Riparia paludicola (Vieillot 1817)

Die Afrikaanse oewerswael is, soos sy naam aandui, deel van die swaelfamilie. Hy verskil egter van ander swaels met sy bruin rug, klein grootte en vinniger, rukkerige vlug. Die oewerswael is die naaste verwant aan die Europese oewerswael (Riparia riparia).

Identifikasie

Die Afrikaanse oewerswael is 12 cm lank en is bruin aan die bo-kant en wit of ligbruin aan die onderkant. Hy het nie dieselfde bruin streep oor sy bors as die Europese oewerswael nie. Oewerswaels het swart snawels en bruin bene. Mannetjies en wyfies is eenders in voorkoms, maar jonger voëls se vere is ligter van kleur op die vlerke en agterkant.

Habitat

Afrikaanse oewerswaels bou hulle neste in kolonies en baie paartjies sal naby mekaar broei as die ruimte dit toelaat. Hulle neste word aan die einde van 30–60 cm lange tonnels gebou, wat die voëls self in sandbanke boor. Die nes self is 'n versameling strooi en vere aan die einde van die tonnel. Hulle word in laagliggende gebiede aangetref, verkieslik naby water en ook moerasagtige gebiede.

Voortplanting

Riparia paludicola

Die wyfie lê gewoonlik twee tot vier wit eiers. Die mannetjie en wyfie neem beurte om die eiers uit te broei.

Dieet

Die kos van hierdie spesie bestaan uit klein insekte: meestal muggies en ander vlieënde insekte wat in hulle vroeë fases in of naby die water woon.

Verspreiding

Afrikaanse oewerswaels is wyd oor Afrika verspreid, asook Indië en ander dele van Suid-Asië. Dit is 'n gedeeltelike migrerende spesies en sommige bevolkings sal met die seisoene migreer.

Geluid

Die kwetterende sang van die Afrikaanse oewerswael is aanhoudend tydens vlug, maar neem 'n gesels-trant aan wanneer hulle land. Daar is ook 'n skerp alarm-roep.

Subspesies

Daar is sewe subspesies wat volgens grootte en die kleurskakerings van die bo- en onderdele onderskei word:

• R. p. paludicola, Suidelike Afrika. Wit onderdele.
• R. p. paludibula, Westelike Afrika. Kleiner en donkerder as die benoemde spesie (R. p. paludicola).
• R. p. ducis, Oostelike Afrika. Kleiner en donkerder as die benoemde spesie (R. p. paludicola).
• R. p. mauretanica, Marokko. Klein en lig van kleur.
• R. p. newtoni, slegs in die bergargtige gebiede van Kameroen. Donkerder as die benoemde spesie met bruinerige onderdele.
• R. p.cowani, Madagaskar. Klein met gryserige onderdele.
• R. p. chinensis, Suidelike Asië. Die onderdele en keel is lig van kleur.

Ander name

• Wetenskaplike naam: Riparia paludicola
• Engelse naam: Brown-throated (Sand) Martin

Sien ook

• Alfabetiese lys van Suid-Afrikaanse voëls
• Lys van Suid-Afrikaanse voëls (Groepeer)
• Lys van Suider-Afrikaanse voëls volgens wetenskaplike name

Bronnelys

• Turner, Angela K; Rose, Chris (1989). Swallows & martins : an identification guide and handbook. Houghton Mifflin. ISBN 0-395-51174-7.

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como ^NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.

Riparia plaudicola ye una pequeña ave paseriforme dientro de la familia Hirundinidae. L'ornitólogu francés Louis Vieillot describir por primer vegada como Hirundo paludicola en 1817 nel so Nouveau Dictionnaire d'Histoire Naturelle.^[2]

Tien una gran área de distribución, qu'inclúi África y la India, amás d'otres rexones del sur d'Asia. Trátase d'una especie migratoria en forma parcial, cuidao que delles poblaciones realicen desplazamientos según la estación del añu. Suel habitar cerca de los cursos d'agua.

L'avión paludícola añera en colonies, nes cualos cada pareya ta cerca d'otros si hai pocu espaciu disponible. Los niales alcontrar en túneles de 30 a 60 cm de llargu, allugaos en bancos de sable. L'interior del nial consiste nuna capa de paya y plumes, alcontráu nuna cámara de dicha lluriga. De normal ponen de dos a cuatro güevos por niarada y dambos padres guarar.

L'avión paludícola, de 12 cm de llargu, ye de color marrón nos sos partes cimeros y blancu o marrón claro nes inferiores. Nun tener una banda marrón nel pechu, a diferencia del avión zapador; el so picu ye negru y les sos pates, marrones. Dambos sexos son similares, pero los más nuevos tienen una terminación más clara nes puntes de les nales y el banduyu. Les distintes races varien nel tonu del plumaxe de les sos partes cimeros ya inferiores y nel tamañu:^[3]

• R. p. paludicola: sur d'África, partes inferiores blanques.
• R. p. paludibula: oeste d'África. Más pequeñu y escuru que la subespecie nominal.
• R. p. ducis: esti d'África. Más pequeñu que la subespecie nominal.
• R. p. mauretanica: Marruecos. Pequeñu y claro.
• R. p. newtoni: namái montes de Camerún. Más escuru que la subespecie anterior.
• R. p. cowani: Madagascar. Pequeñu y con partes inferiores abuxaes.^[4]

Referencies

Enllaces esternos

• Avión paludícola en The Atles of Southern African Birds (n'inglés)

Riparia paludicola

Kiçik sahil qaranquşu (lat. Riparia paludicola) - qaranquşlar fəsiləsinin sahil qaranquşu cinsinə aid heyvan növü.

