Ar c'haketou Maluku a zo un evn brosezat en inizi Maluku (en Indonezia), Cacatua moluccensis an anv skiantel anezhañ.
La cacatua de les Moluques [1] o cacatua de cresta roja[2] (Cacatua moluccensis) és un ocell de la família dels cacatuids (Cacatuidae) que habita les zones boscoses de les Moluques meridionals.
La cacatua de les Moluques o cacatua de cresta roja (Cacatua moluccensis) és un ocell de la família dels cacatuids (Cacatuidae) que habita les zones boscoses de les Moluques meridionals.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Cocatŵ Molwcaidd (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: cocatŵod Molwcaidd) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Cacatua moluccensis; yr enw Saesneg arno yw Salmon-crested cockatoo. Mae'n perthyn i deulu'r Cocatŵod (Lladin: Cacatuidae) sydd yn urdd y Psittaciformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn C. moluccensis, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
Mae'r cocatŵ Molwcaidd yn perthyn i deulu'r Cocatŵod (Lladin: Cacatuidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Cocatïl Nymphicus hollandicus Cocatŵ cribfelyn bach Cacatua sulphurea
-8-2cp.jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Cocatŵ Molwcaidd (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: cocatŵod Molwcaidd) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Cacatua moluccensis; yr enw Saesneg arno yw Salmon-crested cockatoo. Mae'n perthyn i deulu'r Cocatŵod (Lladin: Cacatuidae) sydd yn urdd y Psittaciformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn C. moluccensis, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
Kakadu molucký (Cacatua moluccensis Gmelin 1788) je velký endemický papoušek z čeledi kakaduovitých. Vzhledem k ničení životního prostředí a nelegálnímu odchytu je ve volné přírodě ohrožen a je zařazen na seznam CITES. Odhaduje se, že v ubývajících domovských pralesích přežívá jen něco kolem 2000 jedinců.[zdroj?]
Délka těla dosahuje až 50 cm, hmotnost je v rozmezí 780–1100 g.[zdroj?] Kakadu molucký má celé tělo a hlavu zbarvenou světle lososově růžově. Vztyčitelná chocholka je tmavěji lososově růžově zbarvená. Oči mají hnědou duhovku, zobák a nohy jsou tmavě šedé. Samice bývá větší než samec.
Tento druh endemicky žije na Jižních Moluckých ostrovech ve východní Indonésii. Žije v nadmořských výškách kolem 1000 m, v pobřežních oblastech, v horách, na kokosových plantážích. V době hnízdění žijí v párech, později se sdružují do velkých hejn.
Živí se převážně rostlinnou potravou, jako jsou semena, ovoce, méně hmyz. V zajetí se podává slunečnicové semínko, různé druhy ořechů, pšenici, oves, proso, lesknici, máčenou kukuřici, granule, piškoty, ovoce, mrkev, zelené krmení a čerstvé větve k okusu.
Hnízdí v dutinách stromů, samice snáší 2 vejce, mláďata se líhnou za 29–30 dní a opouštějí hnízdo po 8–9 týdnech.
Kakadu molucký je inteligentní, citlivý a učenlivý pták.[zdroj?] Vyžaduje pravidelný kontakt s členy svého lidského hejna a potřebuje neustálou mentální stimulaci, kterou mu můžeme poskytnout ve formě průběžně obměňovaných hraček. Nechává se poškrábat a někdy se toho i nepříjemně dožaduje. Klade tak na chovatele poměrně velké časové nároky. Při zanedbání péče se u něj může objevit zlozvyk vytrhávání peří, zvláště pokud je držen v kleci nevyhovujících rozměrů. Nejlépe se mu totiž daří v prostorné voliéře.
Kakadu molucký je velmi hlučný.[zdroj?] Není náhodou, že nejhojnějšími obyvateli různých záchytných center pro problémové papoušky jsou právě tito kakaduové. Naštěstí však existují výcvikové metody, díky nimž lze křik mírnit. Kakadu molucký nikdy nebude ptákem vhodným do bytu, ale lze jej naučit křičet v omezených časových úsecích, kdy je to nejméně rušivé. Pro výcvik je vhodný zejména clicker training.
Kakadu molucký vyžaduje správné zacházení, jinak se může stát nebezpečným. Není právě ideálním mazlíčkem do rodin s malými dětmi. Svým zobákem bez problémů rozlouskne paraořech[zdroj?], a stejně tak dokáže i člověku zlomit prst nebo způsobit jiná vážná zranění. Proto je důležité naučit se před pořízením tohoto kakadua základním výcvikovým metodám, především již zmíněnému clicker trainingu. Kakadu molucký má rovněž silné ničitelské sklony, a proto je nutné poskytnout mu dostatek příležitostí k okusování. K tomuto účelu poslouží čerstvě natrhané větve, dřevěné hračky atd. Tento pták je značně mechanicky nadaný a brzy se naučí otevírat dvířka klece. Ta je tudíž třeba dodatečně zajistit. Většina kakaduů ráda poskakuje po podlaze; avšak pokud jim to majitel umožní příliš často, mohou se stát agresivními.
Je důležité mít na paměti, že kakadu molucký se dožívá 70 i více let. Z tohoto důvodu je před jeho pořízením třeba uvážit, kdo by se o něj postaral v případě majitelovy nehody či smrti. Pouze pečlivě promyšlená koupě a zvážení všech životních nároků i rizik povede k žádoucímu výsledku, tj. získání společníka na celý život. V ČR chová kakadu molucké zoo Tábor a Ústí nad Labem.
Obrázky, zvuky či videa k tématu kakadu molucký ve Wikimedia Commons
Galerie kakadu molucký ve Wikimedia CommonsKakadu molucký (Cacatua moluccensis Gmelin 1788) je velký endemický papoušek z čeledi kakaduovitých. Vzhledem k ničení životního prostředí a nelegálnímu odchytu je ve volné přírodě ohrožen a je zařazen na seznam CITES. Odhaduje se, že v ubývajících domovských pralesích přežívá jen něco kolem 2000 jedinců.[zdroj?]
