Accidental visitor.
Riparia cincta (lat. Riparia cincta) - sahil qaranquşu cinsinə aid heyvan növü.
L'oreneta de ribera cellablanca[1] (Riparia cincta) és un ocell de la família dels hirundínids (Hirundinidae) que habita praderies obertes, normalment a prop de l'aigua, a l'Àfrica Subsahariana, des de Ghana, Nigèria i Camerun, cap a l'est fins a Etiòpia i sud de Somàlia, i cap al sud (a excepció de les zones desèrtiques) fins al sud de Sud-àfrica.
L'oreneta de ribera cellablanca (Riparia cincta) és un ocell de la família dels hirundínids (Hirundinidae) que habita praderies obertes, normalment a prop de l'aigua, a l'Àfrica Subsahariana, des de Ghana, Nigèria i Camerun, cap a l'est fins a Etiòpia i sud de Somàlia, i cap al sud (a excepció de les zones desèrtiques) fins al sud de Sud-àfrica.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Gwennol dorchog (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: gwenoliaid torchog) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Riparia cincta; yr enw Saesneg arno yw Banded martin. Mae'n perthyn i deulu'r Gwenoliaid (Lladin: Hirundinidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn R. cincta, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Affrica.
Mae'r gwennol dorchog yn perthyn i deulu'r Gwenoliaid (Lladin: Hirundinidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Gwennol bondo Asia Delichon dasypus Gwennol bondo Nepal Delichon nipalensis Gwennol coed America Tachycineta bicolor Gwennol dinwen y De Tachycineta meyeni Gwennol ddibyn America Petrochelidon pyrrhonota Gwennol ddibyn yddf-frech Petrochelidon spilodera Gwennol euraid Tachycineta euchrysea Gwennol gain Petrochelidon ariel Gwennol mangrôf Tachycineta albilinea Gwennol ogof Petrochelidon fulva Gwennol resog India Petrochelidon fluvicola Gwennol werdd Tachycineta thalassina Gwennol y Bahamas Tachycineta cyaneoviridis Gwennol y bondo Delichon urbicum Gwennol yddfwinau Petrochelidon rufocollarisAderyn a rhywogaeth o adar yw Gwennol dorchog (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: gwenoliaid torchog) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Riparia cincta; yr enw Saesneg arno yw Banded martin. Mae'n perthyn i deulu'r Gwenoliaid (Lladin: Hirundinidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn R. cincta, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Affrica.
Břehule africká (Riparia cincta) je největším druhem rodu břehule (Riparia). Na rozdíl od ostatních druhů rodu není koloniálně žijící. Hnízdí však rovněž v norách, cca 60–90 cm dlouhých. Je cca 15–17 cm dlouhá, shora hnědá, s bílým proužkem přes oko. Spodina těla je bílá, s hnědým páskem před hruď. Od naší břehule říční se odlišuje čtvercovitým ocasem. Většinou navíc nebývá viděna ve větších hejnech.
Břehule africká (Riparia cincta) je největším druhem rodu břehule (Riparia). Na rozdíl od ostatních druhů rodu není koloniálně žijící. Hnízdí však rovněž v norách, cca 60–90 cm dlouhých. Je cca 15–17 cm dlouhá, shora hnědá, s bílým proužkem přes oko. Spodina těla je bílá, s hnědým páskem před hruď. Od naší břehule říční se odlišuje čtvercovitým ocasem. Většinou navíc nebývá viděna ve větších hejnech.
The banded martin or banded sand martin (Neophedina cincta) is a small passerine bird in the swallow family Hirundinidae that is endemic to Africa. It is the only species placed in the genus Neophedina.