Mənbə

Riparia paludicola^[1] a zo ur spesad golvaneged bihan eus ar c'herentiad Hirundinidae.

Anvet e voe Hirundo paludicola (kentanv) da gentañ-penn (e 1817) gant an evnoniour gall Louis Jean Pierre Vieillot (1748-1831).

Doareoù pennañ

Boued

Bevañ a ra diwar amprevaned bihan.

Annez hag isspesadoù

Ar spesad a gaver ar seizh isspesad^[2] anezhañ en Afrika :

• Riparia paludicola cowani, e Madagaskar,
• R. p. ducis, e reter Republik Demokratel Kongo, Ouganda, Kenya ha hanternoz ha kreiz Tanzania,
• R. p. mauritanica, e kornôg Maroko,
• R. p. minor, eus Senegal ha Gambia da hanternoz Etiopia,
• R. p. newtoni, Bannerman, 1937, e biz Nigeria ha kornôg Kameroun,
• R. p. paludicola, (Vieillot, 1817), eus Angola da greisteiz Tanzania ha da Suafrika,
• R. p. schoensis, e kreiz Etiopia.

Liammoù diavaez

• (en) Riparia paludicola war al lec'hienn BirdLife International.
• (en) Riparia paludicola war lec'hienn an International Union for Conservation of Nature (IUCN).

Notennoù ha daveennoù

Riparia paludicola

L'oreneta de ribera africana^[1] (Riparia paludicola) és un ocell de la família dels hirundínids (Hirundinidae) que habita zones obertes a prop de l'aigua del Marroc, Àfrica Subsahariana, Madagascar i Àsia Meridional, des de Turkmenistan i Afganistan, cap a l'est, a través de l'Índia, Indoxina i sud de la Xina, fins a Taiwan i Filipines.

Referències

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Gwennol blaen (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: gwenoliaid plaen) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Riparia paludicola; yr enw Saesneg arno yw Brown-throated sand martin. Mae'n perthyn i deulu'r Gwenoliaid (Lladin: Hirundinidae) sydd yn urdd y Passeriformes.^[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn R. paludicola, sef enw'r rhywogaeth.^[2]

Teulu

Mae'r gwennol blaen yn perthyn i deulu'r Gwenoliaid (Lladin: Hirundinidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

Gweler hefyd

• Rhestr Goch yr IUCN

Cyfeiriadau

Riparia paludicola

Břehule hnědohrdlá (Riparia paludicola) je pták rozšířený na převážné většině afrického kontinentu, v Indii a v ostatních částech jižní Asie. Jedná se o částečně tažný druh - některé populace podnikají sezónní přelety, jiné jsou víceméně stálé. Je silně vázána na vodu.

Jde o koloniální druh, hnízdící v norách vyhrabávaných v kolmých písčitých říčních březích. Nory dosahují většinou 30 až 60 cm délky. Vlastní hnízdo je umístěno na konci nory - je poměrně nepořádným shlukem trav a per. Břehule hnědohrdlá klade většinou dvě až čtyři vejce, která inkubují oba rodiče.

Reference

1. ↑ Červený seznam IUCN 2018.1. 5. července 2018. Dostupné online. [cit. 2018-08-10]

Externí odkazy

• Obrázky, zvuky či videa k tématu břehule hnědohrdlá ve Wikimedia Commons
• Galerie břehule hnědohrdlá ve Wikimedia Commons
• Slovníkové heslo břehule hnědohrdlá ve Wikislovníku
• Taxon Riparia paludicola ve Wikidruzích

Die Braunkehl-Uferschwalbe (Riparia paludicola) ist ein kleiner Sperlingsvogel aus der Familie der Schwalben. Sie wurde 1817 durch den französischen Ornithologen Louis Vieillot in seinem Werk Nouveau Dictionnaire d'Histoire Naturelle beschrieben.^[1] Er bezeichnete sie als Hirundo paludicola und ordnete sie als Unterart der in Asien vorkommenden Graukehl-Uferschwalbe (R. chinensis) ein.^[2]

