Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.
'''Pipilo maculatus ye una especie d'ave paseriforme que pertenez a la familia Emberizidae. Ye nativa de Canadá, Estaos Xuníos, Méxicu y Guatemala.[1] El so hábitat natural compónse de monte templáu, monte húmedu montiegu subtropical y tropical y carbes. Tien 21 subespecies reconocíes.[2]
==Subespecies estremen les siguientes subespecies:[2]
.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO. '''Pipilo maculatus ye una especie d'ave paseriforme que pertenez a la familia Emberizidae. Ye nativa de Canadá, Estaos Xuníos, Méxicu y Guatemala. El so hábitat natural compónse de monte templáu, monte húmedu montiegu subtropical y tropical y carbes. Tien 21 subespecies reconocíes.
==Subespecies estremen les siguientes subespecies:
Pipilo maculatus arcticus (Swainson, 1832) Pipilo maculatus chiapensis Van Rossem, 1938 Pipilo maculatus clementae Grinnell, 1897 Pipilo maculatus consobrinus Ridgway, 1876 Pipilo maculatus curtatus Grinnell, 1911 Pipilo maculatus falcifer McGregor, 1900 Pipilo maculatus falcinellus Swarth, 1913 Pipilo maculatus gaigei Van Tyne & Sutton, 1937 Pipilo maculatus griseipygius Van Rossem, 1934 Pipilo maculatus macronyx Swainson, 1827 Pipilo maculatus maculatus Swainson, 1827 Pipilo maculatus magnirostris Brewster, 1891 Pipilo maculatus megalonyx S. F. Baird, 1858 Pipilo maculatus montanus Swarth, 1905 Pipilo maculatus oaxacae Sibley, 1950 Pipilo maculatus oregonus Bell, 1849 Pipilo maculatus orientalis Sibley, 1950 Pipilo maculatus repetens Griscom, 1930 Pipilo maculatus socorroensis Grayson, 1867 Pipilo maculatus umbraticola Grinnell & Swarth, 1926 Pipilo maculatus vulcanorum Sibley, 1951Pipilo maculatus[1] a zo ur spesad golvaneged eus ar c'herentiad Passerellidae.
Bevañ a ra diwar amprevaned dreist-holl[2].
Ar spesad a gaver an ugent isspesad[3] anezhañ e Kreiz ha Norzhamerika :
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Pipilo maculatus a zo ur spesad golvaneged eus ar c'herentiad Passerellidae.
The spotted towhee (Pipilo maculatus) is a large New World sparrow. The taxonomy of the towhees has been debated in recent decades, and until 1995 this bird and the eastern towhee were considered a single species, the rufous-sided towhee. [2] Another outdated name for the spotted towhee is the Oregon towhee (Pipilo maculatus oregonus). The call may be harsher and more varied than for the eastern towhee.
Individuals in the Socorro Island population are much smaller than other spotted towhees, and show distinctive gray upper-parts. That population is sometimes treated as a species: the Socorro towhee (Pipilo socorroensis).
