Samurlar (lat. Lutra) — Dələkimilər fəsiləsinə daxil olan yırtıcı məməli cinsi. JHzırda cinsə 3 növ daxldir.
Sanurların bədən qrupulu uzunsov və kök olur. Kiçik ayaqlara və enli quryuqlara sahibdirlər. başları yumrudur. Kiçik qulaqları su altında qapanır. Sıx və su keçirməz xəzə sahibdirdir. Bədənininalt hissəsi açıq rəngdə olsa da, üzəri qəhvəyi rəngə sahib olur. Bədənlərinin uzunluğu 50 - 82 sm, quyruqları isə 33 - 50 sm olur. Çəkiləri 5 - 14 kq arasında dəyişir. Erkəklər bir qada olaraq dişilərdən iri olur.
Su ilə əlaqəli canlılardır. Əsasən şirinsulu sahələrdə yaşayırlar. Onlar həm gündüz həm də gecə həyatı sürə bilirlər. Bununla belə gecələr ov edirlər. Gündüz onlar yuvalarında gizlənirlər. Onlar həm yaxşı üzgüçü həm də əla dalğıcdırlar.
Onlar əsasən Balıqlar, Əsl qurbağalar, Xərçəngkimilər, bəzi suda üzən quşlar və məməlilərlə qidalanırlar.
hazırda cinsə 3 növ[1] daxildir:
Əvvəllər bu cinsə Hydrictis və Lontra cinslərinə aid növlərdə daxil edilirdi.
Samurlar (lat. Lutra) — Dələkimilər fəsiləsinə daxil olan yırtıcı məməli cinsi. JHzırda cinsə 3 növ daxldir.
Lutra a zo ur genad e rummatadur ar bronneged, ennañ 2 pe 3 spesad dourgon.
Lutra és un gènere de mamífers aquàtics de la subfamília de les llúdries. Conté nombroses espècies extintes, però només dues de vivents: la llúdria comuna (L. lutra) i la llúdria de Sumatra (L. sumatrana). Alguns autors també hi inclouen Lutra nippon, una llúdria japonesa que la UICN classifica com a subespècie de la llúdria comuna.
Lutra és un gènere de mamífers aquàtics de la subfamília de les llúdries. Conté nombroses espècies extintes, però només dues de vivents: la llúdria comuna (L. lutra) i la llúdria de Sumatra (L. sumatrana). Alguns autors també hi inclouen Lutra nippon, una llúdria japonesa que la UICN classifica com a subespècie de la llúdria comuna.
Lutra je rod vyder. Zahrnuje tři druhy, někdy se do něho řadí i vydra skvrnitá (Lutra maculicollis), jindy řazená do samostatného rodu Hydrictis jako Hydrictis maculicollis. V Česku žije vydra říční (Lutra lutra).
Obrázky, zvuky či videa k tématu Lutra ve Wikimedia Commons
Lutra je rod vyder. Zahrnuje tři druhy, někdy se do něho řadí i vydra skvrnitá (Lutra maculicollis), jindy řazená do samostatného rodu Hydrictis jako Hydrictis maculicollis. V Česku žije vydra říční (Lutra lutra).
Die Altweltotter (Lutra) sind eine Raubtiergattung aus der Unterfamilie der Otter (Lutrinae) innerhalb der Familie der Marder (Mustelidae). Die Gattung umfasst drei Arten: den auch in Europa lebenden Eurasischen Fischotter (Lutra lutra), den Japanischen Fischotter (Lutra nippon) und den Haarnasenotter (Lutra sumatrana).
Altweltotter haben einen langgestreckten, walzenförmigen Körper mit kurzen Beinen und einem dicken, muskulösen Schwanz. Der Kopf ist rundlich, die Schnauze stumpf; die kleinen Ohren und die Nasenlöcher können unter Wasser verschlossen werden. Ihr dichtes, wasserabweisendes Fell ist bräunlich gefärbt, die Unterseite ist heller und die Kehle kann weißlich gefärbt sein. Diese Tiere erreichen eine Kopfrumpflänge von 50 bis 82 Zentimetern, eine Schwanzlänge von 33 bis 50 Zentimeter und ein Gewicht von 5 bis 14 Kilogramm, wobei die Männchen schwerer werden als die Weibchen.
