1836; Hist. nat. Ins., Spec. gén. Lépid. 1 : pl. 23 [= 7C], f. 5
  6. Felder, 1861; Nov. Act. Leop. Carol. 28 (3) : 19

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia FR

Hamadryas: Brief Summary ( Fransızca )

wikipedia FR tarafından sağlandı

Le genre Hamadryas regroupe des lépidoptères (papillons) de la famille des Nymphalidae, de la sous-famille des Biblidinae.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia FR

Hamadryas (sommerfugl) ( Norveççe )

wikipedia NO tarafından sağlandı

Hamadryas er en slekt av sommerfugler som hører til gruppen Biblidinae i den store familien flikvinger (Nymphalidae). Disse tropiske sommerfuglene lever i Sør- og Mellom-Amerika. Det eksisterer også en Hamadryas planteslekt.

Utseende

 src=
Hamadryas arinome , underside
 src=
Hamadryas velutina

Stort sett middelsstore (vingespenn 35 – 100 mm) sommerfugler med noe smale vinger. Slekten utmerker seg ved å være spettete i brunt og grønt. Vingenes ytterkant er bølgete eller svakt flikete, sjeldnere jevn.

Levevis

Biblidinae er tropiske skogsinsekter. Larvene i slekten Hamadryas lever på planter i vortemelkfamilien (Euphorbiaceae). De voksne sommerfuglene besøker sjelden blomster, men drikker fra råtnende frukt, gjødsel og åtsler. Disse artene lager en karakteristisk, klikkende lyd når de flyr. Det er bare hannene som lager denne lyden, som muligens oppstår når noen oppsvulmede årer på forvingene smeller mot hverandre. Tross de livlige fargetegningene er disse sommerfuglene godt kamuflert i vekslende sol og skygge under løvtaket.

Utbredelse

Slekten er utbredt over det meste av Sør- og Mellom-Amerika, mot nord til Arizona.

Systematisk inndeling

Treliste

Kilder

Eksterne lenker

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia forfattere og redaktører
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia NO

Hamadryas (sommerfugl): Brief Summary ( Norveççe )

wikipedia NO tarafından sağlandı

Hamadryas er en slekt av sommerfugler som hører til gruppen Biblidinae i den store familien flikvinger (Nymphalidae). Disse tropiske sommerfuglene lever i Sør- og Mellom-Amerika. Det eksisterer også en Hamadryas planteslekt.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia forfattere og redaktører
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia NO

Hamadryas ( Lehçe )

wikipedia POL tarafından sağlandı
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Hamadryas Comm. ex Juss. – rodzaj roślin należący do rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae Juss.). Obejmuje 5 gatunków[3] występujących naturalnie w południowej części Ameryki Południowej[4].

Systematyka

Pozycja według APweb (2001...) – aktualizowany system APG II

Rodzaj z podrodziny Ranunculoideae Arnott, rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae) z rzędu jaskrowców (Ranunculales), należących do kladu dwuliściennych właściwych (eudicots)[1].

Pozycja w systemie Reveala (1993-1999)

Gromada: okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Ranunculopsida Brongn., podklasa jaskrowe (Ranunculidae Takht. ex Reveal), nadrząd Ranunculanae Takht. ex Reveal), rząd jaskrowce (Ranunculales Dumort.), podrząd Ranunculineae Bessey in C.K. Adams, rodzina jaskrowate (Ranunculaceae Juss.)[5].

Wykaz gatunków[5]

Przypisy

  1. a b P.F. Stevens: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2012-06-03].
  2. a b Hamadryas (ang.). Index Nominum Genericorum (ING). [dostęp 6 października 2014].
  3. Hamadryas (ang.). The Plant List. [dostęp 6 października 2014].
  4. Klaus Kubitzki, Jens G. Rohwer, Volker Bittrich: Flowering Plants · Dicotyledons: Magnoliid, Hamamelid and Caryophyllid Families. Springer Science & Business Media, 1993, s. 578. ISBN 978-3-662-02899-5. (ang.)
  5. a b Crescent Bloom: Systematyka rodzaju Ranunculaceae (ang.). The Compleat Botanica. [dostęp 6 października 2014].
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia POL

Hamadryas: Brief Summary ( Lehçe )

wikipedia POL tarafından sağlandı

Hamadryas Comm. ex Juss. – rodzaj roślin należący do rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae Juss.). Obejmuje 5 gatunków występujących naturalnie w południowej części Ameryki Południowej.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia POL

Hamadryas ( Portekizce )

wikipedia PT tarafından sağlandı

Hamadryas é um gênero de borboleta neotropical, de hábitos bastante peculiares no adulto, com a emissão de ruídos que parecem o frigir de bacon, quando alçam voo.[1]

Compõem o gênero vinte espécies (e três subgêneros propostos), que se distribuem do México à América do Sul.

