El ratpenat de cua de rata gros (Rhinopoma microphyllum) és una espècie de ratpenat de la família dels rinopomàtids que es troba a Algèria, Bangladesh, Burkina Faso, República Centreafricana, Txad, Djibouti, Egipte, Eritrea, Etiòpia, Índia, Indonèsia, Iran, Iraq, Jordània, Líbia, Mali, Mauritània, Marroc, Birmània, el Níger, Nigèria, Oman, Pakistan, Aràbia Saudita, Senegal, Sudan, Tailàndia, Tunísia, Sàhara Occidental i Iemen.[1][2]
El ratpenat de cua de rata gros (Rhinopoma microphyllum) és una espècie de ratpenat de la família dels rinopomàtids que es troba a Algèria, Bangladesh, Burkina Faso, República Centreafricana, Txad, Djibouti, Egipte, Eritrea, Etiòpia, Índia, Indonèsia, Iran, Iraq, Jordània, Líbia, Mali, Mauritània, Marroc, Birmània, el Níger, Nigèria, Oman, Pakistan, Aràbia Saudita, Senegal, Sudan, Tailàndia, Tunísia, Sàhara Occidental i Iemen.
The greater mouse-tailed bat (Rhinopoma microphyllum) is a species of bat in the Rhinopomatidae family.[2]
It is found in Algeria, Bangladesh, Burkina Faso, the Central African Republic, Chad, Djibouti, Egypt, Eritrea, Ethiopia, India, Indonesia, Iran, Israel, Iraq, Jordan, Libya, Mali, Mauritania, Morocco, Myanmar, Niger, Nigeria, Oman, Pakistan, Saudi Arabia, Senegal, Sudan, Thailand, Tunisia, Western Sahara, and Yemen. Its natural habitat is subtropical or tropical dry shrubland.
According to a recent research published in Royal Society of London, the greater mouse-tailed bat hibernates at the unusually warm and constant temperature of 68 °F in caves in Israel's Great Rift Valley. From October to February, these bats were discovered semi-conscious, breathing only once every 15–30 minutes, with extremely low energy expenditures.[3]
The species Rhinopoma microphyllum eats exclusively insects.[4] A study on its diet revealed that the species is primarily a Coleoptera feeder in both maternity and summer quarters, although a more diverse feeding habit is found in the summer roosts. Other prey types include Diptera, Neuroptera and Hymenoptera.[5] They mate at the beginning of spring.
{{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help) The greater mouse-tailed bat (Rhinopoma microphyllum) is a species of bat in the Rhinopomatidae family.
Rhinopoma microphyllum Rhinopoma generoko animalia da. Chiropteraren barruko Rhinopomatidae familian sailkatuta dago.
Rhinopoma microphyllum Rhinopoma generoko animalia da. Chiropteraren barruko Rhinopomatidae familian sailkatuta dago.
Isohiirenhäntälepakko (Rhinopoma microphyllum) on yksi kolmesta hiirenhäntälepakoiden heimoon kuuluvasta lepakkolajista. Nisäkäsnimistötoimikunta on ehdottanut, että lajin suomenkieliseksi nimeksi vaihdettaisiin ”isohäntälepakko”.[3]
Lajia esiintyy Afrikassa Marokosta Nigeriaan ja Sudaniin. Lisäksi se on levinnyt myös idemmäksi Thaimaahan asti.[2] Isohiirenhäntälepakot oleskelevat muun muassa vanhoissa rakennuksissa, luolissa, tunneleissa ja kaivoissa. Lepakot viihtyvät sekä yksinään että isoissa yhdyskunnissa.[4]
Hiirenhäntälepakoiden karvoitus on harmaanruskea. Lajille tyypillistä on litteä ja laiha ruumiinrakenne ja huomattavan pitkä (5–7,8 cm), hiiren häntää muistuttava häntä. Isohiirenhäntälepakon nenä näyttää siankärsältä. Ruumiin pituus on 6–8,4 cm, kyynärvarsi on 6,2–7,3 cm ja paino on 10–20 g.[4]
Hiirenhäntälepakko kykenee kiipeämään pystysuoria seiniä pitkin nopeasti ylös ja mahtuu kulkemaan kapeista raoista.[4]
Isohiirenhäntälepakko (Rhinopoma microphyllum) on yksi kolmesta hiirenhäntälepakoiden heimoon kuuluvasta lepakkolajista. Nisäkäsnimistötoimikunta on ehdottanut, että lajin suomenkieliseksi nimeksi vaihdettaisiin ”isohäntälepakko”.
Rhinopoma microphyllum
Le Grand rhinopome (Rhinopoma microphyllum) est une espèce de chauve-souris de la famille des Rhinopomatidae.