The banded martin was described by the French polymath Georges-Louis Leclerc, Comte de Buffon in 1780 in his Histoire Naturelle des Oiseaux from a specimen collected from the Cape of Good Hope.[2] The bird was also illustrated in a hand-coloured plate engraved by François-Nicolas Martinet in the Planches Enluminées D'Histoire Naturelle which was produced under the supervision of Edme-Louis Daubenton to accompany Buffon's text.[3] Neither the plate caption nor Buffon's description included a scientific name but in 1783 the Dutch naturalist Pieter Boddaert coined the binomial name Hirundo cincta in his catalogue of the Planches Enluminées.[4]
The banded martin was formerly placed in the genus Riparia. A genetic study found that it belonged to a different clade to other members of the genus,[5] and it was moved to the genus Neophedina that had been introduced in 1922 by the South African zoologist Austin Roberts.[6][7] The specific epithet cincta is from Latin cinctus meaning "banded".[8]
Five subspecies are recognised:[6]
The 15–17 cm (5.9–6.7 in) long banded martin has earth-brown upper parts, except for a white stripe above the eye. Its underparts are white, as are the underwing coverts, and it has a dark brown breast band, and sometimes a thin dark line across the vent. Sexes are similar, but the young have a paler breast band and golden tips to the upper part feathers.
It is easily distinguished from the smaller sand martin by its square tail and white on the underwings, and from the brown-throated sand martin by its white throat. It is less gregarious than those species, and is typically seen in pairs or small flocks.
The subspecies differ in size and in the plumage tones of the upper parts or breast band. The nominate R. c. cincta of southern Africa is the palest form.
The banded martin is found in open habitats such as farmland, grassland and savannah, usually near water. It breeds across Africa from Cameroon and Zaire to Ethiopia south to the Cape in South Africa, although it is absent from the driest regions of western South Africa and southern Namibia.
The southern nominate subspecies of South Africa and Zimbabwe, is migratory, wintering further north, particularly in the west, where it can move sometimes as far as Gambia. N. c. xerica also leaves its drier breeding grounds in Botswana and northern Namibia in the southern winter. Other subspecies undertake local or altitudinal movements often dependent on the rainfall pattern.
This species has a slow erratic flight and frequently perches. Its diet consists of insects, usually taken in flight over grassland. The flight call is che-che-che, and the song is a twittering jumble of chip choop sounds.
The banded martin, unlike the other members of its genus, is not colonial in its nesting habits. Its nest is at the end of a 60–90 cm (24–35 in) long tunnel usually excavated by the birds in a natural sand bank or earth mound. The actual nest is a litter of straw and feathers in a chamber at the end of the burrow. The two to five white eggs are incubated by both parents.
The banded martin or banded sand martin (Neophedina cincta) is a small passerine bird in the swallow family Hirundinidae that is endemic to Africa. It is the only species placed in the genus Neophedina.
La Zona bordhirundo, Riparia cincta, estas eta paserina birdo el la familio de hirundedoj (Hirundinidae).
La Zona bordhirundo troviĝas en malfermaj habitatoj kiel farmoj, herbejoj kaj savanoj, kutime ĉe akvo. Ili reproduktiĝas tra Afriko el Kameruno kaj Kongo norden al Etiopio kaj suden al Kabprovinco en Sudafriko, kvankam ĝi ne ĉeestas la plej sekajn regionojn de okcidenta Sudafriko kaj suda Namibio.
La suda nomiga subspecio de Sudafriko kaj Zimbabvo, estas migranta, kaj vintrumas pli norde, ĉefe okcidente, kie ĝi povas moviĝi foje tiom malproksimen kiom ĝis Gambio. R. c. xerica ankaŭ abandonas siajn sekajn reproduktajn teritoriojn de Bocvano kaj norda Namibio en la suda vintro. Aliaj subspecioj entreprenas surlokajn aŭ nur altitudajn movojn ofte depende de la pluvokvanto.
La Zona bordhirundo, malkiel aliaj membroj de ties genro, ne estas kolonia en sia nestokutimaro. Sed kiel ĉe tiuj, la nesto estas je la fino de 60-90 cm longa tunelo kutime elfosata de la birdoj en natura sablobordo aŭ teramaso. La vera nesto estas litaĵo el pajlo kaj plumoj en ĉambreto je la fino de la tunelo. La ino demetas kutime 2 al 5 ovojn, kiuj estas kovataj de ambaŭ gepatroj.
