Peroryctes és un gènere de bàndicuts, dins l'ordre dels peramelemorfs. Són marsupials omnívors de mida petit a mitjana originaris de Nova Guinea. Se n'ha trobat espècies fòssils a Austràlia, incloent-hi P. tedfordi i P. aruensis.
Die Gattung der Großen Neuguinea-Nasenbeutler (Peroryctes) gehört zu den Neuguinea-Nasenbeutlern (Peroryctinae) und umfasst zwei Arten, die, wie der Name schon andeutet, auf Neuguinea leben.
Mit einer Kopf-Rumpf-Länge von bis zu 56 Zentimetern und einem Gewicht von bis zu fünf Kilogramm sind diese Tiere die größten Nasenbeutler. Ihr Fell ist lang und relativ weich. Wie alle Nasenbeutler haben sie eine langgestreckte Schnauze, relativ kleine Ohren und einen langen, aber nicht zum Greifen geeigneten Schwanz. Die langen Hinterbeine dieser Gattung sind ein Anzeichen, dass sie schnell laufen oder sogar hoppeln können.
Lebensraum dieser Tiere sind Regenwälder bis in 4000 Metern Höhe. Sie leben auf dem Waldboden und sind nachtaktive Einzelgänger. Zum Schlafen errichten sie Nester aus Zweigen oder Gräsern auf dem Boden. Sie sind Allesfresser, die sich von Insekten und kleinen Wirbeltieren, aber auch von Früchten ernähren.
Nach rund 15-tägiger Tragzeit kommen ein bis sechs Jungtiere zur Welt. Mit rund 60 Tagen werden sie entwöhnt, danach bleiben sie noch kurze Zeit in der Nähe der Mutter, bevor sie ihr einzelgängerisches Leben aufnehmen. Die Lebenserwartung wird auf 2,5 bis 3,5 Jahre geschätzt.
Die Gattung der Großen Neuguinea-Nasenbeutler teilt sich in zwei Arten:
Die Lebensraumzerstörung und die Bejagung aufgrund ihres Fleisches zählen zu den Hauptbedrohungen der Neuguinea-Nasenbeutler. Während Peroryctes raffrayana noch häufig vorkommt und von der IUCN als „nicht gefährdet“ (least concern) eingestuft wird, gilt Peroryctes broadbenti als selten und wird als „stark gefährdet“ (endangered) eingestuft.
Die Gattung der Großen Neuguinea-Nasenbeutler (Peroryctes) gehört zu den Neuguinea-Nasenbeutlern (Peroryctinae) und umfasst zwei Arten, die, wie der Name schon andeutet, auf Neuguinea leben.
Mit einer Kopf-Rumpf-Länge von bis zu 56 Zentimetern und einem Gewicht von bis zu fünf Kilogramm sind diese Tiere die größten Nasenbeutler. Ihr Fell ist lang und relativ weich. Wie alle Nasenbeutler haben sie eine langgestreckte Schnauze, relativ kleine Ohren und einen langen, aber nicht zum Greifen geeigneten Schwanz. Die langen Hinterbeine dieser Gattung sind ein Anzeichen, dass sie schnell laufen oder sogar hoppeln können.
Lebensraum dieser Tiere sind Regenwälder bis in 4000 Metern Höhe. Sie leben auf dem Waldboden und sind nachtaktive Einzelgänger. Zum Schlafen errichten sie Nester aus Zweigen oder Gräsern auf dem Boden. Sie sind Allesfresser, die sich von Insekten und kleinen Wirbeltieren, aber auch von Früchten ernähren.
Nach rund 15-tägiger Tragzeit kommen ein bis sechs Jungtiere zur Welt. Mit rund 60 Tagen werden sie entwöhnt, danach bleiben sie noch kurze Zeit in der Nähe der Mutter, bevor sie ihr einzelgängerisches Leben aufnehmen. Die Lebenserwartung wird auf 2,5 bis 3,5 Jahre geschätzt.