Il pipistrello coda di topo maggiore (Rhinopoma microphyllum Brünnich, 1782) è un pipistrello della famiglia diffuso in Africa settentrionale, Medio Oriente, India e Sumatra.[1][2]
Pipistrello di medie dimensioni, con la lunghezza della testa e del corpo tra 72 e 81 mm, la lunghezza dell'avambraccio tra 62 e 74 mm, la lunghezza della coda tra 52 e 85 mm, la lunghezza del piede tra 13 e 17 mm, la lunghezza delle orecchie tra 19 e 22 mm e un peso fino a 37 g.[3]
La pelliccia è corta, fine e setosa. Le parti dorsali sono bruno-grigiastre, mentre le parti ventrali sono più chiare o biancastre. Il muso è rivolto all'insù, con una cresta cutanea relativamente piccola. Gli occhi sono grandi. Le orecchie sono triangolari, unite sulla fronte da una membrana cutanea. Il trago è falciforme, con l'estremità smussata e con un piccolo lobo alla base. Le membrane alari sono marroni e attaccate posteriormente sulla tibia, ben sopra le caviglie. La coda è molto lunga, sottile e si estende ben oltre l'uropatagio il quale è ridotto ad una sottile membrana. È privo di calcar. Il cariotipo è 2n=42 FNa=66.
Emette ultrasuoni sotto forma di impulsi multi-armonici di lunga durata con frequenza costante tra 27 e 31 kHz.
Si rifugia in gruppi fino a diverse migliaia di individui all'interno di fessure rocciose, piccole grotte, miniere, gallerie sotterranee, pozzi, monumenti antichi ed edifici. È tollerante alla bassa umidità e alla luce. In india effettua migrazioni stagionali. Il volo è veloce e fluttuante.
Si nutre di coleotteri ed emitteri.
Danno alla luce un piccolo alla volta da metà giugno ai primi di luglio. I piccoli vengono svezzati successivamente in agosto dopo un periodo di 4 settimane. Raggiungono la maturità sessuale dopo 18-19 mesi.
Questa specie è diffusa nelle zone aride dell'Africa settentrionale, nel Medio Oriente fino all'India occidentale. Un individuo è stato catturato sull'isola di Sumatra.
Vive in ambienti aridi con precipitazioni inferiori a 300 mm e vegetazione rada fino a 1 200 metri di altitudine.
Sono state riconosciute 4 sottospecie:
La IUCN Red List, considerato il vasto areale, l'abbondanza in alcune aree e la mancanza di minacce, classifica R.microphyllum come specie a rischio minimo (LC).[1]
Il pipistrello coda di topo maggiore (Rhinopoma microphyllum Brünnich, 1782) è un pipistrello della famiglia diffuso in Africa settentrionale, Medio Oriente, India e Sumatra.
De Egyptische klapneusvleermuis of Egyptische klapneus (Rhinopoma microphyllum) is een vleermuizensoort die behoort tot de familie van de Klapneusvleermuizen.
Deze typische vleermuizensoort heeft een lichaamslengte van ongeveer 7 centimeter. Hij heeft een dunne staart die ongeveer even lang is als zijn lichaam. Dit dier kan een soort winterslaap houden, waarbij het op zijn eigen lichaamsvetten teert. Deze winterslaap duurt gewoonlijk vrij kort.
Het zijn koloniedieren die 's nachts actief zijn. Overdag slapen ze op beschutte plaatsen. Tijdens het rusten en slapen hangen ze met hun kop neerwaarts, en slaan ze hun vleugels om hun lichaam, soms ook om hun kop. Ze zouden zich aan een uitsteeksel vast met één of twee achterpoten. Tegen de schemering en 's nachts komen ze tevoorschijn, om op zoek te gaan naar voedsel dat uit verschillende insecten bestaat.
Het vrouwtje baart één jong na een draagtijd van ongeveer 16 weken.
Egyptische klapneusvleermuizen komen voor in een aantal landen in West- en Noord-Afrika, in het Midden-Oosten en een paar landen in Azië.
Bronnen, noten en/of referentiesDe Egyptische klapneusvleermuis of Egyptische klapneus (Rhinopoma microphyllum) is een vleermuizensoort die behoort tot de familie van de Klapneusvleermuizen.
Multimedia w Wikimedia Commons Brodawkonos duży[3], brodawkonos[4] (Rhinopoma microphyllum) – gatunek ssaka z rodziny brodawkonosowatych[5].
W polskiej literaturze zoologicznej gatunek R. microphyllum był oznaczany nazwą „brodawkonos”[4]. W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” gatunkowi nadano nazwę „brodawkonos duży”, rezerwując nazwę „brodawkonos” dla rodzaju tych nietoperzy[3].
