dcsimg

Amenazas ( İspanyolca; Kastilyaca )

Conabio tarafından sağlandı
El reducido tamaño del área reproductiva (Bent 1953, Rappole et al. 1999), la reducción del éxito de anidación debido a parasitismo de nido por Molothrus ater (Stake y Cavanagh 2001, Harper et al. 2002) y la pérdida de la cobertura vegetal natural en partes de invernación dentro de México y Centroamérica (Rappole et al. 2000) hacen a esta especie extremadamente vulnerable.

Situación actual del hábitat con respecto a las necesidades de la especie

El hábitat de invernación de esta especie ocurre en varios municipios de los considerados de más alta marginación en la región de los altos de Chiapas, las principales actividades económicas son la ganadería, la agricultura y la explotación forestal para leña y carbón. Estas actividades han elevado dramáticamente las tasas de deforestación regional, por lo que el rango de invernación dentro de México se encuentra fuertemente amenazado (Macías et al, 2000).

Refugios

La especie no utiliza ninguna de las principales y mayores Reservas de la Biosfera que se encuentran en el sureste Mexicano, sin embargo, su presencia se da en algunas zonas donde ya existen decretos de conservación o donde existen programas de conservación sobre los recursos naturales. Entre estas áreas destacan el Parque Nacional de Lagunas de Montebello y la Reserva Natural de Cerro de Huitepec; además, diversas áreas donde se reporta al chipe mejilla amarilla han sido propuestas como AICAS (Áreas de importancia para la Conservación de las Aves de México) y se encuentran dentro de las Regiones Terrestres Prioritarias como la RTP- 137 El Momón-Montebello, RTP- 139 bosques mesófilos de los altos de Chiapas y RTP- 140 Huitepec- Tzontehuitz (Arriaga et al. 2000).
lisans
cc-by-nc-sa-2.5
telif hakkı
CONABIO
bibliyografik atıf
Monterrubio-Rico, T. C. 2010. Ficha técnica de Dendroica chrysoparia. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
yazar
Monterrubio-Rico, T. C.
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
Conabio

Biología ( İspanyolca; Kastilyaca )

Conabio tarafından sağlandı
Historia de vida

Pequeña paseriforme, que como es típico de la familia presenta un patrón de crecimiento de tipo altricial. Es monógama, anida de forma abierta en nidos colocados en bifurcaciones en ramas. La incubación inicia al final de la puesta, existe cuidado parental durante 6 o 7 semanas posteriores a la eclosión (Ehrlich et al. 1988). Insectívora y forma parte de las parvadas mixtas de alimentación durante su estancia en áreas de invernación (Rappole et al. 1999).

Antecedentes del estado de la especie o de las poblaciones principales

En México no existe hábitat reproductivo, por lo que no se puede hablar de la existencia de un hábitat histórico para poblaciones de la especie, sin embargo, en los Estados Unidos de Norteamérica, el desarrollo ganadero y urbano de la región central de Texas ha ocasionado una contracción del hábitat reproductivo y actualmente las poblaciones reproductoras están confinadas a pocas áreas con territorios y parches de anidación adecuados (Dearborn y Sanchez 2001). En el rango de invernación dentro de México, los registros son escasos y son relativamente recientes (Rappole et al. 1999, Vidal et al. 1994) como para poder trazar con exactitud una cronología del declive de la especie, se desconoce si ha existido un cambio en la presencia y la abundancia relativa de la especie en la región de los altos de Chiapas con respecto a una situación histórica.
lisans
cc-by-nc-sa-2.5
telif hakkı
CONABIO
bibliyografik atıf
Monterrubio-Rico, T. C. 2010. Ficha técnica de Dendroica chrysoparia. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
yazar
Monterrubio-Rico, T. C.
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
Conabio

Biología de poblaciones ( İspanyolca; Kastilyaca )

Conabio tarafından sağlandı
Tamaño poblacional

Estimaciones hechas en 1974 establecían un total de 15,000 individuos (Ehrlich et al. 1988).

Categoria de edad, tamaño o estadio

Sólo se distinguen juveniles de primer año y adultos (Bent 1953).
lisans
cc-by-nc-sa-2.5
telif hakkı
CONABIO
bibliyografik atıf
Monterrubio-Rico, T. C. 2010. Ficha técnica de Dendroica chrysoparia. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
yazar
Monterrubio-Rico, T. C.
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
Conabio

Comportamiento ( İspanyolca; Kastilyaca )

Conabio tarafından sağlandı
Los chipes de mejilla dorada son migratorios neotropicales, muestran una enorme fidelidad a los territorios de anidación, son monógama y presentan un cuidado parental importante de 4 a 7 semanas posteriores al abandono del nido por parte de las crías (Ehrlich et al. 1999). Durante su estancia en áreas de invernación es muy común observarle en parvadas mixtas de forrajeo, pero no es común observar conducta antagónica hacia las otras especies de las parvadas, esta especie es considerada especialista extrema en cuanto a la selección de los territorios de anidación (Dearborn y Sánchez 2001).

Ámbito hogareño

Parecen ser más sensibles a las condiciones y características de los territorios, los cuales presentan variabilidad considerable, que a las características de los parches de anidación (Dearborn y Sánchez 2001).
lisans
cc-by-nc-sa-2.5
telif hakkı
CONABIO
bibliyografik atıf
Monterrubio-Rico, T. C. 2010. Ficha técnica de Dendroica chrysoparia. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
yazar
Monterrubio-Rico, T. C.
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
Conabio

Conservación ( İspanyolca; Kastilyaca )

Conabio tarafından sağlandı
El chipe mejilla dorada utiliza algunas Áreas Naturales Protegidas de la región de los altos de Chiapas, destacando el Parque Nacional de Lagunas de Montebello y la Reserva Natural de Cerro de Huitepec. La conservación de la especie a largo plazo dependerá de la conservación y restauración de los hábitats, tanto en las zonas de reproducción en Texas como en los bosques de los altos de Chiapas. Los incendios forestales son también una fuerte amenaza; el Parque Nacional Lagunas de Montebello sufrió daños importantes durante los incendios ocurridos en el año de 1998 (SEMARNAT 2000). Es importante realizar estudios de la presencia actual de la especie en las áreas afectadas por incendios y generar un programa de monitoreo para la especie. El chipe mejilla dorada puede ser utilizado como especie bandera de la conservación de las áreas donde ocurre en las montañas del norte y de los altos de Chiapas.
lisans
cc-by-nc-sa-2.5
telif hakkı
CONABIO
bibliyografik atıf
Monterrubio-Rico, T. C. 2010. Ficha técnica de Dendroica chrysoparia. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
yazar
Monterrubio-Rico, T. C.
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
Conabio

Descripción ( İspanyolca; Kastilyaca )