Die Gattung der Großen Neuguinea-Nasenbeutler teilt sich in zwei Arten:
Raffray-Neuguinea-Nasenbeutler (Peroryctes raffrayana) bewohnt ganz Neuguinea und kleinere vorgelagerte Inseln. Sein Fell ist an der Oberseite dunkelbraun gefärbt, manchmal mit schwarzen Musterungen. Die Unterseite ist heller, gelb oder hellbraun. Die Art erreicht eine Kopfrumpflänge von 27,5 bis 39 Zentimetern, eine Schwanzlänge von 13,2 bis 18 Zentimetern und ein Gewicht von 650 bis 1100 Gramm. Ihr Lebensraum sind Wälder von 500 bis 4000 Metern Höhe. Riesen-Neuguinea-Nasenbeutler (Peroryctes broadbenti) ist an der Oberseite ebenfalls dunkelbraun gefärbt, allerdings sind die Flanken rötlich und der Bauch weiß. Die Art erreicht eine Kopfrumpflänge von 34 bis 56 Zentimetern, eine Schwanzlänge von 9,5 bis 23 Zentimetern und ein Gewicht von bis zu 4,9 Kilogramm. Er lebt im südöstlichen Neuguinea.Die Lebensraumzerstörung und die Bejagung aufgrund ihres Fleisches zählen zu den Hauptbedrohungen der Neuguinea-Nasenbeutler. Während Peroryctes raffrayana noch häufig vorkommt und von der IUCN als „nicht gefährdet“ (least concern) eingestuft wird, gilt Peroryctes broadbenti als selten und wird als „stark gefährdet“ (endangered) eingestuft.
The New Guinean long-nosed bandicoots (genus Peroryctes) are members of the order Peramelemorphia. They are small to medium-sized marsupial omnivores native to New Guinea.
Two fossil taxa from Australia, Peroryctes tedfordi and then-unnamed Silvicultor hamiltonensis, were originally assigned to this genus,[2] but they were subsequently transferred to the separate genus Silvicultor.[3]
The New Guinean long-nosed bandicoots (genus Peroryctes) are members of the order Peramelemorphia. They are small to medium-sized marsupial omnivores native to New Guinea.
Two fossil taxa from Australia, Peroryctes tedfordi and then-unnamed Silvicultor hamiltonensis, were originally assigned to this genus, but they were subsequently transferred to the separate genus Silvicultor.
Peroryctes es un género de bandicuts, dentro del orden de los peramelemorfos. Son marsupiales omnívoros de tamaño pequeño-medio originarios de Nueva Guinea.
Se ha encontrado especias fósiles en Australia, incluyendo P. tedfordi y una especie que todavía no ha recibido nombre.[1]
Datos: Q1542557
Multimedia:
Especies: Peroryctes
Peroryctes es un género de bandicuts, dentro del orden de los peramelemorfos. Son marsupiales omnívoros de tamaño pequeño-medio originarios de Nueva Guinea.
Se ha encontrado especias fósiles en Australia, incluyendo P. tedfordi y una especie que todavía no ha recibido nombre.
Peroryctes Peramelidae familiako generoa da. Peroryctinae azpifamilia monotipikoaren kide bakarra da. Martsupial orojale hauek, egun, Ginea Berrian baino ez dira bizi baina Australian fosilak topatu dituzte.[1]
Artikulu hau biologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. Peroryctes Peramelidae familiako generoa da. Peroryctinae azpifamilia monotipikoaren kide bakarra da. Martsupial orojale hauek, egun, Ginea Berrian baino ez dira bizi baina Australian fosilak topatu dituzte.
Peroryctes est un genre de mammifères métathériens (c'est-à-dire qui portent leurs petits dans une poche externe).
Peroryctes est un genre de mammifères métathériens (c'est-à-dire qui portent leurs petits dans une poche externe).
Peroryctes é un xénero subfamilia de mamíferos marsupiais australidelfos da orde dos peramelemorfos e familia dos peramélidos,[1] o único da subfamilia dos perorictinos.[2]
O xénero Peroryctes foi descrito en 1906 polo zoólogo británico Oldfield Thomas en Proc. Zool. Soc. Lond., 1906: 476.[1]
A subfamilia Peroryctinae foi descrita en 1990 polo zoólogo e antropólgo inglés residente en Australia Colin Groves e o seu colaga australiano Tim Flannery, en Seebeck, J. (1960): Bandicoots and Bilbies.[2]
O nome científico Peroryctinae está formado sobre a base do nome do xénero tipo (e único) da subfamilia, Peroryctes, coa adición da forma sufixa do latín científico -inae, propia dos nomes das subfamilias de animais.
Pola súa parte Peroryctes, termo de etimoloxía mixta,[3] formouse co elemento do latín científico per-, tirado do nome latino pēra, 'alforxa', e o o substantivo do grego antigo ὀρύκτης orýktēs, 'escavador'.[4] Literalmente 'o escavador con bolsa' (aludindo ao marsupio).