Erscheinung

Mit etwa 11–12 cm Körperlänge liegt die Art größenmäßig in der Mitte zwischen seiner europäisch/nordamerikanischen (R. riparia / Uferschwalbe, 12–13 cm)^[3] und asiatischen Schwesterart (R. chinensis / Graukehl-Uferschwalbe, 10–11 cm).^[4] Die Flügel sind verhältnismäßig lang und ergeben eine Spannweite von 26–27 cm. Der Schwanz ist eher schmal und kurz.^[5] Das Gefieder ist oliv bis braunfarben, Flügel und Schwanzfedern erscheinen meist dunkler.^[6] Ein äußerer Geschlechtsdimorphismus ist nicht zu erkennen.^[5] Aufgrund seiner weiten Verbreitung nicht vernetzter Population weist die Art eine große Variabilität in Größe und Färbung auf. Hieraus resultiert eine Einteilung in insgesamt sieben Unterarten:^[7][6][8]

• R. p. paludicola (Vieillot, 1817), Nominatform, Südafrika: weißer Bauchbereich
• R. p. paludibula (Rüppell, 1835), westliches Afrika: kleiner, obere Körperteile dunkler
• R. p. ducis Reichenow, 1908, östliches Afrika. kleiner, dunkleres Unterteil
• R. p. mauretanica (Meade-Waldo, 1901), Marokko. recht klein, blassere Färbung
• R. p. newtoni Bannerman, 1937, Kameruner Gebirge. dunklere Oberteile, bräunlicher Bauchbereich
• R. p. cowani, Madagaskar. kleiner, gräulicher Bauch
• R. p. schoensis Reichenow, 1920, Äthiopisches Hochland
• R. p. minor (Cabanis, 1851), Senegal, Gambia, Sudan und Äthiopien

Allen Unterarten gemein ist dabei der bräunliche Kehlbereich, durch den sie leicht von den verwandten Arten anderer Kontinente zu unterscheiden sind. Das Gewicht variiert, je nach Unterart, zwischen 8 und 17 Gramm.^[6]

Verbreitungsgebiet der Braunkehl-Uferschwalbe (grün)^[9]

Gelege

Riparia p. paludicola bei der Jagd (Marievale Nature Reserve, Gauteng, Südafrika)

Verbreitung und Habitat

Die Braunkehl-Uferschwalbe ist auf dem afrikanischen Kontinent südlich der Sahara und in Marokko vorzufinden.^[10] Während einige Unterarten (z. B. R. p. mauretanica) ortstreu leben sind die meisten südlichen Populationen Teilzieher, die entweder nur teilweise in wärmeren Regionen überwintern oder im Ganzen nur geringfügig wandern.^[6][11]

Der zweiteilige Epitheton paludicola stammt aus dem Lateinischen und bedeutet palus („Sumpf“, „See“, „Morast“) und -cola („Verehrer“). In der Regel leben die Tiere stark wassergebunden in Fluss- und Seenähe.^[5]

Fortpflanzung

Bei Riparia paludicola handelt es sich um monogame Koloniebrüter. In der Regel rotten sich 6–12 Brutpaare zusammen. Jedes Pärchen legt dabei gemeinsam eine etwa 30–80 cm lange, leicht ansteigende Brutröhre mit querovalem Einflug in den sandigen Steilwänden entlang von Flüssen, an. Der Bau endet in einer rundlich erweiterten Kammer, in deren Mitte sorgt eine Anhäufung aus Gras, Federn und anderen Materialien als Brutunterlage. Bei Gelegenheit verwenden und erweitern die Tiere auch alte Bauten. Die Brutzeit unterscheidet sich je nach Unterart und klimatischen Bedingungen, richtet sich beispielsweise nach örtlichen Trocken- und Regenzeiten. Das Weibchen legt 2–4 weiße Eier, die Brutzeit beträgt etwa 12 Tage. Laut Beobachtung aus Kenia verlassen die Jungtiere das Nest nach etwa 25 Tagen. Bis dahin kümmern sich beide Partner gleichermaßen um Fütterung und Aufzucht.^[5][6]

Ernährung

Ernährung und Jagdweise entsprechen weitgehend der ihres europäischen Pendants. Bei Flügen knapp über der Wasseroberfläche erbeuten sie kleine Insekten, die ihre ausschließliche Nahrungsgrundlage bilden. Auch das Trinken und Baden wird auf diese Weise erledigt. Aber auch in der Luft und am Boden im Grasland gehören Fliegen, Ameisen, Grashüpfer, kleine Käfer und Termiten zum Beuteschema.

Wie der Uferschwalbe kommt Riparia paludicola dabei ihr für Schwalben eher untypischer Körperbau entgegen. Der kürzere Schwanz und die große Flügelspannweite ermöglicht ein schnelleres, agileres Flugverhalten.^[5][6]

Bestand

Genaue Bestandszahlen sind nicht bekannt. Aufgrund der Häufigkeit der Sichtungen scheint jedoch laut der Weltnaturschutzunion (IUCN) kein Kriterium für die Einstufung als gefährdet gegeben zu sein:^[12][13]

• Das Verbreitungsgebiet von etwa 27.400.000 km² Größe ist ausreichend groß (Bedingung
• Obwohl der Bestand als abnehmend geschätzt wird, ist nicht davon auszugehen, dass er in den nächsten zehn Jahren (drei Generationen) um mehr als 30 % sinken wird.
• Die Bestände liegen wohl weit über 10.000 Brutpaaren.

