Cuando se asustan, se posan y cantan desde la punta de arbustos altos o de árboles pequeños, aunque también se esconden entre los matorrales.
Distribucion General: Se encuentran desde el norte de México hasta el oeste de Panamá.
Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.
'''Geothlypis poliocephala, tamién conocíu como mascarita coronigrís[1] o bijirita de coroniella gris, ye un ave americana de la familia Parulidae que la so área de distribución estiéndese dende los Estaos Xuníos hasta Panamá.
Alcuéntrase en Belice, Costa Rica, El Salvador, Guatemala, Hondures, Méxicu, Nicaragua, Panamá y los Estaos Xuníos. El so hábitat natural son subtropical o tropical húmedu, zones de parrotales y bien antiguos montes degradaos.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO. '''Geothlypis poliocephala, tamién conocíu como mascarita coronigrís o bijirita de coroniella gris, ye un ave americana de la familia Parulidae que la so área de distribución estiéndese dende los Estaos Xuníos hasta Panamá.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Aderyn gyddf-felyn corunllwyd (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: adar gyddf-felyn corunllwyd) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Geothlypis poliocephala; yr enw Saesneg arno yw Grey-crowned yellowthroat. Mae'n perthyn i deulu'r Telorion y Byd Newydd (Lladin: Paruliadae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn G. poliocephala, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r aderyn gyddf-felyn corunllwyd yn perthyn i deulu'r Telorion y Byd Newydd (Lladin: Paruliadae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Telor Semper Leucopeza semperi Telor Swainson Limnothlypis swainsonii
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Aderyn gyddf-felyn corunllwyd (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: adar gyddf-felyn corunllwyd) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Geothlypis poliocephala; yr enw Saesneg arno yw Grey-crowned yellowthroat. Mae'n perthyn i deulu'r Telorion y Byd Newydd (Lladin: Paruliadae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn G. poliocephala, sef enw'r rhywogaeth.
Das Wiesen-Gelbkehlchen (Geothlypis poliocephala, Syn.: Chamaethlypis poliocephala) ist ein kleiner Singvogel aus der Gattung der Gelbkehlchen (Geothlypis) in der Familie der Waldsänger (Parulidae). Manche Autoren stellen diese Art auch in eine eigene Gattung Chamaethlypis. Gründe sind die im Vergleich zu anderen Gelbkehlchenarten fehlende ausgeprägte, schwarze Gesichtsmaske, der kräftigere Schnabel, die längeren, gestaffelten Schwanzfedern und der einigermaßen abweichende Gesang. Die IUCN listet sie als „nicht gefährdet“ (least Concern).
Das Wiesen-Gelbkehlchen erreicht eine Körperlänge von 14 Zentimetern und wiegt 13,2 bis 16,2 Gramm. Die Flügellänge beträgt beim Männchen 5,1 bis 6,2 Zentimeter, beim Weibchen 5,1 bis 5,8 Zentimeter. Das adulte Männchen der Nominatform hat schwarze Zügel, einen schwarzen Augenbereich sowie einen schmalen schwarzen Streifen auf der Stirnkrone. Um das Auge befindet sich ein weißer Augenring. Das Kronengefieder und die Ohrendecken sind mittelgrau, das Nacken- und Nackenseitengefieder olivgrau und das Oberseitengefieder oliv. Die Flügel sind dunkelbraun mit olivfarbenen Federrändern. Das Kehl- und Brustgefieder ist hellgelb, die Brustseiten und Flanken olivgelb und die Bauchpartie weißlich-gelb.
Das adulte Weibchen der Nominatform ähnelt dem Männchen. Das Kronen- und Nackengefieder sowie die Ohrendecken sind olivgrau, die Augenpartie und Zügel sind dunkelgrau und der Augenring weißlich-gelb bis weiß.
Das Verbreitungsgebiet befindet sich in Mittelamerika. Das Wiesen-Gelbkehlchen bewohnt feuchte Felder, Heckenlandschaften, buschige Savannen und ähnliche Vegetationen. Im Süden von Zentralmexiko kommt es auch in Zuckerrohrfelder vor. Überwiegend ernährt es sich von Insekten und weiteren Wirbellosen, die es vorwiegend in den unteren Bereichen der Vegetation aufstöbert. Gelegentlich lauert es auch wie der Fliegenschnäpper auf vorbeifliegende Insekten. Sein tiefes, napfförmiges Nest legt es gut versteckt in der dichten Vegetation oder in einer Grasmulde an. Das Nest wird aus Gras erbaut und mit feinen Pflanzenfasern und Tierhaaren ausgepolstert. Das Gelege besteht aus zwei bis vier Eiern (die südlichen Unterarten legen gewöhnlich zwei). Über die Bebrütungs- und Nestlingszeit gibt es keine Untersuchungen.