Molukkakadu (latin: Cacatua moluccensis) er en kakadu, der lever i Indonesien. IUCN kategoriserer arten som sårbar.[1]
Taksonomi fra Wikispecies Molukkakadu (latin: Cacatua moluccensis) er en kakadu, der lever i Indonesien. IUCN kategoriserer arten som sårbar.
Der Molukkenkakadu (Cacatua moluccensis) gehört zur Ordnung der Papageien. Anders als die meisten Kakaduarten ist er auf ein sehr kleines Verbreitungsgebiet begrenzt. Er kommt ausschließlich auf den Südlichen Molukken Seram, Saparua, Haruku vor und ist mittlerweile auf Ambon eingebürgert.[1]
In ihrem Verbreitungsgebiet gelten die Molukkenkakadu teils als landwirtschaftliche Schädlinge. Besonders gefürchtet sind sie, weil sie halbreife Samenstände der Kokosnusspalme fressen und so die Ernteerträge substantiell schädigen können.[1]
Molukkenkakadus erreichen eine Körperlänge von 52 Zentimeter.[1] Sie zählen damit zu den großen Kakaduarten. Die Grundfarbe der Molukken ist weiß. Einzelne Tiere haben auch einen rosa Schimmer über das Gefieder verteilt. Beide Geschlechter zeichnet die rosarote Haube, deren Farbe besonders deutlich beim Aufstellen sichtbar wird, aus. Einige Molukken haben zusätzlich noch im Bereich der Innenseiten der Schwingen und im Schwanzfederbereich gelblich gefärbte Federn. Der Schnabel ist groß und schwarz.
Die Füße sind grau-schwarz und sehen aus wie beschuppt. Diese Zeichnung wird zu den Zehen hin größer, wobei die Krallen schwarz sind. Um die Augen haben sie einen weißen, unbefiederten Ring.
Das Hauptverbreitungsgebiet der Molukkenkakadus ist die indonesische Insel Seram, eine östlich von Neuguinea gelegene, rund 350 Kilometer lange und maximal 50 bis 60 Kilometer breite Insel. In der Mitte der Insel zieht sich ein bis zu 3.000 Meter hoher Gebirgszug, den die Molukkenkakadus jedoch meiden. Sie sind nur bis zu einer Höhe von bis etwa 1000 Metern NN zu beobachten. Die Inseln Saparua und Haruku, die beide vor der südwestlichen Küste von Seram liegen und zwischen 300 und 400 Quadratkilometer groß sind, werden dagegen großräumig von Molukkenkakadus besiedelt. Charakteristisch für das Verbreitungsgebiet ist ein tropisch-feuchtes Klima ohne starke jahreszeitliche Schwankungen.
In vielen Gebieten wurden sie bereits ausgerottet. Der Bestand in freier Natur wird auf ca. 2000 Tiere geschätzt. Grund der starken Gefährdung ist der schwunghafte Wildvogelhandel, hauptsächlich mit der westlichen Welt. Darüber hinaus wird der natürliche Lebensraum der Molukkenkakadus jedoch auch immer mehr eingeschränkt und die Wälder und Sumpfgebiete vernichtet.
In ihrem natürlichen Verbreitungsgebiet halten sich Molukkenkakadus in Waldbereichen, Sumpfgebieten und anderen Biotopen auf. Bewohnte Gebiete werden nicht angenommen.
Molukkenkakadus leben paarweise oder in kleinen Schwärmen. Es sind tagaktive Vögel, die morgens nach einer kurzen Putz- und Rufphase ihre Nahrungsgründe aufsuchen. Charakteristisch für Molukkenkakadus ist, dass sie meist knapp über die Baumkronen fliegen. Eine zweite, intensive Phase der Nahrungssuche ist am Nachmittag. Dazwischen ruhen die Molukkenkakadus in Baumkronen, dösen oder widmen sich der Gefiederpflege.
Das Nahrungsspektrum der Molukken erstreckt sich über alle möglichen und saisonal zur Verfügung stehenden Wildsämereien, Kräuter und Früchte. Beim Obst wird zumeist nur das Fleisch verzehrt und die Schalen übrig gelassen. Sehr gern werden auch Hölzer zernagt. Dies ist auch für die Schnabelabnutzung unabdingbar.
Es kann davon ausgegangen werden, dass Molukkenkakadus in freier Natur eine sehr enge Paarbindung eingehen. Die Partner verbringen ihr ganzes Leben miteinander. Es ist jedoch ungeklärt ob sie sich beim Verlust eines Partners eine neue Paarbildung ergibt.
Da auch Molukkenkakadus sehr sozial lebende Vögel sind, trifft man sie häufig in kleineren bis mittleren Gruppen an. Dem Brutgeschäft gehen die Paare wahrscheinlich getrennt und alleine, jedoch vermutlich immer in der Nähe der Gruppe, nach. Es kann auch davon ausgegangen werden, dass alle geschlechtsreifen Tiere der Gruppe gleichzeitig mit der Brut beginnen. Die Tiere sind äußerst scheu und vorsichtig und ergreifen bei Störungen die Flucht. Gesicherte Freilandbeobachtungen liegen bis heute nicht vor. Die Stimme der Molukkenkakadus ist sehr durchdringend. Sie sind aber auch in der Lage, Pfeiftöne von sich zu geben und einige andere Geräusche nachzuahmen. Ihr Sprachtalent ist eher unterentwickelt. Die meisten Molukken können nur einige Wörter der menschlichen Sprache erlernen und wiedergeben.
