Pellorneidae a zo ur c'herentiad e rummatadur an evned, termenet e 1946 gant an evnoniour gall-stadunanat Jean Théodore Delacour (1890-1985)[1].
Diouzh Doare 6.3 an IOC World Bird List[2] ez a pemzek genad golvaneged d'ober ar c'herentiad :
Pellorneidae a zo ur c'herentiad e rummatadur an evned, termenet e 1946 gant an evnoniour gall-stadunanat Jean Théodore Delacour (1890-1985).
Diouzh Doare 6.3 an IOC World Bird List ez a pemzek genad golvaneged d'ober ar c'herentiad :
Els pel·lornèids (Pellorneidae) són una família de moixons de l'ordre dels passeriformes creada arran els estudis fets sobre membres de la família dels timàlids (Timaliidae) que van demostrar que algunes espècies no estaven relacionades.
La família dels timàlids (Timaliidae) ha servit com un "calaix de sastre" on ubicar una sèrie de tàxons d'ocells del Vell Món, de difícil catalogació. La família Pellorneidae és un dels grans clades que han aparegut arran els treballs de Gelang et al (2009).[1] El Congrés Ornitològic Internacional recull aquest canvis a partir de la versió 2.6 (1010).
Segons la classificació del Congrés Ornitològic Internacional (versió 3.5, 2013), aquesta família està formada per 15 gèneres amb 70 espècies:
Els pel·lornèids (Pellorneidae) són una família de moixons de l'ordre dels passeriformes creada arran els estudis fets sobre membres de la família dels timàlids (Timaliidae) que van demostrar que algunes espècies no estaven relacionades.
Die Drosslinge (Pellorneidae) sind eine Singvogelfamilie, die von Indien im Westen über das südliche China und Südostasien bis zu den Philippinen und der indonesischen Insel Sulawesi im Osten vorkommt. Nur die sieben Arten der Gattung Illadopsis leben im Regenwaldgürtel des tropischen West- und Zentralafrikas.[1]
Drosslinge sind kleine bis mittelgroße Singvögel von überwiegend bräunlicher Färbung. Bestimmte Gefiederpartien an Kopf, Brust und Bauch können auch weiß, gelblich, grau oder schwarz gefärbt sein. Zwischen Männchen und Weibchen gibt es keine auffälligen Unterschiede in der Färbung. Die Flügel sind mittellang, der Schwanz ist bei den meisten Arten kurz. Im Verhältnis zum Rumpf ist der Kopf relativ groß, der Hals ist kurz und dick. Beine und Füße sind relativ groß. Drosslinge sitzen in gedrungener Position mit mehr waagerecht als senkrecht gehaltenem Körper. Ihre Stimme ist ein einfaches hohes Pfeifen, das öfters vernommen wird als dass die Vögel gesehen werden.[1]
Drosslinge leben in verschiedenen Wäldern, von tropischen Tieflandregenwäldern bis zu kühlen Bergwäldern. Dabei bevorzugen sie normalerweise Wälder mit dichtem Unterholz. Sie ernähren sich von Insekten, Spinnen, Schnecken und Würmern, die auf dem Erdboden und in der Laubschicht oder auf Blättern und Zweigen gesucht werden. Einige Arten nehmen auch Beeren und Samen zu sich, dies ist aber niemals ihre Hauptnahrung.[1]
Drosslinge sind monogam und beide Geschlechter kümmern sich um Nestbau, Brutgeschäft und das Füttern der Jungvögel. Nur bei der afrikanischen Gattung Illadopsis brütet das Weibchen allein. Die Nester der verschiedenen Arten sind unterschiedlich. Es gibt sowohl offene, napfförmige Nester als auch kugelförmig geschlossene sowie Zwischenformen. Die Nester werden in den meisten Fällen aus Blättern, Moos, kleinen Zweigen und Wurzeln errichtet und mit Flechten getarnt. Die Nester werden auf dem Erdboden oder in einem Strauch oder in geringer Höhe auf einem Baum gebaut. Das Gelege besteht aus 2 bis 5 Eiern, die bis zum Schlupf der Nestlinge 10 bis 15 Tage bebrütet werden. Zwischen dem Schlupf und dem Flüggewerden der Jungvögel vergehen 10 bis 14 Tage. Nachdem sie ausgeflogen sind, werden die Jungvögel noch einige Zeit weiter von den Eltern mit Nahrung versorgt, bei einigen Arten bis zu neun Wochen lang.[1]