La 15-17 cm longa Zona bordhirundo havas terbrunajn suprajn partojn, escepte pro blanka strio super la okulo. Ties subaj partoj estas blankaj, kaj la subvosto, kaj ĝi havas malhelbrunan brustozonon (kio nomigas la specion kaj en la latina scienca nomo kaj en la popolaj), kaj foje mallarĝan malhelan linion tra la ventro. Ambaŭ seksoj estas similaj, sed junuloj havas pli palan brustozonon kaj orkolorajn pintojn en plumoj de la supraj partoj.
Ĝi estas la plej granda specio de la genro Riparia kaj estas facile distingita de la pli malgranda Bordhirundo pro la kvadrata vosto kaj blanko en subflugiloj, kaj el la Brungorĝa bordhirundo pro la blanka gorĝo. Ĝi estas malpli gregema ol tiuj specioj, kaj estas ofte vidata en paroj aŭ etaj aroj.
Estas kelkaj subspecioj kiuj diferenciĝas laŭ grando kaj plumarnuancoj en supraj partoj aŭ brustozono. Nomiga raso R. c. cincla de suda Afriko estas la plej pala formo.
Tiu ĉi specio havas malrapidan vageman flugon kaj ofte ripozas. La dieto konsistas el insektoj, kutime kaptitajn dumfluge super herbejo. La flugalvoko estas ĉi-ĉi-ĉi, kaj la kanto estas trileca miksaĵo de sonoj kiel ĉip ĉup.
La Zona bordhirundo, Riparia cincta, estas eta paserina birdo el la familio de hirundedoj (Hirundinidae).
La Zona bordhirundo troviĝas en malfermaj habitatoj kiel farmoj, herbejoj kaj savanoj, kutime ĉe akvo. Ili reproduktiĝas tra Afriko el Kameruno kaj Kongo norden al Etiopio kaj suden al Kabprovinco en Sudafriko, kvankam ĝi ne ĉeestas la plej sekajn regionojn de okcidenta Sudafriko kaj suda Namibio.
La suda nomiga subspecio de Sudafriko kaj Zimbabvo, estas migranta, kaj vintrumas pli norde, ĉefe okcidente, kie ĝi povas moviĝi foje tiom malproksimen kiom ĝis Gambio. R. c. xerica ankaŭ abandonas siajn sekajn reproduktajn teritoriojn de Bocvano kaj norda Namibio en la suda vintro. Aliaj subspecioj entreprenas surlokajn aŭ nur altitudajn movojn ofte depende de la pluvokvanto.
La Zona bordhirundo, malkiel aliaj membroj de ties genro, ne estas kolonia en sia nestokutimaro. Sed kiel ĉe tiuj, la nesto estas je la fino de 60-90 cm longa tunelo kutime elfosata de la birdoj en natura sablobordo aŭ teramaso. La vera nesto estas litaĵo el pajlo kaj plumoj en ĉambreto je la fino de la tunelo. La ino demetas kutime 2 al 5 ovojn, kiuj estas kovataj de ambaŭ gepatroj.
La 15-17 cm longa Zona bordhirundo havas terbrunajn suprajn partojn, escepte pro blanka strio super la okulo. Ties subaj partoj estas blankaj, kaj la subvosto, kaj ĝi havas malhelbrunan brustozonon (kio nomigas la specion kaj en la latina scienca nomo kaj en la popolaj), kaj foje mallarĝan malhelan linion tra la ventro. Ambaŭ seksoj estas similaj, sed junuloj havas pli palan brustozonon kaj orkolorajn pintojn en plumoj de la supraj partoj.
Ĝi estas la plej granda specio de la genro Riparia kaj estas facile distingita de la pli malgranda Bordhirundo pro la kvadrata vosto kaj blanko en subflugiloj, kaj el la Brungorĝa bordhirundo pro la blanka gorĝo. Ĝi estas malpli gregema ol tiuj specioj, kaj estas ofte vidata en paroj aŭ etaj aroj.
