Cordulegaster bidentata a vegades conegut com a passabarrancs bidentat, és un odonat anisòpter de la família dels cordulegàstrids. Es tracta d'un endemisme europeu.[1][2] És la Cordulegaster més petita d'Europa (exceptuant Turquia).[2]
Habita al centre i sud d'Europa. A la península Ibèrica només està present als Pirineus i àrees adjacents.[1] Es tracta d'una espècie més localitzada que Cordulegaster boltonii, l'altra espècie del gènere present als Països Catalans.[1]
Les nimfes habiten en fonts i cursos alts de rius, llocs amagats i difícils de trobar, preferentment en deus de tova i petits rierols calcaris.[1]
Els adults es poden trobar des de mitjans de maig fins a finals d'agost.[2]
Cordulegaster bidentata a vegades conegut com a passabarrancs bidentat, és un odonat anisòpter de la família dels cordulegàstrids. Es tracta d'un endemisme europeu. És la Cordulegaster més petita d'Europa (exceptuant Turquia).
Páskovec dvojzubý (Cordulegaster bidentata) je druh vážky z podřádu šídel. V celém Česku se vyskytuje vzácně. Je zapsaný v červeném seznamu ohrožených druhů bezobratlých jako druh zranitelný.[2] Patří mezi největší české vážky.
Zadeček páskovce má délku 50–63 mm.[3] Tělo je černé s výraznými žlutými pruhy na hrudi. Oči se na temeni dotýkají v bodě. Trojúhelník, který tvoří oči za bodem jejich dotyku, je černý (páskovec kroužkovaný je zde žlutý). Křídla jsou čirá s rozpětím 90–110 mm.[3] Nohy má celé černé. Na druhém a třetím článku zadečku má dva žluté pruhy, na ostatních článcích je jen jeden.
Nymfa je dlouhá až 44 mm.[4] Na rozdíl od nymfy páskovce kroužkovaného nemá na 8 a 9 článku zadečku trny.[4]
Nymfy (larvy) žijí na písčitých nebo štěrkovitých dnech čistých tůněk na horských potůčcích.[3] Zde se živí vodním hmyzem. Nymfa se vyvíjí velmi dlouho, od čtyř do pěti let[3]. Dospělci létají od května do července.[3] Dospělé vážky létají kolem horských potůčků, ale někdy zaletují i dál od vody, pak je lze potkat na lesních cestách, mýtinách apod.
Páskovec dvojzubý (Cordulegaster bidentata) je druh vážky z podřádu šídel. V celém Česku se vyskytuje vzácně. Je zapsaný v červeném seznamu ohrožených druhů bezobratlých jako druh zranitelný. Patří mezi největší české vážky.
Die Gestreifte Quelljungfer (Cordulegaster bidentata) ist 8 cm lang und hat eine Flügelspannweite von 10 cm. Äußerlich ähnelt diese Quelljungfernart sehr der Zweigestreiften Quelljungfer (Cordulegaster boltonii), doch ist auf dem mittleren Hinterleibsring nur ein Querstreifen und das Hinterhauptdreieck ist nur schwarz.
Diese Libellenart kommt an kühlen, sauerstoffreichen Bächen und deren Quellen vor, meist in winzigen Quellrinnsalen. Typische und oft übersehene Larvengewässer sind Quellaustritte mit Kalktuffablagerungen, die von Moospolstern überwachsen sind und kleine, leicht durchströmte Wasserbecken bilden. In Mittelgebirgslagen gefrieren solche Gewässer im Winter ganz zu. Die Larvenentwicklung kann daher bis zu fünf Jahre lang dauern. Anders als bei der Zweigestreiften Quelljungfer entfernen sich die Imagines nicht sehr weit von ihrem Gewässer. In Mitteleuropa kommt diese Art nur inselartig im Hügel- und Bergland vor und ist stark durch den Menschen bedroht (in der Roten Liste Deutschlands etwa wird sie als „gefährdet“ geführt).[1] Allerdings wird ihr Bestand größer sein, als aktuell angenommen, da es in den Mittelgebirgen wohl noch unentdeckte Vorkommen gibt. Auffallend ist zumindest das bisherige Fehlen von Nachweisen im Erzgebirge und im Thüringer Wald.