McKenna e Bell (1997) atribuíron o nome Peroryctinae a unha publicación de Archer et al. (1989), pero considerárono como un nomen nudum, referíndose a un nome manuscrito de Groves e Flannery. Kirsch et al. (1997) considerárono como unha subfamila dos peraméldos. Westerman et al. (1999) consideraron a familia, sensu Groves e Flannery, probabelmente como polifilética, e que Echymipera e Microperoryctes forman un clado irmán dos xéneros dos peramélidos; materiais adicionais confirman isto, e engaden o xénero Peroryctes como un terceiro clado, probabelmente irmán do resto (Westerman et al. (2001).[2]
Segundo Mammal Species of the World, e o ITIS, subfamilia está fomada por un único xénero, Peronictes coas especies e subespecies seguintes:[1][5]
Subfamilia Peroryctinae Groves & Flannery, 1990
Peroryctes é un xénero subfamilia de mamíferos marsupiais australidelfos da orde dos peramelemorfos e familia dos peramélidos, o único da subfamilia dos perorictinos.
Peroryctes Thomas, 1906 è il genere dell'ordine dei Peramelemorfi che comprende i cosiddetti bandicoot dal naso lungo della Nuova Guinea.
Vi appartengono due specie di marsupiali onnivori di piccole o medie dimensioni originari della Nuova Guinea:
In Australia sono stati scoperti alcuni membri fossili di questo genere, tra cui P. tedfordi e una specie ancora in attesa di un nome scientifico[2].
Peroryctes Thomas, 1906 è il genere dell'ordine dei Peramelemorfi che comprende i cosiddetti bandicoot dal naso lungo della Nuova Guinea.
Vi appartengono due specie di marsupiali onnivori di piccole o medie dimensioni originari della Nuova Guinea:
Bandicoot gigante, Peroryctes broadbenti Bandicoot di Raffray, Peroryctes raffrayanaIn Australia sono stati scoperti alcuni membri fossili di questo genere, tra cui P. tedfordi e una specie ancora in attesa di un nome scientifico.
Peroryctes is een geslacht van buideldassen dat voorkomt op Nieuw-Guinea en het nabijgelegen eiland Japen. Dit geslacht wordt meestal gezien als verwant van de eveneens voornamelijk Nieuw-Guinese Echymiperinae, maar volgens genetische gegevens is het geslacht niet zeer nauw verwant aan de andere echte buideldassen; daarom wordt het alleen in de onderfamilie Peroryctinae geplaatst. Hoewel Peroryctes onder de levende fauna alleen van Nieuw-Guinea bekend is, zijn er Vroeg-Pliocene fossiele buideldassen uit Victoria provisioneel in het geslacht geplaatst. Dat zijn de soort cf. Peroryctes tedfordi en wat materiaal dat als cf. Peroryctes sp. is geïdentificeerd.
Peroryctes omvat grote buideldassen met lange staarten. De voeten zijn lang en smal. De vacht is hard, maar niet stekelig. Anders dan bij Echymipera is er een vijfde bovensnijtand.
Er zijn twee soorten:
Peroryctes is een geslacht van buideldassen dat voorkomt op Nieuw-Guinea en het nabijgelegen eiland Japen. Dit geslacht wordt meestal gezien als verwant van de eveneens voornamelijk Nieuw-Guinese Echymiperinae, maar volgens genetische gegevens is het geslacht niet zeer nauw verwant aan de andere echte buideldassen; daarom wordt het alleen in de onderfamilie Peroryctinae geplaatst. Hoewel Peroryctes onder de levende fauna alleen van Nieuw-Guinea bekend is, zijn er Vroeg-Pliocene fossiele buideldassen uit Victoria provisioneel in het geslacht geplaatst. Dat zijn de soort cf. Peroryctes tedfordi en wat materiaal dat als cf. Peroryctes sp. is geïdentificeerd.
Peroryctes omvat grote buideldassen met lange staarten. De voeten zijn lang en smal. De vacht is hard, maar niet stekelig. Anders dan bij Echymipera is er een vijfde bovensnijtand.
Er zijn twee soorten:
Peroryctes broadbenti (Zuidoost-Nieuw-Guinea) Peroryctes raffrayana (Grote buideldas) (Nieuw-Guinea en Japen) cf. Peroryctes tedfordi
Multimedia w Wikimedia Commons Torboszczury[3] (Peroryctinae) – monotypowa podrodzina ssaków z rodzinie jamrajowatych (Peramelidae).
Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Nowej Gwinei[4].
Długość ciała 27,5–55,8 cm, długość ogona 9,5–22,9 cm; masa ciała 0,65–4,9 kg (samce są większe i cięższe od samic)[4].
Peroryctes: gr. πηρα pēra – kieszeń, torba; oρυκτης oruktēs – kopacz[5].