Histórico

O naturalista inglês Charles Darwin deixou, após sua visita ao Brasil, o seguinte relato sobre a Hamadryas feronia:[2]

Os hábitos do Papilio feronia muito me surpreenderam. Esta borboleta não é rara, e frequenta geralmente as laranjeiras. Conquanto voe sempre alto, amiúde pousa nos troncos das árvores. Nessas ocasiões a cabeça fica voltada para baixo, e as asas, ao invés de se colarem verticalmente, como comumente acontece, estendem-se abertas num plano horizontal. Esta foi a única borboleta que vi servir-se das pernas como meio de locomoção. Não estando prevenido dessa particularidade, o inseto, quando aproximei cautelosamente a pinça, e no momento preciso em que ia tomá-lo, desviou-se rapidamente para um lado e fugiu. O fato mais singular, no entanto, é a propriedade de que goza esta espécie: a de produzir um ruído de chocalho. Várias vezes, quando duas borboletas, talvez um macho e uma fêmea, voltejavam num trajeto irregular, uma atrás da outra, pude ouvir distintamente pequenos estalidos, ao passarem próximos de onde me achava. O ruído era contínuo, em pequenos intervalos, e podia ser ouvido a cerca de vinte metros de distância. Tenho certeza de que na observação não houve ilusão alguma.”
Esta capacidade de produzir o som de um estalo quando as borboletas batem as asas deu a elas o nome popular de 'estaladeiras' no Brasil. O mecanismo associado à produção do som por Hamadryas foi tema de um longo debate entre entomólogos de várias partes do mundo,[3][4] o que incluiu também a investigação sobre sua capacidade auditiva. Ambos os fatos foram comprovados através de experimentos muito engenhosos.
Observações posteriores feitas com exemplares manipulados confirmaram observações visuais de que apenas os machos das espécies do grupo feronia são capazes de produzir som.[5]

Descrição

 src=
Exemplar de museu da Hamadryas februa

Essas borboletas são todas bastante crípticas em sua coloração dorsal, comumente cobertas por vários pontos coloridos, a maioria das quais se assemelham à casca de árvores; entretanto, algumas são reconhecidas por terem pouca coloração, como a Hamadryas februa.[6]

As mais longevas tiveram um período adulto de 88 dias, registrados na H. februa e H. feronia, na Venezuela[2] e 127 dias para uma H. chloe no Brasil.[7]

Habitat

Algumas Hamadryas são comuns em terrenos com a vegetação modificada (como pomares, clareiras e bordas de mata, tais como H. feronia, H. februa e H. amphinome), frequentemente ocorrendo em áreas urbanas.[2]

Distribuição

Das vinte espécies, oito ocorrem nas Américas do Sul e Central, quatro vivem na América Central e México e oito são exclusivas da América do Sul; destas seis são típicas da Amazônia e duas da Região Sudeste do Brasil.[2]

Comportamento

Essas borboletas apresentam comportamento aparentemente agressivo, podendo se aproximar estalando suas asas quando outras borboletas passam por perto. Também podem demonstrar este mesmo comportamento em relação a pessoas, aves ou mesmo folhas que caem.[2] No entanto, tal comportamento deve estar mais relacionado ao reconhecimento entre machos e fêmeas e também à hierarquia de dominância sobre um recurso alimentar do que à defesa de um território reconhecível no espaço.[5]

Espécies

As espécies do gênero:

Subdivisão proposta

Em 1983 Jenkins[nota 1] propôs a subdivisão do gênero em três subgêneros (ou grupos de espécies) consoante o padrão verificado nas ramificações das nervuras de suas asas, a saber:[2]

  • Grupo de espécies februa (subgênero Ageronia):
    • albicornis
    • amphichloe
    • atlantis
    • chloe
    • februa
    • glauconome
    • honorina
  • Grupo de espécies feronia (sub-gênero Hamadryas):
    • amphinome
    • arinome
    • belladonna
    • epinome
    • feronia
    • fornax
    • guatemalena
    • iphthime
    • Também fariam parte deste grupo as espécies raras seguintes, que apresentam também caracteres do grupo februa (o que enfraquece a proposta):
      • alicia
      • rosandra
  • grupo laodamia (subgênero Peridromia):
    • arete
    • laodamia
    • velutina

A filogenia deste grupo foi confirmada por análises molecular que concordou com parte da proposta de Jenkins (1983), porém, gerou novas associações dentro dos grupos. Desta forma, esta hipótese filogenética ainda carece de mais análises para ser estabelecida a real relação entre as espécies.[8]

Notas

  1. (D. W. Jenkins, in: Neotropical Nymphalidae I. Revision of Hamadryas. Bulletin of the Allyn Museum, nº 81, 146pp., 1983)

