dcsimg
Peltophorum dubium (Spreng.) Taub. resmi
Life » » Archaeplastida » » Angiosperms » » Baklagiller »

Peltophorum dubium (Spreng.) Taub.

Derivation of specific name ( İngilizce )

Flora of Zimbabwe tarafından sağlandı
dubium: uncertain, doubtful
lisans
cc-by-nc
telif hakkı
Mark Hyde, Bart Wursten and Petra Ballings
bibliyografik atıf
Hyde, M.A., Wursten, B.T. and Ballings, P. (2002-2014). Peltophorum dubium (Spreng.) Taub. Flora of Zimbabwe website. Accessed 28 August 2014 at http://www.zimbabweflora.co.zw/speciesdata/species.php?species_id=174640
yazar
Mark Hyde
yazar
Bart Wursten
yazar
Petra Ballings

Description ( İngilizce )

Flora of Zimbabwe tarafından sağlandı
Very similar to Peltophorum africanum, differing in the closely appressed hairs on the young branches and by stipules which are not pinnate (they are either simple, inconspicuous or 0).
lisans
cc-by-nc
telif hakkı
Mark Hyde, Bart Wursten and Petra Ballings
bibliyografik atıf
Hyde, M.A., Wursten, B.T. and Ballings, P. (2002-2014). Peltophorum dubium (Spreng.) Taub. Flora of Zimbabwe website. Accessed 28 August 2014 at http://www.zimbabweflora.co.zw/speciesdata/species.php?species_id=174640
yazar
Mark Hyde
yazar
Bart Wursten
yazar
Petra Ballings

Worldwide distribution ( İngilizce )

Flora of Zimbabwe tarafından sağlandı
Tropical south America
lisans
cc-by-nc
telif hakkı
Mark Hyde, Bart Wursten and Petra Ballings
bibliyografik atıf
Hyde, M.A., Wursten, B.T. and Ballings, P. (2002-2014). Peltophorum dubium (Spreng.) Taub. Flora of Zimbabwe website. Accessed 28 August 2014 at http://www.zimbabweflora.co.zw/speciesdata/species.php?species_id=174640
yazar
Mark Hyde
yazar
Bart Wursten
yazar
Petra Ballings

Physical Description ( İngilizce )

USDA PLANTS text tarafından sağlandı
Perennial, Trees, Woody throughout, Nodules present, Stems erect or ascending, Stems greater than 2 m tall, Stems solid, Stems or young twigs glabrous or sparsely glabrate, Stems hairs pilose or spreading, Leaves alternate, Leaves petiolate, Stipules inconspicuous, absent, or caducous, Stipules deciduous, Leaves compound, Leaves bipinnate, Leaf or leaflet margins entire, Leaflets opposite, Leaflets 10-many, Leaves glandular punctate or gland-dotted, Leaves glabrous or nearly so, Inflorescences racemes, Inflorescence panicles, Inflorescence terminal, Bracts very small, absent or caducous, Bracteoles present, Flowers actinomorphic or somewhat irregular, Calyx 5-lobed, Calyx glabrous, Petals separate, Petals orange or yellow, Banner petal auriculate, Stamens 9-10, Stamens completely free, separate, Filaments glabrous, Filaments hairy, villous, Style terete, Fruit a legume, Fruit stipitate, Fruit unilocular, Fruit tardily or weakly dehiscent, Fruit indehiscent, Fruit elongate, straight, Fruit oblong or ellipsoidal, Fruits winged, carinate, or samaroid, Fruit or valves persistent on stem, Fruit coriaceous or becoming woody, Fruit exserted from calyx, Fruit glabrous or glabrate, Fruit 1-seeded, Fruit 2-se eded, Seeds ovoid to rounded in outline, Seed surface smooth, Seed surface mottled or patchy.
derleyici
Dr. David Bogler
kaynak
Missouri Botanical Garden
kaynak
USDA NRCS NPDC

Peltophorum dubium ( Asturyasça )

wikipedia AST tarafından sağlandı

Peltophorum dubium ye un árbol de la familia Leguminosae, subfamilia Caesalpinioideae. Na Arxentina y el Paraguái ye denomináu comúnmente yvyrá-pytá, ibirá puitá guazú, o ibirapitá, nel Uruguái llamar árbol de Artigas, y en Brasil cana-fístula.

