Die Rooikopwewer (Anaplectes melanotis) is 'n gelokaliseerde, algemene standvoël in boomveld, savanne en tuine. Hulle broei in 'n nes met dun wande en 'n baie lang ingangstonnel wat aan takke of drade hang. Die voël is monogaam, is 14 cm groot en weeg 17 - 26 gram. In Engels staan die voël bekend as die Red-headed Weaver.
Die Rooikopwewer (Anaplectes melanotis) is 'n gelokaliseerde, algemene standvoël in boomveld, savanne en tuine. Hulle broei in 'n nes met dun wande en 'n baie lang ingangstonnel wat aan takke of drade hang. Die voël is monogaam, is 14 cm groot en weeg 17 - 26 gram. In Engels staan die voël bekend as die Red-headed Weaver.
Mannetjie A. r. rubriceps van 'n geïsoleerde populasie in Angola, besig om 'n broeigewaad aan te neem.Anaplectes rubriceps[2][3] ye un especie d'aves paseriforme de la familia Ploceidae. Ye monotípica dientro del xéneru Anaplectes y distribúyese na ecozona afrotropical.
Reconócense trés subespecies,[4][5] que s'estremen pol color del banduyu, el color de los cantos a les primaries y la presencia o ausencia d'una mázcara negra.
Mide aproximao 14 cm de llargor. El machu de A. r. rubriceps tien la cabeza, pescuezu y nuca de color coloráu, presenta un cantu negru alredor de los güeyos y picu anaranxáu acoloratáu; el pechu y el banduyu son blancos y les ales y cola fuscas con llinies marielles, como panel. En A. r. leuconotos presenta mázcara negra que cubre hasta les mexelles y el mentón, ente que el pileu, nuca, pescuezu y la parte cimera del pescuezu son coloraos; el banduyu ye blancu y les ales y cola fuscas con panel coloráu. El plumaxe del machu de A. r. jubaensis ye totalmente colloráu, con panel negru nes nales.[6]
La fema de A. r. rubriceps presenta'l plumaxe de les partes cimeres mariellu oliváceo, con pescuezu y panel de les ales mariellu; ente que nes otres subespecies el plumaxe de les partes cimeres de la fema ye pardu buxu, el pechu color canela y el panel de les ales coloráu ye acoloratáu a anaranxáu.[6]
Vive en sabanes y carbes con árboles esvalixaos o árees con parrotales güertos y montes per debaxo de los 2.000 m d'altitú,[6] preferentemente ente 500 y 1.800 msnm.[7]
Anaplectes rubriceps ye un especie d'aves paseriforme de la familia Ploceidae. Ye monotípica dientro del xéneru Anaplectes y distribúyese na ecozona afrotropical.
Anaplectes rubriceps és un ocell de la família dels plocèids (Ploceidae) i única espècie del gènere Anaplectes. Habita boscos i sabanes de l'Àfrica subsahariana. Rep en diverses llengües el nom de "teixidor de cap vermell" (Anglès:Red-headed Weaver. Espanyol: Tejedor de cabeza roja)
Anaplectes rubriceps és un ocell de la família dels plocèids (Ploceidae) i única espècie del gènere Anaplectes. Habita boscos i sabanes de l'Àfrica subsahariana. Rep en diverses llengües el nom de "teixidor de cap vermell" (Anglès:Red-headed Weaver. Espanyol: Tejedor de cabeza roja)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Gwehydd pengoch (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: gwehyddion pengoch) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Anaplectes melanotis; yr enw Saesneg arno yw Red-headed weaver. Mae'n perthyn i deulu'r Golfanod (Lladin: Ploceidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn A. melanotis, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Affrica.
Mae'r gwehydd pengoch yn perthyn i deulu'r Golfanod (Lladin: Ploceidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Cwelea cardinal Quelea cardinals Cwelea pengoch Quelea erythrops Cwelea picoch Quelea quelea Ffwdi Cyffredin Foudia madagascariensis Ffwdi Masgarîn Foudia eminentissima Ffwdi Mauritius Foudia rubra Ffwdi Rodriguez Foudia flavicans Ffwdi Seychelles Foudia sechellarum Ffwdi’r goedwig Foudia omissa Gwehydd cwta Brachycope anomala Gwehydd gylfinbraff Amblyospiza albifrons Gwehydd mawr penwyn Dinemellia dinemelli Gwehydd pengoch Anaplectes rubricepsAderyn a rhywogaeth o adar yw Gwehydd pengoch (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: gwehyddion pengoch) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Anaplectes melanotis; yr enw Saesneg arno yw Red-headed weaver. Mae'n perthyn i deulu'r Golfanod (Lladin: Ploceidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn A. melanotis, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Affrica.
