Latreya (lat. lathraea) — ağac köklərində parazitlik edən bitki. Latreyanın yarpağı olmur. Fındıq, söyüd, qarağac ağaclarının kökündə parazitlik edir. Üstü qılafla örtülmüşdür. Rəngi qırmızıır.
Skælrod (Lathraea) er en slægt med 5-7 arter, der er udbredt i Asien og Europa. Det er flerårige, urteagtige, snyltende planter. Skuddene er blege og oprette, helt uforgrenede eller forgrenede direkte fra jordoverfladen. De overjordiske blade er spredt stillede, blege og skælformede blade, mens bladene på jordstænglen tykke og ligeledes skælformede. Blomsterne er samlet i endestillede klaser eller aks. De enkelte blomster er 4-tallige og uregelmæssigt tolappede. Kronbladene er blege eller blå. Frugterne er toklappede kapsler oftest med 2-4, kuglerunde frø.
Beskrevne arter
Die Schuppenwurzen (Lathraea) sind eine Pflanzengattung innerhalb der Familie der Sommerwurzgewächse (Orobanchaceae). Die etwa fünf Arten sind in Eurasien verbreitet. Sie sind Vollschmarotzer (Holoparasiten).
Die Schuppenwurz-Arten sind ausdauernde, krautige Pflanzen. Es handelt sich um Vollschmarotzer (Holoparasiten). Ihr aufrechter Stängel ist unverzweigt oder verzweigt sich direkt an der Basis.
Die traubigen oder ährigen Blütenstände enthalten ein Tragblatt und viele Blüten. Vorblätter fehlen. Die Blütenstiele sind sehr kurz oder fehlen.
Die zwittrigen Blüten sind zygomorph und vierzählig mit doppelter Blütenhülle. Die Kelchblätter sind glockenförmig verwachsen und der Blütenkelch endet vierlappig. Die Krone ist zweilappig. Die vier Staubblätter überragen die Krone leicht. Die Staubbeutel bestehen aus zwei fertilen Theken. An der Basis des einfächrigen Fruchtknoten stehen oftmals Nektarien. Die beiden Plazenten sind wandständig. Der schlanke Griffel endet in einer scheibenförmigen Narbe.
Die Kapselfrüchte springen zweiklappig auf. Meist enthalten die Früchte vier Samen, es können selten jedoch auch nur zwei oder aber auch eine Vielzahl an Samen gebildet werden. Die Samen sind nahezu kugelförmig.
Die Gattung Lathraea wurde 1753 durch Carl von Linné aufgestellt. Der Gattungsname Lathraea leitet sich vom griechischen Wort λαθραῖος (lathraîos) ab und bedeutet „heimlich“, dies bezieht sich darauf, dass das Pflanzenexemplar nicht erkennbar ist, bevor der Blütenstand gebildet wird.[1]
Die Lathraea-Arten sind in Europa, Russland, China und Japan verbreitet.[2]
In der Gattung Lathraea gibt es etwa fünf (bis sieben) Arten:
Lathraea clandestina
Lathraea japonica
Lathraea rhodopea
Lathraea squamaria
Die Schuppenwurzen (Lathraea) sind eine Pflanzengattung innerhalb der Familie der Sommerwurzgewächse (Orobanchaceae). Die etwa fünf Arten sind in Eurasien verbreitet. Sie sind Vollschmarotzer (Holoparasiten).
Wąsotka (Lathraea L.) – to je szlach roscënów z rodzëznë Orobanchaceae. Ôrt tegò szlachu rosce m. jin. na Kaszëbach. To są cëzożiwcë.
Wąsotka (Lathraea L.) – to je szlach roscënów z rodzëznë Orobanchaceae. Ôrt tegò szlachu rosce m. jin. na Kaszëbach. To są cëzożiwcë.
Lathraea (toothwort) is a small genus of five to seven species of flowering plants, native to temperate Europe and Asia. They are parasitic plants on the roots of other plants, and are completely lacking chlorophyll. They are classified in the family Orobanchaceae.