Die verschiedenen Arten und Gattungen der Drosslinge wurden früher zu den Timalien (Timaliidae) gezählt. Heute bilden sie die Familie der Drosslinge (Pellorneidae), die im Jahr 1946 durch den US-amerikanischen Ornithologen Jean Théodore Delacour eingeführt wurde. Drosslinge, Häherlinge (Leiothrichidae) und Timalien bilden eine monophyletische Klade innerhalb der Singvogelüberfamilie Sylvioidea, die fast 30 Singvogelfamilien umfasst.[2][1][3] Die früher zu den Häherlingen gestellte Gattung Alcippe bildet seit 2019 eine eigenständige Familie, die Alcippeidae, und sieben früher zu Alcippe gezählte Arten bilden seit 2019 die Gattung Schoeniparus innerhalb der Drosslinge.[4]
Die Drosslinge (Pellorneidae) sind eine Singvogelfamilie, die von Indien im Westen über das südliche China und Südostasien bis zu den Philippinen und der indonesischen Insel Sulawesi im Osten vorkommt. Nur die sieben Arten der Gattung Illadopsis leben im Regenwaldgürtel des tropischen West- und Zentralafrikas.
The jungle babblers are a family, Pellorneidae, of mostly Old World passerine birds belonging to the superfamily Sylvioidea.[1][2] They are quite diverse in size and coloration, and usually characterised by soft, fluffy plumage and a tail on average the length of their body, or longer. These birds are found in tropical zones, with the greatest biodiversity in Southeast Asia and the Indian subcontinent.
Morphological diversity is rather high; most species resemble warblers, jays or thrushes, making field identification difficult.
The family Pellorneidae was first introduced by the French-American ornithologist Jean Théodore Delacour in 1946.[3] Pellorneidae used to be one of four subfamilies of Timaliidae (tree- and scimitar-babblers), but was then elevated to its own family rank in 2011 based on molecular markers.[4][5]
Jungle babblers are small to medium-sized birds which are on average 14 cm long and weigh around 30g, but range from 10–26 cm, and 12-36g [6]
Divided between being terrestrial and arboreal, Pellorneidae have strong legs. They usually have generalised bills, similar to those of a thrush or warbler, with the exception of the long-billed wren-babbler (Rimator malacoptilus) and both species of scimitar babbler from the Jabouilleia genus which have long, curved bills. Most jungle babblers have predominantly brown plumage with little sexual dimorphism, but brightly coloured species of this family also exist.[7] Many jungle babblers have distinctive 'eyebrows' and 'caps' which may help to differentiate them from similarly-sized and coloured species.[6]
This group is not strongly migratory, and most species have short rounded wings, and weak flight. They live in lightly wooded, scrubland, or jungle environments, ranging from swamp to near-desert. They are primarily insectivorous, although many will also take berries, and the larger, omnivorous species will even eat small lizards and other vertebrates.[7]
Jungle babblers are generally non-migratory, social birds, defined by their lack of seasonal plumage and unspotted juvenile plumage.[8] These birds tend to be shy, but a few species are highly territorial and respond to playbacks of their vocalisations.[9] Breeding behaviour is not well known for all species of jungle babbler, but some birds, such as the Streaked wren-babbler (Napothera brevicaudata) have adapted to their habitat by nesting in holes or shallow cavities in the limestone cliffs and boulders of their region.[10] Others nest on the ground or in trees or shrubs. Care of nestlings by both parents is common, and cooperative breeding is prevalent among babblers [11]
Pellorneidae are found throughout the tropics of Asia and Africa. Preferring sheltered places, these birds tend to stick to the undergrowth or forest edge.[8]
