Το κροκοδειλάκι, Stellagama stellio (Linnaeus, 1758) είναι μια μεγάλου μεγέθους σαύρα με σχετικά πεπλατυσμένο σώμα, καλοσχηματισμένα πόδια και μακριά ουρά[1]. Το μήκος της φτάνει συνολικά τα 30 cm μαζί με την ουρά η οποία είναι σε μήκος περίπου όση και το σώμα. Είναι ημερόβια σαύρα που αρέσκεται να λιάζεται αρκετά και προτιμά πετρώδη και ξηρά ενδιαιτήματα[2].
Άλλες ονομασίες[2] περιλαμβάνουν τις σκούτζικας, σκουτζίκι, δράκος, κασιδιάρης, κουρκούταβλος (Ρόδος), κουρκουτάς (Κύπρος), κουρκούδιαλος (Κάλυμνος), κροκάς (Χάλκη), κορκόφιλας (Ικαρία).
Εξαπλώνεται στη Μικρά Ασία, στη Μέση Ανατολή, τη Β. Αφρική και την Κύπρο[1]. Στην Ελλάδα απαντάται στους νομούς Θεσσαλονίκης και Χαλκιδικής, σε ορισμένα νησιά των Κυκλάδων (Μύκονος, Δήλος, Πάρος, Αντίπαρος, Νάξος κ.α.) και σε πολλά νησιά του Α. Αιγαίου (Σάμος, Λέσβος, Χίος, Ικαρία κ.α.) και των Δωδεκανήσων (Ρόδος, Κως, Νίσυρος, Λέρος, Σύμη, Τήλος, Καστελλόριζο)[3].
Το κροκοδειλάκι, Stellagama stellio (Linnaeus, 1758) είναι μια μεγάλου μεγέθους σαύρα με σχετικά πεπλατυσμένο σώμα, καλοσχηματισμένα πόδια και μακριά ουρά. Το μήκος της φτάνει συνολικά τα 30 cm μαζί με την ουρά η οποία είναι σε μήκος περίπου όση και το σώμα. Είναι ημερόβια σαύρα που αρέσκεται να λιάζεται αρκετά και προτιμά πετρώδη και ξηρά ενδιαιτήματα.