The red-headed weaver (Anaplectes rubriceps)[2][note 1] is a species of bird in the family Ploceidae. It is placed in the monotypic genus Anaplectes and is found throughout the Afrotropics.
There are two races,[3] though some 13 have been suggested.[2] They differ by the colour of the belly, colour of the edges to the primaries, and the presence or absence of a black mask.
female A. r. leuconotus
Soysambu Conservancy, Kenya
male A. r. leuconotus building nest
Soysambu Conservancy, Kenya
The red-headed weaver (Anaplectes rubriceps) is a species of bird in the family Ploceidae. It is placed in the monotypic genus Anaplectes and is found throughout the Afrotropics.
El tejedor cabecirrojo (Anaplectes rubriceps)[2][3] es un especie de aves paseriforme de la familia Ploceidae. Es monotípica dentro del género Anaplectes y se distribuye en la ecozona afrotropical.
Se reconocen tres subespecies,[4][5] que se diferencian por el color del vientre, el color de los bordes a las primarias y la presencia o ausencia de una máscara negra.
Mide aproximadamente 14 cm de longitud. El macho de A. r. rubriceps tiene la cabeza, cuello y nuca de color rojo, presenta un borde negro alrededor de los ojos y pico anaranjado rojizo; el pecho y el vientre son blancos y las alas y cola fuscas con líneas amarillas, como panel. En A. r. leuconotos presenta máscara negra que cubre hasta las mejillas y el mentón, mientras que el píleo, nuca, cuello y la parte superior del cuello son rojos; el vientre es blanco y las alas y cola fuscas con panel rojo. El plumaje del macho de A. r. jubaensis es totalmente rojo, con panel negro en las alas.[6]
La hembra de A. r. rubriceps presenta el plumaje de las partes superiores amarillo oliváceo, con cuello y panel de las alas amarillo; mientras que en las otras subespecies el plumaje de las partes superiores de la hembra es pardo grisáceo, el pecho color canela y el panel de las alas rojo es rojizo a anaranjado.[6]
Vive en sabanas y matorrales con árboles dispersos o áreas con arbustos huertos y bosques por debajo de los 2.000 m de altitud,[6] preferentemente entre 500 y 1.800 msnm.[7]
El tejedor cabecirrojo (Anaplectes rubriceps) es un especie de aves paseriforme de la familia Ploceidae. Es monotípica dentro del género Anaplectes y se distribuye en la ecozona afrotropical.
Txori ehule burugorria (Anaplectes rubriceps) Anaplectes generoko animalia da. Hegaztien barruko Ploceidae familian sailkatua dago.
Txori ehule burugorria (Anaplectes rubriceps) Anaplectes generoko animalia da. Hegaztien barruko Ploceidae familian sailkatua dago.
Punakaapukutoja (Anaplectes rubriceps)[2] on kutojien heimoon kuuluva varpuslintu.
Punakaapukutojaa tavataan Saharan eteläpuolisessa Afrikassa. Lajin ei uskota olevan vaarassa, ja se on luokiteltu elinvoimaiseksi.[1]
Punakaapukutoja (Anaplectes rubriceps) on kutojien heimoon kuuluva varpuslintu.
Anaplectes rubriceps
L'anaplecte écarlate (Anaplectes rubriceps), également appelé malimbe ou tisserin écarlate, est une espèce d'oiseaux de la famille des Ploceidae, l'unique représentante du genre Anaplectes.
Cet oiseau vit dans la moitié sud de l'Afrique subsaharienne.
D'après Alan P. Peterson, il existe les trois sous-espèces suivantes :
Anaplectes rubriceps
L'anaplecte écarlate (Anaplectes rubriceps), également appelé malimbe ou tisserin écarlate, est une espèce d'oiseaux de la famille des Ploceidae, l'unique représentante du genre Anaplectes.