In freier Natur dauert die Brutsaison von Dezember bis März. (Bei auf der Nordhalbkugel gehaltenen Vögeln fällt die Brutzeit in den Nordsommer.) Zwei Bruten sind möglich. Ihre Bruthöhlen befinden sich in großen Höhen; die Höhlen sind wahrscheinlich sehr tief. Das Eigelege besteht aus zwei bis drei Eiern.
Molukkenkakadus gelangten zeitweilig sehr häufig in Nordamerika und Europa als Wildfänge in den Handel. Zeitweise wurden jährlich mehr als 6.000 Molukkenkakadus gefangen und gehandelt. Die Art gilt mittlerweile als gefährdet und wird seit 1989 im Anhang I der CITES-Vereinbarung geführt. Seitdem ist der Handel mit Wildfängen illegal. Ein Handel mit nachgezüchteten Molukkenkakadus ist nur mit den entsprechenden CITES-Zertifikaten erlaubt. Nach wie vor kommt es jedoch zu illegalen Fängen und einem illegalen Handel mit dieser Kakaduart, für die hohe Preise bezahlt werden.
Molukkenkakadus gelten als anspruchsvolle Pfleglinge, die häufig eine enge Bindung an eine bestimmte Person in der Familie entwickeln. Problematisch in der Haltung ist ihr sehr großer Nagetrieb. Der auf Papageien spezialisierte Ornithologe Dieter Hoppe weist darauf hin, dass ein von ihm gehaltenes Molukkenmännchen sogar einen von einem Schlosser extra angefertigten Volierenkäfig aus 1,5 Millimeter starkem Blech mit verschweißten Nähten zerstörte. Grundsätzlich gilt heute nur noch eine paarweise Haltung in großen Volieren als artgerecht.[2]
Der Molukkenkakadu (Cacatua moluccensis) gehört zur Ordnung der Papageien. Anders als die meisten Kakaduarten ist er auf ein sehr kleines Verbreitungsgebiet begrenzt. Er kommt ausschließlich auf den Südlichen Molukken Seram, Saparua, Haruku vor und ist mittlerweile auf Ambon eingebürgert.
In ihrem Verbreitungsgebiet gelten die Molukkenkakadu teils als landwirtschaftliche Schädlinge. Besonders gefürchtet sind sie, weil sie halbreife Samenstände der Kokosnusspalme fressen und so die Ernteerträge substantiell schädigen können.
The salmon-crested cockatoo (Cacatua moluccensis), also known as the Moluccan cockatoo, is a cockatoo endemic to the Seram archipelago in eastern Indonesia. At a height of up to 46–52 centimetres (1.51–1.71 ft) and weight of up to 850 grams (1.87 lb), it is among the largest of the white cockatoos. The female is slightly smaller than the male on average. It has white-pink feathers with a definite peachy glow, a slight yellow on the underwing and underside of the tail feathers and a large retractable recumbent crest which it raises when threatened, revealing hitherto concealed bright red-orange plumes to frighten potential attackers. It may also be raised in excitement or in other 'emotional' displays. Some describe the crest as "flamingo-colored". It also has one of the louder calls in the parrot world and in captivity is a capable mimic.
In the wild the salmon-crested cockatoo inhabits lowland forests below 1000 m. The diet consists mainly of seeds, nuts and fruit, as well as coconuts. There is additional evidence that they eat insects off the ground, and pet Moluccan cockatoos have tested positive for anemia if their diet does not include enough protein.
The salmon-crested cockatoo was formally described in 1788 by the German naturalist Johann Friedrich Gmelin in his revised and expanded edition of Carl Linnaeus's Systema Naturae. He placed it with parrots in the genus Psittacus and coined the binomial name Psittacus moluccensis.[3] Gmelin based his description on those by earlier ornithologists. George Edwards had described and illustrated the cockatoo in 1751,[4] Mathurin Jacques Brisson had described it in 1760,[5] and the Comte de Buffon in had described and illustrated the cockatoo in 1779.[6][7] The type locality is the Maluku Islands.[8] The salmon-crested cockatoo is now one of 11 species placed in the genus Cacatua that was introduced in 1817 by Louis Jean Pierre Vieillot. The species is monotypic: no subspecies are recognised.[9]
The salmon-crested cockatoo is endemic to the Seram archipelago in eastern Indonesia and has been introduced to the Hawaiian island of Oahu, where a small population has become established.[10] Although they have been observed in the wild in Puerto Rico, they are probably the result of escaped pets, and no reproduction has been recorded.[11]
The salmon-crested cockatoo is a vulnerable species,[12] and has been listed on appendix I of CITES since 1989, which makes commercial international trade in wild-caught birds prohibited. Trade in captive bred birds is legal only with appropriate CITES certification. Numbers have declined due to illegal trapping for the cage-bird trade and habitat loss. During the height of the trapping of this species over 6,000 birds were being removed from the wild per year. It has a stronghold in Manusela National Park on Seram, although even today some illegal trapping continues.
The salmon-crested cockatoo can no longer be imported into the United States because it is listed on the Wild Bird Conservation Act. However, they are being bred in captivity. They are popular for their beauty and trainability (which makes them popular in trained bird shows).
The salmon-crested cockatoo is widely considered to be one of the most demanding parrots to keep as a pet due to their high intelligence, large size, potential noise level (it is one of the loudest birds in the world, with calls up to 129 decibels),[13] and need to chew. Moluccan cockatoos require a very large and very sturdy cage or aviary. Salmon-crested cockatoos are highly social and pets can be extremely cuddly, affectionate, and gentle birds. This can lead to problems if a young cockatoo is spoiled with a great deal of attention and cuddling when young and does not get the opportunity to learn to play with toys, forage, or otherwise entertain itself.