The toothwort is a protocarnivorous plant. Most of the plant consists of a branched whitish underground stem closely covered with thick fleshy colourless leaves, which are bent over so as to hide the under surface; irregular cavities communicating with the exterior are formed in the thickness of the leaf. On the inner walls of these chambers are stalked hairs, which when stimulated by the touch of an insect send out delicate filaments by means of which the insect is killed and digested.[1][2]
The genus name Lathraea derives from the ancient greek λαθραῖος (lathraîos), meaning "clandestine",[3] which is a reference to the fact that it is inconspicuous until it flowers.[4]
The phylogeny of the genera of Rhinantheae has been explored using molecular characters.[5][6] Lathraea is the sister genus to Rhinanthus, and then to Rhynchocorys. These three genera share phylogenetic affinities with members of the core Rhinantheae: Bartsia, Euphrasia, Tozzia, Hedbergia, Bellardia, and Odontites. Melampyrum appears as a more distant relative.
Genus-level cladogram of tribe Rhinantheae. Rhinantheae Core RhinantheaeBartsia sensu stricto (Bartsia alpina)
Hedbergia
(including Bartsia decurva + B. longiflora)
Neobartsia
(New World Bartsia)
Odontites sensu lato
(including Bornmuellerantha
and Bartsiella)
In Pavel Ivanovich Melnikov's "In the Forests" a Russian wise woman (znakharka) calls this plant Peter's Cross and says it protects against devils but only if collected with a prayer to God.
Lathraea (toothwort) is a small genus of five to seven species of flowering plants, native to temperate Europe and Asia. They are parasitic plants on the roots of other plants, and are completely lacking chlorophyll. They are classified in the family Orobanchaceae.
The toothwort is a protocarnivorous plant. Most of the plant consists of a branched whitish underground stem closely covered with thick fleshy colourless leaves, which are bent over so as to hide the under surface; irregular cavities communicating with the exterior are formed in the thickness of the leaf. On the inner walls of these chambers are stalked hairs, which when stimulated by the touch of an insect send out delicate filaments by means of which the insect is killed and digested.
Purple toothwort (Lathraea clandestina) 
Lathraea rhodopea
Latreo (Lathraea) estas genro en la familio orobankacoj. Ĝi entenas inter 5 kaj 7 speciojn - laŭ la fakuloj - el Eŭropo kaj mezvarma Azio. Temas pri senklorofilaj, parazitaj plantoj, tre parencaj al orobankoj. Male al tiuj ĉi, la rizomo havas karnecajn skvamojn kaj la kaliko estas regule 4-loba.
Lathraea es un género con 22 especies de plantas de flores perteneciente a la familia Scrophulariaceae.
Lathraea es un género con 22 especies de plantas de flores perteneciente a la familia Scrophulariaceae.
Käopäkk (Lathraea) on perekond mailaseliste sugukonnas.
Eestis on levinud harilik käopäkk.
Lathraea japonica Jaapanis
Lathraea clandestina Prantsusmaal
Käopäkk (Lathraea) on perekond mailaseliste sugukonnas.
Eestis on levinud harilik käopäkk.
Suomukat (Lathraea) on näivekasvien (Orobanchaceae) heimoon kuuluva pieni kasvisuku. Sukuun luetaan nykyisin kuuluvaksi neljä lajia, joiden lisäksi muutamien sukuun kuvattujen lajien taksonominen asema on toistaiseksi epäselvä.[1]
Suomukat ovat yleisväritykseltään vaaleanpunertavia lehtivihreättömiä kasveja. Suomukat ovat monivuotisia ja niillä on vankka sekä suomuinen juurakko. Varsi on paksu, möyheä sekä kasvutavaltaan pysty ja siinä on suomumaisia lehtiä. Suomukoiden kukinto on tiivis, yksipuoleinen, nuokkuva ja tähkää muistuttava terttu. Kukkien teriö on kaksihuulinen; ylähuuli on punertava ja alahuuli on kolmiliuskainen. Emit ovat yksivartaloisia. Kukkien verhiö on neliliuskainen. Kukkien tyvellä on mesiäinen. Hedelmä on pähkylä, joissa on öljyinen elaiosomi.[2]
Suomessa ja Ruotsissa tavataan vain yhtä suomukoiden sukuun kuuluvaa lajia: suomukka (Lathraea squamaria).