Conabio tarafından sağlandı
Chipe pequeño, de 12 cm aproximadamente, con dimorfismo sexual. Macho con rostro amarillo-dorado, con una banda delgada que lo atraviesa, partiendo de la base del pico, atravesando los ojos y llegando a la región auricular; parte superior del cuerpo y garganta negra, flancos y plumaje de los costados negros en forma de barras distinguibles, vientre blanco con barras alares blancas. Hembra con la misma coloración pero el amarillo es más diluido y el plumaje negro más opaco, porción inferior del cuerpo con más blanco alcanzando casi la región de la garganta. (Howell y Webb 1995, Gómez de Silva 2000). Juvenil con tonalidad café- grisáceo en las partes donde el plumaje en adultos es negro, especialmente en rabadilla, parte posterior de la nuca, espalda y región escapular (Bent 1953).
lisans
cc-by-nc-sa-2.5
telif hakkı
CONABIO
bibliyografik atıf
Monterrubio-Rico, T. C. 2010. Ficha técnica de Dendroica chrysoparia. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
yazar
Monterrubio-Rico, T. C.
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
Conabio

Distribución ( İspanyolca; Kastilyaca )

Conabio tarafından sağlandı
Actual

MEXICO / CHIAPAS

Algunas de las localidades donde se reporta a la especie dentro de su rango invernal están dentro de la región conocida como montañas del norte de Chiapas. Localidades específicas Cerro Blanco, Hierbabuena, Jotolchen, Las Lagunas de Montebello (Macías et al., 2000).

Histórica-actual

EUA

Esta especie es migratoria neotropical, su rango reproductivo ocurre en la región sur central de Texas conocida como las planicies de Edwards, históricamente se reproducía en los condados Texanos de Bandera, Bexar, Comal, Concho, Kendall, Kerr y Tom Green y raramente, en los condados de Bosque y MacLennan (Bent, 1953).

MEXICO

Distribución histórica: En México, presenta generalmente dos tipos de distribución, como transitorio e invernal. La distribución como transitorio hacia las zonas de invernación incluye las partes montañosas de la Sierra Madre Oriental a elevaciones entre los 1200 y los 3000 msnm, de finales de junio a septiembre y de febrero a marzo. Especialmente en los estados de Nuevo León, Coahuila, Tamaulipas, San Luis Potosí, Hidalgo y Veracruz hasta Chiapas (Howell & Webb, 1995).
La especie inverna en las tierras altas de 1500 a 3000 msnm, en bosques de pino-encino, desde la región de los altos de Chiapas hasta a la región norte-centro de Nicaragua (Bent, 1953; Ehrlich et al., 1988). Howell & Webb, 1995 mencionan posible reproducción de las especie en bosques de encino de las montañas de Nuevo León y Coahuila, sin embargo esta posibilidad debe verificarse.

Distribución actual: En México no existen localidades donde se reporte reproducción, sin embargo sí existen registros dentro del área de invernación. La especie parece estar presente en las inmediaciones de San Cristóbal de las Casas en Chiapas y en el Parque Nacional de Lagunas de Montebello (Howell, 1999). Otras localidades cercanas a San Cristóbal incluyen Huitepec, Rancho Nuevo, El Arcotete y El Peje de Oro (Vidal & Macías, 1997).
lisans
cc-by-nc-sa-2.5
telif hakkı
CONABIO
bibliyografik atıf
Monterrubio-Rico, T. C. 2010. Ficha técnica de Dendroica chrysoparia. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
yazar
Monterrubio-Rico, T. C.
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
Conabio

Estado de conservación ( İspanyolca; Kastilyaca )

Conabio tarafından sağlandı
NOM-059-SEMARNAT-2001

A amenazada




Otras clasificaciones de riesgo

Collar et al. 1994 en peligro de extinción.

lisans
cc-by-nc-sa-2.5
telif hakkı
CONABIO
bibliyografik atıf
Monterrubio-Rico, T. C. 2010. Ficha técnica de Dendroica chrysoparia. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
yazar
Monterrubio-Rico, T. C.
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
Conabio

Estrategia trófica ( İspanyolca; Kastilyaca )

Conabio tarafından sağlandı
Se alimenta casi exclusivamente de insectos. Durante su alimentación en las áreas de invernación suele formar parte de parvadas mixtas de forrajeo de 20.5 aves y 12.9 especies en promedio, las especies acompañantes más comunes en estas parvadas mixtas son Wilsonia pusilla, Dendroica virens, Dendroica occidentalis, Dendroica townsendi y Vireo solitarius (Rappole et al. 1999).
lisans
cc-by-nc-sa-2.5
telif hakkı
CONABIO
bibliyografik atıf
Monterrubio-Rico, T. C. 2010. Ficha técnica de Dendroica chrysoparia. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
yazar
Monterrubio-Rico, T. C.
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
Conabio

Hábitat ( İspanyolca; Kastilyaca )

Conabio tarafından sağlandı
El chipe mejilla dorada tiene dos tipos de hábitat que inciden directamente en su conservación, el hábitat del rango reproductivo y el hábitat invernal. El hábitat reproductivo es altamente localizado y confinado a un área de la región central de Texas, consiste en rodales de Juniperus virginiana; utiliza también la vegetación riparia en torno a ríos y cañones dentro de valles. Entre la vegetación que rodea su hábitat destacan los encinos (Bent 1953). El hábitat invernal en la región de los altos de Chiapas consiste en bosques mixtos de pino-encino, pino liquidámbar y bosques mesófilos de montaña (Vidal y Macías 1997, Arriaga et al. 2000).

Macroclima

Los climas correspondientes al rango de invernación son C (w2), C(m) (f), C(w2)x'. Climas de tipo templado con temperaturas promedio entre 12º y 18º C, con temperaturas del mes más frío entre -3º C y 18º C y temperatura promedio del mes más caliente menor a 22º C (Arriaga et. al 2000).

Tipo de ambiente

En bosques mixtos de pino-encino, pino liquidámbar y bosques mesófilos de montaña (Vidal y Macías 1997, Arriaga et al. 2000).

