Distribucion General: Se encuentran en Costa Rica y el oeste de Panamá.
En ocasiones sigue al ganado en potreros y áreas remotas, y también puede ir detras de las personas que espantan presas a su paso, para atraparlas.
Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.
'''Myioborus torquatus[2][3] ye una especie d'ave paseriforme de la familia Parulidae qu'habita en América Central.
La candelita collareja mide alredor de 12,5 cm de llargu y pesa una media de 11 g. La parte cimera de la so pileu ye castañu acoloratáu y ta enmarcáu pol negru del restu del pileu y la frente. El so llombu ye de color gris escuru y el restu de les sos partes cimeros son corites, coles plumes esteriores de la cola blanques. La so cara y partes inferiores son de color mariellu intensu, salvo una banda corita que lu crucia pela parte cimera del pescuezu a manera de collar.
Dambos sexos tienen un aspeutu similar, y los xuveniles tienen un plumaxe menos llamativu, col llombu parduzu, y la so cabeza ye totalmente corita, ensin el mariellu y castañal acoloratada de los adultos, y les sos partes inferiores son d'un mariellu más apagáu y escarecen del llurdiu acoloratáu del pileu.
La candelita collareja ye endémica de los montes de Costa Rica y l'oeste de Panamá. Atópase nes selves de monte ente los 1500 m y el llende cimera del monte, amás de los ribayos y pacionales axacentes.
Aliméntase d'inseutos, y con frecuencia estiende la so cola oldeada cola mientres escuerre a les sos preses. Suel formar parte de bandaes mistes d'alimentación y con frecuencia sigue al ganáu p'atrapar a los inseutos qu'axoricen los mamíferos.
La so dómina de cría ye ente marzu y mayu. Constrúi un nial cubiertu nel suelu o un terremplén empináu, escondíu ente la vexetación o so un tueru cayíu. Constrúi'l so nial con una entrada redonda y utiliza yerbes, corteces d'árbol, fibres vexetales y fueyes. La fema pon 2 o tres güevos blancos o de color crema con pequeños llixos partas. La incubación de los güevos dura unos dos selmanes.
.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO. '''Myioborus torquatus ye una especie d'ave paseriforme de la familia Parulidae qu'habita en América Central.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Tinwen dorchog America (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: tinwennod torchog America) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Myioborus torquatus; yr enw Saesneg arno yw Collared redstart. Mae'n perthyn i deulu'r Telorion y Byd Newydd (Lladin: Paruliadae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn M. torquatus, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r tinwen dorchog America yn perthyn i deulu'r Telorion y Byd Newydd (Lladin: Paruliadae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Telor bochddu Basileuterus melanogenys Telor corun winau Basileuterus rufifrons.jpg)
.jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Tinwen dorchog America (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: tinwennod torchog America) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Myioborus torquatus; yr enw Saesneg arno yw Collared redstart. Mae'n perthyn i deulu'r Telorion y Byd Newydd (Lladin: Paruliadae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn M. torquatus, sef enw'r rhywogaeth.
Der Halsband-Waldsänger (Myioborus torquatus) ist ein kleiner Singvogel in der Gattung Myioborus aus der Familie der Waldsänger (Parulidae). Die Art ist endemisch in Costa Rica und im Westen von Panama. Die IUCN listet den Vogel als „nicht gefährdet“ (least concern).
Halsband-Waldsänger erreichen eine Körperlänge von 13 Zentimetern und im Durchschnitt ein Gewicht von 10,5 Gramm. Die Flügellänge beträgt bei den Männchen 5,7 bis 6,8 Zentimeter, bei den Weibchen 6,0 bis 6,6 Zentimeter. Erwachsene Vögel haben ein schwarzes Kronengefieder mit einem großen hervorstechenden rötlich-braunen Kronenfleck. Die Zügel, die Kopfseiten und das Kehlgefieder sind hellgelb. Die Augen sind dunkel. Der Nacken ist schwarz und die Nackenseiten sowie das Oberseitengefieder ist dunkelgrau. Die Flügel sind schwärzlich mit schmalen grauen Säumen und die Steuerfedern schwärzlich mit extensiven weißen Außenfedern.
Hervorstechendes Merkmal ist das dunkelgraue Band über Hals und oberer Brustpartie. Das Unterseitengefieder ist hellgelb und die Unterschwanzdecken sind blass gelblich-weiß. Der Schnabel und die Beine sind schwärzlich. Im abgenutzten Gefieder können die Steuerfedern und die Flügel leicht bräunlich erscheinen.