Ye inerme, de xamasca caedizo, fuste más o menos rectu, y notable floriamientu branizu mariella. Algama un altor de 20 a 40 m.

 src=
Fueyes de Peltophorum dubium
 src=
Flores de Peltophorum dubium en Brasilia, Distritu Federal, Brasil.
 src=
Peltophorum dubium cultiváu en Plaza San Martín, Buenos Aires.
 src=
Peltophorum dubium cultiváu n'Israel.
 src=
Árbol de 2 décades en La Plata, Arxentina.

Carauterístiques

Tien la ritidoma (corteza): rugosa color gris castañal; xamasca: verde escuru brillante, caducu. Les fueyes: compuestes, bipinnaes, grandes, 7-16 yugaes. Foliolos numberosos con nervadura central. Peciolaes de 7 a 25 pares de pinas, de 4 a 10 cm de llargu, les que lleven de 20 a 30 pares de foliolos caúna, elípticu oblongo de 5 a 8 mm de llargu y 2 a 3 mm d'anchu con base asimétrica y ápiz mucronáu, de consistencia coriácea discolores pálidos na cara inferior, verde escuros y brillantes na cimera. Los sos axustes conxuguen folioses fueyes compuestes (de 5-13). Les flores de 2 cm de diámetru, dispuestes en grandes panojas terminales. Corola de pétalos mariellos bien vistosos. Floria pel branu y principios de seronda. Frutu: ye una llegume samaroide, indehiscente, chata, coriácea, con aspeutu de sámara, color castañu. Les granes son cilíndriques, de testa dura.

Usos

La madera: ye dura y pesada (con pesu específicu ente 0,85 y 0,9), de albura color ocre a rosáu. El durámen de castañal arrosada a castañu violáceo, de formosu veteáu espigáu, bien demarcáu pola disposición irregular de los elementos vasculares, vultables debíu a'l color castañu sobre'l texíu fibroso que ye llisu y de color castañu claru. La testura ye mediana y heteroxénea y el granu oblicuu a enxareyáu, presenta porosidá difusa; en corte radial denota un nidiu xaspiáu, tien los aniellos demarcaos, amás de depósitos gomosos nos vasos y cristales de oxalato, zarrando un colorante coloráu. Tien numberoses aplicaciones en carpintería polo xeneral y construcciones rurales ya hidráuliques pola so resistencia al mugor y l'abertal, marcos de puertes y ventanes, pisos, postes, carroceríes, moblería y ebanistería. La corteza tien taninos, escelente pa curtir pieles fines en cuantes que les fueyes, frutos y raigaños utilizar en medicina popular.

Distribución

Alcuéntrase nel centru, sur, y sudeste del Brasil, nel sudeste de Bolivia, nel centru y este de Paraguái, nel noroeste del Uruguái, y nel nordeste de l'Arxentina.

Hábitat

Habita en selves tropicales y subtropicales de la Provincia fitoxeográfica Paranaense, tantu en selva continua como nes veres de ríos y de regueros n'ambientes de selves marxinales o en galería, gracies a les cualos llogra cuntar con poblaciones en zones con precipitaciones menores a los sos requerimientos, por casu nel chaco Oriental y na so distribución austral: el noroeste del Uruguái y el nordés de la provincia arxentina d'Entre Ríos.

Cultivu

N'aveníes de Buenos Aires y de Montevidéu ve formar grandes grupos, siendo unu de los árboles de zones templaes que pueden vivir en climes templaos, de los exemplares más grandes. Nun sería apoderáu pa cais pos aislláu crez con muncho altor y esgazar y cai con facilidad ante nubes airoses; si ser pa parques cuando se-y esixe competencia.

