Oenanthe albonigra[1] a zo ur spesad golvaneged bihan eus ar c'herentiad Muscicapidae.
Anvet e voe Saxicola Alboniger (kentanv) da gentañ-penn (e 1872) gant ar skiantour breizhveuriat Allan Octavian Hume (1829-1912).
Kavout a reer ar spesad en un takad hag a ya eus Irak da Afghanistan, Pakistan hag Oman[2].
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Oenanthe albonigra a zo ur spesad golvaneged bihan eus ar c'herentiad Muscicapidae.
Anvet e voe Saxicola Alboniger (kentanv) da gentañ-penn (e 1872) gant ar skiantour breizhveuriat Allan Octavian Hume (1829-1912).
El còlit de Hume[1] (Oenanthe albonigra) és un ocell de la família dels muscicàpids (Muscicapidae) que habita turons rocosos, barrancs i valls de muntanya d'Àsia Occidental, localment a la Península Aràbiga, nord d'Iraq, centre i sud d'Iran, sud de l'Afganistan i Pakistan.
El còlit de Hume (Oenanthe albonigra) és un ocell de la família dels muscicàpids (Muscicapidae) que habita turons rocosos, barrancs i valls de muntanya d'Àsia Occidental, localment a la Península Aràbiga, nord d'Iraq, centre i sud d'Iran, sud de l'Afganistan i Pakistan.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Tinwen Hume (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: tinwennod Hume) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Oenanthe alboniger; yr enw Saesneg arno yw Hume’s wheatear. Mae'n perthyn i deulu'r Brychion (Lladin: Turdidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn O. alboniger, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r tinwen Hume yn perthyn i deulu'r Brychion (Lladin: Turdidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Bronfraith Turdus philomelos Bronfraith Mongolia Turdus mupinensis Brych crafog Psophocichla litsitsirupa Brych daear Siberia Geokichla sibirica Brych gyddfddu Turdus atrogularis Brych gyddfgoch Turdus ruficollis Brych tywyll America Turdus nigrescens Brych y coed Turdus viscivorus Coch dan adain Turdus iliacus Geokichla cinerea Geokichla cinerea Mwyalchen Turdus merula Mwyalchen y mynydd Turdus torquatus Socan eira Turdus pilarisAderyn a rhywogaeth o adar yw Tinwen Hume (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: tinwennod Hume) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Oenanthe alboniger; yr enw Saesneg arno yw Hume’s wheatear. Mae'n perthyn i deulu'r Brychion (Lladin: Turdidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn O. alboniger, sef enw'r rhywogaeth.
Hume's wheatear (Oenanthe albonigra) is a species of bird in the family Muscicapidae. It is found in Afghanistan, Bahrain, India, Iran, Iraq, Kuwait, Oman, Pakistan, Qatar, and the United Arab Emirates.
The name commemorates the British naturalist Allan Octavian Hume, who worked in India.[2]
Hume's wheatear (Oenanthe albonigra) is a species of bird in the family Muscicapidae. It is found in Afghanistan, Bahrain, India, Iran, Iraq, Kuwait, Oman, Pakistan, Qatar, and the United Arab Emirates.
The name commemorates the British naturalist Allan Octavian Hume, who worked in India.
La Blankanigra enanto aŭ Enanto de Hume (Oenanthe albonigra) estas malgranda paserina birdo kiu estis iam klasita kiel membro de la familio de Turdedoj, sed estas nuntempe pli ĝenerale konsiderata membro de malnovmonda grupo de la familio de Muŝkaptuledoj. Ĝi estas blankanigra specio, kiel multaj aliaj enantoj, sed oni elektis tiun nomon kiel traduko de la latina scienca nomo por la specio, kie albonigra signifas vere “blankanigra”.
La genra nomo, Oenanthe, estas ankaŭ la nomo de genro de plantoj, nome la enantoj, kaj devenas el la greka oenos (οίνος) "vino" kaj anthos (ανθός) "floro". Ĉe la plantogenro, ĝi aludas al la vinaromo de la floroj.[1] Ĉe la birdoj enantoj, ankaŭ nomataj saksikoloj pro la parenca genro Saxicola, ĝi aludas al la reveno de la Rokenanto al Grekio printempe ĝuste dum la epoko de la apero de burĝonoj en vitoj.[2].
Temas pri mezgranda birdospecio 17 cm longa kun pezo de 24-28,5 g ĉe la maskloj kaj 22-26,5 g ĉe la inoj. Kiel la nomo sugestas, temas pri birdoj kun nigraj supraj partoj kaj blankaj subaj partoj kaj kiu kiam havas fermitajn flugilojn ŝajnas kvazaŭ hirundo, ĉar krome ĝi estas sufiĉe pli svelta kaj fajna ol aliaj enantoj. Krome la pugo kaj vostobazo estas tute blankaj, kun vostofino forme de renversita nigra T, kiel ĉe multaj aliaj enantoj. Kapo, gorĝo kaj resto de supraj partoj estas tutnigraj, dum el la brusto suben ĉio estas blanka. Ambaŭ seksoj estas similaj; do ne estas seksa duformismo kiel ĉe multaj aliaj samgenranoj.
