Hygromiidae és una família de cargols terrestres dins la superfamília Helicoidea.
Aquesta família consta de les següents subfamílies (segons Bouchet & Rocroi, 2005):
El gènere tipus d'aquesta família és Hygromia Risso, 1826.
subfamília Hygromiinae
subfamília Ciliellinae
subfamília Geomitrinae
subfamília Monachainae
subfamília Ponentininae
subfamília ?
Hygromiidae és una família de cargols terrestres dins la superfamília Helicoidea.
Die Laubschnecken (Hygromiidae) sind eine Familie (bei manchen Autoren auch nur Unterfamilie) aus der Ordnung der Landlungenschnecken (Stylommatophora). In Europa kommen etwa 50 Arten vor.
Die Gehäuse sind klein bis mittelgroß, meist unter 20 mm. Bei den Gehäusefarben herrschen bräunliche Farben vor. Die Schale kann dünnschalig und behaart sein (z. B. Hygromiinae), aber auch relativ dick und glatt (z. B. Heideschnecken). Die Arten schießen ihren Liebespfeil ab oder stechen zu,[1] oder er wird neben dem Penis in die Geschlechtsöffnung eingeführt. Bei vielen Arten ist das Paarungsverhalten aber nur sehr ungenügend bekannt.
Die Arten der Familie leben z. T. in feuchten Waldgebieten, aber auch in trockenwarmen, offenen Biotopen. Sie sind von den Azoren und Kanarischen Inseln im Westen über Europa und Nordafrika bis nach Zentralasien verbreitet.
Die Laubschnecken werden von manchen Autoren lediglich als Unterfamilie betrachtet und zur Familie der Schnirkelschnecken (Helicidae) gestellt. Bouchet und Rocroi fassten die Gruppe als Familie auf und stellten fünf Unterfamilien mit insgesamt neun Tribus dazu. Die Helicellinae werden inzwischen zur Familie Geomitridae gestellt.[2] Nach der derzeitigen Systematik (2020) sieht die Untergliederung der Familie wie folgt aus:[3]
nicht in die derzeitige Untergliederung in Unterfamilien und Tribus eingeordnet sind:
Die Laubschnecken (Hygromiidae) sind eine Familie (bei manchen Autoren auch nur Unterfamilie) aus der Ordnung der Landlungenschnecken (Stylommatophora). In Europa kommen etwa 50 Arten vor.
Hygromiidae is a taxonomic family of small to medium-sized air-breathing land snails, terrestrial pulmonate gastropod mollusks in the superfamily Helicoidea. [1]
Some snails in genera within this family create and use love darts as part of their courtship and mating behavior.
In this family, the number of haploid chromosomes lies between 26 and 30 (according to the values in this table).[2]
The family Hygromiidae consists of the following subfamilies (according to the taxonomy of the Gastropoda by Bouchet & Rocroi, 2005):[3]
Genera with the family Hygromiidae include:
The type genus of this family is Hygromia Risso, 1826.
Hygromiidae is a taxonomic family of small to medium-sized air-breathing land snails, terrestrial pulmonate gastropod mollusks in the superfamily Helicoidea.
Hygromiidae es una familia taxonómica de caracoles respiradores de aire terrestres pequeños y medianos, moluscos gasterópodos pulmonados terrestres en la superfamilia Helicoidea.
Algunos géneros dentro de esta familia tienen caracoles que crean y usan 'dardos de amor' durante parte de su cortejo y apareamiento.
En esta familia, el número haploide de cromosomas está entre 26 y 30 (según los valores en esta tabla).[1]
La familia Hygromiidae consta de las subfamilias siguientes (según la taxonomía del Gastropoda por Bouchet & Rocroi, 2005):
Géneros de la familia Hygromiidae: El género típico de esta familia es Hygromia Risso, 1826.
Subfamilia Hygromiinae
Subfamilia Ciliellinae
Subfamilia Geomitrinae
Subfamilia Monachainae
Subfamilia Ponentininae
Subfamilia ?
Hygromiidae es una familia taxonómica de caracoles respiradores de aire terrestres pequeños y medianos, moluscos gasterópodos pulmonados terrestres en la superfamilia Helicoidea.
Les Hygromiidae sont une famille d'escargots (des gastéropodes terrestres) appartenant à l'ordre des Stylommatophora.
Ce sont des escargots de taille plutôt petite à moyenne. On les repère le plus facilement en été lorsqu'ils sont en phase d'estivation sur les plantes ou des poteaux ou objets divers.
Les Hygromiidae sont une famille d'escargots (des gastéropodes terrestres) appartenant à l'ordre des Stylommatophora.
Ce sont des escargots de taille plutôt petite à moyenne. On les repère le plus facilement en été lorsqu'ils sont en phase d'estivation sur les plantes ou des poteaux ou objets divers.