Nomes vulgares

N'Arxentina y Paraguái, ye denomináu comúnmente ibirapitá, ibirá puitá guazú, o yvyrá-pytá. El nome aniciar na denominación en idioma guaraní, nel cual ibirá ye 'árbol' o 'madera', puitá ye 'colorada', y guazú ye 'grande'; en xunto sería: 'gran árbol de madera acoloratao'.

N'idioma portugués, en Brasil, llamar: cana-fístula, nome tamién emplegáu na Arxentina, especialmente nes rexones cercana a esi país.

Nel Uruguái llamar, amás de ibira pitá, árbol de Artigas, en rellación al prócer oriental José Artigas, que se exiló nel Paraguái hasta la so muerte. Na so casa nesi país, recuérdase-y en relatos tomando mate so un frondoso exemplar d'esta especie. Refuérzase dichu nome al habitar esta especie nel Uruguái especialmente nes riberes del Ríu Uruguái y los sos afluentes nel mariniegu norte, departamentos de Artigas, Saltu y Paysandú.

Taxonomía

Peltophorum dubium describióse por (Spreng.) Taub. y espublizóse en Die Natürlichen Pflanzenfamilien 3(3): 176. 1892.[1]

Sinonimia
  • Brasilettia dubia (Spreng.) Kuntze
  • Caesalpinia dubia Spreng.
  • Peltophorum vogelianum Benth.
  • Peltophorum vogelianum Walp.
  • Peltophorum vogelianum f. ferruginea Chodat & Hassl.
  • Peltophorum vogelianum f. glabrata Chodat & Hassl.
  • Peltophorum vogelianum f. Entemedia Chodat & Hassl.
var. adnatum (Griseb.) Barneby
  • Baryxylum adnatum (Griseb.) Pierre *

Brasilettia adnata (Griseb.) Kuntze

var. berteroanum (Urb.) Barneby
  • Peltophorum berteroanum Urb.[2]

Ver tamién

Referencies

  1. «Peltophorum dubium». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 3 de febreru de 2013.
  2. Peltophorum dubium en PlantList

Bibliografía

  • Biloni, J. S. 1990. Árboles Autóctonos Arxentinos. Ed. Tipográfica Editora Arxentina, 335 pp.
  • Dimitri, M.J. 1997. El Nuevu Llibru del Árbol. Ed. Atenéu. Tomu II, 120 pp.

Más información

  1. CONABIO. 2009. Catálogu taxonómicu d'especies de Méxicu. 1. In Capital Nat. Méxicu. CONABIO, Mexico City.
  2. Ducke, A. 1953. As Leguminosa de Pernambuco y Paraiba. Mem. Inst. Oswaldo Cruz 51: 417–461.
  3. Forzza, R. C. & et al. 2010. 2010 Llista de espécies Flora do Brasil. http://floradobrasil.jbrj.gov.br/2010/.
  4. Funk, V. A., P. Y. Berry, S. Alexander, T. H. Hollowell & C. L. Kelloff. 2007. Checklist of the Plants of the Guiana Shield (Venezuela: Amazones, Bolivar, Delta Amacuro; Guyana, Surinam, French Guiana). Contr. O.S. Natl. Herb. 55: 1–584.
  5. Hokche, O., P. Y. Berry & O. Huber. 2008. 1–860. In O. Hokche, P. Y. Berry & O. Huber Nuevu Cat. Fl. Vasc. Venezuela. Fundación Instituto Botánicu de Venezuela, Caracas.
  6. Howard, R. A. 1988. Leguminosae. Fl. Lesser Antilles (Dicotyledoneae–Part 1) 4: 334–538.
  7. Isely, D. 1990. Leguminosae (Fabaceae). 3(2): xix, 1–258. In Vasc. Fl. S.Y. O. S.. The University of North Carolina Press, Chapel Hill.
  8. Killeen, T. J., Y. García Estigarribia & S. G. Beck. (eds.) 1993. Guía Arb. Bolivia 1–958. Herbario Nacional de Bolivia & Missouri Botanical Garden, La Paz.
  9. Lewis, G. P. 1987. Legumes of Bahia. 369 pp.
  10. López, J. A. & J. Y. L. Little. 1987. Arboles Comunes del Paraguái 425 pp.
  11. Ortega, Y., L. S. Ortega & R. Spichiger. 1989. Noventa especies forestales del Paraguái. Fl. Paraguái, Ser. Espec. 3: 1–218, i–xiv.
  12. Reyes-García, A. & M. Sousa Sánchez. 1997. Depresión central de Chiapas. La selva baxa caducifolia. Llistaos Floríst. Méxicu 17: 1–41.