Die Flugzeit liegt in Jahren mit durchschnittlicher Witterung zwischen Ende Mai bis Mitte Juli, kann sich aber auch bis Ende August erstrecken.[2] Die Paarung und Eiablage geschieht so wie bei der zweigestreiften Quelljungfer. Die Gesamtentwicklung dauert 3 bis 5 Jahre.
Die Gestreifte Quelljungfer (Cordulegaster bidentata) ist 8 cm lang und hat eine Flügelspannweite von 10 cm. Äußerlich ähnelt diese Quelljungfernart sehr der Zweigestreiften Quelljungfer (Cordulegaster boltonii), doch ist auf dem mittleren Hinterleibsring nur ein Querstreifen und das Hinterhauptdreieck ist nur schwarz.
Cordulegaster bidentata, also known as sombre goldenring or two-toothed goldenring, is a species of dragonfly in the family Cordulegastridae.[2]
This species is identifiable by its black body and yellow rings.[3] Adults are approximately 8 centimetres (3.1 in) in body length with a 10 centimetres (3.9 in) wingspan, and have a similar appearance to the related species Cordulegaster boltonii.[4]
C. bidentata is primarily found in Central and Southern Europe,[5] spreading as far south as Sicily, where the subspecies C. bidentata sicilica is found.[2] It lives primarily around mountain springs.[6] This species is scattered throughout Central and Western Europe. The population rate is declining, the biggest threat to this species being droughts which are a result of global warming.[2]
C. bidentata breeds in mountain springs, and the larvae are benthic, living in the lowest reaches of the water.[7] As a result of this, larval sites are difficult to locate and study. Breeding takes place in May–June, with eggs being laid in the upper reaches of the streams. Larval development takes between three and five years, and can be slowed if cold weather causes the water to freeze.[4] The larvae may sometimes leave the water, hunting for small arthropods on the ground at night.[8]
Cordulegaster bidentata, also known as sombre goldenring or two-toothed goldenring, is a species of dragonfly in the family Cordulegastridae.
Cordulegaster bidentata es una especie de odonato anisóptero que pertenece a la familia Cordulegastridae.
Odonato de tamaño grande, 80 mm de longitud y 100 de envergadura, muy parecida a Cordulegaster boltoni, pero con las diferencias que presenta en la sección abdominal unas sola franja transversal amarilla y su triángulo occipital es completamente negro.
Localizada en la zona de Centroeuropa, en la Selva Negra alemana, los Vosgos, los Alpes, etc. Su presencia es más extensa en la zona mediterránea desde España a Rumania.
Cordulegaster bidentata es una especie de odonato anisóptero que pertenece a la familia Cordulegastridae.
Cordulegaster bidentata, le cordulégastre bidenté, est une espèce de libellules appartenant à la famille des Cordulegastridae.
Cet anisoptère est menacé et a été récemment placé sur la liste rouge mondiale de l'UICN en catégorie NT.
Endémique européen, des Pyrénées aux Balkans.
Vue de profil.
Vue de face, les yeux en gros plan.
Vue de dessus.
Cordulegaster bidentata, le cordulégastre bidenté, est une espèce de libellules appartenant à la famille des Cordulegastridae.
Cet anisoptère est menacé et a été récemment placé sur la liste rouge mondiale de l'UICN en catégorie NT.
De zuidelijke bronlibel (Cordulegaster bidentata) is een Echte libel uit de familie van de bronlibellen (Cordulegastridae), die voorkomt bij schone, meeste zeer kleine bronbeekjes en bronnen in de kalkrijke gebieden van middelgebergten en de Alpen.
In Nederland komt de zuidelijke bronlibel niet voor, in België komt hij zeer zeldzaam voor in de Ardennen.
Een volwassen zuidelijke bronlibel heeft twee grote gele vlekken op de middelste achterlijfssegmenten. De nimf heeft een dobbelsteenvormige kop, ogen als speldenknopjes en een sigaarvormig lichaam, in tegenstelling tot de gewone bronlibel (Cordulegaster boltonii) heeft de nimf geen zijdoornen aan het achterlijf.