Uso de hábitat

Los chipes de mejilla dorada parecen ser extremadamente selectivos en los territorios de anidación, ya que estos ocurren de manera importante en rodales de árboles de Juniperus virginiana (Bent 1953). En el área invernal en Honduras, Guatemala y México la especie parece utilizar de manera muy importante los bosques de pino-encino de 1,100 a 2,400 msnm (Vidal y Macías 1997, Rappole et al. 1999).
lisans
cc-by-nc-sa-2.5
telif hakkı
CONABIO
bibliyografik atıf
Monterrubio-Rico, T. C. 2010. Ficha técnica de Dendroica chrysoparia. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
yazar
Monterrubio-Rico, T. C.
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
Conabio

Relevancia de la especie ( İspanyolca; Kastilyaca )

Conabio tarafından sağlandı
Relevancia de la especie

Paseriforme carismática y atractiva que se encuentra en peligro de extinción. Su presencia invernal ocurre en una región de México que es culturalmente y paisajisticamente rica, los altos de Chiapas. La presencia de esta especie en esa región de México puede ser un estímulo para el turismo de naturaleza que visita el estado de Chiapas, por lo que los hábitat donde ocurren pueden ser protegidos utilizando a este chipe como especie bandera.
lisans
cc-by-nc-sa-2.5
telif hakkı
CONABIO
bibliyografik atıf
Monterrubio-Rico, T. C. 2010. Ficha técnica de Dendroica chrysoparia. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
yazar
Monterrubio-Rico, T. C.
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
Conabio

Reproducción ( İspanyolca; Kastilyaca )

Conabio tarafından sağlandı
El chipe mejilla dorada es una especie socialmente monógama. La época reproductiva inicia en abril, el periodo de incubación es de 12 días y la incubación es realizada enteramente por la hembra (Ehrlich et al. 1988, Bent 1953). La especie presenta un cortejo que incluye intensa actividad de vocalizaciones por parte de los machos al inicio de la primavera, su sistema de vocalizaciones es muy similar al de otras especies de chipes de bosques (Bolsinger 2000).

Fecundidad

El tamaño de la nidada es de cuatro huevos, pero el éxito de anidación se ve severamente afectado por parasitismo de nidos hasta en un 10% (Stake y Cavanagh 2001).

Proporción sexual

En estudios realizados en áreas invernales se ha observado una proporción sexual cercana a 1:1 en Honduras, Guatemala y México (Rappole et al. 1999); en otro estudio anterior realizado en los altos de Chiapas se reportó una proporción sexual de 2.4 machos por cada hembra (Vidal et al. 1994).
lisans
cc-by-nc-sa-2.5
telif hakkı
CONABIO
bibliyografik atıf
Monterrubio-Rico, T. C. 2010. Ficha técnica de Dendroica chrysoparia. En: Escalante-Piego. P. (compilador). Fichas sobre las especies de aves incluidas en Proyecto de Norma Oficial Mexicana PROY-NOM-059-ECOL-2000. Parte 1. Instituto de Biología, UNAM. Bases de datos SNIB-CONABIO. Proyecto No. W007. México, D.F.
yazar
Monterrubio-Rico, T. C.
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
Conabio

Telor eurfochog ( Galce )

wikipedia CY tarafından sağlandı

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Telor eurfochog (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: telorion eurfochog) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Dendroica chrysoparia; yr enw Saesneg arno yw Golden-cheeked warbler. Mae'n perthyn i deulu'r Telorion y Byd Newydd (Lladin: Paruliadae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn D. chrysoparia, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yng Ngogledd America.

Teulu

Mae'r telor eurfochog yn perthyn i deulu'r Telorion y Byd Newydd (Lladin: Paruliadae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

rhywogaeth enw tacson delwedd Telor Semper Leucopeza semperi Telor Swainson Limnothlypis swainsonii
Limnothlypis swainsoniiEMP04CB.jpg
Diwedd y rhestr a gynhyrchwyd yn otomatig o Wicidata.

Gweler hefyd

Cyfeiriadau

  1. Gwefan Cymdeithas Edward Llwyd; adalwyd 30 Medi 2016.
  2. Gwefan Avibase; adalwyd 3 Hydref 2016.
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Awduron a golygyddion Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia CY

Telor eurfochog: Brief Summary ( Galce )

wikipedia CY tarafından sağlandı

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Telor eurfochog (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: telorion eurfochog) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Dendroica chrysoparia; yr enw Saesneg arno yw Golden-cheeked warbler. Mae'n perthyn i deulu'r Telorion y Byd Newydd (Lladin: Paruliadae) sydd yn urdd y Passeriformes.

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn D. chrysoparia, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yng Ngogledd America.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Awduron a golygyddion Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia CY

Goldwangen-Waldsänger ( Almanca )

wikipedia DE tarafından sağlandı

Der Goldwangen-Waldsänger (Setophaga chrysoparia, Syn.: Dendroica chrysoparia) ist ein kleiner insektenfressender Vogel aus der Gattung der Baumwaldsänger (Setophaga) in der Familie der Waldsänger (Parulidae).

Merkmale

Männliche Goldwangen-Waldsänger sind gut zu unterscheiden von anderen Waldsängerarten. Der Vogel hat ein leuchtendes gelbes Gefieder an den Seiten des Kopfes, das jeweils auf beiden Seiten durch einen schwarzen Streifen vom Schnabel über die dunkelbraunen Augen nach hinten in den Nacken durchzogen ist. Der Kehlbereich und das obere Brustgefieder ist schwarz. Im unteren Brustbereich und am Bauch trägt er ein weißes Federkleid, das mit schwarzen Streifen durchzogen ist. Der Schnabel, die Beine und die Füße haben eine schwarze Farbe. Das Rückengefieder ist schwarzgrau mit weißen Flecken auf den Flügeln. Bei dem Weibchen ist der leuchtende gelbe Farbton am Kopf heller und stumpfer.

Literatur

  • Jon Curson, David Quinn, David Beadle: New World Warblers. Helm, London 1994, ISBN 0-7136-3932-6.

Weblinks

 src=
– Album mit Bildern
 title=
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia DE

Goldwangen-Waldsänger: Brief Summary ( Almanca )

wikipedia DE tarafından sağlandı

Der Goldwangen-Waldsänger (Setophaga chrysoparia, Syn.: Dendroica chrysoparia) ist ein kleiner insektenfressender Vogel aus der Gattung der Baumwaldsänger (Setophaga) in der Familie der Waldsänger (Parulidae).

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia DE

Golden-cheeked warbler ( İngilizce )

wikipedia EN tarafından sağlandı

The golden-cheeked warbler (Setophaga chrysoparia) is an endangered species of bird that breeds in Central Texas, from Palo Pinto County southwestward along the eastern and southern edge of the Edwards Plateau to Kinney County. The golden-cheeked warbler is the only bird species with a breeding range endemic to Texas.