Mit genaueren Auskünften über die Bestände ist vorerst nicht zu rechnen, da laut IUCN keine systematische Erfassung im Gange ist. Gesichert ist dagegen, dass die Teilbestände weitgehend aller Unterarten in Schutzgebieten existieren.^[12]

Einzelnachweise

1. ↑ Vieillot, Louis Jean Pierre (1817): Nouveau Dictionnaire d'Histoire Naturelle nouvelle édition, 14, 511.
2. ↑ The IUCN Red List of Threatened Species. Abgerufen am 15. Januar 2020.
3. ↑ Die Uferschwalbe - NABU. Abgerufen am 18. Januar 2020.
4. ↑ Asian Plain Martin (Riparia chinensis). Abgerufen am 18. Januar 2020 (englisch).
5. ↑ ^{a b c d e} Plain Martin | Birds@IITK. Abgerufen am 18. Januar 2020.
6. ↑ ^{a b c d e f} African Plain Martin (Riparia paludicola). Abgerufen am 18. Januar 2020 (englisch).
7. ↑ Linnean Society of London: The Journal of the Linnean Society of London: Zoology. Academic Press, 1883, S. 322.
8. ↑ Linnean Society of London: The Journal of the Linnean Society of London: Zoology. Academic Press, 1883, S. 322.
9. ↑ African Plain Martin (Riparia paludicola). Abgerufen am 12. Januar 2020 (englisch).
10. ↑ African Plain Martin Riparia paludicola distribution. Abgerufen am 18. Januar 2020 (englisch).
11. ↑ Riparia paludicola (Brown-throated martin). Abgerufen am 18. Januar 2020.
12. ↑ ^{a b} The IUCN Red List of Threatened Species. Abgerufen am 18. Januar 2020.
13. ↑ BirdLife Data Zone. Abgerufen am 18. Januar 2020.

Малая берагавая ластаўка

Riparia paludicola

Малая берагавая ластаўка, ці проста Малая ластаўка (Riparia paludicola) — птушка роду берагавыя ластаўкі (Riparia) зь сямейства ластаўкавых (Hirundinidae).

Зьнешні выгляд

Невялікая пералётная птушка птушка драбнейшая за вераб’я, жывуць у Афрыцы і Паўднёва-Ўсходняй Азіі ў далінах рэк з абрывістымі берагамі. Сілкуюцца казуркамі, якіх ловяць, лётаючы. Афарбоўка верхняй боку цела буравата-шэрая, ніжні бок цела бялёсы, хвост амаль не мае выразкі. Выдае нягучнае ціўканьне.

Лад жыцьця

Птушкі трымаюцца калёніямі, для гнёздаў ластаўкі рыюць норы на берагавых абрывах. Самка адкладае ад 2 да 6 белых яйкаў. Наседжваюць птушанят абодва бацькі на працягу 18—22 сутак.

Вонкавыя спасылкі

— сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

भित्तेगौंथली (Riparia chinensis) गौंथली परिवारमा पर्ने नेपालमा पाइने एक प्रकारको चराको नाम हो ।

यो पनि हेर्नुहोस्

सन्दर्भ सामग्रीहरू

बाह्य लिङ्कहरू

Riparia paludicola

The brown-throated martin or brown-throated sand martin (Riparia paludicola) is a small passerine bird in the swallow family. It was first formally described as Hirundo paludicola by French ornithologist Louis Vieillot in 1817 in his Nouveau Dictionnaire d'Histoire Naturelle.^[2] It was formerly regarded as conspecific with the grey-throated martin (R. chinensis) under the name "plain martin".

It has a wide range in Africa. It is a partially migratory species, with some populations making seasonal movements. It is usually associated closely with water as its specific epithet paludicola suggests.

The brown-throated martin is colonial in its nesting habits, with many pairs breeding close together, according to available space. The nests are at the end of tunnels of 30 to 60 cm in length, bored in sandbanks. The actual nest is a litter of straw and feathers in a chamber at the end of the burrow. Two to four white eggs are the normal clutch, and are incubated by both parents.

Its brown back, small size and quicker, jerkier flight separate the brown-throated martin at once from most other members of the swallow family. It is most similar to the sand martin, Riparia riparia , which is its northern counterpart.

The 12 cm long brown-throated martin is brown above and white or pale brown below. It lacks the narrow brown band on the breast shown by the sand martin; the bill is black and the legs are brown. Sexes are similar, but the young have pale tips to the feathers on the rump and wings.

The races differ in size and plumage tones of the upperparts or underparts.^[3]

• R. p. paludicola, southern Africa. White underparts.
• R. p. paludibula, western Africa. Smaller and darker above than the nominate form.
• R. p. ducis, eastern Africa. Smaller and darker above and below than the nominate subspecies.
• R. p. mauretanica, Morocco. Small and pale.
• R. p. newtoni, mountains of Cameroon only. Darker above than the nominate form, brownish underparts.
• R. p. cowani, Madagascar. Small, greyish underparts.^[4]

The food of this species consists of small insects, mostly gnats and other flies whose early stages are aquatic.