Originally placed within Timaliidae as a subfamily, Pellorneidae was elevated into family status following a closer analysis of the superfamily Sylvioidea.[1] Sylvioidea was initially considered too complex to differentiate using morphology due to multiple instances of convergent evolution, and it wasn't until molecular analysis was conducted that the superfamily was recognised to be non-monophyletic - hence Pellorneidae being recognised as a family.[1] Pellorneidae is ia sister to a clade containing the families Leiothrichidae and Alcippeidae.[12]
Another taxonomy revision was the renaming of the rufous-vented grass babbler (Laticilla burnesii) and swamp grass babbler (Laticilla cinerascens) from Prinia (in the family Cisticolidae) to Laticilla.[13] Data sequencing using mitochondrial and nuclear markers revealed that P. burnesii and P. cinerascens belonged in a different family to the other members of Cisticolidae, with the results supported by Bayesian inference[13]
The cladogram below showing the phylogenetic relationships between the families is based on a study of the babblers by Tianlong Cai and colleagues published in 2019.[12][4]
Pycnonotidae – bulbuls (160 species)
Sylviidae – sylviid babblers (34 species)
Paradoxornithidae – parrotbills and myzornis (37 species)
Zosteropidae – white-eyes (146 species)
Timaliidae – tree babblers (57 species)
Pellorneidae – ground babblers (65 species)
Alcippeidae – Alcippe fulvettas (10 species)
Leiothrichidae – laughingthrushes and allies (133 species)
The cladogram below shows the relationships between the genera.[12][4]
PellorneidaeGraminicola – grassbirds (2 species)
Turdinus – wren-babblers (3 species)
Malacopteron – babblers (6 species)
Gampsorhynchus – babblers (2 species)
Schoeniparus – fulvettas (7 species)
Pellorneum – babblers (15 species)
Laticilla – grass babblers (2 species)
Illadopsis – illadopsis (9 species)
Kenopia – striped wren-babbler
Malacocincla – babblers (3 species)
Gypsophila – wren-babblers and limestone babblers (6 species)
Ptilocichla – wren-babblers (3 species)
Napothera – wren-babblers and scimitar babblers (6 species)
The family includes 65 species divided into 13 genera:[4]
Laticilla (species moved here from Prinia in the Cisticolidae)[14]
Kenopia - monotypic
The jungle babblers are a family, Pellorneidae, of mostly Old World passerine birds belonging to the superfamily Sylvioidea. They are quite diverse in size and coloration, and usually characterised by soft, fluffy plumage and a tail on average the length of their body, or longer. These birds are found in tropical zones, with the greatest biodiversity in Southeast Asia and the Indian subcontinent.
Morphological diversity is rather high; most species resemble warblers, jays or thrushes, making field identification difficult.
The family Pellorneidae was first introduced by the French-American ornithologist Jean Théodore Delacour in 1946. Pellorneidae used to be one of four subfamilies of Timaliidae (tree- and scimitar-babblers), but was then elevated to its own family rank in 2011 based on molecular markers.
Pellorneidae es una familia de aves paseriformes muy extendida por Asia y África.[1]
Los miembros del grupo anteriormente se clasificaban dentro de la familia Timaliidae, de la que se segregaron a causa de los resultados de los estudios filogenéticos recientes.[2] Desde 2010, el Congreso Ornitológico Internacional la reconoce como una familia separada.[1]
La familia incluye los siguientes géneros y especies:[1]
Pellorneidae es una familia de aves paseriformes muy extendida por Asia y África.
Pellorneidae hegaztien barruko Passeriformes ordenako familia bat da. Asia eta Afrikan oso ohikoak dira. Lehen Timaliidae familian sailkatzen ziren genero hauek.
Pellorneidae hegaztien barruko Passeriformes ordenako familia bat da. Asia eta Afrikan oso ohikoak dira. Lehen Timaliidae familian sailkatzen ziren genero hauek.