Enllaces esternos

Cymbidium Clarisse Austin 'Best Pink' Flowers 2000px.JPG Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies.
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia authors and editors
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia AST

Peltophorum dubium: Brief Summary ( Asturyasça )

wikipedia AST tarafından sağlandı
Peltophorum dubium

Peltophorum dubium ye un árbol de la familia Leguminosae, subfamilia Caesalpinioideae. Na Arxentina y el Paraguái ye denomináu comúnmente yvyrá-pytá, ibirá puitá guazú, o ibirapitá, nel Uruguái llamar árbol de Artigas, y en Brasil cana-fístula.

Ye inerme, de xamasca caedizo, fuste más o menos rectu, y notable floriamientu branizu mariella. Algama un altor de 20 a 40 m.

 src= Fueyes de Peltophorum dubium  src= Flores de Peltophorum dubium en Brasilia, Distritu Federal, Brasil.  src= Peltophorum dubium cultiváu en Plaza San Martín, Buenos Aires.  src= Peltophorum dubium cultiváu n'Israel.  src= Árbol de 2 décades en La Plata, Arxentina.
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia authors and editors
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia AST

Yvyrapytã ( Guaraní dili )

wikipedia emerging languages tarafından sağlandı
 src=
Yvyrapytã

Yvyrapytã (karaiñe'ẽ: Ibirá-pitá, árbol de Artigas, lasioñe'ẽ: Peltophorum dubium) yvyramáta yvate guasu, hakã sarambi, hogue sa´i ha ipoty sa´yju. Imatágui ojejapo yvyra ojepurúva oñemohenda hag̃ua óga ape. Ipire ojepuru pohãrã pire ai ha hay´o rasýpe g̃uarã.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia authors and editors

Peltophorum dubium ( İngilizce )

wikipedia EN tarafından sağlandı

Peltophorum dubium is a tree in the family Fabaceae and subfamily Caesalpinioideae. This species is known as the Ibirá-pitá in Argentina and Paraguay, árbol de Artigas in Uruguay, and Cambuí [1] in Brazil. It is a large tree, growing around 20–25 meters, with a more or less straight trunk.

  • Foliage: bright green, and deciduous
  • Leaves: compound, bipinnate, large. Numerous leaves with a central nervous system.
  • Flowers: from 2 cm in diameter, arranged in bundles that end in spikes. The bright visible flowers are in corollas. They flower in the summer and at the beginning of autumn.
  • Fruits: indehiscent legume, flat, leathery, and brown.
  • Seeds: cylindrical with hard nuts.
Flowers of Peltophorum dubium.
Close-up of flowers

Habitat

They grow on the riverbanks in the south of Brazil, the northeast of Argentina and Paraguay and in the north of Uruguay. They have also been planted along the avenues of Buenos Aires and Montevideo. They are tropical trees, but can grow to quite large specimens in temperate climates.

References

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia authors and editors
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia EN

Peltophorum dubium: Brief Summary ( İngilizce )

wikipedia EN tarafından sağlandı

Peltophorum dubium is a tree in the family Fabaceae and subfamily Caesalpinioideae. This species is known as the Ibirá-pitá in Argentina and Paraguay, árbol de Artigas in Uruguay, and Cambuí in Brazil. It is a large tree, growing around 20–25 meters, with a more or less straight trunk.

