Multimedia w Wikimedia Commons Phalcoboenus – rodzaj ptaka z podrodziny sokołów (Falconinae) w rodzinie sokołowatych (Falconidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[4].
Morfologia
Długość ciała 37–65 cm; masa ciała 289–1187 g; rozpiętość skrzydeł 80–125 cm[5].
Systematyka
Etymologia
-
Phalcoboenus: nowogr. φαλκων phalkōn, φαλκωνος phalkōnos – sokół; gr. βαινω bainō – iść, spacerować[6].
-
Aetotriorchis: gr. αετος aetos – orzeł; τριορχης triorkhēs – myszołów, od τρεις treis, τρια tria – trzy; ορχις orkhis – jądro[7]. Gatunek typowy: Falco novaeseelandiae J.F. Gmelin 1788 = Falco australis J.F. Gmelin, 1788.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:
Przypisy
-
↑ Phalcoboenus, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
-
↑ A. d’Orbigny: Voyage dans l’Amérique méridionale. Cz. 9. Paris: Chez Pitois-Levrault et ce., libraires-éditeurs, rue de la Harpe, 1847, s. ryc. 2. (fr.)
-
↑ J.J. Kaup: Classification der Säugethiere und Vögel. Darmstadt: C. W. Leske, 1844, s. 124. (niem.)
-
↑ F. Gill, D. Donsker (red.): Falcons (ang.). IOC World Bird List: Version 6.4. [dostęp 2017-01-26].
-
↑ C.M. White, P.D. Olsen, L.F. Kiff: Family Falconidae (Falcons and Caracaras). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 2: New World Vultures to Guineafowl. Barcelona: Lynx Edicions, 1994, s. 249–251. ISBN 84-87334-15-6. (ang.)
-
↑ Jobling 2017 ↓, s. Phalcoboenus.
-
↑ Jobling 2017 ↓, s. Aetotriorchis.
-
↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Plemię: Polyborini Bonaparte, 1838 (wersja: 2015-09-06). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2017-01-26].
Bibliografia
- J.A. Jobling: Key to Scientific Names in Ornithology. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie, E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2017. [dostęp 2017-01-26]. (ang.)