The twittering song of the brown-throated martin is continuous when the birds are on the wing, and becomes a conversational undertone after they have settled in the roost. There is also a harsh alarm call.

References

La Brungorĝa bordhirundo, Riparia paludicola, estas eta paserina birdo el la familio de hirundedoj (Hirundinidae). Ĝi estis oficiale priskribita kiel Hirundo paludicola de franca ornitologo Louis Vieillot en 1817 en sia Nouvelle Dictionnaire d'Histoire Naturelle.^[1]

Ĝi havas ampleksan teritorion en Afriko kaj tra Barato kaj aliaj partoj de suda Azio. Ĝi estas parte migranta specio, kun kelkaj populacioj farante sezonajn movojn. Ĝi estas kutime asocia ege ligita al akvo.

Brungorĝa bordhirundo estas kolonia en sia nestokutimaro, reproduktiĝante multaj paroj ege kune laŭ la disponebla spaco. La nestoj estas je la fino de tuneloj de 30 al 60 cm longaj, elfositaj en sablaj bordoj. La vera nesto estas litaĵo el pajlo kaj plumoj en ĉambreto je la fino de la tunelo. La ino demetas 2 al 4 ovojn en kutima ovodemetado, kiuj estas kovataj de ambaŭ gepatroj.

La brunaj dorso, malgrandeco kaj rapida bombasta flugo separas la specion de la Brungorĝa bordhirundo tuj el plej parto de la aliaj membroj de la familio de hirundoj. Ĝi estas la plej simila al la Bordhirundo, Riparia riparia , kiu estas ĝia norda samgenrano. Kie la reproduktaj teritorioj koincidas en suda Azio, la Brungorĝa bordhirundo kutime reproduktiĝas je pli malaltaj altitudoj ol ties parenco. En la norda vintro, ambaŭ specioj troviĝas je la samaj humidaj habitatoj.

La 12 cm longa Brungorĝa bordhirundo estas bruna supre kaj blanka aŭ palbruna sube. Ĝi ne havas la mallarĝan brustozonon de la Bordhirundo; la beko estas nigra kaj la kruroj estas brunaj. Ambaŭ sekosj estas similaj, sed junuloj havas palajn pintojn en plumoj de la pugo kaj flugiloj.

Estas sep rasoj diferencaj laŭ grando kaj la plumarnuancoj de la supraj aŭ malsupraj partoj.^[2]

• R. p. paludicola, suda Afriko. Blankaj subaj partoj.
• R. p. paludibula, okcidenta Afriko. Pli eta kaj malhela supre ol la nomiga formo.
• R. p. ducis, orienta Afriko. Pli eta kaj malhela supre kaj sube ol la nomiga subspecio.
• R. p. mauretanica, Maroko. Eta kaj pala.
• R. p. newtoni, Endemismo de montoj de Kameruno. Pli malhela supre ol la nomiga formo, brunecaj subaj partoj.
• R. p.cowani, Madagaskaro. Eta, grizecaj subaj partoj.
• R. p. chinensis, suda Azio. Palaj subaj partoj kaj gorĝo.

La manĝo de tiu specio konsistas el etaj insektoj, ĉefe kuloj kaj aliaj muŝoj rilataj al akvo.

La trila kanto de la Brungorĝa bordhirundo estas konstanta kiam birdoj flugas, kaj iĝas konverseca subtono post setliĝo en ripozejo. Estas ankaŭ akra alarmvoĉo.

Referencoj

El avión paludícola (Riparia paludicola)^[2]​ es una especie de ave paseriforme de la familia Hirundinidae propia de África. El ornitólogo francés Louis Vieillot la describió por primera vez como Hirundo paludicola en 1817 en su Nouveau Dictionnaire d'Histoire Naturelle.^[3]​

Tiene una gran área de distribución, que incluye la mayor parte de África. Se trata de una especie migratoria parcial, dado que algunas poblaciones realizan desplazamientos según la estación del año. Suele habitar cerca de los cursos de agua.

El avión paludícola anida en colonias, en las cuales cada pareja está cerca de otras si hay poco espacio disponible. Los nidos se localizan en túneles de 30 a 60 cm de largo, ubicados en bancos de arena. El interior del nido consiste en una capa de paja y plumas, localizado en una cámara de dicha madriguera. Normalmente ponen de dos a cuatro huevos por nidada y ambos padres los incuban.