Tiu specio estas preskaŭ simila al la Varia enanto en ties fazo de 'blanka ventro' (Oenanthe picata). En naturo la du specioj estas malfacile diferenceblaj laŭ la plumaro, kvankam ĉe la unua la nigro de la gorĝo ne estas en brusto. Ĉe la Enanto de Hume, la blanko de la pugo estas iom pli supre en dorso. Ili estas iom pli grandaj kaj kun pli dika kapo. Ili adoptas sintenon pli vertikalan kaj rektan dum ripozo. La Blankanigra enanto esta la ununura blankanigra enanto kies du seksoj estas tute similaj, kio estas certa identigilo kiam la birdoj pariĝas. La junuloj estas similaj, sed brunnigrecaj anstataŭ nigraj kaj ne tiom brilaj kiom la plenkreskuloj.
La kanto estas melodia kaj la alarmilo “chak-ĉak”. Ili estas timidaj birdoj, kiuj preferas altajn ripozejojn (fostojn aŭ rokegojn) utilajn kiel gvatejojn. Vintre maltimidiĝas kaj alproksimiĝas al homaj setlejoj kaj al malaltaj ripozejoj sur arbustoj. Ŝajne ili manĝas nur insektojn.
Ĝi troviĝas en Afganio, Barejno, Barato, Irano, Irako, Kuvajto, Omano, Pakistano, Kataro kaj Arabaj Unuiĝintaj Emirlandoj. La preferata habitato estas seka montaro aŭ montetaro, kaj ĉefe la mallarĝaj kaj profundaj rokaj valoj konataj laŭ la nomo de 'nulahoj', je altitudoj kiuj varias el 1500 al 1600 m. Ili estas komunaj ĉefe en Pakistano, kaj iom malpli en Afganio, suda Irano, kaj Omano.
Ili konstruas neston foje kaŝitaj malantaŭ barikado el ŝtonetoj, en rokfendo kaj foje en muro de abandonita konstruaĵo. La nesto estas kovrita per herboj, haroj kaj plumoj. La ino demetas 4 aŭ 5 ovojn, kiuj estas bluecblankecaj kaj ĉirkaŭ 22,5 X 17 mm.
La Blankanigra enanto aŭ Enanto de Hume (Oenanthe albonigra) estas malgranda paserina birdo kiu estis iam klasita kiel membro de la familio de Turdedoj, sed estas nuntempe pli ĝenerale konsiderata membro de malnovmonda grupo de la familio de Muŝkaptuledoj. Ĝi estas blankanigra specio, kiel multaj aliaj enantoj, sed oni elektis tiun nomon kiel traduko de la latina scienca nomo por la specio, kie albonigra signifas vere “blankanigra”.
La genra nomo, Oenanthe, estas ankaŭ la nomo de genro de plantoj, nome la enantoj, kaj devenas el la greka oenos (οίνος) "vino" kaj anthos (ανθός) "floro". Ĉe la plantogenro, ĝi aludas al la vinaromo de la floroj. Ĉe la birdoj enantoj, ankaŭ nomataj saksikoloj pro la parenca genro Saxicola, ĝi aludas al la reveno de la Rokenanto al Grekio printempe ĝuste dum la epoko de la apero de burĝonoj en vitoj..
Temas pri mezgranda birdospecio 17 cm longa kun pezo de 24-28,5 g ĉe la maskloj kaj 22-26,5 g ĉe la inoj. Kiel la nomo sugestas, temas pri birdoj kun nigraj supraj partoj kaj blankaj subaj partoj kaj kiu kiam havas fermitajn flugilojn ŝajnas kvazaŭ hirundo, ĉar krome ĝi estas sufiĉe pli svelta kaj fajna ol aliaj enantoj. Krome la pugo kaj vostobazo estas tute blankaj, kun vostofino forme de renversita nigra T, kiel ĉe multaj aliaj enantoj. Kapo, gorĝo kaj resto de supraj partoj estas tutnigraj, dum el la brusto suben ĉio estas blanka. Ambaŭ seksoj estas similaj; do ne estas seksa duformismo kiel ĉe multaj aliaj samgenranoj.