Salmon-crested cockatoos require a great deal of attention and activity to remain healthy and well-adjusted. Attention and training from human caregivers is important in keeping them occupied, as are chewable toys and foraging toys that require them to work for their food. As with most large cockatoos, the salmon-crested cockatoo may develop health and behavioural problems such as feather-plucking and aggression if not provided with the appropriate environment, attention and enrichment opportunities.
In captivity, the salmon-crested cockatoo has been known to live for an extremely long time, with a captive individual mentioned in a 2011 paper having lived to the age of 92 years.[14]
Moluccan cockatoos breed once a year, usually between December and March, when vegetation growth is at its peak and food is readily available.
Salmon-crested cockatoo displaying (wings clipped)
Closeup of head and crest
In Tropical Birdland, Leicestershire, England
In Sawai, Seram Island
The salmon-crested cockatoo (Cacatua moluccensis), also known as the Moluccan cockatoo, is a cockatoo endemic to the Seram archipelago in eastern Indonesia. At a height of up to 46–52 centimetres (1.51–1.71 ft) and weight of up to 850 grams (1.87 lb), it is among the largest of the white cockatoos. The female is slightly smaller than the male on average. It has white-pink feathers with a definite peachy glow, a slight yellow on the underwing and underside of the tail feathers and a large retractable recumbent crest which it raises when threatened, revealing hitherto concealed bright red-orange plumes to frighten potential attackers. It may also be raised in excitement or in other 'emotional' displays. Some describe the crest as "flamingo-colored". It also has one of the louder calls in the parrot world and in captivity is a capable mimic.
In the wild the salmon-crested cockatoo inhabits lowland forests below 1000 m. The diet consists mainly of seeds, nuts and fruit, as well as coconuts. There is additional evidence that they eat insects off the ground, and pet Moluccan cockatoos have tested positive for anemia if their diet does not include enough protein.
La cacatúa moluqueña[2] o de las Molucas (Cacatua moluccensis) es una especie de ave psitaciforme de la familia Cacatuidae. Es endémica de las islas Molucas, en Indonesia.[1] En cautividad llegan a vivir hasta 50 años.
Cacatúa toluqueña desplegando alas.
Detalle de cabeza.
En Leicestershire, England
La cacatúa moluqueña o de las Molucas (Cacatua moluccensis) es una especie de ave psitaciforme de la familia Cacatuidae. Es endémica de las islas Molucas, en Indonesia. En cautividad llegan a vivir hasta 50 años.
Cacatua moluccensis Cacatua generoko animalia da. Hegaztien barruko Cacatuidae familian sailkatua dago.
Cacatua moluccensis Cacatua generoko animalia da. Hegaztien barruko Cacatuidae familian sailkatua dago.
Molukkienkakadu (Cacatua moluccensis) on Indonesiassa elävä kakadulaji.
Molukkienkakadu kasvaa 46-52 senttimetriä pitkäksi ja se painaa 775–935 g. Sen höyhenpuku on vaalean lohenpunainen, tummemman punertavia kohtia on töyhdössä sekä siipien ja pyrstön alapeitinhöyhenissä. Silmää ympäröivä paljas alue on sinertävän valkoinen. Nokka on harmaanmusta, iiris tummanruskea ja koivet harmaat.
Molukkienkakadu elää Seramin, Saparuan ja Harukun saarilla Indonesian itäosassa. Laji on siirretty Amboinaan ja myös muualle Molukkien eteläisille saarille. Sen kannan nykyiseksi kooksi arvioidaan 62 400 yksilöä. Niitä elää 18 300 neliökilometrin alueella.[2] 1980- ja 1990-lukujen paikkeilla niiden määräksi raportoitiin Indonesiassa noin 75 000 yksilöä. Nykyään niiden määrä on vähentynyt yli kymmenellätuhannella yksilöllä. Laji on häkkilintuna melko harvinainen.
Molukkienkakadut asuvat alavien maiden metsissä kilometrin korkeudelle saakka.
Pesä on korkealla puunkolossa. Pesintä tunnetaan vankeudessa eläneiden lintujen osalta. Munia on tavallisesti kaksi. Muna on kooltaan 50 mm x 33,4 mm. Haudonta-aika on noin neljä viikkoa.
Molukkienkakadut syövät siemeniä, pähkinöitä, hedelmiä ja marjoja sekä mahdollisesti hyönteisiä ja niiden toukkia. Paikoin niitä pidetään kookospalmuviljelmien tuholaisina.
Molukkienkakadu (Cacatua moluccensis) on Indonesiassa elävä kakadulaji.
Cacatua moluccensis
Le Cacatoès à huppe rouge (Cacatua moluccensis) ou Cacatoès des Moluques, est une espèce d'oiseaux de la famille des Cacatuidae.
Long de 50 cm, c'est le plus grand oiseau du genre Cacatua. La femelle est un peu plus grande que le mâle. Il a un plumage blanc rosé avec une pincée de rouge, du jaune clair sous les ailes et une grande huppe qu'il redresse quand il se sent menacé pour effrayer l'adversaire. Il a un cri bruyant et, en captivité, c'est un bon imitateur.
Cet oiseau est endémique des Moluques méridionales, où il est présent sur Céram et les îles avoisinantes d'Ambon, Saparua et Haruku. Il vit dans les forêts tropicales humides, en dessous de 1 000 m d'altitude.
Son alimentation se compose principalement de graines, de noix et de fruits.
Cacatua moluccensis
Le Cacatoès à huppe rouge (Cacatua moluccensis) ou Cacatoès des Moluques, est une espèce d'oiseaux de la famille des Cacatuidae.
Kakatua maluku atau dalam nama ilmiahnya Cacatua moluccensis adalah burung berukuran sedang, dengan panjang sekitar 52cm, dari genus Cacatua. Burung ini mempunyai bulu putih bercampur warna merah-jambu. Di kepalanya terdapat jambul besar berwarna merah-jambu yang dapat ditegakkan. Bulu-bulu terbang dan ekornya berwarna jingga kekuningan. Burung betina serupa, dan biasanya berukuran lebih besar dari burung jantan.