El avión paludícola, de 12 cm de largo, es de color marrón en sus partes superiores y blanco o marrón claro en las inferiores. No posee una banda marrón en el pecho, a diferencia del avión zapador; su pico es negro y sus patas, marrones. Ambos sexos son similares, pero los más jóvenes tienen una terminación más clara en las puntas de las alas y el vientre. Las diferentes razas varían en el tono del plumaje de sus partes superiores e inferiores y en el tamaño:^[4]​

• R. p. paludicola: sur de África, tiene las partes inferiores blancas.
• R. p. paludibula: oeste de África. Más pequeño y oscuro que la subespecie nominal.
• R. p. ducis: este de África. Más pequeño que la subespecie nominal.
• R. p. mauretanica: Marruecos. Pequeño y claro.
• R. p. newtoni: únicamente montañas de Camerún. Más oscuro que la subespecie anterior.
• R. p. cowani: Madagascar. Pequeño y con partes inferiores grisáceas.^[5]​

Referencias

Zingira-enara (Riparia paludicola) Riparia generoko animalia da. Hegaztien barruko Hirundinidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

Kanpo estekak

• World Bird Names

Ikus, gainera

• Riparia
• Hirundinidae

Pikkutörmäpääsky (Riparia paludicola) on pienikokoinen pääskylaji, joka on törmäpääskyn vastinlaji eteläisemmillä leveysasteilla.

Koko ja ulkonäkö

Linnun pituus on noin 12 cm, siipien kärkiväli 26–27 cm ja paino 7–14 g. Pikkutörmäpääsky on läntisen palearktisen alueen pienin pääsky, joka höyhenpuvultaan muistuttaa sekä törmäpääskyä että kalliopääskyjä. Linnun selkäpuoli on ruskea ja vatsapuoli valkeahko. Rinnassa ei ole selvää ruskeaa vyötä kuten törmäpääskyllä, vaan myös kurkku on ruskehtava. Siivet ovat lyhyet ja pyöreäpäiset. Ääni muistuttaa törmäpääskyn ääntä, mutta on korkeampi. Sukupuolet ovat samanvärisiä.^[2]

Esiintyminen

Pikkutörmäpääskyn esiintymisalue on hyvin laaja. Afrikassa sillä on kymmeniä erillisiä populaatioita, puuttuen Saharan ja Sahelin alueelta, Afrikan sarvesta sekä Kongon altaan sademetsäalueelta. Lähinnä Eurooppaa se pesii paikoin Marokossa. Intian niemimaalla Himalajan eteläpuolella on laaja yhtenäinen esiintymisalue. Laji elää myös Thaimaassa ja paikoin muualla Kaakkois-Aasiassa sekä Filippiineillä ja Taiwanissa. Lajin maantieteellinen muuntelu on laajaa. Osissa esiintymisaluetta se on muuttolintu, mutta esimerkiksi Marokossa se pesii talvella.^[2] Lajia ei ole tavattu Suomessa.

Elinympäristö

Laji asuu samanlaisissa paikoissa kuin törmäpääsky, eli soramontuissa, jokilaaksoissa, tienleikkauksissa, kalliojyrkänteillä ja kaupungeissa.^[2]

Lisääntyminen

Riparia paludicola

Pesintä tunnetaan puutteellisesti. Molemmat emot kaivavat hiekkaperäiseen maahan tunnelin 0,8–3 metriä maanpinnan yläpuolelle. Munia on kolme tai neljä. Molemmat emot osallistuvat haudontaan, joka kestää noin 12 päivää. Poikaset lähtevät pesästä noin 20 päivän ikäisinä.^[2]

Ravinto

Pikkutörmäpääsky syö ilmameren hyönteisiä ja hämähäkkejä.^[2]

Lähteet

Riparia paludicola

L'Hirondelle paludicole (Riparia paludicola) est une espèce de passereaux de la famille des Hirundinidae.

Systématique

L’espèce a été décrite par l'ornithologue français Louis Jean Pierre Vieillot en 1817^[1].

Aire de répartition

Cet oiseau vit au Maroc et en Afrique subsaharienne.

Elle a été observée accidentellement en France et dans certains pays d'Afrique subsaharienne (Sénégal, Gambie, Guinée-Bissau, Côte d'Ivoire, République du Congo, Somalie) et du Moyen-Orient (Israël, Émirats arabes unis, Oman).

Sous-espèces

D'après le Congrès ornithologique international (COI), cette espèce est constituée des sept sous-espèces suivantes (ordre phylogénique) :

• Riparia paludicola mauritanica (Meade-Waldo, 1901) ;
• Riparia paludicola minor (Cabanis, 1850) ;
• Riparia paludicola schoensis Reichenow, 1920 ;
• Riparia paludicola newtoni Bannerman, 1937 ;
• Riparia paludicola ducis Reichenow, 1908 ;
• Riparia paludicola paludicola (Vieillot, 1817) ;
• Riparia paludicola cowani (Sharpe, 1882).

Deux sous-espèces, qui appartenaient autrefois à cette espèce, ont été séparées par le COI pour créer la nouvelle espèce, Riparia chinensis. Il s'agit des anciennes sous-espèces Riparia paludicola chinensis (J.E. Gray, 1830) et Riparia paludicola tantilla Riley, 1935.

Description

Cet oiseau présente un plumage essentiellement brun en particulier sur le dessus.

• Riparia paludicola minor

• Œufs d'Hirondelle paludicole —Muséum de Toulouse

Notes et références

Il topino disadorno (Riparia paludicola (Vieillot, 1817)) è un uccello della famiglia Hirundinidae.^[2]

Descrizione

Distribuzione e habitat

La specie ha un ampio areale che si estende dall'Africa all'Asia.^[1]

Note

De vale oeverzwaluw (Riparia paludicola) is een kleine zangvogel uit de zwaluwfamilie.

