El lloro becgròs alaestriat (Tanygnathus megalorynchos) és un ocell de la família dels psitàcids (Psittacidae) que habita zones amb arbres poc denses al nord de Sulawesi, Talaud, Sangihe, Moluques, Tanimbar i Raja Ampat.
El lloro becgròs alaestriat (Tanygnathus megalorynchos) és un ocell de la família dels psitàcids (Psittacidae) que habita zones amb arbres poc denses al nord de Sulawesi, Talaud, Sangihe, Moluques, Tanimbar i Raja Ampat.
The great-billed parrot (Tanygnathus megalorynchos) also known as Moluccan parrot or island parrot, is a medium-sized, approximately 38 cm long, green parrot with a massive red bill, cream iris, blackish shoulders, olive green back, pale blue rump and yellowish green underparts. The female is typically smaller than the male, but otherwise the sexes are similar.
The great-billed parrot is found in forest, woodland and mangrove in the south-east Asian islands of Maluku, Raja Ampat, Talaud, Sangir, Sarangani, the Lesser Sundas, and nearby small islands. The diet consists mainly of fruits.
It remains widespread and locally fairly common, and consequently has been rated as least concern on the IUCN Red List of Threatened Species.
The great-billed parrot was described by the French polymath Georges-Louis Leclerc, Comte de Buffon in 1780 in his Histoire Naturelle des Oiseaux from a specimen collected in New Guinea.[2] The bird was also illustrated in a hand-coloured plate engraved by François-Nicolas Martinet in the Planches Enluminées D'Histoire Naturelle which was produced under the supervision of Edme-Louis Daubenton to accompany Buffon's text.[3] Neither the plate caption nor Buffon's description included a scientific name but in 1783 the Dutch naturalist Pieter Boddaert coined the binomial name Psittacus megalorynchos in his catalogue of the Planches Enluminées.[4] The great-billed parrot is now placed in the genus Tanygnathus that was introduced by the German naturalist Johann Wagler in 1832.[5][6] The generic name combines the Ancient Greek words tanuō "to stretch out" and gnathos "jaw". The specific epithet megalorynchos combines the Ancient Greek megalos "great" and rhunkhos "bill".[7]
Five subspecies are recognized:[6]
The great-billed parrot (Tanygnathus megalorynchos) also known as Moluccan parrot or island parrot, is a medium-sized, approximately 38 cm long, green parrot with a massive red bill, cream iris, blackish shoulders, olive green back, pale blue rump and yellowish green underparts. The female is typically smaller than the male, but otherwise the sexes are similar.
The great-billed parrot is found in forest, woodland and mangrove in the south-east Asian islands of Maluku, Raja Ampat, Talaud, Sangir, Sarangani, the Lesser Sundas, and nearby small islands. The diet consists mainly of fruits.
It remains widespread and locally fairly common, and consequently has been rated as least concern on the IUCN Red List of Threatened Species.
El loro picogordo (Tanygnathus megalorynchos)[2] es una especie de ave psitaciforme de la familia Psittaculidae propia de algunas islas de Indonesia y el sur de Filipinas.
El loro picogordo (Tanygnathus megalorynchos) es una especie de ave psitaciforme de la familia Psittaculidae propia de algunas islas de Indonesia y el sur de Filipinas.
Tanygnathus megalorynchos Tanygnathus generoko animalia da. Hegaztien barruko Psittacidae familian sailkatua dago.
Tanygnathus megalorynchos Tanygnathus generoko animalia da. Hegaztien barruko Psittacidae familian sailkatua dago.
Isonokkakaija (Tanygnathus megalorynchos) on indonesialainen isonokkainen kaija.
Linnun pituus on noin 41 cm ja paino 260–325 g. Sen höyhenpuku on enimmäkseen vihreä, yläperä on sininen, yläsiivellä on sinisen, mustan ja keltaisen kirjavointia, vatsapuoli on kellanvihreä, alasiipi, pyrstön kärki ja rinnan sivut ovat keltaiset. Nokka on punainen, koivet vihertävänharmaat ja iiris kellanvalkoinen. Sukupuolet ovat samanvärisiä. Eräs yksilö eli vankeudessa 23-vuotiaaksi.[2]
Isonokkakaijat elävät useilla Indonesian itäosan saarella, muun muassa Malukussa, Raja Ampatissa, Talaudissa, Sangirissa, Saranganissa, Pienillä Sundasaarilla ja Itä-Timorissa. Laji on siirretty ainakin Etelä-Filippiinien Balutille. Sen elinympäristön ala on 50 000–100 000 neliökilometriä ja populaation koko on noin 110 000 yksilöä. Lajista tunnetaan viisi alalajia: megalorynchos, affinis, subaffinis, hellmayri ja sumbensis.[3]
Lajia tavataan varttuneissa metsissä 1 000 m korkeudelle merenpinnasta, myös kookospalmuviljelmillä.
Lisääntymiaika on elo-joulukuussa. Pesä on korkealla suuren puun kolossa tai onkalossa. Naaras munii kaksi munaa.
Ruokavalio koostuu hedelmistä, pähkinöistä ja viljasta.
Isonokkakaija (Tanygnathus megalorynchos) on indonesialainen isonokkainen kaija.
Tanygnathus megalorynchos
Le Perroquet à bec de sang (Tanygnathus megalorynchos (Boddaert, 1783)) est une espèce d'oiseau appartenant à la famille des Psittacidae. Elle n'est présente qu'en Indonésie et au Timor oriental, et peut-être parfois aux Philippines.