Endemik Indonesia, daerah sebaran kakatua maluku adalah di Maluku Selatan. Spesies ini hanya terdapat di hutan primer dan sekunder Pulau Seram, Ambon, Pulau Haruku dan Saparua. Sejumlah populasi kakatua Maluku dilindungi di Taman Nasional Manusela, yang merupakan salah satu tempat terakhir untuk menemukan burung ini di habitat liar. Pakan kakatua Maluku terdiri dari biji-bijian, kacang dan aneka buah-buahan.
Berdasarkan dari hilangnya habitat hutan dan penangkapan liar yang terus berlanjut untuk perdagangan, serta daerah burung ini ditemukan sangat terbatas, kakatua Maluku dievaluasikan sebagai Rentan di dalam IUCN Red List. Spesies ini didaftarkan dalam CITES Appendix I dan II sejak tahun 1989.
Kakatua maluku atau dalam nama ilmiahnya Cacatua moluccensis adalah burung berukuran sedang, dengan panjang sekitar 52cm, dari genus Cacatua. Burung ini mempunyai bulu putih bercampur warna merah-jambu. Di kepalanya terdapat jambul besar berwarna merah-jambu yang dapat ditegakkan. Bulu-bulu terbang dan ekornya berwarna jingga kekuningan. Burung betina serupa, dan biasanya berukuran lebih besar dari burung jantan.
Endemik Indonesia, daerah sebaran kakatua maluku adalah di Maluku Selatan. Spesies ini hanya terdapat di hutan primer dan sekunder Pulau Seram, Ambon, Pulau Haruku dan Saparua. Sejumlah populasi kakatua Maluku dilindungi di Taman Nasional Manusela, yang merupakan salah satu tempat terakhir untuk menemukan burung ini di habitat liar. Pakan kakatua Maluku terdiri dari biji-bijian, kacang dan aneka buah-buahan.
Berdasarkan dari hilangnya habitat hutan dan penangkapan liar yang terus berlanjut untuk perdagangan, serta daerah burung ini ditemukan sangat terbatas, kakatua Maluku dievaluasikan sebagai Rentan di dalam IUCN Red List. Spesies ini didaftarkan dalam CITES Appendix I dan II sejak tahun 1989.
Il cacatua crestasalmone (Cacatua moluccensis (Gmelin, 1788)) è un uccello della famiglia dei Cacatuidi, endemico dell'Indonesia.
Il cacatua delle Molucche è lungo circa 50 cm ed è originario del Ceram e di altre isole dell'Arcipelago da cui prende il nome. Frequenta soprattutto le zone prossime alla costa dove fa spesso razzie nelle coltivazioni di palma da cocco. Si nutre di frutta, bacche ma anche di insetti. Nidifica sugli alberi, a molti metri di altezza dal suolo.[1]
Il cacatua crestasalmone (Cacatua moluccensis (Gmelin, 1788)) è un uccello della famiglia dei Cacatuidi, endemico dell'Indonesia.
Moluku kakadu (Cacatua moluccensis) ir kakadu dzimtas (Cacatuidae) papagailis, endēms Moluku salām.[1][2] Ģeogrāfisko variāciju nav.[1] Moluku kakadu ir skaļākais papagailis pasaulē. Tā ķērciens var sasniegt 135 dB skaļumu.[3]
Sastopams Moluku salās, kas atrodas starp Jaungvineju un Sulavesi. Tās ir kalnainas salas, kuras klāj biezi džungļi. Vislielākā populācija ir Seramas salā. Mazāka populācija apdzīvo Ambonas salu. Kakadu ir kādreiz dzīvojis arī Saparua un Haruku salās.[4]
Moluku kakadu ir liela auguma, skaists kakadu ar garu (ap 15 cm), atpakaļ noliektu, sārtu cekulu. Mātītes ir nedaudz lielākas nekā tēviņi, kā arī mātītēm acis ir tumši brūnas, bet tēviņiem melnas.[4][5] Ķermeņa garums 40—56 cm, spārnu plētums 95—105 cm, svars 775—1025 g.[5][6][7]
Apspalvojums balts vai maigi sārtā nokrāsā. Spārnu un astes apakšas gaiši dzeltenoranžīgas. Ap acīm neapspalvots zilganbaltas ādas gredzens.[4][6] Cekula spalvas ir košā laškrāsā, tāpēc angliski papagaili dēvē arī par lašcekula kakadu. Nereti tas tiek aprakstīts kā "flamingu krāsas" cekuls. Spalvām astes pamatnē un spārnu sākumā dzeltenīga nokrāsa. Tumši pelēkais knābis īss, knaibļveidīgs. Augšknābim ir ass āķis, kas lieliski piemērots riekstu izlobīšanai. Kājas pelēkas.[4][7]
Moluku kakadu mitinās zemieņu lietus mežos ar lieliem un veciem kokiem, no piekrastes līdz pat 1000 metru augstumam v.j.l.. Īpaši iecienīti ir fikusu koki.[2] Galvenokārt uzturas koku lapotnē, taču nereti, remdējot slāpes, nolaižas uz zemes. Dzerot ūdens tiek uzņemts ar knābja apakšdaļu gluži kā ar smeļamo kausu.