The spotted towhee is a large New World sparrow, roughly the same size as a robin. It has a long, dark, fan-shaped tail with white corners on the end. It has a round body (similar to New World sparrows) with bright red eyes and dull pink legs. The spotted towhee is between 17 cm (6.7 in) and 21 cm (8.3 in) long, and weighs in at between 33 g (1.2 oz) and 49 g (1.7 oz).[3] It has a wingspan of 11.0 in (28 cm).[4]
Adult males have a generally darker head, upper body and tail with a white belly, rufous sides, white spots on their back and white wing bars. Females look similar but are dark brown and grey instead of black. The spotted towhee has white spots on its primary and secondary feathers; the Eastern towhee is the same bird in terms of its size and structure but does not have white spots.[3]
The spotted towhee lives in dry upland forests,[5] open forests, brushy fields, and chaparrals. It breeds across north-western North America and is present year-round in California, Nevada, Arizona, Utah, Oregon, Washington, Idaho and southern British Columbia.[6] It is not found in arid climates and as a result does not reside in the Sonoran Desert, but resides in northern Arizona and the entirety of California except the southeast corner that borders Arizona. It has also been known to expand as far eastward as western Iowa and southwestern Minnesota. It also occurs in fringe wetland forests and riparian forests near the border of upland forests.[5] Because the spotted towhee's habitat overlaps with areas of the United States that experience regular forest fires (Arizona, New Mexico, California), it tends to be found in unburned chaparral and avoids chaparral and forests which have been burned[7][8] due to lack of ground cover and minimal foraging ability. Spotted towhees will be present in an area that is recovering after a burn (less than 15 years old),[9] due to excellent ground cover and ease of ground foraging from the recovering understory vegetation,[7] although populations will decrease after a forest fire until the vegetation has grown back.[10]
Its breeding habitat in the southwest is largely dependent on coastal sage scrub, as it provides cover from predators.[11] It migrates to northern and northwestern United States and southwestern Canada to breed in scrubland, parks and suburban gardens.[6] Northwestern birds migrate eastwards to the central plains of the United States, mostly the northwestern-central Great Plains. In other areas, some birds may move to lower elevations in the winter. Their breeding habitat is chaparral, thickets or shrubby areas across western North America. This bird interbreeds with the collared towhee where their ranges overlap in southwestern Mexico.
They nest either on the ground or low in bushes, seldom more than 1.5 m (4.9 ft) above the ground[12] and most nests are around 40 cm (1.3 ft) above the ground.[13] The location for the nests is usually found in exposed areas, but conceal the nest as it is being built.[14] The female builds the nest over a period of about five days. It is bulky and sturdily made of leaves, strips of bark, twigs, forb stalks, and grasses, lined with pine needles, shredded bark, grass, and sometimes hair. It is usually 4.5 in (11 cm) in diameter with an inner ring of 2.5 in (6.4 cm) to 4 in (10 cm). The nests are built so the rim is at ground level and the nest is 2.5 in (6.4 cm) deep.
At least two broods, consisting of three to five eggs, are laid per season. The egg shells are grayish or creamy-white, sometimes with a tinge of green, with reddish brown spots that can form a wreath or cap. The eggs are slightly oblong, with their dimensions being 2 cm (0.79 in) to 2.6 cm (1.0 in) long and 1.7 cm (0.67 in) to 1.9 cm (0.75 in) wide. The female incubates the eggs alone for 12 to 14 days; the young leave the nest at 10 to 12 days. Nests are parasitized by cowbirds.
These birds forage on the ground or in low vegetation,[2][14] with a habit of noisily rummaging through dry leaves searching for food. During the breeding season (spring and summer) they mainly eat insects, ground dwelling beetles, spiders and other arthropods that reside in the leaf litter that is foraged by the spotted towhee. They only eat protein rich food in the breeding season, and in the fall and winter they focus on foraging for acorns, seeds oats and berries.[14] They will frequent bird feeders if present in their woodland habitat.
Their main predators in less developed areas are ground dwelling snakes because nests are built on the ground. There is a strong relationship between the number of snakes that a nest encounters and the lowered probability of young chicks fledgling.[11] In developed areas and habitat near urban development their main predators are household cats.[14]
The spotted towhee (Pipilo maculatus) is a large New World sparrow. The taxonomy of the towhees has been debated in recent decades, and until 1995 this bird and the eastern towhee were considered a single species, the rufous-sided towhee. Another outdated name for the spotted towhee is the Oregon towhee (Pipilo maculatus oregonus). The call may be harsher and more varied than for the eastern towhee.
Individuals in the Socorro Island population are much smaller than other spotted towhees, and show distinctive gray upper-parts. That population is sometimes treated as a species: the Socorro towhee (Pipilo socorroensis).
La Makulpipilo (Pipilo maculatus) estas granda specio de birdoj de la familio de Emberizedoj kaj amerika genro de Pipiloj, kiu enhavas pliajn 7 aŭ 8 speciojn. La taksonomio de la pipiloj estis ĵus pridisputata en la lastaj jardekoj, kaj iam tiu birdo kaj la proksima Ruĝokula pipilo estis konsiderataj ununura specio, nome Ruĝecflanka pipilo. Arkaika nomo por la Makulpipilo estas la Oregona pipilo (Pipilo maculatus oregonus).