Print by John Gerrard Keulemans, 1890

Description

The golden-cheeked warbler is very striking due to its bright yellow cheeks that are contrasted by its black throat and back. It is also identified by its unique buzzing song emerging from the wooded canyons where it breeds.[3] Golden-cheeked warblers breed in 33 counties in central Texas and are dependent on ashe juniper (blueberry juniper or cedar) for their fine bark strips used as nesting material.[4]

Distribution and habitat

The golden-cheeked warbler can be found in numerous state parks within Texas. These parks include Colorado Bend State Park (SP), Dinosaur Valley SP, Garner SP, Guadalupe River SP, Honey Creek State Natural Area (SNA), Hill Country SNA, Kerr Management Area, Longhorn Cavern SNA, Lost Maples SNA, Meridian SP, Pedernales Falls SP, Possum Kingdom SP, and South Llano River SP.[5]

The golden-cheeked warbler is endemic to Texas and Mexico. Their habitat can range from moist, to dry areas around central and southern Texas. The nesting habitat in the further moist realms can be discovered in tall, closed canopy, compressed, mature stands of ashe juniper (Juniperus ashei) trees along with Texas, shin, live, lacey, and post oak trees. In the drier spheres of Texas, golden-cheeked warblers can be found in upland juniper-oak woodlands off of flat topography.[6] They use ashe juniper bark and spider webs to build their nests. Females lay three to four eggs. When migration and winter hits the habitat stays relatively similar: a variety of short-lived evergreen forests with pines between 3,300 and 8,300 feet.[7]

Migration

Golden-cheeked warblers will only remain in Texas for the breeding season, from March to June. They will migrate with other songbird species along Mexico's Sierra Madre Oriental. By the first week of March, the warblers will return to Texas to breed. During the winter season (November–February), warblers will travel to Guatemala, Nicaragua, Honduras, and Mexico.[8]

Behavior

Warblers only nest in Texas, primarily in juniper trees. However, they have also been found to nest in oak trees and cedar elms. During the winter, warblers seek warmth in Mexico and northern Central America.[9]

After winter habitation, adult male warblers beat their population back to central nesting grounds by about 5 days in order to prepare competing for the attention of female warblers. Male warblers win attention of the females through their “chip” sounds which they also make as a warning call during times of possible danger.[10]

Though male warblers are found either singing or searching for food, females carry the responsibility of nest building as well as keeping the eggs incubated. Warblers only nest once per season, laying between three and four eggs each time, which take an average of twelve days to hatch.[11] Female warblers are considered shy and go more unnoticed compared to the always-singing males.[10]

Warblers typically forage by grabbing insects from foliage and branches (foraging strategy known as gleaning), and by resting at branch edges until the opportunity to snatch insects that fly past (strategy known as sallying).[9]

Diet and feeding

The golden-cheeked warbler is known to feed on various forms of insects and spiders, caterpillars are also noted as a primary source of food during the breeding season.[12][13] This species is completely insectivorous. The method for catching insects is by plucking them from all surfaces by being able to reach them through flight.[7]

Breeding

Once a female has chosen a mate, she alone builds the nest. The nest is made of strips of juniper bark, rootlets, grasses, cobwebs, cocoons, and can contain animal fur to line to the outer portions of the nest. Nearly all of warbler nests contain juniper bark, and it has been seen that females do not make a nest without the presence of the bark. Golden-cheeked warblers lay 3–4 creamy-white eggs, less than 34 inch (1.9 cm) long and 12 inch (1.3 cm) wide. Incubation begins one day before the last egg is laid. For approximately the 12 days, the female warbler incubates the eggs. The male may accompany the female when she feeds away from the nest, but does not otherwise aid its partner.[14]

Conservation

The occupied breeding range of the warbler is only about 1,768 square kilometres (437,000 acres), so spaces for habitation are limited.[15] Many spots of warbler habitation have been cleared for the construction of houses, roads, and stores or to grow crops or grass for livestock. Juniper trees, the primary nesting place for warblers, have also been cut down and used for different timber products, especially before the 1940s.[16] Other woodlands were flooded when large lakes were constructed.[16] Sitting at the top of the endangered list (of species in North America) since May 1990,[17] different projects are currently underway to restore the habitat of the golden-cheeked warbler. Efforts include The Safe Harbor agreement between Environmental Defense and the U.S. Fish and Wildlife Service, with the goal of rebuilding and creating new, safe habitats for the warbler (along with other endangered species). The Balcones Canyonlands Conservation Plan (BCCP) is another project responsible for building warbler preserves, with the goal of eventually adding a total of 41,000 acres to the warbler's habitat.[18] These initiatives along with many others encourage landowners to learn more about the warbler (along with other species that inhabit their property) so local land owners may provide proper maintenance and protection of the warbler's habitat.[16] A project that significantly aided habitat restoration for the warbler includes the U.S. Army's success at Fort Cavazos in protecting the largest patch of juniper-oak trees.[19]

Population

The most serious problems that are facing the golden-cheeked warbler today are the habitats that are being lost and destroyed due to their limited and specific habitat requirements.[4] Between the years of 1962 and 1974, the population estimated to an 8 to 12% drop. Based on intensive surveys and observations, it was counted that in 2015, there were 716 singing males within 39 acres in Texas.[7]

Threats

The main direct threat towards the golden-cheeked warbler is the rapid loss of habitats.[4] Their specific habitat needs place warblers at an extremely vulnerable position where urban development has taken a significant amount of the available habitat away. Over-browsing by white-tailed deer, goats, and other ungulates are also believed to be a source of habitat destruction, as they decrease the survival rate of seedling oaks and other deciduous trees, which are a key habitat for warblers. Furthermore, the brown-headed cowbird (which is a brood parasite that lays eggs in other nests, then abandons the nest) and its impact on the golden-cheeked warbler population is still being studied.[20] Blue jays will also depredate Golden-cheecked warbler nests. Of four noted warbler nests in the Wild Basin in Texes all four were depredated by bluejays. As a result, the survivability of the young golden-cheeked warbler is significantly reduced.

Ecology

The golden-cheeked warbler breeds in the juniper-oak woodlands. The bird starts to build its nest about 16–23 feet in the air around the end of March out of ashe juniper bark.[21] The male warbler will use song and physical abuse against other males to establish a territory in close proximity to the previous year's territory.[19] Warblers will stay with only one mate for the entirety of the breeding season. The female will produce 3-4 white eggs that are covered with brown and purple dots that will hatch 10–12 days later. The hatchlings grow rapidly and will leave the nest after 9–12 days. The family will stay together in their territory for up to a month, after which the hatchlings will become independent.[19]

In popular culture

Susan Wittig Albert uses the golden-cheeked warbler as a plot device in her 1992 novel, Thyme of Death.