Diese Tiere sind in ihrem Lebensraum auf die Nähe von Wasser angewiesen, meistens finden sie sich am Süßwasser, seltener auch in Mündungsgebieten von Flüssen oder an Meeresküsten. Sie können tag- oder nachtaktiv sein, sind jedoch eher bei Nacht auf Nahrungssuche. Tagsüber verbergen sie sich in ihrem Bau am Ufer, sie sind ausgezeichnete Schwimmer und Taucher.
Ihre Nahrung besteht aus Fischen, Fröschen, Krebstieren, manchmal nehmen sie auch Wasservögel und kleine Säugetiere zu sich.
Die Gattung umfasst drei Arten:[1]
Der Fleckenhalsotter (Hydrictis maculicollis) wird teils ebenfalls in diese Gattung gestellt, aktuell aber als eine eigene monotypische Gattung geführt.[2]
Die Altweltotter (Lutra) sind eine Raubtiergattung aus der Unterfamilie der Otter (Lutrinae) innerhalb der Familie der Marder (Mustelidae). Die Gattung umfasst drei Arten: den auch in Europa lebenden Eurasischen Fischotter (Lutra lutra), den Japanischen Fischotter (Lutra nippon) und den Haarnasenotter (Lutra sumatrana).
De fiskotters (Latynske namme: Lutra) foarmje in skaai fan 'e klasse fan 'e sûchdieren (Mammalia), it skift fan 'e rôfdieren (Carnivora) en de famylje fan 'e martereftigen (Mustelidae). Ta dit skaai hearre twa libbene en twa útstoarne ottersoarten, wêrûnder de (Jeropeeske) otter, dy't ek yn Fryslân foarkomt.
De fiskotters (Latynske namme: Lutra) foarmje in skaai fan 'e klasse fan 'e sûchdieren (Mammalia), it skift fan 'e rôfdieren (Carnivora) en de famylje fan 'e martereftigen (Mustelidae). Ta dit skaai hearre twa libbene en twa útstoarne ottersoarten, wêrûnder de (Jeropeeske) otter, dy't ek yn Fryslân foarkomt.
Qunduzlar — suvsarsimonlar oilasiga mansub sut emizuvchilar urugʻi. Yevropa, Osiyo, Shim. -Gʻarbiy Afrikada choʻllardan boshqa joylari-datarqalgan. Gavdasining uz. 55—95 sm, nisbatan ingichka va egiluvchan, vazni 10 kg gacha. Dumi 45 sm gacha. Oyoklari kalta, barmoqlari orasida suzgich parda boʻladi. Oʻzbekmstonda 1 turi — qunduz tarqalgan. Q. chuchuk suv havzalari yaqinidagi inlarida yashaydi. Shoʻngʻiganida quloq va burun teshiklari maxsus klapanlar bilan bekiladi.
Qishda suvning muzlamagan joylarida yashaydi. Bahor-yoz mavsumida asta-sekin tullaydi. Yumshoq toʻshamali uyasini suv havzasining baland qirgʻoqlariga yasaydi. Boʻgʻozlik davri 8— 10 oy. Ikki yilda bir marta — ap-rel — mayda, koʻpincha 3 ta bola tugʻadi. Asosan, baliq, baqa, baʼzan oʻrdak va boshqa bilan oziqlanadi. Moʻynasi (ayniqsa, qishki) qimmatbaho hisoblanadi. Soni keskin kamayganligi uchun ovlash taqiqlangan.
Lutra is a genus of otters, one of seven in the subfamily Lutrinae.