La formo kiu reproduktiĝas en Insulo Socorro estas multe pli malgranda ol aliaj ruĝflankaj pipiloj, kaj havas grizajn suprajn partojn. Ĝi estas foje disigata kiel Sokora pipilo, Pipilo socorroensis
Plenkreskuloj havas ruĝecajn al ruĝecbrunajn flankojn, blankan centran ventron kaj longan nigrecan voston kun blankaj bordoj. La okuloj estas ruĝaj (ege kontrastaj ĉe la nigra kapo) kiel ĉe la proksima parenca la Ruĝokula pipilo. Ili havas blankajn punktomakulojn endorse kaj ankaŭ blankajn flugilstriojn. La blankaj markoj nomigas la specion kaj laŭ la komuna nomo kaj la latina scienca nomo. Maskloj havas nigrecajn kapon, supran bruston, suprajn partojn kaj voston; tiuj partoj estas brunaj aŭ grizaj ĉe inoj. La kruroj estas rozkoloraj kaj la beko brilnigra.
La okcidenta Makulpipilo havas blankajn punktojn en unuarangaj kaj duarangaj flugilplumoj. La Ruĝokula aŭ Orienta pipilo estas la sama birdo laŭ grando kaj strukturo sed ne havas blankajn punktojn.
Ili havas rondoforman, diketan korpon, ventumilforman voston, kaj mallongan dikan bekon.
Nordokcidentaj birdoj migras orienten al la centraj ebenaĵoj de Usono, ĉefe al nordokcidentaj centraj Grandaj Ebenaĵoj. En aliaj areoj, kelkaj birdoj povas moviĝi al pli malaltaj lokoj vintre.
Ties reprodukta vivejo estas ĉaparalo, arbustaro aŭ arbustaj areoj de okcidenta Nordameriko. Tiu birdo interreproduktiĝas kun la Kolumpipilo kie ties teritorioj koincidas en sudokcidenta Meksiko.
Ili nestumas ĉu surgrunde aŭ malalte en arbustoj, ĝis pli da 1.5 m supergrunde. La ino konstruas la neston dum ĉirkaŭ 5 tagoj. Ĝi estas diketa kaj farita el folioj, arboŝeleroj, bastonetoj, herbotigoj kaj herboj, kovrita per pinpingloj, ŝiritaj arboŝeleroj, herboj kaj foje haroj.
Oni demetas almenaŭ du ovarojn, konsistantajn je po 3 al 5 ovoj, ĉiusezone. La ovokonkoj estas grizecaj aŭ kremoblankecaj, foje kun verdeca nuanco, kun ruĝecbrunaj punktoj kiuj povas formi kronon. Nur la ino kovas la ovojn dum 12 al 14 tagoj; elnestiĝo okazas post 10 al 12 tagoj. Nestoj estas foje parazitataj de molotroj.
Tiuj nearktisaj birdoj manĝas surgrunde aŭ en malalta vegetaĵaro, per brueca kutimo de mangoserĉado inter seka foliaro. Ili manĝas insektojn, glanojn, semojn kaj berojn.
La alvoko povas esti pli akra kaj pli varia ol tiu de la Ruĝokula pipilo.
.jpg)
.jpg)
La Makulpipilo (Pipilo maculatus) estas granda specio de birdoj de la familio de Emberizedoj kaj amerika genro de Pipiloj, kiu enhavas pliajn 7 aŭ 8 speciojn. La taksonomio de la pipiloj estis ĵus pridisputata en la lastaj jardekoj, kaj iam tiu birdo kaj la proksima Ruĝokula pipilo estis konsiderataj ununura specio, nome Ruĝecflanka pipilo. Arkaika nomo por la Makulpipilo estas la Oregona pipilo (Pipilo maculatus oregonus).
La formo kiu reproduktiĝas en Insulo Socorro estas multe pli malgranda ol aliaj ruĝflankaj pipiloj, kaj havas grizajn suprajn partojn. Ĝi estas foje disigata kiel Sokora pipilo, Pipilo socorroensis
El rascador moteado o toquí moteado (Pipilo maculatus) es una especie de ave paseriforme de la familia Passerellidae propia de América del Norte y Central.