Suomukat (Lathraea) on näivekasvien (Orobanchaceae) heimoon kuuluva pieni kasvisuku. Sukuun luetaan nykyisin kuuluvaksi neljä lajia, joiden lisäksi muutamien sukuun kuvattujen lajien taksonominen asema on toistaiseksi epäselvä.
Suomukat ovat yleisväritykseltään vaaleanpunertavia lehtivihreättömiä kasveja. Suomukat ovat monivuotisia ja niillä on vankka sekä suomuinen juurakko. Varsi on paksu, möyheä sekä kasvutavaltaan pysty ja siinä on suomumaisia lehtiä. Suomukoiden kukinto on tiivis, yksipuoleinen, nuokkuva ja tähkää muistuttava terttu. Kukkien teriö on kaksihuulinen; ylähuuli on punertava ja alahuuli on kolmiliuskainen. Emit ovat yksivartaloisia. Kukkien verhiö on neliliuskainen. Kukkien tyvellä on mesiäinen. Hedelmä on pähkylä, joissa on öljyinen elaiosomi.
Suomessa ja Ruotsissa tavataan vain yhtä suomukoiden sukuun kuuluvaa lajia: suomukka (Lathraea squamaria).
Lathraea est un genre de plantes herbacées, comportant selon les nomenclatures 5 à 7 espèces d’Europe et d’Asie tempérées. Le mot « Lathraea » vient du grec ancien λαθραῖος qui signifie « caché ».
Ses espèces, les lathrées, se distinguent des orobanches par leur rhizome muni d’écailles charnues et leur calice campanulé à 4 lobes égaux.
Certaines espèces sont également appelées « clandestine ».
Les lathrées sont des plantes parasites strictes dépourvues de chlorophylle. Leurs tiges souterraines blanches, recouvertes de feuilles écailleuses charnues, possèdent des suçoirs qui puisent la sève des racines de leur hôte. Les feuilles sécrètent un liquide qui ramollit le sol et favorise ainsi la progression de la plante.
Les lathrées sont des protocarnivores. Les insectes et autres animalcules qui sont trappés dans l’espace existant entre les feuilles et les tiges y meurent et y sont ensuite digérés, ce qui apporte un supplément d’azote à la plante[1],[2],[3].
Les espèces, dont la partie souterraine peut peser plusieurs kilos[4], se montrent à la surface pour fleurir et fructifier. Après avoir répandu leurs graines, elles disparaissent de la surface jusqu’à l'année suivante.
Les arbres sur les racines desquels les lathrées croissent souffrent peu du parasitisme, car la plante puise le maximum de nourriture lors de la montée de la sève printanière.
La lathrée vit la plupart du temps au bords des ruisseaux et a pour cible les peupliers, noisetiers, saules, résineux etc.[réf. nécessaire]
Selon la classification classique, les lathrées relèvent de la famille des Scrophulariaceae.
La classification phylogénétique APG les a déplacées parmi les Orobanchaceae.
Lathraea est un genre de plantes herbacées, comportant selon les nomenclatures 5 à 7 espèces d’Europe et d’Asie tempérées. Le mot « Lathraea » vient du grec ancien λαθραῖος qui signifie « caché ».
Ses espèces, les lathrées, se distinguent des orobanches par leur rhizome muni d’écailles charnues et leur calice campanulé à 4 lobes égaux.
Certaines espèces sont également appelées « clandestine ».
Potajnica (grozničara, ljuskara, lat. Lathraea), rod parazitskih trajnica iz porodice Orobanchaceae. Rod je raširen Europom i Azijom. Pet vrsta[1], u Hrvatskoj raste ljuskava potajnica L. squamaria.
Ime roda potječe mod grčke riječi lathraios, u značenju skriven.
Potajnica (grozničara, ljuskara, lat. Lathraea), rod parazitskih trajnica iz porodice Orobanchaceae. Rod je raširen Europom i Azijom. Pet vrsta, u Hrvatskoj raste ljuskava potajnica L. squamaria.
Ime roda potječe mod grčke riječi lathraios, u značenju skriven.
Šupica (Lathraea) je ród ze swójby hubinkowych rostlinow (Orobanchaceae).
