Łuskiewnik (Lathraea) – rodzaj roślin pasożytniczych z rodziny zarazowatych (Orobanchaceae). Obejmuje co najmniej cztery gatunki[3], ale podawanych jest też ich 5[4][5], a nawet 7[6]. Występują w Eurazji – od zachodniej Europy, poprzez Rosję i Himalaje po Chiny i Japonię[6][4]. W Polsce rośnie dziko jeden gatunek – łuskiewnik różowy L. squamaria, zarazem gatunek typowy rodzaju[2]. Łuskiewniki są pasożytami całkowitymi (ich pędy pozbawione są chlorofili) różnych gatunków drzew, zwykle występujących w żyznych i wilgotnych lasach nadrzecznych[6]. Pędy nadziemne z kwiatami łuskiewników rozwijają się wiosną[6]. Kwiaty zapylane są przez muchówki i błonkoskrzydłe, częsta jest też samopylność[6]. Na ich pędach podziemnych zredukowane, łuskowate liście tworzą zagłębienia, mogące według niektórych badaczy funkcjonować jako pułapki sugerując, że są to także rośliny mięsożerne[7]. Inni odrzucają tę hipotezę podkreślając brak enzymów trawiennych i obserwowanych ofiar[8].
Rodzaj tradycyjnie zaliczany był do trędownikowatych (Scrophulariaceae), ale z analiz filogenetycznych, zwłaszcza opartych o DNA, wynika, że wchodzi w skład obszernej rodziny zarazowatych (Orobanchaceae)[6]. Rodzaj należy do plemienia Rhinantheae i jest blisko spokrewniony m.in. z takimi rodzajami jak: pszeniec Melampyrum, świetlik Euphrasia i bartsja Bartsia[9].
Łuskiewnik (Lathraea) – rodzaj roślin pasożytniczych z rodziny zarazowatych (Orobanchaceae). Obejmuje co najmniej cztery gatunki, ale podawanych jest też ich 5, a nawet 7. Występują w Eurazji – od zachodniej Europy, poprzez Rosję i Himalaje po Chiny i Japonię. W Polsce rośnie dziko jeden gatunek – łuskiewnik różowy L. squamaria, zarazem gatunek typowy rodzaju. Łuskiewniki są pasożytami całkowitymi (ich pędy pozbawione są chlorofili) różnych gatunków drzew, zwykle występujących w żyznych i wilgotnych lasach nadrzecznych. Pędy nadziemne z kwiatami łuskiewników rozwijają się wiosną. Kwiaty zapylane są przez muchówki i błonkoskrzydłe, częsta jest też samopylność. Na ich pędach podziemnych zredukowane, łuskowate liście tworzą zagłębienia, mogące według niektórych badaczy funkcjonować jako pułapki sugerując, że są to także rośliny mięsożerne. Inni odrzucają tę hipotezę podkreślając brak enzymów trawiennych i obserwowanych ofiar.