Es gibt sieben anerkannte Unterarten:
Das Wiesen-Gelbkehlchen (Geothlypis poliocephala, Syn.: Chamaethlypis poliocephala) ist ein kleiner Singvogel aus der Gattung der Gelbkehlchen (Geothlypis) in der Familie der Waldsänger (Parulidae). Manche Autoren stellen diese Art auch in eine eigene Gattung Chamaethlypis. Gründe sind die im Vergleich zu anderen Gelbkehlchenarten fehlende ausgeprägte, schwarze Gesichtsmaske, der kräftigere Schnabel, die längeren, gestaffelten Schwanzfedern und der einigermaßen abweichende Gesang. Die IUCN listet sie als „nicht gefährdet“ (least Concern).
The grey-crowned yellowthroat (Geothlypis poliocephala) is a species of bird in the family Parulidae. It is found in Belize, Costa Rica, El Salvador, Guatemala, Honduras, Mexico, Nicaragua, Panama, and the United States. Its natural habitats are subtropical or tropical moist shrubland and heavily degraded former forest.
The grey-crowned yellowthroat (Geothlypis poliocephala) is a species of bird in the family Parulidae. It is found in Belize, Costa Rica, El Salvador, Guatemala, Honduras, Mexico, Nicaragua, Panama, and the United States. Its natural habitats are subtropical or tropical moist shrubland and heavily degraded former forest.
La Grizkrona parulio (Geothlypis poliocephala) estas specio de la familio de Paruliedoj kaj genro de Flavgorĝuloj aŭ Geothlypis kiu enhavas tre similajn speciojn.
Ĝi troviĝas en Belizo, Kostariko, Salvadoro, Gvatemalo, Honduro, Meksiko, Nikaragvo, Panamo kaj Usono. Ties natura habitato estas subtropikaj aŭ tropikaj humidaj arbustaroj kaj tre degraditaj iamaj arbaroj.
Ĝi havas kiel ĉe aliaj membroj de la genro olivverdecajn suprajn partojn kaj flavajn subajn partojn, sed la krono estas griza anstataŭ olivverdeca, kaj tio nomigas la specion. Krome la nigra masko estas multe malpli maletenda ol ĉe aliaj samgenranoj kaj okupas nur el la frunto al la okulareo kvazaŭ brido. Krome la beko ne estas nigra, kiel ĉe plej parto de la samgenranoj, sed griza en la supra makzelo kaj rozkolora ĉe la suba makzelo.
La Grizkrona parulio (Geothlypis poliocephala) estas specio de la familio de Paruliedoj kaj genro de Flavgorĝuloj aŭ Geothlypis kiu enhavas tre similajn speciojn.
Ĝi troviĝas en Belizo, Kostariko, Salvadoro, Gvatemalo, Honduro, Meksiko, Nikaragvo, Panamo kaj Usono. Ties natura habitato estas subtropikaj aŭ tropikaj humidaj arbustaroj kaj tre degraditaj iamaj arbaroj.
El chipe de pico grueso (Geothlypis poliocephala), también conocido como mascarita coronigrís[1] o bijirita de coronilla gris, es un ave americana de la familia Parulidae cuya área de distribución se extiende desde los Estados Unidos hasta Panamá.
Se encuentra en Belice, Costa Rica, El Salvador, Guatemala, Honduras, México, Nicaragua, Panamá y los Estados Unidos. Su hábitat natural son subtropical o tropical húmedo, zonas de arbustos y muy antiguos bosques degradados.
El chipe de pico grueso (Geothlypis poliocephala), también conocido como mascarita coronigrís o bijirita de coronilla gris, es un ave americana de la familia Parulidae cuya área de distribución se extiende desde los Estados Unidos hasta Panamá.
Geothlypis poliocephala Geothlypis generoko animalia da. Hegaztien barruko Parulidae familian sailkatua dago.
Geothlypis poliocephala Geothlypis generoko animalia da. Hegaztien barruko Parulidae familian sailkatua dago.
Niittynaamiokerttuli (Geothlypis poliocephala)[2] on kerttulien heimoon kuuluva varpuslintu.
Niittynaamiokerttulia tavataan laajalla alueella Keski-Amerikassa. Sen kannaksi arvioidaan 500 000–4 999 999 yksilöä, ja sen kannankehitys on vakaa. Laji on luokiteltu elinvoimaiseksi.[1]
Niittynaamiokerttuli (Geothlypis poliocephala) on kerttulien heimoon kuuluva varpuslintu.