W někotrych žórłach je swójbje trudownikowych rostlinow (Scrophulariaceae) přirjadowana.
Wobsahuje sćěhowace družiny:
Lathraea L. 1753 è un genere di piante parassite spermatofite dicotiledoni appartenenti alla famiglia delle Orobanchaceae.[1]
Il nome del genere deriva dalla parola greca "lathra" (= non visibile, nascosto) in quanto la maggior parte della pianta delle specie di questo genere è "nascosta" sotto terra.[2]
Il nome scientifico del genere è stato proposto da Carl von Linné (1707 – 1778) biologo e scrittore svedese, considerato il padre della moderna classificazione scientifica degli organismi viventi, nella pubblicazione "Species Plantarum – 2: 605. 1753"[3] del 1753.[4]
I dati morfologici si riferiscono soprattutto alle specie europee e in particolare a quelle spontanee italiane.
L'altezza di queste piante varia da pochi centimetri al massimo a 50 cm. La forma biologica è geofite rizomatose (G rhiz), ossia sono piante perenni prive di clorofilla che portano le gemme in posizione sotterranea; durante la stagione avversa non presentano organi aerei e le gemme si trovano in organi sotterranei come bulbi, tuberi e rizomi, fusti sotterranei dai quali, ogni anno, si dipartono radici e fusti aerei. Queste piante sono parassite assolute (senza clorofilla) e quindi hanno bisogno di "appoggiarsi" ad altri organismi per sopravvivere.[2][5][6][7][8]
Le radici sono dei rizomi ramosi e ingrossati. Sono provvisti di austori squamosi.
La parte aerea del fusto è cilindrica a consistenza molle; in alcune specie è assente (ossia è interamente sotterraneo).
Le foglie (se presenti) sono ridotte a delle squame (a volte reniformi).
Le infiorescenze sono dei racemi lineari e compatti formati da fiori peduncolati e disposti unilateralmente. Tra i fiori sono presenti delle brattee. Nelle specie con fusto sotterraneo i fiori apparentemente sembrano inseriti sul rizoma e formano un corimbo.
I fiori sono ermafroditi, zigomorfi e tetraciclici (con i quattro verticilli fondamentali delle Angiosperme: calice – corolla – androceo – gineceo); sono inoltre tetrameri (ogni verticillo ha quattro elementi).
I frutti sono delle capsule deiscenti subsferiche o ovoidali, conico-rostrate. Contengono diversi piccoli semi.
Queste piante rimangono sotto terra per la maggior parte del tempo, ed escono alla luce del sole solamente in primavera, per poco tempo, per la fioritura. Inoltre in alcune specie tra le cavità delle squame entrano e vivono piccolissimi animali che vengono poi assorbiti dalla pianta per mezzo di strutture protoplasmatiche (dei sottilissimi fili che avvolgono rapidamente l'animaletto e ne assorbono le sostanze molli). Il parassitismo si sviluppa fin dal seme, dal quale emergono delle radichette filiformi che aderiscono perfettamente alle radici ospiti affondando degli austori succhianti, dapprima sotto forma di bottoncini globosi e quindi di ventose a disco appiattito. A questo punto la pianta si sviluppa completamente. Queste piante sono interessanti altre che per il loro parassitismo, anche per il particolare processo di assorbimento a danno di piccoli insetti.[2]
Il genere Lathraea è distribuito in Europa (dall'Inghilterra alla Sicilia e dalla Spagna alla Russia) e in Asia. L'Habitat è quello tipico dei sottoboschi ombrosi e umidi dal livello del mare fino a quote medie. Le latifoglie arboree preferite da queste parassite sono: Olmo, Acero e Fagaceae; ma anche piante cespugliose in zone ombrose.
La famiglia di appartenenza della specie (Orobanchaceae) comprende soprattutto piante erbacee perenni e annuali semiparassite (ossia contengono ancora clorofilla a parte qualche genere completamente parassita) con uno o più austori connessi alle radici ospiti. È una famiglia abbastanza numerosa con circa 60 - 90 generi e oltre 1700 - 2000 specie (il numero dei generi e delle specie dipende dai vari metodi di classificazione[9][10]) distribuiti in tutti i continenti. Il genere Lathraea si compone di poche specie eurasiatiche due delle quali sono presenti nella flora spontanea italiana.