De nimf van de zuidelijke bronlibel graaft zich, gedurende zijn ontwikkeling tot volwassen libel, in de zandige bodem in tot alleen de ogen en de achterlijfspunt nog zichtbaar zijn. Gedurende deze tijd voedt hij zich over het algemeen met vlokreeftjes in de beek. Deze periode kan wel vijf jaar duren.
Exuvium van nimf
De zuidelijke bronlibel (Cordulegaster bidentata) is een Echte libel uit de familie van de bronlibellen (Cordulegastridae), die voorkomt bij schone, meeste zeer kleine bronbeekjes en bronnen in de kalkrijke gebieden van middelgebergten en de Alpen.
In Nederland komt de zuidelijke bronlibel niet voor, in België komt hij zeer zeldzaam voor in de Ardennen.
Multimedia w Wikimedia Commons Szklarnik górski (Cordulegaster bidentata) – gatunek owada z rzędu ważek należący do podrzędu ważek różnoskrzydłych.
Samiec może osiągnąć długość nawet do 78 mm, a rozpiętość jego skrzydeł nie przekracza 100 mm. Samice na końcu odwłoka mają duże pokładełko, które sprawia, że są dłuższe od samców, ich długość to ok. 83 mm, a rozpiętość skrzydeł przekracza 100 mm.
Europa. Na terenie Polski występują głównie w Karpatach, Sudetach i Górach Świętokrzyskich. Szklarnika górskiego można znaleźć głównie w miejscach zalesionych, w pobliżu potoków i strumieni.
Szklarnik górski (Cordulegaster bidentata) – gatunek owada z rzędu ważek należący do podrzędu ważek różnoskrzydłych.
WyglądSamiec może osiągnąć długość nawet do 78 mm, a rozpiętość jego skrzydeł nie przekracza 100 mm. Samice na końcu odwłoka mają duże pokładełko, które sprawia, że są dłuższe od samców, ich długość to ok. 83 mm, a rozpiętość skrzydeł przekracza 100 mm.
WystępowanieEuropa. Na terenie Polski występują głównie w Karpatach, Sudetach i Górach Świętokrzyskich. Szklarnika górskiego można znaleźć głównie w miejscach zalesionych, w pobliżu potoków i strumieni.
Povirni studenčar (znanstveno ime Cordulegaster bidentata) je vrsta raznokrilih kačjih pastirjev iz družine studenčarjev, razširjena v večjem delu Evrope.[2]
Odrasli samci dosežejo 69 do 78 mm v dolžino, samice pa 74 do 83, s čemer je povirni studenčar eden najmanjših studenčarjev. Natančno določanje je težavno, saj ta rod sestavljata dva kompleksa vrst, znotraj katerih so si vrste zelo podobne in še ni dovolj podatkov, da bi bilo jasno, kateri znaki so zares zanesljivi. Vsi imajo črno obarvanost oprsja in zadka z rumenimi lisami, ločijo pa se po velikosti in številu teh lis. Od ostalih dveh vrst kompleksa »bidentata«, C. helladica in C. insignis, je povirnega studenčarja možno ločiti po tem, da so rumene prečne proge na zadku majhne in se na trebušni strani srednjih členov zadka ne stikajo ter imajo od strani trikotno obliko, in črnem trikotniku za očmi.[3]
Območje razširjenosti povirnega studenčarja se delno prekriva tudi s podobnim studenčarjem (C. boltonii) iz kompleksa »boltonii«, ki je prav tako težaven za razločevanje; povirni studenčar je v povprečju manjši, uporabni pa so tudi splošni znaki za razločevanje med kompleksoma: pri povirnem studenčarju je denimo rumena lisa ob strani prvega člena oprsja poševna, pri podobnem studenčarju pa v obliki obrnjene črke C.[3]
Lažje kot po anatomskih znakih je studenčarje možno ločiti po razširjenosti in habitatu. Ostali dve vrsti iz kompleksa »bidentata« živita na skrajnem jugovzhodu Evrope oz. v Anatoliji, podobni studenčar pa preferira večja vodna telesa, zato se zadržuje v nižjih predelih, medtem ko je povirni studenčar sredogorska vrsta.[3] Je evropski endemit in ima največje območje razširjenosti med vsemi evropskimi endemiti, ki se razteza po večini Zahodne in Srednje Evrope do Karpatov na vzhodu ter na Apeninskem polotoku in Balkanu do juga. Na Siciliji in v Kalabriji živi podvrsta C. b. sicilica.[2]
Razmnožujejo se v izvirih in počasi tekočih potokih sredogorja, v Alpah in Pirenejih do 1400 m nadmorske višine. Odrasli potrebujejo svetle mešane ali listopadne gozdove v pasu zmernega ali sredozemskega podnebja.[2]
V Sloveniji je povirni studenčar splošno razširjen, a redek. Zaradi izginjanja primernih habitatov je uvrščen med ranljive vrste.[4]
Povirni studenčar (znanstveno ime Cordulegaster bidentata) je vrsta raznokrilih kačjih pastirjev iz družine studenčarjev, razširjena v večjem delu Evrope.