Moluku kakadu ir ļoti sabiedrisks un emocionāls papagailis.[4][7] Savvaļā ļoti uzmanīgs. Ārpus vairošanās sezonas uzturas nelielos baros, kuros ir līdz 16 īpatņiem. Īslaicīgi bari var būt arī lielāki.[4][8] Kakadu spilgtās cekula krāsas un skaļais kliedziens ļauj to viegli pamanīt pat biezā lapu un zaru mudžeklī. Košais papagailis, spalgi kliegdams, veikli pārlido no koka uz koku, lai gan sabļaustīšanās parasti notiek no rītiem un vakaros. Kad kakadu ir satraukts, tas izslien cekulu, stampā kājas un klabina knābi.[8] Putni, kas veido ilgstošas attiecības, daudz laika velta savstarpējai spalvu apkopšanai.
Moluku kakadu barojas ar ogām, riekstiem, sēklām, kokosriekstiem, kukaiņiem un to kāpuriem.[2][7] Ar šauro un strupo mēli kakadu var satvert auga sēklas, augļus, arī kukaiņus un to kāpurus.
Būtiska ēdienkartes daļa ir tropu koku lielie augļi. Regulāri apmeklē labības laukus un kokosriekstu plantācijas, kuros var nodarīt ievērojamus postījumus.[4] Labprāt mielojas ar kokosriekstu pienu. Lai tam piekļūtu, putns ar cieto un aso knābi pārsit cieto čaulu.
Noteikta vairošanās sezona nav zināma, bet visbiežāk Moluku kakadu ligzdo no maija līdz augustam. Šajā laikā papagaiļi novērojami pa vienam vai pāros.[4] Tie veido monogāmus pārus uz mūžu. Pēc riesta pāris kopīgi veido ligzdu, ar mīkstas koksnes gabaliņiem izklājot koka dobumu, kas atrodas vismaz 25 m augstumā.[4]
Mātīte var izdēt pat septiņas olas, taču parasti dējumā ir tikai divas vai trīs olas, reizēm tikai viena. Inkubācijas periods ilgst 28—29 dienas, perē un par putnēniem rūpējas abi vecāki. Jaunie putni dobumu atstāj pēc trim mēnešiem.[4][8] Dzīves ilgums apmēram 60 un vairāk gadu.[7][9]
Moluku kakadu ir endēmiska suga, kas izplatīta tikai vienā teritorijā un kopumā ir apdraudēta, jo populācija visu laiku samazinās.[2] Īpaši Seramas salas populācija sarūk, jo putnus ķer pārdošanai. Apdraudējumu rada arī dabisko dzīvesvietu izzušana.[10]
Moluku kakadu (Cacatua moluccensis) ir kakadu dzimtas (Cacatuidae) papagailis, endēms Moluku salām. Ģeogrāfisko variāciju nav. Moluku kakadu ir skaļākais papagailis pasaulē. Tā ķērciens var sasniegt 135 dB skaļumu.
Kakaktua Maluku atau Kakaktua Jambul Salmon, Cacatua moluccensis adalah sejenis burung kakaktua yang berasal dari selatan Kepulauan Maluku di timur Indonesia. Ia memiliki saiz dengan ketinggian sehingga 46–52 sm dan berat sehingga 850 g. Kakaktua ini merupakan antara kakaktua putih terbesar.
Gambaran dari jarak dekat
Di Taman Burung Tropika, Leicestershire, England
Kakaktua Maluku atau Kakaktua Jambul Salmon, Cacatua moluccensis adalah sejenis burung kakaktua yang berasal dari selatan Kepulauan Maluku di timur Indonesia. Ia memiliki saiz dengan ketinggian sehingga 46–52 sm dan berat sehingga 850 g. Kakaktua ini merupakan antara kakaktua putih terbesar.
De molukkenkaketoe (Cacatua moluccensis) behoort tot de papegaaiachtigen. De vogel dankt zijn naam aan de Molukken, het enige gebied waar hij voorkomt en dan vooral in de zuidelijk gelegen delen.
Het is een ongeveer 53 cm grote vogel met een zalmroze tot bijna wit verenkleed, een oranje tot bijna rode kuif en donkergrijze poten en snavel. Het is niet duidelijk wat de oorzaak is van de onderlinge kleurverschillen.
Molukkenkaketoes zijn net als andere papegaaiachtigen zeer sociale dieren die zich binden aan een vaste partner. Ze leven van zaden en vruchten. Bij agressie en opwinding zetten de vogels hun oranje kuif rechtop om er imponerend uit te zien. De molukkenkaketoes zijn moeilijk te houden als huisdier omdat ze erg luidruchtig zijn. Ze hebben veel plaats nodig. Vele mensen hebben een binnenvolière op maat laten maken voor hun Molukkenkaketoe.
Deze vogelsoort kan wel erg luidruchtig en vernielzuchtig zijn. Een ruim verblijf met speelgoed, stokken om op te knagen en veel aandacht zijn noodzakelijk voor het succesvol houden van deze soort. Net als veel andere papegaaiachtigen kan de molukkenkaketoe leren praten.
Bronnen, noten en/of referentiesDe molukkenkaketoe (Cacatua moluccensis) behoort tot de papegaaiachtigen. De vogel dankt zijn naam aan de Molukken, het enige gebied waar hij voorkomt en dan vooral in de zuidelijk gelegen delen.
Multimedia w Wikimedia Commons Kakadu molucka (Cacatua moluccensis) - gatunek ptaka z rodziny kakaduowatych (Cacatuidae) występujący w Indonezji w południowych Molukach, szczególnie na wyspach Ceram, Saparua i Haruku. Osiedlono ją też na pobliskiej wyspie Ambon.
Kakadu molucka (Cacatua moluccensis) - gatunek ptaka z rodziny kakaduowatych (Cacatuidae) występujący w Indonezji w południowych Molukach, szczególnie na wyspach Ceram, Saparua i Haruku. Osiedlono ją też na pobliskiej wyspie Ambon.