La classificazione tassonomica del genere Lathraea è in via di definizione in quanto fino a poco tempo fa apparteneva alla famiglia delle Scrophulariaceae (secondo la classificazione ormai classica di Cronquist), mentre ora con i nuovi sistemi di classificazione filogenetica (classificazione APG) è stato assegnato alla famiglia delle Orobanchaceae e alla tribù Rhinantheae Lamarck & de Candolle[11].
Alcuni studi di tipo filogenetico suddividono la famiglia Orobanchaceae in sei cladi principali. Il genere Lathrae è posizionato nel quinto clade (relativo alla tribù Rhinantheae); in particolare risulta “gruppo fratello” del genere Rhinanthus. Lo studio evidenzia che Lathrae è l'unico genere europeo (delle Orobanchaceae) interamente parassita.[12]
In Italia le due specie presenti hanno le seguenti caratteristiche distintive:
Nel resto del mondo sono presenti altre due specie:[1][13]
Lathraea L. 1753 è un genere di piante parassite spermatofite dicotiledoni appartenenti alla famiglia delle Orobanchaceae.
Žvynašaknė (lot. Lathraea, angl. Toothwort, vok. Schuppenwurz) – džioveklinių (Orobanchaceae) šeimos augalų gentis, kurioje vienintelė Lietuvoje auganti rūšis – gegužinė žvynašaknė (Lathraea squamaria).
Augalas parazitinis, turi mėsingą šakniastiebį, apaugusį žvynais. Stiebas stačias, storas, sultingas. Lapai žvyniški. Žiedai sutelkti kekėje. Vaisius – dėžutė. Žvynašaknė apraizgo medžių bei krūmų šaknis. Jos išleidžia gausybę haustorijų, kurios įauga į maitintojo ląsteles ir iš jų ima maisto medžiagas suardydamos jas.
Schubwortel (Lathraea) is een geslacht van ongeveer vijf soorten bloeiende planten. Ze komen van nature voor in de gematigde streken van Europa en Azië. Het woord Lathraea is afgeleid uit het Griekse λαθραιος, dat verborgen betekent.
Het zijn parasieten die leven op de wortels van andere planten. Ze vormen geen chlorophyl. In de classificatie van APG II is het geslacht ondergebracht in de familie Orobanchaceae. De schubwortels onderscheiden zich van de bremrapen (Orobanche) door hun wortelstok met vlezige schubben en de klokvormige kelk met 4 gelijke slippen.
De witachtige wortelstokken worden bedekt door dikke vlezige schubachtige bladeren, waarin onregelmatige putjes zitten. In deze putjes zitten harde haren, die bij aanraking door een insect als een val werken[1][2]. Vervolgens worden deze insecten gedood en verteerd[3]. De bladeren zitten net onder de grond en vormen waterdruppels, waardoor de grond om het blad zacht wordt.
In april - mei komt een 20 cm lange bloeiwijze van kleine witte of roze bloemen (Lathraea squamaria) of een korte bloeiwijze van grote purperviolette bloemen ter hoogte van het grondoppervlak (Lathraea clandestina) tevoorschijn. Na de vruchtzetting verdwijnt het bovengrondse deel van de plant tot de volgende lente.
Twee soorten komen voor in Nederland en België:
Andere soorten zijn:
De soort die oorspronkelijk Lathraea phelypaea L. benoemd werd, heet nu Cistanche phelypaea (L.) Cout.
Schubwortel (Lathraea) is een geslacht van ongeveer vijf soorten bloeiende planten. Ze komen van nature voor in de gematigde streken van Europa en Azië. Het woord Lathraea is afgeleid uit het Griekse λαθραιος, dat verborgen betekent.
Het zijn parasieten die leven op de wortels van andere planten. Ze vormen geen chlorophyl. In de classificatie van APG II is het geslacht ondergebracht in de familie Orobanchaceae. De schubwortels onderscheiden zich van de bremrapen (Orobanche) door hun wortelstok met vlezige schubben en de klokvormige kelk met 4 gelijke slippen.