In 2023, the golden-cheeked warbler will be featured on a United States Postal Service Forever stamp as part of the Endangered Species set, based on a photograph from Joel Sartore's Photo Ark. The stamp will be dedicated at a ceremony at the National Grasslands Visitor Center in Wall, South Dakota.[22]

See also

References

  1. ^ BirdLife International (2020). "Setophaga chrysoparia". IUCN Red List of Threatened Species. 2020: e.T22721692A181039629. doi:10.2305/IUCN.UK.2020-3.RLTS.T22721692A181039629.en. Retrieved 12 November 2021.
  2. ^ "NatureServe Explorer 2.0". explorer.natureserve.org. Retrieved 5 May 2022.
  3. ^ "Golden-cheeked Warbler". The Texas Breeding Bird Atlas. Retrieved 24 January 2022.
  4. ^ a b c "Golden-cheeked Warbler : Scientific Name: Dendroica chrysoparia" (PDF). Tpwd.state.tc.us. Retrieved 2022-01-24. Federal Status: Endangered, 5/4/90 • State Status: Endangered
  5. ^ "Golden-cheeked Warbler" (PDF). Texas Park and Wildlife Department. 1990.
  6. ^ "golden-cheeked warbler (Setophaga chrysoparia)". Environmental Conservation Online System. U.S. Fish & Wildlife Service. Retrieved 13 April 2023.
  7. ^ a b c "Birds". Birds.audubon.org.
  8. ^ Rappole, John H., King, David I., & Barrow Jr., Wylie C. (1999). Winter Ecology of the Endangered Golden-Cheeked Warbler. The Condor, 101-4, 762-770
  9. ^ a b "Golden-cheeked Warbler Life History, All About Birds, Cornell Lab of Ornithology". Allaboutbirds.org. Retrieved 24 January 2022.
  10. ^ a b Stout, Nichol. "Dendroica chrysoparia (golden-cheeked warbler)". Animal Diversity Web. Retrieved 24 January 2022.
  11. ^ "Golden-cheeked Warbler (Dendroica chrysoparia)". Tpwd.texas.gov. Retrieved 24 January 2022.
  12. ^ "Golden-cheeked warbler videos, photos and facts - Dendroica chrysoparia | ARKive". Archived from the original on 2015-02-15. Retrieved 2014-10-24.
  13. ^ "Golden-cheeked Warbler Identification, All About Birds, Cornell Lab of Ornithology". Allaboutbirds.org. Retrieved 24 January 2022.
  14. ^ "Golden-cheeked Warbler - Balcones Canyonlands". Balcones Canyonlands National Wildlife Refuge. U.S. Fish and Wildlife Service. 15 February 2019. Archived from the original on 13 January 2022.
  15. ^ BirdLife International (2023). "Species factsheet: Setophaga chrysoparia". Data Zone. BirdLife International. Retrieved 13 April 2023.
  16. ^ a b c "Golden-cheeked Warbler (Dendroica chrysoparia)". Tpwd.texas.gov. Retrieved 24 January 2022.
  17. ^ 50 FR 18844
  18. ^ "Dendroica chrysoparia : golden-cheeked warbler". University of Michigan Museum of Zoology.
  19. ^ a b c "Birds". Audubon.org. Retrieved 24 January 2022.
  20. ^ "Protecting Native Species - Balcones Canyonlands". Balcones Canyonlands National Wildlife Refuge. U.S. Fish and Wildlife Service. 8 February 2012. Archived from the original on 27 March 2021.
  21. ^ Bird, J.; Harding, M.; Isherwood, I.; Pople, R.; Sharpe, C J; Wege, D; Symes, A. (2014). "Species factsheet: Dendroica chrysoparia". Birdlife International.
  22. ^ "Postal Service Spotlights Endangered Species". United States Postal Service. April 19, 2023. Retrieved May 11, 2023.

Hutchinson, & Scalise, J. L. (2019). FIRST OBSERVATION OF BLUE JAY (CYANOCITTA CRISTATA) DEPREDATING A GOLDEN-CHEEKED WARBLER (SETOPHAGA CHRYSOPARIA) NEST. The Southwestern Naturalist, 64(1), 53–55. https://doi.org/10.1894/0038-4909-64-1-53

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia authors and editors
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia EN

Golden-cheeked warbler: Brief Summary ( İngilizce )

wikipedia EN tarafından sağlandı

The golden-cheeked warbler (Setophaga chrysoparia) is an endangered species of bird that breeds in Central Texas, from Palo Pinto County southwestward along the eastern and southern edge of the Edwards Plateau to Kinney County. The golden-cheeked warbler is the only bird species with a breeding range endemic to Texas.

Print by John Gerrard Keulemans, 1890
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia authors and editors
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia EN

Orvanga parulio ( Esperanto )

wikipedia EO tarafından sağlandı

La Orvanga parulio Dendroica chrysoparia estas paserina birdo de la familio de Paruliedoj de Ameriko kaj granda genro de Dendroica.

Aspekto

Ĝi estas birdo kiu montras tre rimarkindan belan flavegan vizaĝon ĉirkaŭatan de nigraj krono, nuko, kolo, gorĝareo kaj supra brusto kaj trapasata de traokula strio kiu atingas ĝis la nuko. Tiu flavega koloro kun iom da oranĝeca nuanco nomigas la specion en Esperanto, en la angla parolata en Teksaso kiel "Golden" (ora) kaj en la latina scienca nomo kie la radiko "ĥrisos" el la antikva greka signifas same "ora". La dorso estas griznigreca strieca kaj en flugiloj videblas klare du blankaj flugilstrioj. La subaj partoj estas helgrizecaj kun nigreca punktostrieco en flankoj.

Ĝi estas endanĝerita specio de birdo kiu reproduktiĝas en centra Teksaso, el Kantono Palo Pinto sudokcidenten laŭlonge de la orienta kaj suda bordo de la Eduarda Altebenaĵo al Kantono Kinney. La Orvanga parulio estas la ununura birdospecio kun reprodukta teritorio limigita al Teksaso.

Orvangaj parulioj nestumas en arboj de Junipero Juniperus ashei kaj kverkoj en ravinoj kaj kanjonoj. Ili uzas arboŝelon kaj araneretojn por konstrui siajn nestojn. La ino demetas 3 al 4 ovojn. Tiuj parulioj manĝas insektojn kaj araneojn. Ili vintrumas en suda Meksiko (Chiapas), Gvatemalo, Honduro kaj Nikaragvo.

La Orvanga parulio estas endanĝerita ĉar multaj arbaroj de junipero kaj kverko estis klarigitaj por konstrui domojn, ŝoseojn kaj magazenojn por rikoltoj aŭ herbo por brutobredado. Aliaj arbaroj estis inunditaj kiam oni konstruis grandaj digolagojn.[1]

Referencoj

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia EO

Orvanga parulio: Brief Summary ( Esperanto )

wikipedia EO tarafından sağlandı

La Orvanga parulio Dendroica chrysoparia estas paserina birdo de la familio de Paruliedoj de Ameriko kaj granda genro de Dendroica.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia EO

Setophaga chrysoparia ( İspanyolca; Kastilyaca )

wikipedia ES tarafından sağlandı

La reinita caridorada (Setophaga chrysoparia),[2]​ también denominada chipe negriamarillo dorsinegro,[3]chipe caridorado, chipe de mejillas amarillas, chipe dorsinegro, reinita cachetidorada y reinita pechinegra,[4]​ es una especie de ave paseriforme de la familia de los Parulidae. Se reproduce en Texas (Estados Unidos) y pasa el invierno en México y América Central. Se considera una especie en peligro de extinción.