Referências

  1. Adrian Hoskins. «Butterflies of the Amazon and Andes: Starry Night Cracker». Learn About Butterflies. Consultado em 28 de abril de 2018. Cópia arquivada em 29 de junho de 2013
  2. a b c d e f Onildo João Marini Filho (1996). «Defesa de Recursos Alimentares e Interações Aéreas entre Borboletas Simpátricas do Gênero Hamadryas» (PDF). Unicamp. Consultado em 29 de abril de 2018. Cópia arquivada (PDF) em 29 de abril de 2018
  3. Monge-Nájera, Julián (1998). «Spatial distribution, territoriality and sound production by tropical cryptic butterflies (Hamadryas, Lepidoptera: Nymphalidae): implications for the "industrial melanism" debate». Revista de Biología Tropical. Consultado em 15 de outubro de 2018
  4. Yack, J. E.; Otero, L. D.; Dawson, J. W.; Surlykke, A.; Fullard, J. H. (15 de dezembro de 2000). «Sound production and hearing in the blue cracker butterfly Hamadryas feronia (Lepidoptera, nymphalidae) from Venezuela». Journal of Experimental Biology (em inglês). 203 (24): 3689–3702. ISSN 0022-0949. PMID 11076733
  5. a b Marini-Filho, Onildo J. (2010). «Use of sound and aerial chases in sexual recognition in Neotropical Hamadryas butterflies (Nymphalidae)». Journal of Research on the Lepidoptera. Consultado em 15 de outubro de 2018
  6. McAndrew, Brian (2000). Niagara Parks Butterflies. Wilson, Simon (Photographer). [S.l.]: Lorimer, James & Company, Limited. ISBN 1-55028-700-1
  7. Marini-Filho, Onildo J.; Martins, Rogério P. (12 de fevereiro de 2010). «Nymphalid butterfly dispersal among forest fragments at Serra da Canastra National Park, Brazil». Journal of Insect Conservation (em inglês). 14 (4): 401–411. ISSN 1366-638X. doi:10.1007/s10841-010-9271-9
  8. Garzón-Orduña, Ivonne J.; Marini-Filho, Onildo; Johnson, Steve G.; Penz, Carla M. (12 de março de 2013). «Phylogenetic relationships ofHamadryas(Nymphalidae: Biblidinae) based on the combined analysis of morphological and molecular data». Cladistics (em inglês). 29 (6): 629–642. ISSN 0748-3007. doi:10.1111/cla.12021

 title=
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autores e editores de Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia PT

Hamadryas: Brief Summary ( Portekizce )

wikipedia PT tarafından sağlandı

Hamadryas é um gênero de borboleta neotropical, de hábitos bastante peculiares no adulto, com a emissão de ruídos que parecem o frigir de bacon, quando alçam voo.

Compõem o gênero vinte espécies (e três subgêneros propostos), que se distribuem do México à América do Sul.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autores e editores de Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia PT

蛤蟆蛺蝶屬 ( Çince )

wikipedia 中文维基百科 tarafından sağlandı
模式種 蛤蟆蛺蝶
Papilio amphinome
Linnaeus, 1767 物種

共20種,詳見正文。

蛤蟆蛺蝶屬Cracker,學名:Hamadryas)是蛺蝶科苾蛺蝶亞科蛤蟆蛺蝶族中的一。物種分佈於新熱帶界,愛在樹幹上停留。一些物種的雄蝶飛行會發出「咔」的聲音[1]

物種

腳註

  1. ^ Brower, Andrew V. Z. 2008. Hamadryas Hübner 1819. Polychroa Billberg 1820 currently viewed as a subjective junior synonym, Epicallia Erichson 1848 invalid junior homonym of Epicallia Hübner, 1820. Version 25 July 2008 (under construction). http://tolweb.org/Hamadryas/70453/2008.07.25 in The Tree of Life Web Project, http://tolweb.org/

參考文獻

  •  src= 維基共享資源中与蛤蟆蛺蝶屬相關的分類
  •  src= 維基物種中有關蛤蟆蛺蝶屬的數據
  • Garzón-Orduña, I.J. 2012. Phylogenetic evidence for loss of sound production and a shift in sexual recognition signals in Hamadryas butterflies (Nymphalidae: Biblidinae). Systematic Entomology 37, 84-101.
  • Jenkins, D.W. 1983. Neotropical Nymphalidae I. Revision of Hamadryas. Bull. Allyn Mus. 81, 1-146.
  • Lamas G ed. 2004. Checklist: Part 4A Hesperioidea - Papiionoidea. Gainesville: Scientific Publishers/Association of Tropical Lepidoptera.
  • 寿建新 周尧 李宇飞. 世界蝴蝶分類名錄. 中國: 陝西科學技術出版社. 2006-04-01. ISBN 9787536936768 (中文(简体)‎).
蝴蝶蛺蝶科⊇蛺蝶演化支⊇苾蛺蝶亞科:
權蛺蝶族
苾蛺蝶族
蛤蟆蛺蝶族
黑蛺蝶族
圖蛺蝶族
蔭蛺蝶族
 title=
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
维基百科作者和编辑

蛤蟆蛺蝶屬: Brief Summary ( Çince )

wikipedia 中文维基百科 tarafından sağlandı

蛤蟆蛺蝶屬(Cracker,學名:Hamadryas)是蛺蝶科苾蛺蝶亞科蛤蟆蛺蝶族中的一。物種分佈於新熱帶界,愛在樹幹上停留。一些物種的雄蝶飛行會發出「咔」的聲音。

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
维基百科作者和编辑