Kerttutimalit (Pellorneidae) on varpuslintuihin kuuluva heimo. Heimon lajit luettiin aikasemmin kuuluvaksi joko herttujen, kerttujen tai timalien heimoihin.[1] Kerttutimalilajeja elää Afrikassa ja Aasiassa. Niiden elinympäritöä ovat metsät ja ravintoa hyönteiset. Tyypillisiä piirteitä ovat suurehko pää ja lyhyehkö nokka. Väritykseltään lajit ovat usein ruskeita.[2][3][4]
BirdLife Suomen luokituksen mukaan kerttutimaleihin kuuluu 16 sukua ja 54 lajia.[5]
Kerttutimalit (Pellorneidae) on varpuslintuihin kuuluva heimo. Heimon lajit luettiin aikasemmin kuuluvaksi joko herttujen, kerttujen tai timalien heimoihin. Kerttutimalilajeja elää Afrikassa ja Aasiassa. Niiden elinympäritöä ovat metsät ja ravintoa hyönteiset. Tyypillisiä piirteitä ovat suurehko pää ja lyhyehkö nokka. Väritykseltään lajit ovat usein ruskeita.
BirdLife Suomen luokituksen mukaan kerttutimaleihin kuuluu 16 sukua ja 54 lajia.
Les Pellorneidae sont une famille de passereaux d'Asie et d'Afrique créée après des études phylogéniques de la famille des Timaliidae, dont on savait qu'elle était constituée de taxons non apparentés.
La famille des Timaliidae a longtemps servi de fourre-tout taxinomique pour les passereaux de l'Ancien Monde. Le clade Pellorneidae est l'un des quatre principaux qui est apparu lors de ces études (Gelang et al. 2009). Le Congrès ornithologique international a entériné ces modifications taxinomiques dans sa version 2.6 (2010).
Dans sa classification de référence version 3.5 (2013), le Congrès ornithologique international suit les conclusions de Oliveros et al. (2012) et déplace le genre Robsonius de cette famille vers celle des Locustellidae.
D'après la classification de référence (version 5.2, 2015) du Congrès ornithologique international (ordre phylogénique) :
Les Pellorneidae sont une famille de passereaux d'Asie et d'Afrique créée après des études phylogéniques de la famille des Timaliidae, dont on savait qu'elle était constituée de taxons non apparentés.
Pellorneidae adalah keluarga terbesar dalam ordo Passeriformes. Keluarga Pellorneidae agak beragam dalam ukuran dan warna, tetapi ditandai dengan bulu lembut berbulu. Ini adalah burung dari daerah tropis, dengan berbagai terbesar di Asia Tenggara dan benua India. Seluruh keluarga Pellorneidae sebelumnya dikelompokkan dalam Timaliidae .
Keluarga Pellorneidae' bebtubuh kecil untuk burung berukuran sedang. Mereka memiliki kaki yang kuat, dan banyak yang cukup terestrial. Mereka biasanya memiliki tagihan umum, mirip dengan sebuah sariawan atau warbler . Sebagian besar memiliki bulu dominan coklat, dengan perbedaan minimal antara jenis kelamin, tetapi lebih banyak spesies berwarna cerah juga ada[1].
Kelompok ini tidak kuat bermigrasi, dan sebagian besar spesies memiliki sayap bulat pendek, dan penerbangan yang lemah. Mereka tinggal di ringan berhutan atau semak belukar lingkungan, mulai dari rawa ke dekat-gurun. Mereka terutama serangga, meskipun banyak juga akan mengambil berry, dan spesies yang lebih besar bahkan akan memakan kadal kecil dan vertebrata lainnya
Pellorneidae adalah keluarga terbesar dalam ordo Passeriformes. Keluarga Pellorneidae agak beragam dalam ukuran dan warna, tetapi ditandai dengan bulu lembut berbulu. Ini adalah burung dari daerah tropis, dengan berbagai terbesar di Asia Tenggara dan benua India. Seluruh keluarga Pellorneidae sebelumnya dikelompokkan dalam Timaliidae .