De scharlaken wever (Anaplectes rubriceps (synoniem: Anaplectes melanotis) is een zangvogel uit de familie Ploceidae (wevers en verwanten).
Deze soort telt 3 ondersoorten:
De scharlaken wever (Anaplectes rubriceps (synoniem: Anaplectes melanotis) is een zangvogel uit de familie Ploceidae (wevers en verwanten).
Wikłacz czerwonogłowy[4] (Anaplectes rubriceps) – gatunek małego ptaka z rodziny wikłaczowatych (Ploceidae). Jedyny przedstawiciel rodzaju Anaplectes. Zasiedla Afrykę południową, środkową i zachodnią po strefę Sahelu włącznie.
Gatunek opisał po raz pierwszy Carl Jakob Sundevall pod nazwą Ploceus (Hyphanthornis) rubriceps w roku 1850. Holotyp pochodził z gór Witfontein w Prowincji Północno-Zachodniej w RPA. Według niektórych ujęć umieszczany w rodzaju Malimbus. Niektórzy autorzy traktują podgatunek leuconotos jako osobny gatunek; proponowany podgatunek gurneyi włączany jest do nominatywnego. Wyróżnia się 3 podgatunki[5].
Wyróżnia się następujące podgatunki[10][5]:
Zasiedla lasy szerokolistne, stepy, zadrzewienia akacji oraz przedstawicieli Brachystegia. W zachodniej i południowej Afryce zwykle spotykany poniżej 1600 m n.p.m., natomiast dochodzi do 2100 m n.p.m. w Sudanie i wschodniej Afryce[5].
Długość ciała wynosi 12-15 cm[5], z czego około 15-16 mm przypada na dziób, zaś 5-6 cm na ogon (u samic krótszy o około 1 cm). Skrzydła mierzą około 78-82 mm[2]. Masa ciała samców waha się w granicach 19–26 g, zaś samic 17–25 g. Występuje wyraźny dymorfizm płciowy. U samca podgatunku nominatywnego kantarek czarny, poza tym cała głowa, szyja i górna część grzbietu czerwone. Niższa część piersi przybiera barwę pomarańczowoczerwoną, wyraźnie odcinając się od białego spodu ciała. Wierzch ciała niżej karku szary z oliwkowym odcieniem. Na ciemnych lotkach i sterówkach obecne są jaskrawożółte obrzeżenia. Pokrywy skrzydłowe także posiadają żółte obrzeżenia, a lotki III rzędu także białawe. Tęczówka czerwonobrązowa do pomarańczowej lub czerwonej, dziób pomarańczowoczerwony, nogi różowawe. Samce w szacie spoczynkowej mają głowę złotobrązową, gardło i wyższą część piersi żółte, a wierzch ciała szarobrązowy. Samice przypominają nielęgowe samce, ale są jaśniejsze na głowie i nie posiadają pomarańczowawych piórek na głowie i piersi. Młode bardziej matowe od samic. Samce podgatunku leuconotos mają czarną „maskę” dookoła oka, a żółta barwa obrzeżenia lotek i sterówek zastąpiona jest czerwoną; pokrywy skrzydłowe biało obrzeżone. Podobnie ma to miejsce u samic, u których żółtawa barwa głowy i piersi zastąpiona jest niemal szarą. Samiec podgatunku jubaensis jest całkowicie czerwony, z wyjątkiem czarnego kantarka, obrzeżeń lotek, sterówek oraz pokryw skrzydłowych[5].
Pieśń stanowi gwałtowna seria piszczących, skwierczących dźwięków czu-tsii-tsi czu-tsi tsiii-tsi tsłi-tsi-tsłiii cirrrr. Krótsze części pieśni samiec wykonuje zwisając z gniazda. Głos wydawany w locie to ci lub ci-huu, zaś alarmowy wysokie ci ci[5].
Pożywienie stanowią głównie owady, odnotowano także inny pokarm – nasiona akacji, owoce roślin z rodzaju Premna (jasnotowate) i gatunku Tapinanthus leendertziae (gązewnikowate). W Ugandzie odnotowano zainteresowanie owocującymi roślinami z rodzaju Sapium (wilczomleczowate). Niektóre ze zbadanych żołądków zawierały pluskwiaki (Hemiptera), chrząszcze (Coleoptera), modliszki (Mantodea) i termity (Isoptera). Pisklętom dorosłe wykłacze czerwonogłowe przynosiły także ślimaki i pająki[5].