Estas kelkaj subspecioj kiuj diferenciĝas laŭ grando kaj plumarnuancoj en supraj partoj aŭ brustozono. Nomiga raso R. c. cincla de suda Afriko estas la plej pala formo.
Tiu ĉi specio havas malrapidan vageman flugon kaj ofte ripozas. La dieto konsistas el insektoj, kutime kaptitajn dumfluge super herbejo. La flugalvoko estas ĉi-ĉi-ĉi, kaj la kanto estas trileca miksaĵo de sonoj kiel ĉip ĉup.
El avión cinchado (Riparia cincta)[2] es una especie de ave paseriforme de la familia Hirundinidae que habita en el continente africano.
Mide unos 16 cm de largo, sus partes superiores son de un color marrón terroso, excepto por una franja blanca por sobre los ojos. Sus partes inferiores son blancas, y posee una banda marrón oscura en el pecho, y a veces una delgada línea oscura a través de las narinas. Ambos sexos son similares, pero los juveniles poseen la nada del pecho clara y extremos dorados en las plumas.
Es el mayor de la especie Riparia y se le distingue fácilmente del avión zapador que es más pequeño por su cola cuadrada y el blanco en el dorso de las alas. Es menos gregario que dichas especie, y por lo general se le observa en parejas o pequeñas bandadas.
Hay varias subspecies de distinto tamaño y tonos de plumaje en la parte superior y banda del pecho. La especie nominada R. c. cincla del sur de África es la de plumaje más claro.
El avión cinchado mora en entornos abiertos tales como praderas y sabanas, por lo general cerca de cursos u ojos de agua. Se reproduce a lo ancho de África desde Camerún y Zaire hasta Etiopía y hacia el sur hasta Sudáfrica, si bien no se le encuentra en las regiones más secas del oeste de Sudáfrica y sur de Namibia.
La especie sureña nominada de Sudáfrica y Zimbabue, es un ave migratoria, que pasa el invierno en el norte, particularmente en el oeste, donde a veces se desplaza hasta Gambia. R. c. xerica también deja sus territorios de reproducción en Botsuana y el norte de Namibia en el invierno del sur. Otras subespecies realizan desplazamientos locales o altitudinales a menudo dependiendo del patrón de lluvias.
Esta especie posee un vuelo errático y suele posarse en ramas. Su dieta consiste de insectos, generalmente cazados al vuelo sobre la pradera. La llamada de vuelo es che-che-che, y su canto es una mezcla de sonidos tipo chip choop.
A diferencia de otros miembros de su género el avión cinchado, no forma colonias para anidar. Su nido lo construye al final de un largo túnel de unos 60–90 cm de largo por lo general excavado por las aves en un talud de arena o montículo de tierra. El nido es un revoltijo de paja y plumas en una cámara al final del hueco. La puesta consiste de dos a cinco huevos blancos los cuales son incubados por los dos padres.
El avión cinchado (Riparia cincta) es una especie de ave paseriforme de la familia Hirundinidae que habita en el continente africano.
Riparia cincta Riparia generoko animalia da. Hegaztien barruko Hirundinidae familian sailkatua dago.
Riparia cincta Riparia generoko animalia da. Hegaztien barruko Hirundinidae familian sailkatua dago.
Isotörmäpääsky (Neophedina cincta) on afrikkalainen pääskylaji.
Linnun pituus on 15–17 cm. Isotörmäpääsky on törmäpääskyjen suvun suurin laji. Puvultaan se muistuttaa törmäpääskyä, mutta sen pyrstön kärki on suora ja siipien alapinta valkoinen. Rinnassa on leveä ruskea vyö ja kurkku on valkoinen. Sukupuolet ovat samanvärisiä.
Isotörmäpääsky elää Afrikassa Päiväntasaajalta etelään aina mantereen eteläkärkeen saakka. Se puuttuu alueen kaikkein kuivimmista osista: Namibian eteläosista ja Etelä-Afrikan länsiosista. Lajista tunnetaan noin yhdeksän alalajia. Osa populaatioista on muuttolintuja, osa paikkalintuja.