Foliage: bright green, and deciduous Leaves: compound, bipinnate, large. Numerous leaves with a central nervous system. Flowers: from 2 cm in diameter, arranged in bundles that end in spikes. The bright visible flowers are in corollas. They flower in the summer and at the beginning of autumn. Fruits: indehiscent legume, flat, leathery, and brown. Seeds: cylindrical with hard nuts. Flowers of Peltophorum dubium. Close-up of flowers
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia authors and editors
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia EN

Peltophorum dubium ( İspanyolca; Kastilyaca )

wikipedia ES tarafından sağlandı

Peltophorum dubium es un árbol de la familia Fabaceae, subfamilia Caesalpinioideae. En Argentina y Paraguay es denominado comúnmente yvyrá-pytá, ibirá puitá guazú, ibirapitá o yvyra pytã, Uruguay se lo llama árbol de Artigas o ibirapitá, y en Brasil cana-fístula.

Es inerme, de follaje caedizo, fuste más o menos recto, y notable floración estival amarilla. Alcanza un altura de 20 a 40 m.

 src=
Hojas de Peltophorum dubium
 src=
Flores de Peltophorum dubium en Brasilia, Distrito Federal, Brasil.
 src=
Peltophorum dubium cultivado en Plaza San Martín, Buenos Aires.
 src=
Peltophorum dubium cultivado en Israel.
 src=
Árbol de 2 décadas en La Plata, Argentina.

Características

Tiene la ritidoma (corteza): rugosa color gris castaño; follaje: verde oscuro brillante, caduco. Las hojas: compuestas, bipinnadas, grandes, 7-16 yugadas. Folíolos numerosos con nervadura central. Pecioladas de 7 a 25 pares de pinas, de 4 a 10 cm de largo, las que llevan de 20 a 30 pares de foliolos cada una, elíptico oblongo de 5 a 8 mm de largo y 2 a 3 mm de ancho con base asimétrica y ápice mucronado, de consistencia coriácea discolores pálidos en la cara inferior, verde oscuros y brillantes en la superior. Sus estipulas conjugan foliosas hojas compuestas (de 5-13). Las flores de 2 cm de diámetro, dispuestas en grandes panojas terminales. Corola de pétalos amarillos muy vistosos. Florece en verano y principios de otoño. Fruto: es una legumbre samaroide, indehiscente, chata, coriácea, con aspecto de sámara, color castaño. Las semillas son cilíndricas, de testa dura.

Usos

La madera: es dura y pesada (con peso específico entre 0,85 y 0,9), de albura color ocre a rosado. El duramen de castaño rosáceo a castaño violáceo, de hermoso veteado espigado, bien demarcado por la disposición irregular de los elementos vasculares, notorios debido al color castaño sobre el tejido fibroso que es liso y de color castaño claro. La textura es mediana y heterogénea y el grano oblicuo a entrelazado, presenta porosidad difusa; en corte radial denota un suave jaspeado, posee los anillos demarcados, además de depósitos gomosos en los vasos y cristales de oxalato, encerrando un colorante rojo. Posee numerosas aplicaciones en carpintería en general y construcciones rurales e hidráulicas por su resistencia a la humedad y la intemperie, marcos de puertas y ventanas, pisos, postes, carrocerías, mueblería y ebanistería. La corteza tiene taninos, excelente para curtir pieles finas en tanto que las hojas, frutos y raíces se utilizan en medicina popular.

Distribución

Se encuentra en el centro, sur, y sudeste de Brasil, en el sudeste de Bolivia, en el centro y este de Paraguay, en el noroeste de Uruguay, y en el noreste de Argentina.

Hábitat

Habita en selvas tropicales y subtropicales de la Provincia fitogeográfica Paranaense, tanto en selva continua como en las orillas de ríos y de arroyos en ambientes de selvas marginales o en galería, gracias a las cuales logra contar con poblaciones en zonas con precipitaciones menores a sus requerimientos, por ejemplo en el chaco Oriental y en su distribución austral: el noroeste del Uruguay y el noreste de la provincia argentina de Entre Ríos.