Występuje na suchym bezdrzewnym terenie Środkowego i Bliskiego Wschodu.
Wielkie kolonie złożone z tysięcy brodawkonosów dużych śpią w ciągu dnia w ruinach dużych budynków, często w świątyniach lub pałacach. Żywią się tylko owadami. Gdy w zimnej porze roku na ich terenach brakuje pokarmu, to wtedy zapadają w sen zimowy. Przed zapadnięciem w sen gromadzą zapasy tłuszczu, które mogą ważyć tyle ile waży sam osobnik. Dzięki nim zwierzęta te mogą obyć się bez pokarmu, nawet do kilku tygodni. Podczas snu zimowego, zapasy te zostają całkowicie zużyte.
Okres godowy brodawkonosa dużego przypada na początek wiosny. Samica po ciąży trwającej około 4 miesięcy wydaje na świat jedno młode, które przestaje ssać mleko po 8 tygodniach. Dojrzałość płciową osiągają dopiero po ukończeniu 2 roku życia.
Brodawkonos duży, brodawkonos (Rhinopoma microphyllum) – gatunek ssaka z rodziny brodawkonosowatych.
Rhinopoma microphyllum é uma espécie de morcego da família Rhinopomatidae. Pode ser encontrado do norte da África e sudoeste da Ásia até a Índia, Bangladesh e Mianmar.
Rhinopoma microphyllum é uma espécie de morcego da família Rhinopomatidae. Pode ser encontrado do norte da África e sudoeste da Ásia até a Índia, Bangladesh e Mianmar.
Rhinopoma microphyllum[2][3] är en fladdermusart som först beskrevs av Morten Thrane Brünnich 1782. Rhinopoma microphyllum ingår i släktet klaffnäsor, och familjen Rhinopomatidae.[4][5] IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.[1] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[4] Wilson & Reeder (2005) skiljer mellan fyra underarter.[2]
Arten når en kroppslängd (huvud och bål) av 59 till 90 mm och har en ungefär lika lång svans. Vingspannen är 170 till 250 mm och vikten varierar under den aktiva tiden (våren till hösten) mellan 6 och 14 g. Den mjuka pälsen har på ovansidan en gråbrun till mörkbrun färg och undersidan är allmänt ljusare. Hos Rhinopoma microphyllum är huvudet, bakre delen av buken och stjärten naken. Liksom hos andra klaffnäsor liknar näsans öppningar smala springor. De stora öronen är på hjässan sammanlänkade med en hudremsa.[6]
Med lagrad fett väger hanar före vintern 40 till 45 g och honor ungefär 10 g mindre.[7]
Denna fladdermus har en större population i Sahelzonen i Afrika. Väster och öster om Sahara sträcker sig utbredningsområdet längre norrut till Marocko respektive Egypten, södra Syrien och Irak (även västra Arabiska halvön). En annan population förekommer i Asien från Afghanistan över Pakistan till Indien. Dessutom är olika fynd från Sydostasien dokumenterade (Bangladesh, Thailand, Sumatra) som indikerar att arten är vanlig där. Den vistas i låglandet och i bergstrakter upp till 1200 meter över havet. Rhinopoma microphyllum lever i torra områden där nederbörden är mindre eller lika 300 mm per år. Växtligheten är allmänt glest fördelad i utbredningsområdet.[1]
Individerna vilar främst i grottor och bildar där stora kolonier med några tusen medlemmar. En koloni i Mesopotamien bildades året 2005 av 20 000 individer. Andra viloplatser är bergssprickor, gruvor, tunnlar och byggnader (bland annat i Egyptens pyramider[6]). Före den kalla årstiden lagras fett i kroppen.[1]
Arten håller enligt IUCN ingen vinterdvala.[1] Däremot beskriver en studie från Israel en koloni som vilade mellan oktober och februari på ett sätt som liknar vinterdvala. Individernas ämnesomsättning och andning (bara en gång under 15 till 30 minuter) var nedsatt. Å andra sidan var deras kroppstemperatur nästan lika som hos vakna djur på grund av att lufttemperaturen i grottan var 36 °C.[8]
Rhinopoma microphyllum jagar flygande insekter som skalbaggar och flygande myror. I norra delar av utbredningsområdet sker parningen under våren. Efter cirka 18 veckor dräktighet föds i juni eller juli en enda unge. Den diar sin mor 6 till 8 veckor. Under andra levnadsåret blir ungen könsmogen.[6]
När arten störs under vilotider viftar den med den fristående svansen som inte är omsluten av flygmembranen. Ungefär 2,5 till 2 timmar innan den börjar jaga är den vaken och nervös.[7]
.jpg)
Wikimedia Commons har media som rör Rhinopoma microphyllum.