Im Jugendkleid ist das Kopf- und Oberseitengefieder sowie das Kehl- und Brustgefieder dunkelgrau. Das Oberseitengefieder ist braun verwaschen. Die mittleren und großen Armdecken haben braune Säume. Das hintere Unterseitengefieder ist blass gelblich.
Die Stimme ist ein schrilles „tzip“. Sie ist aufgeweckter als beim Larven-Waldsänger (Myioborus miniatus), der im selben Verbreitungsgebiet vorkommt.
Der Gesang ähnelt dem des Larven-Waldsängers, er ist jedoch hellklingender, länger sowie melodischer und variabler. Manchmal schließt der Gesang Trillern und Pfeifen ein.
Halsband-Waldsänger bewohnen moosige Bergwälder, vorzugsweise Eichenwälder; des Weiteren buschige Schluchten, Waldränder und hochgelegene Viehweiden oberhalb von 1500 Metern bis zur Baumgrenze. Dabei variiert die besiedelte Höhenlage innerhalb Costa Ricas. In den nördlich liegenden Cordillera de Tilarán liegt sie gewöhnlich über 1500 Meter, nach Osten in den anschließenden Cordillera Central meist oberhalb von 2200 Metern und südlich in den Cordillera de Talamanca, die sich bis in den Südosten von Panama erstrecken, gewöhnlich über 2500 Meter.
Ihre Nahrung besteht aus Insekten. Diese suchen sie paarweise in allen Vegetationshöhen oder fangen sie im Flug. Oft stürzen sie sich auf Beutetiere, die von anderen Vögeln aufgescheucht werden oder folgen manchmal Viehherden in den Hochländern und ernähren sich dort von den Insekten, die den Rindern folgen. In abgelegenen Regionen ernähren sie sich auch manchmal von den Insekten, die an Menschen gehen. Sie bekamen deshalb auch den einheimischen Namen – amigo de hombre (Freund des Menschen).
Oftmals hängen die Flügel nach unten herab und der Schwanz wird ausgefaltet. Außerhalb der Brutzeit schließen sich Paare oder auch Familienverbände gemischten Vogelschwärmen an.
Die Brutzeit ist von März bis Mai. Das gewölbte Nest mit einem seitlichen Eingang legen sie gut versteckt auf dem Boden an, meist an Böschungen oder unter Totholz. Als Nistmaterial verwenden die Tiere trockene Bambusblätter, Gemüsefasern und die braunen Schuppen von Baumfarnen. Ein Gelege besteht aus zwei bis drei Eiern. Über die Brutdauer und Nestlingszeit gibt es keine Untersuchungen.
Das Verbreitungsgebiet erstreckt sich von den Cordillera de Tilarán im Norden von Costa Rica südöstlich bis in den Zentralwesten von Panama.
Der Halsband-Waldsänger (Myioborus torquatus) ist ein kleiner Singvogel in der Gattung Myioborus aus der Familie der Waldsänger (Parulidae). Die Art ist endemisch in Costa Rica und im Westen von Panama. Die IUCN listet den Vogel als „nicht gefährdet“ (least concern).
The collared whitestart (Myioborus torquatus), also known as the collared redstart, is a tropical New World warbler endemic to the mountains of Costa Rica and western-central Panama.[2]
The collared whitestart is around 13 centimetres (5 in) in length with a weight of 10.5 grams (0.4 oz). It has a chestnut crown bordered with black, and a black forehead. The rest of the upper parts are slaty black, and the tail is black with white edges, hence the bird's name: "start" is an old English word for "tail". The face and underparts are bright yellow, with a black band across the breast.[2]
The sexes are similar, but young birds are duller, with a browner back, weakly yellow underparts, and the head entirely slate-coloured, with no yellow on the face or red on the crown.
The call is a sharp pit, and the song is a mixture of slurred whistles, warbles and trills.
The collared whitestart feeds on insects, frequently fanning its striking tail as it pursues its prey. It will join mixed feeding flocks, and will follow cattle and occasionally humans for the insects they flush.
The roofed nest has a round side entrance and is built on the ground or a steep bank, hidden amongst rocks, tufts of grass or under a fallen log. It is constructed from strips of bark, plant fibres, leaves, and grass. From March to May, the female will lay 2 or 3 white or cream eggs that are speckled with fine brown spots. Incubation lasts about two weeks, but other nesting details are largely unknown.
The collared whitestart is common at heights between 1500 m and the timberline in mossy mountain forests, ravines, second growth, and adjacent pastures.[2]
The collared whitestart (Myioborus torquatus), also known as the collared redstart, is a tropical New World warbler endemic to the mountains of Costa Rica and western-central Panama.