D'après Alan P. Peterson, il existe cinq sous-espèces :
Tanygnathus megalorynchos
Le Perroquet à bec de sang (Tanygnathus megalorynchos (Boddaert, 1783)) est une espèce d'oiseau appartenant à la famille des Psittacidae. Elle n'est présente qu'en Indonésie et au Timor oriental, et peut-être parfois aux Philippines.
Il pappagallo beccogrosso (Tanignathus megalorynchos (Boddaert, 1783)) è un uccello della famiglia Psittaculidae.[1]
Il pappagallo beccogrosso (Tanignathus megalorynchos (Boddaert, 1783)) è un uccello della famiglia Psittaculidae.
De dikbekpapegaai (Tanygnathus megalorynchos) is een papegaai uit het geslacht Tanygnathus die voorkomt in de Filipijnen, Indonesië en Oost-Timor.
De dikbekpapegaai is een relatief grote papegaai. De beide geslachten ogen identiek. Het vrouwtje is echter wat kleiner dan het mannetje. De dikbekpapegaai heeft een groene kop, onderzijde en bovenkant rug en een geelgroene nekkraag. De onderzijde van de rug en de romp zijn blauw van kleur. De veren op de schouders zijn zwart met groen randen. De vleugelveren zijn zwart met goudgele randen en blauwe uiteinden. De staart is groen met geel. Ze hebben een massieve dikke oranjerode snavel, geelwitte ogen en donkergrijze poten
Deze soort wordt inclusief staart zo'n 41 centimeter en heeft een vleugellengte van 24 centimeter.
In Indonesië leeft de soort op enkele plekken op de Molukken en Celebes en van de kleine Soenda-eilanden oostwaarts tot aan de eilanden voor de westkust van Nieuw-Guinea. De dikbekpapegaai is in de Filipijnen waargenomen op de eilanden Balut en Sarangani. De laatste waarneming van de dikbekpapegaai in de Filipijnen was echter reeds lang geleden.
De soort telt 5 ondersoorten:
Zie de categorie Tanygnathus megalorynchos van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. De dikbekpapegaai (Tanygnathus megalorynchos) is een papegaai uit het geslacht Tanygnathus die voorkomt in de Filipijnen, Indonesië en Oost-Timor.
Multimedia w Wikimedia Commons Papuga wielkodzioba (Tanygnathus megalorynchos) – gatunek dużego ptaka z rodziny papug wschodnich (Psittaculidae). Osiąga długość 38 cm. Upierzenie zielone, duży dziób, żółte tęczówki. Skrzydła kolorowe – przeważa barwa niebieska, brązowa i czarna. Wygląd obu płci podobny. Samica mniejsza od samca.
Ptak zamieszkuje lasy deszczowe na wyspach położonych w Indonezji, Molukach, Filipinach i zachodniej części Nowej Gwinei. Pożywienie stanowią głównie owoce.
Wyróżnia się następujące podgatunki:
Papuga wielkodzioba (Tanygnathus megalorynchos) – gatunek dużego ptaka z rodziny papug wschodnich (Psittaculidae). Osiąga długość 38 cm. Upierzenie zielone, duży dziób, żółte tęczówki. Skrzydła kolorowe – przeważa barwa niebieska, brązowa i czarna. Wygląd obu płci podobny. Samica mniejsza od samca.
Ptak zamieszkuje lasy deszczowe na wyspach położonych w Indonezji, Molukach, Filipinach i zachodniej części Nowej Gwinei. Pożywienie stanowią głównie owoce.
Wyróżnia się następujące podgatunki:
Tanygnathus megalorynchos affinis Wallace, 1863 Tanygnathus megalorynchos hellmayri Mayr, 1944 Tanygnathus megalorynchos megalorynchos (Boddaert, 1783) Tanygnathus megalorynchos subaffinis P.L. Sclater, 1883 Tanygnathus megalorynchos sumbensis A.B. Meyer, 1881O Tanygnathus megalorynchos, é uma espécie de papagaio, com Sald 38 cm de comprimento, de cor predominantemente verde, com um bico vermelho. A fêmea é ligeiramente menor do que o macho, embora sejam semelhantes nas outras características. Alimenta-se principalmente de frutos.
Stornäbbad papegoja[2] (Tanygnathus megalorynchos) är en fågel i familjen östpapegojor inom ordningen papegojfåglar.[3]
Stornäbbad papegoja delas in i fem underarter:[3]
IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]
Wikimedia Commons har media som rör stornäbbad papegoja.
Wikispecies har information om Tanygnathus megalorynchos.
Stornäbbad papegoja (Tanygnathus megalorynchos) är en fågel i familjen östpapegojor inom ordningen papegojfåglar.
Tanygnathus megalorynchos là một loài chim trong họ Psittacidae.[2]
Tanygnathus megalorynchos là một loài chim trong họ Psittacidae.
Tanygnathus megalorynchos Boddaert, 1783
Охранный статус
Черноплечий большеклювый попугай (лат. Tanygnathus megalorynchos) — птица семейства попугаевых.
Длина тела — до 44 см. Окраска оперения зелёного цвета. Нижняя часть спины лазурно-голубого цвета, с боков тело жёлтое, брюшко имеет желтоватый оттенок. Кроющие перья крыла голубовато-зелёные или светло-голубые, средние кроющие имеют ярко-жёлтое окаймление с чёрными пятнышками. Окраска хвоста зелёная, кончик его жёлтый. Радужка жёлтая. Клюв массивный, красный.
Обитает в Индонезии, на Молуккских островах.
Населяют тропические леса. Питаются, главным образом, плодами.
Это довольно спокойные попугаи, быстро приручаются.
Вид включает в себя 5 подвидов:
Черноплечий большеклювый попугай (лат. Tanygnathus megalorynchos) — птица семейства попугаевых.