The genus includes these species:
The genus most likely evolved in Asia during the late Pliocene epoch;[1] the oldest fossil belonging to the genus is of the species L. palaeindica, and dates from the late Pliocene.[2]
Lutra species are semiaquatic mammals, so they are well-adapted to both water and land. They prefer shallow, narrow areas of streams surrounded by mature trees and with rocks, especially where weirs reduce the flow of the water, as well as attract fishes. They seem to tolerate roads and residential and agricultural areas, but only moderate human interaction. They clearly avoid areas without vegetation cover and rocks.[3]
The otters' diets consist mainly of fish (hence, the aquatic environment). However, during the winter and in colder environments, fish consumption is significantly lower and the otters use other resources for their food supply. Their diets can consist of amphibians (mainly frogs and pond turtles), bird predation (mainly anserine species), small rodents, and invertebrates such as water beetles, snails, and crayfish. They have also feed on plants, specifically grasses. With this large diversity of prey and resources for their diets, otters are considered "opportunistic eaters".[4]
Some otters live in solitude, while others live in groups.
Lutro[1] (science Lutra) estas genro de mamuloj el la familio de musteledoj, malgrandaj, kun naĝhaŭto inter la piedfingroj, vivantaj ĉe riveroj kaj lagoj, kaj manĝantaj fiŝojn. Ilia felo estas tre bela kaj ŝatata.
Antaŭe (historia sistematiko):
Lutro (science Lutra) estas genro de mamuloj el la familio de musteledoj, malgrandaj, kun naĝhaŭto inter la piedfingroj, vivantaj ĉe riveroj kaj lagoj, kaj manĝantaj fiŝojn. Ilia felo estas tre bela kaj ŝatata.
Lutra es un género de mamíferos carnívoros de la subfamilia Lutrinae y de la familia Mustelidae. Incluye dos especies de nutrias.
Hay dos especies de nutrias en este género y una subespecie:[1]
Lutra es un género de mamíferos carnívoros de la subfamilia Lutrinae y de la familia Mustelidae. Incluye dos especies de nutrias.
Saarmas (Lutra) on kärplaste sugukonda kuuluv kiskjaliste perekond.
Saarma perekonda liigitatakse järgmised loomaliigid:
Selles artiklis on kasutatud prantsuskeelset artiklit fr:Lutra seisuga 27.12.2013.
Saarmas (Lutra) on kärplaste sugukonda kuuluv kiskjaliste perekond.
Lutra Lutrinae azpifamiliako genero bat da. Lutra lutra espeziea, edo igaraba arrunta genero honetakoa da. Beste bi igaraba espezie ere genero honetakoak dira.
Lutra Lutrinae azpifamiliako genero bat da. Lutra lutra espeziea, edo igaraba arrunta genero honetakoa da. Beste bi igaraba espezie ere genero honetakoak dira.
Saukot (Lutra) on näätäeläinten heimoon kuuluva petoeläinsuku.
Sukuun kuuluu kolme lajia:[1]
Saukot (Lutra) on näätäeläinten heimoon kuuluva petoeläinsuku.
Lutra est un genre de Mustélidés de la sous-famille des Lutrinae (les loutres).
Selon BioLib (22 juillet 2019)[2] :
Auxquelles s'ajoutent parfois :
Lutra est un genre de Mustélidés de la sous-famille des Lutrinae (les loutres).
Lutra é un xénero de mamíferos carnívoros da subfamilia Lutrinae e da familia Mustelidae. Inclúe tres especies de londras (ou lontras).[1] Anteriormente neste xénero incluíanse especies americanas, que hoxe están clasificadas no xénero Lontra.[1]
Este xénero moi probablemente evolucionou en Asia durante o Plioceno tardío.[2]
Lutra é un xénero de mamíferos carnívoros da subfamilia Lutrinae e da familia Mustelidae. Inclúe tres especies de londras (ou lontras). Anteriormente neste xénero incluíanse especies americanas, que hoxe están clasificadas no xénero Lontra.
Lutra je rod vidri koji obuhvaća tri vrste. Pripadnice roda jesu euroazijska riječna vidra (Lutra lutra), te vrste dlakava vidra (Lutra sumatrana) i japanska vidra Lutra nippon Imaizumi and Yoshiyuki, 1989.
