De zwarte tinamoe (Tinamus osgoodi) is een vogel uit de familie tinamoes (Tinamidae). De vogel werd in februari 1949 verzameld en in hetzelfde jaar voor het eerst geldig gepubliceerd door Henry Boardman Conover en vernoemd naar de in 1947 overleden conservator van het Field Museum of Natural History Wilfred Hudson Osgood.
Het lichaam is overwegend zwart, enkel de buik is bruin. Ze worden 40–46 cm groot. Het vrouwtje is groter dan het mannetje.
De soort telt 2 ondersoorten:[3]
De vogel komt voor in vochtig, natuurlijk bos op hoogten tussen de 600 en 2100 m boven zeeniveau op de west-hellingen van de oostelijke Andes. Er is niet veel bekend over de leefwijze van de zwarte tinamoe, maar men neemt aan dat ze hetzelfde eten als de andere soorten tinamoes (zaden, bloemen, vruchten, bladeren, wortels en ongewervelden).
Een nest bestaat uit ongeveer 2 blauwe, glanzende eieren.
De grootte van de populatie werd in 2016 door BirdLife International geschat op 1700 tot 5000 volwassen individuen en de populatie-aantallen nemen af door habitatverlies. Het leefgebied wordt aangetast door ontbossing waarbij natuurlijk bos wordt omgezet in gebied voor agrarisch gebruik en menselijke bewoning. Om deze redenen staat deze soort als kwetsbaar op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDe zwarte tinamoe (Tinamus osgoodi) is een vogel uit de familie tinamoes (Tinamidae). De vogel werd in februari 1949 verzameld en in hetzelfde jaar voor het eerst geldig gepubliceerd door Henry Boardman Conover en vernoemd naar de in 1947 overleden conservator van het Field Museum of Natural History Wilfred Hudson Osgood.