Żeruje samotnie lub w parach, niekiedy zawisa do góry nogami. Przeszukuje liście i gałęzie. W obszarach zalesionych często widywany w wielogatunkowych stadach; w Kenii widziano tego wikłacza z czołoczubami zółtookimi (Prionops plumatus), poza tym z wikłaczem sawannowym (Ploceus intermedius). Czasem w Mozambiku przyłącza się do nektarników (Nectariniidae). Prócz tego z aksamitnikami (Hyliota), krótkosterkami z rodzaju Sylvietta i dzięciołowatymi (Picidae). W trakcie badań w Zambii najczęściej widywanymi z A. rubriceps gatunkami były dziwogon żałobny (Dicrurus adsimilis), krępnik czarnopierśny (Batis molitor), a także turniurzyk srokaty (Dryoscopus cubla)[5].
W Ghanie i Togo okres lęgowy trwa od grudnia do marca; w Nigerii od listopada do maja; w Etiopii od lutego do kwietnia oraz w listopadzie i grudniu; na terenie Ugandy od maja do lipca oraz w lutym; w Kenii od marca do lipca, we wrześniu, październiku, listopadzie i styczniu; od lutego do maja i od września do grudnia w Tanzanii; w Rwandzie od października do grudnia i od marca do maja; w południowo-wschodniej części DRK od września do listopada (w północno-wschodniej w styczniu i lutym); od września do listopada w Angoli; od sierpnia do grudnia w Zambii, od sierpnia do stycznia w Malawi, Mozambiku i Zimbabwe, od sierpnia do lutego w Botswanie oraz od października do marca w RPA[5]. Niekiedy przystępują do lęgów nie zrzuciwszy jeszcze szaty juwenalnej[2].
U wikłaczy czerwonogłowych występuje poligynia, ale zdarzają się także pary monogamiczne. Tworzy kolonie lęgowe obejmujące zwykle do 9, niekiedy nawet do 40 gniazd. Samiec buduje je sam, niekiedy 3-4 blisko siebie. Gniazdo zawieszone jest na liczącej 15-20 cm długości wąskiej konstrukcji. Budulec stanowią łatwo zginalne gałązki oraz żyłki i ogonki liści, zwykle niechlujnie połączone w kształt siatki (inaczej niż u niektórych przedstawicieli wikłaczy, starannie je splatających). Niekiedy między materiały samiec wpłata fragmenty kory drzewnej. Wyściółkę stanowią cieńsze gałązki, włókna traw, a niekiedy i liście. Swą konstrukcję ptak umiejscawia 1,5-15 m nad ziemią, przytwierdzoną do gałęzi[5].
Może gniazdować w otoczeniu innych wikłaczy, takich gatunków jak wikłacz zmienny (Ploceus cucullatus), wikłacz maskowy (P. velatus), wikłacz sawannowy (P. intermedius) i bawolik czerwonodzioby (Bubalornis niger). W Kenii i RPA stare gniazda wykorzystują amadyny obrożne (Amadina fasciata) (w RPA także amarantka szara (Lagonosticta nitidula), niekiedy z gniazd korzystają także mniszka srokata (Lonchura cucullata) i mucharka lśniąca (Melaenornis pammelaina)[5].
Zniesienie liczy 2-4, choć zwykle 3, jasnoniebieskie jaja, często ciemniejsze na cieńszym końcu. Średnie ich wymiary wynoszą (n=60) 20,3×14 mm (dane z RPA). Samica wysiaduje sama. Inkubacja trwa 12-13 dni. Młode są karmione przez oba ptaki z pary. W Malawi młode pozostawały w gnieździe 12 dni, w niewoli zaś 17. W Zambii, Malawi, Zimbabwe i RPA na lęgach pasożytuje kukułeczka pstra (Chrysococcyx caprius). Maksymalna długość życia zaobrączkowanych osobników wynosiła 9 lat[5].
Wikłacz czerwonogłowy (Anaplectes rubriceps) – gatunek małego ptaka z rodziny wikłaczowatych (Ploceidae). Jedyny przedstawiciel rodzaju Anaplectes. Zasiedla Afrykę południową, środkową i zachodnią po strefę Sahelu włącznie.