Tiu specio estas preskaŭ simila al la Varia enanto en ties fazo de 'blanka ventro' (Oenanthe picata). En naturo la du specioj estas malfacile diferenceblaj laŭ la plumaro, kvankam ĉe la unua la nigro de la gorĝo ne estas en brusto. Ĉe la Enanto de Hume, la blanko de la pugo estas iom pli supre en dorso. Ili estas iom pli grandaj kaj kun pli dika kapo. Ili adoptas sintenon pli vertikalan kaj rektan dum ripozo. La Blankanigra enanto esta la ununura blankanigra enanto kies du seksoj estas tute similaj, kio estas certa identigilo kiam la birdoj pariĝas. La junuloj estas similaj, sed brunnigrecaj anstataŭ nigraj kaj ne tiom brilaj kiom la plenkreskuloj.
La kanto estas melodia kaj la alarmilo “chak-ĉak”. Ili estas timidaj birdoj, kiuj preferas altajn ripozejojn (fostojn aŭ rokegojn) utilajn kiel gvatejojn. Vintre maltimidiĝas kaj alproksimiĝas al homaj setlejoj kaj al malaltaj ripozejoj sur arbustoj. Ŝajne ili manĝas nur insektojn.
Ĝi troviĝas en Afganio, Barejno, Barato, Irano, Irako, Kuvajto, Omano, Pakistano, Kataro kaj Arabaj Unuiĝintaj Emirlandoj. La preferata habitato estas seka montaro aŭ montetaro, kaj ĉefe la mallarĝaj kaj profundaj rokaj valoj konataj laŭ la nomo de 'nulahoj', je altitudoj kiuj varias el 1500 al 1600 m. Ili estas komunaj ĉefe en Pakistano, kaj iom malpli en Afganio, suda Irano, kaj Omano.
Ili konstruas neston foje kaŝitaj malantaŭ barikado el ŝtonetoj, en rokfendo kaj foje en muro de abandonita konstruaĵo. La nesto estas kovrita per herboj, haroj kaj plumoj. La ino demetas 4 aŭ 5 ovojn, kiuj estas bluecblankecaj kaj ĉirkaŭ 22,5 X 17 mm.
La collalba de Hume (Oenanthe albonigra)[2] es una especie de ave paseriforme de la familia Muscicapidae propia del Suroeste de Asia. Su nombre común conmemora al naturalista británico Allan Octavian Hume.[3]
La collarba de Hume es un pájaro de plumaje blanco y negro. Su cabeza, cuello, garganta, manto y alas son de color negro. Su pecho, vientre, obispillo y parte del dorso son blancos. Su cola también es blanca salvo su terminación que presenta el patrón típico de las collalbas con una «T» invertida negra.
Se encuentra en el suroeste de Asia, distribuido por Afganistán, Baréin, el extremo noroccidental de la India, Irán, Irak, Kuwait, Omán, Pakistán, Qatar y los Emiratos Árabes Unidos. Habita en montes, barrancos y acatilados de zonas áridas y semiáridas.
La collalba de Hume (Oenanthe albonigra) es una especie de ave paseriforme de la familia Muscicapidae propia del Suroeste de Asia. Su nombre común conmemora al naturalista británico Allan Octavian Hume.
Buztanzuri burubeltza (Oenanthe albonigra) Oenanthe generoko animalia da. Hegaztien barruko Muscicapidae familian sailkatua dago.
Buztanzuri burubeltza (Oenanthe albonigra) Oenanthe generoko animalia da. Hegaztien barruko Muscicapidae familian sailkatua dago.
Munkkitasku (Oenanthe albonigra) on aasialainen sieppojen heimoon kuuluva varpuslintu.
Linnun pituus on noin 17 cm, siipien kärkiväli 29–30,5 cm ja paino 23–28,5 g. Munkkitasku on selvästi kivitaskua suurempi. Sekä koiras että naaras ovat mustavalkoisia, koiraan puvun mustassa on heikko metallinhohto läheltä nähtynä. Nuori lintu muistuttaa vanhaa mutta sen tummat höyhenalat ovat himmeitä ja tummanruskeita.
Munkkitasku elää Irakin itäosista Iranin, Afganistanin ja Pakistanin kautta Intian pohjoisosiin sekä Arabian niemimaan itäosissa. Sen elinympäristön ala on 1–10 miljoonaa neliökilometriä. Laji lienee enimmäkseen paikkalintu, eikä sitä ole tavattu Suomessa.
Munkkitaskun elinympäristöä ovat avoimet aavikot ja puoliaavikot, rotkot, laaksot ja vuorenrinteet jopa 2 700 metrin korkeuteen. Reviirivaatimuksena lajilla ovat kalliot ja jyrkänteet, joilta se esittää soidinlauluaan ja tarkkailee ympäristöään.
Pesintä tunnetaan varsin huonosti. Pesä on kallionkolossa tai halkeamassa, joskus korkealla jyrkänteen seinämässä, joskus myös vanhan rakennuksen kolossa. Naaras munii neljä tai viisi munaa. Molemmat emot huolehtivat poikasista.