Isotörmäpääskyt elävät monenlaisilla avomailla, kuten savanneilla, laitumilla ja viljelysmailla. Ne liikkuvat yleensä pareittain tai pienissä parvissa.
Isotörmäpääskyt eivät elä yhdyskunnissa kuten muut törmäpääskyt, vaan yksittäispareina. Linnut kaivavat 60–90 cm mittaisen pesäonkalon hiekkatörmään. Munia on 2–5 ja molemmat emot hautovat niitä.
Isotörmäpääskyt syövät ilmameren hyönteisiä ja hämähäkkejä.
Isotörmäpääsky (Neophedina cincta) on afrikkalainen pääskylaji.
Riparia cincta
L'Hirondelle à collier (Riparia cincta) est une espèce de passereaux de la famille des Hirundinidae.
Cet oiseau vit en Afrique subsaharienne (rare en Afrique de l'Ouest).
Elle a été observée accidentellement en Égypte, en Mauritanie, au Sénégal, en Gambie, au Sierra Leone, au Burkina Faso, au Niger, à Sao Tomé-et-Principe, en Somalie et au Yémen.
Cet oiseau est représenté par les 5 sous-espèces suivantes :
Riparia cincta
L'Hirondelle à collier (Riparia cincta) est une espèce de passereaux de la famille des Hirundinidae.
De witbrauwzwaluw of bandoeverzwaluw (Riparia cincta) is een zangvogel uit de familie Hirundinidae (Zwaluwen).
Deze soort komt wijdverspreid voor in Afrika bezuiden de Sahara en telt vijf ondersoorten:
De witbrauwzwaluw of bandoeverzwaluw (Riparia cincta) is een zangvogel uit de familie Hirundinidae (Zwaluwen).
Större backsvala[2] (Riparia cincta) är en afrikansk fågel i familjen svalor inom ordningen tättingar.[3]
Större backsvala är som namnet avslöjar störst av backsvalorna med en kroppslängd på 15–17 cm. Den har jordbrun ovansida med ett vitt streck ovan ögat. Undersidan är vit, liksom undre vingtäckarna, med ett mörkbrunt bröstband och ibland ett tunt mörkt streck tvärs över undergumpen. Könen är lika, men på ungfågeln är bröstbandet blekare och den har även gyllene spetsar på ovansidans fjädrar.
Större backsvala delas in i fem underarter:[3]
Arten har även påträffats som tillfällig gäst i bland annat Egypten, Gambia, Saudiarabien, Somalia och Jemen.[1][4]
Arten placeras ofta bland övriga backsvalor i släktet Riparia men genetiska studier visar att den bildar en klad tillsammans med brazzasvala och maskarensvala av släktet Phedina, varför den av vissa auktoriteter placeras i det monotypiska släktet Neophedina.[5]
Arten ses i öppna miljöer som jordbruksområden, gräsmarker och savann, vanligtvis nära vatten. Den är mindre social än sina släktingar och ses ofta i par eller små flockar. Den häcker inte hellre i kolonier. Fågeln gräver ut en 60-90 centimeter lång tunnel i en sandbank eller jordhög och vid dess slut bygger den ett bo av gräs och fjädrar. Däri lägger den två till fem vita ägg som ruvas av båda föräldrar. Arten lever av insekter som den fångar i flykten.
IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1] Den tros öka i antal tillföljd av förändringar inom jordbruket.[6] Världspopulationen har inte uppskattats, men den beskrivs som generellt ovanlig men lokalt vanlig i delar av Östafrika och frekvent förekommande i Etiopien.[6]
Én dải, tên khoa học Riparia cincta, là một loài chim trong họ Hirundinidae.[2]
|coauthors=
bị phản đối (trợ giúp)
Én dải, tên khoa học Riparia cincta, là một loài chim trong họ Hirundinidae.