Anaplectes rubriceps é uma espécie de ave da família Ploceidae.[1] É a única espécie do género Anaplectes.
Pode ser encontrada nos seguintes países: África do Sul, Angola, Benim, Botswana, Burkina Faso, Burundi, Camarões, República Centro-Africana, República Democrática do Congo, Costa do Marfim, Etiópia, Gabão, Gâmbia, Gana, Guiné, Guiné-Bissau, Malawi, Mali, Moçambique, Namíbia, Nigéria, Quénia, Ruanda, Senegal, Somália, Sudão, Sudão do Sul, Essuatíni, Tanzânia, Togo, Uganda, Zâmbia e Zimbabwe.
Anaplectes rubriceps é uma espécie de ave da família Ploceidae. É a única espécie do género Anaplectes.
Pode ser encontrada nos seguintes países: África do Sul, Angola, Benim, Botswana, Burkina Faso, Burundi, Camarões, República Centro-Africana, República Democrática do Congo, Costa do Marfim, Etiópia, Gabão, Gâmbia, Gana, Guiné, Guiné-Bissau, Malawi, Mali, Moçambique, Namíbia, Nigéria, Quénia, Ruanda, Senegal, Somália, Sudão, Sudão do Sul, Essuatíni, Tanzânia, Togo, Uganda, Zâmbia e Zimbabwe.
Scharlakansvävare[2] (Anaplectes rubriceps) är en fågel i familjen vävare inom ordningen tättingar.[3]
Scharlakansvävare placeras oftast som enda art i släktet Anaplectes. delas in i tre underarter:[3]
Sedan 2016 urskiljer Birdlife International och naturvårdsunionen IUCN alla tre underarter som egna arter: "rödvävare" (A. jubaensis), "nordlig scharlakansvävare" (A. leuconotos) samt "sydlig scharlakansvävare" (A. rubriceps).
IUCN bedömer hotstatus för underarterna (eller arterna) var för sig, alla som livskraftiga.[1]
Anaplectes rubriceps là một loài chim trong họ Ploceidae.[2]
Anaplectes rubriceps (Sundevall, 1850)
Охранный статусКраснокры́лый малимбус (лат. Anaplectes rubriceps) — птица из семейства Ткачиковые[1] Единственный вид в роде краснокрылых малимбусов[2]. Впервые описан в 1850.
У самцов и самок ярко выражен половой диморфизм. Внешний вид самца очень необычен. Голова и шея — ярко-красного цвета; клюв слегка заострённый, алого цвета. Крылья малимбуса, вопреки русскоязычному названию, грязно-жёлтые, с чёрными полосками, протягивающимися продольно на крыле. Грудь и живот — белые, с тёмно-серыми пятнышками; лапы тёмно-вишнёвого цвета. Самки же, в отличие от самцов, менее ярко «раскрашены»: голова, спина и хвост у них тёмного цвета, крылья и живот — серые, шея жёлтая.[3]
Вид распространён в западной, центральной и южной Африке. Естественные места обитания — равнинные субтропические и влажные тропические леса.[4] В настоящий момент для этого вида имеется минимальная угроза к исчезновению.[3]
Краснокры́лый малимбус (лат. Anaplectes rubriceps) — птица из семейства Ткачиковые Единственный вид в роде краснокрылых малимбусов. Впервые описан в 1850.
У самцов и самок ярко выражен половой диморфизм. Внешний вид самца очень необычен. Голова и шея — ярко-красного цвета; клюв слегка заострённый, алого цвета. Крылья малимбуса, вопреки русскоязычному названию, грязно-жёлтые, с чёрными полосками, протягивающимися продольно на крыле. Грудь и живот — белые, с тёмно-серыми пятнышками; лапы тёмно-вишнёвого цвета. Самки же, в отличие от самцов, менее ярко «раскрашены»: голова, спина и хвост у них тёмного цвета, крылья и живот — серые, шея жёлтая.
Вид распространён в западной, центральной и южной Африке. Естественные места обитания — равнинные субтропические и влажные тропические леса. В настоящий момент для этого вида имеется минимальная угроза к исчезновению.