Geothlypis poliocephala
La Paruline à calotte grise (Geothlypis poliocephala) est une espèce de passereaux appartenant à la famille des Parulidae.
La Paruline à calotte grise se trouve en Amérique centrale, du Mexique au Panama.
Six sous-espèces sont reconnues :
Cette paruline fréquente les champs et les savanes parsemés d'arbustes.
Geothlypis poliocephala
La Paruline à calotte grise (Geothlypis poliocephala) est une espèce de passereaux appartenant à la famille des Parulidae.
La golagialla capogrigio (Geothlypis poliocephala S. F. Baird, 1865) è un uccello della famiglia dei Parulidi originario dell'America Centrale[2].
Talvolta la golagialla capogrigio viene classificata in un genere a sé, Chamaethlypis, in quanto si differenzia dai suoi congeneri sotto molte caratteristiche, incluse le vocalizzazioni, la morfologia e alcuni aspetti del piumaggio. La variazione geografica non è molto marcata ed è prevalentemente clinale: spostandosi da nord a sud gli uccelli diventano più oliva sul dorso, di un giallo più scuro sul ventre, di un grigio più scuro sulla testa e con anelli oculari spezzati meno marcati. Se ne riconoscono sette sottospecie[2]:
La golagialla capogrigio misura 14 cm di lunghezza e pesa tra i 13,2 e i 16,2 g. L'ala misura da 5,1 a 6,2 cm nei maschi e da 5,1 a 5,8 cm nelle femmine. Presenta regioni superiori di colore variabile dal bruno-oliva al grigio-oliva con una testa dalla colorazione più grigia, una caratteristica macchia nera posta tra il becco e gli occhi e un anello oculare bianco spezzato. Il ramo superiore del becco è nero, mentre quello inferiore è rosa. Le regioni superiori sono gialle con degli sprazzi grigi sui fianchi. Le femmine hanno un aspetto simile ai maschi: le piume del capo e della regione oculare, tuttavia, sono di colore grigio-oliva, la regione oculare è grigio scuro e l'anello oculare varia dal giallo-biancastro al bianco.
L'areale di questa specie occupa gran parte dell'America Centrale. Abita campi umidi, siepi, savane cespugliose e zone di vegetazione simile. Nel Messico centro-meridionale è presente anche nelle piantagioni di canna da zucchero.
Si nutre per lo più di insetti e di altri invertebrati che cattura nelle zone basse della vegetazione o direttamente sul terreno. Talvolta cattura anche gli insetti in volo. La nidificazione avviene tra aprile e luglio. Il nido, costituito da una profonda struttura a forma di coppa, è ben nascosto nella fitta vegetazione o in una conca erbosa. Viene costruito con erba e imbottito con fibre vegetali morbide e peli. La covata è costituita da due a quattro uova (nelle sottospecie meridionali generalmente da due).
È una specie dalle abitudini sedentarie, ma molto di rado alcuni individui appartenenti alla sottospecie G. p. ralphi fanno la loro comparsa come visitatori occasionali nell'estremità meridionale degli Stati Uniti (Texas sud-orientale).
La golagialla capogrigio (Geothlypis poliocephala S. F. Baird, 1865) è un uccello della famiglia dei Parulidi originario dell'America Centrale.
De weidemaskerzanger (Geothlypis poliocephala) is een zangvogel uit de familie Parulidae (Amerikaanse zangers).
Deze soort telt 7 ondersoorten:
De weidemaskerzanger (Geothlypis poliocephala) is een zangvogel uit de familie Parulidae (Amerikaanse zangers).
Multimedia w Wikimedia Commons Cytrynka siwogłowa (Geothlypis poliocephala) – gatunek małego ptaka z rodziny lasówki. Występuje w Ameryce Centralnej w 6 podgatunkach. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Po raz pierwszy gatunek opisał w 1865 Spencer Fullerton Baird w wydanym w Review of American birds in the museum of the Smithsonian Instituion. Holotyp pochodził z zachodniego wybrzeża Meksyku. Autor nadał nowemu gatunkowi nazwę Geothlypis poliocephala[3]. Nazwa ta jest obecnie (2016) podtrzymywana przez Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny. IOC wyróżnia 6 podgatunków[4]. Opisano również podgatunek G. p. pontilis, został jednak zsynonimizowany z nominatywnym[4][5]. Niekiedy cytrynka siwogłowa wyodrębniana jest do monotypowego rodzaju Chamaethlypis[5].