De witachtige wortelstokken worden bedekt door dikke vlezige schubachtige bladeren, waarin onregelmatige putjes zitten. In deze putjes zitten harde haren, die bij aanraking door een insect als een val werken. Vervolgens worden deze insecten gedood en verteerd. De bladeren zitten net onder de grond en vormen waterdruppels, waardoor de grond om het blad zacht wordt.
In april - mei komt een 20 cm lange bloeiwijze van kleine witte of roze bloemen (Lathraea squamaria) of een korte bloeiwijze van grote purperviolette bloemen ter hoogte van het grondoppervlak (Lathraea clandestina) tevoorschijn. Na de vruchtzetting verdwijnt het bovengrondse deel van de plant tot de volgende lente.
Skjellrotslekta (Lathraea) er en slekt av helsnyltere i snylterotfamilien som før omveltningene i maskeblomstfamilien hørte til i denne familien.
I Norge er det har vi kun en art, skjellrot.
Skjellrotslekta (Lathraea) er en slekt av helsnyltere i snylterotfamilien som før omveltningene i maskeblomstfamilien hørte til i denne familien.
I Norge er det har vi kun en art, skjellrot.
Łuskiewnik (Lathraea) – rodzaj roślin pasożytniczych z rodziny zarazowatych (Orobanchaceae). Obejmuje co najmniej cztery gatunki[3], ale podawanych jest też ich 5[4][5], a nawet 7[6]. Występują w Eurazji – od zachodniej Europy, poprzez Rosję i Himalaje po Chiny i Japonię[6][4]. W Polsce rośnie dziko jeden gatunek – łuskiewnik różowy L. squamaria, zarazem gatunek typowy rodzaju[2]. Łuskiewniki są pasożytami całkowitymi (ich pędy pozbawione są chlorofili) różnych gatunków drzew, zwykle występujących w żyznych i wilgotnych lasach nadrzecznych[6]. Pędy nadziemne z kwiatami łuskiewników rozwijają się wiosną[6]. Kwiaty zapylane są przez muchówki i błonkoskrzydłe, częsta jest też samopylność[6]. Na ich pędach podziemnych zredukowane, łuskowate liście tworzą zagłębienia, mogące według niektórych badaczy funkcjonować jako pułapki sugerując, że są to także rośliny mięsożerne[7]. Inni odrzucają tę hipotezę podkreślając brak enzymów trawiennych i obserwowanych ofiar[8].
Rodzaj tradycyjnie zaliczany był do trędownikowatych (Scrophulariaceae), ale z analiz filogenetycznych, zwłaszcza opartych o DNA, wynika, że wchodzi w skład obszernej rodziny zarazowatych (Orobanchaceae)[6]. Rodzaj należy do plemienia Rhinantheae i jest blisko spokrewniony m.in. z takimi rodzajami jak: pszeniec Melampyrum, świetlik Euphrasia i bartsja Bartsia[9].
Łuskiewnik (Lathraea) – rodzaj roślin pasożytniczych z rodziny zarazowatych (Orobanchaceae). Obejmuje co najmniej cztery gatunki, ale podawanych jest też ich 5, a nawet 7. Występują w Eurazji – od zachodniej Europy, poprzez Rosję i Himalaje po Chiny i Japonię. W Polsce rośnie dziko jeden gatunek – łuskiewnik różowy L. squamaria, zarazem gatunek typowy rodzaju. Łuskiewniki są pasożytami całkowitymi (ich pędy pozbawione są chlorofili) różnych gatunków drzew, zwykle występujących w żyznych i wilgotnych lasach nadrzecznych. Pędy nadziemne z kwiatami łuskiewników rozwijają się wiosną. Kwiaty zapylane są przez muchówki i błonkoskrzydłe, częsta jest też samopylność. Na ich pędach podziemnych zredukowane, łuskowate liście tworzą zagłębienia, mogące według niektórych badaczy funkcjonować jako pułapki sugerując, że są to także rośliny mięsożerne. Inni odrzucają tę hipotezę podkreślając brak enzymów trawiennych i obserwowanych ofiar.
Lathraea L. é um género botânico pertencente à família Orobanchaceae.[1] Também chamada de Flor Dentadura.