Laji on pääasiassa hyönteissyöjä, jolle kelpaavat myös muut selkärangattomat ja vähäisessä määrin siemenet.
Munkkitasku (Oenanthe albonigra) on aasialainen sieppojen heimoon kuuluva varpuslintu.
Oenanthe albonigra
Le Traquet de Hume (Oenanthe albonigra) est une petite espèce de passereaux de la famille des Muscicapidae.
Cet oiseau vit principalement au Moyen-Orient.
Oenanthe albonigra
Le Traquet de Hume (Oenanthe albonigra) est une petite espèce de passereaux de la famille des Muscicapidae.
Humes tapuit (Oenanthe albonigra) is een zangvogel uit de familie Muscicapidae (Vliegenvangers). De vogel wordt in het Nederlands vernoemd naar de soortauteur Hume.
De vogel is 17 cm lang en weegt 22 tot 28 gram. Het mannetje is glanzend zwart van boven, op de kop en borst. De stuit is wit evenals de zijkanten van de staartveren. De middelste staartveren zijn zwart en verder heeft de staart een zwarte eindrand. Deze tapuit lijkt sterk op de picatatapuit, maar is iets groter.[2]
Deze soort komt voor in zuidelijk centraal Azië van oostelijk Arabië tot zuidelijk Iran, Afghanistan, Pakistan en Noordwest-India.
Het leefgebied ligt in droge stenige halfwoestijnen en rotsige heuvels met spaarzame begroeiing, maar soms ook in half open eikenbosgebied. In Zuid-Iran komt de vogel voor tot 2300 m boven zeeniveau en in Ladakh tot op 3000 m.[2]
De grootte van de populatie in de Verenigde Arabische Emiraten werd in 2005 geschat op 1000 tot 10.000 individuen. De vogel is plaatselijk algemeen (hoewel in Pakistan schaars) en daarom staat Humes tapuit als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesHumes tapuit (Oenanthe albonigra) is een zangvogel uit de familie Muscicapidae (Vliegenvangers). De vogel wordt in het Nederlands vernoemd naar de soortauteur Hume.
Oenanthe albonigra é uma espécie de ave da família Muscicapidae.
Pode ser encontrada nos seguintes países: Afeganistão, Barém, Índia, Irão, Iraque, Kuwait, Omã, Paquistão, Catar e Emirados Árabes Unidos.
Oenanthe albonigra é uma espécie de ave da família Muscicapidae.
Pode ser encontrada nos seguintes países: Afeganistão, Barém, Índia, Irão, Iraque, Kuwait, Omã, Paquistão, Catar e Emirados Árabes Unidos.
Svartvit stenskvätta[2] (Oenanthe albonigra) är en asiatisk fågel i familjen flugsnappare inom ordningen tättingar.[3]
Svartvit stenskvätta är en 17 centimeter lång tätting med den för släktet typiska "T-formade" stjärtteckningen, det vill säga svart ändband och centrala stjärtfjädrar på den i övrigt vita stjärten. Denna art är svart ovan och vit under.[4]
Den skiljer sig från picata-formen av orientstenskvättan, som den delar utbredningsområde med, genom rundare huvud, mer satt form, större näbb och att det svarta är glansigt istället för matt. Vidare sträcker sig det svarta på strupen inte lika långt ner samt att det vita på övergumpen når längre upp på ryggen.[4]
Arten trivs i trädlösa stensluttningar med stora klippblock.[4]
Svartvit stenskvätta förekommer i klippterräng på östra Arabiska halvön (Oman och Förenade Arabemiraten[5]) samt från södra Iran till Afghanistan och Pakistan.[3] Tillfälligt har den påträffats i Bahrain, Kuwait, Saudiarabien och Qatar.[5] Den behandlas som monotypisk, det vill säga att den inte delas in i några underarter.
Stenskvättorna ansågs fram tills nyligen liksom bland andra buskskvättor, stentrastar, rödstjärtar vara små trastar. DNA-studier visar dock att de är marklevande flugsnappare (Muscicapidae) och förs därför numera till den familjen.[6][7]
Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population med stabil utveckling och tros inte vara utsatt för något substantiellt hot.[1] Utifrån dessa kriterier kategoriserar internationella naturvårdsunionen IUCN arten som livskraftig (LC).[1] Världspopulationen har inte uppskattats men den beskrivs som vanlig, dock fåtalig i Pakistan.[8] Beståndet i Förenade Arabemiraten uppskattas till 1.000-10.000 par.[8]
Svartvit stenskvätta (Oenanthe albonigra) är en asiatisk fågel i familjen flugsnappare inom ordningen tättingar.
Oenanthe albonigra là một loài chim trong họ Muscicapidae.[1]
Oenanthe albonigra là một loài chim trong họ Muscicapidae.