Multimedia w Wikimedia Commons Zjawa płowa[3] (Eidolon helvum) – największy nietoperz kontynentalnej Afryki. Według listy IUCN nadano mu kategorię niższego ryzyka, jednak obserwuje się spadkowy trend w liczebności tego gatunku.
Zjawa płowa ma największy zasięg wśród owocożernych nietoperzy Afryki: występuje głównie w klimacie subsaharyjskim, w lasach i sawannach, oraz wokół południowo-zachodniej części Półwyspu Arabskiego. Można ją spotkać zarówno na terenach zurbanizowanych jak i na terenach położonych powyżej 2000 m n.p.m.. Kolonie obsiadają wysokie drzewa.
Futro zjawy płowej jest koloru brudnożółtego z ciemnymi przypalanymi końcówkami. Futro samców jest bardziej pomarańczowe, samic żółtawe. Masa ciała wynosi 230–340 g, długość całkowita ciała 14–23 cm, rozpiętość skrzydeł wynosi około 76 cm. Samce są większe od samic. Zjawa płowa jest największym nietoperzem kontynentalnej Afryki.
Dieta zjawy płowej uzależniona jest od pogody i sezonu wegetacyjnego roślin. W skład pokarmu wchodzą: owoce palm z rodzaju borassus, kwiaty baobabu, kwiaty roślin z rodziny ślazowatych, kwiaty koralodrzewu, mango, owoce smaczliwki, owoce asyminy trójklapowej, figi, owoce męczennicy, flaszowiec siatkowaty, nieśplik japoński[4], nietoperze te również mogą zjadać miękką korę niektórych drzew. Owocożerne nietoperze są bardzo istotnymi roznosicielami nasion, pełnią ważną rolę w regeneracji tropikalnych lasów, rozprzestrzeniając nasiona wraz z odchodami.
Nietoperze z tego gatunku są zwierzętami bardzo socjalnymi, żyją w dużych koloniach liczących od kilkudziesięciu tysięcy do nawet miliona osobników, za miejsca na kolonie wybierają sobie grupy wysokich drzew. Nietoperze nocą dzielą się na mniejsze grupy, które razem przemieszczają się na żerowiska. Zjawy są jednym z najważniejszych roznosicieli nasion często bardzo zagrożonych gatunków drzew. Nietoperze te są bardzo aktywne również za dnia i często obserwuje się przemieszczanie i głośne „spory” w obrębie kolonii.
Zjawa płowa (Eidolon helvum) – największy nietoperz kontynentalnej Afryki. Według listy IUCN nadano mu kategorię niższego ryzyka, jednak obserwuje się spadkowy trend w liczebności tego gatunku.