Średnie wymiary Długość ciała - 52 cm. Długość skrzydła - 30 cm. Masa ciała - 850 g. Rozmnażanie Okres lęgowy: po zakończeniu pory deszczowej, od maja do października. Liczba jaj: do 7, najczęściej 2-3. Okres wysiadywania: do 30 dni. Tryb życia Zwyczaje: ptak dzienny. Pożywienie: nasiona, orzeszki, owoce, zapewne też owady. Głosy: bardzo głośne jęczenie i krzyk. Długość życia: w niewoli ponad 50 lat.A cacatua-das-molucas (Cacatua moluccensis) é uma ave da ordem das Psittaciformes, originária da Indonésia e seu habitat são as regiões costeiras, montanhas e florestas.[1]
Ela come basicamente sementes, castanhas, frutas, bagas e possivelmente insetos e larvas. A fêmea bota aproximadamente 2 ovos e a incubação dura 30 dias. Em cativeiro vive aproximadamente 50 anos e está ameaçada de extinção.
A cacatua-das-molucas (Cacatua moluccensis) é uma ave da ordem das Psittaciformes, originária da Indonésia e seu habitat são as regiões costeiras, montanhas e florestas.
Ela come basicamente sementes, castanhas, frutas, bagas e possivelmente insetos e larvas. A fêmea bota aproximadamente 2 ovos e a incubação dura 30 dias. Em cativeiro vive aproximadamente 50 anos e está ameaçada de extinção.
Moluški kakadu (znanstveno ime Cacatua moluccensis). Kakaduji spadajo med papige. Njihova značilnost je pernat čop na glavi. V velikost zrastejo do 50 cm. Življenjsko okolje moluškega kakaduja je otok Ceram in drugi otoki Moluškega arhipelaga. Rad živi v bližini obale.
Moluckkakadua[2] (Cacatua moluccensis) är en kakadua som är endemisk för södra Moluckerna i östra Indonesien.
Moluckkakaduan är en relativt stor kakadua, 50 centimeter lång. Honan är vanligen större än hannen,[3] och har mörkbruna ögon till skillnad från hannens svarta.[4] Den har vit-rosa fjädrar med en persikofärgad glans (och en svagt gul på undervingen), och en stor rörlig tillbakalutad tofs, som den reser när den är rädd, arg, överraskad eller visar upp sig.[3]
Fågeln förekommer enbart i södra Moluckerna i Indonesien på öarna Seram, Ambon, Saparua och Haruku.[5]
I naturen bebor moluckkakaduan låglandsskogar under 1000 meter, och lever på frön, nötter och frukt, samt kokosnötter.[3] Den bor i trädhål och lägger 3 vita ägg, som ruvas i cirka 25 dagar.[4]
Moluckkakaduan är en hotad art, och har funnits listad på appendix 1 i CITES sedan 1989, vilket innebär att handel med vildfångade fåglar är olaglig. Handel med fåglar som avlats i fångenskap är laglig endast med lämplig CITES-certifiering. Antalet fåglar har minskat på grund av olaglig fångst för burfågelhandeln och biotopförlust. När fångsten var som mest utbredd togs över 6000 fåglar om året till fånga. Moluckkakaduan har ett fäste i Manusela nationalpark på Seram, men än idag fortsätter fångsten i viss utsträckning.[3]
Moluckkakaduan anses vara den kakadua som är bäst på att lära sig tala. Den är mycket läraktig och kan bli tillgiven sin ägare, men brukar till en början vara skygg.[4] Den sägs vara den svåraste papegojan av alla att ha i fångenskap, på grund av sin kraftiga näbb, sin höga röst (skriken går upp till 135 decibel) och deras höga potential att börja med beteendeproblem (konstant skrikande, plockning, bitande och så vidare). De är också kända (liksom alla kakaduor) för att kunna ändra humör från en gosig ängel till ett bitande "monster" på en halv sekund.[källa behövs]
Wikimedia Commons har media som rör moluckkakadua.
Moluckkakadua (Cacatua moluccensis) är en kakadua som är endemisk för södra Moluckerna i östra Indonesien.
Cacatua moluccensis là một loài chim trong họ Cacatuidae.[2]
Cacatua moluccensis là một loài chim trong họ Cacatuidae.
Cacatua moluccensis (Gmelin, 1788)
Охранный статус
Молуккский какаду[1] (лат. Cacatua moluccensis, син. Plyctolophus moluccensis) — птица семейства какаду.
Длина тела 46—52 см[2], средняя масса 850 г[3]; самки несколько крупнее самцов[3]. Окраска оперения белая, на голове, шее, груди и брюхе бледно-розовый оттенок. Подхвостье оранжево-жёлтое. Подкрылья оранжево-розовые. Длина хохолка примерно 15 см[3]. Наружные перья белые, внутренние красно-оранжевые. Лапы тёмно-серые. Клюв чёрно-серый. Окологлазничное кольцо без перьев, белого цвета с синеватым оттенком. Самец и самка окрашены одинаково. Радужка у самца чёрная, у самки коричневая. Этот признак становится заметен на четвёртом году жизни.
Эндемик Индонезии. Обитает на южных Молуккских островах Серам и Амбон, ещё на двух небольших островах Сапаруа и Харуку, по всей видимости, вымер. Большая часть популяции распространена на Сераме, где местами это обычная птица (в частности, она многочисленна в национальном парке Манусела). В 1990-е годы численность какаду сократилась на 20-40 % и, по данным Международного союза охраны природы на середину 2010-х годов, продолжает сокращаться вследствие незаконного отлова и торговли. Другие факторы, негативно сказывающиеся на благополучии вида: коммерческая вырубка лесов, урбанизация и возведение линий электропередач, в результате которых природные места обитания этих птиц уменьшаются в размерах и подвергаются фрагментации[2].