IOC wyróżnia następujące podgatunki[4]:
Przedstawiciele podgatunku G. p. ralhpi sporadycznie zalatują do południowo-wschodniego Teksasu[5]. W czerwcu 2005 odnotowano pierwszy od 1894 lęg cytrynki siwogłowej w stanach Zjednoczonych; niegdyś pospolicie gniazdowały w Teksasie. Przyczyny ich wycofania się nie są jasne, bowiem odpowiednie dla tych cytrynek środowiska są nadal dostępne w dolinie Rio Grande[6].
Długość ciała wynosi około 14 cm, masa ciała 13,2–16,4 g[5]. U dorosłego samca podgatunku nominatywnego wierzch ciała ma barwę oliwkowozieloną. Przez kantarek aż za oko i lekko w dół biegnie czarny pas. Boki głowy (w tym większość pokryw usznych), ciemię i tył głowy popielate. Spód ciała matowożółty. Boki ciała są w jaśniejszym odcieniu, występuje brązowy nalot. Zewnętrzna lotka I rzędu ma typowe dla rodzaju białe obrzeżenie, pozostałe – oliwkowe. Górna szczęka jasnobrązowa, żuchwa biaława[3]. Samice przypominają samce, mają jedynie bardziej matowe upierzenie głowy[7].
Cytrynki siwogłowe zamieszkują pola, żywopłoty, zakrzewione sawanny, półpustynne zakrzewienia i inne otwarte tereny, jak skupiska trzciny cukrowej w południowo-centralnym Meksyku. W porównaniu do innych cytrynek, siwogłowe wybierają suchsze środowiska. Żywią się owadami i innymi bezkręgowcami. Pożywienia szukają przeważnie w trawach, nisko w krzewach lub na ziemi. Często poruszają ogonem z boku na bok lub z góry na dół. Poza sezonem lęgowym przebywają samotnie lub parami[7].
Zniesienia przypadają na okres od kwietnia do czerwca. Gniazdo stanowi głęboki kubeczek z traw, wyściełany delikatniejszymi trawami i włosiem. Umieszczone jest nisko w roślinności, nierzadko w kępie trawy. Zniesienie liczy 2–4 jaj (przeważnie 2 w południowej części zasięgu). Okres inkubacji i przebywania piskląt w gnieździe jest nieznany[7].
IUCN uznaje cytrynkę siwogłową za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 (stan w 2016). BirdLife International ocenia trend populacji jako stabilny[8].
Cytrynka siwogłowa (Geothlypis poliocephala) – gatunek małego ptaka z rodziny lasówki. Występuje w Ameryce Centralnej w 6 podgatunkach. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Geothlypis poliocephala é uma espécie de ave da família Parulidae.
Pode ser encontrada nos seguintes países: Belize, Costa Rica, El Salvador, Guatemala, Honduras, México, Nicarágua, Panamá e Estados Unidos da América.[1]
Os seus habitats naturais são: matagal húmido tropical ou subtropical e florestas secundárias altamente degradadas.[1]
Geothlypis poliocephala é uma espécie de ave da família Parulidae.
Pode ser encontrada nos seguintes países: Belize, Costa Rica, El Salvador, Guatemala, Honduras, México, Nicarágua, Panamá e Estados Unidos da América.
Os seus habitats naturais são: matagal húmido tropical ou subtropical e florestas secundárias altamente degradadas.
Gråkronad gulhake[2] (Geothlypis poliocephala) är en fågel i familjen skogssångare inom ordningen tättingar.[3] IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]
Gråkronad gulhake förekommer i Centralamerika och delas in i sex underarter med fölhande utbredning:[3]
Wikimedia Commons har media som rör gråkronad gulhake.
Wikispecies har information om Geothlypis poliocephala.
Gråkronad gulhake (Geothlypis poliocephala) är en fågel i familjen skogssångare inom ordningen tättingar. IUCN kategoriserar arten som livskraftig.
Gråkronad gulhake förekommer i Centralamerika och delas in i sex underarter med fölhande utbredning:
G. p. poliocephala – Stillahavssluttningen i nordvästra Mexiko (norra Sinaloa till västligaste Oaxaca) G. p. ralphi – sydligaste Texas till nordöstra Mexiko (Tamaulipas och San Luis Potosí) G. p. palpebralis – sluttningen mot Karibien från södra Mexiko (Veracruz) till Belize och Costa Rica G. p. caninucha – södra Mexiko (Oaxaca) till västra Guatemala, El Salvador och sydöstra Honduras G. p. icterotis – Stillahavssluttningen i västra Nicaragua och västra Costa Rica G. p. ridgwayi – sydvästra Costa Rica (Térraba Valley) till västra Panama (Chiriquí)
Geothlypis poliocephala là một loài chim trong họ Parulidae.[2]