Los adultos miden 11 o 12 cm de largo. Exhiben un ligero dimorfismo sexual. Los machos adultos son de cara amarilla con una raya transocular negra. Las partes dorsales (desde la frente hasta la cola), la garganta y el pecho son negros, con dos rayas blancas en cada ala y algunas plumas blancas en la cola. El vientre y los flancos son blancos, con algunas manchas negras.

Las hembras son similares al macho, pero con las partes dorsales oliváceas con rayas negruzcas y garganta y pecho amarillentos.

Los individuos juveniles resultan similares a las hembras adultas.

Anida en Texas, principalmente en el altiplano Edwards, en el centro del estado. Prefiere áreas boscosas de enebros y encinas, y se alimenta sobre todo de insectos, larvas y arácnidos. Construye un nido elaborado de corteza y telarañas.

Migra en otoño a lo largo de la Sierra Madre Occidental para finalmente pasar el invierno en el estado mexicano de Chiapas, Guatemala, Honduras y norte de Nicaragua, en altitudes medianas a elevadas, con áreas boscosas húmedas.

Se considera en peligro de extinción porque los bosques donde anida se han reducido para el aprovechamiento de madera, el clareo para áreas de pastoreo, o la inundación por la construcción de presas.

Referencias

  1. BirdLife International (2009). «Dendroica chrysoparia». Lista Roja de especies amenazadas de la UICN 2011.1 (en inglés). ISSN 2307-8235. Consultado el 6 de octubre de 2011.
  2. Nombres en castellano de las aves del mundo recomendados por la SEO parte 17ª p. 455.
  3. Sada, Phillips y Ramos, 1984
  4. Chipe de Mejillas Amarillas (Setophaga chrysoparia) (Sclater,PL & Salvin, 1860) en avibase.

Bibliografía

 title=
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autores y editores de Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia ES

Setophaga chrysoparia: Brief Summary ( İspanyolca; Kastilyaca )

wikipedia ES tarafından sağlandı

La reinita caridorada (Setophaga chrysoparia),​ también denominada chipe negriamarillo dorsinegro,​ chipe caridorado, chipe de mejillas amarillas, chipe dorsinegro, reinita cachetidorada y reinita pechinegra,​ es una especie de ave paseriforme de la familia de los Parulidae. Se reproduce en Texas (Estados Unidos) y pasa el invierno en México y América Central. Se considera una especie en peligro de extinción.

Los adultos miden 11 o 12 cm de largo. Exhiben un ligero dimorfismo sexual. Los machos adultos son de cara amarilla con una raya transocular negra. Las partes dorsales (desde la frente hasta la cola), la garganta y el pecho son negros, con dos rayas blancas en cada ala y algunas plumas blancas en la cola. El vientre y los flancos son blancos, con algunas manchas negras.

Las hembras son similares al macho, pero con las partes dorsales oliváceas con rayas negruzcas y garganta y pecho amarillentos.

Los individuos juveniles resultan similares a las hembras adultas.

Anida en Texas, principalmente en el altiplano Edwards, en el centro del estado. Prefiere áreas boscosas de enebros y encinas, y se alimenta sobre todo de insectos, larvas y arácnidos. Construye un nido elaborado de corteza y telarañas.

Migra en otoño a lo largo de la Sierra Madre Occidental para finalmente pasar el invierno en el estado mexicano de Chiapas, Guatemala, Honduras y norte de Nicaragua, en altitudes medianas a elevadas, con áreas boscosas húmedas.

Se considera en peligro de extinción porque los bosques donde anida se han reducido para el aprovechamiento de madera, el clareo para áreas de pastoreo, o la inundación por la construcción de presas.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autores y editores de Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia ES

Kadakasäälik ( Estonyaca )

wikipedia ET tarafından sağlandı

Kadakasäälik (Setophaga chrysoparia) on sääliklaste sugukonda kuuluv lind. Ta pesitseb USAs Texase keskosas kadakate ja tammedega kuristikes ja kanjonites. Talvitab Lõuna-Mehhikost (Chiapas) Nicaraguani. Kadakasäälik kasutab pesa ehitamiseks puukoort ja ämblike niiti. Kurnas on kolm kuni neli muna. Toiduks on putukad ja ämblikud.

Viited

Välislingid

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Vikipeedia autorid ja toimetajad
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia ET

Kadakasäälik: Brief Summary ( Estonyaca )

wikipedia ET tarafından sağlandı

Kadakasäälik (Setophaga chrysoparia) on sääliklaste sugukonda kuuluv lind. Ta pesitseb USAs Texase keskosas kadakate ja tammedega kuristikes ja kanjonites. Talvitab Lõuna-Mehhikost (Chiapas) Nicaraguani. Kadakasäälik kasutab pesa ehitamiseks puukoort ja ämblike niiti. Kurnas on kolm kuni neli muna. Toiduks on putukad ja ämblikud.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Vikipeedia autorid ja toimetajad
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia ET

Setophaga chrysoparia ( Baskça )

wikipedia EU tarafından sağlandı

Setophaga chrysoparia Setophaga generoko animalia da. Hegaztien barruko Parulidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

  1. (Ingelesez) IOC Master List

Ikus, gainera

(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipediako egileak eta editoreak
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia EU

Setophaga chrysoparia: Brief Summary ( Baskça )

wikipedia EU tarafından sağlandı

Setophaga chrysoparia Setophaga generoko animalia da. Hegaztien barruko Parulidae familian sailkatua dago.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipediako egileak eta editoreak
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia EU

Teksasinkerttuli ( Fince )

wikipedia FI tarafından sağlandı

Teksasinkerttuli (Setophaga chrysoparia)[2] on kerttulien heimoon kuuluva uhanalainen varpuslintu.

