Astenus gracilis adolah kumbang dari famili Staphylinidae. Spesies ko juo marupokan bagian dari ordo Coleoptera, kelas Insecta, filum Arthropoda, dan kingdom Animalia.
Kumbang iko biasonyo punyo elitra nan pendek.
Astenus gracilis adolah kumbang dari famili Staphylinidae. Spesies ko juo marupokan bagian dari ordo Coleoptera, kelas Insecta, filum Arthropoda, dan kingdom Animalia.
Kumbang iko biasonyo punyo elitra nan pendek.
Astenus gracilis – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny żarlinków.
Gatunek ten został opisany w 1789 roku przez Gustafa von Paykulla jako Staphylinus gracilis[1].
Chrząszcz o wydłużonym i nieco spłaszczonym ciele długości od 3 do 3,2 mm. Ubarwiony czarno zwykle z żółtawymi tylnymi brzegami tergitów odwłoka i z żółtawą plamą wzdłuż tylnych brzegów i szwu pokryw, sięgającą ich przedniej połowy. Duża, nieco szersza od pokryw głowa jest ponad oczami łopatowato ku przodowi wydłużona. Przedplecze jest najszersze w części przedniej, nieobrzeżone, zaopatrzone w cztery pary długich szczecinek na bocznych krawędziach. Pokrywy są trochę szersze i o mniej niż ¼ dłuższe od przedplecza. Odwłok jest silnie rozszerzony ku tyłowi i ma początkowe tergity zaopatrzone w poprzeczne bruzdy przynasadowe. W przypadku trzech początkowych tergitów odległości między bruzdami bocznymi są co najmniej trzykrotnie większe niż długości tychże tergitów. Szósty sternit odwłoka u samca trójkątne wcięcie na tylnym brzegu[2].
Owad znany z Portugalii, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Malty, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Słowenii, Chorwacji, Ukrainy, Rumunii, Bułgarii, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry, Grecji, Rosji, Makaronezji, Afryki Północnej, Bliskiego Wschodu i wschodniej Palearktyki[1]. Zamieszkuje suche tereny otwarte i skraje lasów. Bytuje pod kamieniami oraz u nasady roślin zielnych i traw. W Polsce rzadki[2][3].
Astenus gracilis – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny żarlinków.
Gatunek ten został opisany w 1789 roku przez Gustafa von Paykulla jako Staphylinus gracilis.
Chrząszcz o wydłużonym i nieco spłaszczonym ciele długości od 3 do 3,2 mm. Ubarwiony czarno zwykle z żółtawymi tylnymi brzegami tergitów odwłoka i z żółtawą plamą wzdłuż tylnych brzegów i szwu pokryw, sięgającą ich przedniej połowy. Duża, nieco szersza od pokryw głowa jest ponad oczami łopatowato ku przodowi wydłużona. Przedplecze jest najszersze w części przedniej, nieobrzeżone, zaopatrzone w cztery pary długich szczecinek na bocznych krawędziach. Pokrywy są trochę szersze i o mniej niż ¼ dłuższe od przedplecza. Odwłok jest silnie rozszerzony ku tyłowi i ma początkowe tergity zaopatrzone w poprzeczne bruzdy przynasadowe. W przypadku trzech początkowych tergitów odległości między bruzdami bocznymi są co najmniej trzykrotnie większe niż długości tychże tergitów. Szósty sternit odwłoka u samca trójkątne wcięcie na tylnym brzegu.
Owad znany z Portugalii, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Malty, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Słowenii, Chorwacji, Ukrainy, Rumunii, Bułgarii, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry, Grecji, Rosji, Makaronezji, Afryki Północnej, Bliskiego Wschodu i wschodniej Palearktyki. Zamieszkuje suche tereny otwarte i skraje lasów. Bytuje pod kamieniami oraz u nasady roślin zielnych i traw. W Polsce rzadki.
Astenus gracilis é uma espécie de insetos coleópteros polífagos pertencente à família Staphylinidae.[1]
A autoridade científica da espécie é Paykull, tendo sido descrita no ano de 1789.
Trata-se de uma espécie presente no território português.
Astenus gracilis é uma espécie de insetos coleópteros polífagos pertencente à família Staphylinidae.
A autoridade científica da espécie é Paykull, tendo sido descrita no ano de 1789.
Trata-se de uma espécie presente no território português.