Lathraea L. é um género botânico pertencente à família Orobanchaceae. Também chamada de Flor Dentadura.
Lathraea este un gen de plante din familia Scrophulariaceae.
Vätterossläktet (Lathraea) är ett släkte i familj snyltrotsväxter med cirka 5-7 arter som förekommer i Europa, Ryssland, Kina och Japan. Arten vätteros (L. squamaria) är vildväxande i Sverige.
Lathraea L.
Виды
Петро́в крест, или чешу́йник[2], или потаённица, или царь-трава́ (лат. Lathraéa) — род растений семейства Заразиховые (ранее включался в Норичниковые).
В род Петров крест включают пять — семь видов цветковых растений, паразитирующих на корнях деревьев и кустарников. В них полностью отсутствует хлорофилл.
Растения достигают высоты 15—30 см.
Стебли густо покрыты белыми мясистыми чешуями — видоизменёнными листьями.
Корневая система, присоединяющаяся присосками к корням деревьев, может растягиваться на большие расстояния и соединяться с другими материнскими растениями.
Соцветие — кисть, цветки, в зависимости от вида — от розоватого до пурпурного цвета[3].
Первые годы растения развиваются под землёй. После развития корневища появляются соцветия, основное время вегетации — весна, во время сокодвижения. Корневище петрова креста растёт в разные стороны, разветвляется и образует так называемые крестовидные соединения — отсюда и его русское название.
Родиной является умеренный пояс Европы и Азии. Наиболее распространён Петров крест обыкновенный, или чешуйчатый, это единственный вид, произрастающий на территории России и сопредельных стран.
Петров крест широко применяется в народной медицине для лечения различных заболеваний печени, почек, лечения женского бесплодия и т д. Однако при всем этом в официальной медицине не используется. За все время не было проведено ни единого научного исследования доказывающего безопасность и отсутствие канцерогенности и мутагенности этого растения, не были проведены и исследования показывающие пользу в лечении заболеваний для которых он применяется. Кроме того, петров крест является сильно ядовитым растением.
По информации базы данных The Plant List, род включает 4 вида[4]:
Петров крест чешуйчатый. Окрестности г. Коростень (Житомирская обл., Украина).
Петро́в крест, или чешу́йник, или потаённица, или царь-трава́ (лат. Lathraéa) — род растений семейства Заразиховые (ранее включался в Норичниковые).
齿鳞草属（学名：Lathraea）是列当科下的一个属。该属共有6种，分布于欧洲和亚洲温带地区。[1]
这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。
食蟲植物
分類（APG III） 界 : 植物界 Plantae 階級なし : 被子植物 Angiosperms 階級なし : 真正双子葉類 Eudicots 階級なし : キク類 Asterids 目 : シソ目 Lamiales 科 : ハマウツボ科 Orobanchaceae 属 : ヤマウツボ属 Lathraea 学名 Lathraea L.[1] 和名 ヤマウツボ属（山靫属）[2] 種 ヤマウツボ属（ヤマウツボぞく、学名：Lathraea 、和名漢字表記：山靫属）はハマウツボ科の属の一つ[2][3]。
従来の新エングラー体系、クロンキスト体系では、ゴマノハグサ目ゴマノハグサ科に含められた[1]。
葉緑素がない寄生植物。ブナ科、カバノキ科、ヤナギ科などの樹木の根に寄生する。地下茎は地中をはって分枝し、鱗片状で多肉質の葉に包まれる。地下茎から地上に花茎が直立し、多数の花がつき、花茎の基部にやや大型の鱗片葉がつく。短い花柄の基部に苞があり、腋に1個の花がつく。萼は鐘形で4裂し、花冠は筒状で先端は唇形となる。上唇はかぶと状で2裂し、下唇は上唇の半分以下の長さで3裂する。雄蕊は4個あり、下側の2個がやや長い。子房は2室あり、各室に2個の胚珠があり、花柱は1個で細長い。果実は蒴果で萼に包まれた倒卵形になり、中に1-2個ある種子はやや球形で小さい[1]。
ヨーロッパ、アジアに約7種知られる。日本にはヤマウツボが分布する[1]。
この項目は、植物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（プロジェクト:植物／Portal:植物）。 
.jpg)
.jpg)