Levinneisyys

Teksasinkerttulia tavataan pesivänä pienellä alueella Yhdysvaltain Texasissa ja talvehtivana Etelä-Meksikossa, Guatemalassa, El Salvadorissa, Nicaraguassa ja Hondurasissa. Lisäksi havaintoja on Costa Ricasta ja Panamasta. Laji on luokiteltu erittäin uhanalaiseksi, koska sen pesimäalue on hyvin pieni ja koska sen populaatio on nopeasti pienenemässä.[1]

Elinympäristö

Teksasinkerttuli elää tammi-kataja-sekametsissä, ja se on riippuvainen Juniperus ashei-lajista, jonka kuorta se tarvitsee pesän rakentamiseen.[1]

Elintavat

Teksasinkerttuli aloittaa pesän rakentamisen maaliskuun lopulla ja voi munia ennen toukokuun puoliväliä. Talvisin teksasinkerttuli elää useiden lajien muodostamissa sekaparvissa.[1]

Lähteet

  1. a b c d e BirdLife International: Setophaga chrysoparia IUCN Red List of Threatened Species. Version 2013.2. 2013. International Union for Conservation of Nature, IUCN, Iucnredlist.org. Viitattu 17.12.2013. (englanniksi)
  2. Maailman lintujen suomenkieliset nimet BirdLife Suomi. Viitattu 13.2.2018.
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedian tekijät ja toimittajat
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia FI

Teksasinkerttuli: Brief Summary ( Fince )

wikipedia FI tarafından sağlandı

Teksasinkerttuli (Setophaga chrysoparia) on kerttulien heimoon kuuluva uhanalainen varpuslintu.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedian tekijät ja toimittajat
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia FI

Paruline à dos noir ( Fransızca )

wikipedia FR tarafından sağlandı

Setophaga chrysoparia

La Paruline à dos noir (Setophaga chrysoparia) est une espèce de passereaux de la famille des Parulidae.

À distribution très limitée, la paruline à dos noir niche dans une zone géographique extrêmement réduite dans le centre du Texas. C'est une espèce menacée par la destruction de ses habitats au Texas, où elle semble victime d'un piège écologique lié à son attraction pour les lisières qui sont de plus en plus artificielles et favorables à une surprédation des nids.

État, pression et menaces

Cette paruline fait partie des espèces forestières et des clairières fréquemment ainsi piégées sur des lisières forestières artificielles très attractives pour elles. Le linéaire de ces lisières a été démultiplié par la fragmentation des forêts induite par la multiplication des pistes et routes, par des inclusions agricoles ou de lotissements, ainsi que par une gestion sylvicole à la parcelle faisant l'objet de coupes rases.

Ces lisières, bien que souvent anormalement rectilignes semblent confondues par ces oiseaux avec des habitats de bords de clairières qui leur seraient très favorables (Cf. effet écotone). Alors que les véritables clairières ont souvent disparu, faute de troupeaux intraforestiers de grands herbivores sauvages, sur ces lisières non-naturelles, la nourriture est souvent moins abondante. Et dans le même temps, les oiseaux sont surexposés au dérangement (chiens, chats, véhicules, humains...) et leurs œufs et poussins sont largement surexposés à leurs prédateurs naturels[1], quand ce ne sont pas les engins d'entretien qui détruisent directement les nids. Sur certaines lisières, les animaux chassables sont également plus vulnérables aux chasseurs et braconniers ou aux collisions avec les véhicules (roadkill).

Ceci a été clairement démontré pour la paruline à dos noir en Amérique du Nord[2]. Son succès de reproduction diminue d'autant plus que la forêt est fragmentée[2].

Le déclin peut également être causé par les incendies de forêt, l'exploitation forestière et l'extraction de bois de chauffage, et la conversion agricole pour le bétail réduisant les habitats de pins et de chênes dans son aire d'hivernage (Ladd et Gass 1999, Rappole et al . 2003a, J. Lyons in litt. 1999 , Alliance pour la conservation des forêts mésoaméricaines de pins et de chênes in litt. 2018)

Répartition

 src=
  • zone de nidification
  • zone d'hivernage

Voir aussi

Références taxonomiques

Notes et références

  1. (en) A.J. Weldon, « The effects of patch shape on Indigo Buntings: Evidence for an ecological trap », Ecology, vol. 86,‎ 2005, p. 1422–1431 (DOI )
  2. a et b Rebecca G. Peak ; Forest edges negatively affect Golden-cheeked Warbler nest survival (Los Bordes De Bosque Afectan Negativamente La Supervivencia De Los Nidos En Dendroica Chrysoparia) ; Journal The Condor 109(3):628-637. 2007 ; doi: 10.1650/8274.1 (résumé et bibliographie)
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia FR

Paruline à dos noir: Brief Summary ( Fransızca )

wikipedia FR tarafından sağlandı

Setophaga chrysoparia

La Paruline à dos noir (Setophaga chrysoparia) est une espèce de passereaux de la famille des Parulidae.

À distribution très limitée, la paruline à dos noir niche dans une zone géographique extrêmement réduite dans le centre du Texas. C'est une espèce menacée par la destruction de ses habitats au Texas, où elle semble victime d'un piège écologique lié à son attraction pour les lisières qui sont de plus en plus artificielles et favorables à une surprédation des nids.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia FR

Setophaga chrysoparia ( İtalyanca )

wikipedia IT tarafından sağlandı

La parula guancedorate (setophaga chrysoparia Sclater & Salvin, 1861) è un uccello passeriforme appartenente alla famiglia dei Parulidae.

Note

 title=
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autori e redattori di Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia IT

Setophaga chrysoparia: Brief Summary ( İtalyanca )

wikipedia IT tarafından sağlandı

La parula guancedorate (setophaga chrysoparia Sclater & Salvin, 1861) è un uccello passeriforme appartenente alla famiglia dei Parulidae.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autori e redattori di Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia IT

Geelwangzanger ( Felemenkçe; Flemish )

wikipedia NL tarafından sağlandı

Vogels

De geelwangzanger (Setophaga chrysoparia, synoniem: Dendroica chrysoparia) is een zangvogel uit de familie der Parulidae (Amerikaanse zangers).

Verspreiding en leefgebied

Deze soort is endemisch in het zuidelijke deel van Centraal-Texas.

Externe link

Bronnen, noten en/of referenties
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia-auteurs en -editors
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia NL

Geelwangzanger: Brief Summary ( Felemenkçe; Flemish )

wikipedia NL tarafından sağlandı

De geelwangzanger (Setophaga chrysoparia, synoniem: Dendroica chrysoparia) is een zangvogel uit de familie der Parulidae (Amerikaanse zangers).

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia-auteurs en -editors
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia NL

Gulkindad skogssångare ( İsveççe )

wikipedia SV tarafından sağlandı

Gulkindad skogssångare[2] (Setophaga chrysoparia) är en fågel i familjen skogssångare inom ordningen tättingar.[3] Den häckar enbart på Edwardsplatån i Texas, USA, och övervintrar till Nicaragua.[3] IUCN kategoriserar arten som starkt hotad.[1]

Referenser

  1. ^ [a b] Mall:IUCN2016.2
  2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2015) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter Arkiverad 18 oktober 2014 hämtat från the Wayback Machine., läst 2015-07-01
  3. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood. (2014) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 6.9. (xls), från: <www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download/>, läst 2015-07-10

Externa länkar

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia författare och redaktörer
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia SV

Gulkindad skogssångare: Brief Summary ( İsveççe )

wikipedia SV tarafından sağlandı

Gulkindad skogssångare (Setophaga chrysoparia) är en fågel i familjen skogssångare inom ordningen tättingar. Den häckar enbart på Edwardsplatån i Texas, USA, och övervintrar till Nicaragua. IUCN kategoriserar arten som starkt hotad.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia författare och redaktörer
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia SV

Setophaga chrysoparia ( Vietnamca )

wikipedia VI tarafından sağlandı

Setophaga chrysoparia là một loài chim trong họ Parulidae.[1]

Chú thích

  1. ^ Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, B.L. Sullivan, C. L. Wood, and D. Roberson (2012). “The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 6.7.”. Truy cập ngày 19 tháng 12 năm 2012.