Pripadnice ovog roda imaju izdužena i vitka tijela, s kratkim udovima i snažnim mišićavim repom. Glava je okrugla, a njuška zbijena; malene uši i nosnice moguće je zatvoriti tijekom boravka pod vodom. Njihovo je gusto, vodootporno krzno smeđe boje, dok su trbuh i donji dijelovi tijela obično svjetlije obojeni. Vrat može biti bjelkaste boje. Ove životinje dosegnu dužinu tijela od 50 do 82 centimetra, dužinu repa od 33 do 50 centimetara, te težinu od 5 do 14 kilograma. Mužjaci su obično teži od ženki.
Ove su životinje u prirodnom staništu ovisne o blizini vode. Većina obitava u slatkovodnim vodama, te rjeđe u pritocima rijeka ili obalama mora. Mogu biti dnevne ili noćne životinje, no obično se hrane tijekom noći. Tijekom dana, skrivaju se u svojim nastambama. Odlični su plivači i ronioci.
Njihova se hrana sastoji od vodenih ptica i malenih sisavaca, žaba, riba, rakova i školjkaša.
U Wikimedijinu spremniku nalazi se članak na temu: Lutra
Wikivrste imaju podatke o: Lutri Lutra je rod vidri koji obuhvaća tri vrste. Pripadnice roda jesu euroazijska riječna vidra (Lutra lutra), te vrste dlakava vidra (Lutra sumatrana) i japanska vidra Lutra nippon Imaizumi and Yoshiyuki, 1989.
Le lontre del Vecchio Mondo (Lutra Brisson, 1762) sono un genere di carnivori della sottofamiglia delle lontre (Lutrinae) all'interno della famiglia dei Mustelidi (Mustelidae). Il genere comprende tre specie: la lontra comune (Lutra lutra), che vive anche in Europa, la lontra giapponese (Lutra nippon) e la lontra dal naso peloso (Lutra sumatrana).
Le lontre del Vecchio Mondo hanno un corpo allungato e cilindrico con zampe corte e una coda spessa e muscolosa. La testa è arrotondata, il muso smussato; le piccole orecchie e le narici possono essere chiuse sott'acqua. La pelliccia, spessa e idrorepellente, è di colore brunastro; la parte inferiore è più chiara e la gola può essere di colore biancastro. Questi animali presentano una lunghezza testa-tronco di 50-82 centimetri, una coda di 33-50 centimetri e un peso di 5-14 chilogrammi; i maschi sono più pesanti delle femmine.
Questi animali sono strettamente dipendenti dalla vicinanza dell'acqua: si incontrano per lo più in acque dolci, più raramente anche negli estuari dei fiumi o sulla costa del mare. Possono essere attivi sia di giorno che di notte, ma è più probabile che si alimentino di notte. Di giorno si nascondono nella loro tana sulla riva; sono ottimi nuotatori e subacquei.
La loro dieta è costituita da pesci, rane e crostacei, ma talvolta mangiano anche uccelli acquatici e piccoli mammiferi.
Il genere comprende tre specie[1]:
Anche la lontra dal collo macchiato (Hydrictis maculicollis) veniva da alcuni collocata in questo genere, ma è attualmente considerata come un genere monotipico separato[2].
Le lontre del Vecchio Mondo (Lutra Brisson, 1762) sono un genere di carnivori della sottofamiglia delle lontre (Lutrinae) all'interno della famiglia dei Mustelidi (Mustelidae). Il genere comprende tre specie: la lontra comune (Lutra lutra), che vive anche in Europa, la lontra giapponese (Lutra nippon) e la lontra dal naso peloso (Lutra sumatrana).
Lutra est genus mammalium aquaticorum familiae Mustelidarum. In Europa et aliis mundi regionibus habitat.
Duae sunt species Lutrae:
Haec stipula ad mammale spectat. Amplifica, si potes! Lutra est genus mammalium aquaticorum familiae Mustelidarum. In Europa et aliis mundi regionibus habitat.
Tikrosios ūdros (lot. Lutra, vok. Altweltotter) – kiauninių šeimos žinduolių gentis.