Metafruticicola lectaHygromiidae sunt familia parvorum ad mediorum molluscorum terrestrium pulmonatorum superfamiliae Helicoideorum classis gastropodorum. Typus familiae est genus Hygromia.
Nonnulla genera Hygromiidarum spicula amoris faciunt et adhibent per eorum mores coiendi. Hac in familia, numerus chromosomatum haploidorum inter 26 et 30 est.[1]
Familia Hygromiidae consistit in his subfamiliis apud Taxonomy of the Gastropoda (Bouchet & Rocroi, 2005):
Genera intra familiam sunt:
subfamilia Hygromiinae
subfamilia Ciliellinae
subfamilia Geomitrinae
subfamilia Monachainae
subfamilia Ponentininae
subfamilia ?
Hygromiidae sunt familia parvorum ad mediorum molluscorum terrestrium pulmonatorum superfamiliae Helicoideorum classis gastropodorum. Typus familiae est genus Hygromia.
Hygromiidae zijn een familie van weekdieren uit de klasse van de Gastropoda (slakken).
De volgende taxa zijn in de familie ingedeeld:[1]
Hygromiidae zijn een familie van weekdieren uit de klasse van de Gastropoda (slakken).
Hygromiidae – liczna w gatunki i bardzo zróżnicowana rodzina lądowych ślimaków trzonkoocznych (Stylommatophora), wcześniej opisywana jako podrodzina ślimakowatych (Helicidae). W zapisie kopalnym znana z warstw górnego paleocenu[2].
Zasięg ich występowania obejmuje Wyspy Kanaryjskie, Azory, północno-wschodnią Afrykę, Europę i rozciąga się na wschód – po środkową Azję[2][3]. W Polsce występuje 20 gatunków[4].
Ślimaki zaliczane do tej rodziny są małe lub średniej wielkości. Charakteryzują się obecnością więcej niż 2 gruczołów palczastych otwierających się powyżej woreczka strzałki miłosnej. Różnią się znacznie preferencjami siedliskowymi[4]. Biologia i ekologia, a także powiązania filogenetyczne przedstawicieli rodziny pozostają słabo poznane.
Rodzaje zaliczane do Hygromiidae są klasyfikowane w kilku podrodzinach[5]:
Rodzajem typowym rodziny jest Hygromia.
Hygromiidae – liczna w gatunki i bardzo zróżnicowana rodzina lądowych ślimaków trzonkoocznych (Stylommatophora), wcześniej opisywana jako podrodzina ślimakowatych (Helicidae). W zapisie kopalnym znana z warstw górnego paleocenu.
Zasięg ich występowania obejmuje Wyspy Kanaryjskie, Azory, północno-wschodnią Afrykę, Europę i rozciąga się na wschód – po środkową Azję. W Polsce występuje 20 gatunków.
Muszla ślimaka wrzosowiskowego (Helicella itala)Ślimaki zaliczane do tej rodziny są małe lub średniej wielkości. Charakteryzują się obecnością więcej niż 2 gruczołów palczastych otwierających się powyżej woreczka strzałki miłosnej. Różnią się znacznie preferencjami siedliskowymi. Biologia i ekologia, a także powiązania filogenetyczne przedstawicieli rodziny pozostają słabo poznane.
Rodzaje zaliczane do Hygromiidae są klasyfikowane w kilku podrodzinach:
Hygromiinae Ciliellinae Geomitrinae Monachainae PonentininaeRodzajem typowym rodziny jest Hygromia.
Hygromiidae é uma família de caramujos terrestres; moluscos gastrópodes pertencentes à ordem Stylommatophora.
O número de cromossomos haplóides varia de 26 a 30 (de acordo com os valores da tabela de Gary M. Barker [1]).
A família Hygromiidae possui as seguintes subfamílias (de acordo com a Taxonomia dos Gastrópodes (Bouchet & Rocroi, 2005)):
A espécie típica é Hygromia Risso, 1826.
Hygromiidae é uma família de caramujos terrestres; moluscos gastrópodes pertencentes à ordem Stylommatophora.
O número de cromossomos haplóides varia de 26 a 30 (de acordo com os valores da tabela de Gary M. Barker ).
Гигромииды[1][2][3][4][5] (лат. Hygromiidae) — семейство небольших или среднего размера лёгочных земляных (англ.)русск. улиток подотряда Стебельчатоглазые (Stylommatophora).
У некоторых улиток родов в пределах этого семейства во время спаривания в тело партнёра проникают особые известковые тельца, т. н. «любовные стрелы (англ.)русск.», служащие для полового возбуждения.
В этом семействе, количество гаплоидных хромосом лежит между 26 и 30[6].
Гигромииды (лат. Hygromiidae) — семейство небольших или среднего размера лёгочных земляных (англ.)русск. улиток подотряда Стебельчатоглазые (Stylommatophora).