La Kolumparulio (Myioborus torquatus) estas birdospecio de la familio de Paruliedoj kaj genro de Mjoboroj kiuj karakteras pro montrado de blankaj eksteraj vostoplumoj kaj havo de malhelaj supraj partoj kaj flavaj al ruĝaj subaj partoj. Ĝi estas endemia de la montoj de Kostariko kaj okcidenta Panamo.
La Kolumparulio estas komuna je altecoj inter 1500 m kaj la lignolimo en muskomontaj arbaroj, ravinoj, duarangaj areoj kaj apudaj paŝtejoj.
La tegmentata nesto havas rondoforman flankan enirejon kaj estas konstruita sur grundo aŭ dekliva bordo, kaŝate inter rokoj, herbotufoj aŭ falita trunko. Ĝi esras konstruita el arboŝeleroj, plantofibroj, folioj kaj herbo. El marto al majo, la ino demetas 2 aŭ 3 blankajn aŭ kremokolorajn ovojn kiuj estas markataj je fajnaj brunaj punktoj. Kovado daŭras ĉirkaŭ du semajnoj, sed oni scias malmulte pri aliaj nestodetaloj.
La Kolumparulio estas 12.5 cm longa kaj pezas 11 g. Ĝi havas brunan kronon (iom krestecan) borditan je nigro kaj nigran frunton supre kaj flavan sube super bekobazo. La resto de la supraj partoj estas ardeznigra, kaj la vosto estas nigra kun blankaj bordoj (eksteraj vostoplumoj). La tuta vizaĝo kaj la subaj partoj estas brilflavaj kun nigra strio tra la brusto (tre mallarĝa centre kaj pli larĝa flanke), kiu nomigas la specion kaj utilas kiel distingilo. Okuloj, beko kaj kruroj estas nigrecaj.
Ambaŭ seksoj estas similaj, sed junuloj estas pli senkoloraj, kun pli bruna dorso, pli malfortaj flavaj subaj partoj, kaj la kapo tute ardezkolora, sen flava en vizaĝo nek ruĝeca en krono. La alvoko estas akra pit, kaj la kanto estas miksaĵo de trenataj fajfoj, pepadoj kaj triladoj.
La Kolumparulio manĝas insektojn, ofte malfermante kiel ventumilon sian rimarkindan voston dum ĝi persekutas sian predon. Ili kuniĝas al miksitaj kunmanĝantaroj, kaj sekvas gregarojn kaj foje eĉ homojn pro la insektoj kiujn tiuj movigas.
La Kolumparulio (Myioborus torquatus) estas birdospecio de la familio de Paruliedoj kaj genro de Mjoboroj kiuj karakteras pro montrado de blankaj eksteraj vostoplumoj kaj havo de malhelaj supraj partoj kaj flavaj al ruĝaj subaj partoj. Ĝi estas endemia de la montoj de Kostariko kaj okcidenta Panamo.
La Kolumparulio estas komuna je altecoj inter 1500 m kaj la lignolimo en muskomontaj arbaroj, ravinoj, duarangaj areoj kaj apudaj paŝtejoj.
La tegmentata nesto havas rondoforman flankan enirejon kaj estas konstruita sur grundo aŭ dekliva bordo, kaŝate inter rokoj, herbotufoj aŭ falita trunko. Ĝi esras konstruita el arboŝeleroj, plantofibroj, folioj kaj herbo. El marto al majo, la ino demetas 2 aŭ 3 blankajn aŭ kremokolorajn ovojn kiuj estas markataj je fajnaj brunaj punktoj. Kovado daŭras ĉirkaŭ du semajnoj, sed oni scias malmulte pri aliaj nestodetaloj.
La Kolumparulio estas 12.5 cm longa kaj pezas 11 g. Ĝi havas brunan kronon (iom krestecan) borditan je nigro kaj nigran frunton supre kaj flavan sube super bekobazo. La resto de la supraj partoj estas ardeznigra, kaj la vosto estas nigra kun blankaj bordoj (eksteraj vostoplumoj). La tuta vizaĝo kaj la subaj partoj estas brilflavaj kun nigra strio tra la brusto (tre mallarĝa centre kaj pli larĝa flanke), kiu nomigas la specion kaj utilas kiel distingilo. Okuloj, beko kaj kruroj estas nigrecaj.
Ambaŭ seksoj estas similaj, sed junuloj estas pli senkoloraj, kun pli bruna dorso, pli malfortaj flavaj subaj partoj, kaj la kapo tute ardezkolora, sen flava en vizaĝo nek ruĝeca en krono. La alvoko estas akra pit, kaj la kanto estas miksaĵo de trenataj fajfoj, pepadoj kaj triladoj.