Населяют влажные тропические леса, заболоченные леса, опушки, вырубки с небольшими группами деревьев, мангровые заросли, кокосовые насаждения, прибрежные зоны, до высоты 1000 м над уровнем моря[3]. Держатся парами, мелкими и большими стаями (от 20 особей). Предпочитают высокие деревья. Ночуют группами до 16 птиц. Осторожные, в случае опасности быстро улетают. Наиболее активны рано утром и поздно днём. Питаются семенами, плодами (в том числе зелёными кокосовыми орехами), ягодами, орехами, насекомыми и их личинками. Может одной лапой держать еду, а клювом отламывать от неё куски. Во время дождя купаются, вися вниз головой и расправив крылья.
Гнездятся в высоких полых (мёртвых) деревьях. Гнездо выстилают древесной корой и трухой. В кладке обычно 2 яйца. Высиживание начинается с первого яйца. Интервал между яйцами 48 часов. Яйца высиживают оба родителя. Первый птенец выводится на 30-й день насиживания, второй — на 4 дня позже. Новорожденные птенцы весят 14—20 г. Молодые птенцы выходят из гнезда в возрасте 3 месяцев, но родители подкармливают их ещё месяц.
Популяция насчитывает менее 10000 особей. В начале 1960 года внесён в Международную Красную книгу. Внесён в Приложение I САЙТС.
Это очень понятливый попугай, сильно привязывается к человеку. Способность к подражанию человеческой речи у него весьма ограничена. Он может произносить лишь отдельные слова, как правило, не более 10, и фразы. Хорошо подражает голосам животных. Продолжительность жизни 40—80 лет.
Молуккский какаду (лат. Cacatua moluccensis, син. Plyctolophus moluccensis) — птица семейства какаду.
鲑色凤头鹦鹉（學名：Cacatua moluccensis）又名摩鹿加凤头鹦鹉、朱路冠凤头鹦鹉、红葵凤头鹦鹉。母鸟虹膜带红色，公鸟为黑褐色。体长50厘米，寿命可达60年。分布在印尼摩鹿加群岛。栖息地为开阔的林地、红树林、沼泽，偶尔集群出没。食用包括坚果、椰果、种子、浆果、昆虫等。4、5岁时可达性成熟，繁殖期在7-8月间，全年均可繁殖。每次产卵2颗，约28天后孵化，羽毛期14-15个星期。 1989年列为《濒危野生动植物物种国际贸易公约》附录Ⅰ的濒临绝种鸟类。
鲑色凤头鹦鹉（學名：Cacatua moluccensis）又名摩鹿加凤头鹦鹉、朱路冠凤头鹦鹉、红葵凤头鹦鹉。母鸟虹膜带红色，公鸟为黑褐色。体长50厘米，寿命可达60年。分布在印尼摩鹿加群岛。栖息地为开阔的林地、红树林、沼泽，偶尔集群出没。食用包括坚果、椰果、种子、浆果、昆虫等。4、5岁时可达性成熟，繁殖期在7-8月间，全年均可繁殖。每次产卵2颗，约28天后孵化，羽毛期14-15个星期。 1989年列为《濒危野生动植物物种国际贸易公约》附录Ⅰ的濒临绝种鸟类。
鲑色凤头鹦鹉是一個與鸚鵡相關的小作品。你可以通过編輯或修訂擴充其內容。 
保全状況評価[a 1][a 2] VULNERABLE
ワシントン条約附属書I 分類 界 : 動物界 Animalia 門 : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata 綱 : 鳥綱 Aves 目 : オウム目 Psittaciformes 科 : インコ科 Psittacidae 亜科 : オウム亜科 Cacatuinae 属 : Cacatua 種 : オオバタン C. moluccensis 学名 Cacatua moluccensisオオバタン（大芭旦、Cacatua moluccensis）は、オウム目インコ科に分類される鳥類。別名トキサカオウム。
インドネシア（アンボン島、セラム島）[1][2][a 2]固有種
種小名moluccensisは「モルッカ産の」の意。
全長40-50センチメートル[1]。オスよりもメスの方がやや大型になる[1][2]。頭頂には後方へ湾曲した、赤い羽毛が伸長（冠羽）する[1][2]。尾羽は短い[1]。全身の羽衣は白やオレンジがかったピンク色（サーモンピンク）[1][2]。尾羽下面は黄色[1]。翼下面は黄色[1]。
嘴は黒い[1]。
雛の綿羽は黄色[2]。オスの虹彩は黒いが、メスの虹彩は暗褐色[1]。
主に標高1,000メートル以下にある熱帯雨林に生息する[1][2]。16羽以下の群れを形成し生活する[1][2]。
食性は雑食で、果実、種子、液果、昆虫などを食べる[1]。未熟なヤシの果実は嘴で噛み砕き、中の果肉や果汁を食べる[1]。
繁殖形態は卵生[1]。繁殖期には単独もしくはペアで生活する[1]。繁殖期になるとオスは約20分にわたり樹上で互いに冠羽を動かしたり大声で鳴いたり、枝を噛む、飛翔するなどの求愛行動を行う[1]。高木の樹洞に木屑などを敷いた巣を作る[1]。飼育下では1回に1-3個（主に2個）の卵を産んだ例がある[1]。雌雄交代で抱卵し、抱卵期間は28-30日[1]。雛は孵化してから約14週間（10月）に巣立つ[1]。生後4-5年で性成熟する[1]。
ココナッツの果実を食害する害鳥とみなされることもある[1]。
開発による生息地の破壊、ペット用の乱獲や害鳥としての駆除などにより生息数は激減している[1][2]。サバルア島やハルク島にも分布していたが絶滅した[2]。1987年には法的にセラム島からの輸出が禁止され、1989年にワシントン条約附属書Iに掲載され国際的な商取引が禁止されたが密猟・密売されることもある[1][2]。
冠羽を上げた個体
この項目は、鳥類に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（ポータル鳥類 - PJ鳥類）。 
.jpg)
.jpg)
.jpg)
