Neodon sikimensis – gatunek gryzonia z rodziny chomikowatych, występujący w Himalajach[2][3].
Gatunek został opisany naukowo w 1849 roku przez B.H. Hodgsona. N. sikkimensis i podobny N. irene to gatunki parapatryczne; drugi był dawniej zaliczany do N. sikkimensis, ale gryzonie te są większe i różnią je szczegóły budowy ciała[3].
Neodon sikimensis żyje w północnych Indiach (Bengal Zachodni i Sikkim), Bhutanie, Nepalu i Tybecie (Chiny). W zachodniej części zasięgu żyje powyżej 2500 m n.p.m., w Tybecie spotykany jest od 2100 do 3700 m n.p.m. Prowadzi dzienny tryb życia, kopie nory. Jest towarzyski, żyje w grupach liczących do 20 osobników. Zamieszkuje łąki piętra alpejskiego i gęste zarośla na skraju lasów rododendronów i lasów iglastych. Kryje się pod krzewami, skałami i ściółką leśną; rzadko wychodzi na otwarty teren[2].
Jest on uznawany za gatunek najmniejszej troski. Występuje w obszarach chronionych, takich jak Park Narodowy Langtang i Obszar Chroniony Kanczendzonga w Nepalu. Nie jest chroniony prawnie w żadnym państwie. Może mu grozić utrata i degradacja środowiska związana z wycinką drzew prowadzoną na niewielką skalę, wprowadzenie obcych gatunków do ekosystemu i w pewnym stopniu drapieżnictwo ze strony domowych kotów i psów[2].
Neodon sikimensis – gatunek gryzonia z rodziny chomikowatych, występujący w Himalajach.