Cultivo

En avenidas de Buenos Aires y de Montevideo se lo ve formando grandes grupos, siendo uno de los árboles de zonas cálidas que pueden vivir en climas templados, de los ejemplares más grandes. No sería apropiado para calles pues aislado crece con mucha altura y se desgaja y cae con facilidad ante tormentas ventosas; sí lo es para parques cuando se le exige competencia.

Nombres vulgares

En Argentina y Paraguay, es denominado comúnmente ybyrapytâ, ybyrá pytâ guazú, yvyrá-pytâ o Ibirá Pita. El nombre se origina en la denominación en idioma guaraní, en el cual Ybyrá es 'árbol' o 'madera', pytâ es 'roja', y guasu es 'grande'; en conjunto sería: 'gran árbol de madera rojiza'.

En idioma portugués, en Brasil, se lo llama: cana-fístula, nombre también empleado en la Argentina, especialmente en las regiones cercana a ese país.

En el Uruguay se lo llama, además de ybyra pytâ, árbol de Artigas, en relación al prócer oriental José Gervasio Artigas, el cual se exiló en el Paraguay hasta su muerte. En su casa en ese país, se le recuerda en relatos tomando mate bajo un frondoso ejemplar de esta especie. Se refuerza dicho nombre al habitar esta especie en el Uruguay especialmente en las riberas del Río Uruguay y sus afluentes en el litoral norte, departamentos de Artigas, Salto y Paysandú.

Taxonomía

Peltophorum dubium fue descrita por (Spreng.) Taub. y publicado en Die Natürlichen Pflanzenfamilien 3(3): 176. 1892.[1]

Sinonimia
  • Brasilettia dubia (Spreng.) Kuntze
  • Caesalpinia dubia Spreng.
  • Peltophorum vogelianum Benth.
  • Peltophorum vogelianum Walp.
  • Peltophorum vogelianum f. ferruginea Chodat & Hassl.
  • Peltophorum vogelianum f. glabrata Chodat & Hassl.
  • Peltophorum vogelianum f. intermedia Chodat & Hassl.
var. adnatum (Griseb.) Barneby
  • Baryxylum adnatum (Griseb.) Pierre
  • Brasilettia adnata (Griseb.) Kuntze
var. berteroanum (Urb.) Barneby
  • Peltophorum berteroanum Urb.[2]

Referencias

  1. «Peltophorum dubium». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultado el 3 de febrero de 2013.
  2. Peltophorum dubium en PlantList

Bibliografía

  • Biloni, J. S. 1990. Árboles Autóctonos Argentinos. Ed. Tipográfica Editora Argentina, 335 p.
  • Dimitri, M.J. 1997. El Nuevo Libro del Árbol. Ed. Ateneo. Tomo II, 120 p.
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autores y editores de Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia ES

Peltophorum dubium: Brief Summary ( İspanyolca; Kastilyaca )

wikipedia ES tarafından sağlandı

Peltophorum dubium es un árbol de la familia Fabaceae, subfamilia Caesalpinioideae. En Argentina y Paraguay es denominado comúnmente yvyrá-pytá, ibirá puitá guazú, ibirapitá o yvyra pytã, Uruguay se lo llama árbol de Artigas o ibirapitá, y en Brasil cana-fístula.

Es inerme, de follaje caedizo, fuste más o menos recto, y notable floración estival amarilla. Alcanza un altura de 20 a 40 m.

 src= Hojas de Peltophorum dubium  src= Flores de Peltophorum dubium en Brasilia, Distrito Federal, Brasil.  src= Peltophorum dubium cultivado en Plaza San Martín, Buenos Aires.  src= Peltophorum dubium cultivado en Israel.  src= Árbol de 2 décadas en La Plata, Argentina.
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autores y editores de Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia ES

Peltophorum dubium ( Fransızca )

wikipedia FR tarafından sağlandı

Le Peltophorum dubium est un arbre de la famille des Fabaceae ou légumineuses originaire des régions tropicales de l'Amérique du Sud.

Appelé Yvyrá-pytá ou Ibirapitá, en Argentine et au Paraguay, árbol de Artigas en Uruguay, Cana-fístula au Brésil, c'est un arbre de grande dimension, de 20-25 m de hauteur à tronc droit.