Wikispecies har information om Rhinopoma microphyllum.
Rhinopoma microphyllum är en fladdermusart som först beskrevs av Morten Thrane Brünnich 1782. Rhinopoma microphyllum ingår i släktet klaffnäsor, och familjen Rhinopomatidae. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life. Wilson & Reeder (2005) skiljer mellan fyra underarter.
Rhinopoma microphyllum — вид рукокрилих родини Підковикові (Rhinolophidae).
Країни проживання: Алжир, Бангладеш, Бенін, Буркіна-Фасо, Центрально-Африканська Республіка, Чад, Кот-д'Івуар, Джибуті, Єгипет, Еритрея, Ефіопія, Гана, Гвінея, Індія, Індонезія, Іран, Ірак, Ізраїль, Йорданія, Ліван, Ліберія, Малі, Мавританія, Марокко, М'янма, Нігер, Нігерія, Оман, Пакистан, Саудівська Аравія, Сенегал, Сьєрра-Леоне, Судан, Сирія, Того, Західна Сахара, Ємен. Записаний від рівня моря в Єгипті до 1200 м в Марокко. Вид посушливих районів, де опадів звично менше 300 мм і з рідкісною рослинністю. Це справжній вид пустелі, який пристосований до цього середовища проживання при наявності клапанних ніздрів. Спочиває в тріщинах, невеликих печерах, шахтах, підземних тунелях, колодязях, старих пам'ятниках та будівлях. Накопичує жир протягом осені і залишається активним протягом всього року.
Втручання людини в місця спочинку і використання пестицидів для сарани впливають на вид. Ймовірно, вид присутній на деяких охоронних територіях.
Rhinopoma microphyllum — вид рукокрилих родини Підковикові (Rhinolophidae).
Rhinopoma microphyllum là một loài động vật có vú trong họ Rhinopomatidae, bộ Dơi. Loài này được Brünnich mô tả năm 1782.[1]
.jpg)
Rhinopoma microphyllum là một loài động vật có vú trong họ Rhinopomatidae, bộ Dơi. Loài này được Brünnich mô tả năm 1782.
Rhinopoma microphyllum (Brünnich, 1792)
Подвиды
Большой мышехвост[1] (лат. Rhinopoma microphyllum) — вид летучих мышей из рода мышехвостов. Маленький зверёк, живущий на Аравийском полуострове, в Израиле и в долине Нила (Египет). Образует большие колонии в пещерах и древних памятниках. Некоторые пирамиды населяет в течение более 3 000 лет. В сумерки кормится над водой. Питается насекомыми. При обилии корма накапливает запасы жира на бёдрах и у основания хвоста; масса запасов иногда превосходит массу всех остальных частей тела.
Большой мышехвост (лат. Rhinopoma microphyllum) — вид летучих мышей из рода мышехвостов. Маленький зверёк, живущий на Аравийском полуострове, в Израиле и в долине Нила (Египет). Образует большие колонии в пещерах и древних памятниках. Некоторые пирамиды населяет в течение более 3 000 лет. В сумерки кормится над водой. Питается насекомыми. При обилии корма накапливает запасы жира на бёдрах и у основания хвоста; масса запасов иногда превосходит массу всех остальных частей тела.
큰생쥐꼬리박쥐(Rhinopoma microphyllum)는 생쥐꼬리박쥐과에 속하는 박쥐의 일종이다. 알제리와 방글라데시, 부르키나파소, 중앙아프리카공화국, 차드, 지부티, 이집트, 에리트레아, 에티오피아, 인도, 인도네시아, 이란, 이스라엘, 이라크, 요르단, 리비아, 말리, 모리타니, 모로코, 미얀마, 니제르, 나이지리아, 오만, 파키스탄, 사우디아라비아, 세네갈, 수단, 태국, 튀니지, 서사하라 그리고 예멘에서 발견된다. 자연 서식지는 아열대 또는 열대 기후 지역의 건조 관목지대이다. 봄에 짝짓기를 시작한다.
런던왕립학회에서 출판한 연구 결과에 의히면, 큰생쥐꼬리박쥐는 이스라엘의 요르단 열곡의 동굴에서 보통 따뜻하고 일정한 온도 섭씨 20도에서 동면을 한다. 10월부터 2월까지 큰생쥐꼬리박쥐는 반수면 상태에서 발견되며, 15~30분마다 한번 숨을 쉬면서 에너지 소모를 최대한 줄인다.[2]
.jpg){kind=small}