Pellorneidae Delacour, 1946 è una famiglia di uccelli passeriformi diffusi in Asia e Africa.[1]
Il clade dei Pellorneidae era in passato inquadrato all'interno della famiglia Timaliidae, da cui è stato segregato in base alle risultanze di studi filogenetici relativamente recenti[2]. Dal 2010 il Congresso Ornitologico Internazionale li riconosce come una famiglia a sé stante.[1]
La famiglia comprende i seguenti generi e specie:[1]
Pellorneidae vormen een familie van zangvogels.[1] Deze familie is net als de verwante families Timalia's en Leiothrichidae een zeer vormenrijke groep. De Nederlandse namen (vaak afgeleid van de Engelse) geven al aan dat er enorm veel verwarring is over de indeling van deze vogelsoorten in de verschillende families en geslachten. Hoewel deze familie als aparte familie wordt beschouwd naast de Timalia's, komt de naam timalia in allerlei vormen hier terug. Zo zijn er de nontimalia's (het geslacht Alcippe), maar ook lijster-, muis-, twijg-, sluip-, wol- en jungltimalia's. Verder de namen rietzanger en kruiplijster. Vaak namen die ook weer gebruikt worden voor soorten in de families Timalia's en Leiothrichidae.
Het moleculair genetisch onderzoek naar de fylogenie van deze familie en de soorten uit de families Timalia's en Leiothrichidae levert voortdurend nieuwe inzichten.[2]
De volgende geslachten zijn bij de familie ingedeeld:[1]
Pellorneidae vormen een familie van zangvogels. Deze familie is net als de verwante families Timalia's en Leiothrichidae een zeer vormenrijke groep. De Nederlandse namen (vaak afgeleid van de Engelse) geven al aan dat er enorm veel verwarring is over de indeling van deze vogelsoorten in de verschillende families en geslachten. Hoewel deze familie als aparte familie wordt beschouwd naast de Timalia's, komt de naam timalia in allerlei vormen hier terug. Zo zijn er de nontimalia's (het geslacht Alcippe), maar ook lijster-, muis-, twijg-, sluip-, wol- en jungltimalia's. Verder de namen rietzanger en kruiplijster. Vaak namen die ook weer gebruikt worden voor soorten in de families Timalia's en Leiothrichidae.
Marktimalfamilien, Pellorneidae, er ein nyleg anerkjent familie av rundt 50-70 artar sporvefuglar i Asia og Afrika som blei oppretta etter fylogenetiske studiar av timalfamilien Timaliidae. Pellorneidae er ein av fire kladar som dukka opp i studiane til Gelang et al. 2009.[1] Familien kom med i Clementslista frå versjon 6.6, august, 2011.[2] Familien var kjent for å vere sett saman av urelaterte taksa, og det skjer framleis rørsler inn og ut av taksonet.
Marktimalfamilien i rekkjefølgje etter eBird/Clements Checklist v2017[3] med norske namn etter Norske navn på verdens fugler:[4]
Marktimalfamilien, Pellorneidae, er ein nyleg anerkjent familie av rundt 50-70 artar sporvefuglar i Asia og Afrika som blei oppretta etter fylogenetiske studiar av timalfamilien Timaliidae. Pellorneidae er ein av fire kladar som dukka opp i studiane til Gelang et al. 2009. Familien kom med i Clementslista frå versjon 6.6, august, 2011. Familien var kjent for å vere sett saman av urelaterte taksa, og det skjer framleis rørsler inn og ut av taksonet.
Dżunglaki[2] (Pellorneidae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes).
Rodzina obejmuje gatunki występujące w Azji i Afryce[3].
Do rodziny należą następujące rodzaje[2]:
Rodzaje o bliżej nieokreślonym pokrewieństwie w stosunku do pozostałych taksonów (incertae sedis):
Dżunglaki (Pellorneidae) – rodzina ptaków z rzędu wróblowych (Passeriformes).
Pellorneidae é uma família de aves da ordem Passeriformes.[1]
Pellorneidae é uma família de aves da ordem Passeriformes.