Synonymes

Photographies

Notes et références

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia FR

Peltophorum dubium: Brief Summary ( Fransızca )

wikipedia FR tarafından sağlandı

Le Peltophorum dubium est un arbre de la famille des Fabaceae ou légumineuses originaire des régions tropicales de l'Amérique du Sud.

Appelé Yvyrá-pytá ou Ibirapitá, en Argentine et au Paraguay, árbol de Artigas en Uruguay, Cana-fístula au Brésil, c'est un arbre de grande dimension, de 20-25 m de hauteur à tronc droit.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia FR

Amerikinis skydmis ( Litvanca )

wikipedia LT tarafından sağlandı

Amerikinis skydmis (lot. Peltophorum dubium, isp. Ibirá-pitá, portug. Cana-fístula) – pupinių (Fabaceae) šeimos medžių rūšis, paplitusi pietų Brazilijoje, šiaurės Argentinoje, Urugvajuje ir Paragvajuje.

Aukštis 20-25 m, kamienas tiesus. Lapai šviesiai žali, sudėtiniai, sudaryti iš 7-16 lapelių. Žydi vasarą ir rudens pradžioje geltonais, 2 cm skersmens žiedais. Vaisius – kaštoninės spalvos ankštis.

Amerikinis skydmis auga upių ir upelių pakrantėse, dažnai auginamas miestuose (Buenos Airėse, Montevidėjuje).

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Vikipedijos autoriai ir redaktoriai
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia LT

Peltophorum dubium ( Portekizce )

wikipedia PT tarafından sağlandı

Peltophorum dubium é uma árvore da família Fabaceae. É conhecido como yvyrá-pytá, ibirá puitá guazú, ibirapitá, na Argentina e no Paraguai, árbol de Artigas no Uruguai, e canafístula, angico amarelo ou cambuí[1] no Brasil. Possui grandes dimensões, medindo de 20 a 25 metros de altura.[2]

Características

A canafístula (Peltophorum dubium (Sprengel) Taubert) ou angico amarelo, pertence à família das leguminosas (Fabaceae) e subfamília Caesalpinioideae, é uma espécie nativa, frequentemente encontrada na Floresta Estacional Semidecidual, com ampla ocorrência (CARVALHO, 2003), desde o estado da Bahia até Rio Grande do Sul, e também nos países vizinhos Argentina e Paraguai (REITZ et al., 1978).

O súber (casca) é marrom cinzento e áspero. A cor de suas folhas é verde claro, possuindo de 5 a 8 milimetros de comprimento e de 2 a 4 milimetros de largura. As flores são amarelas, perfumadas, e vistosas, podendo ser dividida unicamente em duas partes iguais levando a denominação zigomorfa, apresentando característica diclamídea. O fruto não é comestível, sendo um legume achatado. A madeira é moderadamente pesada com densidade de 0,69 g/cm³. O tronco tem de 70 a 50 centímetros de diâmetro. É uma árvore tropical, mas pode viver em clima temperado.[2]

A canafístula é uma espécie heliófila, caducifólia, rústica, de crescimento rápido, apresenta tolerância e resistência ao clima frio, tendo grande porte, podendo atingir até 40 m de altura e 120 cm de diâmetro a altura do peito (DAP) na sua maturidade (CARVALHO, 2003).

Os seus nomes populares são: canafístula, amendoim, guarucaia, iberá-puitá, faveira, farinha-seca, tamboril-bravo, quebra-serra, tamboril-branco, tamburi, barbatimão.

Descrição Morfológica

Árvore de grande porte, de até 30 metros de altura, com copa ampla, globosa, ou umbeliforme e tronco cilíndrico de até 120 centímetro de diâmetro. Possui casca externa marrom-acinzentada, deiscente em pequenas placas e casca interna rosada e fibrosa.