Do rodzaju należą następujące gatunki[3][6][4]:
Travouillon i Phillips (2018) dodatkowo zaliczyli do rodzaju Peroryctes wymarły gatunek Peroryctes aruensis z indonezyjskiej wyspy Kobroor[7], pierwotnie zaliczony do odrębnego rodzaju Lemdubuoryctes[8].
Torboszczury (Peroryctinae) – monotypowa podrodzina ssaków z rodzinie jamrajowatych (Peramelidae).
Peroryctes é um gênero marsupial da família Peramelidae. Pode ser encontrado em Nova Guiné e na ilha adjacente de Japen.
Peroryctes é um gênero marsupial da família Peramelidae. Pode ser encontrado em Nova Guiné e na ilha adjacente de Japen.
Peroryctes är ett släkte i familjen punggrävlingar med två arter som förekommer i Nya Guinea.
Med en kroppslängd upp till 56 centimeter (med svans) och en vikt upp till 5 kilogram är de störst i ordningen grävlingpungdjur.[1] Pälsen är lång och jämförelsevis mjuk. Liksom andra grävlingpungdjur har de en långdragen nos, relativ små öron och en lång svans som inte används som gripverktyg. Arterna i släktet har långa bakre extremiteter och kan därför röra sig snabba.[1]
Habitatet utgörs av regnskogar upp till 4 000 meter över havet. Individerna är aktiva på natten och vistas på marken. De sover i självbyggda bon av kvistar och gräs.[1] Peroryctes är allätare som livnär sig av insekter och andra ryggradslösa djur, mindre ryggradsdjur samt av frukter.[2]
Dräktigheten varar i 15 dagar och sedan föds upp till 6 ungar. Efter ungefär 60 dagar slutar honan att ge di och några dagar senare lämnar ungdjuren sin moder. Livslängden uppskattas med 2,5 till 3,5 år.[2]
I släktet skiljs mellan två arter:
Båda arter hotas genom habitatförlust och jakt för köttets skull. Peroryctes raffrayana är jämförelsevis talrik och listas av IUCN som livskraftig (least concern), Peroryctes broadbenti är sällsynt och listas som stark hotad (endangered).[3]
Peroryctes är ett släkte i familjen punggrävlingar med två arter som förekommer i Nya Guinea.
Peroryctes là một chi động vật có vú trong họ Peramelidae, bộ Peramelemorphia. Chi này được Thomas miêu tả năm 1906.[1] Loài điển hình của chi này là Perameles raffrayana Milne-Edwards, 1878.
Chi này gồm các loài:
.png){kind=small}
Bài viết liên quan đến động vật có vú này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Peroryctes là một chi động vật có vú trong họ Peramelidae, bộ Peramelemorphia. Chi này được Thomas miêu tả năm 1906. Loài điển hình của chi này là Perameles raffrayana Milne-Edwards, 1878.
Peroryctes Thomas (1906)
Типовой вид Виды
Новогвинейские бандикуты (Peroryctes) — род млекопитающих семейства Бандикутовые.
В составе рода выделяются два вида[1]:
Представители рода обитают в густых, труднопроходимых горных лесах, встречаясь на высоте до 4500 м[5].
Размеры варьируют от небольших до крупных. Длина тела новогвинейского бандикута составляет 175-384 мм, хвоста — 110-230 мм, вес — 650-1000 г; длина тела вида лат. Peroryctes broadbenti — 394-558 мм, хвоста — 118-335 мм, вес — до 4,9 кг[1].
Морда удлинённая, заострённая. Уши закруглённые. Хвост покрыт прилегающими к коже волосами, иногда голый с чешуями. Волосяной покров длинный, мягкий. Спина серо-бурая или чёрно-бурая. Брюхо белое или оранжевое[5].
Ведут наземный образ жизни. Активность приходится на ночь. Предположительно питаются фруктами[1].
Экология рода, в том числе размножение, практически не изучены[5].
Новогвинейские бандикуты (Peroryctes) — род млекопитающих семейства Бандикутовые.
新幾內亞袋狸屬（Peroryctes, 大袋狸），哺乳綱的一屬，而與新幾內亞袋狸屬（大袋狸）同科的動物尚有島袋狸屬（島袋狸）、鼠袋狸屬（鼠袋狸）、刺袋狸屬（刺袋狸）等之數種哺乳動物。
뉴기니긴코반디쿠트속(Peroryctes)은 반디쿠트목에 속하는 유대류 속의 하나이다. 작거나 중간 크기의 식충성 유대류로 뉴기니섬의 토착종이다. 페로리크테스 테드포르디(Peroryctes tedfordi)와 일부 종들은 오스트레일리아에서 화석으로 발견된다.[2]