Es nativa de Canadá, Estados Unidos, México y Guatemala.[1] Sus hábitats naturales son el bosque templado, el bosque húmedo montano subtropical y tropical, y los matorrales.
Se reconocen 21 subespecies:[2] [2]
El rascador moteado o toquí moteado (Pipilo maculatus) es una especie de ave paseriforme de la familia Passerellidae propia de América del Norte y Central.
Täpik-maasidrik on Ameerikas elav lind sidriklaste sugukonnast.
Enamasti on nende toiduks putukad, seemned, marjad. Söögisedel varieerub aastaajaliselt. Söövad palju putukaid, sealhulgas mardikaid ja liblikaid, eriti suvel, roomajaid, liblikaid, ämblikke, tigusid ning ka väikeseid puuvilju.
Pesitsevad enamasti mäenõlvadel või avatud metsades või äärmisel juhul on pesakohaks madal põõsas. Isane kaitseb territooriumi lauldes, samal ajal kui emane teeb pesa. Pesa teevad nad okstest, rohttaimedest ja muudest materjalidest.
Mune on kurnas 3-5, harva 2-6. Hauvad emased umbes 12-14 ööpäeva. Pojad jäävad pessa umbes 9-11 ööpäevaks.
Pipilo maculatus Pipilo generoko animalia da. Hegaztien barruko Emberizidae familian sailkatua dago.
Pipilo maculatus Pipilo generoko animalia da. Hegaztien barruko Emberizidae familian sailkatua dago.
Pipilo maculatus
Pipilo maculatus est une espèce d'oiseau appartenant à la famille des Passerellidae.
Il mesure entre 18 et 21 cm de longueur et a les yeux rouges. Il y a un léger dimorphisme sexuel. Le mâle a la tête, le haut de la poitrine et le dos noir ou brun foncé avec des taches claires sur le dos, les ailes et la queue. Les flancs sont cannelle et la poitrine est blanche. La femelle garde le même modèle, mais est moins sombre dans les parties supérieures. Il se distingue du Tohi à flancs roux par la présence de taches blanches sur les épaules.
Il cherche sa nourriture en fouillant sur le sol parmi les feuilles sèches ou dans les buissons. Il se nourrit d'arthropodes, de graines et de fruits.
On le trouve à l'ouest de l'Amérique du Nord.
Il habite les zones riches en arbustes et les forêts ouvertes, les chaparrales, les broussailles et les jardins de villes.
Selon Avibase
Pipilo maculatus
Pipilo maculatus est une espèce d'oiseau appartenant à la famille des Passerellidae.
De gevlekte towie (Pipilo maculatus) is een zangvogel uit de familie Emberizidae (gorzen).
Deze soort telt 21 ondersoorten:
De gevlekte towie (Pipilo maculatus) is een zangvogel uit de familie Emberizidae (gorzen).
Fläckig busksparv[2] (Pipilo maculatus) är en fågel i familjen amerikanska sparvar inom ordningen tättingar.[3]
Fläckig busksparv delas in i hela 22 underarter med följande utbredning:[3]
Underarten sympatricus inkluderas ofta i nominatformen.[4] Sedan 2016 urskiljer Birdlife International och naturvårdsunionen IUCN socorroensis som den egna arten "socorrobusksparv".
Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population med stabil utveckling och tros inte vara utsatt för något substantiellt hot.[1] Utifrån dessa kriterier kategoriserar internationella naturvårdsunionen IUCN arten som livskraftig (LC).[1] Taxonet socorroensis hotkategoriseras för sig, som starkt hotad.
.jpg)
Wikimedia Commons har media som rör fläckig busksparv.
Wikispecies har information om Pipilo maculatus.
Fläckig busksparv (Pipilo maculatus) är en fågel i familjen amerikanska sparvar inom ordningen tättingar.
Pipilo maculatus là một loài chim trong họ Emberizidae.[1]
Pipilo maculatus là một loài chim trong họ Emberizidae.