Gentyje yra dvi rūšys:
Eirāzijas ūdri (Lutra) ir viena no sermuļu dzimtas (Mustelidae) ģintīm, kas apvieno 3 sugas. Eirāzijas ūdri daļēji dzīvo ūdenī un daļēji uz sauszemes, pamatā barojas ar zivīm. No tām visizplatītākā ir Eirāzijas ūdrs, kas ir sastopams visā Eirāzijas kontinentā; gan Eiropā, gan Āzijā. Pārējās 2 sugas ir endēmiskas Japānai un Dienvidaustrumāzijai.
Senākās ūdru fosilijas pieder Eirāzijas ūdru ģintij (Lutra). Šīs ģints dzīvnieki dzīvo jau vairākus miljonus gadu, sākot ar pliocēnu. Eirāzijas ūdru priekšteči dzīvoja Āzijā un lēnām izplatījās pa visu pasauli. No Eirāzijas ūdru ģints senajām sugām attīstījās Amerikas ūdri (Lontra) un Āfrikā dzīvojošie ūdri. Mūsdienās ir saglabājušās 3 sugas, bet daudzas laika gaitā ir izmirušas.[1] Bieži pie Eirāzijas ūdriem informācijas avoti min Āfrikas Sahāras ūdru (Hydrictis maculicollis) kā Lutra maculicollis,[1] kas, analizējot ģenētiskos pētījumus, pavisam nesen ir izdalīts pastāvīgā Sahāras ūdru ģintī (Hydrictis).
Eirāzijas ūdriem tāpat kā citiem ūdriem ir raksturīgs slaids, garš, cilindrisks ķermenis ar īsām kājām. Tiem ir plata, saplacinātas formas galva, mazas austiņas,[2] un tie spēj nāsis noslēgt, atrodoties zem ūdens. Visi Eirāzijas ūdri ir tumši brūni, un to pavēderes un pazodes ir gaišākas kā muguras. Kājām ir peldplēves, un to nagi ir asi. Mātītēm ir 4 piena dziedzeri. Priekškājas ir īsākas kā pakaļkājas, kas ļauj attīstīt ievērojamu ātrumu peldot. Kad ūdrs peld lēni, tas airējas ar visām 4 pleznotajām kājām. Kad ūdrs nirst vai peld ātri, priekškājas tiek cieši piespiestas pie ķermeņa, bet pakaļkājas kopīgi ar spēcīgu astes propellerveida kustību stumj ūdri cauri ūdenim.
Salīdzinot ar Amerikas ūdriem, Eirāzijas ūdrs ir ar īsāku kaklu, platāku seju, ausis ir novietotas tālāk viena no otras, un tā aste ir garāka.[3]
Eirāzijas ūdru ģints (Lutra)[4]
Eirāzijas ūdri (Lutra) ir viena no sermuļu dzimtas (Mustelidae) ģintīm, kas apvieno 3 sugas. Eirāzijas ūdri daļēji dzīvo ūdenī un daļēji uz sauszemes, pamatā barojas ar zivīm. No tām visizplatītākā ir Eirāzijas ūdrs, kas ir sastopams visā Eirāzijas kontinentā; gan Eiropā, gan Āzijā. Pārējās 2 sugas ir endēmiskas Japānai un Dienvidaustrumāzijai.
Senākās ūdru fosilijas pieder Eirāzijas ūdru ģintij (Lutra). Šīs ģints dzīvnieki dzīvo jau vairākus miljonus gadu, sākot ar pliocēnu. Eirāzijas ūdru priekšteči dzīvoja Āzijā un lēnām izplatījās pa visu pasauli. No Eirāzijas ūdru ģints senajām sugām attīstījās Amerikas ūdri (Lontra) un Āfrikā dzīvojošie ūdri. Mūsdienās ir saglabājušās 3 sugas, bet daudzas laika gaitā ir izmirušas. Bieži pie Eirāzijas ūdriem informācijas avoti min Āfrikas Sahāras ūdru (Hydrictis maculicollis) kā Lutra maculicollis, kas, analizējot ģenētiskos pētījumus, pavisam nesen ir izdalīts pastāvīgā Sahāras ūdru ģintī (Hydrictis).
Lutra is een geslacht van otters.