Suas folhas ou limbo foliar são compostas, alternas, bipinadas, de até 25 cm de largura por 50 cm de comprimento. Apresentam 12 a 22 pares de pinas, cada pina com 12 a 24 pares de foliólulos sésseis, globosos, membranáceos, oblongo-elípticos a obvalados, com base arrendodada, ápice acuminado ou mucronado, cor verde-escuro brilhante na face adaxial e verde-clara opaca na abaxial, medindo cerca de 3 mm de largura por até 10 mm de comprimento.

As flores, zigomorfas, diclamídeas e bissexuadas, são amarelas, perfumadas e vistosas, medem 2 cm de comprimento e agrupam-se em panículas multifloras terminais.

Os frutos são sâmaras(forma do fruto) achatadas e paleáceas, medem de 1 a 2 cm de largura por até 9,5 cm de comprimento e contêm uma semente de testa dura em seu interior.

Fenologia

A floração ocorre de dezembro a março e a frutificação de março a maio.

Utilização

A madeira, moderadamente pesada, dura e resistente, é utilizada na construção civil para armação, vigamento, caibramento e assoalho, na marcenaria, mobiliário, tornearia, confecção carrocerias e como dormentes. Da madeira, reduzida a pó, extra-se uma tinta vermelha usada como corante. Além de ser bastante utilizada em aulas de Viveiros florestais através das sementes por quebra de dormência, trazendo sempre novos resumos expandidos e artigos científicos.

Pragas da canafístula

Na canafístula, poucos estudos foram encontrados quanto ao aparecimento de doenças e ataque de pragas, sendo que as pragas mais encontradas foram formigas cortadeiras (gêneros Atta e Acromyrmex) e o besouro serrador (Oncideres spp.). O controle para estes podem ser feitos de modo químico e físico, respectivamente, os quais consistem na aplicação de iscas granuladas com princípios ativos como sulfluramida ou fipronil, que devem ser colocadas próximo aos olheiros das formigas, e para o controle do besouro deve-se efetuar o corte dos galhos atacadas e posteriormente fazer a queima dos mesmos (SOUZA et al., 2012), visando a quebra do ciclo reprodutivo desses coleópteros.

Distribuição geográfica

Ocorre naturalmente no Brasil mais na porção leste, da Paraíba até o Rio Grande do Sul, adentrando até o Mato Grosso do Sul. Habita preferencialmente a Floresta Estacional Semidecidual da bacia do Rio Paraná, em solos argilosos, profundos e não muito úmidos de formação ribeirinhas.

Galeria

Sinônimos

[3][2]

Referências

 title=
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autores e editores de Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia PT

Peltophorum dubium: Brief Summary ( Portekizce )

wikipedia PT tarafından sağlandı

Peltophorum dubium é uma árvore da família Fabaceae. É conhecido como yvyrá-pytá, ibirá puitá guazú, ibirapitá, na Argentina e no Paraguai, árbol de Artigas no Uruguai, e canafístula, angico amarelo ou cambuí no Brasil. Possui grandes dimensões, medindo de 20 a 25 metros de altura.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Autores e editores de Wikipedia
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia PT

Peltophorum dubium ( Vietnamca )

wikipedia VI tarafından sağlandı

Peltophorum dubium là một loài thực vật có hoa trong họ Đậu. Loài này được (Spreng.) Taub. miêu tả khoa học đầu tiên.[1]

Hình ảnh

Chú thích

  1. ^ The Plant List (2010). Peltophorum dubium. Truy cập ngày 5 tháng 6 năm 2013.

Liên kết ngoài


Hình tượng sơ khai Bài viết về tông thực vật Caesalpinieae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia tác giả và biên tập viên
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia VI

Peltophorum dubium: Brief Summary ( Vietnamca )

wikipedia VI tarafından sağlandı

Peltophorum dubium là một loài thực vật có hoa trong họ Đậu. Loài này được (Spreng.) Taub. miêu tả khoa học đầu tiên.

lisans
cc-by-sa-3.0
telif hakkı
Wikipedia tác giả và biên tập viên
orijinal
kaynağı ziyaret et
ortak site
wikipedia VI