Kenmerken

Hij is saai grijs-bruin van kleur met een witte vlek op de borst, soms zijn ze volledig bruin. Hij wordt 13 cm lang.

Leefwijze

Hij vormt soms heel grote groepen.

Verspreiding en leefgebied

Het is een standvogel of gedeeltelijke trekvogel in Marokko en grote delen van Afrika bezuiden de Sahara. Hij komt ook voor in Zuid- en Zuidoost-Azië tot op de Filipijnen.

De soort telt 7 ondersoorten:

• R. p. mauritanica: westelijk Marokko.
• R. p. minor: van Senegal en Gambia tot noordelijk Ethiopië.
• R. p. schoensis: c Ethiopië.
• R. p. newtoni: noordoostelijk Nigeria en westelijk Kameroen.
• R. p. ducis: oostelijk Congo-Kinshasa, Oeganda, Kenia en noordelijk en centraal Tanzania.
• R. p. paludicola: van Angola tot zuidelijk Tanzania en zuidelijk tot Zuid-Afrika.
• R. p. cowani: Madagaskar.

Wikispecies heeft een pagina over Riparia paludicola.

Zie de categorie Riparia paludicola van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Riparia paludicola

Brzegówka mała (Riparia paludicola) – gatunek ptaka z rodziny jaskółkowatych (Hirundinidae), występujący w środkowej i południowej Afryce. Wyróżniono kilka podgatunków R. paludicola^[3][4]:

• Riparia paludicola mauritanica – zachodnie Maroko.
• Riparia paludicola minor – Senegal i Gambia do północnej Etiopii.
• Riparia paludicola schoensis – środkowa Etiopia.
• Riparia paludicola newtoni – północno-wschodnia Nigeria i zachodni Kamerun.
• Riparia paludicola ducis – wschodnia Demokratyczna Republika Konga, Uganda, Kenia i północna oraz środkowa Tanzania.
• Riparia paludicola paludicola – Angola do południowej Tanzanii i na południe do RPA.
• Riparia paludicola cowani – Madagaskar.

Opis gatunku^[5][6]

Najmniejsza jaskółka w miejscu swojego występowania. Ubarwienie brązowobrunatne z ciemną głową i gardłem. Spód ciała szarobiały. Od brzegówki różni się brakiem wyraźnej ciemnej przepaski na piersi, jest też nieco jaśniejsza z wierzchu i ma słabiej wcięty ogon. Młode z jaśniejszymi brzegami piór na wierzchu.

Średnie wymiary

Długość ciała: 8-9 cm.

Biotop

Piaszczyste, gliniaste, wysokie brzegi rzek

Pożywienie

Niewielkie owady, które łowi w locie

Rozmnażanie

Rozmnaża się w dużych koloniach. Samica składa 2-4 jaja w norze wykopanej w stromym brzegu, a następnie wspólnie z samcem wysiaduje je ok. 17 dni.

Przypisy

Riparia paludicola

Brunstrupig backsvala^[2] (Riparia paludicola) är en afrikansk tätting i familjen svalor.^[3]

Utseende och läten

Brunstrupig backsvala är en mycket liten svala, med en kroppslängd på endast 10,5-11,5 centimeter. Den liknar backsvalan (Riparia riparia) med brunt ovan och ljust under, men saknar dennas bruna bröstband och har istället brunskuggad strupe. Den är vidare mer kompakt, med kortare vingar och mindre kluven stjärt. Flykten är lättare och mer fladdrig, medan lätena är ljusare och mjukare.^[4]

Utbredning och systematik

Fågeln delas in i sju underarter:^[3]

• Riparia paludicola cowani – förekommer på Madagaskar
• paludicola-gruppen
  • Riparia paludicola mauritanica – förekommer i västra Marocko (Oued Oum R'bia och Oued Sous)
  • Riparia paludicola minor – förekommer från Senegal och Gambia till Sudan och nordöstra Etiopien
  • Riparia paludicola schoensis – förekommer i högländerna i Etiopien
  • Riparia paludicola newtoni – förekommer i bergen i östra Nigeria och västra Kamerun (Bamenda)
  • Riparia paludicola ducis – förekommer från östra Kongo-Kinshasa (Kivu) till Uganda, Kenya och centrala Tanzania
  • Riparia paludicola paludicola – förekommer från Angola till Zambia, södra Tanzania och Sydafrika

Den har påträffats tillfälligt i Algeriet, Kap Verdeöarna och Frankrike.^[5] Fynd i Israel, Saudiarabien och Oman har bedömts röra sig om denna art eller den närbesläktade orientbacksvalan (R. chinensis) som tidigare ansågs som underart till paludicola.^[5]

Sedan 2016 urskiljer Birdlife International och naturvårdsunionen IUCN cowani som den egna arten "madagaskarbacksvala".^[1]