Потиличний трикутник чорний. Середні сегменти черевця з однією жовтою поперечною смугою. Самці: верхні анальні придатки біля основи далеко розсунуті. Самиці: яйцеклад повністю чорний. Тіло — 75–78, крила — 42–48 мм.Режим збереження та заходи охорони:Суворе заповідання придатних для виду біотопів.
Західно-палеарктичний вид. У літературних джерелах ХІХ — початку ХХ ст. вказаний для Карпат та Прикарпаття. Сучасні відомості про знахідки відсутні.
Вид асоціюється з малими неглибокими струмками у горбистій чи гірській місцевості, займаючи помірні висоти до рівня 1700 м.н.р.м. Реофіл. Личинки часто мешкають на мілких ділянках водойм; здатні переносити висихання. За літературними даними, у Центральній та Західній Європі літ імаго починається в червні.
Загрози: забруднення та скорочення числа струмків внаслідок господарської діяльності людини (лісозаготівля, випасання худоби тощо).
Cordulegaster bidentata là loài chuồn chuồn trong họ Cordulegastridae. Loài này được Selys mô tả khoa học đầu tiên năm 1843.[1]
Bài viết về chuồn chuồn này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
Cordulegaster bidentata là loài chuồn chuồn trong họ Cordulegastridae. Loài này được Selys mô tả khoa học đầu tiên năm 1843.
Cordulegaster bidentata
Selys, 1843
Булавобрюх двузубчатый[1] (лат. Cordulegaster bidentata) — вид стрекоз семейства Cordulegastridae.
Длина тела — 69-78 мм, брюшко — 52 — 60 мм, длина заднего крыла — 42-48 мм[1]. Затылочный треугольник черного цвета. Средние сегменты брюшка несут на себе одну жёлтую поперечную полоску. У самцов верхние анальные придатки у основания далеко раздвинуты. Яйцеклад самки полностью чёрный[2].
Распространён в Центральной и Южной Европе. Предпочитает высокогорья, но встречается и в равнинной Европе.
На Украине широко распространён в горных и предгорных районах Украинских Карпат. По данным литературы конца XIX — начала XX века приводился для Карпат и Прикарпатья (Ивано-Франковская, Львовская, Закарпатская, Черновицкая области). Последние задокументированные находки на территории страны датировались началом 1930-х годов. Вплоть до начала XXI века новые сведения о находках вида на территории Украины отсутствовали. В период с 2002 по 2005 год было выявлено 35 мест обитания вида в горных и предгорных районах Карпат. Вид связан с малыми неглубокими ручьями в холмистой или горной местности, обитая на умеренных высотах до 1700 метров над уровнем моря[3].
Личинки обитают на мелких водоемов; способны переносить высыхание. Встречается чаще у небольших ручьев и речек, включая обрывистые каньоны, карстовые родники. Отмечен на искусственных водоёмах. Время лёта с мая по август включительно[1].
Вид включён в Красную книгу Украины, как «исчезающий вид»[2]. Причины изменения численности: загрязнения и сокращение числа ручьев в результате хозяйственной деятельности человека (лесозаготовка, выпас скота и т. п.)[2].
Булавобрюх двузубчатый (лат. Cordulegaster bidentata) — вид стрекоз семейства Cordulegastridae.