La Kolumparulio manĝas insektojn, ofte malfermante kiel ventumilon sian rimarkindan voston dum ĝi persekutas sian predon. Ili kuniĝas al miksitaj kunmanĝantaroj, kaj sekvas gregarojn kaj foje eĉ homojn pro la insektoj kiujn tiuj movigas.
La candelita collareja o candelita acollarada (Myioborus torquatus)[2][3] es una especie de ave paseriforme de la familia Parulidae que habita en América Central.
La candelita collareja mide alrededor de 12,5 cm de largo y pesa una media de 11 g. La parte superior de su píleo es castaño rojizo y está enmarcado por el negro del resto del píleo y la frente. Su espalda es de color gris oscuro y el resto de sus partes superiores son negruzcas, con las plumas exteriores de la cola blancas. Su rostro y partes inferiores son de color amarillo intenso, salvo una banda negruzca que le cruza por la parte superior del cuello a modo de collar.
Ambos sexos tienen un aspecto similar, y los juveniles tienen un plumaje menos llamativo, con la espalda parduzca, y su cabeza es totalmente negruzca, sin el amarillo y castaño rojizo de los adultos, y sus partes inferiores son de un amarillo más apagado y carecen de la mancha rojiza del píleo.
La candelita collareja es endémica de las montañas de Costa Rica y el oeste de Panamá. Se encuentra en las selvas de montaña entre los 1500 m y el límite superior del bosque, además de los barrancos y pastizales adyacentes.
Se alimenta de insectos, y con frecuencia extiende su contrastada cola mientras persigue a sus presas. Suele formar parte de bandadas mixtas de alimentación y con frecuencia sigue al ganado para atrapar los insectos que espantan los mamíferos.
Su época de cría es entre marzo y mayo. Construye un nido cubierto en el suelo o un terraplén empinado, escondido entre la vegetación o bajo un tronco caído. Construye su nido con una entrada redonda y utiliza hierbas, cortezas de árbol, fibras vegetales y hojas. La hembra pone dos o tres huevos blancos o de color crema con pequeñas motas pardas. La incubación de los huevos dura unas dos semanas.
La candelita collareja o candelita acollarada (Myioborus torquatus) es una especie de ave paseriforme de la familia Parulidae que habita en América Central.
Myioborus torquatus Myioborus generoko animalia da. Hegaztien barruko Parulidae familian sailkatua dago.
Myioborus torquatus Myioborus generoko animalia da. Hegaztien barruko Parulidae familian sailkatua dago.
Suruvyökerttuli (Myioborus torquatus)[2] on kerttulien heimoon kuuluva varpuslintu.
Suruvyökerttulia tavataan Costa Ricassa ja Panamassa. Sitä on kuvattu yleiseksi, mutta sen kannankehitys on laskeva. Lajin ei kuitenkaan uskota olevan vaarassa, ja se on luokiteltu elinvoimaiseksi.[1]
Suruvyökerttuli (Myioborus torquatus) on kerttulien heimoon kuuluva varpuslintu.
Myioborus torquatus
La Paruline ceinturée (Myioborus torquatus) est une espèce de passereaux appartenant à la famille des Parulidae.
Cet oiseau mesure environ 12,5 cm de longueur. La face, la poitrine (traversée par une fine bande grise) et le ventre sont jaunes. Le dos, les ailes et la queue (à l'exception des rectrices externes blanches), le bec et les pattes sont gris noirâtre. Une couronne rousse marque la calotte noirâtre.
Cet oiseau habite les forêts néphélophiles et les prés voisins du Costa Rica (cordillère de Tilaran...) et du Panama au-delà de 1 500 m d'altitude.
Cet oiseau est insectivore.
Cette espèce se déplace fréquemment en groupes plurispécifiques.
Myioborus torquatus
La Paruline ceinturée (Myioborus torquatus) est une espèce de passereaux appartenant à la famille des Parulidae.
De halsbandzanger (Myioborus torquatus) is een zangvogel uit de familie Parulidae (Amerikaanse zangers).
Halsbandsvitstjärt[2] (Myioborus torquatus) är en fågel i familjen skogssångare inom ordningen tättingar.[3] Den förekommer i fuktiga bergsskogar i Costa Rica och västra Panama.[3] IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]
Wikimedia Commons har media som rör halsbandsvitstjärt.
Wikispecies har information om Myioborus torquatus.
Halsbandsvitstjärt (Myioborus torquatus) är en fågel i familjen skogssångare inom ordningen tättingar. Den förekommer i fuktiga bergsskogar i Costa Rica och västra Panama. IUCN kategoriserar arten som livskraftig.
Myioborus torquatus là một loài chim trong họ Parulidae.[1]
_(5772475104).jpg)