Levnadssätt

Arten häckar i kolonier i sandbrinkar på liknande sätt som backsvalan, men vintertid och är dessutom stationär, inte flyttfågel.^[4]

Status och hot

Internationella naturvårdsunionen IUCN behandlar cowani och paludicola-gruppen som skilda arter och bedömer därför deras hotstatus var för sig. Båda två bedöms ha stora utbredningsområden och stor population, men tros minska i antal till följd av förstörelse av våtmarker, dock inte tillräckligt kraftigt för att den ska betraktas som hotad.^[1] IUCN kategoriserar därför arten som livskraftig (LC).^[1] Världspopulationen har inte uppskattats men den beskrivs som vanlig i vissa områden som Marocko och södra Afrika och mycket vanlig i Östafrika.^[1]

Noter

1. ^ [a b c d e] Birdlife International 2016 Riparia paludicola Från: IUCN 2016. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2016.3 www.iucnredlist.org. Läst 2016-12-11.
2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2017) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter, läst 2017-08-14
3. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2016) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2016 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2016-08-11
4. ^ [a b] Svensson, Lars; Peter J. Grant, Killian Mullarney, Dan Zetterström (2009). Fågelguiden: Europas och Medelhavsområdets fåglar i fält (andra upplagan). Stockholm: Bonnier Fakta. sid. 258. ISBN 978-91-7424-039-9
5. ^ [a b] Mitchell, Dominic (2017). Birds of Europe, North Africa and the Middle East : An Annotated Checklist. Barcelona: Lynx Edicions. sid. 167. ISBN 978-84-941892-9-6

Externa länkar

• Wikimedia Commons har media som rör brunstrupig backsvala.
  Bilder & media
• Wikispecies har information om Riparia paludicola.
  Artförteckning
• Bilder och filmer på Internet Bird Collection
• Läten på xeno-canto.org

Nhạn họng nâu (danh pháp hai phần: Riparia paludicola) là một loài chim trong họ Hirundinidae^[2]

Loài này trước đây bao gồm cả nhạn nâu đỏ (Riparia chinensis) ở châu Á, nhưng đã được chia tách ra sau sửa đổi của Palmela C. Rasmussen & John C. Anderton năm 2005^[3]

Các phân loài

• R. p. mauritanica (Meade-Waldo, 1901): tây Morocco.
• R. p. minor (Cabanis, 1850): Senegal và Gambia tới bắc Ethiopia.
• R. p. schoensis Reichenow, 1920: trung Ethiopia.
• R. p. newtoni Bannerman, 1937: đông bắc Nigeria và tây Cameroon.
• R. p. ducis Reichenow, 1908: đông Cộng hòa Dân chủ Congo, Uganda, Kenya và bắc và trung Tanzania.
• R. p. paludicola (Vieillot, 1817): Angola tới nam Tanzania và về phía nam tới Nam Phi.
• R. p. cowani (Sharpe, 1882): Madagascar.

Hình ảnh

• Trứng chim Riparia paludicola

Chú thích

Tham khảo

• Dữ liệu liên quan tới Riparia paludicola tại Wikispecies

Bài viết Bộ Sẻ này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.

• x
• t
• s

Riparia paludicola

褐喉沙燕（學名：Riparia paludicola），燕科沙燕屬的一種。分布于布坎拉、印度、泰国、老挝、越南、菲律宾、台湾岛以及中国大陆的云南等地，一般栖息于与灰沙燕相似、不同处在于保留在水面飞捕昆虫以及亦常在草地、沼泽地飞翔。该物种的模式产地在非洲南部。^[2]

褐喉沙燕體長10釐米，上身為灰褐色，下身為白色，尾部呈魚尾狀。出沒期為四至六月，繁殖期為二至三月。

亚种

褐喉沙燕包括7种亚种^[3]

• 褐喉沙燕中华亚种（学名：Riparia paludicola chinensis）。分布于台湾岛以及中国大陆的云南等地。该物种的模式产地在中国。^[4]
• R. p. paludicola, 非洲南部，下身為白色。
• R. p. paludibula, 非洲西部
• R. p. ducis
• R. p. mauretanica
• R. p. newtoni
• R. p.cowani

參考

Riparia paludicola

タイワンショウドウツバメ（台湾小洞燕、学名：Riparia paludicola）は、スズメ目ツバメ科に分類される鳥。

分布[編集]

インド北西部、ミャンマー、中国南部から台湾に留鳥として分布する。アフリカの中部から南部、マダガスカルにも生息するという資料もある。

日本では、沖縄本島^[1]、与那国島^[1]で数度の観察記録があるだけの迷鳥である。観察された時は、他のツバメ類の群れに混じって行動していたという。

形態[編集]

全長12cmでショウドウツバメよりやや小さい。背面は暗褐色、腹面は白い体羽で覆われる。胸部に褐色の横帯がないことでショウドウツバメと区別できる。

生態[編集]

海岸や川辺の草原など開けた土地を好む。飛翔しながら昆虫類を捕食する。

Sibley分類体系上の位置[編集]

参考文献[編集]

関連項目[編集]

• 日本の野鳥一覧