Glebocarcinus – rodzaj skorupiaków z infrarzędu krabów i rodziny Cancridae.
Takson ten wyróżnił w 1975 J. Dale Nations jako podrodzaj w rodzaju Cancer[1]. Później został on wyniesiony do rangi osobnego rodzaju[2]. Nations zaliczył tu 5 gatunków[1], z których G. tumifrons przeniesiono do rodzaju Anatolikos, G. balssi zsynonimizowano z Platepistoma anaglyptum, a przynależność rodzajowa G. allisoni jest niepewna, gdyż opisano go jedynie na podstawie fragmentu szczypców[3]. W związku z tym zalicza się tu obecnie tylko 2 gatunki[3][2][4]:
Kraby te mają karapaks o długości wynoszącej ¾ jego największej szerokości, o powierzchni z wyraźnymi, wypukłymi, gęsto ziarenkowanymi regionami, porozdzielanymi szerokimi bruzdami. Krawędź frontalna nie wystaje przed orbitalne, a łączna długość tych krawędzi wynosi około 46% największej szerokości karapaksu. Na krawędzi frontalnej znajduje się włącznie z wewnętrznymi orbitalnymi 5 kolców, z których środkowy wyrasta niżej niż pozostałe. Po 9 ostrych, oddzielonych do nasady i skierowanych ku przodowi kolców znajduje się na obu krawędziach przednio-bocznych. Proste lub lekko wklęsłe krawędzie tylno-boczne są obrzeżone i mają po 2 małe kolce. Tylna krawędź karapaksu jest prosta i również obrzeżona[3]. Szczypce są krótkie i wysokie[1], mają krótkie propodity z czterema ziarenkowatymi wyrostkami na krawędzi górnej, pięcioma rzędami guzków na powierzchni zewnętrznej i gładką krawędzią dolną. Oba palce mają na krawędziach tnących tępe ząbki, przy czym te na palcu ruchomym są bardzo małe, a te na nieruchomym duże. Palec nieruchomy jest krótki z dwoma rządkami guzków, zaś nieruchomy hakowaty na wierzchołku i z dwoma rzędami ziarenek[3].
Oba gatunki występują w północnej części Oceanu Spokojnego[3].
Glebocarcinus – rodzaj skorupiaków z infrarzędu krabów i rodziny Cancridae.