Eén soort wordt altijd tot dit geslacht gerekend:
Daarnaast worden drie soorten regelmatig tot dit geslacht gerekend, maar niet altijd als eigen soort erkend:
Multimedia w Wikimedia Commons Wydra[7][a] (Lutra) – rodzaj ssaka z podrodziny wydr (Lutrinae) w rodzinie łasicowatych (Mustelidae).
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji[8][9].
Długość ciała 50–82 cm, długość ogona 33–50 cm; masa ciała 3,5–14 kg (samce są większe i cięższe od samic)[8].
Do rodzaju należą następujące gatunki[9][7]:
W Polsce wydry podlegają ochronie częściowej[13].
Wydra (Lutra) – rodzaj ssaka z podrodziny wydr (Lutrinae) w rodzinie łasicowatych (Mustelidae).
Lutra är ett släkte i underfamiljen uttrar. Beroende på auktoritet räknas två till tre arter till släktet. Till släktet hör den art som på svenska bara kallas utter (Lutra lutra) samt arterna Lutra sumatrana och Lutra maculicollis. Den sistnämnda arten räknas av vissa zoologer till ett eget släkte, Hydrictis.
Släktnamnet är det latinska ordet för utter.[1]
Arterna i släktet har en långsträckt kropp med korta extremiteter och en kraftig svans. Huvudet är avrundade och de små öronen och näsöppningar går att sluta när djuret vistas under vattenytan. Den täta pälsen är brunaktig och undersidan ljusare, vid halsens framsida är den ibland vitaktig. Dessa djur når en kroppslängd av 50 till 82 centimeter, en svanslängd av 33 till 50 centimeter och en vikt mellan 5 och 14 kilogram. Hanar är oftast tyngre än honor.
Alla arter är bundna till vattensamlingar, huvudsakligen med sötvatten och sällan vid flodmynningar eller vid kustlinjen. De kan vara aktiva på dagen och på natten men jagar huvudsakligen på natten. Under dagen gömmer de sig i sina bon vid strandlinjen. De har mycket bra förmåga att simma och dyka.
Födan består huvudsakligen av fiskar, groddjur och kräftdjur. Ibland äter de även fåglar och mindre däggdjur.
Lutra är ett släkte i underfamiljen uttrar. Beroende på auktoritet räknas två till tre arter till släktet. Till släktet hör den art som på svenska bara kallas utter (Lutra lutra) samt arterna Lutra sumatrana och Lutra maculicollis. Den sistnämnda arten räknas av vissa zoologer till ett eget släkte, Hydrictis.
Släktnamnet är det latinska ordet för utter.
Ви́дра (Lutra) — рід ссавців родини куницевих (Mustelidae), представлений трьома видами. Слово видра, як і лютра, має давні індоєвропейські корені й походить від *ūdrā — «той, що живе у воді», від *ūd — «вода»[1].
Рід Видра (Lutra)
Також Imaizumi and Yoshiyuki (1989) запропонували японську видру (під науковою назвою Lutra nippon) розглядати окремим видом. У «Видах ссавців світу» японська видра розглядається як окремий вид, однак Ronald M. Nowak, а також МСОП розглядають японську видру як підвид L. lutra.
Голова і тіло довжиною 500–820 мм, хвіст довжиною 330–500 мм, вага 5—14 кг. Самці в середньому більші за самиць. Верх тіла коричнюватий, низ блідіший; нижня щелепа і шия можуть бути білуваті. Хутро коротке і густе. Шия коротка, хвіст товстий при основі, ноги короткі, пальці з перетинками.
Населяють усі типи внутрішніх водних шляхів, а також гирла річок і морські бухти. Видри — чудові плавці й пірнальники. Вони можуть тимчасово сховатися в неглибоких норах або в купі каміння і корчів, але у них є принаймні одна постійна нора поруч з водою. Головний вхід може знаходитися у воді, а потім йти вгору в гніздову камеру, що вище рівня води. Плавають рухами задніх ніг і хвоста і зазвичай пірнають на одну чи дві хвилини. Максимальний час пірнання — 5 хв. Подорожуючи по землі, снігу чи льоду можуть використовувати комбінації бігу та ковзання. Хоча зазвичай вони близько асоційовані з водою, іноді долають багато кілометрів по землі, наприклад, щоб знайти вільну від льоду воду. Можуть бути як денними так і нічними, але загалом активніші вночі.