Marktimalior (Pellorneidae) är en nyligen urskild fågelfamilj vars arter tidigare huvudsakligen placerades i familjen timalior. De förekommer huvudsakligen i södra och sydöstra Asien, men ett släkte påträffas även i Afrika.
Listan nedan följer Clements et al 2018.[1]
Vissa för även släktet Alcippe till familjen.[2]
Marktimalior (Pellorneidae) är en nyligen urskild fågelfamilj vars arter tidigare huvudsakligen placerades i familjen timalior. De förekommer huvudsakligen i södra och sydöstra Asien, men ett släkte påträffas även i Afrika.
Họ Chuối tiêu (danh pháp khoa học: Pellorneidae) là một họ chim trong bộ Passeriformes.[1]
Họ này có 14 chi và 60 loài như sau:
Họ Chuối tiêu (danh pháp khoa học: Pellorneidae) là một họ chim trong bộ Passeriformes.
Pellorneidae Vigors & Delacour, 1946
Земляные тимелии[1] (лат. Pellorneidae) — семейство воробьиных птиц, в основном Старого Света. Птицы довольно разнообразны по размерам и окраске, однако их объединяет мягкое ворсистое оперение. Эти птицы из тропических районов, большая часть которых обитает в Юго-Восточной Азии и на Индийском субконтиненте. Ранее всё семейство включалось в семейство тимелиевых. У семейства сильное морфологическое разнообразие: большинство видов похожи на славковых, сойковых или дроздовых.
Мелкие и средних размеров птицы. У них сильные ноги, и многие из птиц ведут наземный образ жизни. Как правило, у них обычные клювы, подобные дроздовым или славковым. У большинства птиц преимущественно бурое оперение, с минимумом полового диморфизма, однако существуют виды и с яркой окраской[2].
Мигрирует семейство редко, а у большинства видов короткие закругленные крылья, не приспособленные для полёта. Обитают в немного лесистой или кустарниковой средах, от болот до ближайших пустынь. Семейство преимущественно состоит из насекомоядных птиц, однако многие из них питаются ягодами, а крупные виды даже едят мелких ящериц и других позвоночных[2].
На февраль 2018 года в семейство включают 15 родов и 70 видов[3]:
Земляные тимелии (лат. Pellorneidae) — семейство воробьиных птиц, в основном Старого Света. Птицы довольно разнообразны по размерам и окраске, однако их объединяет мягкое ворсистое оперение. Эти птицы из тропических районов, большая часть которых обитает в Юго-Восточной Азии и на Индийском субконтиненте. Ранее всё семейство включалось в семейство тимелиевых. У семейства сильное морфологическое разнообразие: большинство видов похожи на славковых, сойковых или дроздовых.
雀眉科（Pellorneidae）是雀形目鸣禽亚目下的一类鸟类，其体型和被毛颜色富于变化，特点是均有柔软蓬松的羽毛，为热带地区鸟类。
雀眉科鸟类为小到中型鸟类。有强壮的双腿，多习惯于行走。雀眉科鸟类通常有类似鸫科或莺亚科的鸟喙。羽毛主要为棕色，两性差异很小，但也存在着许多更鲜艳的种类。[1]
雀眉科鸟类不太喜欢迁徙，大多数有短而圆的翅膀，弱于飞行。其栖息在稀疏的树林或灌木丛，或沼泽至沙漠周边。
땅꼬리치레과(Pellorneidae)는 참새목에 속하는 조류 과의 하나이다. 열대 기후 지역에 사는 조류로 동남아시아와 인도 아대륙에 가장 많은 종이 분포한다. 이전에는 꼬리치레과로 분류했다.
다음은 2019년 올리버로스(Oliveros) 등의 연구에 의한 흰턱딱새소목의 계통 분류이다.[1]
흰턱딱새소목 섬개개비상과 흰턱딱새상과 오목눈이상과Scotocercidae
.jpg)
_(34675407315).jpg)
.jpg)
_(48572545331).jpg)
.jpg)
.JPG)
.jpg)