Tham khảo


Hình tượng sơ khai Bài viết Bộ Sẻ này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia tác giả và biên tập viên
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia VI

Setophaga chrysoparia: Brief Summary ( Vietnamca )

wikipedia VI tarafından sağlandı

Setophaga chrysoparia là một loài chim trong họ Parulidae.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia tác giả và biên tập viên
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia VI

Золотощёкий лесной певун ( Rusça )

wikipedia русскую Википедию tarafından sağlandı
Царство: Животные
Подцарство: Эуметазои
Без ранга: Вторичноротые
Подтип: Позвоночные
Инфратип: Челюстноротые
Надкласс: Четвероногие
Класс: Птицы
Подкласс: Настоящие птицы
Инфракласс: Новонёбные
Семейство: Древесницевые
Вид: Золотощёкий лесной певун
Международное научное название

Dendroica chrysoparia (Sclater & Salvin, 1860)

Ареал

изображение

Охранный статус Wikispecies-logo.svg
Систематика
на Викивидах
Commons-logo.svg
Изображения
на Викискладе
ITIS 950060NCBI 563179

Золотощёкий лесной певун[1] (лат. Dendroica chrysoparia) — насекомоядная птица семейства древесницевых.

Описание

Самцы этого вида хорошо отличаются от других видов лесных певунов. У птицы по бокам головы яркое жёлтое оперение, на обоих сторонах чёрные полосы, проходящие от клюва через тёмно-коричневые глаза назад к затылку. Область шеи и оперение верха груди чёрное. В нижней части груди и на животе оперение белое с чёрными полосами. Клюв и лапки чёрного цвета. Оперение спины чёрно-серое с белыми пятнами на крыльях. У самки оттенок жёлтого цвета на голове светлее и более матовый.

Литература

Примечания

  1. Бёме Р. Л., Флинт В. Е. Пятиязычный словарь названий животных. Птицы. Латинский, русский, английский, немецкий, французский / Под общ. ред. акад. В. Е. Соколова. — М.: Рус. яз., «РУССО», 1994. — С. 420. — 2030 экз.ISBN 5-200-00643-0.
 title=
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Авторы и редакторы Википедии

Золотощёкий лесной певун: Brief Summary ( Rusça )

wikipedia русскую Википедию tarafından sağlandı

Золотощёкий лесной певун (лат. Dendroica chrysoparia) — насекомоядная птица семейства древесницевых.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Авторы и редакторы Википедии

キホオアメリカムシクイ ( Japonca )

wikipedia 日本語 tarafından sağlandı
キホオアメリカムシクイ キホオアメリカムシクイ
キホオアメリカムシクイ(オス)
Dendroica chrysoparia
保全状況評価 ENDANGERED
(IUCN Red List Ver.3.1 (2001))
Status iucn3.1 EN.svg 分類 : 動物界 Animalia : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata : 鳥綱 Aves : スズメ目 Passeriformes 亜目 : スズメ亜目 Oscines : アメリカムシクイ科 Parulidae : Dendroica : キホオアメリカムシクイ
D. chrysoparia 学名 Dendroica chrysoparia
Sclater & Salvin, 1861 和名 キホオアメリカムシクイ 英名 Golden-cheeked warbler

キホオアメリカムシクイDendroica chrysoparia)は、スズメ目アメリカムシクイ科に分類される鳥類

分布[編集]

アメリカ合衆国テキサス州)、グアテマラニカラグアホンジュラスメキシコ

夏季にテキサス州で繁殖し、冬季になるとグアテマラ、ニカラグア、ホンジュラス、メキシコへ南下し越冬する。

形態[編集]

全長14cm。喉は黒い羽毛で覆われる。

幼鳥は上面が淡褐色の羽毛で覆われる。

オスの成鳥は上面や胸部が黒い羽毛で覆われる。腹部や尾羽基部の下面(下尾筒)は白い羽毛で覆われ、体側面に黒い縦縞が入る。眼上部の眉状の斑紋(眉斑)や耳羽は黄色で、嘴の基部から眼を通り後頭部へ続く黒い筋模様(過眼線)が入る。翼は黒い羽毛で覆われ、中雨覆や大雨覆の羽縁は白い。メスの成鳥は上面が緑褐色の羽毛で覆われ黒い縦縞が入る。過眼線は暗灰色で、喉には白い斑点が入る。翼は黒褐色の羽毛で覆われ、羽縁は緑褐色。

生態[編集]

繁殖地ではヨウシュネズが交じる低木林、越冬地では松林や混交林に生息する。越冬地では他種と混群を形成する。

食性は動物食で、主に昆虫類を食べる。森林内の樹冠や中層で樹上を移動したり飛翔しながら獲物を捕食する。

繁殖形態は卵生。低木の樹上に樹皮やクモの糸、草、毛などを組み合わせたお椀状の巣を作り、1回に3-5個(主に4個)の卵を産む。コウウチョウ托卵の対象とされることもある。

人間との関係[編集]

開発による生息地の破壊、コウウチョウによる托卵の増加などにより生息数は減少している。1974年における生息数は約15,000羽と推定されているが、1992年における生息数は2,200-4,600羽と推定されている。

関連項目[編集]

 src= ウィキメディア・コモンズには、キホオアメリカムシクイに関連するメディアがあります。  src= ウィキスピーシーズにキホオアメリカムシクイに関する情報があります。

参考文献[編集]

  • 小原秀雄・浦本昌紀・太田英利・松井正文編著 『レッド・データ・アニマルズ3 中央・南アメリカ』、講談社2001年、96、249頁。

外部リンク[編集]

執筆の途中です この項目は、鳥類に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めていますポータル鳥類 - PJ鳥類)。
 title=
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
ウィキペディアの著者と編集者

キホオアメリカムシクイ: Brief Summary ( Japonca )

wikipedia 日本語 tarafından sağlandı

キホオアメリカムシクイ(Dendroica chrysoparia)は、スズメ目アメリカムシクイ科に分類される鳥類

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
ウィキペディアの著者と編集者