За можливим винятком роду Meles, видри є найбільш грайливими з мустелових. Деякі види беруть участь в цілорічній забаві ковзання вниз брудом і заметами, у яких беруть участь особи різного віку. Іноді вони роблять тунелі під снігом, щоб вийти на деякій відстані. Дієта складається головним чином з риб, жаб, раків, крабів та інших водних безхребетних. Птахи й наземні ссавці, такі як гризуни та кролики, також приймаються. Видри захоплюють свою здобич ротом, а не руками.
«Стоячи на пласкому піщаному березі, я здалека побачив видру, що йшла по кризі. Мені часто доводилось чути від індіанців, що навіть найдужчий чоловік, якщо він без зброї, не зможе вбити видру. Але я все ж мав сумнів і відтак вирішив тепер перевірити правдивість їх тверджень на власному досвіді. Впіймавши видру, я з усієї сили намагався її прикінчити. Впродовж години я бив видру руками, топтав ногами, стрибав на неї — але все це ні до чого не призвело. Намагався вдавити її руками, але коли я на хвилину послабив руки, вона втягла шию і так викрутила голову, затиснуту в моїх руках, що могла дихати. довелось визнати, що без зброї вбити видру неможна.» (Джемс Э. Рассказ о похищении и приключениях Джона Теннера (переводчика на службе США в Со-Сент-Мари) в течение тридцатилетнего пребывания среди индейцев в глубине Северной америки. — М.: Иностранная литература, 1963. — С. 257)
.jpg)
Ви́дра (Lutra) — рід ссавців родини куницевих (Mustelidae), представлений трьома видами. Слово видра, як і лютра, має давні індоєвропейські корені й походить від *ūdrā — «той, що живе у воді», від *ūd — «вода».
Lutra là một chi động vật có vú trong họ Chồn, bộ Ăn thịt. Chi này được Brisson miêu tả năm 1762.[1] Loài điển hình của chi này là Mustela lutra Linnaeus, 1758.
Chi này gồm các loài:
.png){kind=small}
Bài viết về các loài trong bộ thú ăn thịt này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Lutra là một chi động vật có vú trong họ Chồn, bộ Ăn thịt. Chi này được Brisson miêu tả năm 1762. Loài điển hình của chi này là Mustela lutra Linnaeus, 1758.
Речные выдры[3] (лат. Lutra) — род хищников семейства куньих (Mustelidae), состоящий из трёх видов.
У выдр вытянутое туловище с короткими конечностями и толстым мускулистым хвостом. Голова округлая, пасть притуплённая. Маленькие уши и ноздри выдры могут закрываться под водой. Густая и водонепроницаемая шерсть окрашена в коричневый цвет, нижняя сторона немного светлее верхней, а шея и вовсе может быть беловатой. Эти животные достигают длины тела от 50 до 82 см, хвост насчитывает от 33 до 50 см, а вес составляет от 5 до 14 кг. Самцы, как правило, массивнее самок.
Сфера обитания выдр неразрывно связана с водой, как правило, выдры живут в пресноводных водоёмах, изредка также в устьях рек и на морских побережьях. Эти животные могут быть активными как в дневное, так и в ночное время, однако охотятся главным образом ночью. На протяжении дня они прячутся в своём строении. Выдры отлично плавают и ныряют.
Пища выдр состоит в основном из рыбы, лягушек, ракообразных, а также иногда из небольших водных птиц и млекопитающих.
В настоящее время в род Lutra включают три вида[1][2][4]:
Ранее в состав этого рода включали также виды современных родов Hydrictis и Lontra.
水獺屬（學名Lutra）包括兩種產于歐洲和亞洲的水獺。
歐亞水獺 Lutra lutra 日本水獺 Lutra lutra nippon 毛鼻水獺 Lutra sumatrana
수달속(Lutra)은 세 종으로 이루어진 포유류 속이다.[1]
† 일본수달
